1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U-71 Typ VIIC

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 1 • Strona 1 z 1

U-71 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 01.04.08, 08:51

U 71 Typ VIIC

Stocznia: F.Krupp Germaniawerft AG, Kiel-Gaarden
Numer zamówienia: 618
Zamówienie: 25.01.1939
Położenie stępki: 21.12.1939
Wodowanie: 31.10.1940
Wcielenie do służby: 14.12.1940
Numer pocztowy: M 26 448

Przebieg służby:
14.12.1940 - 31.05.1941 - 7 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenie załogi)
01.06.1940 - 31.05.1943 - 7 Flotylla U-bootów, St. Nazaire (okręt bojowy)
01.06.1943 - 30.06.1944 - 24 Flotylla U-bootów, Memel (okręt szkolny)
01.07.1944 - 01.02.1945 - 22 Flotylla U-bootów, Gotenhafen/Wilhelmshaven (okręt szkolny)
27.02.1945 - Wycofany ze służby, w związku ze zużyciem mechanizmów okrętowych.
03.05.1945 - Zatopiony w śluzie Readera w Wilhelmshaven w ramach operacji Regenbogen.

Dowódcy:
14.12.1940 - 03.07.1942 - KL ~ KK Walter Flachsenberg
03.07.1942 - 01.05.1943 - OL Harro Rodler von Roithberg
02.05.1943 - 30.06.1943 - brak dowódcy
01.07.1943 - ?.07.1943 - LT Erich Krempl
?.07.1943 - ?.05.1944 - OL Uwe Christiansen
?.05.1944 - 07.06.1944 - OL Curt Hartmann
08.06.1944 - 27.02.1945 - OL Emil Ranzau

Liczba patroli: 10

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 5 (38.894 ton)/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Patrol 1 (14.06.1941 - 02.07.1941)
14.06. U 71 pod dowództwem Waltera Flachsenberga wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. W nocy z 24 na 25 czerwca Walter Flachsenberg nawiązał kontakt z wykrytym poprzedniego dnia przez U 203 konwojem HX-133. W momencie podejścia na dogodną pozycję do wykonania ataku U 71 został wykryty przez brytyjską korwetę HMS Gladiolus. Początkowo dowódca korwety zamierzał staranować przeciwnika, ale po przemyśleniu konsekwencji tego kroku (uszkodzenie własnego okrętu) pozwolił napastnikowi zanurzyć się, aby następnie przeprowadzić atak bombami głębinowymi. Wkrótce po zanurzeniu, okręt Waltera Flachsenberga został namierzony asikiem przez HMS Gladiolus, która przystąpiła do natychmiastowego ataku, zrzucając w kliku podejściach 30 bomb głębinowych. Dalsze sześć bomb zrzuciła przybyła z pomocą kolejna brytyjska korweta HMS Nasturtium. Po około trzydziestu minutach od ostatniego ataku Flachsenberg wynurzył swój poważnie uszkodzony okręt, aby spróbować uciec na powierzchni. Niedługo potem U 71 został wykryty przez obserwatorów HMS Gladiolus. Jej dowódca rozkazał otworzyć do napastnika ogień z dziobowego działa 102 mm, ale z początku wykonanie tego rozkazu był uniemożliwiony przez korwetę HMS Nasturtium, która weszła na linię strzału. Dopiero po jej odpłynięciu HMS Gladiolus rozpoczęła ostrzał i jak twierdził jej dowódca uzyskano jedno trafienie w kiosk U-boota, który poszedł od razu na dno. Stwierdzenie to było błędne, bowiem U 71 nie tylko nie został trafiony a na dodatek wymknął się obu okrętom. Ze względu na odniesione uszkodzenia Walter Flachsenberg przerwał patrol i rozpoczął rejs powrotny do bazy w St. Nazaire, gdzie przybył 2 lipca kończąc trwający prawie trzy tygodnie patrol (19 dni).

Patrol 2 (02.08.1941 - 07.09.1941)
02.08. U 71 pod dowództwem Waltera Flachsenberga wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Dwa dni później 4 sierpnia Walter Flachsenberg odebrał meldunek z U 565 o kontakcie z konwojem OG.70, ale nie podjął w związku z tym faktem żadnych ofensywnych działań. W okresie od 6 do 8 sierpnia U 71 bez powodzenia operował przeciwko meldowanemu przez B-Dienst, konwojowi HG.68. Następnie Walter Flachsenberg w ramach zgrupowania Grönland prowadził bezskuteczne działania przeciwko wykrytemu przez U 501 konwojowi ON-4(S). Alianci wiedząc z przechwyconych i odszyfrowanych depesz o tym zgrupowaniu zmienili trasy następujących konwojów: ON-6(F), ON-7(S), ON-8(F), ON-9(S), HX-144, HX-145 i SC-40, dzięki czemu ominęły one niebezpieczny rejon. W dniu 26 sierpnia U 71 odebrał meldunek U 141 o kontakcie z konwojem OS-4. Dwa dni później Walter Flachsenberg nawiązał kontakt z tym konwojem, ale przeprowadzone ataki na płynące w nim statki okazały się bezskuteczne. Od 1 września U 71 operował na zachód od Irlandii w ramach grupy Bosemüller, przeciwko wykrytemu przez U 73 konwojowi SL.84. Z powodu złej pogody ani U 71 ani żaden z okrętów tej grupy nie odnalazł meldowanego konwoju. W trakcie tych poszukiwań Walter Flachsenberg odebrał w dniu 2 września meldunek U 557 o kontakcie z konwojem OG-73, ale ze względu na kończące się paliwo nie podjął żadnych działań. W dniu 07.09. U 71 wpłynął do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający ponad pięć tygodni patrol (37 dni).

Patrol 3 (29.09.1941 - 31.10.1941)
29.09. U 71 pod dowództwem Waltera Flachsenberga wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. W dniu 2 października Walter Flachsenberg otrzymał polecenie zaatakowania wykrytego przez samolot Fw 200 Condor konwoju OG-75. Sześć dni później 8 października U 71 nawiązał kontakt z oczekiwanym konwojem, ale w prowadzonych następnie atakach nie odniósł żadnych sukcesów. Od 17 października Walter Flachsenberg operował prawdopodobnie w ramach grupy Breslau przeciwko meldowanemu przez agentów konwojowi HG-75. W oczekiwaniu na ten konwój U 71 bezskutecznie zaatakował w dniu 19 października nieprzyjacielski niszczyciel. Krótko po północy 23 października Walter Flachsenberg nawiązał kontakt z HG-75, o którym zameldował następnie dowództwu. W wykonanym w nocy z 25 na 26 października ataku U 71 bezskutecznie zaatakował czterema torpedami nieprzyjacielski niszczyciel. W rewanżu nieprzyjacielska jednostka przez siedem godzin polowała na okręt Waltera Flachsenberga. Bliskie wybuchy zrzuconych przez nią bomb głębinowych poważnie uszkodziły U 71, zmuszając jego dowódcę do przerwania patrolu i powrotu do bazy. W dniu 31.10. U 71 wpłynął do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający prawie pięć tygodni patrol (33 dni).

Patrol 4 (29.11.1941 - 21.01.1942)
29.11. U 71 pod dowództwem Waltera Flachsenberga wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem przedrzeć się przez Cieśninę Gibraltarską na Morze Śródziemne, aby w oparciu o bazy we Włoszech i okupowanej Grecji atakować nieprzyjacielską żeglugę w tym rejonie. Następnego dnia okręt Waltera Flachsenberga został bezskutecznie zaatakowany przez brytyjski bombowiec Whitley z 502 Sqn RAF. Kilka godzin później U 71 otrzymał z dowództwa polecenie udania się z najwyższą prędkością w kierunku ciężko uszkodzonego przez inny bombowiec Whitley U 563, by wraz z U 206 eskortować go do najbliższej bazy. Z powodu problemów z silnikami Diesla Walter Flachsenberg nie mógł jednak wykonać tego rozkazu, bowiem sam musiał wracać do bazy, gdzie przybył w dniu 5 grudnia. Po trwających prawie dwa tygodnie naprawach U 71 opuścił w dniu 18 grudnia St. Nazaire, by według zmienionych rozkazów atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Już na samym początku patrolu okręt Waltera Flachsenberga został przydzielony do grupy Seeräuber w ramach której operował przeciwko wykrytemu w dniu 16 grudnia przez samolot Fw 200 Condor konwojowi HG-76. W dniu 22 grudnia U 71 nawiązał kontakt z meldowanym konwojem, ale niedługo potem został wykryty i odpędzony przez jeden z okrętów eskorty. W okresie od 11 do 16 stycznia Walter Flachsenberg w ramach grupy Seydlitz bez powodzenia operował przeciwko konwojowi HG-78. W dniu 21.01. U 71 wpłynął do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający prawie pięć tygodni patrol (34 dni).

Patrol 5 (23.02.1942 - 20.04.1942)
23.02. U 71 pod dowództwem Waltera Flachsenberga wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży USA (rejon pomiędzy przylądkiem Hatteras i Nowym Jorkiem). W dniu 17 marca Walter Flachsenberg storpedował o godzinie 18:58 i ciężko uszkodził dwiema torpedami w kwadracie marynarki CB 4941 należący do norweskiego armatora Hagb. Waage z Oslo tankowiec Ranja (6.355 ton)*. O godzinie 19:54 U 71 wystrzelił do wciąż poruszającego się tankowca kolejną torpedę, po której trafieniu zastopował on i stanął cały w płomieniach. Około 20:00 Walter Flachsenberg opuścił rejon akcji po upewnieniu się, że statek jest ostatecznie stracony. Trzy dni później 20 marca U 71 zatrzymał serią z karabinu maszynowego o godzinie 20:54 w kwadracie marynarki CA 9641 należący do amerykańskiego armatora Calmar SS Co Inc z Nowego Jorku frachtowiec Oakmar (5.766 ton). Ponieważ wzburzony stan oceanu nie pozwalał na użycie działa pokładowego Walter Flachsenberg zmuszony był zatopić statek przy pomocy torpedy. Wystrzelona o godzinie 21:20 torpeda ze względu na wzburzony stan oceanu minęła cel i dopiero następna wystrzelona dziewiętnaście minut później trafiła i posłała Oakmar na dno. W dniu 26 marca U 71 storpedował o godzinie 14:59 w kwadracie marynarki CA 7995 należący do amerykańskiego armatora Socony-Vacuum Oil Co Inc z Nowego Jorku tankowiec Dixie Arrow (8.046 ton). Na skutek tych trafień tankowiec pękł na pół a cała część dziobowa stanęła w ogniu. Ostatecznie Dixie Arrow zatonął dwie godziny po storpedowaniu. Niedługo po tym sukcesie okręt Waltera Flachsenberga został bezskutecznie zaatakowany przez przybyłą na miejsce akcji Catalinę i niszczyciel USS Tarbell. W dniu 31 marca dowódca U 71 zameldował o rozpoczęciu rejsu powrotnego, w trakcie którego zatopiono dwie jednostki:
- 31.03. o godzinie 22:22 w kwadracie marynarki CA 6989 należący do brytyjskiego armatora Eagle Oil & Shipping Co Ltd z Londynu tankowiec San Gerardo (12.915 ton),
- 01.04. o godzinie 04:53 w kwadracie marynarki CA 6997 należący do brytyjskiego armatora Walter Runciman & Co Ltd z Newcastle frachtowiec Eastmoor (5.812 ton).
W dniu 20.04. U 71 wpłynął do bazy w La Pallice, kończąc trwający ponad osiem tygodni patrol (57 dni)**.

Patrol 6 (04.06.1942 - 20.06.1942)
04.06. U 71 pod dowództwem Waltera Flachsenberga wypłynął z bazy w La Pallice, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Następnego dnia okręt Waltera Flachsenberga został zaatakowany przez australijski samolot Sunderland z 10 Sqn RAAF. Australijska maszyna zrzuciła na U 71 osiem płytko nastawionych bomb głębinowych oraz ostrzelała go z działek pokładowych zużywając prawie 2000 pocisków. Na skutek tego ataku okręt Waltera Flachsenberga został ciężko uszkodzony a jeden z członków jego załogi został śmiertelnie ranny. Ze względu na te uszkodzenia U 71 powrócił do bazy w La Pallice, płynąc w eskorcie E-bootów. Po naprawach trwających pięć dni Walter Flachsenberg opuścił bazę w La Pallice w dniu 11 czerwca, aby kontynuować przerwany patrol. Od samego początku jego trwania U 71 został przydzielony do grupy Endrass, by w jej ramach zaatakować meldowany przez wywiad konwój HG-84. W dniu 15 czerwca przebywający w pobliżu konwoju Walter Flachsenberg został wykryty i zmuszony do zanurzenia przez nieprzyjacielski samolot. Pomimo tego wydarzenia U 71 kontynuował podążanie za HG-84, by w nocy wykonać ataki na płynące w nim statki. Po zapadnięciu zmroku szykujący się do ataku okręt Waltera Flachsenberga został wykryty i zaatakowany bombami głębinowymi. Na skutek tego ataku U 71 został poważnie uszkodzony, co zmusiło Waltera Flachsenberga do przerwania patroli i powrotu do bazy. W dniu 20.06. U 71 wpłynął do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający ponad tydzień patrol (11 dni).

Patrol 7 (04.07.1942 - 15.08.1942)
04.07. U 71 pod dowództwem Harro Rodlera von Roithberga wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Od 13 do 27 lipca Harro Rodler von Roithberg operował na południe od Islandii w ramach grupy Wolf przeciwko nieprzyjacielskim konwojom. W dniu 13 lipca U 71 nawiązał kontakt z konwojem ON-111 o którym zameldowano dowództwu. Te nakazało von Roithbergowi śledzenie celu i wysyłanie sygnałów naprowadzających. Po zakończeniu działań przeciwko ON-111, Harro Rodler von Roithberg podobnie jak dowódcy innych U-bootów należących do zgrupowania Wolf do dnia 23 lipca bezskutecznie poszukiwał celów dla swych torped. Od 24 do 27 lipca U 71 wraz z innymi okrętami operował przeciwko meldowanemu przez B-Dienst konwojowi ON-113. Po rozwiązaniu grupy Wolf, Harro Rodler von Roithberg udał się na spotkanie z podwodnym tankowcem. W dniu 29 lipca U 71 spotkał się z U 461 z którego pobrał prowiant oraz 60m3 paliwa. W okresie od 1 do 7 sierpnia Harro Rodler von Roithberg operował w ramach grupy Steinbrock. W dniu 2 sierpnia U 71 odebrał meldunek U 552 o kontakcie z konwojem ON-115. Tego samego dnia Harro Rodler von Roithberg nawiązał kontakt z ON-115 i w przeprowadzonym o godzinie 19:18 ataku zgłosił niepotwierdzone po wojnie uszkodzenie w kwadracie marynarki BC 5887 frachtowca o tonażu ca 6.000 ton. Od 5 sierpnia U 71 bez powodzenia operował przeciwko wykrytemu przez U 593 konwojowi SC-94. W dniu 15.08. U 71 wpłynął do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający ponad sześć tygodni patrol (43 dni).

Patrol 8 (05.10.1942 - 17.11.1942)
05.10. U 71 pod dowództwem Harro Rodlera von Roithberga wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. W pierwszej części patrolu Harro Rodler von Roithberg operował w ramach grupy Panther przeciwko wykrytemu w dniu 16 października przez U 704 konwojowi ON-137. W okresie od 24 października do 6 listopada U 71 operował w ramach grupy Veilchen m.in. przeciwko wykrytemu w dniu 30 października przez U 522 konwojowi SC 107. Dnia 4 listopada Harro Rodler von Roithberg zgłosił prawdopodobne uszkodzenie o godzinie 01:59 w kwadracie marynarki AK 5484 frachtowca o tonażu ca. 5.000 ton będącego maruderem z konwoju SC-107. W rzeczywistości statek nie został trafiony a U 71 zużył podczas tego ataku aż pięć torped. W dniu 17.11. U 71 wpłynął do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający ponad sześć tygodni patrol (44 dni).

Patrol 9 (23.12.1942 - 12.02.1943)
23.12. U 71 pod dowództwem Harro Rodlera von Roithberga wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Od 31 grudnia do 21 stycznia Harro Rodler von Roithberg bezskutecznie operował w ramach grupy Falke, przeciwko konwojom ONS-158 i ON-159. Następnie U 71 należał do grupy Landsknecht w ramach której bezskutecznie operował na zachód od Irlandii w okresie od 22 do 28 stycznia przeciwko nieprzyjacielskim konwojom. Od 4 do 7 lutego Harro Rodler von Roithberg operował w ramach zgrupowania Harthertz przeciwko meldowanym przez B-Dienst konwojom MKS/KMS. W dniu 12.02. U 71 wpłynął do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający ponad siedem tygodni patrol (51 dni).

Patrol 10 (27.03.1943 - 25.04.1943)
27.03. U 71 pod dowództwem Harro Rodlera von Roithberga wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Od 8 do 12 kwietnia Harro Rodler von Roithberg operował w ramach grupy Adler przeciwko konwojom m.in. SC-125, HX-232 i ON 176. Podczas akacji przeciwko temu ostatniemu U 71 został wykryty i zaatakowany najpierw ogniem z dział a następnie trzydziestoma ośmioma bombami głębinowymi przez brytyjski niszczyciel wchodzący w skład eskorty konwoju. Atak ten trwał sześć godzin w wyniku, którego Harro Rodler von Roithberg utracił kontakt z ON-176 a jego okręt został lekko uszkodzony. W dniu 17 kwietnia U 71 został staranowany przez U 631. O powstałych na skutek tego zderzenia uszkodzeniach Harro Rodler von Roithberg zameldował dowództwu, które nakazało mu wracać do ojczyzny, gdzie U 71 ze względu na odniesione uszkodzenia i zużyte mechanizmy miał przejść do służby szkoleniowej. W dniu 26 kwietnia Harro Rodler von Roithberg wpłynął do bazy w Bergen, którą opuścił następnego dnia po prowizorycznej naprawie uszkodzeń, by etapami (zawinięcie do Kristiansand w dniu 27 kwietnia) popłynąć do bazy w Königsbergu. W dniu 01.05. U 71 wpłynął do Königsbergu, kończąc trwający ponad pięć tygodni patrol (36 dni)

W dniu 27.02.1945r przebywający w bazie w Wilhelmshaven U 71 ze względu na duże zużycie mechanizmów został wycofany ze służby. W dniu 5 maja 1945 roku w ramach operacji Regenbogen okręt został zatopiony w prowadzącej do bazy w Wilhelmshaven śluzie Readera. Po wojnie wrak okrętu wydobyto i pocięto na złom.

Przypisy:
* M/T Ranja była jednym z pięciu norweskich statków, które w ramach operacji Rubble przedarły się przez kontrolowane przez Niemców Cieśniny Duńskie, Skagerrak i Kattegat ze szwedzkich portów na Wyspy Brytyjskie. Podczas trwania tej operacji tankowiec został zaatakowany przez niemiecki samolot. Na skutek tego ataku ciężko ranny został Szwed Nils Rydberg, który zmarł w szpitalu w Kirkwall. Za swoją postawę został on pośmiertnie odznaczony Orderem Brytyjskiego Imperium. Część załogi tankowca podczas tego rejsu stanowili marynarze z zatopionych podczas bitwy o Narwik brytyjskich okrętów m.in. niszczyciela HMS Hunter.
** Patrol ten w tym okresie wojny był rekordowy jeżeli chodzi o jednostki typu VII. W trakcie jego trwania U 71 przebył 7.065,5 mil morskich z czego 841 pod wodą.

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/BDUKTB30269.htm
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.uboataces.com/ref-insignia5.shtml
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Nie masz wystarczających uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego postu.
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Posty: 1 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ VII



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 0 gości

cron