Silnik pneumatyczny - zasilany sprężonym powietrzem - służący do napędu windy kotwicznej oraz kabestanu. Silnik wyprodukowany przez firmę Demag A.G. Miał masę 330 kg, pracował przy ciśnieniu powietrza 3,5 at i osiągał moc 740 KM przy 740 obr/min. Jest to silnik zębaty, w którym moment obrotowy powstaje w wyniku nacisku sprężonego powietrza na powierzchnię zębów dwóch współpracujących ze sobą kół zębatych. Zasilany był sprężonym powietrzem wysokiego ciśnienia, doprowadzanym z centrali, poprzez rozdzielacz wysokiego ciśnienia dziobowego przedziału torpedowego, reduktor oraz zawór sterujący. Przed przekroczeniem maksymalnych dopuszczalnych obrotów (1480 obr/min) zabezpieczony był regulatorem odśrodkowym, który w razie konieczności zmniejszał dopływ powietrza. Umożliwiał opuszczanie i podnoszenie łańcucha kotwicznego z prędkością odpowiednio 20 i 10 m/min. Zawór sterujący silnikiem mógł być obsługiwany albo z wnętrza okrętu, albo z górnego pokładu - w tym celu przez kadłub sztywny przechodził wał sterujący, który umożliwiał obsługę zaworu z zewnątrz.

Pierwotnie, na okrętach Typu VII, silnik oraz zawór sterujący umieszczony był w zęzie, pomiędzy wyrzutniami torpedowymi. Z zęzy biegły w górę dwa wały - wał napędowy kabestanu i windy kotwicznej oraz wał zaworu sterującego.

Na U-995 silnik został przeniesiony pod sufit przedziału (układ podobny jak na okrętach Typu IX). Prawdopodobnie modyfikacja ta została wykonana przez Niemców, w momencie gdy (od początku 1944 roku) do służby zaczęły wchodzić torpedy LUT, a na okrętach zaczęto instalować dodatkowe urządzenia umożliwiające ustawianie dodatkowych parametrów biegu tych torped. Najprawdopodobniej silnik został przesunięty na górę, aby ułatwić dostęp do zainstalowanego pomiędzy wyrzutniami panelu sterującego LUT.