Pięciotomowa praca autorstwa Rainera Buscha i Hansa-Joachima Rölla to kompleksowe opracowanie prezentujące nam historię, strukturę i rozwój U-Bootwaffe podczas II Wojny Światowej. Recenzowana książka stanowi czwarty tom, zatytułowany "Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945".

Prezentowane są w nim końcowe losy wszystkich niemieckich okrętów podwodnych wcielonych do służby przed oraz w trakcie trwania II Wojny Światowej. Tak jak i w poprzednich trzech tomach, na początku książki oprócz słowa wstępnego dodano słownik z objaśnieniem pojęć, wykorzystanych skrótów oraz zastosowanych symboli jakie pojawiają się w tekście.

Pierwszy rozdział niniejszej publikacji prezentuje nam przedstawione chronologicznie miesiąc po miesiącu bojowe i nie bojowe straty U-Bootów wraz z podaniem przyczyny ich utraty, liczby załogi wziętej do niewoli bądź uratowanej lub poległej. Dodatkowo, informacje te wzbogacone są o pozycję zatopienia wraz z podaniem kwadratu marynarki.

Drugi rozdział poświęcono okrętom zatopionym przez własne załogi w ramach operacji "Regenbogen" wraz z podaniem daty, miejsca oraz numeru taktycznego zatopionej jednostki. Poza tym, do każdego okrętu wymienionego w tym rozdziale dowiązany jest jeden ze 138 przypisów, zawierających szczegółowe informacje na temat przebiegu zatopienia, czasu i dokładnej pozycji gdzie ono nastąpiło.

Trzeci rozdział dotyczy okrętów zatopionych podczas operacji "Deadlight", w którym zawarto informacje na temat rejsów tychże jednostek jakie odbyły one pod władaniem Brytyjczyków, sposobu i miejsca ich zatopienia wraz z podaniem nazwy okrętu, bądź typu samolotu, który tego dokonał.

Ostatni rozdział zawiera informacje na temat jednostek przejętych jako zdobycze wojenne oraz ich dalszych losów.

Uzupełnieniem informacji zawartych w pierwszym i trzecim rozdziale jest alfabetyczne zestawienie alianckich jednostek wraz z podaniem numerów taktycznych U-Bootów przez nie zatopionych oraz zestawienie dywizjonów lotniczych z podaniem ich sukcesów.

Dostrzegalnym merytorycznym mankamentem jest fakt, że w toku prowadzonych badań kilkanaście przyczyn zatopień okrętów podwodnych na skutek uzyskanych na nowo informacji musiało ulec zmianie, i zawarte w książce informacje nie są już aktualne.

Sama książka wydana jest estetycznie i przejrzyście, strony są szyte, dzięki czemu unikamy ryzyka jej rozklejenia. Jedynym dostrzegalnym problemem jest tylko złotego koloru nadruk na okładce i grzbiecie, który w przypadku częstego używania ulega szybkiemu wytarciu.

Podsumowując, publikacja ta warta jest jak najbardziej polecenia każdemu miłośnikowi U-Bootwaffe i spraw morskich, ze względu na w miarę szczegółowe informacje na temat losów końcowych wszystkich U-Bootów.