Przednie stery głębokości były napędzane silnikiem elektrycznym. Był to silnik prądu stałego, bocznikowo-szeregowy, z czterema biegunami głównymi i czterema biegunami komutacyjnymi, zasilany napięciem od 110 do 170 V, o mocy chwilowej 5,74 kW i maksymalnym poborze prądu 60 A. Silnik zamontowany był w zęzie dziobowego przedziału torpedowego, pomiędzy wyrzutniami torpedowymi.

Silnik ten był sterowany zdalnie (włączanie obrotów w prawo lub w lewo, wyłączanie) ze stanowiska sterników głębokości w centrali. Sternik głębokości miał do dyspozycji panel z dwoma przyciskami, odpowiadającymi za włączenie silnika w jedną lub w drugą stronę. Wciśnięcie przycisku uruchamiało silnik, puszczenie - zatrzymywało.

Podobnie jak każdy inny silnik elektryczny, wymagał on odpowiedniego układu rozruchowego, który ograniczał maksymalny prąd płynący przez uzwojenia wirnika w momencie uruchomienia silnika.

Wyżej wspomniane funkcje były realizowane właśnie przez rozrusznik oraz układ sterowania silnikiem. Maksymalny prąd rozruchowy był ograniczany przez początkowe włączenie w szereg z uzwojeniem wirnika opornika rozruchowego, który następnie (gdy prąd zmniejszył się do wartości roboczej) był zwierany przez przekaźnik. Istotną funkcją było zapewnienie natychmiastowego zatrzymania silnika po odłączeniu zasilania - realizowane to było poprzez hamowanie dynamiczne - w momencie puszczenia przycisku sterującego przez sternika głębokości, układ przekaźników odłączał od uzwojenia wirnika zasilanie, a podłączał do niego opornik hamujący. Jednocześnie odłączane jest napięcie od uzwojenia stojana, a podłączany jest opornik zabezpieczający - mający rozproszyć energię wynikającą ze znacznej indukcyjności tego uzwojenia.

Silnik przednich sterów głębokości nie działał na zasadzie układu nadążnego - po puszczeniu przycisku sterującego, ster głębokości nie powracał do położenia neutralnego. Ustawienie go w położeniu neutralnym wymagało włączenia silnika w kierunku przeciwnym.

Na wypadek awarii któregoś z elementów układu sterowania, zasilania lub samego silnika, stery głębokości mogły być także poruszane ręcznie - poprzez pneumatycznie włączane sprzęgło oraz wał napędowy, biegnący wzdłuż sterburty okrętu do centrali.