U 264 Typ VIIC

Stocznia: Vulkan Vegesack Werft, Bremen
Numer zamówienia: 29
Zamówienie: 15.08.1940
Położenie stępki: 21.06.1941
Wodowanie: 02.04.1942
Wcielenie do służby: 22.05.1942
Numer pocztowy: M 02 981

Przebieg służby:
22.05.1942 - 19.02.1944 - 8 Flotylla U-bootów Kiel (szkolenie załogi)
01.11.1942 - 19.02.1944 - 6 Flotylla U-bootów St. Nazaire (okręt bojowy)
19.02.1944 - Zatopiony o godzinie 17:07 na Północnym Atlantyku (pozycja 48.31N, 22.05W) na skutek uszkodzeń odniesionych po atakach bombami głębinowymi wykonanymi przez brytyjskie eskortowce HMS Woodpecker i HMS Starling.

Dowódcy:
22.05.1942 - 19.02.1944 - OL ~ KL Hartwig Looks

Liczba patroli: 5

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 3 (16.843 ton)/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Okres służby U 264 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
23.05. - 28.05.1942 ? Bremen Vegesack ?zapoznanie załogi z okrętem.
30.05. - 16.06.1942 - Kiel - próby morskie w ramach UAK Kiel.
17.06. - 19.06.1942 - R?nne/Borholm - próby hydrofonów w ramach UAG - Schall.
20.06. - 23.06.1942 - Danzig - stacjonarne próby i ćwiczenia w ramach UAG I.
24.06. - 29.06.1942 - Gotenhafen - próby sprawności działania broni torpedowej w ramach TEK.
01.07. - 28.07.1942 - Hela - ćwiczenia na morzu w ramach AGRU - Front.
29.07. - 03.08.1942 - Danzig - pobyt w stoczni Holm w celu przeprowadzenia drobnych prac remontowych.
04.08. - 12.08.1942 - Danzig - ćwiczenia taktyczne (teoria) w ramach 25 Flotylli U-bootów.
14.08. - 20.09.1942 - Danzig - pobyt w stoczni Holm w celu przeprowadzenia prac konserwacyjnych.
21.09. - podczas próbnego rejsu w pobliżu okrętu wybuchły dwie miny lądowe, powodując powstanie uszkodzeń.
22.09. - 23.09.1942 - Danzig - pobyt w suchym doku stoczni Holm w celu usunięcia uszkodzeń powstałych po eksplozji w/w min.
24.09. - 28.09.1942 - Danzig - podstawowe szkolenie załogi.
01.10. - 14.10.1942 - Gotenhafen - ćwiczenia taktyczne w ramach 27 Flotylli U-bootów.
19.10. - 27.10.1942 - Kiel - pobyt w stoczni Krupp Germaniawerft, gdzie okręt przechodził przegląd, przed rozpoczęciem służby operacyjnej.
28.10. - 02.11.1942 - Kiel-Wik - przygotowanie do pierwszego patrolu bojowego.

Patrol 1 (03.11.1942 - 04.12.1942)
03.11. U 264 pod dowództwem Hartwiga Looksa wspólnie z U 445 odbił o godzinie 08:00 od nadbrzeża Tirpitza w bazie w Kiel, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Trzy godziny później oba okręty spotkały się z pełniącym rolę eskorty trałowcem M 1902, w towarzystwie którego obrały kurs rutą 15 na Wielki Bełt. Następnego dnia o godzinie 10:30 w kwadracie marynarki AO 4465 eskortę wzmocnił dozorowiec V 1011, który pełnił tę funkcję do 16:20. W dniu 5 listopada o godzinie 00:42 oba okręty wpłynęły do bazy w Kristiansand, którą opuściły pod eskortą dozorowca V 5304 jeszcze tego samego dnia o godzinie 07:30 po uprzednim uzupełnieniu zapasów paliwa. Po osiągnięciu kwadratu marynarki AN 3134 jednostka eskorty zawróciła do bazy podobnie jak wkrótce potem U 445 na którym rozchorował się dowódca. W dniu 11 listopada o godzinie 05:10 przebywający w kwadracie marynarki AM 1278 U 263 nadał do dowództwa meldunek pogodowy: ?1016mb, 11 stopni, S 3-4?. Następnego dnia o godzinie 04:24 (kwadrat marynarki AM 1521) nadano drugi meldunek pogodowy: ?1010mb, 7 stopni, mgła?. Tego samego dnia odebrano depeszę z BdU nakazującą Looksowi i dowódcom U 445, U 184, U 623 skierowanie się do kwadratu marynarki AK 93. Następnego dnia odebrano kolejną depeszę z BdU nakazującą dowódcom U 264, U 522, U 521, U 624, U 753, U 454, U 224, U 606, U 384, U 84 utworzenie do dnia 15 listopada zgrupowania Kreuzotter, którego linia patrolowa miała być rozciągnięta od kwadratu marynarki AK 3946 do AK 6868. W dniu 15 listopada o godzinie 08:00 okręt osiągnął wymienioną w rozkazie pozycję. Jeszcze tego samego dnia o godzinie 23:46 odebrano meldunek U 521 o kontakcie w kwadracie marynarki AK 6136 z nieprzyjacielskim konwojem, którym okazał się konwój ONS-144. Następnego dnia płynący na spotkanie konwoju U 263 nawiązał o godzinie 12:50 kontakt wzrokowy z płynącym kursem 260 stopni U-bootem, którym niedługo potem okazał się dowodzony przez Alfreda Mannhardta von Mannsteina U 753. Godzinę później dowódcy obu okrętów wymienili się informacjami o sytuacji taktycznej. Jeszcze tego samego dnia na przebywającym w kwadracie marynarki AK 5275 okręcie Looksa odebrano meldunek U 611 o kontakcie z grupą pięciu frachtowców w kwadracie marynarki AK 5272. Dnia 17 listopada o 11:42 (kwadrat marynarki AK 5451) odebrano meldunek U 521 o kontakcie w kwadracie marynarki AK 4695 z nieprzyjacielskim konwojem (konwój ONS-144) a o 14:00 sygnał naprowadzający wysyłany ze śledzącego konwój U 184. O godzinie 18:47 w kwadracie marynarki AK 4647 wachtowi na pomoście zameldowali o kontakcie najpierw ze znajdującym się na kursie 0 stopni dowodzonym przez Horsta Uphoffa U 84 a jedenaście minut później o zauważeniu chmury dymu i wyłaniających się za linii horyzontu masztów statków i okrętów tworzących konwój ONS-144. Chcąc zaatakować konwój po zmroku korzystając z ciemniejszej strony horyzontu Hartwig Looks rozkazał opłynąć go, żeby zając pozycję po jego zachodniej stronie. O godzinie 22:50 U 264 rozpoczął podejście w celu zaatakowania dwóch frachtowców. Dziesięć minut później (kwadrat marynarki AK 4831) w kierunku pierwszego frachtowca wystrzelono salwę trzech torped, które trafiły i zatopiły należący go greckiego armatora Kulukundis Shipping Co SA z Pireusu frachtowiec Mount Taurus (6.696 ton). Efektów tego zatopienia jednak dowódca U 264 nie mógł zaobserwować bowiem został zmuszony do alarmowego zanurzenia przed nadpływającym niszczycielem, który pomiędzy godziną 23:06 a 23:27 zrzucił dziesięć bomb głębinowych. Już następnego dnia po oddaleniu się jednostki nieprzyjaciela o godzinie 00:41 w kwadracie marynarki AK 4597 okręt wyszedł na powierzchnię, rozpoczynając poszukiwania konwoju (poszukiwania te były utrudnione przez zachmurzenie i pasma mgły). O godzinie 04:36 w kwadracie marynarki AK 4827 wachtowi zameldowali o zauważeniu na kursie 90 stopni rozbłysków granatów oświetlających. Trzynaście minut później nawiązano kontakt z poszukiwanym konwojem. O 05:26 szykująca się do ataku jednostka Looksa została zmuszona do alarmowego zanurzenia przez norweską korwetę HNoMS Potentilla, która wkrótce potem przystąpiła do polowania trwającego do godziny 08:26, podczas którego na przebywający na głębokości A+40 (120 metrów) okręt zostało zrzucony 67 bomb głębinowych. O godzinie 09:35 U 264 znalazł się ponownie na powierzchni a podjęta ponownie próba dogonienia konwoju musiała zostać zaniechana przez poważną awarię lewoburtowego silnika diesla. O 13:28 w kwadracie marynarki AK 4877 po nawiązaniu kontaktu wzrokowego z niszczycielem i frachtowcem okręt zszedł w zanurzenie z zamiarem wykonania ataku. Prawie godzinę później o 14:23 w kierunku frachtowca wystrzelono dwie torpedy. Po sześciu minutach i 44 sekundach od wystrzelenia usłyszano odgłos dwóch trafień ale ze względu na kontratak niszczyciela nie można było zaobserwować skutków ataku. Trzynaście minut później w średniej odległości od okrętu rozerwały się dwie pojedyncze bomby głębinowe. Po oddaleniu sie napastnika o 15:47 okręt znalazł się z powrotem na powierzchni a obserwacja miejsca ataku wykazała obecność plamy ropy i różnego rodzaju szczątków. Mając takie dowody Hartwig Looks zgłosił zatopienie frachtowca o tonażu ca. 4.000 ton co nie zostało jednaka potwierdzone przez aliancką stronę. W dniu 19 listopada o godzinie 04:32 nawiązano w kwadracie marynarki AJ 9681 ponowny kontakt z konwojem ONS-144. O 08:32 obsada pomostu zaobserwowała dwa trafienia torpedami we wrogi frachtowiec. Osiemnaście minut później U 264 został zmuszony do alarmowego zanurzenia przed nadpływającą korwetą. O 08:41 nieprzyjacielska jednostka zrzuciła w średniej odległości od okrętu serię czterech bomb głębinowych. Po 11:35 (kwadrat marynarki AJ 9869) U 264 znalazł się ponownie na powierzchni rozpoczynając pościg za konwojem, który przez pewien czas utrudniony był z powodu awarii prawoburtowego silnika diesla. O 22:09 odebrano depeszę z BdU nakazującą dowódcom U-bootów, że jeżeli uzyskają ponowny kontakt z konwojem mają poinformować je o tym niezwłocznie, co dałoby możliwość zorganizowania grupowego ataku. Następnego dnia Hartwig Looks ponownie nawiązał kontakt z konwojem rozpoczynając o godzinie 09:11 w kwadracie marynarki BC 2645 podejście w celu wykonania ataku. Czternaście minut później próbujący się przebić przez osłonę konwoju U 264 został dostrzeżony przez jeden okrętów zidentyfikowany jako korweta, który zaczął się zbliżać w jego kierunku. O godzinie 09:28 (kwadrat marynarki BC 2581) w kierunku korwety wystrzelono z wyrzutni rufowej torpedę, która jednak została wymanewrowana przez niedoszłą ofiarę, która z kolei w rewanżu otworzyła w kierunku jednostki Looksa ogień z działa dziobowego zmuszając ją do zanurzenia na głębokość A+40 (120 metrów). Dwie minuty po wystrzeleniu torpedy w pobliżu U 264 rozerwała się seria sześciu bomb głębinowych. O 11:10 okręt wyszedł na głębokość peryskopową a przeprowadzona następnie obserwacja widnokręgu przez peryskop pozwoliła stwierdzić na kursie 10 stopni obecność wrogiego frachtowca i korwety, w kierunku których następnie się skierowano z zamiarem wykonania ataku. Dwadzieścia minut później skradający się U 264 został wykryty przez obserwatorów na korwecie, którzy dostrzegli peryskop okrętu w kierunku, którego otworzono ogień z karabinów maszynowych. Widząc zbliżającego się nieprzyjaciela Hartwig Looks rozkazał zejść głębiej. W momencie kiedy okręt znajdował się na 25 metrach w jego pobliżu rozerwała się seria 14 bomb głębinowych, które silnie nim wstrząsnęły, powodując powstanie wielu uszkodzeń. O godzinie 15:50 U 264 znalazł się z powrotem na powierzchni a Hartwig Looks nadał do dowództwa meldunek o konieczności powrotu do bazy w związku z powstałymi uszkodzeniami oraz niskim stanem paliwa, informując jednocześnie, że w drodze powrotnej uzupełni paliwo z podwodnego tankowca w kwadracie marynarki BD 4555. Wkrótce potem otrzymano z BdU informację o braku możliwości uzupełnienia paliwa. W dniu 25 listopada o godzinie 18:11 w kwadracie marynarki BD 2999 wachtowi na pomoście U 264 zameldowali o zauważeniu samotnego statku płynącego z prędkością 12 węzłów. Z powodu niskiego stanu paliwa jak i dużej prędkości zauważonego statku Hartwig Looks podjął decyzje o zaniechaniu ataku. W dniu 1 grudnia o godzinie 13:22 płynący na powierzchni okręt został zmuszony w kwadracie marynarki BE 6635 do alarmowego zanurzenia na głębokość A-20 (60 metrów), przez nieprzyjacielski samolot, który zrzucił niecelną serię pięciu bomb głębinowych. Trzy dni później 4 grudnia U 264 spotkał się o godzinie 08:00 w kwadracie marynarki BF 6469 z okrętami eskorty i przerywaczem zagród minowych Spbr 137 oraz z także wracającym z patrolu U 624, w towarzystwie których o godzinie 13:00 dotarł do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający prawie pięć tygodni patrol (32 dni). Podczas jego trwania okręt przepłynął 4.313 mil morskich na i 348 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 2 (10.01.1943 - 05.03.1943)
10.01 U 264 pod dowództwem Hartwiga Looksa wypłynął o godzinie 16:05 z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym Atlantyku. Od godziny 16:15 do 21:07 okręt płynął w towarzystwie przerywacza zagród minowych Spbr 138, który po osiągnięciu kwadratu marynarki BF 6469 zawrócił do bazy. Cztery dni później 14 stycznia w związku z powrotem z dalekiego wschodu łamacza blokady - tankowca Hohenfriedberg dowódcy U 264, U 258, U 202 otrzymali z BdU polecenie udania się do kwadratu marynarki DG 25 i objęcia eskorty nad nim (wymieni także w tym rozkazie dowódcy U 268 i U 403 otrzymali polecenie udania się do kwadratu marynarki AL 16). W dniu 23 stycznia Hartwig Looks podobnie jak i dowódcy U 558, U 514, U 125, U 522, U 511, U 442, U 436, U 268, U 381, U 571, U 620, U 87, U 202 odebrał z BdU polecenie utworzenia do dnia następnego do godziny 10:30 zgrupowania Delphin, którego linia patrolowa miała być rozciągnięta od kwadratu marynarki CE 8156 do DG 1937. Następnego dnia okręt zajął swoją pozycję w zgrupowaniu. W dniu 27 stycznia okręt osiągnął kwadrat marynarki DG 1945 zajmując nową pozycję w zgrupowaniu. Dnia 1 lutego U 264 osiągnął kwadrat marynarki DH 5456 zajmując kolejną pozycję w zgrupowaniu. Pięć dni później jednostka Looksa osiągnęła kwadrat marynarki DH 2239 zajmując następną pozycję w zgrupowaniu. Następnego dnia o godzinie 12:30 odebrano meldunek U 218 o kontakcie w kwadracie marynarki DH 9419 z nieprzyjacielskim konwojem. Wkrótce po rozszyfrowaniu treści tego meldunku Hartwig Looks podjął decyzję o zaatakowaniu konwoju, wydając rozkaz zmiany kursu na zbliżeniowy oraz zwiększenia prędkości do całej naprzód. O godzinie 18:48 na okręcie wystąpiły problemy z lewoburtowym silnikiem Diesla, który był wyłączony z użytku do godziny 20:00. Następnego dnia (8 listopada) na płynącym przez kwadrat marynarki DH 6257 U 264 awarii uległ tym razem prawoburtowy silnik diesla, który wyłączony był z użytku do godziny 09:00. O godzinie 12:29 okręt Hartwiga Looksa został wykryty i zmuszony do alarmowego zanurzenia w kwadracie marynarki DH 6641 przez nieprzyjacielski dwusilnikowy samolot. Cztery minuty później w pewnej odległości od zanurzonego okrętu rozerwały się trzy bomby lotnicze, które nie spowodowały jednak żadnych uszkodzeń. O 13:35 okręt znalazł się z powrotem na powierzchni ale o 14:22 (kwadrat marynarki DH 6645) ponownie musiał zejść w zanurzenie przed nadlatującym samolotem i pozostać podwodą do godziny 15:12. O godzinie 17:40 w kwadracie marynarki DH 6653 wachtowi na pomoście U 264 zameldowali o zauważeniu masztów niszczyciela oraz smugi dymu wydobywających się z kominów kilku jednostek. Szesnaście minut później okręt został zmuszony do alarmowego zanurzenia przed nadlatującym samolotem i do pozostania pod wodą do godziny 19:05. W dniu 9 lutego godzinie 05:11 (kwadrat marynarki DJ 4187) wachtowi zameldowali o kontakcie z nieprzyjacielskim konwojem. Niecałą godzinę później o 06:05 (kwadrat marynarki DJ 4179) Hartwig Looks wystrzelił w kierunku płynącej w eskorcie konwoju korwety dwie pojedyncze torpedy, które jednak chybiły celu. Niedługo potem nieprzyjacielska jednostka na której odkryto obecność wrogiego okrętu oświetliła najbliższą okolicę grantem świetlnym a następnie ustawiła się rufą w kierunku miejsca z którego spodziewanego się kolejnego ataku. Czterdzieści pięć minut później niedoszła ofiara zmusiła U 264 do alarmowego zanurzenia. O 10:58 przebywający od pewnego czasu na powierzchni okręt Looksa został wykryty i zmuszony do alarmowego zanurzenia w kwadracie marynarki DJ 4174 przez nieprzyjacielski dwusilnikowy samolot oraz do pobytu pod wodą do godziny 12:50. Tego samego dnia o 13:53 Hartwig Looks podobnie jak i dowódcy U 66, U 521, U 108, U 218, U 43, U 258, U 202 i U 87 otrzymał z BdU polecenie utworzenia do dnia 11 lutego zgrupowania Rochen, którego linia patrolowa miała być rozciągnięta od kwadratu marynarki DH 2333 do DH 5639. Dwa dni później przebywający w kwadracie marynarki DH 2684 U 264 rozpoczął marsz kierunku punktu uzupełniania zapasów. W dniu 14 lutego o godzinie 06:52 doszło w kwadracie marynarki DH 4761 do spotkania z U 87 a obaj dowódcy wymienili się informacjami za pomocą flag sygnałowych. O 08:15 nawiązano w kwadracie marynarki DH 4757 kontakt wzrokowy z pełniącym funkcję podwodnego tankowca U 118 z którego następnie pomiędzy godziną 12:30 a 15:15 pobrano 30m3 paliwa oraz prowiant na czternaście dni. W trakcie pobierania zaopatrzenia nawiązano też o godzinie 14:40 kontakt wzrokowy z U 504 przybyłym także w celu uzupełnienia zapasów. W dniu 21 lutego Hartwig Looks podobnie jak i dowódcy U 258 i U 437 otrzymał z BdU polecenie udania się do kwadratu marynarki CE 1388, gdzie w dniu 23 lutego około godziny 10:00 powinno dojść do spotkania z łamaczem blokady Hohenfriedberg, którego następnie miano odeskortować do jednego z francuskich portów. Poza tym poleceniem dowódcy trzech okrętów zostali poinformowani, że spodziewana jednostka może posługiwać się nazwą Herborg lub Herbrand a jej sygnał wywoławczy do LIYG. Alianci wiedząc o rejsie łamacza blokady z przechwyconych i odszyfrowanych depesz Enigmy skierowali na jego trasę brytyjski ciężki krążownik HMS Sussex, który zgodnie z rozkazem zajął pozycję położoną w odległości 720 mil morskich na północ północny - zachód od Lizbony. Poza tym aby ukryć przed Niemcami fakt złamania szyfrów enigmy dowódca krążownika został poinstruowany, żeby prowadził z pozoru niewinny patrol pływając w rejonie trasy powrotnej nieprzyjacielskiego statku. W dniu 23 lutego o godzinie 09:50 (kwadrat marynarki CE 1388) U 264 spotkał się z U 258 a obaj dowódcy ustalili, że w celu zwiększenia szans napotkania statku U 258 uda się do kwadratu marynarki CE 1385. O 11:31 doszło do spotkania w kwadracie marynarki CE 1622 z U 437 a obaj dowódcy ustalili się, że w celu zwiększenia szans spotkania statku dowodzona przez Hermanna Lamby jednostka skieruje się do kwadratu marynarki CE 1388. Następnego dnia o godzinie 09:23 w kwadracie marynarki CE 1621 U 264 nawiązał kontakt z tankowcem Hohenfriedberg. O godzinie 19:48 (kwadrat marynarki CE 2287) rozpoczęto rejs w kierunku bazy. Dwa dni później 26 lutego o godzinie 09:40 w kwadracie marynarki CF 2413 płynący w pobliżu statku okręt Looksa został zmuszony do alarmowego zanurzenia przed nadlatującym samolotem B-24 Liberator i do pobytu pod wodą do godziny 10:37. W tym czasie łamacz blokady zmienił kurs na przeciwny w celu zmylenia przeciwnika, którym następnie płynął do 10:40. Półgodziny później oba okręty zostały znowu dostrzeżone przez Liberatora co spowodowało, że U 264 ponownie zszedł pod wodę, gdzie przebywał do 13:00 a tankowiec zmienił kurs na 90 stopni. Siedem minut po wynurzeniu o 13:07 na okręcie Looksa odebrano wiadomość z U 437 o ataku wrogiego samolotu. O 15:57 (kwadrat marynarki CF 2435) dowódca U 264 został powiadomiony przez kapitana Hohenfriedberga o zauważeniu przez wachtowych nadbudówek dużego okrętu wojennego wyłaniającego się za linii horyzontu. Dwie minuty później wachtowi zameldowali o ponownym pojawieniu się nieprzyjacielskiego samolotu. Wkrótce potem nadano do dowództwa meldunek o kontakcie z wrogim krążownikiem. O 15:55 w kwadracie marynarki CF 2435 U 264 zszedł w zanurzenie. Wkrótce potem HMS Sussex bo to on był zauważonym okrętem otworzył w kierunku łamacza blokady ogień z dział artylerii głównej. Przeprowadzona o godzinie 16:40 obserwacja pola bitwy przez peryskop pozwoliła stwierdzić, że Hohenfriedberg płonie od dziobu do rufy. Cztery minuty później w kierunku HMS Sussex Hartwig Looks wystrzelił salwę czterech torped, które jednak minęły cel. O 16:49 na okręcie usłyszano dwie silne eksplozje, prawdopodobnie pochodzące od odpalonych na płonącym statku przez załogę ładunków wybuchowych, mających za zadanie posłać go na dno. O godzinie 17:01 Brytyjczycy wstrzymali ostrzał a wkrótce potem rozpoczęli oddalanie się z miejsca akcji z dużą prędkością. Półgodziny później brytyjska jednostka pojawiła się ponownie otwierając w kierunku płonącego statku ogień. O 17:48 ostrzał został ostatecznie przerwany a HMS Sussex oddalił się miejsca akcji płynąc w kierunku północnym. O 18:50 na przebywającym nadal w zanurzeniu okręcie Looksa zaobserwowano przez peryskop krążący w rejonie zatopienia statku czteromotorowy samolot. Prawie czterdzieści minut później o 19:29 po odleceniu wrogiej maszyny okręt znalazł się z powrotem na powierzchni obierając kurs w kierunku punktu zatopienia tankowca w celu odnalezienia jego załogi. Dwadzieścia minut później wachtowi na pomoście zameldowali o dostrzeżeniu trzech dużych i jednej małej łodzi ratunkowych. Pomiędzy 20:11 a 20:45 Hartwig Looks przejął na pokład swojej jednostki 45 członków niemieckiej załogi tankowca, 12 pasażerów wracających do Europy oraz 18 norwegów stanowiących część pierwotnej załogi statku. Od kapitana tankowca dowódca U 264 dowiedział się że poszedł on ostatecznie na dno o godzinie 18:10. Po wywarzeniu okrętu, które miało miejsce o 23:00 i wysłaniu do dowództwa meldunku o zatopieniu statku i uratowaniu jego załogi rozpoczęto rejs powrotny do kraju. W dniu 5 marca U 264 spotkał się o godzinie 08:10 w punkcie Pilz z U 437 oraz stanowiącym eskortę dozorowcami V 625, V 620 i przerywaczem zagród minowych Spbr 122 w towarzystwie których obrał kurs na bazę w St. Nazaire, gdzie przybył tego samego dnia o 12:10 kończąc trwający prawie osiem tygodni patrol (54 dni). Podczas jego trwania okręt przepłynął 7.548 mil morskich na i 430 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 3 (08.04.1943 - 01.06.1943)
08.04. U 264 pod dowództwem Hartwiga Looksa wypłynął o godzinie 16:05 z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Od godziny 18:05 do 22:09 okręt płynął w towarzystwie przerywacza zagród minowych Spbr 175, który po osiągnięciu kwadratu marynarki BF 6469 zawrócił do bazy. W dniu 10 kwietnia w związku z licznymi kontaktami radarowymi Hartwig Looks wydał rozkaz zejścia na głębokość A-50 (30 metrów) aby kontynuować marsz w zanurzeniu. Następnego dnia odebrano depeszę z BdU skierowaną do dowódców U 552, U 262, U 465, U 175, U 276 a nakazująca im udanie się do kwadratu marynarki AK 75. W dniu 16 kwietnia po otrzymaniu rozkazu zaatakowania konwoju HX-233 meldowanego przez dowodzony przez OL Heinza Franke U 262 Hartwig Looks o godzinie 08:00 rozkazał zwiększyć prędkość do całej naprzód i obrać kurs zbliżeniowy. Następnego dnia o godzinie 02:30 U 264 osiągnął kwadrat marynarki BE 4285, gdzie spodziewano się spotkać nieprzyjaciela, co jednak nie nastąpiło. O 06:25 w kwadracie marynarki BE 4534 poszukujący nadal konwoju Hartwig Looks wydał rozkaz zejścia pod wodę w celu przesłuchania okolicy hydrofonem. Około dwudziestu minut później uzyskano kontakt akustyczny z pracującymi śrubami nieokreślonej liczby jednostek. Zarządzone niedługo potem przez Hartwiga Looks wynurzenie oraz marsz w kierunku skąd dochodził kontakt pozwoliło na uzyskanie kontaktu wzrokowego o godzinie 07:30 najpierw z niszczycielem a następnie o godzinie 08:45 z poszukiwanym konwojem HX-233, o którym zameldowano następnie dowództwu. Półgodziny po uzyskaniu kontaktu o 09:16 w kwadracie marynarki BE 4611 U 264 został zmuszony do alarmowego zanurzenia przed nadpływającymi trzema niszczycielami. O 09:46 w średniej odległości od rufy okrętu rozerwały się cztery bomby głębinowe. Dwanaście minut później okrętem silnie wstrząsnęły eksplozje pięciu kolejnych bomb głębinowych nastawionych na wybuchy na głębokość A+40 (120 metrów). Wkrótce potem Hartwig Looks rozkazał zejść na głębokość A+60 (140 metrów). O godzinie 14:10 po zrzuceniu około 66 bomb głębinowych nieprzyjacielskie jednostki odpłynęły ale mimo to Hartwig Looks poczekał jeszcze w zanurzeniu do godziny 15:30. Zaraz po wynurzeniu wachtowi zameldowali o zauważeniu plamy ropy wydobywającej się z nieszczelnego lewoburtowego zbiornika nr 2. Mimo tej niesprawności dowódca U 264 kontynuował pościg za nieprzyjacielem, który jednak musiał przerwać następnego dnia o godzinie 01:30 w kwadracie marynarki BE 2787 po awarii lewoburtowego silnika diesla. Tego samego dnia o godzinie 16:24 obsada pomostu przebywającego w kwadracie marynarki BE 1951 okrętu została zaskoczony przez czteromotorowy samolot, który przeleciał nad nim nie zrzucając jednak żadnych bomb. Wkrótce potem zaalarmowany dowódca wydał rozkaz zanurzenia, w którym pozostawano do godziny 17:59, kiedy to po wynurzeniu rozpoczęto marsz w kierunku zachodnim. W dniu 19 kwietnia odebrano skierowaną do dowódców U 264, U 226, U 14, U 358, U707, U 628, U92, U 125 depeszę z BdU nakazującą im utworzenie do dnia 20 kwietnia do godziny 20:00 zgrupowania Specht, którego linia patrolowa miała być rozciągnięta od kwadratu marynarki BD 8644 do BD 5677. Dwa dni później o 12:11 na okrętach zgrupowania Szpecht odebrano polecenie utworzenia nowej linii patrolowej rozciągniętej od kwadratu marynarki BD 1752 do BD 7455. Głównym celem zgrupowania od 22 kwietnia miał być idący w kierunku wschodnim nieprzyjacielski konwój. Dnia 25 kwietnia okręty zgrupowania Specht otrzymały polecenie zaatakowania konwoju ONS-4 wykrytego przez należący do zgrupowania Meise U 404. Następnego dnia o godzinie 16:22 przebywający w kwadracie marynarki AK 7471 okręt Looksa nawiązał kontakt wzrokowy z U 358. W dniu 27 kwietnia dowódcy okrętów tworzących zgrupowanie Specht po raz kolejny otrzymali z BdU polecenie utworzenia nowej linii patrolowej rozciągniętej od kwadratu marynarki AJ 4378 do AJ 9386. Głównym celem zgrupowania miał być tym razem konwój HX-235, który jednak dzięki przechwyconym i odszyfrowanym depeszom Enigmy na polecenie admiralicji zmienił kurs opływając niebezpieczny rejon od południa. W dniu 28 kwietnia U 264 osiągnął pozycję w nowej linii patrolowej. Następnego dnia dowódcy jednostek tworzących zgrupowania Specht i Amsel otrzymali z BdU polecenie zaatakowania kolejnego konwoju, którym był SC-128. W dniu 1 maja o godzinie 21:30 (kwadrat marynarki BC 2232) odebrano meldunek U 628 o zauważeniu w kwadracie marynarki BC 2218 chmury dymu pochodzącej od nieprzyjacielskiego konwoju. W związku z tym faktem Hartwig Looks wydał polecenie zwiększenia prędkości i zmiany kursy na kurs zbliżeniowy. Następnego dnia płynący na spotkanie z konwojem U 264 został o godzinie 00:48 zmuszony w kwadracie marynarki BC 2232 do alarmowego zanurzenia przed nadpływającym niszczycielem, który zrzucił tylko jedną bombę głębinową. O 04:06 okręt Looksa został ponownie zmuszony w kwadracie marynarki AJ 8994 do alarmowego zanurzenia przed napływającym niszczycielem, który wyłonił się ze szkwału. Cztery minuty później nieprzyjacielska jednostka zrzuciła najpierw sześć a potem jedenaście bomb głębinowych, które wybuchły jednak w bezpiecznej odległości. O godzinie 07:35 okręt znalazł się ponownie na powierzchni kontynuując mimo pogarszających się warunków pogodowych (stan morza 7 ? 8, deszcz, słaba widoczność) bezskuteczny jak się później okazało marsz w kierunku zauważonego przez U 628 konwoju. W dniu 3 maja o godzinie 19:30 Hartwig Looks podobnie jak i Rolf Borchers dowódca U 276 otrzymał z BdU polecenie zastąpienia U 614 (jeden okrętów zgrupowania Specht) w jego rejonie patrolowym. W dniu 4 maja zgrupowanie Specht zostało połączone ze zgrupowaniem Star tworząc nowe o nazwie Fink, którego głównym celem miał być konwój ONS-5. Tego samego dnia o godzinie 23:47 U 264 nawiązał w kwadracie marynarki AJ 6284 kontakt z oczekiwanym konwojem o którym zameldowano dowództwu. Już następnego dnia o godzinie 00:50 Hartwig Looks rozpoczął manewrowanie w celu wyjścia na dogodną do ataku pozycję. O 03:02 (kwadrat marynarki AJ 6514) U 264 wystrzelił dwie torpedy kierunku frachtowca o tonażu ca. 6.000 ton a minutę później dwie kolejne w kierunku frachtowca o tonażu ca. 5.000 ton. Wkrótce potem zaobserwowano trafienia na obu jednostkach, które w niedługim czasie poszły na dno. Zatopionym jednostkami okazały się:
- należący do brytyjskiego armatora J. & C. Harrison Ltd z Londynu frachtowiec Harperley (4.586 ton),
- należący do amerykańskiego armatora Moore-McCormack Lines Inc z Nowego Yorku frachtowiec West Maximus (5.561 ton).
O godzinie 03:07 z wyrzutni rufowej wystrzelono w kierunku frachtowca o tonażu ca. 4.500 ton kolejna torpedę, która najprawdopodobniej trafiła w ciężko uszkodzony wcześniej West Maximus (widząc trafienie Looks zapisał w KTB o uszkodzeniu atakowanego statku co okazało sie jednak nieprawdą). Dziesięć minut później Hartwig Looks zmuszony był do alarmowego zanurzenia przed nadpływającym, niszczycielem i do pobytu pod wodą do godziny 04:32. Po wynurzeniu rozpoczęto pościg za konwojem z którym o godzinie 06:15 w kwadracie marynarki AJ 6462 uzyskano ponowny kontakt, rozpoczynając podejście do drugiego ataku. O godzinie 07:07 (kwadrat marynarki AJ 6465) wystrzelono w kierunku frachtowca o tonażu ca. 5.000 ton dwie torpedy. Niedługo potem zaobserwowano dwa trafienia na atakowanym statku, którym mógł być należący do brytyjskiego armatora J. & C. Harrison Ltd z Londynu frachtowiec Harbury (5.081 ton) uszkodzony parę godzin wcześniej przez U 628. Mimo tych trafień jednostka utrzymała się na powierzchni i jeszcze tego samego dnia o godzinie 16:41 została dobita ogniem artyleryjskim przez U 628. O 07:16 U 264 został wykryty i ostrzelany a następnie zmuszony do alarmowego zanurzenia na głębokość A+20 (100 metrów) przez nieprzyjacielski niszczyciel. W przeprowadzonym wkrótce ataku nieprzyjacielska jednostka zrzuciła na okręt Looksa łącznie 17 bomb głębinowych, który wybuchły jednak w bezpiecznej odległości. O 10:49 znaleziono się z powrotem na powierzchni kontynuując pościg za konwojem. Tego samego dnia o godzinie 12:45 nawiązano w kwadracie marynarki AJ 6492 kontakt wzrokowy z niezidentyfikowanym U-bootem. O 17:35 doszło do spotkania w kwadracie marynarki AJ 6758 z U 223 a obaj dowódcy wymienili się informacjami za pomocą flag sygnałowych. O godzinie 19:21 w kwadracie marynarki AJ 8339 wachtowi zameldowali o zauważeniu dwóch frachtowców płynących w towarzystwie niszczyciela o czym niezwłocznie na polecenie Hartwiga Looksa zameldowano dowództwu. Jeszcze tego samego dnia o godzinie 22:45 okręt został odpędzony w kwadracie marynarki AJ 8367 przez nieprzyjacielski niszczyciel. W dniu 6 maja o godzinie 01:10 w kwadracie marynarki AJ 8389 płynący przez pokryte mgłą wody U 264 został wykryty i ostrzelany przez nieprzyjacielski niszczyciel. Wkrótce potem utracono we mgle kontakt z wrogą jednostką ale dziewiętnaście minut później doszło do ponownego spotkania, które wymusiło na Hartwigu Looksie wykonanie alarmowego zanurzenia na głębokość A+40 (120 metrów). Niedługo potem niszczyciel przystąpił do ataku zrzucając osiem bomb głębinowych, które wybuchły jednak w bezpiecznej odległości. Od 04:30 (kwadrat marynarki AJ 8626) U 264 ponownie płynął na powierzchni poszukując konwoju co jednak nadal utrudniała mgła ograniczająca widoczność maksymalnie do 3.000 metrów. O godzinie 05:44 okręt Looksa został zmuszony do zanurzenia przed nadpływającym niszczycielem, który zrzucił siedem niecelnych bomb głębinowych. O 07:15 na okręcie usłyszano silną eksplozję a następnie odgłosy tonięcia, które pochodziły od zatopionego przez alianckie okręty U 125. Jeszcze tego samego dnia o godzinie 15:24 (kwadrat marynarki AJ 9424) U 264 spotkał się z U 402, którego dowódca Paul Gustav Siegfried Frhr von Forstner przekazał Hartwigowi Looksowi informację o sytuacji dowodzonego przez Ulricha Folkersa U 125, który o godzinie 05:50 nadał do dowództwa meldunek o następującej treści ?Zostałem staranowany, niezdolny do zanurzenia AJ 9852. Proszę o pomoc kurs 90 stopni.?. Następnego dnia o godzinie 01:00 U 264 zakończył bezskuteczne poszukiwanie U 125 i jego załogi a następnie obrał kurs na miejsce spotkania z podwodnym tankowcem. W dniu 10 maja o godzinie 10:31 okręt Hartwiga Looksa przybył do kwadratu marynarki AK 8767, gdzie nawiązano kontakt wzrokowy z podwodnym tankowcem U 461 oraz oczekującymi na uzupełnienie zapasów U 707 i U 413. O godzinie 12:00 do czterech okrętów dołączył kolejny dowodzony przez Klausa Poppa U 552. Jeszcze tego samego dnia pomiędzy godziną 20:00 a 20:45 U 264 pobrał z U 461 około 1,5 m3 oleju silnikowego ale w związku z zapadającymi ciemnościami dalszą operację uzupełniania zapasów przerwano. Następnego dnia okręt Looksa ponownie spotkał się z podwodnym tankowcem z którego pomiędzy godziną 11:34 a 16:30 pobrał 80 m3 oleju napędowego oraz prowiant na 10 dni. Tego samego dnia o godzinie 19:28 (kwadrat marynarki AK 8767) U 264 zgodnie z poleceniem dowództwa obrał kurs na kwadrat marynarki AJ 76. W dniu 12 maja Hartwig Looks podobnie jak i dowódcy U 707, U 413, U 552, U 378, U 218 otrzymał z BdU polecenie utworzenia zgrupowania Naab, którego linia patrolowa miała być rozciągnięta od kwadratu marynarki AK 7555 do BD 6222. Następnego dnia dowódcy okrętów tworzących zgrupowania Naab i Lech otrzymali z dowództwa polecenie utworzenia od 15 maja zgrupowania Donau II, którego linia patrolowa miała być rozciągnięta od kwadratu marynarki AK 1687 do AK 5131. Głównym celem zgrupowania Donau II miały być konwoje ONS-7, HX-238, SC-130 i HX-239. W dniu 16 maja U 264 spotkał się w kwadracie marynarki AK 4379 z U 378 a obaj dowódcy wymienili się informacjami i spostrzeżeniami za pomocą flag sygnałowych. W dniu 18 maja o godzinie 18:00 U 264 osiągnął kwadrat marynarki AK 8876 zajmując nową pozycję w zgrupowaniu. Piętnaście minut później doszło do spotkania z dowodzonym przez OL Richarda Beckera U 218, z którym Hartwig Looks wymienił się informacjami za pomocą flag sygnałowych. W dniu 20 maja dowódca U 264 podobnie jak dowódcy U 552, U 378, U 607, U 218, U 221, U 666, U 752, U 558, U 336, U 650, U 642, U 603, U 228, U 575, U 621, U 229, U 641, U 305, U 569, U 468 i U 231 otrzymał z BdU polecenie utworzenia do godziny 20:00 dnia 21 maja zgrupowania Mosel, którego linia patrolowa miała być rozciągnięta od kwadratu marynarki AJ 6417 do AK 7592. W dniu 22 maja nadano do dowództwa o godzinie 03:19 (kwadrat marynarki AJ 6897) meldunek pogodowy: ?988mb, pasma mgły, wiatr 2 z północnego - wschodu, powietrze 6o, woda 6,2oC?. Następnego dnia o godzinie 04:30 U 264 nadał do dowództwa meldunek o następującej treści ?stoję w kwadracie marynarki AK 8762, 37 cbm. 100 litrów utracono. Proszę o uzupełnienie. Zbiornik nr I od 6 maja nieszczelny ??. Jeszcze tego samego dnia na okręcie odebrano depeszę z BdU o następującej treści ?LOOKS i JESCHONNEK wracać do bazy. Do wszystkich pozostałych U-bootów chwili obecnej brak możliwości uzupełniania zapasów?. W dniu 1 czerwca dotarto do punktu Laterne, gdzie o godzinie 14:30 spotkano się z jednostkami eskorty. O godzinie 18:30 rolę eskorty na ostatnim odcinku drogi powrotnej przejął przerywacz zagród minowych Spbr 134. Jeszcze tego samego dnia o godzinie 21:30 U 264 przybył do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie osiem tygodni patrol (54 dni) Podczas jego trwania okręt przepłynął 8.589 mil morskich na i 435 mil morskich pod powierzchnią.

04.08. U 264 wypłynął o godzinie 11:00 z bazy w La Pallice, by zgodnie z rozkazem udać się do bazy w St. Nazaire, gdzie przybył następnego dnia o godzinie 22:00.

W dniu 20 sierpnia na skutek wypadku zginał Mt J. Schön.

Patrol 4 (15.09.1943 - 15.10.1943)
15.09. U 264 pod dowództwem Hartwiga Looksa wypłynął o godzinie 19:20 z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem przedrzeć się przez cieśnię Gibraltarską na Morze Śródziemne by wzmocnić operującą w tamtym rejonie flotyllę U-bootów. Pięć minut później okręt spotkał się z przerywaczem zagród minowych Spbr 159. O 01:10 w punkcie Pilz rolę eskorty przejął trałowiec M 263. O godzinie 07:40 Hartwig Looks zarządził ćwiczebne zanurzenie w celu sprawdzenia szczelności okrętu i jego wywarzenia. W trakcie jego trwania wykryto pewne nieszczelności. Po wynurzeniu Hartwig Looks podjął decyzję o przerwaniu patrolu i powrotu do bazy, gdzie pod eskortą M 263 dotarł jeszcze tego samego dnia o godzinie 22:30. W dniu 22 września po dokonaniu niezbędnych napraw U 264 wspólnie z U 267 pod eskortą przerywacza zagród minowych Spbr 136 o godzinie 19:25 opuścił bazę w St. Nazaire, by kontynuować przerwany przez defekty patrol. O godzinie 23:50 po dotarciu do punktu 438 przerywacz zagród minowych zawrócił do bazy a rolę eskorty nad obiema jednostkami objął dozorowiec SG 35. W dniu 23 września w kwadracie marynarki BF 6775 pomiędzy godziną 07:55 a 10:05 oba okręty przeprowadziły ćwiczebne zanurzenie powiązane z trymowaniem. Na U 264 ćwiczebne zanurzenie wypadło pozytywnie natomiast U 267 na którym doszło do przecieku zmuszony był o godzinie 10:20 do powrotu do bazy eskortowany przez całą drogę przez dozorowiec SG 35. Dwadzieścia pięć minut później Hartwig Looks rozkazał zejść na głębokość A-40 (40 metrów) rozpoczynając trwający do godziny 21:05 podwodny marsz ?Drogą Pieninga?. Następnego dnia o godzinie 07:21 (kwadrat marynarki BF 8838) okręt po trwającym całą noc marszu na powierzchni zszedł w zanurzenie. Podczas trwającego do 22:00 podwodnego rejsu na U 264 wykryto przeciek lewoburowego wylotu spalin, wynikający z niedomkniętej klapy oraz zaobserwowano głośną pracę napędu peryskopu bojowego. Problem ten został usunięty po rozmontowaniu i ponownym zmontowaniu silnika. W dniu 24 września U 264 rozpoczął marsz wzdłuż wybrzeża Hiszpańskiego w kierunku południowym. Dwa dni później 26 września odebrano z BdU depeszę o następującej treści ?SCHEIBE i LOOKS do czasu otrzymania następnych rozkazów patrolować obszar na zachód od kwadratu marynarki DH 3365. Utrzymywać gotowość do wykonania zadania przedarcia?. Tego samego dnia o godzinie 23:00 na U 264 odebrano kolejną depeszę z BdU o następującej treści U 667, U 223, U 455 i U 264 zadnie przedarcia się na Morze Śródziemne niewykonalne. LOOKS udać się do kwadratu marynarki AK 80.?. W dniu 30 października odebrano kolejną depeszę BdU ?SCHNOOR od 4 października uzupełnić w kwadracie marynarki BD 9755 zapasy na jednostkach SCHEIBE i LOOKS.?. W dniu 4 października w kwadracie marynarki BD 9752 nawiązano kontakt wzrokowy najpierw o godzinie 08:00 z U 455, o 09:00 z U 422 i o 10:15 z podwodnym tankowcem U 460. Pomiędzy godziną 10:45 a 12:00 U 264 pobrał w kwadracie marynarki BD 9755 z podwodnego tankowca 1.100 litrów oleju silnikowego oraz 15 m3 paliwa. W trakcie wykonywania tej operacji wszystkie okręty w związku z informacjami otrzymanymi od Eberharda Schnoora dowódcy U 460 o przebywającym, w tym rejonie zespole nieprzyjacielskiego lotniskowca eskortowego przebywały w stanie alarmu bojowego z obsadzonymi działkami przeciwlotniczymi i wzmocnioną wachtą pomostów. O 12:10 okręty zostały wykryte przez bombowiec TBF-1 Avenger z lotniskowca eskortowego USS Card, którego pilot Robert L. Stearns zameldował o kontakcie dowództwu, po czym przystąpił do ataku zrzucając dwie bomby głębinowe, które wybuchły w bezpiecznej odległości pomiędzy U 460 i U 264. Wciągu kliku następnych minut Hartwig Looks parę razy nadał na U 460 flagami sygnałowymi zapytanie czy nie zachodzi konieczność zanurzenia i ponownego spotkania następnego dnia w kwadracie marynarki BD 9155. W tym też czasie na pokład U 264 przyjęto dwóch członków załogi z podwodnego tankowca MaschGfr Wagnera i ObMasch Karla Conena, którzy w momencie ataku przebywali na pontonie, który przewrócił się do góry dnem. O godzinie 12:20 wszystkie okręty były gotowe do zanurzenia. Dziesięć minut później dowodzony przez KL Hansa-Martina Schiebe U 455 jako pierwszy zszedł w zanurzenie, natomiast U 460 z niewidomych względów nadal pozostawał na powierzchni. W tym czasie bezpośrednio nad miejscem zaopatrywania krążył pojedynczy Avenger ale w zasięgu wzroku pojawiły się już dwie kolejne maszyny z USS Card. O 12:37 wachtowi na pomostach trzech przebywających nadal na powierzchni okrętów zauważyli zbliżanie się kolejnych czterech maszyn. Widząc zdecydowaną przewagę wrogich maszyn Hartwig Looks wydał rozkaz zanurzenia. W tym momencie na powierzchni nadal pozostawały U 422 i U 460. Pomiędzy godziną 13:00 a 13:10 usłyszano pojedyncze strzały, które mogły pochodzić z zamontowanego na U 460 działka kal. 3,7 cm. Poza tym usłyszano tez liczne eksplozje bomb głębinowych. O 13:15 nawiązano przy pomocy podwodnego telegrafu kontakt z zanurzonym U 455. Trzydzieści pięć minut później usłyszano silną eksplozję bomby lotniczej i odgłosy tonięcia okrętu, którym okazał się U 422. O godzinie 17:40 U 264 znalazł się z powrotem na powierzchni ale obserwacja miejsca ataku nie wykazał żadnych śladów poza tylko przewróconym do górny dnem pontonem. Cztery minuty później wachtowi na pomoście U 264 zameldowali o zauważeniu zbliżających się czterech samolotów stacjonujących na pokładzie lotniskowca, nadlatujących od prawej burty. Wkrótce potem wrogie maszyny zaatakowały obsadę pomostu z działek pokładowych. Minutę później jedna z maszyn zrzuciła dwie bomby głębinowe, które wybuchły po prawej burcie. Hartwig Looks nie chcąc dalej kusić losu wydał rozkaz zanurzenia na głębokość A-30 (50 metrów). W trakcie wykonywania tego manewru nastąpił kolejny atak, tym razem zrzucona bomba wybuchła w rejonie rufy powodując powstanie silnego przecieku w rufowym, przedziale wyrzutni torpedowej nr V. Po wynurzeniu które miało miejsce o 01:00 już 5 października oraz po przeanalizowaniu raportu o uszkodzeniach Hartwig Looks podjął decyzję o przerwaniu patrolu i powrocie do bazy o czym zameldował dowództwu. W dniu 11 października wracający do bazy U 264 został wykryty o godzinie 01:19 w kwadracie marynarki CG 2135 przez nieprzyjacielski samolot, który po oświetleniu go reflektorem Leigha zrzucił dwie bomby głębinowe, które wybuchły w bezpiecznej odległości przed dziobem okrętu po prawej burcie. Cztery dni później 15 października o godzinie 07:00 U 264 spotkał się w punkcie Pt.438 z okrętami eskorty w towarzystwie, których o godzinie 11:45 dotarł do śluzy prowadzącej do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający ponad cztery tygodnie patrol (30 Dni). Podczas jego trwania okręt przepłynął 2.435,5 mili morskiej na 466,5 mili morskiej pod powierzchnią.

Kilka dni później U 264 trafił do miejscowej stoczni, gdzie podczas naprawy uszkodzeń zamontowano na nim m.in. chrapy.

15.01.1944 U 264 pod dowództwem Hartwiga Looksa wypłynął o godzinie 15:45 wspólnie z U 267, U 967 i U 608 z bazy w St. Nazaire, by przeprowadzić próby morskie po zakończonym remoncie i modernizacji. Po wyjściu ze śluzy okręty spotkały się z zespołem jednostek eskorty złożonym z trałowców M 438, M 424 oraz dozorowców V 402, V 401 i V 620. Następnego dnia po osiągnięciu kwadratu marynarki BF 9123 na U 264 najpierw pomiędzy godziną 08:24 a 11:40 przeprowadzono próby wytrzymałościowe mające potwierdzić szczelność okrętu zanurzając go na głębokość 2A+20 (180 metrów) a następnie pomiędzy godziną 13:18 a 14:30 próby pływania na chrapach. Ostatnie próby zostały przerwane z powodu problemów z zasysaniem powietrza przez chrapy. O godzinie 14:50 wspólnie z U 608, U 267 i U 967 pod eskortą dozorowca V 620 obrano kurs powrotny na bazę w St. Nazaire, gdzie przybyto 17 stycznia o godzinie 08:45.

20.01.1944 U 264 pod dowództwem Hartwiga Looksa wypłynął o godzinie 17:10 z bazy w St. Nazaire, by po raz drugi przeprowadzić próby pływania na chrapach. Po wyjściu ze śluzy okręt Looksa spotkał się z zespołem jednostek eskorty złożonym z trałowców M 438, M 404 w towarzystwie których udał się w rejon, gdzie miano przeprowadzić próby. Po ich zakończeniu U 264 w towarzystwie trałowców o godzinie 09:35 dnia 22 stycznia powrócił do bazy w St. Nazaire.

26.01.1944 U 264 pod dowództwem Hartwiga Looksa wypłynął o godzinie 16:55 z bazy w St. Nazaire, by po raz trzeci przeprowadzić próby pływania na chrapach. Tym razem po wyjściu ze śluzy okręt Looksa spotkał się tylko z jedną jednostką eskorty - trałowcem M 344. Po pozytywnym zakończeniu prób oba okręty powróciły w dniu 28 stycznia o godzinie 09:50 do bazy w St. Nazaire.

Patrol 5 (05.02.1944 - 19.02.1944)
05.02. U 264 pod dowództwem Hartwiga Looksa wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem udać się do kwadratu marynarki BE 5520. W dniu 14 lutego Hartwig Looks nadał do dowództwa meldunek pozycyjny. Następnego dnia o godzinie 21:03 dowódca U 264 podobnie jak i dowódcy U 256, U 963, U 709, U 424, U 281, U 91, U 437, U 386, U 608, U 571, U 650, U 666, U 603 i U 231 otrzymał z BdU polecenie utworzenia zgrupowania Igel 2, którego linia patrolowa miała być rozciągnięta pomiędzy liniami A (AL 7551 do BE 5117) i B (AK 9931 do BE 4565). Trzy dni później 17 lutego okręt Looksa został przydzielony do nowoutworzonej grupy Hai 1, której głównym celem miały być meldowane przez samoloty dalekiego zwiadu Ju 290 konwoje ON 224 i ONS-28. W dniu 18 lutego U 264 nadał do dowództwa dwa meldunki: pierwszy o godzinie 13:10 o kontakcie akustycznym w kwadracie marynarki BE 1824 z nieprzyjacielską grupą wsparcia i drugi o 20:20 o kontakcie w kwadracie marynarki BF 1821 z wrogim samolotem, który pozostawał cały czas poza zasięgiem działek przeciwlotniczych. W nocy z 18 na 19 lutego wachtowi na pomoście przebywającego w kwadracie marynarki BE 1890 U 264 zameldowali o kontakcie wzrokowym z wrogim konwojem, którym był oczekiwany ON 224. O godzinie 03:30 Hartwig Looks wystrzelił w kierunku zbliżającego się brytyjskiego niszczyciela HMS Forester torpedę akustyczną T-V, która jednak minęła cel. Wkrótce potem okręt zszedł w zanurzenie a niedoszła ofiara przystąpiła do ataków z wykorzystaniem bomb głębinowych i pocisków jeża. Po odpłynięciu napastnika, które miało miejsce o godzinie 05:00 Hartwig Looks pozostał w zanurzeniu, by już za dnia około godziny 10:11 zostać wykrytym przez tworzące 2 Grupę Wsparcia brytyjskie eskortowce HMS Woodpecker, HMS Starling, HMS Wild Goose i HMS Wren. O 10:35 HMS Woodpecker zrzucił w pierwszym ataku serię 10 bomb głębinowych a w drugim przeprowadzonym o 11:26 serię 26 bomb głębinowych. Trzeci atak poprowadził cztery minuty później o 11:29 HMS Starling, który zrzucił kolejne 26 bomb głębinowych. Czwarty atak wykonał o godzinie 12:51 ponownie HMS Woodpecker, który zrzucił kolejna serię 26 bomb głębinowych. W następnych godzinach miały miejsce następne trzy ataki. Około godziny 17-tej w związku z rozmiarem szkód odniesionych od bliskich wybuchów bomb głębinowych Hartwig Looks nie widząc szans na wymknięcie się przeciwnikowi wydał rozkaz wynurzenia i zatopienia okrętu. O 16:59 U 264 wypłynął na powierzchnię a przebywające w pobliżu brytyjskie jednostki otworzyły natychmiast w jego kierunku ogień, który zranił trzech członków jego załogi. Jako ostatni pokład tonącego okrętu opuścił Hartwig Looks i główny mechanik, którzy nadzorowali procedurę jego opuszczenia i zatopienia. O godzinie 17:07 U 264 poszedł na dno a około 30 minut później (17:35) operatorzy hydrofonów na brytyjskich jednostkach zaobserwowali silną podwodną eksplozję. W międzyczasie cała załoga okrętu Hartwiga Looksa została uratowana przez brytyjskie jednostki.

Członkowie załogi U 264 wzięci do niewoli w dniu 19 lutego 1944 r. (W kolejności alfabetycznej):

Bakowski Heinz OMaschMt 30.05.1920
Bolz Josef MaschMt 07.08.1921
Brand Erich MaschObGfr 04.03.1923
Bretsch Karl-Heinz MaschMt 01.05.1918
Buchholz Ludwig MaschOGfr 13.08.1923
Buschmann Georg OMaschMt 06.06.1919
Ebeling Heinz MaschOGfr 04.01.1924
Ewald Hans FkOGfr 14.12.1923
Fischer Herbert MaschOGfr 23.09.1922
Flanze Wolfgang OLt.z.S 19.01.1922
Franke Heinz MaschOGfr 08.01.1922
Fuest Karl OLt.ing 06.07.1920
Geissert Friedrich MaschOGfr 24.08.1922
Glaeser Heinz OStrm 05.06.1917
Grummisch Hans MaschOGfr 12.01.1925
Hannig Albert MechMt 03.09.1920
Heller Helmuth MtrOGfr 04.11.1922
Hünn Maxmilian OMasch 24.05.1916
Hupke Ernst MtrOGfr 12.01.1925
Junghans Wolfgang Dr 22.01.1918
Karsten Otto FkOGfr 21.10.1923
Krüger Adolf MtrOGfr 29.09.1923
Küttner Gustav MaschMt 24.12.1922
Kugler Georg MtrOGfr 22.08.1924
Kuppert Alfred MtrOGfr 18.07.1924
Lange Theodor MtrOGfr 13.04.1922
Liebscher Harry MtrHGfr 28.02.1922
Lindenburger Günter BtsMt 10.02.1922
Loch August MaschOGfr 23.11.1922
Looks Hartwig KpLt. 01.03.43 27.06.1917
Meyer Hans MechOGfr 22.12.1924
Müller Josef MtrOGfr 14.04.1922
Neumann Rudolf MaschOGfr 31.08.1923
Pockrandt Lothar MtrOGfr 22.05.1923
Prühs Fritz MtrOGfr 23.12.1922
Ratzlaff Siegfried OBtsMt 31.05.1918
Reimund Ulrich OFkMt 28.02.1920
Rönpage Hans MechGfr 10.11.1924
Sauer Emil OMasch 18.12.1917
Schärf Jakob MaschOGfr 19.05.1923
Schlichting Kurt OLt.z.S 30.10.1919
Schorsch Horst MtrOGfr.(cook) 06.01.1921
Schrage Walter MaschOGfr 17.06.1924
Schuch Rolf OFkMt 17.10.1921
Schulze Heinrich MaschOGfr 15.12.1924
Schwarze Gerhard OMaschMt 12.05.1922
Siegert Walter MtrGfr 08.03.1925
Stadter Heinz MechOGfr 10.06.1924
Stechow Willi MaschOGfr 24.04.1923
Wessel Friedrich OLt.z.S 14.03.1920
Zwach Otto OBtsMt 10.10.1918

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 6 KTB U 223 - U 300
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1