"Śmiejąca się krowa - opowieść dowódcy U-Boota" to książka opisująca losy okrętu U-69, począwszy od "narodzin" w roku 1940 w stoczni Germaniawerft, F. Kruppa, a skończywszy na jego "śmierci" w głębinach oceanu początkiem 1943. Historia jednostki przedstawiona jest z punktu widzenia Josta Metzlera, zdobywcy Krzyża Rycerskiego, który dowodził jednostką w okresie 02.11.1940 - 28.08.1941. Z tego też okresu dość szczegółowo przedstawione są poszczególne patrole bojowe okrętu.

Jost Metzler urodził się 26.02.1909 roku w Altshausen w Württembergi w Niemczech. Przed wstąpieniem do Kriegsmarine w październiku 1933 roku, przez 8 lat pływał na statkach handlowych. W czasie wojny dowodził dwoma okrętami podwodnymi: wspomnianym już U-69 (Typ VIIC) oraz U-847 (Typ IXD2), na którym jednak nie odbył żadnego rejsu bojowego. Po zejściu na ląd w 1943 roku objął dowództwo 5-tej, a następnie 19-tej flotylli U-Bootów, którą to funkcję pełnił aż do chwili zakończenia wojny.

U-69 pod dowództwem Metzlera wsławił się odważną misją u wybrzeży Afryki. Jej celem było zaminowanie portów w Takoradi oraz Lagos, i wyłączenie ich w ten sposób z użycia na długi okres czasu. Należy przy tym wspomnieć, że pomysł wyszedł od samego Metzlera, i od razu zyskał akceptację Dönitza. Możliwe to było dzięki temu, że rejon ten był doskonale znany dowódcy okrętu podwodnego z okresu przed wojną, kiedy pływał w tamtych rejonach na statkach handlowych.

Zaminowanie portów było niewątpliwym sukcesem, jednak w trakcie rejsu doszło do incydentu, który odbił się szerokim echem, i zagroził dalszej karierze dowódcy U-69. Metzler zatopił statek "Robin Moor", który płynął pod banderą amerykańską, wówczas neutralną. Było to posunięcie sprzeczne z rozkazem Hitlera, który chcąc uniknąć wojny ze Stanami Zjednoczonymi kategorycznie tego zabronił. Wiele mitów powstało na temat tego zdarzenia, więc możliwość poznania faktów z pierwszej ręki jest w tym przypadku znacząca.

Pierwsze wydanie książki ukazało się w 1943 roku, i tym można zapewne tłumaczyć fakt, że zawiera ona dość znaczną ilość błędów merytorycznych, jak np. informacja o opancerzeniu okrętu podwodnego, zawyżenie wieku dowódcy U-69 czy też nieprecyzyjne - a czasem nawet błędne - dane o pozycjach okrętu podczas patroli. Czyżby fakt, że książka mogła dostać się w ręce aliantów była przyczyną celowego wprowadzania w błąd aby nie zdradzić niektórych z tajemnic U-Bootwaffe? Nie zmienia to jednak tego, że od zakończenia wojny minęło wiele lat, książka miała już kilka wydań, i można było jeśli nie skorygować w/w informacje, to przynajmniej odnieść się do nich w przypisach.

"Śmiejąca się krowa..." z faktu, że napisana na podstawie osobistych przeżyć dowódcy U-69 jest pozycją jak najbardziej godną polecenia. Bezpośrednie przeżycia autora umożliwiają poznanie jak to było "na prawdę" na pokładzie okrętu podwodnego.