M. Swiot nie jest tu wcale nowatorem Wydawało mi się, że zajrzał on do "Małej floty wielkiej duchem" J. Pertka, choć z drugiej strony w ogóle nie powiązał ataku U 18 z "Sępem", co jest tym dziwniejsze, że Pertek już w 1989 r. zaznaczyl, że ten atak mógł dotyczyć "Sępa" albo "Rysia", a my wiemy już od dawna (pierwszy crolick), że dotyczył "Sępa". Wychodzi na to, że M. Skwiot korzystał z czegoś innego, albo był zbyt mało solidny.

Jeszcze raz pozwolę sobie wrócić do wątku U-18 kontra OPR Ryś. Miałem okazję zapoznać się z książka Andrzeja Rzepniewskiego "Obrona Wybrzeża w 1939 r. na tle rozwoju marynarki wojennej Polski i Niemiec."
W dodatkach do tej książki znajdują się między innymi mapy wrześniowych patroli Sępa, Rysia i Żbika. Kursy okrętów wyznaczone na tych mapach są całkiem dokładne i (co ciekawsze) mają zaznaczone godziny zanurzeń i wynurzeń okrętów.

W interesującym nas okresie (czyli w czasie wystrzelenia torpedy przez U-18 - co miało miejsce 3 września o godzinie 19.51, sam zaś cel został spostrzeżony o godzinie 19.30), ORP Ryś szedł kursem wschodnim w zanurzeniu - wynurzył się dopiero o 19.57. Natomiast ORP Sęp szedł kursem zachodnim, wynurzywszy się o godzinie 19.15.
Jak zapisano w KTB, po chybionym strzale Kptlt. Bauer zaniechał poszukiwań z uwagi na konieczność naładowania rozładowanej baterii akumulatorów. Ponadto na zachód od pozycji U-18 znajdował się U-14 i istniała duża szansa, że to on przechwyci polski okręt. I tak się stało - o godzinie 20.22 U-14 dostrzegł polski okręt podwodny, do którego wystrzelił o godzinie 20.42 pojedynczą torpedę, która - jak wiemy - z powodu wadliwego zapalnika magnetycznego eksplodowała przedwcześnie - na ORP Sęp pobliską eksplozję uznano za ostrzał artyleryjski.

Odległość pomiędzy środkami sektorów w których znajdowały się U-18 i U-14 (kwadraty o numerach odpowiednio 2196 i 2345, których środki miały współrzędne odpowiednio 55°33'N 18°45'E i 55°27'N 18°15'E) w momencie ataków wynosi około 18 mil morskich. Oznacza to, że polski okręt podwodny musiał płynąć z prędkością od 15 do 20 węzłów. Jest to prędkość osiągalna tylko dla okrętów typu Orzeł (Wilki mogły płynąć na powierzchni z maksymalną prędkością 14,5 węzła). W dodatku, kierunek wektora pomiędzy pozycjami ataków U-18 i U-14 (około 240°) zgadza się z kursem Sępa w dyskutowanym okresie.

Wydaje mi się, że jest to kolejna przesłanka za tym, że celem ataku U-18 był ORP Sęp.

Pozostaje pytanie, na ile dokładne i na jakiej podstawie tworzone były mapy w książce Rzepniewskiego. Moim zdaniem, wyrysowane zostały na podstawie oryginalnych map z okrętów (ja ich niestety nie widziałem) - wnioskuję to na podstawie porównania mapy Rzepniewskiego przedstawiającego patrol Sępa z oryginalną mapą z Sępa reprodukowaną w trzecim numerze specjalnym Okrętów.

No i fajnie, że dotychczasowe ustalenia udało Ci się jeszcze "uszczegółowić".
Pozdrawiam
Tadek