1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U-124 Typ IXB

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 2 • Strona 1 z 1

U-124 Typ IXB

Postprzez Brodołak » 30.10.08, 11:30

U 124 Typ IXB

Stocznia: Deutsche Schiff- und Maschinenbau AG, (AG Weser) Bremen
Numer zamówienia: 956
Zamówienie: 15.12.1937
Położenie stępki: 11.08.1939
Wodowanie: 09.03.1940
Wcielenie do służby: 11.06.1940
Numer pocztowy: M 00 412

Przebieg służby:
11.06.1940 - 07.09.1941 - 2 Flotylla U-bootów, Wilhelmshaven (szkolenie załogi)
08.09.1941 - 02.04.1943 - 2 Flotylla U-bootów, Lorient (okręt bojowy)
02.04.1943 - Zatopiony na zachód od Oporto (pozycja 41.02N, 15.39W) przez brytyjską korwetę HMS Stonecrop i eskortowiec HMS Balck Swan.

Dowódcy:
11.06.1940 - 07.09.1941 - KL Georg-Wilhelm Schulz (KR)
08.09.1941 - 02.04.1943 - KL ~ KK Johan Mohr (KR)

Liczba patroli: 11

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 46 (219.178 ton)/4 (30.667 ton)

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 2 (5.775 ton)/0

Patrol 1 (19.08.1940 - 16.09.1940)
19.08. U 124 pod dowództwem Georga-Wilhelma Schulza wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Podczas tego rejsu na U 124 zostali zaokrętowani mający nabyć doświadczenie na stanowisku dowódczym OL Reinhard Hardegen i KL Wilhelm Kleinschmidt. W dniu 25 sierpnia Georg-Wilhelm Schulz zaatakował pomiędzy godziną 23:50 a 23:56 konwój HX-65A torpedując w kwadracie marynarki AM 3645 trzy statki:
- zatopił należący do brytyjskiego armatora Crest Shipping Co Ltd z Londynu frachtowiec Firecrest (5.394 ton),
- zatopił należący do brytyjskiego armatora J. & C. Harrison Ltd z Londynu frachtowiec Harpalyce (5.169 ton)*,
- uszkodził należący do brytyjskiego armatora Headlam & Sons z Whitby frachtowiec Stakesby (3.900 ton).
Oprócz w/w potwierdzonych sukcesów dowódca U 124 zgłosił też zatopienie kolejnego statku o tonażu ca. 6.000 ton co nie zostało jednak przez stronę aliancką potwierdzone. Niedługo po tym ataku okręt Schulza został wykryty i zaatakowany przez okręty eskorty. W trakcie manewru zanurzania U 124 uderzył na głębokości 90 metrów w podwodną w skałę. Po wymknięciu się pogoni Georg-Wilhelm Schulz oddalił się z miejsca akcji na spokojniejsze wody, aby zbadać stan kadłuba po uderzeniu o skałę. Wysłany w tym celu pod wodę jeden z marynarzy zameldował po powrocie o uszkodzeniu zewnętrznych klap 3 z 4 dziobowych wyrzutni torpedowych. O fakcie tym dowódca U 124 powiadomił BdU, które w odpowiedzi skierowało jego okręt na 20 stopień szerokości zachodniej, gdzie od 2 września miał pełnić funkcję jednostki meteorologicznej i przesyłać meldunki pogodowe na potrzeby planowanej inwazji Wielkiej Brytanii. W trakcie wykonywania tego zadania na okręcie Schulza doszło na skutek wypadku/awarii lub zaniedbania do częściowego zalania przedziału rufowego. W dniu 16.09. U 124 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad cztery tygodnie patrol (29 dni).

Patrol 2 (05.10.1940 - 13.11.1940)
05.10. U 124 pod dowództwem Georga-Wilhelma Schulza wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Podczas tego rejsu na U 124 został ponownie zaokrętowany mający nabyć doświadczenie na stanowisku dowódczym OL Reinhard Hardegen. W pierwszej części patrolu okręt Georga-Wilhelma Schulza miał dodatkowo pełnić funkcję jednostki meteorologicznej. W dniu 16 października U 124 zatopił o godzinie 03:50 przy pomocy jednej torpedy w kwadracie marynarki AL 2873 należący do kanadyjskiego armatora Canadian Lake Carriers Ltd z Montrealu frachtowiec Trevisa, który po odłączeniu się od konwoju SC-7 kontynuował samotnie rejs do Aberdeen. W dniu 20 października Georg-Wilhelm Schulz nawiązał kontakt z konwojem OB-229 i w przeprowadzonych o godzinach 01:43 i 02:29 atakach zatopił dwa statki:
- w kwadracie marynarki AL 1766 należący do norweskiego armatora Wilh. Wilhelmsen z Oslo frachtowiec Cubano (5.810 ton),
- w kwadracie marynarki AL 1763 należący do brytyjskiego armatora Elders & Fyffes Ltd z Londynu frachtowiec Sulaco (5.389 ton).
Niedługo po tym ataku U 124 został wykryty i bezskutecznie zaatakowany przez okręty eskorty**. W okresie od 31 października do 1 listopada Georg-Wilhelm Schulz zatopił dwa kolejne statki:
- 31.10. o godzinie 21:58 w kwadracie marynarki AL 3662 należący do brytyjskiego armatora Leith, Hull and Hamburg Steam Packet Co z Leith frachtowiec Rutland (1.437 ton), który po odłączeniu się od konwoju HX-82 kontynuował samotnie rejs do portu Garston
- 01.11. o godzinie 07:06 w kwadracie marynarki AL 3465 należący do brytyjskiego armatora Sir R. Ropner & Co Ltd z West Hartlepool frachtowiec Empire Bison (5.612 ton), który po odłączeniu się od konwoju HX-82 kontynuował samotnie rejs do portu Clyde.
W dniu 13.11. U 124 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie sześć tygodni patrol (40 dni).

Patrol 3 (16.12.1940 - 22.01.1941)
16.12. U 124 pod dowództwem Georga-Wilhelma Schulza wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Podczas tego rejsu na U 124 został zaokrętowany mający nabyć doświadczenie na stanowisku dowódczym KL Gero Zimmermann. W dniu 6 stycznia Georg-Wilhelm Schulz zatopił o godzinie 11:37 w kwadracie marynarki AM 1497 należący do brytyjskiego armatora F. Carrick & Co Ltd z Newcastle frachtowiec Empire Thunder (5.965 ton), który po odłączeniu się od konwoju OB-269 kontynuował samotnie rejs do portu w Waszyngtonie. W trakcie ataku na ten statek załoga U 124 przeżyła chwilę grozy, bowiem jedna z czterech wystrzelonych torped na skutek defektu zawróciła i o włos minęła okręt. W dniu 22.01. U 124 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad siedem tygodni patrol (38 dni).

Patrol 4 (23.02.1941 - 01.05.1941)
23.02. U 124 pod dowództwem Georga-Wilhelma Schulza wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym Atlantyku. Podczas tego rejsu na U 124 został zaokrętowany mający nabyć doświadczenie na stanowisku oficera wachtowego Dieter Bormkessel. Tuż przed wypłynięciem na patrol Georg-Wilhelm Schulz otrzymał z dowództwa polecenie dostarczenia na ciężki krążownik Admiral Scheer kryształów kwarcu niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania radaru. W nocy 4 marca okręt Schulza potajemnie wpłynął do położonego na Wyspach Kanaryjskich portu Las Palmas, gdzie ze stojącego tam niemieckiego tankowca Corrientes pobrał 34 m3 paliwa i prowiant. Dwa dni później U 124 spotkał się z odbywającym "korsarki rejs" zespołem pancerników Gneiseanu i Scharnhorst. Następnego dnia zespól ten wykrył konwój SL-67 osłaniany przez pancernik HMS Malaya. Ponieważ oba okręty nie mogły atakować celów osłanianych przez duże brytyjskie jednostki nawodne operujący w pobliżu U 124 podobnie jak i U 105 (Typ IXB) otrzymał polecenie zaatakowania konwoju. Przy czym oba U-booty miały w pierwszej kolejności skupić się na zaatakowaniu i zatopieniu eskortującego konwój pancernika HMS Malaya, który skutecznie blokował działania obu niemieckich okrętów nawodnych. W nocy z 7 na 8 marca Georg-Wilhelm Schulz nawiązał kontakt z SL-67 i w przeprowadzonym pomiędzy godziną 05:47 a 06:08 ataku zatopił w kwadracie marynarki DT 9352 cztery statki:
- należący do brytyjskiego armatora Sir R. Ropner & Co Ltd z West Hartlepool frachtowiec Hindpool (4.897 ton),
- należący do brytyjskiego armatora P. & O. Steam Navigation Co Ltd z Londynu frachtowiec Lahore (5.304 ton),
- należący do brytyjskiego armatora British India Steam Navigation Co Ltd z Londynu frachtowiec Nardana (7.974 ton),
- należący do brytyjskiego armatora Andrew Weir & Co z Londynu frachtowiec Tielbank (5.984 ton).
Oprócz w/w potwierdzonych sukcesów dowódca U 124 zameldował także o zatopieniu kolejnego statku o tonażu ca. 6.000 ton i uszkodzeniu innego o podobnym tonażu. W okresie od 15 do 19 marca na północ od St. Paul Rocks okręt Georga-Wilhelma Schulza pobierał paliwo (80m3), torpedy i prowiant z krążownika pomocniczego Kormoran. W trakcie trwania tej operacji przekazano na przebywający w pobliżu krążownik ciężki Admiral Scheer kryształy kwarcu. Po uzupełnieniu zapasów U 124 udał się w rejon Freetown po drodze robiąc przerwę na naprawę obu Diesli, które uległy awarii. W okresie od 30 marca do 13 kwietnia Georg-Wilhelm Schulz storpedował siedem statków:
- 30.03. o godzinie 23:03 zatopił trzema torpedami w kwadracie marynarki ET 5356 należący do brytyjskiego armatora Bullard, King & Co Ltd (Natal Line) z Londynu frachtowiec Umona (3.767 ton),
- 04.04. o godzinie 23:02 uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki ET 3749 należący do brytyjskiego armatora Galbraith, Pembroke & Co Ltd z Londynu frachtowiec Marlene (6.507 ton), który został dobity 12 pociskami z działa pokładowego kal. 10,5 cm i dwoma wystrzelonymi o godzinie 23:22 i 00:05*** torpedami,
- 07.04. o godzinie 17:39 ciężko uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki ET 5321 należący do kanadyjskiego armatora Paterson Steamships Ltd, Fort William z Ontario frachtowiec Portadoc (1.746 ton), który został dobity o godzinie 17:50 przy pomocy 21 pocisków kal. 10,5 cm i 2,0 cm****,
- 08.04. o godzinie 12:30 zatopił jedną torpedą w kwadracie marynarki ET 2672 należący do brytyjskiego armatora Cornelis A. Lensen z Londynu frachtowiec Tweed (2.697 ton), który należał do rozproszonego konwoju OG-57*****,
- 11.04. o godzinie 20:59 ciężko uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki ET 5635 należący do greckiego armatora Aegeon SS Co Ltd z Pireusu frachtowiec Aegeon (5.285 ton), który ostatecznie poszedł na dno o godzinie 21:35.
- 12.04. o godzinie 05:09 zatopił jedną torpedą w kwadracie marynarki ET 6117 należący do brytyjskiego armatora South American Saint Line z Cardiff frachtowiec St. Helena (4.313 ton),
- 13.04. o godzinie 22:29 zatopił w kwadracie marynarki ET 3744 należący do brytyjskiego armatora W.H. Cockerline & Co z Hull frachtowiec Corinthic (4.823 ton).
Pomiędzy tymi zatopieniami Georg-Wilhelm Schulz otrzymał z dowództwa wiadomość o odznaczeniu go Krzyżem Rycerskim Żelaznego Krzyża. W dniu 01.05. U 124 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie dziesięć tygodni patrol (68 dni).

Patrol 5 (10.07.1941 - 25.08.1941)
10.07. U 124 pod dowództwem Georga-Wilhelma Schulza wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku (rejon cieśniny Gibraltarskiej i zachodnich Wybrzeży Afryki Północnej). Podczas tego rejsu na U 124 ponownie został zaokrętowany mający nabyć doświadczenie na stanowisku oficera wachtowego Dieter Bormkessel. Z powodu problemów technicznych Georg-Wilhelm Schulz powrócił następnego dnia do bazy w Lorient, którą ponownie opuścił w dniu 15 lipca po dokonaniu niezbędnych napraw. Od 22 lipca U 124 operował bez powodzenia przeciwko konwojowi HG-67, wykrytemu przez włoski okręt podwodny Barbarigo. Następnie od 6 sierpnia Georg-Wilhelm Schulz operował przeciwko meldowanemu przez agentów konwojowi HG-69. W dniu 10 sierpnia konwój ten został wykryty przez jeden z operujących w tym rejonie U-bootów U 79 (Typ VIIC). W nocy z 12 na 13 sierpnia U 124 uzyskał kontakt z HG-69, ale zanim zdołał wykonać atak został odpędzony przez okręty eskorty. W dniu 25.08. U 124 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie siedem tygodni patrol (47 dni).

Patrol 6 (16.09.1941 - 01.10.1941)
16.09. U 124 pod dowództwem Johanna Mohra wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Już na samym początku patrolu U 124 został skierowany przeciwko wykrytemu przez U 371 (Typ VIIC) konwojowi HG-73. W oczekiwaniu na niego Johann Mohr nawiązał w dniu 20 września kontakt z innym konwojem OG-74, o którym zameldował dowództwu. Te nakazało mu śledzić cel i wysyłać sygnały naprowadzające dla innych U-bootów. Tuż po zapadnięciu zmroku U 124 zaatakował konwój zatapiając o godzinie 23:31 w kwadracie marynarki BE 4232 dwa statki:
- należący do brytyjskiego armatora United Baltic Co z Londynu frachtowiec Baltallinn (1.303 ton),
- należący do brytyjskiego armatora Watts, Watts & Co Ltd z Londynu frachtowiec Empire Moat (2.922 ton).
Oprócz w/w potwierdzonych sukcesów dowódca U 124 zameldował także o uszkodzeniu kolejnego statku o tonażu ca. 8.000 ton, co nie zostało jednak potwierdzone przez stronę aliancką. Przez cały następny dzień Johann Mohr śledził konwój wysyłając cyklicznie sygnały naprowadzające dla innych U-bootów. Po zakończeniu operacji przeciwko OG-74 dowództwo ponownie skierowało U 124 przeciwko pierwotnemu celowi konwojowi HG-73. W dniu 24 września jeden z samolotów patrolowych Fw 200 Condor nawiązał kontakt z tym konwojem. Kierując się jego meldunkiem Johan Mohr wszedł w godzinach porannych w kontakt z HG-73. W przeprowadzonych następnie atakach jakie miały miejsce w dniach 25 i 26 września U 124 zatopił cztery statki:
- 25.09. o godzinie 07:44 w kwadracie marynarki BE 4165 należący do brytyjskiego armatora J.S. Stranaghan & Co Ltd z Cardiff frachtowiec Empire Stream (2.922 ton),
- 26.09. o godzinie 02:32 w kwadracie marynarki BE 4166 należący do brytyjskiego armatora General Steam Navigation Co Ltd z Londynu frachtowiec Petrel (1.354 ton),
- 26.09. o godzinie 02:34 w kwadracie marynarki BE 4166 należący do brytyjskiego armatora General Steam Navigation Co Ltd z Londynu frachtowiec Lapwing (1.348 ton),
- 26.09. o godzinie 23:35 w kwadracie marynarki BE 2711 należący do brytyjskiego armatora MacAndrews & Co Ltd z Londynu frachtowiec Cervantes (1.810 ton).
W dniu 28 września dowództwo zakończyło operację przeciwko HG-73 a Johann Mohr obrał kurs powrotny na bazę. W dniu 01.10. U 124 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad dwa tygodnie patrol (16 dni).

Patrol 7 (30.10.1941 - 29.12.1941)
30.10. U 124 pod dowództwem Johanna Mohra wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym i Południowym Atlantyku. W dniu 18 listopada Johan Mohr spotkał się na południowy - wschód od Wysp Zielonego Przylądka z okrętem zaopatrzeniowym Python, z którego pobrał 106 m3 paliwa. Po zakończonej operacji uzupełniania zapasów U 124 skierował się w rejon Kapsztadu. W dniu 22 listopada Johan Mohr odebrał meldunek U 126 (typ IXC) o zatopieniu przez brytyjski ciężki krążownik HMS Dorsetshire krążownika pomocniczego Atlantis. Tego samego dnia U 124 otrzymał z dowództwa polecenie spotkania się na pozycji położonej 1700 mil na południe od miejsca zatopienia Atlantisa z zaopatrzeniowcem Python w celu uzupełnienia paliwa. Płynąc na miejsce spotkania Johann Mohr zatopił w dniu 24 listopada o godzinie 15:21 w kwadracie marynarki ES 7985 dwoma wystrzelonymi z odległości 5500 metrów torpedami brytyjski krążownik lekki HMS Dunedin (4.850 ton). W dniu 1 grudnia Python, na którego pokładzie przebywali rozbitkowie z Atlantisa został zatopiony przez krążownik HMS Dorsetshire. W wyniku tego zatopienia w łodziach ratunkowych i w wodzie znalazło się 414 członków załóg obu okrętów. Przebywające w momencie zatopienia Pythona w pobliżu U 68 (Typ IXC) i UA po oddaleniu się nieprzyjaciela zawiadomiły o tym fakcie dowództwo prosząc o zorganizowanie pomocy a następnie podniosły z wody część rozbitków, resztę holując w łodziach ratunkowych. Jeszcze tego samego dnia BdU skierowało im na pomoc U 124 i U 129 (typ IXC). W drodze na miejsce spotkania w dniu 3 grudnia Johan Mohr po trwającym sześć godzin pościgu storpedował i ciężko uszkodził dwoma torpedami o godzinie 21:45 w kwadracie marynarki FU 7887 należący do amerykańskiego armatora American-South African Line Inc z Nowego Jorku frachtowiec Sagadahoc (6.275 ton)******, który został dobity kolejną wystrzeloną o godzinie 21:58 torpedą. Po zatonięciu tego statku U 124 podpłynął w pobliże łodzi ratunkowych w celu przesłuchania rozbitków. Dwa dni później 5 grudnia Johann Mohr spotkał się z U 68 i UA. Z pokładu tego pierwszego okrętu przejął na swój pokład 104 rozbitków oraz pobrał 50 m3 paliwa. Ponieważ przybycie U 124 i U 129 nie rozwiązało problemu rozbitków, BdU poprosiło o pomoc Włochów, którzy skierowali w ten rejon swoje cztery duże okręty podwodne. W dniu 18 grudnia Johan Mohr spotkał się z włoskim okrętem podwodnym Calvi, na którego pokład przekazał 70 rozbitków. W dniu 29.12. U 124 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie dziewięć tygodni patrol (61 dni).

Patrol 8 (21.02.1942 - 10.04.1942)
21.02. U 124 pod dowództwem Johanna Mohra wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej /rejon od Nowej Funlandii do Cape Hatteras/.W okresie od 14 do 23 marca Johann Mohr storpedował dziesięć statków:
- 14.03. o godzinie 21:18 storpedował i ciężko uszkodził dwoma torpedami w kwadracie marynarki CB 7593 należący do brytyjskiego armatora British Tanker Co Ltd z Londynu tankowiec British Resource (7.209 ton), który został dobity kolejną wystrzeloną o godzinie 21:33 torpedą,
- 17.03. o godzinie 23:52 uszkodził w kwadracie marynarki CA 7966 należący do amerykańskiego armatora Socony-Vacuum Oil Co Inc z Nowego Jorku tankowiec Acme (6.878 ton), który po opuszczeniu przez załogę osiadł częścią rufową na dnie, które znajdowało się w tym miejscu na małej głębokości*******,
- 17.03. o godzinie 02:26 zatopił w kwadracie marynarki CA 8586 należący do amerykańskiego armatora Seaboard SS Co (Standard Fruit & SS Co) z Nowego Orleanu frachtowiec Ceiba (1.698 ton),
- 18.03. o godzinie 08:37 zatopił dwoma torpedami w kwadracie marynarki CA 7997 należący do amerykańskiego armatora Standard Oil Co of New Jersey z Nowego Jorku tankowiec E. M. Clark (9.647 ton),
- 18.03. o godzinie 01:14 zatopił jedną torpedą w kwadracie marynarki CA 7993 należący do greckiego armatora Goulandris Bros z Pireusu frachtowiec Kassandra Louloudis (5.106 ton),
- 19.03. o godzinie 04:31 ciężko uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki DC 1167 należący do amerykańskiego armatora Petroleum Navigation Co z Houston tankowiec Papoose (5.939 ton), który zatonął w kilka godzin po trafieniu drugą wystrzeloną o godzinie 04:44 torpedą,
- 19.03. o godzinie 05:38 uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki DC 1163 należący do amerykańskiego armatora Pure Oil Co z Nederland w Teksasie tankowiec W. E. Hutton (7.076 ton), który zatonął w około godzinę po trafieniu drugą wystrzeloną o godzinie 05:48 torpedą,
- 21.03. o godzinie 06:09 ciężko uszkodził dwoma torpedami w kwadracie marynarki DC 1418 należący do amerykańskiego armatora Standard Oil Co of New Jersey z Nowego Jorku tankowiec Esso Nashville (7.934 ton), który w wyniku tych trafień przełamał się na dwie części, z których dziobowa zatonęła a rufowa została odholowana przez holownik US Navy USS Umpqua do Morehead City********,
- 21.03. o godzinie 10:05 lekko uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki DC 1445 należący do amerykańskiego armatora Sun Oil Company z Filadelfii tankowiec Atlantic Sun (11.355 ton), który o własnych siłach dotarł do portu Beaufort,
- 23.03. o godzinie 10:23 ciężko uszkodził ostatnią torpedą w kwadracie marynarki DC 1194 należący do amerykańskiego armatora Pennsylvania Shipping Co z Filadelfii tankowiec Naeco (5.373 ton), który po opuszczeniu przez załogę przełamał się na dwie części, z których część rufowa zatonęła o godzinie 15:30, natomiast dziobowa została zatopiona ogniem artyleryjskim przez niszczyciel USS Roper.
Po zatopieniu ostatniego statku Johann Mohr będąc przekonanym, że wszystkie statki zatonęły wysłał do dowództwa meldunek o następującej treści:
"Noc na nowiu czarna jak atrament, zbiornikowce pod Hatteras piszą już testament, smutny Roosvelt zalewa się łzami nad zatopionymi przez Mohra 64 tysiącami".
W dniu 28 marca Dowódca U 124 otrzymał dwie depesze o następującej treści:
- o godzinie 09:35
"Do Mohra
Serdecznie gratulacje za Krzyż Rycerski Żelaznego Krzyża
BdU"
,
- o godzinie 16:16
"Serdecznie gratulacje z okazji odznaczenia Krzyżem Rycerskim Żelaznego Krzyża. Podziękowania i uznanie dla Pana i Pańskiej załogi za wybitne osiągnięcia.
Głównodowodzący"
.
W dniu 10.04. U 124 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający siedem tygodni patrol (49 dni).

Patrol 9 (04.05.1942 - 26.06.1942)
04.05. U 124 pod dowództwem Johanna Mohra wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. W okresie od 7 maja do 18 czerwca okręt Mohra operował w ramach zgrupowania Hecht przeciwko nieprzyjacielskim konwojom. Od 11 maja U 124 prowadził działania przeciwko zmierzającemu w kierunku zachodnim konwojowi ONS-92, wykrytemu przez jeden z okrętów grupy Hecht - U 569 (typ VIIC). Jeszcze tego samego dnia w godzinach wieczornych Johann Mohr nawiązał kontakt z meldowanym konwojem i w przeprowadzonych już następnego dnia atakach storpedował cztery statki:
- o godzinie 01:56 zatopił w kwadracie marynarki AK 9435 wyposażony w katapultę należący do brytyjskiego armatora George Nisbet & Co z Glasgow frachtowiec Empire Dell (7.065ton),
- o godzinie 01:59 ciężko uszkodził w kwadracie marynarki AK 9435 należący do brytyjskiego armatora Evan Thomas Radcliffe & Co z Cardiff frachtowiec Llanover (4.959 ton), który po opuszczeniu przez załogę został dobity przez jeden z okrętów eskorty - kanadyjską korwetę HMCS Arvida,
- o godzinie 03:55 zatopił w kwadracie marynarki AK 9429 należący do greckiego armatora Kulukundis Shipping Co SA z Pireusu frachtowiec Mount Parnes (4.371 ton),
- o godzinie 03:58 ciężko uszkodził w kwadracie marynarki AK 9429 należący do brytyjskiego armatora Elders & Fyffes Ltd z Londynu frachtowiec Cristales (5.389 ton), który po opuszczeniu przez załogę został dobity przez jeden z okrętów eskorty - kanadyjską korwetę HMCS Shediac.
Oprócz w/w potwierdzonych zatopień dowódca U 124 zgłosił też niepotwierdzone przez aliantów zatopienie o godzinie 02:22 kolejnego frachtowca. W dniu 20 maja należący do grupy Hecht U 406 (typ VIIC) nawiązał kontakt z konwojem ONS-94, o którym zameldował dowództwu. Jednak z powodu gęstej mgły jak i utraty przez U 406 na skutek kontrataku okrętów eskorty kontaktu z konwojem, żaden z pozostałych U-bootów zgrupowania Hecht nie odnalazł celu. W dniu 27 maja okręt Mohra spotkał się z U 116 (Typ XB), z którego pobrał 30 m3 paliwa. W dniu 1 czerwca U 596 (Typ VIIC) należący do grupy Hecht nawiązał kontakt z konwojem ONS-96, o którym powiadomił dowództwo. Jednak z powodu fatalnych warunków atmosferycznych operacja przeciwko temu konwojowi została następnego dnia odwołana. W godzinach wieczornych 8 czerwca U 124 nawiązał kontakt z konwojem ONS-100, o którym powiadomił dowództwo. Te nakazało mu śledzić cel i wysyłać sygnały naprowadzające dla innych U-bootów. W przeprowadzonych w dniach 9 i 12 czerwca atakach Johan Mohr zatopił dwie jednostki:
- 09.06. o godzinie 04:10 w kwadracie marynarki AK 8659 francuską korwetę FFL Mimosa (925 ton),
- 12.06. o godzinie 06:12 w kwadracie marynarki BC 3419 należący do brytyjskiego armatora Watts, Watts & Co Ltd z Londynu frachtowiec Dartford (4.093 ton).
Od 16 czerwca U 124 operował przeciwko zmierzającemu w kierunku zachodnim konwojowi ONS-102 wykrytemu przez U 94 (Typ VIIC). Tego samego dnia U 124 nawiązał kontakt z konwojem, ale zanim zdołał przeprowadzić atak został odpędzony przez okręty eskorty. W godzinach porannych 18 czerwca Johann Mohr ponownie nawiązał kontakt z konwojem ONS-102 i w przeprowadzonym o godzinie 06:21 ataku ciężko uszkodził w kwadracie marynarki BC 3157 należący do amerykańskiego armatora Seas Shipping Co Inc z Nowego Jorku frachtowiec Seattle Spirit (5.627 ton), który po opuszczeniu przez załogę został dobity ogniem artyleryjskim przez jedne z okrętów eskorty - kanadyjską korwetę HMCS Agassiz. Oprócz w/w zatopienia dowódca U 124 zgłosił też niepotwierdzone przez aliantów zatopienie kolejnego frachtowca o tonażu 6.000 ton i uszkodzenie innego o podobnym tonażu. W dniu 26.06. U 124 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie osiem tygodni patrol (54 dni).

Patrol 10 (25.11.1942 - 13.02.1943)
25.11. U 124 pod dowództwem Johanna Mohra wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w rejonie Trynidadu i północno - wschodnich wybrzeży Ameryki Południowej. Podczas tego rejsu na U 124 został zaokrętowany mający nabyć doświadczenie na stanowisku dowódczym KL Heinz-Wilhelm Eck. W dniu 4 grudnia Johann Mohr spotkał się z U 118 (typ XB), z którego pobrał 20 m3 paliwa oraz nową pompę paliwową. W nocy z 15 na 16 grudnia U 124 wraz z U 214 zaatakował niezidentyfikowany konwój. Johann Mohr będąc przekonanym o zakończonym sukcesem ataku zgłosił niepotwierdzone przez aliantów zatopienie o godzinie 06:37 i 06:39 w kwadracie marynarki EP 2178 dwóch tankowców o łącznym tonażu ca. 14.000 ton. W dniu 28 grudnia U 124 zatopił o godzinie 09:46 jedną torpedą w kwadracie marynarki ED 9964 należący do brytyjskiego armatora The Hain Steamship Co Ltd z Londynu frachtowiec Treworlas (4.692 ton). Następnego dnia Johann Mohr nawiązał kontakt z konwojem TM-1, ale zanim zdołał przeprowadzić atak został wykryty i odpędzony przez jeden z okrętów eskorty i samolot Catalina. W dniu 1 stycznia przebywający na wschód od Trynidadu U 124 został o godzinie 15:23 bezskutecznie zaatakowany przez amerykański samolot Catalina P-1 z Sqn VP-53 USN. W nocy z 8 na 9 stycznia Johann Mohr nawiązał kontakt z konwojem TB-1 i przeprowadzonych już następnego dnia atakach storpedował cztery statki:
- o godzinie 04:33 ciężko uszkodził dwoma torpedami w kwadracie marynarki EO 5238 należący do amerykańskiego armatora Socony-Vacuum Oil Co Inc z Nowego Jorku tankowiec Broad Arrow (7.718 ton), który ostatecznie zatonął o godzinie 07:00,
- o godzinie 04:36 zatopił w kwadracie marynarki EO 5238 należący do amerykańskiego armatora Isthmian SS Co z Nowego Jorku frachtowiec Birmingham City (6.194 ton)*********,
- o godzinie 05:57 zatopił w kwadracie marynarki EO 5266 należący do amerykańskiego armatora American Mail Line Ltd z Seattle frachtowiec Collingsworth (5.101 ton),
- o godzinie 05:59 zatopił w kwadracie marynarki EO 5266 należący do amerykańskiego armatora Waterman Steamship Co z Mobile frachtowiec Minotaur (4.554 ton).
W dniu 10 stycznia U 124 ścigał a następnie bezskutecznie zaatakował nieprzyjacielski frachtowiec. Cztery dni później 14 stycznia Johann Mohr otrzymał trzy adresowane do niego depesze:
- o godzinie 01:47
"Do dowódcy U 124
W podziękowaniu za wspaniałą i ofiarną walkę o przyszłość naszego narodu odznaczam pana za zatopienie 200.000 ton nieprzyjacielskiego tonażu jako 17 oficera Niemieckich Sił Zbrojnych Liścimi Dębu do Krzyża Rycerskiego Żelaznego Krzyża.
Podpisano Adolf Hitler"

- o godzinie 12:20
"Serdeczne gratulacje dal posiadacza Liści Dębu
Szef floty"

- o godzinie 16:45
"Do kapitana Mohra
Z okazji otrzymania Liści Dębu przesyłam Panu serdeczne gratulacje i wyrazy uznania dla Pana i Pańskiej załogi za wspaniałe osiągnięcia oraz za stałą najwyższą gotowości służenia ojczyźnie
Wasz Głównodowodzący"

W dniu 2 lutego U 124 spotkał się z U 504 (typ IXC), z którego pobrał 40 m3 paliwa. W dniu 13.02. U 124 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie dwanaście tygodni patrol (81 dni).

Patrol 11 (27.03.1943 - 02.04.1943)
27.03. U 124 pod dowództwem Johanna Mohra wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym Atlantyku (rejon Freetown). W dniu 2 kwietnia płynący do swojego rejonu operacyjnego okręt Mohra nawiązał kontakt z konwojem OS-54 o którym zameldował dowództwu. Te wiedząc, że w pobliżu nie ma żadnego U-boota wydało mu pozwolenie na przeprowadzenia ataku. W wykonanym o godzinie 18:55 w kwadracie marynarki CF 3628 ataku U 124 zatopił dwa statki:
- należący do brytyjskiego armatora British India Steam Navigation Co Ltd z Londynu frachtowiec Gogra (5.190 ton),
- należący do brytyjskiego armatora P. Henderson & Co z Glasgow frachtowiec Katha (4.357 ton).
Wkrótce po tym ataku okręt Mohra został wykryty a następnie zaatakowany przez brytyjski eskortowiec HMS Black Swan, do którego niedługo potem dołączyła korweta HMS Stonecrop. Przeprowadzone przez oba okręty ataki okazały się skuteczne bowiem słuch po U 124 i jego załodze zaginął.

Członkowie załogi polegli w dniu 02.04.1943 (w kolejności alfabetycznej):
Ahland Rolf FkOGfr 24.12.1920
Bachmann Walter OLt.ing.LI 20.06.1915
Baumann Albert MaschOGfr 15.03.1921
Bednorz Heinz MtrOGfr 05.12.1923
Beyer Joachim Lt.z.S 20.08.1918
Beyer Konstantin MaschGfr 04.04.1922
Bockemann Hans MaschMt 10.10.1918
Dittloff Kurt MaschOGfr 26.09.1921
Doliwa Hermann MtrOGfr 21.02.1921
Dörner Hans MaschGfr 02.04.1922
Engmann Johannes-Hermann MaschOGfr 15.07.1923
Fahrion Walter MechOGfr 31.01.1922
Gieseler Karl-Heinz MechOGfr 19.12.1920
Hasley Heinrich MaschOGfr 11.10.1920
Hennig Hubert OBtsMt 06.02.1919
Herden Herbert MtrOGfr 15.05.1923
Hetzert Hermann MtrGfr 17.01.1925
Hey Hans MaschMt 18.04.1921
Hofbauer Anton MaschGfr 29.01.1924
Höltje Heinrich MaschGfr 06.09.1923
Kirschnik Josef-Adolf MaschMt 12.04.1920
Knof Heinz MaschGfr 16.01.1922
Korb Gunther MaschGfr 03.01.1924
Korter Eugen MaschOGfr 03.01.1920
Krygel Ernst MaschOGfr 02.11.1922
Kutschke Rudolf MtrOGfr 26.01.1922
Langheinrich Erich MtrOGfr 10.03.1922
Lattmann Erhard MtrOGfr 15.11.1922
Löber Eduard MechMt 28.08.1919
Mannel Walter FkOGfr 19.07.1923
Matuschek Walter FkMt 31.10.1919
Meyer Lutz Fahnr.z.S 02.06.1924
Mohr Johann Kkapt.01.04.43 12.06.1916
Molsen Gert-Ulrich OLt.z.S 12.07.1916
Nächster Erwin OMasch 08.05.1915
Opherk Heinrich MtrOGfr 20.05.1923
Oppermann Herbert MaschOGfr 14.02.1921
Peschkes Josef MtrOGfr 01.07.1922
Ramm Heinrich FkMt 29.03.1921
Ranfft Karl OMaschMt 18.01.1920
Roth Rudolf OMaschMt 01.05.1918
Schmidt Helmut MtrGfr 23.02.1924
Schmidtke Herbert MaschGfr 14.03.1923
Schulz Helmut Fahnr.z.S 10.07.1922
Sebastian Otto MaschGfr 08.04.1923
Sperber Kuno OStrm 15.04.1915
Stobbe Heinrich MtrGfr 14.07.1923
Uischner Erich MaschMt 12.03.1919
Wember Johannes MaschMt 21.05.1919
Wendt Heinz OBtsMt 30.04.1919
Winckler Gerhard OMasch 02.10.1913
Ziemke Gernot Dr 27.11.1914
Zitko Fritz MechGfr 20.03.1923

Przypisy:
* Harpalyce był statkiem komodora konwoju wiceadmirała B.G. Washingtona, który podobnie jak i cała załoga statku zginął wraz z nim.
** Z kontratakiem tym wiąże się pewna dość żartobliwa historia a mianowicie, kucharz z U 124 podczas rozmowy z dowódcą stwierdził, ze ataki brytyjskich okrętów podczas dotychczasowych dwóch patroli miały miejsce w momencie kiedy sporządzał dla załogi budyń czekoladowy. Słysząc to Georg-Wilhelm Schulz rozkazał kucharzowi, aby ten nie przygotowywał już budyniu czekoladowego w trakcie trwania tego jak i następnych patroli.
*** U 124 atakował ten statek już o godzinie 20:59, ale wystrzelona w jego kierunku torpeda okazała się niecelna.
**** Po zatonięciu statku dowódca U 124 przesłuchał jego załogę a następnie przed odpłynięciem zaopatrzył ją w wodę.
***** Po zatonięciu statku U 124 podpłynął w pobliże rozbitków w celu ich przesłuchania. W trakcie jego trwania załoga okrętu Schulzego poprawnie ustawiła przewróconą do góry dnem łódź ratunkową, którą zaopatrzono w prowiant i wodę a znajdujący się na pokładzie lekarz Hubertus Göder udzielił pomocy medycznej rannemu członkowi załogi Tweed.
****** Zatopienie należącego do jeszcze neutralnych Stanów Zjednoczonych statku Johann Mohr tłumaczył brakiem możliwości zidentyfikowania przynależności państwowej.
******* W późniejszym okresie część rufowa Acme została podniesiona z dna i odholowana przez okręty US Navy do Lynnhaven Roads w Virginii, skąd po prowizorycznych naprawach tankowiec trafił do stoczni Newport News, by po remoncie powrócić do służby.
******** W późniejszym okresie część rufowa została przeholowana z Morehead City do stoczni w Baltimore, gdzie w trakcie remontu dorobiono jej część dziobową.
********* Na statku tym przewożone były kotły, wały napędowe i inne wyposażenie przewidziane dla budowanych w Brazylii niszczycieli typu M.

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/BDUKTB30269.htm
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Postprzez Bob » 30.10.08, 15:52

Na tym okrecie w pewnym okresie służył tez jako drugi oficer Werner Henke późniejszy as.
Bob
Leutnant zur See
 
Tonaż: 119.000 BRT

Dołączył(a): 09.10.06, 22:39
Lokalizacja: Jastrzębie Zdrój


Posty: 2 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ IX



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 0 gości