Instalacja tlenowa służyła do wzbogacania powietrza w tlen, aby utrzymać jego zawartość na bezpiecznym poziomie minimum 17,5%. Składała się z 10 butli sprężonego powietrza (o pojemności 50 litrów każda), przechowujących sprężony czysty tlen pod ciśnieniem 150 atm. Trzy z tych butli znajdowały się w dziobowym przedziale torpedowym, pod wyrzutniami torpedowymi. Tlen był dodawany do powietrza za pośrednictwem rozdzielacza (podobny znajdował się w centrali oraz przedziale silników wysokoprężnych), zamontowanego na tylnej grodzi przedziału, na prawej burcie okrętu. Na lewej burcie znajdował się zawór regulacyjny oraz pułapka wodna - proste urządzenie umożliwiające monitorowanie przepływu tlenu. Tlen był wpuszczany do wyciągowego kanału wentylacyjnego okrętu.

System oczyszczania powietrza i wzbogacania go w tlen umożliwiał przy 37 osobowej załodze nieprzerwane zanurzenie trwające 72 godziny. Dla załogi 44-osobowej tlenu wystarczy na 60 godzin, dla 57-osobowej - na 50 godzin.