1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U-99 Typ VIIB

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 2 • Strona 1 z 1

U-99 Typ VIIB

Postprzez Brodołak » 13.08.08, 10:28

U 99 Typ VIIB

Stocznia: F.Krupp Germaniawerft AG, Kiel-Gaarden
Numer zamówienia: 593
Zamówienie: 15.12.1937
Położenie stępki: 31.03.1939
Wodowanie: 12.03.1940
Wcielenie do służby: 18.04.1940
Numer pocztowy: M 17 046

Przebieg służby:
18.04.1940 - 30.06.1940 - 7 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenie załogi)
01.07.1940 - 17.03.1941 - 7 Flotylla U-bootów, St. Nazaire (okręt bojowy)
17.03.1941 - Zatopiony przez własną załogę na Północnym Atlantyku (pozycja 61N, 12W) na skutek uszkodzeń odniesionych od wybuchu bomb głębinowych zrzuconych przez brytyjski niszczyciel HMS Walker

Dowódcy:
18.04.1940 - 17.03.1941 - KL ~ KK Otto Kretschmer (KRzLD)

Liczba patroli: 8

Zatopione/uszkodzone/zdobyte statki handlowe: 35 (198.218 ton)/5 (37.965 ton)/1 (2.136 ton)

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 3 (46.440 ton)/0

Patrol 1 (18.06.1940 - 25.06.1940)
18.06. U 99 pod dowództwem Otto Kretschmera wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku (rejon Hebrydy - Kanał Północny - Rockall). Dwa dni później 20 czerwca główny mechanik zgłosił Kretschmerowi silne bóle reumatyczne w prawej ręce, które uniemożliwiają mu posługiwanie się tą ręką. Dowódca U 99 powiadomił o tym fakcie BdU oraz zasugerował, że chorego członka załogi mógłby przekazać na któryś z wracających do bazy U-bootów. W odpowiedzi na ten meldunek dowództwo nakazało Kretschmerowi zawinąć do bazy w Bergen, jednocześnie ostrzegając go, że w pobliżu południowych wybrzeży Norwegi przebywa niemiecki pancernik Scharnhorst, ochraniany w obrębie 30 milowej strefy przez samoloty pokładowe Ardo 196. Stosując się do instrukcji dowódca U 99 obrał tak kurs na bazę w Bergen, aby w bezpiecznej odległości minąć Scharnhorsta. Następnego dnia 21 czerwca wachtowi na pomoście dostrzegli płynący w pobliżu nieprzyjacielski okręt podwodny. W związku z faktem, że wrogi okręt jak na razie nie dostrzegł U 99 Otto Kretschmer postanowił mu się wymknąć się i zarządził zmianę kursu. W trakcie jej trwania wachtowi zameldowali, że wrogi okręt właśnie wykonuje manewr zanurzenia. Podejrzewając wykrycie i obawiając się ataku Kretschmer wydał rozkaz cała naprzód, aby jak najszybciej odpłynąć z niebezpiecznego miejsca. Przez kilkanaście następnych minut U 99 płynął tym kursem z maksymalną prędkością nieświadomie zbliżając się niebezpiecznie do 30 milowej strefy pancernika. Niedługo potem wachtowi na pomoście zaalarmowali Kretschmera o nadlatującym samolocie, którego zidentyfikowano jako Ardo 196. Dowódca U 99 wiedząc, że pilot może mieć problemy z rozpoznaniem przynależności okrętu podwodnego wydał rozkaz alarmowego zanurzania. W trakcie jego trwania zrzucona przez samolot bomba głębinowa wybuchła w pobliżu U 99 powodując uszkodzenie obu kompasów oraz peryskopu bojowego. Po wynurzeniu Kretschmer powiadomił o ataku oraz uszkodzeniach dowództwo. Tego samego dnia U 99 wpłynął do bazy w Bergen, gdzie na brzeg przekazano chorego głównego mechanika. Ze względu na fakt, że baza w Bergen nie dysponowało zapleczem naprawczym Otto Kretschmer zmuszony był wracać do kraju aby dokonać niezbędnych napraw. W trakcie rejsu powrotnego w dniu 23 czerwca U 99 był dwukrotnie omyłkowo atakowany przez niemieckie samoloty. W dniu 25.06. U 99 wpłynął do bazy w Wilhelmshaven, kończąc trwający ponad tydzień patrol (8 dni).

Patrol 2 (27.06.1940 - 21.07.1940)
27.06. U 99 pod dowództwem Otto Kretschmera wypłynął z bazy w Wilhelmshaven, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku (rejon Hebrydy - Kanał Północny - Rockall). Dwa dni później 29 czerwca płynący przez Morze Północne okręt Kretschmera w trakcie wykonywania alarmowego zanurzenia przed omyłko atakującym niemieckim samolotem uderzył w dno odnosząc drobne uszkodzenia, które zostały jednak usunięte przez załogę. W dniu 5 lipca U 99 storpedował o godzinie 12:51 i ciężko uszkodził w kwadracie marynarki BF 1144 należący do kanadyjskiego armatora Canada Steamship Lines Ltd z Montrealu frachtowiec Magog (2.053 ton), będący maruderem z konwoju HX-52. Uszkodzoną jednostkę po opuszczeniu przez załogę ostrzelano z działa 88mm a następnie trafiono wystrzeloną o godzinie 13:52 drugą torpedą. W wyniku tego trafienia statek przełamał się na dwie części, z których część rufowa poszła od razu na dno natomiast część dziobowa pozostała na powierzchni i mimo ostrzeliwania jej aż do godziny 15:05 zatonęła dopiero w dniu 8 lipca. Przed odpłynięciem z miejsca ataku Kretschmer przesłuchał kapitana statku T. Swalesa Doughty'ego i na odchodnym przekazał na szalupę butelkę rumu. W dniu 7 lipca U 99 zatopił dwoma torpedami o godzinie 00:52 w kwadracie marynarki BF 1464 należący do brytyjskiego armatora Dover Navigation Co Ltd z Londynu frachtowiec Sea Glory (1.964 ton). Około godziny 14:01 Otto Kretschmer bezskutecznie zaatakował jedną torpedą frachtowiec Manistee. Około 14:14 dowódca U 99, chcąc zaoszczędzić torpedy rozkazał ostrzelać cel z działa 88 mm. Ponieważ Manistee był uzbrojony w umieszczone na rufie działo odpowiedział na ostrzał kontrostrzałem, który był na tyle skuteczny (pociski padały w odległości 100 – 200 metrów od U 99), że zmusił Kretschmera do wydania rozkazu przerwania ostrzału i zanurzenia. Jeszcze tego samego dnia U 99 zatopił jedną torpedą o godzinie 23:12 w kwadracie marynarki BF 1196 należący do szwedzkiego armatora Skeppsredare Anders Smith ze Sztokholmu frachtowiec Bissen (1.514 ton). W godzinach porannych 8 lipca U 99 nawiązał kontakt z konwojem HX-53 i w przeprowadzonym o godzinie 07:53 ataku zatopił w kwadracie marynarki BF 1251 należący do brytyjskiego armatora Bowater´s Newfoundland Pulp & Paper Mills Ltd z Corner Brook frachtowiec Humber Arm (5.758 ton). Kontratakujące okręty eskorty przez około 14 godzin bezskutecznie polowały na okręt Kretschmera łącznie zrzucając 127 bomb głębinowych. W takcie trwania tego polowania U 99 w pewnym momencie zszedł na głębokość około 215 metrów. W dniu 12 lipca Otto Kretschmer storpedował i uszkodził o godzinie 02:06 w kwadracie marynarki BE 3247 należący do greckiego armatora Manuel Hadjilias & Co Ltd z Syra frachtowiec Ia (4.860 ton). Uszkodzona jednostka został dobita o godzinie 20:48 kolejną torpedą. Tego samego dnia U 99 bezskutecznie zaatakował o godzinie 22:31 w kwadracie marynarki BE 3224 należący do estońskiego armatora A/S Merilaid & Co z Tallina frachtowiec Merisaar (2.136 ton). Niedługo po tym nieudanym ataku Kretschmer rozkazał wystrzelić przed dziób statku salwę z działka 20 mm oraz nadać na niego żądanie zatrzymania maszyn. Po zastopowaniu, załoga opuściła swój statek na szalupach ratunkowych, które następnie podpłynęły w pobliże U 99. O godzinie 23:50 do Merisaar wystrzelono kolejną torpedę, która podobnie jak pierwsza ze względu na sztormową pogodę minęła cel. Zirytowany tym faktem Otto Kretschmer nie mogąc także skorzystać z działa pokładowego rozkazał kapitanowi statku, aby on i jego załoga powrócili na pokład swojej jednostki i kontynuowali rejs, ale nie do docelowego portu w Clyde tylko do Bordeaux. Chcąc zapobiec zmianom planów przez kapitana Merisaar, dowódca U 99 ostrzegł go, że przez cały czas będzie płynął za nim w zanurzeniu i w razie jakiejkolwiek zmiany kursu bądź nadania wezwania o pomoc jego statek zostanie bez ostrzeżenia zatopiony. Chcąc uwiarygodnić swoją groźbę Kretschmer przez kilka godzin płynął w zanurzeniu za statkiem co jakiś czas wynurzając się na powierzchnię aby potwierdzić swoją obecność. Groźba ta podziałała na kapitana i pewnie Merisaar dopłynąłby do Bordeaux, gdyby nie został w dniu 15 lipca zaatakowany i zatopiony na południe od Queenstown przez samolot Luftwaffe. W dniu 16 lipca U 99 storpedował i ciężko uszkodził o godzinie 02:03 w kwadracie marynarki BE 3344 należący do brytyjskiego armatora Alexander Capper & Co Ltd z Londynu frachtowiec Woodbury (4.434 ton), który ostatecznie zatoną bez żadnej dodatkowej pomocy o godzinie 02:50. Po zatonięciu statku Kretschmer podpłynął w pobliże tratew ratunkowych, na które przekazano koce, prowiant i rum. W dniu 21.07. U 99 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie cztery tygodnie patrol (25 dni).

Patrol 3 (25.07.1940 - 05.08.1940)
25.07. U 99 pod dowództwem Otto Kretschmera wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku (rejon Kanał Północny - Rockall). W dniu 28 lipca Otto Kretschmer storpedował i uszkodził o godzinie 05:57 w kwadracie marynarki AM 7676 należący do brytyjskiego armatora Blue Star Line Ltd z Londynu frachtowiec Auckland Star (13.212 ton), który został dobity przy pomocy dwóch wystrzelonych o godzinie 06:33 i 07:11 torped. Kilka godzin po tym zatopieniu U 99 został bezskutecznie zaatakowany przez nieprzyjacielski okręt podwodny. W dniu 29 lipca Otto Kretschmer zatopił o godzinie 02:15 w kwadracie marynarki AM 4977 należący do brytyjskiego armatora The Clan Line Steamers Ltd z Londynu frachtowiec Clan Menzies (7.336 ton). Dnia 31 lipca U 99 storpedował i uszkodził o godzinie 01:38 w kwadracie marynarki AM 5226 należący do brytyjskiego armatora Jamaica Banana Producer´s SS Co Ltd z Londynu frachtowiec Jamaica Progress (5.475 ton), który został dobity o godzinie 02:44 kolejną torpedą. Tego samego dnia okręt Kretschmera nawiązał kontakt z konwojem OB-191 i w przeprowadzonym o godzinie 13:24 ataku zatopił w kwadracie marynarki AM 5285 należący do brytyjskiego armatora Sir William Reardon Smith & Sons Ltd z Cardiff frachtowiec Jersey City. Wkrótce po tym ataku U 99 został wykryty i bezskutecznie zaatakowany 20 bombami głębinowymi przez okręty eskorty. Mimo tego kontrataku Otto Kretschmer nadal podążał za konwojem. Podjęte wieczorem tego samego dnia przez dowódcę U 99 kolejne próby ataku na OB-191 dwukrotnie zostały udaremnione przez krążący nad celem samolot Sunderland. W dniu 2 sierpnia Otto Kretschmer zaatakował ponownie konwój torpedując trzy jednostki:
- godzinie 02:51 storpedował i ciężko uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki AL 6628 należący do norweskiego armatora A/S J. Ludwig Mowinckels Rederi z Bergen z tankowiec Strinda (10.973 ton),
- godzinie 03:45 storpedował i uszkodził w kwadracie marynarki AL 6616 należący do brytyjskiego armatora Moss & Co z Liverpoolu tankowiec Lucerna (6.556 ton), który bezskutecznie próbował dobić z działa pokładowego,
- godzinie 04:27 storpedował i ciężko uszkodził w kwadracie marynarki AL 6616 należący do brytyjskiego armatora Anglo-Saxon Petroleum Co Ltd tankowiec Alexia (8.016 ton), który następnie bezskutecznie próbował dobić z działa pokładowego.
Wszystkie uszkodzone jednostki udało się uratować i po naprawie powróciły do służby. W dniu 4 sierpnia Otto Kretschmer został powiadomiony drogą radiową o odznaczeniu go przez Führera Krzyżem Rycerskim Żelaznego Krzyża. Następnego dnia U 99 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie dwa tygodnie patrol (12 dni).

Patrol 4 (04.09.1940 - 25.09.1940)
04.09. U 99 pod dowództwem Otto Kretschmera wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku (rejon Kanał Północny - Rockall). Podczas tego rejsu na U 99 został zaokrętowany włoski kapitan Primo Longobardo mający nabyć doświadczenie związane ze służbą na Oceanie Atlantyckim. W dniu 9 września Otto Kretschmer bezskutecznie zaatakował wykryty pięć dni wcześniej przez U 65 konwój SC-2. W okresie od 11 do 17 września U 99 zatopił cztery frachtowce:
- 11.09. o godzinie 07:16 jedną torpedą w kwadracie marynarki AM 0173 należący do brytyjskiego armatora W.H. Cockerline & Co z Hull frachtowiec Albionic (2.468 ton),
- 15.09. o godzinie 12:06 ogniem artyleryjskim w kwadracie marynarki AM 1751 należący do kanadyjskiego armatora Paterson Steamships Ltd, Fort William z Ontario frachtowiec Kenordoc (1.780 ton), będący maruderem z konwoju SC-3,
- 16.09. o godzinie 02:41 jedną torpedą w kwadracie marynarki AM 1751 należący do norweskiego armatora Stener S. Müller z Bergen frachtowiec Lotos (1.327 ton), będący maruderem z konwoju SC-3,
- 17.09. o godzinie 08:32 storpedował i uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki AM 1734 należący do brytyjskiego armatora Christian Salvesen & Co z Edynburga frachtowiec Crown Arun (2.372 ton), będący maruderem z konwoju HX-71. Statek ten został następnie dobity ogniem działa pokładowego.
W okresie do 20 do 20 września U 99 operował w ramach zgrupowania U-bootów przeciwko wykrytemu przez U 47 konwojowi HX-72. Kierując się sygnałami naprowadzającymi wysyłanymi przez U 47 Otto Kretschmer odnalazł konwój w nocy z 20 na 21 września i w przeprowadzonych już 21 września atakach storpedował trzy jednostki:
- o godzinie 03:12 storpedował i uszkodził w kwadracie marynarki AL 5432 należący do brytyjskiego armatora Inver Tankers Ltd (A. Weir & Co) z Londynu tankowiec Invershannon (9.154 ton), który został dobity o godzinie 11:42.
- o godzinie 04:19 zatopił w kwadracie marynarki AL 5438 należący do brytyjskiego armatora H. Hogarth & Sons Ltd z Glasgow frachtowiec Baron Blythswood (3.668 ton),
- o godzinie 04:47 storpedował i ciężko uszkodził w kwadracie marynarki AL 5462 należący do brytyjskiego armatora Andrew Weir & Co z Londynu frachtowiec Elmbank (5.156 ton), który następnie mimo trafienia wieloma pociskami burzącymi i zapalającymi kal. 88mm wystrzelonymi przez U 99 oraz U 47, który dołączył do ostrzału o godzinie 15:00, ostatecznie poszedł na dno około godziny 16:07 po trafieniu kolejną torpedą.
Po zatonięciu Elmbank Otto Kretschmer wyłowił z wody pojedynczego rozbitka, który jak twierdził przeżył zatopienie frachtowca Baron Blythswood. Rozbitek ten po opatrzeniu ran i nakarmieniu został następnie przekazany na szalupę ratunkową z tankowca Invershannon. W dniu 25.09. U 99 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad trzy tygodnie patrol (22 dni).

W dniu 27 września podczas nalotu brytyjskich samolotów na bazę w Lorient U 99 odniósł lekkie uszkodzenia od odłamków dwóch bomb, które wybuchły w pobliżu okrętu.

Patrol 5 (13.10.1940 - 22.10.1940)
13.10. U 99 pod dowództwem Otto Kretschmera wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku (rejon Rockall - Kanał Północny). Od 17 października okręt Otto Kretschmera operował na zachód od Rockall w ramach zgrupowania U-bootów przeciwko wykrytemu przez U 48, płynącemu w kierunku wschodnim konwojowi SC-7. W godzinach popołudniowych 18 października U 99 nawiązał kontakt z SC-7 i w przeprowadzonych następnie atakach jakie miały miejsce w nocy z 18 na 19 października zatopił sześć statków a jeden uszkodził:
- 18.10. o godzinie 22:06 zatopił w kwadracie marynarki AM 2924 należący do brytyjskiego armatora Andrew Weir & Co z Londynu frachtowiec Empire Miniver (6.055 ton),
- 18.10. o godzinie 23:30 zatopił jedną torpedą w kwadracie marynarki AM 2928 należący do greckiego armatora G.C. Dracoulis z Aten frachtowiec Niritos (3854 ton),
- 18.10. o godzinie 23:55 zatopił w kwadracie marynarki AM 2928 należący do brytyjskiego armatora W.H. Seager & Co Ltd z Cardiff frachtowiec Fiscus (4.815 ton),
- 19.10. o godzinie 01:38 zatopił w kwadracie marynarki AM 2955 należący do brytyjskiego armatora Cairns, Noble & Co Ltd z Newcastle frachtowiec Empire Brigade (5.154 ton),
- 19.10. o godzinie 01:55 zatopił w kwadracie marynarki AM 2957 należący do greckiego armatora Xilas Brothers and A. Constantinidis z Chios frachtowiec Thalia (5.875 ton),
- 19.10. o godzinie 03:02 zatopił jedną torpedą w kwadracie marynarki AM 2981 należący do norweskiego armatora Harald Grieg Martens z Bergen frachtowiec Snefjeld (1.643 ton)*, wystrzelone do tego statku o godzinie 02:40 i 02:55 torpedy okazały się niecelne,
- 19.10. o godzinie 03:58 uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki AM 2981 należący do brytyjskiego armatora Joseph Robinson & Sons z North Shields frachtowiec Clintonia (3.106 ton)**.
W dniu 22.10. U 99 wpłynął do bazy w Lorient kończąc trwający ponad tydzień patrol (10 dni).

Patrol 6 (30.10.1940 - 08.11.1940)
30.10. U 99 pod dowództwem Otto Kretschmera wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku (rejon położony na zachód od wybrzeży Irlandii). W dniu 3 listopada Otto Kretschmer storpedował i ciężko uszkodził jedną torpedą o godzinie 21:40 w kwadracie marynarki AM 4875 należący do brytyjskiego armatora Elders & Fyffes Ltd z Londynu frachtowiec Casanare (5.376 ton). Tuż po storpedowaniu statku jego radiooperator nadał meldunek S.O.S., który został odebrany i potwierdzony przez dwa patrolujące w pobliżu brytyjskie krążowniki pomocnicze - HMS Laurentic (18.724 ton) i HMS Patroclus (11.314 ton). Wkrótce wachtowi na pomoście U 99 dostrzegli zbliżającą się dużą jednostkę, którą był dowodzony przez Capt E.P. Viviana krążownik HMS Laurentic. Otto Kretschmer zarządził alarm i w wykonanym o godzinie 22:50 w kwadracie marynarki AM 4796 ataku trafił pojedyńczą torpedą w maszynownie krążownika. W ciągu następnej godziny dowódca U 99 wystrzelił do unieruchomionej jednostki dwie kolejne torpedy: jedną o godzinie 23:28, która okazała się niewypałem i drugą o 23:37, która trafiła w to samo miejsce co pierwsza pogłębiając obszar zniszczeń. Niedługo potem przebywający na powierzchni okręt Kretschmera został zauważony przez artylerzystów krążownika a następnie niecelnie ostrzelany. W międzyczasie na miejsce akcji przybył dowodzony Capt G.C. Wyntera drugi krążownik HMS Patroclus, który nierozważnie zastopował aby podnieść z wody rozbitków z Casanare. W związku z przybyciem nowego przeciwnika Kretschmer zaniechał dalszych ataków na HMS Laurentic i popłynął w jego kierunku. W przeprowadzonych następnie pomiędzy godziną 00:22 a 00:44 atakach U 99 trzykrotnie storpedował HMS Patroclus. Czternaście minut po ostatnim trafieniu Otto Kretschmer rozkazał ostrzelać krążownik z działa pokładowego. Po wystrzeleniu 4 pocisków kal. 88mm, z których dwa trafiły cel w związku z kontrostrzałem dowódca U 99 zmuszony był wycofać się na bezpieczną odległość. O godzinie 01:18 HMS Patroclus został trafiony czwartą torpedą. Po tym trafieniu Kretschmer oddalił się od obu krążowników w celu załadowania nowych torped do wyrzutni oraz w celu odszukania i zatopienia ogniem z działa uszkodzonego frachtowca Casanare. Mimo poszukiwań frachtowca U 99 natknął się tylko na szalupy z rozbitkami pochodzące z niego. Chcąc dowiedzieć się o los Casanare Kretschmer przesłuchał jego kapitana Johna Allana Moore'a, który powiedział, że jego statek zatonął kilkadziesiąt minut wcześniej. O godzinie 02:39 przebywający na powierzchni U 99 został zmuszony do zanurzenia przez nadlatujący samolot Sunderland. Prawie dwie godziny później Kretschmer, który w międzyczasie ponownie załadował wyrzutnie torpedowe wynurzył swój okręt, aby ostatecznie posłać na dno oba uszkodzone krążowniki. O godzinie 04:53 U 99 wystrzelił w kierunku HMS Laurentic czwartą torpedę, po której trafieniu poszedł on na dno. Następnie Kretschmer podpłynął w kierunku HMS Patroclus do którego wystrzelono o godzinie 05:16 i 05:25 odpowiednio piątą i szóstą torpedę wyniku których trafienia przełamał się on na dwie części a nastepnie poszedł na dno. Niedługo po tym ataku U 99 został wykryty i zaatakowały przez przybyły na miejsce akcji brytyjski niszczyciel HMS Hesperus. Po wymknięciu się prześladowcy Kretschmer rozpoczął rejs powrotny do bazy w trakcie którego w dniu 5 listopada zaatakował konwój HX-83 zatapiając o godzinie 02:55 w kwadracie marynarki AM 4577 należący do brytyjskiego armatora Tankers Ltd z Londynu tankowiec Scottish Maiden (6.993 ton). Tego samego dnia dowódca U 99 otrzymał w pewnych odstępach czasowych trzy wiadomości o następującej treści:
Do Dowódcy U 99
W uznaniu pańskiego bohaterskiego czynu w walce o przyszłość naszego narodu przyznaję Panu z okazji zatopienia nieprzyjacielskich statków o łącznym tonażu 200.000 RT jako szóstemu oficerowi Wehrmachtu Liście Dębu do Krzyża Rycerskiego Żelaznego Krzyża
Adolf Hitler[i],
[i]Do dowódcy U 99
W związku z Pana bohaterskim czynem z dumą przesyłam Panu najserdeczniejsze gratulacje z okazji przyznania Panu Liści Dębu do Krzyża Rycerskiego.
Gross Admiral Reader
,
Do dowódcy U 99
Dołączam się szczerze do gratulacji.
BdU
.
W dniu 08.11. U 99 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad tydzień patrol (10 dni).

Patrol 7 (27.11.1940 - 12.12.1940)
27.11. U 99 pod dowództwem Otto Kretschmera wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku (rejon położony na zachód od wybrzeży Irlandii). W dniu 1 grudnia Otto Kretschmer odebrał meldunek U 101 o kontakcie ze zmierzającym w kierunku wschodnim konwojem HX-90. Kierując się sygnałami naprowadzającymi U 99 nawiązał kontakt z konwojom i w przeprowadzonym w dniu 2 grudnia o godzinie 05:46 w kwadracie marynarki AL 6581 storpedował i uszkodził brytyjski krążownik pomocniczy HMS Forfar (16.402 ton). Do uszkodzonej jednostki Otto Kretschmer wystrzelił w odstępach czasowych cztery torpedy (o godzinie 06:39, 06:43, 06:50 i 06:57), po których trafieniu poszła ona ostatecznie na dno. Tego samego dnia U 99 storpedował i ciężko uszkodził jedną torpedą o godzinie 20:50 w kwadracie marynarki AL 6885 należący do norweskiego armatora A/S Westfal-Larsen & Co z Bergen frachtowiec Samnanger (4.276 ton). Chcąc zaoszczędzić torped Otto Kretschmer ostrzelał uszkodzoną jednostkę z działa pokładowego. W wyniku trafienia dwudziestoma siedmioma pociskami burzącymi i dwudziestoma pięcioma zapalającymi statek zamienił się w pływający wrak i zatonął kilka godzin później. Następnego dnia U 99 zatopił przy pomocy jednej torpedy o godzinie 10:58 w kwadracie marynarki AL 6558 wrak opuszczonego przez załogę tankowca Conch (8.376 ton), należącego do brytyjskiego armatora Anglo-Saxon Petroleum Co Ltd z Londynu, który do momentu storpedowania i uszkodzenia przez U 47 dzień wcześniej płynął w konwoju HX-90. Tankowiec ten tuż przed Kretschmerem dwukrotnie storpedował U 95. W związku z meldunkami B-Dienst o konwoju SC-13 U 99 jeszcze tego samego dnia został włączony do zgrupowania U-bootów, które miało operować przeciwko temu konwojowi. W dniu 7 grudnia Otto Kretschmer nawiązał w sztormowej pogodzie kontakt z osłanianym przez jeden niszczyciel dużym frachtowcem. W przeprowadzonym o godzinie 22:39 ataku U 99 storpedował i uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki AL 8473 należący do holenderskiego armatora Stoomvaart Mij Oostzee NV (Vinke & Co) z Amsterdamu frachtowiec Farmsum (5.237 ton). Do uszkodzonej jednostki wystrzelono dwie kolejne torpedy, które posłały ją na dno. Kontratakujący niszczyciel HMS Ambuscade zmusił Kretschmera do zanurzenia. W przeprowadzonym następnie ataku brytyjska jednostka zrzuciła pięć bomb głębinowych, które spowodowały uszkodzenie peryskopu i silników elektrycznych. W dniu 12.12. U 99 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad dwa tygodnie patrol (16 dni).

Patrol 8 (22.01.1941 - 17.03.1941)
22.01. U 99 pod dowództwem Otto Kretschmera wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Od 26 lutego Otto Kretschmer bez powodzenia operował przeciwko zmierzającemu w kierunku zachodnim konwojowi OB-290 dostrzeżonemu poprzedniego dnia przez U 47. W nocy 28 lutego U 99 bezskutecznie zaatakował pojedynczą torpedą należący do brytyjskiego armatora John Morrison & Son z Newcastle frachtowiec Holmelea (4.223 tony), będący maruderem z konwoju HX-107. Od 3 marca U 99 bez powodzenia operował w ramach zgrupowania U-bootów przeciwko meldowanemu przez samolot Fw 200 Condor konwojowi OB-292. Z powodu błędnej pozycji podanej w tym meldunku żaden z okrętów nie odnalazł celu. W dniu 4 marca inny Fw 200 Condor ponownie wykrył OB-292, tym razem jednak podając prawidłową pozycję. Podobnie jak za pierwszym razem tak i teraz żaden z okrętów nie nawiązał kontaktu z OB-292 a spowodowane to było tym, że komodor konwoju wiedząc o zgrupowaniu U-bootów z namierzonych transmisji radiowych zmienił jego kierunek i ominął niezauważony owo zgrupowanie. W dniu 6 marca U 47 nawiązał kontakt z konwojem OB-293 o którym zameldował dowództwu. Tego samego dnia U 99 spotkał się około godziny 18:00 z U 47 a obaj dowódcy rozpoczęli natychmiast ustalanie wspólnego planu ataku. W trakcie tego ustalania oba okręty zostały zaskoczone przez dwa brytyjskie niszczyciele HMS Wolvirene (wyposażony w radar 286M) i HMS Verity. Kretschmer podobnie jak Prien wydał rozkaz natychmiastowego zanurzenia. Na szczęście dla U 99 oba niszczyciele zainteresowały się U 47 i rozpoczęły bezskuteczne na niego polowanie. Po wynurzeniu się Kretschmer rozpoczął pogoń za konwojem. W przeprowadzonych już następnego dnia atakach U 99 storpedował dwa statki uprzednio uszkodzone przez inne U-booty:
- o godzinie 05:55 w kwadracie marynarki AM 1225 trafił jedną torpedą uszkodzoną przez U 47 należącą do brytyjskiego armatora United Whalers Ltd z Londynu przetwórnię wielorybniczą Terje Viken (20.638 ton), która jeszcze tego samego dnia przewróciła się o godzinie 18:55 do góry dnem,
- o godzinie 06:40 storpedował w kwadracie marynarki uszkodzony przez U 70 należący do brytyjskiego armatora United Molasses Co Ltd z Londynu tankowiec Athelbeach (6.568 ton), który został dobity ogniem artyleryjskim i kolejną wystrzeloną o godzinie 07:30 torpedą.
Wkrótce po tym drugim ataku okręt Kretschmera został wykryty i odpędzony od konwoju przez okręty eskorty. W dniu 8 marca dowódca U 99 odebrał meldunek z U 74 o kontakcie z konwojem SC-23, ale nie podjął próby jego ataku. Od 15 marca Otto Kretschmer operował przeciwko wykrytemu przez U 110 zmierzającemu w kierunku wschodnim konwojowi HX-112. Następnego dnia U 99 nawiązał kontakt z konwojem i w kilku atakach przeprowadzonych w godzinach wieczornych zatopił pięć statków a jeden uszkodził:
- zatopił należący do norweskiego armatora A.O. Andersen & Co´s Efterfolger A/S z Oslo tankowiec Beduin (8.136 ton),
- zatopił należący do norweskiego armatora Chr. N. Evensen z Oslo tankowiec Ferm (6.593 ton),
- uszkodził pływający w zarządzie Ministry of War Transport tankowiec Franche Comte (9.314 ton), należący do czerwca 1940 roku do francuskiego armatora Société Française de Transports Pétrolièrs z Paryża,
- zatopił należący do kanadyjskiego armatora Atlantic Transportation Co Ltd z Montrealu frachtowiec J.B. White (7.375 ton),
- zatopił należący do szwedzkiego armatora Rederi-A/B Jamaica (Sven Salén) ze Sztokholmu frachtowiec Korshamm (6.673 ton),
- zatopił należący do brytyjskiego armatora Gow, Harrison & Co z Glasgow tankowiec Venetia (5.728 ton).
Po wystrzeleniu wszystkich torped Otto Kretschmer rozpoczął oddalanie się od konwoju, po czym zszedł do wnętrza okrętu przekazując dowództwo na pomoście nawigatorowi Heinrichowi Petersenowi. Niedługo potem jeden z wachtowych zaalarmował Petersena o przebywającym w pobliżu niszczycielu. Ten uznając, że okręt został wykryty popełnił błąd i zanurzył okręt. Zauważonym okrętem był HMS Walker, który nieświadomy obecności w pobliżu U-boota krążył w poszukiwaniu rozbitków. W momencie kiedy U 99 zszedł pod wodę operator azdyku na niszczycielu uzyskał silny kontakt, o którym natychmiast zameldował dowódcy niszczyciela Cdr. Donaldowi G. F. W. MacIntyre'owi. Ten zarządził alarm i ruszył do ataku zrzucając sześć bomb głębinowych. W tym czasie Kretschmer zszedł na głębokość 120 metrów próbując wymknąć się napastnikowi. Na skutek tego i następnych tych ataków U 99 został poważnie uszkodzony i zaczął osuwać się w głębię. Po osiągnięciu głębokości 210 metrów Otto Kretschmer zdając sobie sprawę, że okręt może ulec zgnieceniu wydał rozkaz szasowania wszystkich zbiorników, aby spróbować uciec na powierzchni. O godzinie 03:52 U 99 pojawił się na powierzchni i wkrótce potem został wykryty przez przybyły Walkerowi z pomocą drugi brytyjski niszczyciel HMS Vanoc. Następnie oba niszczyciele otworzyły w kierunku napastnika ogień z dział 102mm. Otto Kretschmer chcąc uciec spod tego ostrzału wydał rozkaz cała naprzód ale gdy ani silniki Diesla ani silniki elektryczne nie zastartowały, zmuszony był wydać załodze rozkaz opuszczenia i zatopienia okrętu. Tuż przed opuszczeniem U 99 radiotelegrafista na polecenie Kretschmera nadał dwie wiadomości: pierwszą otwartym tekstem do dowództwa o następującej treści Dwa niszczyciele, bomby głębinowe, 53 000 BRT. Wzięci do niewoli Kretschmer i drugą reflektorem sygnalizacyjnym na HMS Walker o treści Toniemy. Po dwóch minutach od nadania tej ostatniej wiadomości oba niszczyciele zaprzestały ostrzału. Po zatonięciu U 99 HMS Walker wyłowił z wody czterdziestu członków jego załogi. Trzech członków okrętu Kretschmera zginęło, w tym główny mechanik, który zszedł do wnętrza okrętu aby otworzyć zawory denne. O zatopieniu U 99 Dönitz dowiedział się od U 37, który przechwycił ostatni meldunek nadany przez Kretschmera.

W dniu 20 marca 1941 roku naczelne dowództwo Wehrmachtu podało do publicznej wiadomości komunikat o śmierci Joachima Schepke i wzięciu do niewoli Otto Kretschmera. Miał on następującą treść:
U-booty pod dowództwem komandora podporucznika Kretschmera i kapitana Schepke nie powróciły z patroli. Oba okręty uczestniczyły w niezwykle trudnych walkach z nieprzyjacielskimi okrętami.
Komandor podporucznik Kretschmer osiągnął łączny tonaż zatopień w wysokości 313 611 RT, nie licząc zatopienia trzech nieprzyjacielskich niszczycieli, dwóch z nich w czasie ostatniego patrolu. Wśród zatopionych jednostek znalazły się krążowniki pomocnicze Laurentic, Patroclus i Forfar. Kapitan Schepke zatopił statki o łącznym tonażu 233 871 RT.
Obydwaj dowódcy, którym w uznaniu ich nadzwyczajnych zasług w walce za naród Niemiecki przyznane zostały Liście Dębu do Krzyża Rycerskiego Żelaznego Krzyża, zapewnili sobie wraz ze swymi załogami sławę po wsze czasy.




Członkowie załogi U 99 wzięci do niewoli 17.03.1941:
Berg Peter MaschOGfr
Bergmann Karl OMasch
Binder Franz MtrOGfr
Börner Wilhelm MechOGfr
Clasen Johannes MaschMt
Ellrich Rudi Ostrm
Fleisch Emil MaschOGfr.(Plankowner) 26.11.1920
Gottschalk Werner FkOGfr
Graf Heinrich Mtr
Häger Andreas MtrOGfr
Heinrich Gerhard MaschMt
Helling Wilhelm MechOGfr
Hesselbarth Horst KpLt
Jakubowski Richard MaschMt
Käding Emil MaschOGfr
Kassell Josef OFkMt
Knebel-Doberitz von Hans-Joachim KpLt. 02.01.1918
Kohlruss Ernst MaschHGfr
König Volkmar OFähnr.z.S
Krausch Martin MaschGfr
Kretschmer Otto FKapt 01.05.1912
Lapierre Hans Mtr
Mäling Valentin MaschGfr
Mock Heinz MaschGfr
Petersen Heinrich OLt.z.S.d.R.01.01.42 03.11.1902
Popp Artur OMasch
Puls Hans MaschOGfr.(E)
Quellmalz Heinrich BtsMt
Rubahn Günther OFahnr.z.S
Schiemang Hans MaschOGfr
Stellmach Ernst MaschGfr
Stohrer Otto OFkMt
Strauss Wilhelm MaschMt 20.10.1916
Teske Paul MtrOGfr
Thönnes Gerhard StBtsm
Uberscher Erich MaschHGfr
Waltl Johann MtrOGfr
Weigelt Armin OMasch
Wendt Franz MechMt
Zender Hans MaschOGfr

Członkowie załogi U 99 polegli w dniu 17.03.1941:
Löffler Herbert MtrGfr 15.10.1919
Schneider Heinz MaschGfr 02.11.1920
Schröder Gottried OLt.ing.LI 30.03.1916


Przypisy:
* U 99 atakował ten statek już wcześniej ale wystrzelone o godzinie 02:40 i 02:55 torpedy okazały się niecelne,
** Uszkodzony statek został jeszcze tego samego dnia zatopiony przez U 123 o godzinie 05:04 ogniem działa pokładowego kl. 10,5cm.

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/BDUKTB30269.htm
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Postprzez ObltzS » 15.09.08, 21:32

ObltzS
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.725.000 BRT

Dołączył(a): 05.07.05, 19:31
Lokalizacja: Polska południowa


Posty: 2 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ VII



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron