U 86 Typ VIIB

Stocznia: Flender Werke AG, Lübeck-Siems
Numer zamówienia: 282
Zamówienie: 09.06.1938
Położenie stępki: 20.01.1940
Wodowanie: 10.05.1941
Wcielenie do służby: 08.07.1941
Numer pocztowy: M 46 726

Przebieg służby:
08.07.1941 - 31.08.1941 - 5 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenie załogi)
01.09.1941 - 30.11.1941 - 1 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenie załogi)
01.12.1941 - 29.11.1943 - 1 Flotylla U-bootów, Brest (okręt bojowy)
29.11.1943 - Zatopiony na wschód od Azorów (pozycja 40.52N, 18.54W) przez brytyjskie niszczyciele HMS Tumult i HMS Rocket.

Dowódcy:
08.07.1941 - 29.11.1943 - OL ~ KL Walter Schug

Liczba patroli: 7

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 3 (9.614 ton)/ 1 (8.627)

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

07.12.1941 U 86 pod dowództwem Waltera Schuga wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem jak najkrótszą drogą opłynąć wyspy Brytyjskie i dotrzeć do swoje nowej baz operacyjnej w Breście. Następnego dnia U 86 wpłynął do bazy w Kristiansand, którą opuścił tego samego dnia po uzupełnieniu paliwa. Z powodu fatalnych warunków pogodowych Walter Schug zmuszony był zawinąć w dniu 9 grudnia do bazy w Egersund, którą opuścił następnego dnia. W takcie rejsu dowódca U 86 wykorzystał okazję jak mu się nadarzyła i przeprowadził dodatkowe szkolenia załogi. W dniu 22.12. U 86 wpłynął do bazy w Breście, kończąc trwający ponad dwa tygodnie rejs (16 dni).

Patrol 1 (27.12.1942 - 15.02.1942)
27.12. U 86 pod dowództwem Waltera Schuga wypłynął z bazy w Breście, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku (rejon wybrzeży Nowej Szkocji i Ławicy Nowofunlandzkiej). Podczas tego patrolu na U 86 został zaokrętowany mający odbyć staż na stanowisku oficera wachtowego LT Heinrich-Dietrich Hoffmann. Po dotarciu do swojego rejonu U 86 operował w ramach luźnego zgrupowania o nazwie Ziethen. W okresie od 16 do 18 stycznia Walter Schug storpedował dwie jednostki:
- 16.01. o godzinie 13:58 uszkodził w kwadracie marynarki BB 6362 należący do brytyjskiego armatora Socony Vacuum Transportation Co Ltd z Montrealu tankowiec Toorak (8.627 ton), który odłączył się od konwoju ON-52 i płynął samotnie. Tego samego dnia o godzinie 15:11 i 15:38 do uszkodzonej jednostki wystrzelono dwie kolejne torpedy, które jednak minęły cel,
- 18.01. o godzinie 06:13 zatopił w kwadracie marynarki BC 4110 należący do greckiego armatora Alkiviadis M. Takakis z Aten frachtowiec Dimitrios G. Thermiotis (4.271 ton), będący maruderem z konwoju SC-63.
W dniu 31 stycznia U 86 nawiązał na południowy - południowy - wschód od wyspy Sable kontakt z konwojem NA-2, o którym zameldowano dowództwu. Te nakazało Walterowi Schugowi śledzić cel i wysyłać sygnały naprowadzające dla innych okrętów. W przeprowadzonym w dniu 3 lutego o godzinie 06:54 ataku na konwój NA-2 dowódca U 86 zgłosił niepotwierdzone uszkodzenie w kwadracie marynarki CD 2787 nieprzyjacielskiego frachtowca o tonażu ca. 14.000 ton. W dniu 14 lutego wracający do bazy okręt Waltera Schuga odnalazł i podniósł z wód Zatoki Biskajskiej załogę niemieckiego samolotu, który zmuszony był do wodowania. Następnego dnia U 86 wpłynął do bazy w Breście, kończąc trwający ponad siedem tygodni patrol (51 dni).

Patrol 2 (25.03.1942 - 26.05.1942)
25.03. U 86 pod dowództwem Waltera Schuga wypłynął z bazy w Breście, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Walter Schug bez powodzenia operował w rejonie położonym 300 mil na wschód od Cape Hatteras. W dniu 26.05. U 83 wpłynął do bazy w Breście, kończąc trwający ponad dziewięć tygodni patrol (63 dni).

Patrol 3 (02.07.1942 - 18.09.1942)
02.07. U 86 pod dowództwem Waltera Schuga wypłynął z bazy w Breście, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Następnego dnia Walter Schug wpłynął do bazy w Lorient, którą opuścił 4 lipca. W dniu 5 lipca płynący na powierzchni U 86 został zaatakowany przez niezidentyfikowany nieprzyjacielski samolot. Na skutek tego ataku uszkodzeniu uległy wszystkie wyrzutnie torpedowe. O fakcie tym Walter Schug powiadomił dowództwo ale nie przerwał patrolu bowiem jego załodze udało się je doprowadzić do stanu używalności. Od 13 do 21 lipca Walter Schug operował w ramach zgrupowania Wolf m.in. przeciwko wykrytemu przez U 71 konwojowi ON-111. Po rozwiązaniu tego zgrupowania dowództwo nie chcąc dalej narażać na ataki eskortowców chroniących konwoje osłabionego atakiem z 5 lipca U 86, skierowało go na patrol u wybrzeży Ameryki Północnej. W dniu 29 lipca Walter Schug spotkał się z podwodnym tankowcem U 461 (Typ XIV) z którego do 30 lipca pobierał paliwo (42 m3) i prowiant. W dniu 6 sierpnia U 86 bezskutecznie zaatakował jedną torpedą o godzinie 19:08 w kwadracie marynarki CC 4559 należący do amerykańskiego armatora Louisa Kennedy'ego z Bridgewater trzymasztowy szkuner Wawaloam (342 ton). Około godziny 19:56 U 86 wynurzył się i rozpoczął ostrzeliwać statek z działa 88 mm. Ostrzał ten trwał do około godziny 22:00, kiedy to działo na skutek przegrzania odmówiło posłuszeństwa. Pomiędzy godziną 22:38 a 22:45 Walter Schug wystrzelił do Wawaloam kolejne dwie torpedy, które podobnie jaki pierwsza minęły cel. Zirytowany tą całą sytuacją dowódca U 86 podpłynął w pobliże statku i rozkazał wystrzelić z ponownie sprawnego działa trzy pociski w kadłub, dwa rufę i jeden w nadbudówkę. Po tych trafieniach opuszczony przez załogę statek zatonął trzy godziny później. W międzyczasie Walter Schug chciał przesłuchać rozbitków, ale wzburzone morze tak zagłuszało całą rozmowę, że trzeba było wziąć na pokład U 86 kapitana statku, który po przesłuchaniu został ponownie umieszczony w łodzi ratunkowej. W dalszej części patrolu U 86 bezskutecznie poszukiwał celów. W drodze powrotnej do bazy Walter Schug spotkał się w dniu 7 września z podwodnym tankowcem U 462 (Typ XIV), z którego pobrał prowiant. W dniu 18.09. U 86 wpłynął do bazy w Breście, kończąc trwający ponad jedenaście tygodni patrol (77 dni).

Patrol 4 (31.10.1942 - 07.01.1943)
31.01. U 86 pod dowództwem Waltera Schuga wypłynął z bazy w Breście, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku (rejon pomiędzy Wyspami Azorskimi a Gibraltarem). W okresie od 25 listopada do 25 grudnia Walter Schug operował w ramach zgrupowania Westwall, przeciwko alianckim siłom inwazyjnym płynącym w kierunku francuskich wybrzeży Afryki Zachodniej. W dniu 29 listopada U 86 spotkał się z podwodnym tankowcem U 118 (Typ XB), z którego pobrał 39m3 paliwa i prowiant. Około połowy grudnia Walter Schug otrzymał polecenie udania się w pobliże portugalskiej wyspy Flora wchodzącej w skład archipelagu Wysp Azorskich, gdzie według doniesień wywiadu na kotwicy stał ciężko uszkodzony w dniu 13 grudnia przez U 103 transportowiec wojska Hororata (13.945 ton). Po dotarciu na miejsce zakotwiczenia statku, grupa marynarzy z U 86 miała przeciąć łańcuch kotwiczny, dzięki czemu statek mógł zdryfować na międzynarodowe wody, gdzie Walter Schug bez żadnych reperkusji międzynarodowych mógłby go zatopić. Ponieważ po przybyciu w rejon wyspy Flores nie udało się odnaleźć celu całą operację odwołano. Parę dni później U 86 spotkał się z podwodnym tankowcem U 463 (Typ XIV), z którego pobrano prowiant i wykrywacz radaru Metox. W dniu 07.01. U 86 wpłynął do bazy w Breście kończąc trwający prawie dziesięć tygodni patrol.

Patrol 5 (24.02.1943 - 16.04.1943)
24.02. U 86 pod dowództwem Waltera Schuga wypłynął z bazy w Breście, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. W okresie od 6 do 12 marca Walter Schug operował w ramach zgrupowania Neuland na zachód od Irlandii przeciwko nieprzyjacielskim konwojom. W dniu 8 marca okręty tej grupy otrzymały rozkaz zaatakowania meldowanego przez B-Dienst konwoju HX-228. Dwa dni później konwój został wykryty przez U 336 (typ VIIC). W nocy z 10 na 11 marca U 86 nawiązał kontakt z HX-228 i w przeprowadzonym o godzinie 05:03 w kwadracie marynarki AK 9793 ataku zatopił należący do norweskiego armatora Det Bergenske Dampskibsselskap A/S z Bergen frachtowiec Brant County (5.001 ton). Oprócz tego sukcesu Walter Schug zameldował też dowództwu o trafieniu i zatopieniu tankowca o tonażu ca. 8.000 ton, co nie zostało jednak przez aliantów potwierdzone. Po rozwiązaniu zgrupowania Neuland U 86 został przydzielony do nowego o nazwie Dränger, w ramach którego bez powodzenia operował w okresie od 14 do 20 marca, przeciwko konwojom HX-229 i SC 122. Od 25 do 30 marca Walter Schug bezskutecznie operował na południowy - południowy - wschód od Cape Farewell w ramach nowej grupy o nazwie Seewolf przeciwko konwojom SC-123 i HX-230. W dniu 7 kwietnia U 86 spotkał się z podwodnym tankowcem U 463 (Typ XIV) z którego pobrał paliwo (18 m3) i prowiant. Dnia 16.04. U 86 wpłynął do bazy w Breście kończąc trwający ponad siedem tygodni patrol (52 dni).

Patrol 7 (08.07.1943 - 11.09.1943)
08.07. U 86 pod dowództwem Waltera Schuga wypłynął z bazy w Breście, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym Atlantyku (w rejonie położonym na południe od wybrzeży Liberii). W dniu 11 sierpnia Walter Schug otrzymał polecenie spotkania się z U 445 (Typ VIIC), by zaokrętowany na U 86 lekarz mógł udzielić pomocy medycznej choremu członkowi załogi. W drodze na miejsce spotkania Walter Schug otrzymał z U 445 wiadomość o zgodnie chorego, w związku z czym spotkanie odwołano i U86 mógł dalej kontynuować poszukiwanie celów dla swych torped. W dniu 11.09. U 86 wpłynął do bazy w Breście kończąc trwający ponad dziewięć tygodni patrol (66 dni).

30.10. U 86 pod dowództwem Waltera Schuga wypłynął z bazy w Breście, do której powrócił trzy dni później 1 listopada.

Patrol 8 (11.11.1943 - 29.11.1943)
11.11. U 86 pod dowództwem Waltera Schuga wypłynął z bazy w Breście, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku (w rejonie położonym na zachód od wybrzeży Portugalii i Hiszpanii). Od 20 listopada Walter Schug bez powodzenia operował w ramach grupy Schill 2 przeciwko konwojowi MKS.30/SL.139. Dwa dni później U 86 został przydzielony do grupy Weddingen, w ramach której operował przeciwko konwojowi KMS.30/OS.59 a następnie MKS.31/SL.140. W dniu 28 listopada Walter Schug przesłał do bazy ostatni meldunek, bowiem następnego dnia jego okręt został wykryty i zaatakowany a w konsekwencji zatopiony na wschód od Azorów przez dwa brytyjskie niszczyciele HMS Tumult i HMS Rocket. Cała załoga U 86 zginęła

Uwagi:
a.) U 86 zameldował się po raz ostatni w dniu 28 listopada w czasie gdy operował przeciwko konwojowi MKS.31/SL-140. Dowództwo nie wiedząc nic o jego losie przydzieliło go po rozwiązaniu grupy Weddingen do nowej grupy o nazwie Cornel. Ponieważ Schug nie odpowiadał na wezwania do podania swojej pozycji dowództwo uznało 14 grudnia jego okręt za zaginiony.
b.) Poprzednia wersja losów U 86 mówiła, że padł on w dniu 29 listopada na wschód od Azorów (39.33N, 19.01W) ofiarą ataków trzech amerykańskich samolotów pokładowych typu Avenger, startujących z lotniskowca eskortowego USS Bogue. W rzeczywistości samoloty te zaatakowały U 764, który wymknął się nie odnosząc żadnych uszkodzeń.

Członkowie załogi U 86 polegli w dniu 29.11.1943:
Abel Dr. Joachim Stbs.Arzt 05.05.1912
Bambay Karl Btsmt 09.02.1921
Berthold Werner MaschOGfr 15.11.1922
Daschkeit Ernst Ostrm 24.08.1918
Decker Wilhelm Mtr.I 30.07.1921
Dörholt Walther OLt.ing.LI 03.11.1917
Eckstein Helmut MaschOGfr 23.07.1923
Folger Willi MaschMt.01.08.42 20.06.1918
Franhsack Walter OBtsMt 11.06.1913
Frötschner Walter MaschOGfr 19.05.1920
Giese Werner MtrOGfr 28.02.1923
Griese Martin MechGfr 03.05.1925
Happel Horst MaschOGfr 02.06.1924
Hebestadt Wilhelm OMechMt 07.08.1915
Hennig Helmut MtGfr 30.01.1914
Herdlitschka Karl MtrOGfr 01.11.1922
Hoffmann Erich OMasch 06.10.1914
Ifland Karl Mtr0Gfr.A 27.08.1922
Kaiser Heinrich OMasch 14.10.1919
Kohlhammer Karl FkOGfr 16.01.1923
Kroning Heinz MechGfr 01.04.1925
Krüger Alfred MtrGfr 10.02.1898
Mayer Josef MtrOGfr 16.10.1920
Meerpohl Hermann OLt.z.S 11.09.1914
Mehringer Helmut FkGfr 19.05.1925
Mönnich Heinz MaschGfr 17.07.1924
Müller Werner MaschGfr 10.01.1925
Orgis Walter BtsMt 11.10.1920
Priebsch Walter MechOGfr 12.04.1923
Rack Herbert FkMt 05.04.1921
Renger Walter MtrOGfr 09.05.1923
Richter Heinz MtrOGfr 24.02.1922
Rohde Raul OFkMt 21.09.1919
Schenk Rudolf MaschOGfr 12.07.1922
Schmidt Heinz MaschOGfr 05.08.1923
Scholz Gerald MtrOGfr 01.08.1922
Schreckenberger Hermann MaschMt 20.06.1920
Schug Walter KpLt. 01.10.41 22.10.1910
Smarz Bernhard MtrOGfr 03.05.1922
Soboll Willy MaschOGfr 26.08.1922
Sopalla Kurt MaschMt 15.03.1919
Trepte Martin OMasch 19.01.1914
Voigt Richard MaschMt 20.11.1920
Wagner Leonhard Lt.z.S 13.09.1922
Wendt Wilhelm MaschOGfr 25.09.1923
Wildebör Albert MaschGfr 27.02.1921
Willing Siegfried MtrOGfr 23.02.1920
Wörner Heinrich MaschMt 03.01.1920
Zarte Kurt MaschGfr 24.08.1923
Zebe Hans MaschGfr 16.04.1925

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/BDUKTB30269.htm
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1