U 281 Typ VIIC

Stocznia: Vulkan Vegesack Werft, Bremen
Numer zamówienia: 46
Zamówienie: 05.06.1941
Położenie stępki: 07.05.1942
Wodowanie: 16.01.1943
Wcielenie do służby: 27.02.1943
Numer pocztowy: M 50 190

Przebieg służby:
27.02.1943 - 31.07.1943 - 8 Flotylla U-bootów, Danzig (szkolenie załogi)
01.08.1943 - 09.11.1944 - 7 Flotylla U-bootów, St.Nazaire (okręt bojowy)
10.11.1944 - 08.05.1945 - 33 Flotylla U-bootów, Flensburg (okręt bojowy)
09.05.1945 - Kapitulacja w bazie w Kristiansand-Süd

Dowódcy:
27.02.1943 - 08.05.1943 - OL ~ KL Heinz von Davidson

Liczba patroli: 4

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0/0

Okres służby U 281 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
28.02. - 03.03.1943 - Bremen-Vegesack - zapoznanie załogi z okrętem i szkolenie podstawowe.
05.03. - 18.03.1943 - Kiel - próby morskie w ramach UAK Kiel.
20.03. - 23.03.1943 - Swinemünde - ćwiczenia w obsłudze działek przeciwlotniczych i zwalczaniu samolotów w ramach tamtejszej Szkoły Obrony Przeciwlotniczej
24.03. - 28.03.1943 - Danzig - szkolenie w ramach UAK.
29.03. - 13.05.1943 - Hela - ćwiczenia na morzu w ramach AGRU - Front oraz rejsy testowe dla TEK.
14.05. - 30.05.1943 - Libau - strzelanie torpedami w ramach 25 Flotylli U-bootów.
31.05. - 11.06.1943 - Gotenhafen - ćwiczenia taktyczne w ramach 27 Flotylli U-bootów
12.06. - 13.06.1943 - R?nne/Borholm - próby hydrofonów w ramach UAG - Schall.
15.06. - 17.08.1943 - Kiel ? pobyt w stoczni Deutsche Werke w celu przeprowadzenia przeglądu i prac konserwacyjnych.
18.08. - 19.08.1943 - Sonderburg - próby hydrofonów w ramach UAG - Schall.
21.08. - 24.08.1943 - Swinemünde - szkolenie i ćwiczenia w obsłudze poczwórnego działka kal. 2,0 cm w ramach tamtejszej Szkoły Obrony Przeciwlotniczej
25.08. - 28.08.1943 - Swinemünde ? próby oraz ćwiczebne strzelanie z nowego modelu poczwórnego działka kal. 2.0 cm, w ramach tamtejszej Szkoły Obrony Przeciwlotniczej.
29.08. - 01.09.1943 - Hela - cd. ćwiczeń w ramach AGRU - Front.
03.09. - 08.09.1943 - Kiel - pobyt w stoczni Deutsche Werke w celu przeprowadzenia przeglądu i prac konserwacyjnych.
09.09. - 13.09.1943 - Kiel - przygotowanie okrętu do wyjścia na patrol oraz jego trymowanie.

14.09.1943 U 281 pod dowództwem Heinza von Davidsona wspólnie z U 842, U 844 i U 426 o godzinie 08:00 wspólnie opuścił bazę w Kiel, by zgodnie z otrzymanymi instrukcjami skierować się do Kristiansand. Trzy godziny później (kwadrat marynarki AO 7498) doszło do spotkania z przerywaczem zagród minowych i trałowcem, mającymi pełnić funkcję eskorty. W dniu 15 września (kwadrat marynarki AO 4426) U 281 wspólnie z pozostałymi trzema jednostkami o godzinie 10:00 rozpoczął marsz w kierunku Kristiansand, gdzie przybyto jeszcze tego samego dnia o godzinie 16:30. Następnego dnia o 05:30 po uzupełnieniu zapasów i odebraniu rozkazów U 281 wspólnie z U 842, U 844 i U 426 w eskorcie trałowców M 411 i M 427 skierował się w stronę Haugesund gdzie przybyto o 17:40 tego samego dnia. Po spędzeniu nocy z 16 na 17 marca o 06:30 wszystkie cztery okręty w eskorcie jednostek nawodnych opuściły Haugesund, kierując się w stronę Bergen. Po dotarciu w rejon Bjornafjorden U 281 wraz z U 844 odłączył się od pozostałych okrętów obierając kurs na Hatvik, gdzie zgodnie z otrzymanym rozkazem w tamtejszej U-Abwehrschule miano przejść dodatkowe przeszkolenie z zakresu wymykania się nieprzyjacielskim eskortowcom. O 11:40 przybyto do Hatvik, rozpoczynając trwające cztery dni szkolenie. Po jego ukończeniu 20 września o 17:45 skierowano się do Bergen, gdzie w tamtejszej bazie na okręcie miano dokonać montażu nowego odbiornika Wanze oraz przygotować go do wyjścia na pierwszy patrol.

Patrol 1 (06.10.1943 - 26.11.1943)
06.10. U 281 pod dowództwem Heinza von Davidsona wspólnie z U 844 w eskorcie patrolowca Unitas opuścił Bergen, kierując się na Hellisöy. Zgodnie z odebranymi z dowództwa rozkazami Heinz von Davidson podczas patrolu miał za zadanie atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. O 20:30 po osiągnięciu kwadratu marynarki AN 2421 patrolowiec zawrócił do bazy a oba okręty rozpoczęły indywidualny marsz w stronę swoich rejonów operacyjnych. Następnego dnia o godzinie 04:00 (kwadrat marynarki AF 8746) U 281 zszedł w zanurzenie na głębokość 60 metrów, rozpoczynając podwodny marsz. W dniu 13 października o 01:58 (kwadrat marynarki AE 8565) po uzyskaniu namiaru na pracujący w pobliżu wrogi radar wykonano alarmowe zanurzenie pozostając pod wodą do godziny 08:00. Dwa dni później 15 października o 22:30 (kwadrat marynarki AL 2626) odebrano pochodzący z U 844 meldunek o kontakcie w kwadracie marynarki AL 1822 z eskortowcami osłaniającymi konwój ON-206, w stronę pozycji których się następnie skierowano. Następnego dnia odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?U 428, U 281, U 841, U 540 i U 844 dołączą do zgrupowania Schlieffen. Reich (U 426) zamienić się pozycją z Hummerjohannem (U 964).?.
Tego samego dnia o 22:18 (kwadrat marynarki AK 3598) odebrano pochodzący z U 426 meldunek o kontakcie w kwadracie marynarki AK 3857 z nieprzyjacielskim konwojem, którym okazał się konwój ONS.20. Przez całą noc z 16 na 17 października Heinz von Davidson bezskutecznie poszukiwał nieprzyjaciela. O godzinie 09:20 (kwadrat marynarki AK 2836) przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu na kursie 330 stopni w odległości 8 mil morskich od dziobu okrętu sylwetki okrętu podwodnego. Piętnaście minut później o 09:35 na kursie 230 stopni zauważono sylwetki dwóch kolejnych okrętów podwodnych zidentyfikowanych jako jednostki typu IXC. Identyfikacja ta była dokładna, bowiem zaobserwowanymi U-bootami jak się później okazało były: okręt typu VIIC - U 448 oraz dwa typu IXC - U 841 i U 540. O 12:35 (kwadrat marynarki AK 2626) przebywający na pomoście U 281 wachtowi podobnie jak i ich koledzy na przebywającym w odległości 1000 metrów U 448 zameldowali o dostrzeżeniu dwóch nadlatujących samolotów, zidentyfikowanych jako Liberator i Sunderland, na co obaj dowódcy zareagowali wydaniem rozkazu obsadzenia działek przeciwlotniczych i otworzenia w kierunku napastników ognia zaporowego. Na skutek ataków jakie wkrótce miały miejsce U 448 odniósł poważne uszkodzenia, które zmusiły jego dowódcę do przerwania patrolu i powrotu do bazy natomiast U 281 odniósł tylko lekkie uszkodzenia. Na skutek ognia prowadzonego przez obsady działek przeciwlotniczych obu okrętów kanadyjski Sunderland S należący do 422 Sqn RAF został ciężko uszkodzony i musiał wodować w pobliżu. Z liczącej 11 członków jego załogi siedmiu udało się wydostać z wraku na ponton, z którego kilka godzin później zostali uratowani przez brytyjską fregatę HMS Drury. O godzinie 18:18 (kwadrat marynarki AK 2368) przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu nadlatującego samolotu zidentyfikowanego jako Liberator, na co Heinz von Davidson zareagował wydaniem rozkazu alarmowego zanurzenia. O godzinie 19:10 przebywający na pomoście płynącego od dwóch minut z powrotem na powierzchni U 281 wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu nadlatującego z kursu 180 stopni wrogiego samolotu zidentyfikowanego jako Liberator. Ponieważ w tym momencie okręt nie był gotowy do zanurzenia Heinz von Davidson zarządził alarm bojowy nakazując obsadzenie działek przeciwlotniczych i otworzenie w kierunku napastnika ognia zaporowego. Pomimo tego utrudnienia nieprzyjacielska maszyna nadlatując od strony lewej burty części rufowej okrętu w wykonanym pierwszym podejściu zrzuciła dwie bomby głębinowe oraz ostrzelała jego pomost z działek pokładowych. Eksplozje bomb nie spowodowały poważniejszych uszkodzeń natomiast na skutek ostrzału ranny został II WO LT Schumacher (dwie rany postrzałowe) oraz dwóch członków z obsady pomostu MaschGfr Panzer (postrzał lewej ręki) i MechGfr Breicha (postrzał lewego przedramienia). Trzy minuty później na polecenie dowódcy wykonano alarmowe zanurzenie, unikając w ten sposób drugiego ataku. O 19:17 w bezpiecznej odległości od zanurzonego okrętu wybuchła jedna bomba głębinowa. Jeszcze tego samego dnia o 22:20 (kwadrat marynarki AK 2397) po uzyskaniu namiaru na eksplodujące bomby głębinowe oraz pracę śrub okrętowych na polecenie von Davidsona okręt wyszedł na peryskopową, w celu lustracji okolicy przez peryskop. Po wykryciu zbliżającego się w kierunku pozycji U 281 wrogiego okrętu zidentyfikowanego jako niszczyciel Heinz von Davidson wydał rozkaz zanurzenia na głębokość 2A i przygotowania się na atak bombami głębinowymi. W dniu 18 października odebrano pochodząca z BdU depeszę o następującej treści:
?Grupa Schlieffen, operacja przeciwko konwojowi zakończona. W trakcie marszu w stronę nowej pozycji za dnia płynąć tylko w zanurzeniu.?.
Dnia 22 października o 19:30 odebrano już trzecią pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?U 91, U 762, U 231, U 309, U 608, U 969, U 267, U 281, U 413, U 963, U 437, U 426, U 842, U 552, U 592, U 575, U 226, U 373 i U 709 utworzą grupę Siegfried, która do 24 października do godziny 12:00 stworzy linię patrolową rozciągającą się od kwadratu marynarki AJ 9928 do BC 3938. Każdy okręt ma osiągnąć swoją pozycję niewykryty przez wroga, płynąc za dnia w zanurzeniu.?.
Głównym celem zgrupowania Siegfried był osłaniany przez Grupę Eskortową C5 oraz 2 Grupę Wsparcia konwój HX.262. Dwa dni później 24 października U 281 osiągnął swoją pozycję w zgrupowaniu rozpoczynając bezskuteczne jak się później okazało poszukiwania wrogiego konwoju. Następnego dnia o 17:50 (kwadrat marynarki BC 3341) doszło do spotkania i wymiany informacjami z innym okrętem zgrupowania Siegfried - U 413. Tego samego też dnia detektor Wanze doznał awarii, której ze względu na brak części zamiennych nie można było usunąć. Dnia 26 października odebrano pochodzącą z dowództwa depeszę o następującej treści:
?Grupa Siegfried zostaje podzielna na trzy części rozmieszczono następująco:
Siegfried 1 29.10., godzina 10:00, lina patrolowa od BC 3612 do BC 3967 - U 967, U 212, U 405, U 420, U 231, U 608 i U 969
Siegfried 2 29.10., godzina 10:00, lina patrolowa od BC 6631 do BC 6992 - U 267, U 281, U 413, U 963, U 437, U 426 i U 552
Siegfried 3 29.10., godzina 10:00, lina patrolowa od BC 9635 do BC 9995 - U 842, U 575, U 226, U 373, U 709, U 648 i U 274.?.
Tym razem głównym celem dla trzech podgrup był osłaniany przez Grupę Eskortową B6 i 8 Grupę Wsparcia z lotniskowcem HMS Fencer (w jej skład wchodziły dwa polskie niszczyciele ORP Burza i ORP Garland) konwój SC.145. W dniu 27 października (kwadrat marynarki BC 6653) osiągnięto swoją pozycję z grupowaniu, rozpoczynając patrolowanie. W dniu 30 października o 17:23 odebrano piątą pochodzącą z dowództa depeszę o następującej treści:
?Grupa Siegfried ulega rozwiązaniu w jej miejsce tworzy się dwie nowe grupy Körner i Jahn.
Körner: U 714, U 212, U 967, U 420, U 231, U 969, U 267, U 281, U 413, U 963, U 843 i U 844.
Jahn: U 437, U 426, U 552, U 842, U 575, U 226, U 373, U 709, U 648 i U 274.
W wyżej wymienionej kolejności wszystkie okręty utworzą do dnia 31 października nowe linie patrolowe. Körner od BC 9519 do BC 3297. Jahn od BC 9349 do CD 2325.?.
Głównym celem dla obu grup były konwoje ON.208, HX.263 i ONS.21, które jednak ominęły je niezauważone przez żaden z okrętów. W dniu 31 października o godzinie 11:30 (kwadrat marynarki BC 3243) osiągnięto pozycję w zgrupowaniu. Dnia 2 listopada o 23:06 odebrano szóstą pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Grupy Körner i Jahn rozwiązane jako nowe:
Grupa Tirpitz 1 tworzy linię patrolową od BC 2211 do BC 2264: U 420, U 714, U 212, U 267.
Grupa Tirpitz 2 tworzy linię patrolową od BC 2626 do BC 2699: U 967, U 413, U 969, U 608.
Grupa Tirpitz 3 tworzy linię patrolową od BC 6143 do BC 6442: U 586, U 280, U 281, U 575.
Grupa Tirpitz 4 tworzy linię patrolową od BC 6786 do BC 9183: U 282, U 592, U 426, U 226.
Grupa Tirpitz 5 tworzy linię patrolową od BC 9713 do BC 9779: U 842, U 373, U 274, U 648.
Za dnia płynąć pod wodą a w nocy na powierzchni. Żadnej możliwości uzupełnienia zapasów drodze powrotnej. Okręty mające 32m3 paliwa bez uprzedniego zgłaszania kierować się do bazy.?.
Głównym celem dla zgrupowania Tirpitz miał być osłaniany przez grupę eskortową C1 i 2 Grupę Wsparcia z lotniskowcem HMS Tracker w składzie konwój HX.264. W dniu 9 listopada o 00:12 (kwadrat marynarki BD 1726) odebrano meldunek U 648 o wykryciu w kwadracie marynarki BC 9924 wrogiego konwoju. Ze względu jednak na duży dystans (300 mil morskich) dzielący U 281 do podanej pozycji konwoju oraz stan morza (7 stopni w skali Beauforta) Heinz von Davidson zaniechał skierowania się jego stronę. Tego samego dnia o 19:48 odebrano siódmą pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Trzy okręty utworzą grupy zajmując określone pozycje. Odstępy pomiędzy jednostkami 30 mil. Kierunek zgrupowania 235 stopni. Wszystkie okręty tworzą jedno zgrupowanie Eisenhart.
Grupa 1, AJ 3331: U 538, U 391, U 542,
Grupa 2, AK 4111: U 843, U 714, U 424,
Grupa 3, AK 0177: U 764, U 280, U 969,
Grupa 4, AK 7135: U 212, U 967, U 575,
Grupa 5, AK 7684: U 963, U 552, U 586,
Grupa 6, AK 8478: U 420, U 709, U 282,
Grupa 7, AK 9478: U 608, U 274, U 343,
Grupa 8, BC 2716: U 592, U 413, U 373,
Grupa 9, BC 3265: U 267, U 281, U 426,
Grupa 10, BC 5388: U 226, U 648, U 842.?.
Głównym celem zgrupowania miały być dwa konwoje - SC-146 (osłaniany przez Grupę Eskortową B3) i HX-265.W dniu 11 listopada o 20:47 w kwadracie marynarki BD 2589 doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z U 413. Dwa dni później 13 listopada o 08:55 (kwadrat marynarki BD 6547) odebrano pochodzący z U 592 meldunek o kontakcie w kwadracie marynarki BD 6547 z nieprzyjacielem, w stronę którego pozycji niezwłocznie się skierowano. O 11:45 (kwadrat marynarki BD 6515) przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu w odległości ca. 15 mil morskich przed dziobem okrętu smug dymu. Poza tym uzyskano dochodzący z kursu 85? odległy o 21 mil morskich namiar radiowy. Pomimo obu kontaktów nie odnaleziono konwoju i o 14:40 Heinz von Davidson zakończył jego poszukiwanie. W dniu 18 listopada (kwadrat marynarki BE 8882) odebrano pochodzący z dowódca rozkaz powrotu do bazy. Dnia 26 listopada o godzinie 08:00 w punkcie Pt. 438 doszło do spotkania U 281 z trałowcem M 4450, w eskorcie którego o godzinie 14:00 wpłynięto do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający ponad siedem tygodni patrol (51 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 2.560 mil morskich na i 1.107 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 2 (05.01.1944 - 05.03.1944)
05.01. U 281 pod dowództwem Heinza von Davidsona wspólnie z U 406 w towarzystwie eskorty o godzinie 14:45 wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z otrzymanym rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na wodach Północnego Atlantyku. Następnego dnia o godzinie 04:00 (kwadrat marynarki BF 9126) osiągnięto punkt Wasser, po czym obrano kurs 270 stopni. Pomiędzy godziną 05:30 a 07:40 (kwadrat marynarki BF 9115) obie jednostki przeprowadziły próbne zanurzenie oraz trymowanie. Po jego zakończeniu Heinz von Davidson podpłynął w pobliże jednej z jednostek eskorty, po czym przekazał na jej pokład personel stoczniowy przebywający na jego okręcie. Godzinę później eskorta zawróciła do bazy a o 10:45 U 281 zszedł w zanurzenie rozpoczynając podwodny marsz przez wody zatoki Biskajskiej. W dniu 11 stycznia odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Witzendoff i Davidson kierować się do BE 82.?.
Dwa dni później 13 stycznia (kwadrat marynarki BE 8343) o godzinie 23:38 przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu cieni dwóch okrętów zidentyfikowanych jako korwety. O 23:54 w kierunku jednego z nich z wyrzutni nr III wystrzelono torpedę, po czym wykonano alarmowe zanurzenie. Po 13 minutach i 5 sekundach jej biegu zarejestrowano odgłos eksplozji, nie rejestrując poza nią żadnych innych dźwięków. Następnego dnia odebrano depeszę z BdU o następującej treści:
?Grupa Rügen w następującej kolejności osiągnie nowy rejon operacyjne: U 984 AM 1191, U 545 AM 1385. U 547 3432, U 981 3476, U 762 3686, U 309 3888, U 972 3572, U 390 3972, U 731 0291, U 757 6333, U 650 6563, U 666 6196, U. 846 6721, U 471 6799, U 406 6943, U 311 9262, U 231 9194, U 281 9559, U 377 9798 ? wszystkie w AL oraz U 302 BE 1312 i U 382 BE 2445.?.
Głównym celem zgrupowania miały być wszystkie zmierzające na Wyspy Brytyjskie konwoje. W dniu 17 stycznia (kwadrat marynarki BE 5181) po wykryciu o godzinie 00:25 przez detektor Wanze pracującego w pobliżu nieprzyjacielskiego radaru na polecenie dowódcy wypuszczono w powietrze pozoratory radarowy Aphrodite. Następnego dnia o 03:09 (kwadrat marynarki BE 2196) odebrano pochodzący z samolotu zwiadu lotniczego meldunek o dostrzeżeniu w kwadracie marynarki AM 4386 złożonego z 25 - 30 statków konwoju (był nim OS.65/KMS.39), w stronę którego pozycji natychmiast się skierowano. W dniu 19 stycznia o godzinie 16:00 (kwadrat marynarki AL 9219) po bezskutecznych poszukiwaniach nieprzyjaciela Heinz von Davidson zakończył operację przeciwko temu konwojowi. W następnych dniach celem zgrupowania były następujące konwoje HX.275, SC.145 i ON.220, które nie wykryte przez żaden z wysłanych na patrol samolotów zwiadu lotniczego oraz okrętów grupy Rügen dotarły nie niepokojone na Wyspy Brytyjskie. W dniu 21 stycznia o 12:07 (AM 7125) odebrano meldunek samolotu zwiadu lotniczego o kontakcie w kwadracie marynarki AM 7157 z grupą pięciu niszczycieli. Mimo zarządzonych poszukiwań nie zdołano jednak uzyskać kontaktu z nieprzyjacielem, co spowodowane było przez złe warunki atmosferyczne panujące na tym obszarze (morze 7, wiatr 7). W dniu 26 stycznia odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?U 650, U 231, U 571, U 377, U 281, U 271, U 212 i U 592 utworzą grupę Hinein. Od 27.01. godziny 17:30 zgrupowanie obsadza rejon od AM 7132 do AM 7628. W ciągu dnia przebywać w zanurzeniu. Godzina 18:30 wynurzenie w celu uzyskania namiaru.?.
Następnego dnia (kwadrat marynarki AM 7291) odebrano pochodzący samolotu dalekiego zwiadu Ju 290 należącego do 5 FAGr meldunek o kontakcie w kwadracie marynarki AM 7212 ze złożonym z 55 statków i 9 jednostek eskorty konwojem ( był nim jeden ze spodziewanych konwoji ON.221 lub OS.66/KMS.40). Mimo zarządzonych przez dowódcę U 281 poszukiwań nie zdołano jednak nawiązać kontaktu z nieprzyjacielem. W dniu 3 lutego o godzinie 16:51 odebrano kolejną depeszę z BdU o następującej treści:
?Grupy Hinein i Stürmer rozwiązane. Pozostające w tym rejonie okręty utworzą nową grupę. Igel i obsadzą oddalone od siebie o 40 mil morskich pozycje. W kwadracie marynarki AM: U 985 - 1218, U 283 - 1147, U 989 - 1445, U 984 - 1371, U 545 - 1548, U 386 - 1767. W kwadracie marynarki AL: U 549 - 3684, U 406 - 3795, U 714 - 0327, U 271 - 6321, U 547 - 6268, U 212 - 6636, U 666 - 6584, U 731 - 6925, U 441 - 6884, U 764 - 9293, U 571 - 9156, U 281 - 9559, U 650 - 9427, U 709 - 9883, U 963 - 9768, U 256 - 9985.?.
Głównym celem dla nowopowstałego zgrupowania miały być spodziewane konwoje: ONS.29 i ON.223. W dniu 4 lutego o godzinie 01:08 (kwadrat marynarki AL 9872) odebrano pochodzący z U 762 meldunek o kontakcie w kwadracie marynarki AL 9974 z płynącym kursem 140 stopni konwojem, w stronę którego pozycji niezwłocznie się skierowano. O godzinie 20:00 (kwadrat marynarki AL 9854) ze względu na pogarszającą się widoczność (spadła ona poniżej 3500 metrów) spowodowaną ulewnym deszczem, Heinz von Davidson zakończył poszukiwania nieprzyjaciela i nakazał obrać kurs prowadzący z powrotem na poprzednią pozycję okrętu. W dniu 6 lutego o 14:13 odebrano kolejną pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Jako grupa Igel 2 zająć nowe pozycje: U 963 - 8537, U 256 - 9493, U 650 - 8882, U 709 - 9758, U 281 - 9858 w kwadracie marynarki AL. U 91 - 2147, U 608 - 9274, U 238 - 2371, U 571 - 2577, U 424 - 2469, U 231 - 5315 i U 731 - 3447 w kwadracie marynarki BE.?.
W dniu 7 lutego U 281 o godzinie 04:00 osiągnął swoją pozycję w zgrupowaniu, rozpoczynając poszukiwania nieprzyjaciela. W dniu 8 lutego o 22:04 (kwadrat marynarki BE 2259) odebrano pochodzący z samolotu dalekiego zwiadu meldunek o wykryciu w kwadracie marynarki BE 2882 płynącego kursem 350 stopni konwoju SL.147/MKS.38. Następnego dnia od 08:55 do godzin popołudniowych rejestrowano odległe odgłosy eksplozji bomb głębinowych, zidentyfikowanych przez hydroakustyka jako lotnicze. W rzeczywistości detonacje te pochodziły od intensywnych polowań brytyjskich jednostek na U 238 i U 734, które zakończyły się ostatecznie ich zatopieniem. W dniu 11 lutego osiągnięto kwadrat marynarki BE 2142 zajmując nową pozycję w zgrupowaniu. W tym też okresie zgrupowanie Igel minął niezauważony przez nikogo konwój UC.12 a niektóre okręty wchodzące w jego skład nawiązały przelotny kontakt z konwojem HX.277 i OS.67/KMS.41. W dniu 13 lutego samoloty zwiadu lotniczego nawiązały kontakty z dwoma w/w konwojami: HX.277 i SL.147. W dniu 17 lutego o 18:53 odebrano depeszę z BdU o następującej treści:
?Jako nowa grupa Hai 2 zajmą następujące pozycje od AK 9925 do BE 1747: U 271, U 963, U 281, U 571, U 650, U 666, U 231. W ciągu dnia płynąć pod wodą. Godzina 20:00 wynurzenie.?.
Głównym celem zgrupowania Hai był meldowany przez B-Dienst a wykryty przez samolot dalekiego zwiadu Ju 290 płynący z Liverpoolu do Halifaxu konwój ONS.29. W dniu 19 lutego o 01:10 (kwadrat marynarki BE 3283) odebrano kolejny meldunek samolotu zwiadu lotniczego o kontakcie w kwadracie marynarki BE 4225 z konwojem (był nim ponownie ONS.29), w stronę którego pozycji niezwłocznie się skierowano. Ze względu na zajmowaną przez U 281 wysuniętą na północ pozycję nie zdołano odnaleźć konwoju. W dniu 23 lutego o 01:40 (kwadrat marynarki BD 3538) w związku z niskim stanem paliwa Heinz von Davidson zmuszony był wbrew rozkazowi nakazującemu mu dołączyć do zgrupowania Preussen obrać kurs powrotny na bazę w St. Nazaire. Następnego dnia o 13:30 (kwadrat marynarki BE 1841) na płynącym w zanurzeniu U 281 uzyskano namiar akustyczny na pracujące w pobliżu śruby okrętowe. Chcąc zidentyfikować kontakt Heinz von Davidson nakazał wyprowadzić okręt na peryskopową, w celu przeprowadzenia lustracji okolicy przez peryskop, co pozwoliło wykryć przebywające w pobliżu dwa nieprzyjacielskie niszczyciele. Ze względu jednak na znaczny dystans dzielący okręt von Davidsona od niszczycieli zrezygnowano z wykonania ataku. W dniu 5 marca o godzinie 06:36 w punkcie Pt.438 doszło do spotkania z eskortą, w towarzystwie której o godzinie 11:54 osiągnięto prowadzącą do St. Nazaire śluzę, kończąc trwający prawie dziewięć tygodni patrol (60 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 4.350 mil morskich na i 2.383 mil morskich pod powierzchnią.

Od 22 kwietnia U 281 przebywał w bazie w stanie 6 godzinnej gotowości do wyjścia w morze. Podczas tego postoju na okręcie zainstalowano radar Hohentwiel oraz detektor Tunis.

Patrol 3 (06.06.1944 - 15.06.1944)
06.06. U 281 pod dowództwem Heinza von Davidsona o godzinie 15:00 wypłynął z bazy w St. Nazaire dołączając do U 270, U 958, U 260, U 255, U 228 i U 608 oraz okrętów eskorty. Zgodnie z otrzymanymi rozkazami w/w okręty podwodne w ramach zgrupowania Landwirt miały zaatakować nieprzyjacielskie siły inwazyjne. O godzinie 19:41 po osiągnięciu kwadratu marynarki BF 6493 jednostki eskorty zawróciły do bazy a eskortowane przez nie U-booty rozpoczęły marsz w kierunku swoich pozycji wyjściowych. O godzinie 21:58 U 281 zszedł w zanurzenie rozpoczynając podwodny marsz w kierunku punktu Wasser. W dniu 7.czerwca na tworzących zgrupowanie Landwirt okrętach odebrano pochodzącą z dowództwa depeszę Nr 1754/7/873 o następującej treści:
?Nowe pozycje w kwadracie marynarki BF: U 981 - 2773, U 270 - 4372, U 228 - 5441, U 260 - 4622, U 255 - 5458, U 262 - 5498, U 758 - 5818, U 766 - 5886, U 650 - 9158, U 382 - 9571, U 993 - 4318, U 333 - 4359, U 608 - 4399, U 281 - 5424, U 985 - 5462, U 970 - 5573, U 445 - 5826, U 437 - 6774, U 714 - 9277.?.
Tego samego dnia o godzinie 21:40 osiągnięto punkt Wasser, po czym obrano kurs 294 stopni. Następnego dnia o godzinie 08:40 (kwadrat marynarki BF 5896) Heinz von Davidson wynurzył swój okręt w celu naładowania baterii akumulatorów i przewentylowania jego wnętrza. Dwadzieścia siedem minut później po wykryciu przez wachtowych nadlatującego czterosilnikowego samolotu (nie wykrył go Hohentwiel) wykonano alarmowe zanurzenie, rozpoczynając trwający do godziny 21:36 podwodny marsz. Tego samego też dnia odebrano pochodzącą z dowództwa depeszę o następującej treści:
?Utworzą grupę Tiger i skierują się do BF 5190: U 993, U 981, U 270, U 260, U 255, U 608, U 228, U 985, U 262 i U 281.?.
W dniu 9 czerwca odebrano trzecią już pochodzącą z dowództwa depeszę Nr 0250/9/813 o następującej treści:
?W celu odparcia nieprzyjacielskiej inwazji na wybrzeżu Biskajów okręty jak najszybciej skierują się w rejon desantu i zajmą następujące pozycje w kwadracie marynarki BF: U 981 - 2773, U 993 - 2797, U 270 - 5161, U 333 - 5272, U 260 - 5524, U 608 - 5297, U 228 - 5576, U 281 - 6417, U 255 - 6477, U 985 - 6457, U 262 - 6743, U 970 - 6723, U 758 - 6768, U 766 - 9242, U 445 - 9223, U 437 - 9264, U 382 - 9671, U 650 - 9377, U 714 - 9538.?.
W dniu 11 czerwca o godzinie 08:00 osiągnięto rejon operacyjny, rozpoczynając krążenie w zanurzeniu w poszukiwaniu celów. Tego samego dnia o 17:50 odebrano depeszę z BdU o następującej treści
?W celu zminimalizowania ryzyka wykrycia okręty mają przebywać na dnie. W tym celu skrócić czas ładowania akumulatorów do jednej godziny. Oszczędzać energię i tlen.?.
Dwa dni później 13 czerwca o godzinie 00:50 (kwadrat marynarki BF 6411) na kursie 280 stopni zauważono sylwetkę wynurzonego U-boota, którym okazał się U 437. Tego też dnia odebrano pochodząca z dowództwa kolejną depeszę Nr 1313/13/884 o następującej treści:
?Wszystkie nie posiadające chrap a przebywające na Biskajach U-booty oraz Samler i U 292 jak najszybciej wracać do baz.?.
W dniu 15 czerwca o 01:10 w kwadracie marynarki BF 6469 doszło do spotkania U 281 z eskortą, w towarzystwie której o godzinie 07:05 zawinięto do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający ponad tydzień patrol (9dni).

Poza okresem przeznaczonym na naprawy i przegląd na przebywającym w bazie U 281 utrzymany był stan sześciogodzinnej gotowości do wyjścia na patrol. W tym też celu zaopatrzono okręt w 45m3 paliwa oraz prowiant na sześć tygodni.

08.08.1944 na U 281 uzupełniono zapas paliwa, olejów, smarów oraz pobrano prowiant na dziewięć tygodni. Następnego dnia na pokład U 281 przyjęto niemal kompletny zestaw chrap, po czym o 22:30 opuszczono St. Nazaire, by zgodnie z otrzymanym rozkazem przedrzeć się przez aliancką blokadę do bazy w La Pallice. Pięć dni później 14 sierpnia o 06:30 osiągnięto La Pallice, gdzie następnie okręt skierowano do tamtejszej stoczni w której zamontowano na nim przywiezione z St. Nazaire chrapy oraz przystosowano go do strzelania torpedami LUT.

Patrol 4 (04.09.1944 - 29.10.1944)
04.09. U 281 pod dowództwem Heinza von Davidsona o godzinie 22:30 w towarzystwie jednostek eskorty opuścił La Pallice, by zgodnie z otrzymanym rozkazem najpierw przeprowadzić patrol w rejonie North Minches a następnie skierować się się do położonej w Norwegii bazy w Kristiansand. Po wyjściu z La Pallice na polecenie dowódcy przeprowadzono trymowanie okrętu po czym wraz z jednostkami eskorty skierowano się do punktu Pumpe. W dniu 6 września o godzinie 00:45 (kwadrat marynarki BF 6871) rozpoczęto podwodny marsz na chrapach. Trzy dni później 9 września (kwadrat marynarki BF 7363) w celu przeprowadzenia prac naprawczych broni przeciwlotniczej Heinz von Davidson o godzinie 22:11 wydał rozkaz wynurzenia. Podczas trwającego do godziny 23:32 pobytu na powierzchni oprócz w/w prac za burtę wyrzucono zgromadzone pod pokładem odpadki i nieczystości. W dniu 20 września o godzinie 08:45 (kwadrat marynarki AM 7527) uzyskano kontakt akustyczny z jednostką nawodną, którą przy pomocy peryskopu zidentyfikowano jako kuter rybacki. Heinz von Davidson uznając, że zauważony statek nie jest wart ryzyka wykrycia zrezygnował z przeprowadzenia ataku. Osiem dni później 28 września tuż po północy o godzinie 00:05 na kursie 5 stopni zauważono kontury skalistej wysepki Rockall. Ponad dwie godziny później o 02:10 na polecenie dowódcy okręt został posadowiony na dnie, znajdującym się w tym miejscu na głębokości 40 metrów. Podczas tego pobytu podjęto się też próby usunięcia zauważonej przez obsadę maszynowni usterki jednego z diesli. W dniu 4 października o 04:00 (kwadrat marynarki AM 2399) obrano kurs 105 stopni kierując się w stronę wymienionego w rozkazie rejonu operacyjnego. Ponad cztery godziny później o 08:15 uzyskano dochodzący z kursu 225 stopni kontakt akustyczny. Podczas próby uzyskania dokładnego namiar na kontakt akustyczny hydroakustyk zgłosił dowódcy usterkę hydrofonów, które według niego nie funkcjonowały tak jak powinny. Następnego dnia o 23:47 (kwadrat marynarki AM 3556) w związku z pogarszającym się funkcjonowaniem GHG na polecenie dowódcy okręt został posadowiony na znajdującym się w tym miejscu na głębokości A+12 (68 metrów) dnie w celu przeprowadzenia prób jego naprawy. W dniu 6 października po bezskutecznych próbach naprawy GHG o 19:06 Heinz von Davidson wydał rozkaz podniesienia okrętu z dna i wysterowania na peryskopową. Następnego dnia o 19:00 (kwadrat marynarki AM 3555) U 281 obrał kurs 297 stopni, rozpoczynając marsz w kierunku Kristiansand. Decyzję o powrocie do bazy Heinz von Davidson podjął w związku z w/w defektem GHG, który na tym ruchliwym akwenie był mu niezbędny do prowadzenia efektywnego działania. W dniu 28 października o 18:34 (kwadrat marynarki AN 3524) doszło do spotkania z eskortą, w towarzystwie której jeszcze tego samego dnia o 21:30 zawinięto na nocleg do Farsund. Następnego dnia o 17:00 w eskorcie trawlera z.o.p. UJ 1104 opuszczono Farsund kierując się na Kristiansand, gdzie przybyto jeszcze tego samego dnia o 23:10, kończąc trwający prawie osiem tygodni patrol (55 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 572 mile morskie na i 2.618 mil morskich pod powierzchnią.

02.11.1944 U 281 pod dowództwem Heinza von Davidsona wspólnie z U 262 bez eskorty o godzinie 19:00 opuścił Kristiansand, by zgodnie z otrzymanymi instrukcjami skierować bazy we Flensburgu. Następnego dnia o godzinie 11:20 w punkcie Schw.29 eskortę nad obiema jednostkami objął przerywacz zagród minowych Spbr 154. Tego samego dnia o 20:12 w punkcie Sch.07 pod przerywaczem eksplodowała mina zmuszając cały zespół do zastopowania i rzucenia kotwic. Wkrótce potem Heinz von Davidson na prośbę dowódcy uszkodzonej jednostki, przekazał na jej pokład wchodzącego w skład załogi jego okrętu sanitariusza. W dniu 4 listopada o godzinie 03:25 U 281 podobnie jak i U 262 dołączył do eskortowanego przez trałowiec M 517 konwoju złożonego z U 382 i dwóch frachtowców Altengamme i Mars. Pomiędzy godziną 09:20 a 12:30 zespół okrętów znajdujący się aktualnie na rucie 26 ze względu na warunki atmosferyczne stał na kotwicy oczekując na ich poprawę. O 19:37 (kwadrat marynarki AO 4453) na trałowcu M 517 pękł kabel łączący go z trałem, zmuszając wszystkie jednostki do ponownego zastopowania i rzucenia kotwic. Następnego dnia pomiędzy godziną 06:55 a 14:45 U 281 płynął w eskorcie jednostek nawodnych. Tego samego też dnia o 23:45 osiągnięto Flensburg, kończąc trwający cztery dni rejs.

Grudzień 1944 roku U 281 spędził w położonej w Königsbergu stoczni Schichau, gdzie przeprowadzano na nim wymianę zużytych baterii akumulatorów na nowe.

25.01.1945 w związku z zagrożeniem ze strony nacierających wojsk Armii Czerwonej nie zdolny do rejsu U 281holowany przez U 1008 opuścił Königsberg, kierując się na Stolpmünde, gdzie przybył w dniu 31 stycznia.

W lutym 1945r. w związku z postępującą ofensywą wojsk radzieckich U 281 został przebazowany ze Stolpmünde do stoczni w Kiel.

28.04.1945 U 281 pod dowództwem Heinza von Davidsona zgodnie z otrzymanym poleceniem opuścił Kiel kierując się do bazy w Horten, gdzie miał przeprowadzić niezbędne próby morskie oraz ćwiczenia. W dniu 3 maja o 02:00 przybyto do Horten, które opuszczono dwa dni później 5 maja kierując się zgodnie z otrzymanymi instrukcjami do Kristiansand, gdzie przybyto o godzinie 05:30 następnego dnia.

09.05.1945 przebywający wraz z 18-oma innymi U-bootami w bazie w Kristiansand-Süd U 281 skapitulował.

29.05.1945 U 281 pod dowództwem IWO ze zmniejszonym stanem załogi wraz z pozostałymi okrętami podwodnymi został przebazowany via Scapa Flow do Loch Ryan, gdzie miał oczekiwać decyzji co do dalszych jego losów. W dniu 29 listopada o godzinie 12:30 w ramach rejsu 2B operacji Deadlight dawny U 281 na holu polskiego niszczyciela eskortowego ORP Krakowiak wypłynął z bazy w Loch Ryan kierując się w stronę miejsca jego zatopienia. O 09:00 polski niszczyciel oraz dwie inne jednostki - brytyjski eskortowiec HMS Rupert mający na holu U 369 oraz niszczyciel HMS Onslaught odłączyły się od zespołu okrętów a następnie skierowały się w stronę pozycji ZZ, gdzie oba U-booty miały zostać zatopione w ramach ćwiczeń lotnictwa. O 11:30 w związku z przeciekiem na U 369 holujący go HMS Rupert zwolnił hol a dryfujący okręt został dobity ogniem artyleryjskim przez HMS Onslaught. O 13:35 także i na ORP Krakowiak zauważono, że holowany przez niego U 281 zaczyna mieć coraz większe przegłębienie na dziób. W trakcie prób zwolnienia holu o 14:00 była jednostka von Davidsona poszła na dno (pozycja 55?39N/07?38W - kwadrat marynarki AM 5389).

Bibliografia:
http://uboat.net
http://www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 6 KTB U 223 - U 300
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1