1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U-96 Typ VIIC

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 5 • Strona 1 z 1

U-96 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 11.02.08, 08:19

U 96 Typ VIIC

Stocznia: F.Krupp Germaniawerft AG, Kiel-Gaarden
Numer zamówienia: 601
Zamówienie: 30.05.1938
Położenie stępki: 16.09.1939
Wodowanie: 01.08.1940
Wcielenie do służby: 14.09.1940
Numer pocztowy: M 29 052

Przebieg służby:
14.09.1940 - 30.11.1940 - 7 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenie załogi)
01.12.1940 - 31.03.1943 - 7 Flotylla U-bootów, St. Nazaire (okręt bojowy)
01.04.1943 - 30.06.1944 - 24 Flotylla U-bootów, Memel (okręt szkolny)
01.07.1944 - 15.02.1945 - 22 Flotylla U-bootów, Gotenhafen (okręt szkolny)
15.02.1945 - Wycofany ze służby w bazie w Wilhelmshaven,
30.03.1945 - Zatopiony w bazie w Wilhelmshaven podczas nalotu amerykańskich samolotów z 8 Floty Powietrznej USAAF.

Dowódcy:
14.09.1940 - 01.04.1942 - KL Heinrich Lehmann-Willenbrock
28.03.1942 - 15.03.1943 - OL Hans-Jürgen Hellriegel
16.03.1943 - 30.06.1944 - OL Wilhelm Peters
?.02.1944 - ?.06.1944 - OL Horst Willner
01.07.1944 - 15.02.1945 - OL Robert Rix

Liczba patroli: 11

Zatopione/uznane za stracone/uszkodzone statki handlowe: 27/181.206 ton)/1 (8.888 ton)/1 (33.043 ton)

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Patrol 1 (04.12.1940 - 29.12.1940)
04.12. U 96 pod dowództwem Heinricha Lehmann-Willenbrocka wypłynął o godzinie 05:00 z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Tego samego dnia U 96 wpłynął do bazy we Frederikshavn, którą opuścił następnego dnia po uzupełnieniu paliwa. W pierwszych dniach patrolu okręt Heinricha Lehmann-Willenbrocka pełnił funkcję jednostki meteorologicznej. Dnia 11.12. U 96 nawiązał kontakt z konwojem HX-92, o którym zameldowano dowództwu. W serii czterech ataków na konwój, jakie miały miejsce w dniach 11 i 12 grudnia Heinrich Lehmann-Willenbrock zatopił 3 statki a jeden uszkodził:
-11.12 o godzinie 15:12 zatopił w kwadracie marynarki AM 2376 należący do brytyjskiego armatora New Zealand Shipping Co Ltd z Londynu statek pasażersko - towarowy Rotoura (10.890 ton),
- 11.12. o godzinie 20:52 uszkodził w kwadracie marynarki AM 2618, należący do holenderskiego armatora NV Maatschappij ´Vrachtvaart´ z Rotterdamu frachtowiec Towa (5.419 ton), który został ponownie storpedowany o godzinie 21:30 a następnie dobity 16-toma pociskami z działa 88mm,
- 12.12. o godzinie 01:56 zatopił w kwadracie marynarki AM 2618 należący do szwedzkiego armatora A/B Svenska Amerika-Mexiko Linien z Geteborga frachtowiec Stureholm (4.575 ton),
- 12.12. o godzinie 04:31 zatopił w kwadracie marynarki AM 2863 należący do belgijskiego armatora Compagnie Maritime Belge (Lloyd Royal) SA z Antwerpii frachtowiec Macedonier (5.227 ton).
W dniu 14 grudnia w godzinach porannych U 96 bezskutecznie zaatakował mały frachtowiec Tego samego dnia Heinrich Lehmann-Willenbrock storpedował dwa statki:
- o godzinie 10:21 zatopił w kwadracie marynarki AL 3337 należący do brytyjskiego armatora Furness, Withy & Co Ltd z Liverpoolu statek pasażerski Western Prince (10.926 ton)
- o godzinie 21:02 uszkodził w kwadracie marynarki AL 3182 ogniem artyleryjskim należący do brytyjskiego armatora Douglas & Ramsay z Glasgow frachtowiec Empire Razorbill (5.118 ton).
Cztery dni później U 96 storpedował i uszkodził o godzinie 16:15 w kwadracie marynarki AL 3568 należący do holenderskiego armatora NV Phs. van Ommeren´s Scheepvaartbedrijf z Rotterdamu tankowiec Pendrecht (10.746 ton), będący maruderem z konwoju OB-259. Uszkodzona jednostka mimo podjętej przez Heinricha Lehmann-Wllenbrocka próby dobicia zdołała wymknąć się U 96 i dotrzeć o własnych siłach do portu Rothesay. W dalszej części patrolu Heinrich Lehmann-Willenbrock z jedną pozostałą mu w wyrzutniach torpedą poszukiwał celów w rejonie Kanału Północnego. W dniu 29.12. U 96 wpłynął o godzinie 16:13 do bazy w Lorient, kończąc trwający trzy i pól tygodnia patrol (26 dni).

Patrol 2 (09.01.1941 - 22.01.1941)
09.01. U 96 pod dowództwem Heinricha Lehmann-Willenbrocka wypłynął o godzinie 15:05 z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku (rejon Kanału Północnego). W dniu 16 stycznia U 96 storpedował o godzinie 03:56 w kwadracie marynarki AM 0185 należący do brytyjskiego armatora Pacific Steam Navigation Co Ltd z Liverpoolu statek pasażerski Oropesa (14.118 ton). Do uszkodzonej jednostki Heinrich Lehmann-Willenbrock wystrzelił w następnych dwóch godzinach kolejne trzy kolejne torpedy (godz. 04:40 - pudło, godz. 05:03 - trafienie, godz. 05:59 - trafienie). Ostatecznie Oropesa zatonęła o godzinie 06:16. Tego samego dnia U 96 odebrał meldunek samolotu Fw-200 Condor o kontakcie z konwojem OB-274. Następnego dnia Heinrich Lehmann-Willenbrock storpedował o godzinie 07:45 w kwadracie marynarki AM 1832 należący do brytyjskiego armatora Blue Star Line Ltd z Londynu statek pasażerski Almeda Star (14.936 ton). Do uszkodzonej jednostki U 96 wystrzelił w ciągu dwóch kolejnych godzin trzy torpedy (godz. 08:05 - trafienie, godz.: 9:07 - trafienie, godz. 9:55 - trafienie). Dodatkowo od 09:32 do 09:42 statek został ostrzelany z działa 88 mm (28 pocisków -uzyskanych 15 trafień w kadłub). Ostatecznie Almeda Star zatonęła trzy minuty po ostatnim trafieniu torpedą o godzinie 09:58. W dniu 22.01. U 96 wpłynął o godzinie 14:11 do bazy w Lorient, kończąc trwający dwa tygodnie patrol (14 dni).

Patrol 3 (30.01.1941 - 28.02.1941)
30.01. U 96 pod dowództwem Heinricha Lehmann-Willenbrocka wypłynął o godzinie 15:05 z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. W dniu 13 lutego U 96 zatopił dwie jednostki pochodzące z konwoju HX-106:
- o godzinie 15:08 w kwadracie marynarki AE 8774 należący do brytyjskiego armatora Anglo-Saxon Petroleum Co Ltd z Londynu tankowiec Clea (7.987 ton),
- o godzinie 20:16 w kwadracie marynarki AL 3281 uszkodzony kilka godzin wcześniej przez U 103 należący do brytyjskiego armatora Oriental Tankers Ltd (Standard Transp. Co Ltd) z Hong Kongu tankowiec Arthur F. Corwin (10.516 ton).
Do uszkodzonego tankowca Heinrich Lehmann-Willenbrock wystrzelił dwie torpedy /godz. 19:50 - trafienie, godz. 20:16 - trafienie/. Dnia 18.02. U 96 zatopił o godzinie 02:27 w kwadracie marynarki AE 7988 należący do brytyjskiego armatora Cairns, Noble & Co Ltd z Newcastle frachtowiec Black Osprey (5.598 ton), będący maruderem z konwoju HX-107. Następnego dnia Heinrich Lehmann-Wilenbrock odebrał meldunek samolotu Fw-200 Condor o kontakcie z konwojem OB-287. Poszukując celu U 96 natknął się 22 lutego o godzinie 12:35 w kwadracie marynarki AL 3668 na uszkodzony poprzedniego dnia przez samolot Fw 200 Condor tankowiec Scottish Standard (6.999 ton), należący do brytyjskiego armatora Tankers Ltd z Londynu, płynący w poszukiwanym konwoju OB-287. Ponieważ w pobliżu dryfującego Scottish Standard przebywał brytyjski niszczyciel Heinrich Lehmann-Willenbrock zanurzył okręt i o godzinie 15:49 i 15:52 wystrzelił z położenia podwodnego dwie torpedy, które trafiły w cel posyłając go na dno. Zaraz po wystrzeleniu drugiej torpedy U 96 został zaatakowany przez niszczyciel, który zrzucił 37 bomb głębinowych. Ich eksplozje spowodowały powstanie na okręcie Heinricha Lehmann-Willenbrocka drobnych uszkodzeń. Tego samego dnia U 96 odebrał meldunek kolejnego samolotu Fw 200 Condor o kontakcie z następnym konwojem - OB-288. Heinrich Lehmann-Willenbrock zgodnie z poleceniem dowództwa operując w ramach zgrupowania U-bootów w nocy z 23 na 24 lutego w serii trzech ataków na konwój OB-288 storpedował trzy jednostki:
- 23.02. o godzinie 23:27 zatopił w kwadracie marynarki AL 2472 należący do brytyjskiego armatora Lawther, Latta & Co (Nitrate Producers SS Co) z Londynu frachtowiec Anglo-Peruvian (5.457 ton),
- 24.02. o godzinie 01:16 zatopił w kwadracie marynarki AL 2418 należący do brytyjskiego armatora Joseph Robinson & Sons z North Shields frachtowiec Linaria (3.385 ton),
- 24.02. o godzinie 02:20 uszkodził w kwadracie marynarki AL 2417 należący do brytyjskiego armatora Christian Salvesen & Co z Edynburga frachtowiec Sirikishna (5.458 ton), będący statkiem komodora konwoju kontradmirała w stanie spoczynku R.A.A. Plowdena.
Uszkodzona jednostka została ostatecznie posłana na dno przez U 96 o godzinie 08:36. W dniu 28.02. U 96 wpłynął o godzinie 18:00 do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający ponad cztery tygodnia patrol (30 dni).

Patrol 4 (12.04.1941 - 22.05.1941)
12.04. U 96 pod dowództwem Heinricha Lehmann-Willenbrocka wypłynął o godzinie 16:24 z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku (rejon na zachód od Irlandii i Kanału Północnego). Od 18 kwietnia Heinrich Lehmann-Willenbrock operował w ramach zgrupowania U-bootów na zachód od Irlandii przeciwko nieprzyjacielskim konwojom. Dziesięć dni później 28 kwietnia U 96 otrzymał polecenie zaatakowania wykrytego przez U 123 konwoju HX-121. Tego samego dnia Heinrich Lehmann-Willenbrock nawiązał kontakt z meldowanym konwojem i w przeprowadzonym o godzinie 19:25 w kwadracie marynarki AL 3437 ataku zatopił trzy jednostki:
- należący do brytyjskiego armatora Hunting & Son Ltd z Newcastle tankowiec Oilfield (8.516 ton),
- należący do brytyjskiego armatora Port Line Ltd z Londynu frachtowiec Port Hardy (8.897 ton),
- należący do norweskiego armatora Lorentzen Rederi & Co z Oslo tankowiec Caledonia (9.892 ton).
Tego samego dnia okręt Heinricha Lehmann-Willenbrocka został bezskutecznie zaatakowany przez brytyjską korwetę HMS Gladiolus. Od 1 maja U 96 operował przeciwko wykrytemu przez samolot Fw 200 Condor konwojowi OB-316. W nocy z 4 na 5 maja Heinrich Lehmann-Willenbrock nawiązał kontakt z jednym z konwojów, ale na wysłany przez niego meldunek o kontakcie nie odpowiedziała żadna przebywająca w pobliżu jednostka. W dniu 19 maja U 96 zatopił o godzinie 03:24 w kwadracie marynarki AM 5474 płynący w konwoju HG-61, należący do brytyjskiego armatora Witherington & Everest z Newcastle frachtowiec Empire Ridge (2.922 ton). W dniu 22.05. U 96 wpłynął o godzinie 18:04 do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający ponad pięć tygodni patrol (41 dni).

Patrol 5 (19.06.1941 - 09.07.1941)
19.06. U 96 pod dowództwem Heinricha Lehmann-Willenbrocka wypłynął o godzinie 14:54 z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w środkowej części Północnego Atlantyku. Od 29 czerwca Heinrich Lehmann-Willenbrock operował bez powodzenia przeciwko wykrytemu przez samolot Fw 200 Condor, konwojowi OG.66. W dniu 5 lipca U 96 natknął się na mały konwój złożony z krążownika pomocniczego HMS Cathay, uzbrojonego jachtu HMS Challenger, trzech korwet HMS Petunia, HMS Starwort, HMS Lavender oraz transportowca Anzelm przewożącego 1.200 członków personelu RAF-u. W przeprowadzonym o godzinie 08:29 w kwadracie marynarki BD 9419 ataku Heinrich Lehmann-Willenbrock wystrzelił pełną salwę dziobową złożoną z czterech torped zgłaszając zatopienie krążownika pomocniczego i uzbrojonego jachtu. W rzeczywistości U 96 zatopił tylko należący do brytyjskiego armatora Booth Steamship Co Ltd (Booth Line) z Liverpoolu transportowiec Anzelm. Kontratakujące okręty eskorty w postaci dwóch korwet HMS Petunia i HMS Lavender (HMS Starwort miał uszkodzony azdyk) zlokalizowały i obrzuciły bombami głębinowymi okręt Heinricha Lehmann-Willenbrocka powodując jego poważnie uszkodzenie. U 96 mógł zostać zatopiony jednak na szczęście dla niego i jego załogi kontratakujące okręty eskorty przerwały atak z powodu niebezpiecznego zbliżenia się do miejsca w którym pływali rozbitkowie z Anzelma. Po wymknięciu się nieprzyjacielowi Heinrich Lehmann-Willenbrock ze względu na rozmiar odniesionych uszkodzeń podjął decyzję powrotu do bazy. W dniu 09.07. U 96 wpłynął o godzinie 19:12 do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający trzy tygodnie patrol (21 dni).

Patrol 6 (02.08.1941 - 12.09.1941)
02.08. U 96 pod dowództwem Heinricha Lehmann-Willenbrocka wypłynął o godzinie 11:30 z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w środkowej i północnej części Północnego Atlantyku. Od 4 sierpnia Heinrich Lehmann-Willenbrock w ramach zgrupowania U-bootów operował przeciwko wykrytemu przez U 565 konwojowi (prawdopodobnie OG.70). Od 6 sierpnia U 96 prowadził bezskuteczne działania przeciwko meldowanemu przez B-Dienst konwojowi HG-68. Po zakończeniu operacji przeciwko HG-68 Heinrich Lehmann-Willenbrock operował w rejonie na południe od Islandii. Od 1 września U 96 w ramach grupy Küfurst prowadził działania przeciwko m.in. konwojowi OG.73 meldowanemu przez samolot Fw 200 Condor. W dniu 12.09. U 96 wpłynął o godzinie 11:39 do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający sześć tygodni patrol (42 dni).

Patrol 7 (27.10.1941 - 06.12..1941)
27.10. U 96 pod dowództwem Heinricha Lehmann-Willenbrocka wypłynął o godzinie 09:52 z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Na pokładzie U 96 podczas tego patrolu przebywał korespondent wojenny Lothar-Günther Buchheim. Od 30 października Heinrich Lehmann-Willenbrock operował w ramach grupy Strosstrupp m.in. przeciwko wykrytemu przez U 552 konwojowi HX-156. W drodze na miejsce przechwycenia HX-156, U 96 natknął się w dniu 31 października na inny konwój OS-10, o którym powiadomiono dowództwo. W przeprowadzonym o godzinie 22:48 ataku Heinrich Lehmann-Willenbrock zatopił w kwadracie marynarki BE 1135 należący do holenderskiego armatora Koninklijke Nederlandsche Stoomboot Mij NV z Amsterdamu frachtowiec Bennekom (5.998 ton). Dowódca U 96 zgłosił także niepotwierdzone po wojnie zatopienie innego frachtowca o tonażu ca. 5.000 ton. Zaraz po tym ataku okręt Heinricha Lehmann-Willenbrocka został wykryty i zaatakowany przez brytyjski eskortowiec HMS Lulworth. Kolejny atak na konwój OS-10, który miał miejsce w nocy z 1 na 2 listopada został udaremniony przez amerykański niszczyciel USS Stanley i kanonierkę USS Garleston, które wykryły U 96 zmuszając go do zejścia w głębokie zanurzenie. Od 5 listopada Heinrich Lehmann-Willenbrock operował w ramach grupy Störtebacker przeciwko konwojowi HG.76 a następnie SL.91. W dniu 19.11. U 96 został przydzielony do grupy Bennecke w ramach której prowadził działania przeciwko konwojowi OG.77. Trzy dni później 22 listopada Heinrich Lehmann-Willenbrock otrzymał polecenie udania się do hiszpańskiego portu Vigo w celu potajemnego uzupełnienia paliwa i prowiantu z internowanego niemieckiego frachtowca Bessel. Po wykonaniu tego zadania U 96 miał dokonać próby przedarcia się na Morze Śródziemne przez pilnowaną przez Brytyjczyków Cieśninę Gibraltarską. W nocy z 27 na 28 listopada U 96 pomyślnie wykonał zadanie uzupełnienia paliwa (100m3) i prowiantu z frachtowca Bessel. Dwa dni później 30 listopada w godzinach wieczornych Heinrich Lehmann-Willenbrock rozpoczął próbę sforsowania Cieśniny Gibraltarskiej, która została udaremniona o godzinie 22:35 przez atak brytyjskiego samolotu Swordfish z 812 FAA. Na skutek ataku U 96 odniósł poważnie uszkodzenia, które zmusiły Heinricha Lehmann-Willenbrocka do osadzenia okrętu na dnie na głębokości 60 ~ 70 metrów w celu przeprowadzenia napraw. Po zakończeniu wszystkich możliwych do naprawy uszkodzeń U 96 wynurzył się następnego dnia o godzinie 04:45 rozpoczynając rejs powrotny do bazy. W dniu 09.12. U 96 wpłynął o godzinie 19:02 do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający prawie sześć tygodni patrol (41 dni).

Własne notatki sporządzone podczas trwania tego patrolu oraz zebrane wspomnienia członków załogi U 96 z poprzednich patroli posłużyły Lotharowi-Güntherowi Buchheimowi jako materiał do napisania po wojnie powieści Pt. "Okręt" ("Das Boot"), która w 1981 roku doczekała się ekranizacji (powstała wersja kinowa oraz serial telewizyjny).

Patrol 8 (31.01.1942 - 23.03.1942)
31.01. U 96 pod dowództwem Heinricha Lehmann-Willenbrocka wypłynął o godzinie 16:45 z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku (rejon wybrzeży Kanady). W okresie od 19 do 22 lutego Heinrich Lehmann-Willenbrock storpedował cztery statki:
- 19.02. o godzinie 23:29 zatopił w kwadracie marynarki BB 7753 należący do brytyjskiego armatora Walter Runciman & Co Ltd z Newcastle frachtowiec Empire Seal (7.965 ton)
- 20.02. o godzinie 04:53 zatopił w kwadracie marynarki BB7884 należący do amerykańskiego armatora Ford Motor Co z Detroit frachtowiec Lake Osweya (2.398 ton)
- 22.02. o godzinie 02:44 uszkodził w kwadracie marynarki BB 7746 należący do norweskiego armatora Bertrand Jacobsen z Arendal frachtowiec Torungen (1.948 ton), który został dobity pociskami z działa 88mm /wystrzelono 27 pocisków pomiędzy godziną 03:50 a 04:20/,
- 22.02. o godzinie 22:57 ciężko uszkodził w kwadracie marynarki BB 7557 należący do brytyjskiego armatora Western Oil Shipping Co z Londynu, tankowiec Kars (8.888 ton), będący maruderem z konwoju HX-175.Na skutek trafienia torpedą tankowiec stanął w płomieniach. Trzy dni później wypalony wrak przełamał się na pół, z czego na powierzchni utrzymała się tylko cześć rufowa, która została odholowana w pobliże portu Halifax, gdzie osadzono ją na mieliźnie. Ze względu na rozmiar niszczeń statek uznano za stracony.
W dniu 9 marca U 96 zatopił o godzinie 21:09 w kwadracie marynarki BB 7965 należący do norweskiego armatora Thorvald Hansen z Oslo frachtowiec Tyr (4.265 ton). W dniu 23.03. U 96 wpłynął o godzinie 10:28 do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający ponad siedem tygodni patrol.

Patrol 9 (23.04.1942 - 01.07.1942)
23.04. U 96 pod dowództwem Hansa-Jürgena Hellriegela wypłynął o godzinie 18:32 z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Od 11 maja Hans-Jürgen Hellriegel w ramach grupy Hecht operował przeciwko konwojom ONS-92 (wykryty przez U 569) i ONS-94 (wykryty przez U 406). W okresie od 27 do 28 maja U 96 pobrał z pomocniczego tankowca U 116 paliwo (45m3) i prowiant. Po uzupełnieniu zapasów okręt Hansa-Jürgena Hellriegela operował nadal w ramach grupy Hecht. W dniu 1 czerwca U 96 odebrał meldunek U 590 o kontakcie z konwojem ONS-96. Hans-Jürgen Hellriegel zamierzał zaatakować wykryty konwój, ale z powodu złej pogody nie mógł go odnaleźć. Od 8 czerwca U 96 operował przeciwko wykrytemu przez U 124 konwojowi ONS-100. Następnego dnia Hans-Jürgen Hellriegel nawiązał kontakt z ONS-100, który utrzymywał do 10 czerwca. Po zakończeniu operacji przeciwko ONS 100 U 96 prowadził bezskuteczne działania przeciwko wykrytemu przez U 94 w dniu 10 czerwca konwojowi ONS-102. W dniu 23 czerwca Hans-Jürgen Hellriegel spotkał się z tankowcem U 460 z którego pobrał paliwo (20m3) i prowiant. W dniu 01.07. U 96 wpłynął o godzinie 09:44 do St. Nazaire, kończąc trwający prawie dziesięć tygodni patrol (69 dni).

Patrol 10 (24.08.1942 - 05.10.1942)
24.08. U 96 pod dowództwem Hansa-Jürgena Hellriegela wypłynął o godzinie 10:00 z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Od 31 sierpnia Hans-Jürgen Hellriegel w ramach grupy Stier operował przeciwko konwojowi SC-97. W dniu 4 września U 96 został przydzielony do nowoutworzonej grupy Vörwarts, w ramach, której od 9 września prowadził działania przeciwko wykrytemu przez U 584 konwojowi ON-127. W dniu 10 września Hans-Jürgen Hellriegel nawiązał kontakt z ON-127 i przeprowadzonym pomiędzy godziną 16:31 a 16:33 w kwadracie marynarki AK 9929 ataku storpedował trzy statki:
- zatopił należący do belgijskiego armatora Armement Deppe z Antwerpii frachtowiec Elizabeth van Belgie (4.241 ton),
- zatopił należący do norweskiego armatora Wilh. & Paul Jebsen z Bergen tankowiec Sveve (6.313 ton),
- uszkodził należący do brytyjskiego armatora Anglo-American Oil Co Ltd Londynu tankowiec F.J. Wolfe (12.190 ton).
Uszkodzony tankowiec pozostał w konwoju i dopłynął do portu St. Johns, zaliczając po drodze w dniu 16 września kolizję z innym statkiem konwoju ON-127 - Empire Soldier (dawny niemiecki Konsul Hendrik Fisser), który na skutek odniesionych uszkodzeń poszedł na dno. W dniu 11 marca U 96 zatopił trzema pociskami z działa 88 mm o godzinie 11:50 w kwadracie marynarki BD 2394 należący do portugalskiego armatora Empre za de Pesca de Bacalhau do Porto Ltda z Averio trawler Delaes (415ton). Zatopienie neutralnej jednostki Hans-Jürgen Hellriegel tłumaczył brakiem oznaczeń o przynależności do neutralnego państwa, płynięcia kursem zbliżeniowym do konwoju ONS-127 oraz wysyłanymi impulsami azdyku. W okresie od 18 do 19 września U 96 spotkał się z podwodnym tankowcem U 461 z którego pobrał paliwo i prowiant. Po uzupełnieniu zapasów Hans-Jürgen Hellriegel nadal w ramach grupy Vörwarts operował przeciwko konwojowi RB-1. W dniu 25 września U 96 nawiązał kontakt z konwojem RB-1 i w przeprowadzonym o godzinie 23:57 w kwadracie marynarki AL 4483 ataku uszkodził należący do brytyjskiego armatora Coast Lines Ltd z Liverpoolu statek pasażersko - towarowy New York (4.989 ton). Uszkodzona jednostka została ostatecznie dobita następnego dnia przez U 91. Z powodu problemów z silnikami Hans-Jürgen Hellriegel zmuszony był przerwać patrol i wracać do bazy. W dniu 05.10. U 96 wpłynął do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający ponad sześć tygodni patrol (43dni).

Patrol 11 (26.12.1942 - 08.02.1943)
26.12. U 96 pod dowództwem Hansa-Jürgena Hellriegela wypłynął o godzinie 13:45 z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem w drodze do Niemiec atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Od 12 stycznia Hans-Jürgen Hellriegel operował w ramach grupy Jaguar przeciwko konwojom HX-222, SC-116, SC-117. W dniu 29 stycznia U 96 nawiązał przelotny kontakt z konwojem HX 223, o którym Hans-Jürgen Hellriegel zameldował dowództwu. W dniu 31.01. U 96 wpłynął do bazy Bergen. Dalszą część patrolu okręt Hansa-Jürgena Hellriegela odbył etapami:
01.02. Bergen - 02.02. Stavanger
02.02. Stavanger - 02.02. Flekkefjord
03.02. Flekkefjord - 03.02. Kristiansand
04.02. Kristiansand - 06.02. Swinemünde
07.02. Swinemünde - 08.02. Königsberg
Wpływając do bazy w Königsbergu U 96 zakończył trwający ponad sześć tygodni patrol (45 dni).

W dniu 15 lutego 1945 roku U 96 przebywający w bazie w Wilhelmshaven, został wycofany ze służby w związku ze zużyciem mechanizmów okrętowych. Dnia 30 marca 1945 roku U 96 został zatopiony podczas nalotu amerykańskich samolotów 8 floty USAAF na bazę w Wilhelmshaven. Po wojnie wrak okrętu został wydobyty i pocięty na złom.

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/BDUKTB30269.htm
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Ostatnio edytowano 20.02.08, 11:14 przez Brodołak, łącznie edytowano 2 razy
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Postprzez Myszkin » 11.02.08, 09:36

Hej, są małe błędy przy dacie powrotu z 7 patrolu i dacie wyjścia na 8 patrol.
Myszkin
Kapitän zur See
 
Tonaż: 960.000 BRT

Dołączył(a): 24.05.05, 15:57
Lokalizacja: Ostrowiec Świętokrzyski/Warszawa

Postprzez Brodołak » 11.02.08, 09:49

Mea Culpa :oops: :oops: : korektę wprowadziłem
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Postprzez flugzeug30 » 13.02.08, 00:05

Ten Swordfish z 812 FAA, to był wyposażony w radar Mk. I .
flugzeug30
Fähnrich zur See
 
Tonaż: 3.000 BRT

Dołączył(a): 20.12.06, 17:06
Lokalizacja: Łódź

Postprzez Deusmax » 01.04.08, 17:20

Bibliografia:
U-Boote - 1935-45 The History of the Kriegsmarine

Ale szczesliwy okręt
Nie masz wystarczających uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego postu.
Deusmax
Leutnant zur See
 
Tonaż: 134.000 BRT

Dołączył(a): 06.08.06, 22:13
Lokalizacja: Toruń


Posty: 5 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ VII



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 0 gości

cron