"W bezdennej otchłani..." Melanie Wiggins to wspomnienia ponad 20 marynarzy służących podczas Drugiej Wojny Światowej na U-Bootach. Autorka przez wiele lat zbierała materiały do książki korespondując oraz osobiście przeprowadzając wywiady z każdym z nich. Dzięki temu powstała niezwykła publikacja - zabawna, groteskowa, ale i szczera do bólu - opisująca wojenne losy grupki osób, których wspólnym przeznaczeniem była służba na niemieckich okrętach podwodnych.

Nie przypadkowa jest kolejność rozdziałów z poszczególnymi wspomnieniami, która odzwierciedla losy wojny podwodnej oraz samych podwodniaków. Począwszy od dni wielkiej chwały, kiedy to osiągnięcie dużego tonażu zatopień przychodziło z łatwością, a w portach powracające okręty witane były kwiatami i orkiestrą, poprzez załamanie w "Bitwie o Atlantyk", kiedy polowano na U-Booty przez wiele godzin a nawet dni, a kończąc na dramatycznych wspomnieniach z obozów koncentracyjnych, w których znalazły się załogi okrętów po zakończonej wojnie.

Książka zawiera wspomnienia następujących marynarzy służących na U-Bootach: Jürgen Wattenber, Georg Högel, Otto Kretschmer, Josef Erben, Hans Burck, Ernst Gothling, Hermann Frubrich, Hermann Wien, Otto Dietz, Tom Poser, Wolfgang von Bertenwerffer, Oskar Kusch, Siegfried Koitschka, Hans Georg Hess, Walter Tegtmeier, Josef Matthes, Helmut Wehlte, Günther Thiemrodt, Peter Petersen, Wolfgang Heibges oraz Peter Marl. Byli to zarówno zwykli szeregowi marynarze, jak i dowódcy okrętów podwodnych. Dzięki temu, możemy poznać różne punkty widzenia na wojnę i ówczesną sytuację polityczną.

Warto wspomnieć, że zawarte w książce wspomnienia nie dotyczą tylko i wyłącznie wydarzeń, które miały miejsce na pokładzie okrętu podwodnego. Możemy więc poznać historie z życia podwodniaków gdy po powrocie na ląd starali się zapomnieć o tym, czego doświadczyli podczas rejsu bojowego, o próbach ucieczek z obozów jenieckich w których się znaleźli po utracie jednostki, i ich losów już po zakończeniu wojny, kiedy przyszło im się zmierzyć z nową rzeczywistością, w której nie rzadko nie było dla nich miejsca.

Istotnym i ważnym punktem w tych wspomnieniach są powojenne spotkania z dawnym wrogiem. Braterstwo, przyjaźń oraz wspólne spotkania zaleczyły wszelkie rany. Można odnieść wrażenie, że jest to forma rozgrzeszenia za rozlaną na wodach mórz i oceanów krew podczas wojny.

Do plusów książki należy zaliczyć dołączone fotografie przedstawiające każdego z marynarzy, którzy zgodzili się opowiedzieć swoje wspomnienia. Szkoda tylko, że na jednej głównej fotografii się skończyło. Brakuje dodatkowych zdjęć, jak choćby z okrętów na których służyli oraz opisywanych przez nich wydarzeń.

Do minusów książki trzeba zaliczyć polski tytuł wydania: "W bezdennej otchłani - wspomnienia dowódców U-Bootów", który nijak ma się do swojego pierwowzoru, a który brzmi: "U-Boat Adventures. Firsthand Accounts from World War II". Co gorsza, wprowadza on potencjalnych nabywców w błąd, gdyż nie są to tylko i wyłącznie wspomnienia dowódców U-Bootów, ale również zwykłych szeregowych marynarzy, dzięki którym ta pozycja jest tak wyjątkowa.

Książka jak najbardziej godna polecenia.