Witam !

Witryna ta w dziale "Artykuły" zamieściła interesujący materiał autorstwa Dereka Wallera, który opisuje decyzje, jaką wkrótce po zakończeniu działań wojennych na morzu [głównie Atlantyk] musieli podjąć alianci co do decyzji o losach pozostałych po U-Bootwaffe okrętach podwodnych - czy zatopić je lub złomować.
Niewielka część pozostałych U-Bootów została podzielona pomiędzy głównych sojuszników, tj. USA, Anglię, ZSRR i Francję - głównie dla celów poznawczych i przeprowadzenia różnorodnych badań.
Pomiędzy USA i Anglią panowały zbieżne poglądy, co do nieprzekazywania większej ilości pozostałych o.p. ZSRR, z obawy na nieuzasadnione zwiększenie potencjału jej floty podwodnej. Temat przyszłości losów pozostałych U-Bootów zajmował także poważne miejsce na konferencji w Poczdamie - o ile pozostałość niemieckich okrętów nawodnych miała być zgodnie podzielona pomiędzy trzech sojuszników, okrętom podwodnym wyznaczono [przy wydatnych naciskach USA i akceptacji dla tego stanowiska przez Wlk. Brytanię] praktycznie jedną alternatywę - masowe zatopienie.
Powodem tej decyzji była także obawa, że nowopowstałe państwo niemieckie na gruzach III Rzeszy będzie miało nową, odrodzoną marynarkę wojenną [co przyjęto jako pewny fakt] ale jej floty nie powinny zasilać m. in. te okręty, które tak fatalnie [z punktu widzenia aliantów] zapisały się w bitwie o przywróceniu wolności handlu na morzach, głównie w BoA.

Pierwotne koncepcje o ewentualnym wykorzystaniu z pozostałych U-Bootów silników diesli i silników elektrycznych, wykorzystaniu stali okrętowej z U-Bootów dla potrzeb powojennej gospodarki [tzw. przemysł ciężki w tym hutnictwo i produkcja stali dla potrzeb odradzającej się gospodarki brytyjskiej] nie znalazła uznania wśród Admiralicji, która uznała, że zatopienie 116 niemieckich okrętów podwodnych będzie symbolicznym aktem zniszczenia Kriegsmarine, podobne do aktu poddania się kajzerowskiej floty na kotwicowisku w Scapa Flow.

Artykuł ma sporą wartość poznawczą, gdyż przedstawia mało znane do tej pory niuanse polityczno-militarne pomiędzy trzema największymi alianckimi sojusznikami : USA - Wlk. Brytania - ZSRR, co do ostatecznego losu U-Bootów, osobistego zaangażowania w tę tematykę zarówno Trumana, Churchilla i Stalina oraz działania tzw. trójstronnej komisji morskiej, która musiała wypracować w tej sprawie określone stanowisko, które poprzez dyskretnie prowadzoną grę polityczną musiało odpowiadać zapatrywaniom w tej sprawie przede wszystkim USA i Wlk. Brytanii.

Tytuł artykułu : "The Fate of the U-Boats which Surrendered - Sink or Scrap ?"
link : http://uboat.net/articles/92.html

Witam

Aktualizacja http:// uboat.net A.D. 16.3.2011
Zamieszczono o informację oraz zewnętrzne linki o zlokalizowaniu u wybrzeży holenderskich brzegów wraku dowodzonego przez Hansa Hufnagela U 106 (typ U 93), spoczywającego tam na dnie od 07.10.1917r..

Dodatkowa informacja z dn. 22.03.'11 - link do U-106 :
http://www.youtube.com/watch?v=47NJd5O9P0M&feature=player_embedded
edit : ObltzS

Witam
Aktualizacja A.D. 20.03.2011
Dodano dział zawierający 26.000 nazwisk członków załóg statków i okrętów trafionych przez U-booty podczas II Wojny Światowej. Wszystkie nazwiska poukładane i podzielone są: alfabetycznie, według kraju pochodzenia oraz rodzaju służby. Jako ułatwienie dodano też podręczną wyszukiwarkę, gdzie możemy wpisać nazwisko poszukiwanej osoby lub nazwę statku/okrętu na którym służyła.
Poniżej dwa linki, jeden do podstrony z listą marynarzy oraz drugi do wyniku efektu wyszukiwań w tym przypadku załogi masowca Zagłoba zatopionego przez U 262:
http://uboat.net/allies/merchants/crews/
http://uboat.net/allies/merchants/crews/search.html
Pozdrawiam Brodołak

Witam !

Witryna ta w dziale "Artykuły" zamieściła 16.04.2011 ciekawą pracę Michaela Lowrey'ego o poszukiwaniach autora i wątpliwościach dotyczących faktycznych okoliczności zatonięcia dwóch niemieckich U-Bootów w okresie I w. ś. jakimi były U-85 oraz UC-68 zatytułowaną "Reassessing the losses of U 85 and UC 68".
Oba te okręty zostały zatopione w marcu 1917 r. Artykuł ten to ciekawy przyczynek do wciąż mało jeszcze znanej i rozpropagowanej historii U-Bootwaffe z czasów Kaiserliche Marine.

http://uboat.net/articles/93.html

Witam !

Witryna ta w dn. 11.05.'11 dodała do swojej galerii zdjęciowej dwa polskie akcenty : o silniku z U-Boota zainstalowanym na żaglowcu "Zawisza Czarny" (co jest niepotrzebnym utrwalaniem mitu i tu chyba witryna ta "przestrzeliła") oraz o niemieckich instalacjach z 2 ULD stacjonującej w Gdyni w latach 1940 ? 1945, gdzie do dzisiaj wykorzystywane są niektóre fragmenty jej dawnego wyposażenia służące głównie do szkolenia wojskowych nurków i płetwonurków z PMW.

http://uboat.net/gallery/ULD/photo/1
http://uboat.net/gallery/Zawizsa/

19 maja na witrynie uboat.net dodano krótki artykuł przedstawiający zmiany "wartości bojowej" U-bootwaffe (liczba okrętów na morzu) w przeciągu pięciu lat wojny.

http://uboat.net/ops/combat_strength.html

Witam

Dwie aktualizacje witryny http://www.uboat.net
- 29.5.11 - Dodano 2,957 nazwisk członków załóg statków, które stały się ofiarą ataku U-bootów.
- 06.6.11 - Dodano zdjęcia 63 dowódców z rocznika Crew 1936.

Pzdr. Brodołak

7 sierpnia na stronie http://uboat.net pojawiły się dwie aktualizacje:

- do listy dowódców U-Bootów dodano dwa nazwiska: Adolf Gundlach (U-120) i Hans Julius Hoß (U-1109). Obaj nie odbyli żadnych patroli bojowych, pierwszy został zwolniony z dowództwa krótko po jego objęciu z nieznanych przyczyn, drugi z powodów medycznych.
- dodano kolejnych 4 271 nazwisk członków załóg statków torpedowanych przez U-Booty - w sumie lista liczy 34 231 nazwisk.

Witam !

Po sporym okresie tzw. "nienormalności" w pracy, wraca tzw. "normalne", co powinno pozwolić na dawną aktywność na tutejszym Forum, a zaległości raczej spore ...


Warto odnotować dwa ostatnio dodane do działu "Artykuły" tej witryny opracowania autorstwa Dereka Waller'a.

Pierwsze z nich (dodane 16.08'11) "The U-Boats that Surrendered - U-Boats in the Royal Navy post-May 1945" opisuje losy niemieckich U-Bootów, jakie poddały się w maju 1945 r. Królewskiej Marynarce Wojennej po maju 1945 r.
Artykuł opisuje postanowienia aliantów dotyczące decyzji, co do przyszłości losów okrętów U-Bootwaffe, ich ewentualnym podziale dla celów naukowo-technicznych, podjętych zakulisowych działań admiralicji brytyjskiej i amerykańskiej, by ograniczyć dostęp przedstawicieli ZSRR do oględzin i badań tzw. U-Bootów Waltera oraz uniemożliwienia im zapoznania się z konstrukcją i technologią zastosowanego na tych okrętach podwodnych unikatowego napędu. Wyznaczono też niektóre typy U-Bootów, które miały zostać poddane demontażowi w celu lepszego poznania ich konstrukcji. Jak wynika z artykułu równoległym badaniom poddawano także dwa typy VIIC ? w tym jeden z nich z okładziną gumową, mająca na celu zminimalizować oddziaływanie sonaru.
Ustalono także tzw. miejsca zborne (Lisahally, Loch Ryan), gdzie miały zostać zgromadzone wszystkie U-Booty, jakie poddały się aliantom na obszarze wschodniego Atlantyku oraz te, które miały zostać tam przeprowadzone zarówno z baz i portów tak niemieckich jak i norweskich ? prawdopodobnie miało to na celu maksymalne ograniczenie dostępu do nich przedstawicielom ZSRR.
Artykuł ten także ciekawie opisuje przebieg prób nad typem XXI, które były wykonywane przez ekipę specjalistów z US Navy oraz kontynuację pracy nad silnikiem turbinowym przez samego prof. Waltera, którego zaangażowali Brytyjczycy. Oprócz osoby profesora zatrudniono jeszcze 14 innych niemieckich naukowców z tej dziedziny w brytyjskim ośrodku naukowo-badawczym w Barrow.
Pośrednio także opisane jest postępowanie i zachowanie się tzw. szczątkowych załóg z przejętych U-bootów, których pomoc była niezbędna przy testowaniu i sprawdzaniu działań różnych mechanizmów i urządzeń U-Boota. O ile marynarzy oceniano pozytywnie to opisywane są przypadki braku współpracy ze strony kadry oficerskiej, które były przez aliantów traktowane i postrzegane jako przejaw ich nazistowskiej postawy.
http://uboat.net/articles/94.html

Artykuł wart nie tylko zapoznania się z nim ale chyba także przetłumaczenia na j. polski, gdyż zawiera wiele ciekawych i na ogół mało poznanych wątków losów U-Bootów od momentu ich przejęcia do wielkiej akcji ich zatapiania (Operation Deadlight).


Drugi artykuł dodany 07.09.'11 "The U-Boats that Surrendered - U-Boats at Lisahally in Lough Foyle, near Londonderry, N. Ireland 1945 to 1949" opisuje ciekawe wydarzenia, jakie miały miejsce w bazie Lisahally, którą wyznaczono jako główne miejsce zgrupowania poddanych i przejętych z baz niemieckich i norweskich U-Bootów po roku 1945.
Artykuł podaje listę pierwszych U-Bootów, jakie tam zostały sprowadzone, symboliczną ceremonię przejęcia i poddania się admirałowi M. Hortonowi tych okrętów przez dowódcę U-1009, pośrednich baz w Loch Eriboll i Scapa Flow, skąd przeprowadzono je do wspomnianego Lisahally oraz Loch Ryan. Jest tam wiele ciekawych wątków dotyczących podjętej współpracy pomiędzy RN a US Navy a związanych z wydzieleniem grupy U-Bootów w celu zbadania ich konstrukcji oraz aspektów dotyczących przekazania określonej liczby tych okrętów dotychczasowemu sojusznikowi (ZSRR) oraz roli jaką baza w Lisahally odegrała w końcowej fazie historii U-Bootwaffe.
http://uboat.net/articles/95.html


Oba artykuły wpisują się w cały ciąg ciekawych, interesujących i bogatych w fakty artykułów Dereka Waller'a o historii U-Botów w okresie maj '45 do luty '46, a więc tego okresu, z którym kojarzone są pewne hasła, natomiast nasza rodzima bibliografia opisująca różne aspekty związane z historią II w. ś. a zwłaszcza historii wojny na morzu jest bardzo uboga i polskiemu czytelnikowi ma niewiele do zaoferowania ? zatem artykuły te mogą stanowić dla wszystkich poszukujących dobrą bazę źródłową (patrz pokrewne tematycznie prace : http://www.uboat.net/articles/)

Witam !

Witryna ta zamieściła 09.10.'11 poprawioną i zrewidowaną o nowe fakty i ustalenia wersję interesującego artykułu D. Waller'a o losach niemieckich U-Bootów na terenie Wlk. Brytanii po maju 1945 r. Artykuł ten dla odróżnienia od pierwotnej wersji jest opatrzony dopiskiem Version 2.

http://uboat.net/articles/96.html

Witam !

Witryna ta dodała 31.10.'11 artykuł D. Wallera opisujący historię przejęcia niemieckiego okrętu podwodnego typu XVIIB U-1407 (który jako HMS Meteorite służył pod banderą RN w latach 1945 - 1949), którego Wlk. Brytania otrzymała na podstawie porozumienia trójstronnej komisji morskiej (TNC ? Tripartite Naval Commission), która zadecydowała, iż z wszystkich przejętych od Niemiec okrętów podwodnych 10 jednostek różnych typów zostanie przydzielonych Wlk. Brytanii, USA i ZSRR w celu technicznej oceny ich konstrukcji jak również celów doświadczalnych.
Artykuł ten omawia wspólne prace poszukiwawcze tego typu U-Bootów przez Anglików i Amerykanów oraz ich zabiegi, by o.p. napędzane turbiną Waltera nie trafiły w ramach podziału do Rosjan. Poza tym są w nim (artykule) interesujące opisy oceny stanu technicznego samych instalacji na nadtlenek wodoru, prowadzonych pracach doświadczalne na tym U-Boocie i koncepcjach zastosowania tego napędu w brytyjskich okrętach podwodnych.

http://uboat.net/articles/97.html

Witam

Ostatnie nowości z witryny http://uboat.net:
- aktualizacja działu emblematy
- informacja o śmierci Georga Lassena
- aktualizacja danych na temat załóg jednostek trafionych przez U-booty (dodano 8.085 tys osób)

Pozdrawiam Brodołak

Witam !

Ostatnia aktualizacja z 20.02.'12 : dodano nową listę nazwisk załóg jednostek handlowych zatopionych lub uszkodzonych przez U-Booty - aktualizacja obejmuje aż 9.318 nazwisk, a lista ta dla jednostek wojennych i handlowych liczy łącznie 56.893 nazwiska.
http://uboat.net/allies/merchants/crews/

1-go maja na stronie http://www.uboat.net zaktualizowano stronę poświęcone angielskiemu okrętowi podwodnemu HMS Seal, który po przechwyceniu przez Niemców służył w Kriegsmarine pod nazwą U-B, oraz stronę poświęconą brytyjskim okrętom podwodnym.

http://uboat.net/boats/foreign_ub.htm
http://uboat.net/allies/ships/rn_subs.htm

11-go grudnia, na uboat.net zaktualizowano stronę poświęconą okrętowi U-234, w zakresie ładunku który był transportowany w jego ostatnim rejsie do Japonii. W wielu publikacjach oraz na stronach internetowych powielana jest informacja, jakoby na pokładzie U-234 przewożone były nawet trzy samoloty odrzutowe Me 262 Schwalbe.

W świetle najnowszych badań przeprowadzonych przez Dereka Wallera okazuje się, że na pokładzie U-234 nie było ani samolotów ani ich części. Przewożona natomiast była dokumentacja, która umożliwiłaby uruchomienie w ciągu dwóch lat produkcji samolotów odrzutowych wynoszącej nawet 500 sztuk miesięcznie.

Oprócz tego, na pokładzie U-234 przewożone były: rtęć, ołów, cynk, stal, aluminium, mosiądz, tal, tlenek uranu, szkło optyczne oraz poczta dyplomatyczna.

22-go stycznia, na stronie uboat.net dodano ponad 5000 zdarzeń oraz 780 map dotyczących brytyjskich i holenderskich okrętów podwodnych typu T oraz holenderskich typu O12 i O21.

Trwają pracę nad dodaniem analogicznych informacji dla brytyjskich okrętów podwodnych typu S i U.