U-231 Typ VIIC historia rozszerzona

Stocznia: F.Krupp Germaniawerft AG, Kiel-Gaarden
Numer zamówienia: 661
Zamówienie: 07.12.1940
Położenie stępki: 30.01.1942
Wodowanie: 01.10.1942
Wcielenie do służby: 14.11.1942
Numer pocztowy: M 50 310

Przebieg służby:
14.11.1942 - 30.04.1943 - 5 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenie załogi)
01.05.1943 - 13.01.1944 - 3 Flotylla U-bootów, La Pallice (okręt bojowy)
13.01.1944 - Zatopiony na północny - wschód od Azorów (pozycja 44.15N, 20.38W) bombami głębinowymi przez brytyjski samolot Wellington L należący do 172 Sqn RAF.

Dowódcy:
14.11.1942 - 13.01.1944 - KL Wolfgang Wenzel

Liczba patroli: 3

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Okres służby U 231 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
18.11. - 11.12.42 - Kiel - szkolenie wstępne załogi i próby morskie w ramach UAK Kiel.
13.12. - 14.12.42 - R?nne/Borholm - próby hydrofonów w ramach UAG-Schall.
15.12. - 18.12.42 - Danzig - próby w ramach UAG I.
19.12. - 21.12.42 - Gotenhafen - próby sprawności działania broni torpedowej w ramach TEK
22.12. - 29.12.42 - Danzig - pobyt w stoczni Holm w celu naprawy klap wydechu.
03.01. - 02.02.43 - Hela - ćwiczenia na morzu w ramach AGRU - Front.
03.02. - 12.02.43 - Danzig - ćwiczenia w strzelaniu torpedami w ramach 25 Flotylli U-bootów.
15.02. - 28.02.43 - Gotenhafen - ćwiczenia taktyczne w ramach 27 Flotylli U-bootów.
02.03. - 23.03.43 - Kiel - pobyt w stoczni Germaniawerft w celu przeprowadzenia przeglądu i prac konserwacyjnych.
26.03. - 31.03.43 - Gotenhafen - ćwiczenia w walce z konwojami w ramach 27 Flotylli U-bootów.
03.04. - 07.04.43 - Kiel - pobyt w stoczni Germaniawerft w celu przeprowadzenia drugiej części prac konserwacyjnych.
08.04. - 12.04.43 - Kiel - pobyt w bazie w basenie Tirpitza w celu przygotowania okrętu do wyjścia na pierwszy patrol.

Patrol 1 (13.04.1943 - 31.05.1943)
13.04. U 231 pod dowództwem Wolfganga Wenzela o godzinie 08:00 wspólnie z U 192 i U 531 wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. O 12:00 (kwadrat marynarki AO 7497) doszło do spotkania z eskortą w towarzystwie której wszystkie trzy okręty obrały kurs na Duży Bełt. Dwa dni później 15 kwietnia o godzinie 02:39 zawinięto do bazy w Kristiansand, którą w eskorcie opuszczono jeszcze tego samego dnia o 06:40 po uprzednim uzupełnieniu zapasów kierując się na Imsen Bake. Tego samego dnia o godzinie 19:00 (kwadrat marynarki AN 3131) eskorta zawróciła do bazy a wszystkie trzy okręty rozpoczęły indywidualny marsz w kierunku swoich rejonów operacyjnych. W dniu 21 kwietnia o 11:57 (kwadrat marynarki AE 8363) wykonano alarmowe zanurzenie na głębokość A-20 (60 metrów) przed nadlatującym samolotem, który zrzucił serię trzech bomb głębinowych. O 15:54 płynący od dziewięciu minut na powierzchni U 231 ponownie został zmuszony do alarmowego zanurzenia przed nadlatującym samolotem i do pobytu pod wodą do 22:45. Następnego dnia o godzinie 03:00 (kwadrat marynarki AE 8619) płynący na powierzchni okręt Wolfganga Wenzela został zaskoczony przez nadlatujący od strony lewej burty samolot, którym okazała się brytyjska Catalina o oznaczeniu T należąca do 190 Sqn RAF, która zrzuciła dwie bomby głębinowe oraz ostrzelała pomost z działek pokładowych. Dowódca wachty którym w momencie ataku był ObStrm Albert Krause zaraz po ataku zarządził alarm a wkrótce potem główny mechanik wykonał manewr zanurzenia po usłyszeniu z pomostu rozkazu zatapiać, (rozkaz ten słyszało także dwóch matów w centrali). Mimo zarządzonego zanurzenia na pomoście pozostał Krause podczas gdy w tym czasie ostatni z wachtowych zszedł z pomostu zostawiając w oczekiwaniu na dowódcę wachty otwarty właz prowadzący do wnętrza kiosku, co do prowadziło do jego zalania i tylko dzięki przytomności oficera w centrali w porę zamknięto właz oddzielający ją od kiosku. Wkrótce potem po stwierdzeniu braku nawigatora na polecenie dowódcy wynurzono okręt nie odnajdując jednak w pobliżu Alberta Krause a jednocześnie nawiązując kontakt wzrokowy z krążącą Cataliną przed którą ponownie się zanurzono, pozostając pod wodą do godziny 08:00. Tuż przed południem o 11:57 (kwadrat marynarki AE 8647) po raz kolejny już podczas tego patrolu musiano wykonać alarmowe zanurzenie przed nadlatującym samolotem i pozostać pod wodą do 12:29. Godzinę później o 13:30 okręt Wenzela został wykryty przez nieprzyjacielski samolot, którym była brytyjska Catalina o oznaczeniu E należąca do 190 Sqn RAF. Tym razem U 231 ze względu na brak czasu na wykonanie alarmowego zanurzenia pozostał na powierzchni otwierając w kierunku napastnika ogień z działka kal. 2.0 cm. Pomimo ostrzału brytyjska maszyna wykonała atak zrzucając serię czterech bomb głębinowych przed dziób okrętu Wenzela, których eksplozje nie spowodowały jednak powstania żadnych szkód. W dniu 24 kwietnia o 17:07 (kwadrat marynarki AE 7973) wykonano alarmowe zanurzenie na głębokość A+0 przed nadlatującym samolotem, który w pierwszym ataku zrzucił serię czterech bomb głębinowych a w następnych osiem kolejnych. Dwa dni później 26 kwietnia odebrano z BdU depeszę nakazującą Wenzelowi, Rabenauowi (U 528) i Kandlerowi (U 386) skierowanie się do kwadratu marynarki AK 22. Następnego dnia o 10:38 odebrano z dowództwa kolejną depeszę nakazującą dowódcom U 231, U 710, U 650, U 533, U 386, U 528, U 532, U 378, U 381, U 192, U 258, U 552, U 954, U 648, U 209 i U 413 utworzyć do 28 kwietnia zgrupowanie Star, którego linia patrolowa miała być rozciągnięta od kwadratu marynarki AD 8731 przez AK 3523 do AK 0329. Głównym celem tego zgrupowania miał być konwój ONS-5. W dniu 28 kwietnia o godzinie 09:44 (kwadrat marynarki AK 3148) odebrano pochodzący z U 650 meldunek o kontakcie w kwadracie marynarki AD 3738 z nieprzyjacielskim konwojem, którym jak się okazało był ONS-5, w stronę którego się następnie skierowano. O godzinie 22:20 (kwadrat marynarki AD 7861) w sztormowych warunkach nawiązano kontakt z nieprzyjacielskim niszczycielem przed którym wykonano alarmowe zanurzenie na głębokość A+40 (120 metrów). Tuż przed północą na polecenie Wolfganga Wenzela okręt wysterowano na peryskopową a wkrótce potem uzyskano kontakt wzrokowy z samotnym statkiem, w stronę którego się następnie skierowano płynąc cały czas pod wodą za zamiarem jego zaatakowania. Ze względu jednak na pobliskie detonacje jakie nagle się pojawiły dowódca U 231 rozkazał przerwać marsz i zanurzyć się na głębokość A+60 (140 metrów), tracąc w ten sposób kontakt z nieprzyjacielem. Niecałą godzinę później o 00:47 okręt pojawił się z powrotem na powierzchni rozpoczynając poszukiwania konwoju, które okazały się bezskuteczne ze względu na fatalne warunki atmosferyczne. O 12:00 na skutek wspomnianych już złych warunków atmosferycznych jeden z członków załogi Gfr Jack Mannsfeld doznał złamania ręki, którą można było nastawić i opatrzyć dopiero po głębokim zanurzeniu okrętu, kiedy to uspokoiło się falowanie wody. Ponad cztery i pół godziny później o 16:34 ponownie płynięto na powierzchni bezskutecznie poszukując meldowanego konwoju. W dniu 4 maja o 01:00 zajęto pozycję w zgrupowaniu przypadającą na kwadrat marynarki AJ 6691. Tego samego dnia odebrano z dowództwa depeszę nakazującą U 438, U 630, U 662, U 584, U 168, U 514, U 270, U 260, U 732, U 628, U 707, U 358, U 264, U 226, U 125, U 378 U 192, U 648, U 533, U 531, U 954, U 413, U 381, U 231, U 552, U 209, U 650 i U 614 utworzenie do godziny 10:00 dnia 5 maja zgrupowania Fink, którego lina patrolowa miała być rozciągnięta od kwadratu marynarki AJ 2758 do AK 4944. Głównym celem zgrupowania miał być meldowany przez dowództwo a spodziewany rankiem dnia następnego idący z południowego - zachodu konwój, którym okazał się SC-128. O 23:00 jeszcze tego samego dnia (kwadrat marynarki AJ 6933) odebrano pochodzący z U 628 meldunek o kontakcie w kwadracie marynarki AJ 6272 z nieprzyjacielem, którym okazał się rozbity przez sztorm konwój ONS-5, w stronę którego się następnie skierowano. W dniu 5 maja o godzinie 11:44 (kwadrat marynarki AJ 6718) na kursie 180 stopni nawiązano kontakt wzrokowy z nieprzyjacielskim niszczycielem, którego udało się jednak wymanewrować. O 12:30 zaobserwowano pięć płynących w pobliżu U-bootów a wkrótce potem trzy smugi dymu. Prawie półtorej godziny później o 13:50 U 231 został zmuszony do alarmowego zanurzenia przez nadpływający niszczyciel, który przystąpił do ataków z wykorzystaniem bomb głębinowych. Od 15:55 ponownie płynięto na powierzchni utrzymując kurs na ostatni kontakt. W dniu 6 maja o godzinie 05:30 (kwadrat marynarki AJ 8641) po zaobserwowaniu po stronie prawej burty w pewnej odległości od okrętu rozbłysków ognia artyleryjskiego wykonano manewr zanurzenia uzyskując wkrótce potem dochodzący z kursu 30 stopni kontakt akustyczny ze śrubami okrętu wojennego a następnie z seriami eksplodujących bomb głębinowych, które jak się później okazały posłały na dno U 438. O 08:15 (kwadrat marynarki AJ 8641) U 231 ponownie pojawił się na powierzchni jednak gęsta mgła uniemożliwiła nie tylko obserwację ale też złapanie namiaru na słońce. Wkrótce potem odebrano z BdU depeszę o następującej treści "Okręty atakujące konwój Hasenschar zakończyć operację i skierować się w kierunku wschodnim". Jeszcze tego samego dnia o 22:35 doszło w kwadracie marynarki AJ 9593 do spotkania i wymiany sygnałów rozpoznawczych z U 402. Następnego dnia odebrano z BdU depeszę nakazującą dowódcom: U 634, U 575, U 584, U 650, U 614, U 266, U 533, U 231, U 514, U 267, U 621, U 223, U 504, U 377, U 107, U 383 i U 402 utworzenie do godziny 08:00 dnia 8 maja zgrupowania Elbe, którego linia patrolowa miała być rozciągnięta od kwadratu marynarki AJ 9421 do BC 6246. Głównym celem zgrupowania miał być meldowany przez B-Dienst konwój SC-129. Jeszcze tego samego dnia o 18:00 (kwadrat marynarki AJ 9924) zaobserwowano zanurzający się okręt podwodny, którym jak się okazało był U 266. W dniu 8 maja o godzinie 12:00 zajęto pozycję w zgrupowaniu Elbe przypadającą na kwadrat marynarki BC 3864. W dniu 11 maja o 20:45 (kwadrat marynarki BD 8444) odebrano pochodzący z U 504 meldunek o kontakcie w kwadracie marynarki CR 1543 z konwojem, którym okazał się HX-237, w stronę którego się następnie skierowano. Następnego dnia o 18:08 (kwadrat marynarki BD 8894) wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu w zasięgu wzroku U 621 oraz nieprzyjacielskiego niszczyciela przed którym wykonano alarmowe zanurzenie. O 19:10 na przebywającym w zanurzeniu U 231 zarejestrowano dochodzące z bezpiecznej odległości odgłosy wybuchających bomb głębinowych. O 20:48 na przebywającym ponownie na powierzchni okręcie Wenzela zaobserwowano samotny frachtowiec w stronę którego się następnie skierowano z zamiarem zaatakowania, co zostało jednak udaremnione przez pojawienie się nieprzyjacielskiego eskortowca. W dniu 13 maja odebrano z BdU adresowane do dowódców zgrupowania Elbe polecenie skierowania się w kierunku południowym. Następnego dnia o 13:01 (kwadrat marynarki BD 6496) U 231 został zmuszony do alarmowego zanurzenie i do pobytu pod wodą do 14:01 przez nieprzyjacielski samolot pokładowy. Tego też dnia odebrano pochodzącą z BdU depeszę zawierającą skierowane do okrętów zgrupowania Elbe polecenie zakończenia operacji oraz skierowane bezpośrednio do Wenzela polecenie spotkania się z U 504 w celu uzupełnienia paliwa. W dniu 16 maja o 10:00 (kwadrat marynarki BD 8325) nawiązano kontakt wzrokowy z pełniącym funkcję pomocniczego tankowca U 107 z którym wkrótce potem wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi. Ze względu jednak na silne falowanie uniemożliwiające wykonanie operacji przekazania paliwa przełożono ja na dzień następny. W dniu 17 maja pomiędzy godziną 13:19 a 17:20 (kwadrat marynarki BD 8329) pobrano z U 107 ca. 20,5m3 paliwa, odbiornik FuMB wraz z anteną oraz prowiant. Następnego dnia o 19:05 (kwadrat marynarki BD 8325) nawiązano kontakt wzrokowy z U 504 z którego ze względu na silne falowanie dopiero następnego dnia pomiędzy godziną 10:26 a 13:26 pobrano 24m3 paliwa. W dniu 20 maja odebrano pochodzącą z BdU depeszę nakazującą dowódcom: U 552, U 264, U 378, U 607, U 218, U 221, U 666, U 752, U 558, U 366, U 650, U 642, U 603, U 228, U 575, U 621, U 229, U 641, U 305, U 569, U 468 i U 231 utworzenie do godziny 20:00 dnia 21 maja zgrupowania Mosel, którego linia patrolowa miała się rozciągać od kwadratu marynarki AJ 6417 do AK 7592. Głównym celem zgrupowania miał być meldowany przez B-Dienst konwój HX-239. W dniu 21 maja w rejonie działania okrętów grupy Meise pojawił się osłaniany przez 6 Grupę Wsparcia konwój ON-184. Tego samego dnia o 23:20 (kwadrat marynarki AK 7936) U 231 został zmuszony do alarmowego zanurzenia przez nadlatujący samolot TBF-1 Avenger stacjonujący na pokładzie USS Bogue, który zrzucił jedną bombę głębinowa, która eksplodowała nad pomostem powodując powstanie poważnych szkód m.in. uszkodzone zostały oba peryskopy, oba nadajniki radiowe, 49 cel baterii akumulatorów, zbiornik nr 5 stracił szczelność a lewo burtowy silnik elektryczny zaczął iskrzyć i trzeba było go odstawić do czasu dokonania przeglądu. O godzinie 04:00 następnego dnia Wolfgang Wenzel zarządził wynurzenie i obranie kursu powrotnego na bazę w La Pallice. Trzy dni później 25 maja o godzinie 11:05 spotkano się w kwadracie marynarki BD 6529 z U 305 oraz podwodnym tankowcem U 459. Na prośbę Wolfganga Wenzela dowodzący U 305 Rudolf Bahr nadał do dowództwa meldunek o stanie U 231 i konieczności powrotu do bazy. Poza tym z U 459 pobrano odbiornik FuMB a załogi obu okrętów dokonały prowizorycznych napraw. O 13:40 ponownie rozpoczęto powrót do bazy. W dniu 31 maja o 12:00 w punkcie Pilz spotkano się z eskortą w towarzystwie której tego samego dnia o godzinie 17:00 zawinięto do bazy w La Pallice, kończąc trwający siedem tygodni patrol (49 dni). Podczas jego trwania okręt przepłynął łącznie 7.370 mil morskich na i pod powierzchnią

27.07.1943 U 231 pod dowództwem Wolfganga Wenzela o godzinie 13:00 wypłynął z bazy w La Pallice w celu przeprowadzenia prób morskich po dopiero co zakończonym remoncie. Następnego dnia po dotarciu do punktu Pilz odkryto się, że jeden z silników Diesla na skutek nieszczelności silnie traci paliwo, co z kolei zmusiło Wolfganga Wenzela do podjęcia o godzinie 10:18 decyzji o powrocie do bazy. W dniu 29 lipca w pobliżu kierującego się do La Pallice U 231 o godzinie 04:20 (kwadrat marynarki BF 6863) w pewnej odległości od prawej burty na wysokości pomostu eksplodowała mina magnetyczna powodując powstanie poważnych uszkodzeń. Mimo to jeszcze tego samego dnia o 11:15 okrętowi Wenzela udało się dotrzeć do bazy, gdzie ponownie trafił do stoczni.

30.07. - 06.09.1943 - pobyt U 231 w miejscowej stoczni marynarki w La Pallice w celu przeprowadzenia prac naprawczych.

06.09.1943 U 231 pod dowództwem Wolfganga Wenzela wspólnie z U 952 i U 378 w towarzystwie eskorty o godzinie 20:00 wypłynął z bazy w La Pallice, by przeprowadzić próby morskie po dopiero co zakończonym kolejnym remoncie. Oprócz etatowej załogi na pokładzie U 231 przebywał też główny mechanik flotylli oraz robotnicy stoczniowi. Następnego dnia po dotarciu do kwadratu marynarki BF 9116 przystąpiono do prób morskich. Jako pierwszy pomiędzy godziną 07:30 a 09:50 próbne zanurzenie wykonał U 231, podczas którego wykryto przeciek w części dziobowej, który można było usunąć tylko w stoczni. Wkrótce po wynurzeniu za pomocą łodzi z trałowca M 24 główny mechanik oraz robotnicy stoczniowi przesiedli się na U 952, który pomyślnie pomiędzy 10:28 a 11:14 odbył serię prób a następnie na U 378, który także pomiędzy 11:52 a 14:45 pomyślnie odbył serię prób. O godzinie 15:20 U 231 w eskorcie M 24 zawrócił do bazy w La Pallice, gdzie przybyto następnego dnia o godzinie 02:20.

14.09.1943 U 231 pod dowództwem Wolfganga Wenzela o godzinie 06:00 wypłynął z bazy w La Pallice, by zgodnie z rozkazem udać się na remont do bazy w Bordeaux, gdzie przybyto jeszcze tego samego dnia o 20:00.

15.09. - 22.09.1943 - pobyt U 231 w stoczni w Bordeaux w celu przeprowadzanie prac naprawczych i konserwacyjnych.

Patrol 2 (27.09.1943 - 22.11.1943)
27.09. U 231 pod dowództwem Wolfganga Wenzela o godzinie 15:00 wypłynął z bazy w Bordeaux, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Następnego dnia pomiędzy godziną 00:30 a 07:30 w kwadracie marynarki BF 9116 przeprowadzono próbne zanurzenie podczas którego ponownie wykryto przeciek w dziobowej w części okrętu, co zmusiło dowódcę do podjęcia decyzji o przerwaniu wykonywania zadania i powrocie do bazy. O 09:00 (kwadrat marynarki BF 9276) nawiązano kontakt z wracającym z patrolu do bazy U 198. Tuż po południu w punkcie Gabel oba okręty spotkały się z jednostkami eskorty w towarzystwie których jeszcze tego samego dnia o 20:30 zawinęły do Bordeaux, gdzie robotnicy stoczni ostatecznie usunęli na U 231 przeciek. W dniu 27 września o godzinie 15:00 ponownie opuszczono Bordeaux, by kontynuować przerwany patrol. Tym razem przez pierwszy etap rejsu na pokładzie jednostki Wenzela przebywał inż. Blunk oraz przedstawiciele stoczni. Następnego dnia pomiędzy godziną 01:50 a 04:45 w kwadracie marynarki BF 9116 przeprowadzono próbne zanurzenie, podczas którego zaobserwowano jedynie głośną pracę rufowych sterów głębokości. Po zakończeniu testów i wynurzeniu inżyniera oraz przedstawicieli stoczni przekazano na jednostkę eskorty, po czym o godzinie 05:25 rozpoczęto podwodny marsz przez wody Zatoki Biskajskiej. W dniu 4 października (kwadrat marynarki BE 6747) na U 231 cofnięto wszystkie zegary o jedną godzinę. Cztery dni później 8 października o 11:45 (kwadrat marynarki BD 3689) nawiązano kontakt wzrokowy z przebywającym po stronie prawej burty U 666. Tego samego dnia odebrano z BdU depeszę o następującej treści: "Nowe ustawienie Lamby, Scheibe, Wenzel przypada na AK 50". W dniu 13 października o 22:18 odebrano pochodzącą z BdU depeszę nakazującą U 470, U 631, U 437, U 309, U 762, U 231, U 91, U 448, U 455, U 267, U 413 i U 608 utworzenie do godziny 00:00 dnia 16 października zgrupowania Schlieffen, którego linia patrolowa miała się rozciągać od kwadratu marynarki AK 0235 do AK 6734. W dniu 16 października o godzinie 13:17 (kwadrat marynarki AK 3919) odebrano pochodzący z U 413 meldunek o kontakcie w kwadracie marynarki AK 6167 z wrogim konwojem (prawdopodobnie ON.206 lub ONS.20), w stronę którego na polecenie dowództwa się następnie z najwyższą prędkością skierowano. O 14:30 (kwadrat marynarki AK 1915) wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu w pobliżu kilku okrętów podwodnych z których jednym U 964 wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi. Ponad trzy godziny później o 17:32 (kwadrat marynarki AK 0233) wykonano alarmowe zanurzenie przed nadlatującym samolotem, podczas gdy według relacji dowódcy wachty na powierzchni pozostał oddalony o cztery mile od strony prawej burty U 964. O 21:00 (kwadrat marynarki AK 0232) U 231 ponownie pojawił się na powierzchni a wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu po stronie prawej burty płomieni w stronę których się następnie skierowano. Pięćdziesiąt minut później wachtowi usłyszeli dobiegające z wody w języku niemieckim okrzyki wzywające pomocy. Natychmiast zarządzona przez Wolfganga Wenzela akacja ratunkowa doprowadziła do odnalezienia i wyłowienia czterech członków załogi U 964, którzy przeżyli jego zatopienie. Kilka minut po podniesieniu z wody jeden z uratowanych MechGfr Günther Heiden zmarł niestety na pokładzie U 231 natomiast pozostali trzej: MtrGfr Toni Höck, MaschGfr Karl-Heinz Rasche i Mtr Lothar Reichert powiedzieli Wolfgangowi Wenzelowi, że według ich obliczeń zatopienie okrętu przeżyło łącznie 18 osób. Po uzyskaniu tej informacji aż do godziny 00:10 dnia 17 października prowadzono zakończone niestety niepowodzeniem poszukiwania. Dwadzieścia minut później (kwadrat marynarki AK 2898) pochowano w morzu ciało Günthera Heidena. Następnego dnia odebrano pochodzącą z BdU depeszę skierowaną do jednostek zgrupowania Schlieffen nakazującą im zakończenie operacji konwojowej. Dnia 22 października o godzinie 19:30 odebrano kolejną pochodzącą z BdU depeszę skierowaną do dowódców U 91, U 762, U 231, U 309, U 608, U 969, U 267, U 281, U 413, U 963, U 437, U 426, U 842, U 552, U 592, U 575, U 226, U 373 i U 709 nakazującą im utworzenie do godziny 12:00 dnia 24 października zgrupowania Siegfried, którego linia patrolowa miała się rozciągać od kwadratu marynarki AJ 9928 do BC 3938. Poza tym dowódcy wyznaczonych okrętów zostali poinstruowani aby do swoich rejonów postarali się dotrzeć niewykrytym a po dotarciu na pozycję w ciągu dnia pozostawać w zanurzeniu. Głównym celem zgrupowania miał być konwój HX-262. Cztery dni później 26 października BdU podzieliło zgrupowanie Siegfried na trzy podgrupy: Siegfried 1 złożoną z U 967, U 212, U 405, U 420, U 231, U 608 i U 969 (lina patrolowa od kwadratu marynarki BC 3612 do BC 3967), Siegfried 2 złożoną z U 267, U 281, U 413, U 963, U 437, U 426 i U 552 (lina patrolowa od kwadratu marynarki BC 6631 do BC 6992), Siegfried 3 złożoną z U 842, U 575, U 226, U 373, U 709, U 648 i U 274 (linia patrolowa od kwadratu marynarki BC 9635 do BC 9995). Każda z trzech podgrup miała zając swoje pozycje najpóźniej do 29 października, poza tym każdy z dowódców został zobowiązany do przestrzegania ciszy radiowej, którą można było przerwać tylko w celu nadania ważnego taktycznego meldunku. Głównym celem w tym okresie miał być konwój SC-145. W dniu 29 października o godzinie 10:00 U 231 osiągnął kwadrat marynarki BC 3846 zajmując pozycję w zgrupowaniu. W dniu 30 października o godzinie 17:23 odebrano z dowództwa depeszę z informacją o rozwiązaniu zgrupowania Siegfried oraz o utworzeniu w jej miejsce dwóch nowych o nazwach: Körner (złożona z U 714, U 212, U 967, U 420, U 231, U 969, U 267, U 281, U 413, U 963, U 843 i U 844) i Jahn (złożona U 437, U 426, U 552, U 842, U 575, U 226, U 373, U 709, U 648 i U 274). Każde z tych zgrupowań miało najpóźniej do dnia 31 października zająć pozycję przypadającą na kwadraty marynarki od BC 9519 do BC 3297 grupa Körner i od BC 9349 do CD 2325 grupa Jahn a ich celem miały być konwoje ON-208 i HX-263. W dniu 3 listopada BdU powiadomiło jednostki obu zgrupowań o braku możliwości uzupełnienia paliwa nakazując jednocześnie dowódcom okrętów mających jego małą ilość powrót, przy czym jednostki posiadające co najmniej 32m3 paliwa miały wracać do bazy bez składania meldunku o tym fakcie. Poza tym wymienieni z nazwiska w tej depeszy Wolfgang Wenzel oaz dowódca U 437 Lamby dostali wolną rękę co do dalszego przebiegu ich patrolu. Cztery dni później 7 listopada U 231 rozpoczął marsz powrotny do bazy w La Pallice. W dniu 2 listopada o godzinie 02:00 w kwadracie marynarki BF 6871 doszło do spotkania z trałowcem M 34, w towarzystwie którego po wymianie sygnałów rozpoznawczych skierowano się do punktu 444, gdzie o godzinie 08:45 spotkano się z dwoma kolejnymi trałowcami M 353 i M 455. Jeszcze tego samego dnia o godzinie 15:00 U 231 w towarzystwie trzech trałowców zawinął do bazy w La Pallice, kończąc trwający prawie dziewięć tygodni patrol (60 dni). W trakcie jego trwania okręt przepłynął 7.431 mil morskich na i pod powierzchnią.

Patrol 3 (26.12.1943 - 13.01.1944)
26.12. U 231 pod dowództwem Wolfganga Wenzela wspólnie z U 953, U 343, U 571 i U 373 w towarzystwie eskorty o godzinie 14:00 wypłynął z bazy w La Pallice, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę we wschodniej części Północnego Atlantyku. W dniu 1 stycznia odebrano pochodzącą z BdU depeszę nakazującą Wenzelowi i Marbachowi (U 953) dołączyć do zgrupowania Borkum. Następnego dnia BdU określiło aktualną linię patrolową dla tego zgrupowania która miała przebiegać od kwadratu marynarki BE 85 do BE 94.Głównym celem dla tej grupy miał być meldowany przez zwiad lotniczy konwój MKS.34/SL.143.W dniu 5 stycznia BdU podzieliło zgrupowanie Borkum na trzy podgrupy: Borkum 1 (linia patrolowa od kwadratu marynarki BE 7879 do BE 7979), Borkum 2 (linia patrolowa od kwadratu marynarki BE 8731 do BE 8812) i Borkum 3 (linia patrolowa od kwadratu marynarki BE 8954 do BE 8966) a U 231 został przydzielony do ostatniej, która razem z pozostałymi dwiema operowała przeciwko kolejnemu konwojowi MKS.35/SL.144. Alianci wiedząc o tym zgrupowaniu z przechwyconych i odszyfrowanych depesz Enigmy skierowali w ten rejon grupę lotniskowca eskortowego USS Block Island, która mocno ograniczyła U-bootom możliwość manewrowania. W dniu 12 stycznia o godzinie 23:01 Wolfgang Wenzel nadal do dowództwa meldunek o następującej treści ?pozycja BE 7636, 94m3 paliwa?. Następnego dnia odebrano kolejną pochodzącą z BdU depeszę tym razem o rozwiązaniu zgrupowania Borkum oraz nakazującą dowódcy U 231 zająć pozycję w kwadracie marynarki AL 9848. Tego samego dnia w godzinach wieczornych płynący na powierzchni okręt Wenzela został wykryty 250 mil na północny ? wschód od Azorów przez jeden ze stacjonujących na pokładzie USS Block Island samolotów pokładowych. Wkrótce potem na miejsce kontaktu przybył przebywający w pobliżu na patrolu brytyjski samolot Wellington HF 168 należący do 172 Sqn RAF. Brytyjska maszyna mimo silnego ostrzału prowadzonego z U 231 wykonała o godzinie 22:55 jeden atak zrzucając trzy bomby głębinowe, których bliskie eksplozje ciężko uszkodziły okręt Wenzela. Z ataku bez szwanku nie wyszedł także sam Wellington, który został trafiony kilkoma pociskami a jeden z członków jego załogi został ranny. Wkrótce potem U 231 wykonał alarmowe zanurzenie jednak z powodu odniesionych uszkodzeń zmuszony był natychmiast się wynurzyć. Po otrzymaniu meldunku o uszkodzeniach Wolfgang Wenzel widząc, że jego jednostka powoli tonie wydał swojej załodze rozkaz zniszczenia tajnych materiałów i opuszczenia jej. W trakcie wykonywania tych rozkazów dowódca próbował popełnić samobójstwo strzelając sobie ze służbowego pistoletu w usta, ale wystrzelony pocisk dziwnym zbiegiem okoliczności ominął wszystkie ważne organy i utknął w mięśniach karku. Niedługo potem cała 50 osobowa załoga znalazła się na tratwach ratunkowych. Po trzynastu godzinach pobytu w wodzie rozbitkowie zostali już w dniu 14 kwietnia dostrzeżeni przez samolot z USS Block Island, który ściągnął na to miejsce dwa wchodzące w skład eskorty lotniskowca niszczyciele USS Bulmer i USS Parrot. Obie jednostki podniosły z wody 43 członków załogi U 231 w tym dowódcę Wolfganga Wenzela. Pozostałych siedmiu członków zmarło bądź utonęło podczas oczekiwania na ratunek. Po dołączeniu do zespołu oba niszczyciele przekazały następnie jeńców na USS Block Island, gdzie m.in. w tamtejszym szpitalu chirurg wydobył Wolfgangowi Wenzelowi pocisk z karku.

Członkowie załogi U 231 polegli w dniu 13.01.1944 (w kolejności alfabetycznej):
Doberenz Alfred MtrOGfr 20.07.1922
Hoffmann Walter OMasch 28.11.1913
Klinger Karl MaschOGfr 03.09.1923
Klussmann August-Heinrich MaschOGfr 18.05.1923
Kreuzhuber Norbert OGfr 20.05.1924
Nierbauer Walter FkOGfr 01.01.1923
Pulch Wilhelm MaschMt 10.06.1922

Członkowie załogi U 231 wzięci do niewoli w dniu 13.01.1944 (w kolejności alfabetycznej):
Backhaus Hans MaschGfr
Banse Helmut MechMt 04.10.1920
Block Franz-Josef-Günter MaschOGfr
Bogs Herbert MtrGfr 15.07.1923
Bork Albert OStrm 29.01.1913
Breuer Hans MechGfr
Brodka Edmund BtsMt
Buchberger Simon BtsMt 27.04.1922
Didelot Heinz Matrose 1 24.04.1924
Dreyer Heinz MtrOGfr 27.11.1922
Dubinka Herbert MaschMt 04.09.1922
Fischer Paul MtrGfr
Fochtmann Gerhard MaschOGfr
Geissler Paul FkMt 02.10.1917
Geyer Christoph OLt.ing 13.10.1918
Günther Josef MaschOGfr 17.07.1922
Harders Otto OMasch 04.06.1921
Heitz Werner OMaschMt
Hubert Heinrich MaschOGfr
Hünefeldt Joachim Lt.z.S
Kellermann Friedrich MechOGfr 11.01.1923
Kiessling Gabriel-Kurt MaschGfr
Klahn Helmut MtrGfr 28.04.1925
Lindthaler Hans MtrGfr 01.05.1924
Lohmann Richard MaschMt 13.06.1919
Mansfeld Jack MtrOGfr 26.01.1921
Meyer Heinrich MtrGfr
Müller Heinz MaschMt
Nitsch Ferdinand FkOGfr 13.11.1924
Ramsauer Josef (Sepp) MaschOGfr
Reinhard Dr. Willi StabArzt.d.R
Sander Otto BtsMt
Schiefner-Edler von Friedrich OLt.z.S 07.08.1921
Schneider Wolfgang MaschMt
Scholtes Ludwig MaschGfr 29.03.1924
Spribill Erich MtrOGfr
Tenninger Helmut MtrGfr.(cook)
Wenzel Wolfgang KpLt.01.04.42 29.03.1910
Wintermantel Helmut MaschOGfr 31.05.1923
Witte Erich FkMt 04.06.1921
Wörle Alfred MechOGfr 08.11.1922

Bibliografia:
http://uboat.net
http://www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939-1945, KTB U 223-U 300, tom 6,
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1

Witam
Zapraszam do lektury poprawionej i rozszerzonej historii operacyjnej U 231.
Pzdr. Brodołak