1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U-93 Typ VIIC

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 1 • Strona 1 z 1

U-93 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 04.04.08, 12:28

U 93 Typ VIIC

Stocznia: F.Krupp Germaniawerft AG, Kiel-Gaarden
Numer zamówienia: 598
Zamówienie: 30.05.1938
Położenie stępki: 09.09.1939
Wodowanie: 08.06.1940
Wcielenie do służby: 30.07.1940
Numer pocztowy: M 05 631

Przebieg służby:
30.07.1940 - 01.10.1940 - 7 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenie załogi)
06.10.1940 - 15.01.1942 - 7 Flotylla U-bootów, St. Nazaire (okręt bojowy)
15.01.1942 - Zatopiony na Północnym Atlantyku (pozycja 36.10N, 15.52W) przez brytyjski niszczyciel HMS Hesperus.

Dowódcy:
30.07.1940 - 30.09.1941 - KL Claus Korth
06.10.1941 - 15.01.1942 - OL Horst Elfe

Liczba patroli: 7

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 8 (43.392 ton)/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Patrol 1 (05.10.1940 - 25.10.1940)
05.10. U 93 pod dowództwem Clausa Kortha wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Dwa dni później 7 października Claus Korth wpłynął do bazy w Kristiansand, którą opuścił jeszcze tego samego dnia po uzupełnieniu paliwa. Z powodu problemów z peryskopem U 93 wpłynął w dniu 8 października do bazy w Bergen, którą opuścił następnego dnia po dokonaniu niezbędnych napraw. W dniu 15 października Claus Korth nawiązał kontakt z konwojem OA-228 i w przeprowadzonym o godzinie 00:18 ataku zatopił należący do brytyjskiego armatora New Zealand Shipping Co Ltd z Londynu frachtowiec Hurunui (9.331 ton). Następnego dnia U 93 nawiązał kontakt z konwojem OB-228 i w przeprowadzonych już w dniu 17 października atakach zatopił dwa statki:
- o godzinie 03:17 w kwadracie marynarki AE 8783 należący do norweskiego armatora Klaus Wiese Hansen z Bergen frachtowiec Dokka (1.168 ton),
- o godzinie 03:39 w kwadracie marynarki AE 8783 storpedował i ciężko uszkodził należący do brytyjskiego armatora Richard W. Jones & Co, Newport z Monmouthshire frachtowiec Uskbridge (2.715 ton), którego wrak został dobity kolejną torpedą o godzinie 13:36.
Tego samego dnia operujący w pobliżu konwoju Claus Korth trzykrotnie atakowany był przez nieprzyjacielskie jednostki: wcześnie rano - 19 bombami głębinowymi przez brytyjskie jednostki, o 10:15 - siedmioma bombami głębinowymi przez brytyjskie jednostki a kilka godzin później przez samolot typu Sunderland. W dniu 25.10. U 93 wpłynął do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający trzy tygodnie patrol (21 dni).

Patrol 2 (07.11.1940 - 29.11.1940)
07.11. U 93 pod dowództwem Clausa Kortha wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Od 20 listopada Claus Korth bez powodzenia operował przeciwko konwojowi OB-244. W dniu 25.11. U 93 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad trzy tygodnie patrol (23 dni).

Patrol 3 (11.01.1941 - 14.02.1941)
11.01. U 93 pod dowództwem Clausa Kortha wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Od 16 stycznia Claus Korth bez powodzenia operował przeciwko wykrytemu przez samolot Fw 200 Condor konwojowi OB-274. W dniu 29 stycznia U 93 nawiązał kontakt z konwojem SC-19 i w serii trzech ataków storpedował trzy statki:
- o godzinie 03:48 zatopił w kwadracie marynarki AM 4125 należący do brytyjskiego armatora Dodd, Thomson & Co Ltd z Londynu frachtowiec King Robert (5.886 ton),
- o godzinie 03:55 uszkodził w kwadracie marynarki AM 4125 należący do brytyjskiego armatora Oriental Tankers Ltd (Standard Transp. Co Ltd) z Hong Kongu tankowiec W.B. Walker (10.468 ton).
- o godzinie 04:05 zatopił w kwadracie marynarki AM 4125 należący do greckiego armatora Georgandis Bros z Pireusu frachtowiec Aikaterini (4.929 ton),
Uszkodzony tankowiec w dniu 1 lutego przełamał się na dwie części, część dziobowa została dobita ogniem artyleryjskim przez okręty eskorty natomiast część rufowa zatonęła w dniu 13 lutego. W dniu 4 lutego Claus Korth zatopił o godzinie 06:00 w kwadracie marynarki AM 5155 ogniem artyleryjskim należący do brytyjskiego armatora Ambrose, Davies & Matthews Ltd ze Swansea frachtowiec Dione II (2.660 ton) będący maruderem z konwoju SC-20. Poprzedniego dnia jednostka ta została zbombardowana i uszkodzona przez samolot Fw 200 Condor. W dniu 10 lutego U 93 został zaatakowany przez brytyjski samolot bombowy Whitley z 502 Sqn RAF. Na skutek odniesionych od bliskich eksplozji bomb głębinowych uszkodzeń Claus Korth zmuszony był przerwać patroli wracać do bazy. W dniu 14.02. U 93 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie pięć tygodni patrol (34 dni).

Patrol 4 (03.05.1941 - 10.06.1941)
03.05. U 93 pod dowództwem Clausa Kortha wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. W dniu 7 maja podczas wypadku z karabinem maszynowym rannych zostało trzech członków załogi. Od 19 maja Claus Korth operował w ramach grupy West przeciwko wykrytemu przez U 94 konwojowi HX-126. Dwa dni później 21 maja U 93 nawiązał kontakt z konwojem HX-126 i w przeprowadzonym o godzinie 05:29 ataku storpedował w kwadracie marynarki AJ 2355 należący do holenderskiego armatora NV Petroleum Mij ´La Corona´ z Hagi tankowiec Elusa (6.235 ton). Na skutek trafienia tankowiec stanął w płomieniach i musiał zostać opuszczony przez załogę. Dryfujący wrak statku zatonął kilka godzin później. W dniu 24 maja dowódca U 93 podobnie jak dowódcy U 94, U 43, U 557, U 46, U 66 i U 111 otrzymał rozkaz utworzenia w kwadracie marynarki AJ 58 zasadzki na tropiące pancernik Bismarck okręty brytyjskie. Według pierwotnego planu Bismarck miał wprowadzić brytyjskie okręty pod wyrzutnie torpedowe niemieckich okrętów podwodnych, jednak na skutek ataku lotniczego dokonanego w dniu 25 maja przez samoloty Swordfish z lotniskowca HMS Victorious, dowódca pancernika zmienił kurs, powodując, że utworzona zasadzka stała się bezużyteczna. Dönitz chcąc pomóc pancernikowi rozkazał okrętom grupy West przemieścić się na wschód, aby zająć pozycję na jego przewidywanej trasie. Po zatopieniu Bismarcka w dniu 27 maja, Claus Korth tak jak inni mający torpedy dowódcy U-bootów otrzymał polecenie udania się na spotkanie z jednym z zaopatrzeniowców Bismarcka i Prinz Eugena tankowcem Blechen. W dniu 3 czerwca podczas operacji zaopatrywania U 93 w paliwo i prowiant, wykryto zbliżający się zespół okrętów brytyjskich złożony z dwóch krążowników lekkich HMS Aurora i HMS Kenya oraz niszczycieli, wysłanych z zadaniem przechwycenia i zatopienia operujących na Północnym Atlantyku zaopatrzeniowców niemieckich. Załoga tankowca na widok zbliżającego się nieprzyjaciela przerwała operację zaopatrywania i niedługo potem zatopiła własną jednostkę. W międzyczasie Claus Korth zanurzył własny okręt, ale z niewiadomych powodów nie wykonał ataku na brytyjskie jednostki. Po oddaleniu się Brytyjczyków U 93 wynurzył się a następnie przyjął na pokład 50 członków załogi tankowca. O fakcie zatopienia tankowca i przyjęciu na pokład jego załogi Claus Korth powiadomił niezwłocznie dowództwo. W odpowiedzi na ten meldunek Dönitz nakazał U 93 spotkać się z innym tankowcem Friedrich Breme, aby na jego pokład przekazać rozbitków z Blechena. Claus Korth sprzeciwił się jednak wykonaniu tego rozkazu motywując swoją decyzję faktem, że w przypadku nie odnalezienia Friedricha Breme nie będzie miał paliwa na powrót do bazy. W dniu 6 czerwca U 93 nawiązał kontakt z nieprzyjacielskim konwojem, o którym zameldowano dowództwu. Ze względu na rozbitków ograniczających możliwości bojowe okrętu Claus Korth zaniechał ataku. Cztery dni później 10 czerwca U 93 wpłynął do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający ponad pięć i pół tygodnia patrol (38 dni).

Patrol 5 (12.07.1941 - 21.08.1941)
12.07. U 93 pod dowództwem Clausa Kortha wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym Atlantyku. W pierwszej części patrolu Claus Korth bez powodzenia prowadził działania przeciwko nieprzyjacielskiej żegludze w rejonie położonym pomiędzy archipelagiem Wysp Kanaryjskich a wybrzeżem Maroka. Od początku sierpnia U 93 operował w rejonie Gibraltaru przeciwko konwojowi HG-69. W dniu 8 sierpnia Claus Korth nawiązał przelotny kontakt z grupą nieprzyjacielskich okrętów złożoną z krążownika liniowego HMS Renown, transportowca wojska Pasteur i czterech niszczycieli HMS Cossack, HMS Maori, HMS Sikh i HMS Lighting. Trzy dni później 11 sierpnia U 93 nawiązał kontakt z wykrytym poprzedniego dnia przez U 79 konwojem HG-69, ale niedługo po tym fakcie został zaatakowany i ciężko uszkodzony przez nieprzyjacielski samolot. Z powodu odniesionych uszkodzeń Claus Korth przerwał patrol. W dniu 21.08. U 93 wpłynął do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający ponad pięć tygodni patrol (40 dni).

Patrol 6 (18.10.1941 - 21.11.1941)
18.10. U 93 pod dowództwem Horsta Elfe wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Od 28 października Horst Elfe operował w ramach grupy „Schlagetot” przeciwko nieprzyjacielskim konwojom. Od początku listopada U 93 prowadził bezskuteczne działania w ramach grupy Raubritter przeciwko wykrytemu przez U 374 konwojowi SC-52. W dniu 21.11. U 93 wpłynął do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający prawie pięć tygodni patrol (34 dni).

Patrol 7 (23.12.1941 - 15.01.1942)
23.12. U 93 pod dowództwem Horsta Elfe wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym Atlantyku. Od początku patrolu Horst Elfe operował w ramach grupy Seydlitz w rejonie archipelagu Wysp Azorskich. W dniu 8 stycznia grupa Seydlitz została przesunięta w pobliże Gibraltaru, aby atakować udające się na Morze Śródziemne konwoje brytyjskie. Od 11 stycznia U 93 operował przeciwko konwojowi HG-78. W dniu 12 stycznia Horst Elfe wykrył konwój o którym zameldował dowództwu, które nakazało mu śledzić go i wysyłać sygnały naprowadzające. Tuż przed południem U 93 został zmuszony do chwilowego zanurzenia przez nadlatujący nieprzyjacielski samolot. Po wynurzeniu Horst Elfe kontynuował śledzenie konwoju aż do późnych godzin popołudniowych, kiedy to został wykryty i zmuszony do zanurzenia przez okręty eskorty. Następnego dnia konwój został ponownie wykryty tym razem przez samolot Fw 200 Condor, który naprowadził na niego przebywające w pobliżu U-booty w tym U 93, który uzyskał kontakt w dniu 14 stycznia. Po północy 15 stycznia okręt Horsta Elfe został wykryty i zmuszony do zanurzenia przez okręty eskorty. Po wynurzeniu około godziny 01:00 U 93 rozpoczął pościg za oddalającym się konwojem HG-78 Około godziny 03:00 okręt Horsta Elfe został wykryty przez niszczyciel HMS Hesperus, który z największą prędkością udał się w kierunku odległego o 3000 metrów celu, oświetlając go i ostrzeliwując z wszystkich dostępnych dział. Dowódca U 93 próbował uciec na powierzchni, ale niszczyciel dogonił go i staranował zrzucając dodatkowo pięć bomb głębinowych nastawionych na eksplozje na głębokości 17 metrów. Na skutek uderzenia Hesperusa w kadłub U 93 obsada kiosku w tym dowódca Horst Elfe została wyrzucona za burtę. Pozostała część załogi przebywająca wewnątrz okrętu zaczęła niedługo po staranowaniu opuszczać tonący okręt. HMS Hesperus podniósł z wody 36 członków załogi U 93 w tym dowódcę Horsta Elfe a inny niszczyciel HMS Laforey podniósł z wody dalszych czterech. Sześciu członków załogi U 93 zginęło.

Członkowie załogi U 93 polegli w dniu 15.01.1942r:
Hause Hermann BtsMt 24.03.1918
Liebe Hans-Erich OFahnr.z.S 04.09.1920
Recknagel Erwin OMasch 09.10.1912
Streckmann Hinrich MtrOGfr 20.10.1917
Voigt Kurt MaschGfr 24.04.1921

Członkowie załogi U 93 wzięci do niewoli w dniu 15.01.1942r:
Ackermann Christian MechOGfr 09.11.1920
Alsleben Heinz MtrGfr 25.12.1922
Becker Erich OLt.ing 21.08.1913
Bruckmann Heinz OBtsMt 07.12.1914
Buch Artur MaschOGfr 25.09.1918
Esser Karl-Heinz FkOGfr 15.09.1920
Fischer Peter OFahnr 11.09.1923
Förstner Emil OFkMt 04.09.1914
Giergen Hans MaschMt 27.01.1918
Habla Rudolf MtrGfr 22.02.1922
Hasler Ernst FkMt 21.08.1916
Jonka Horst MaschGfr 29.07.1921
Kasberger Hermann OMechMt 03.03.1915
Kersting Heinz MaschOGfr 15.01.1920
Kiener Heinz OMaschMt 24.07.1919
Klenner Hans-Helmut OMaschMt 26.05.1917
Klenner Hans-Helmut OMaschMt 26.05.1917
Kretzschmar Horst MaschHGfr 31.12.1920
Krück Walter MaschGfr 04.02.1921
Krügel Hans-Eberhard MtrOGfr 13.08.1920
Kühn Erich MaschMt 15.05.1919
Lethaus Heinz OStrm 16.01.1916
Opitz Johannes OLt.z.S 20.03.1918
Otter Leonhard MaschGfr 15.09.1921
Prehler Philipp MtrOGfr 19.06.1922
Prochnow Edmund StOMasch 08.08.1908
Przyklenk Josef OMaschMt 10.01.1914
Schilling Karl MechHGfr 20.08.1919
Schmeckenbecher Erich MaschGfr 24.04.1921
Schork Alfred MtrOGfr 11.10.1922
Schöttler Helmut MaschOGfr 29.08.1920
Schrödl Franz MtrOGfr 27.12.1918
Seifrid Oskar MaschHGfr 18.10.1919
Streifensand Hans-Joachim OFähnr.z.S 19.01.1922
Stüwe Bernhard OBtsMt 24.12.1915
Tautz Heinz MaschGfr 04.05.1922
Thyssen Peter FkGfr 07.11.1921
Wettering Adolf MaschOGfr 19.01.1923
Wosnitzka Georg MtrGfr 25.07.1921
Wunderlich Ernst MtrOGfr 27.11.1920

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/BDUKTB30269.htm
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.uboataces.com/ref-insignia.shtml
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Nie masz wystarczających uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego postu.
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Posty: 1 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ VII



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość