"Ostatnie nurkowanie" to książka w całości poświęcona historii rodziny Rouse'ów - w szczególności tragicznie zmarłym ojcu i synu, którzy dla swej pasji oddali to, co mieli najcenniejsze - życie. Poprzez kolejne strony książki poznajemy Rouse'ów - od pierwszych lat miłości Sue i Chrisa, narodzin ich syna Chrissy'ego, aż poprzez wspólne zamiłowanie do nurkowania, które wypełniało każdą chwilę ich życia.

Książka ma wiele wspólnego z inną jej podobną, poruszającą ten sam temat: "W pogoni za cieniem" Roberta Kursona. Obie koncentrują się na próbie rozwikłania tajemnicy spoczywającego na dnie Atlantyku niemieckiego okrętu podwodnego z okresu Drugiej Wojny Światowej. Okrętu nazwanego "U-Who", który przez ponad 7 lat skrywał swą tajemnicę, a którą odkrył dopiero za cenę życia kilku nurków penetrujących jego wnętrze.

Do plusów książki należy zaliczyć doskonałe przedstawienie historii rozwoju nurkowania wrakowego. Od pierwszych amatorskich początków, do w pełni profesjonalnego zawodowstwa. Można nawet powiedzieć, że dla laików jest to podręcznik, który w prosty i przejrzysty sposób opisuje metody oraz sposoby nurkowania.

Do minusów z kolei, należy zaliczyć sposób przedstawiania kolejnych faktów. Dopiero w ostatnim rozdziale opisana jest pełna historia badanego okrętu podwodnego, i po raz pierwszy pada również jego nazwa U-869. Jeżeli kogoś bardziej interesuje rozwikłanie samej zagadki okrętu niż historia rodziny Rouse'ów, powinien sięgnąć po książkę "W pogoni za cieniem", gdyż autor "Ostatniego nurkowania" koncentruje się na opisie samych nurkowań, bez całej otoczki w postaci przedstawienia chociażby celu poczynań nurków.

Książkę można uznać za godną polecenia, ale tylko jako uzupełnienie wspomnianej już kilkukrotnie "W pogoni za cieniem". Obie stanowią doskonałe źródło poznania tajemniczej historii U-869.