U-161 Typ IXC

Stocznia: Deutsche Schiff- und Maschinenbau AG (Seebeckwerft), Wesermünde-Geestemünde
Numer zamówienia: 700
Zamówienie: 25.09.1939
Położenie stępki: 23.03.1940
Wodowanie: 01.03.1941
Wcielenie do służby: 08.07.1941
Numer pocztowy: M 46 894

Przebieg służby:
08.07.1941 - 31.12.1941 - 4 Flotylla U-bootów, Stettin (szkolenie załogi)
01.01.1942 - 27.09.1943 - 2 Flotylla U-bootów, Lorient (okręt bojowy)
27.09.1943 - Zatopiony na południowym Atlantyku w pobliżu Bahia przez amerykański samolot Mariner P-2 z Sqn VP-74 USN

Dowódcy:
08.07.1941 - 30.11.1941 - KL Hans-Ludwig Witt
01.12.1941 - 31.12.1941 - KL Hans-Ludwig Witt
01.01.1942 - 27.09.1943 - KL Albrecht Achilles

Liczba patroli: 6

Zatopione/uszkodzone/uznane za stracone statki handlowe: 13 (60.407 ton)/5 (35.672 ton)/1 (3.305 ton)

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 1 (1.130 ton)/1 (5.450 ton)

Patrol 1 (03.01.1942 - 15.01.1942)
03.01. U 161 pod dowództwem Albrechta Achillesa wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem udać się do bazy w Lorient. W dniu 15.01. U 161 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad tydzień patrol.

Patrol 2 (24.01.1942 - 02.04.1942)
24.01. U 161 pod dowództwem Albrechta Achillesa wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem w ramach grupy Neuland atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Trynidadu i Tobago. W godzinach porannych 19 lutego Albrecht Achilles podpłynął wynurzonym okrętem w pobliże Port of Spain na Trynidadzie i w przeprowadzonym o godzinie 05:32 w kwadracie marynarki ED 9889 ataku storpedował dwa statki:
- należący do brytyjskiego armatora British Tanker Co Ltd z Londynu tankowiec British Consul (6.940 ton),
- należący do amerykańskiego armatora Matson Navigation Co z San Francisco frachtowiec Mokihana (7.460 ton).
Obie storpedowane jednostki osiadły na dnie jednak w późniejszym okresie zostały podniesione i po remoncie ponownie przywrócone do służby. W okresie od 21 lutego do 7 marca U 161 zatopił trzy statki:
- 21.02. o godzinie 21:13 w kwadracie marynarki ED 9739 płynący w konwoju ON-60 należący do brytyjskiego armatora Anglo-Saxon Petroleum Co Ltd z Londynu tankowiec Circe Stell (8.207)
- 23.02. storpedował i uszkodził o godzinie 06:43 w kwadracie marynarki ED 5955 należący do amerykańskiego armatora frachtowiec Lihue (7.001 ton), który zatonął trzy dni później podczas próby holowania,
- 07.03. o godzinie 18:14 w kwadracie marynarki ED 6891 należący do południowoafrykańskiego armatora Union Whaling Co Ltd z Durbanu tankowiec Uniwaleco (9.755ton).
W nocy z 4 na 5 marca prawdopodobnie to okręt Albrechta Achillesa został zauważony przez odbywający patrol stary amerykański okręt podwodny S-17. w nocy 10 marca U 161 płynąc w wynurzeniu na silnikach elektrycznych wpłynął do Port Castries na Wyspie St. Lucia i w przeprowadzonym o godzinie 04:49 w kwadracie marynarki ED 6913 ataku storpedował dwa statki:
- należący do kanadyjskiego armatora Canadian National Steamships Ltd z Montrealu statek pasażerski Lady Nelson (7.970 ton),
- należący do brytyjskiego armatora Bullard King & Co Ltd (Natal Line) z Londynu frachtowiec Umtata (8.141 ton).
Obie storpedowane jednostki osiadły na dnie jednak w późniejszym okresie zostały podniesione i po remoncie ponownie przywrócone do służby. Zaraz po wykonaniu ataku U 161 został dostrzeżony i niecelnie ostrzelany przez obsady działek małokalibrowych. W dniu 14 marca Albert Achilles zatopił o godzinie 02:30 w kwadracie marynarki ED 8318 należący do kanadyjskiego armatora Paterson Steamships Ltd z Fort William w Ontario frachtowiec Sarniadoc (1.940 ton). Następnego dnia U 161 po trwającym od godziny 11:37 do 12:11 ostrzale zatopił przy pomocy 92 pocisków w kwadracie marynarki ED 2955 należący do US Coast Guard tender obsługujący latarnie USS Acacia (1.130 ton). W dniu 02.04. U 161 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad dziewięć tygodni patrol.

Patrol 3 (28.04.1942 - 07.08.1942)
28.04. U 161 pod dowództwem Albrechta Achillesa wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży brazylijskiej wyspy Fernando-de-Noronha położonej 250 mil morskich na północny-wschód od Natalu. Po drodze do rejonu operacyjnego Albrecht Achilles w odpowiedzi na wezwanie U 128 od 11maja przez kilka dni bez powodzenia operował przeciwko konwojowi SL 109. Po dotarciu do rejonu operacyjnego dowódca U 161 zameldował BdU o braku celów, w związku z czym otrzymał pozwolenie udania się do nowego rejonu położonego w pobliżu Trynidadu i Tobago. W dniu 15 czerwca Albrecht Achilles zgłosił niepotwierdzone po wojnie zatopienie o godzinie 00:12 w kwadracie marynarki ED 7388 nieprzyjacielskiego frachtowca o tonażu ca. 4.000 ton, który płynął w konwoju. Następnego dnia U 160 zatrzymał strzałem z działa o godzinie 14:10 w kwadracie marynarki EC 6993 dominikańską łódź żaglową Nueva Altagracia (30 ton). Wysłana na pokład zatrzymanej jednostki grupa abordażowa przed założeniem ładunków wybuchowych, które miały ją zatopić przewiozła na U 161 świeże owoce i żywy drób, które wzbogaciły zapasy żywności na pokładzie okrętu. Po zatonięciu Nueva Altagracia, Albrecht Achilles wziął łodzie z rozbitkami na hol aby podprowadzić je w pobliże wybrzeża. Następnego dnia U 161 zatrzymał strzałem z działa kolejną dominikańską łódź żaglową Ciudad Trujillo, na którą przekazał rozbitków z Nueva Altagracia, zabierając w zamian owoce i drób. W godzinach porannych 3 lipca Albrecht Achilles podpłynął w pobliże kostarykańskiego portu Puerto Limon i w przeprowadzonym o godzinie 04:01 w kwadracie marynarki EL 1265 ataku storpedował stojący przy nadbrzeżu należący do panamskiego armatora Balboa Shipping Co Inc (United Fruit Co) z Balboa frachtowiec San Pablo (3.305 ton), który osiadł na dnie. W późniejszym okresie wojny San Pablo został podniesiony i odholowany do Tampy na remont, gdzie po dokładniejszym zbadaniu rozmiaru uszkodzeń uznano statek za nie nadający się do remontu. W drodze do bazy w dniu 16 lipca U 161 zaatakował wojskowy konwój AS-4, zatapiając o godzinie 15:43 w kwadracie marynarki DD 7862 należący do amerykańskiego armatora Waterman Steamship Co z Mobile frachtowiec Fairport (6.165 ton). Albrecht Achilles zgłosił też niepotwierdzone uszkodzenie kolejnego frachtowca o tonażu ca. 4.000 ton. Kontratakujące należące do eskorty konwoju amerykańskie niszczyciele USS Kearny i USS Wickes przez dziewięć godzin polowały na U 161, powodując jego poważne uszkodzenia. Po wymknięciu się prześladowcom Albrecht Achilles kontynuował rejs do bazy. W dniu 07.08. U 161 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad czternaście i pół tygodnia patrol.

Patrol 4 (19.09.1942 - 09.01.1942)
19.09. U 161 pod dowództwem Albrechta Achillesa wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na wodach Zatoki Gwinejskiej. W pierwszej połowie października Albrecht Achilles spotkał się z podwodnym tankowcem U 459 z którego pobrał paliwo i prowiant. W okresie od 23 października do 29 listopada U 161 zaatakował cztery jednostki:
- 23.10. storpedował i uszkodził o godzinie 07:56 w kwadracie marynarki FH 9678 brytyjski krążownik lekki HMS Phoebe (5.450 ton),
- 08.11. storpedował i uszkodził o godzinie 23:47 w kwadracie marynarki EV 7278 należący do brytyjskiego armatora Ben Line Steamers (William Thomson & Co) z Leith frachtowiec Benalder (5.161 ton),
- 08.11 zatopił o godzinie 23:47 w kwadracie marynarki EV 7278 należący do amerykańskiego armatora American-West African Line Inc z Nowego Jorku frachtowiec West Humhaw (5.527ton),
- 29.11. zatopił o godzinie 00:37 w kwadracie marynarki ES 7693 należący do holenderskiego armatora Koninklijke Java-China-Japan Lijn NV z Amsterdamu frachtowiec Tjileboet (5.760 ton), który płynął w konwoju ON-145.
W dniu 9 grudnia Albrecht Achilles pobrał z podwodnego tankowca U 461 paliwo i prowiant, poczym udał się do nowego rejonu operacyjnego położonego na północ od Natalu w Brazylii. Trzy dni później 12 grudnia U 161 zatopił o godzinie 14:41 w kwadracie marynarki FC 5247 należący do brytyjskiego armatora South American Saint Line z Cardiff frachtowiec Ripley (4.978 ton). Po przybyciu do nowego rejonu operacyjnego Albrecht Achilles nie napotkał żadnych celów i rozpoczął rejs powrotny do bazy. W dniu 09.01. U 161 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający szesnaście tygodni patrol.

Patrol 5 (13.03.1943 - 07.06.1943)
13.03. U 161 pod dowództwem Albrechta Achillesa wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Ameryki Północnej. W drodze do rejonu operacyjnego Albrecht Achilles otrzymał z dowództwa polecenie spotkania się z wracającym z dalekiego wschodu łamaczem blokady Regensburg, aby jego dowódcy przekazać specjalne instrukcje dotyczące marszruty przez Zatokę Biskajską. Po pomyślnym wykonaniu tego zadania w dniu 13 marca, dowódca U 161 otrzymał polecenie spotkania się z kolejnym wracającym z dalekiego wschodu łamaczem blokady tym razem włoskim Pietro Orselo, aby także i jego dowódcy przekazać tajne instrukcje. Po wykonaniu tego zadania w dniu 27 marca, Albrecht Achilles udał się do swojego rejonu operacyjnego. Dnia 12 kwietnia płynący na powierzchni okręt Albrechta Achillesa został bezskutecznie zaatakowany przez niezidentyfikowany samolot. W dniu 26 kwietnia U 161 nawiązał kontakt z szybkim konwojem, o którym Albert Achilles zameldował dowództwu. Pościg za celem został jednak udaremniony przez awarię jednego z Diesli. Dnia 19 maja Albrecht Achilles zatopił przy pomocy działa o godzinie 11:30 w kwadracie marynarki CB 5722 należący do kanadyjskiego armatora Merchant Marine Ltd z Ontario żaglowiec Angelus (255 ton). W dniu 07.06. U 161 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad dwanaście tygodni patrol.

Patrol 6 (08.08.1943 - 27.09.1943)
08.08. U 161 pod dowództwem Albrechta Achillesa wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Brazylii. W drodze do rejonu operacyjnego Albrecht Achilles zgodnie ze specjalnym rozkazem spotkał się w dniu 20 sierpnia z idącym z dalekiego wschodu japońskim okrętem podwodnym I-8, na którego pokład przekazał pilota, obsługę radiostacji, radar Wanze oraz informacje dotyczące najlepszej trasy marszu. W dniu 6 września U 161 spotkał się z wracającym do bazy U 198, któremu przekazał trochę paliwa oraz radar Wanze. Po przybyciu do rejonu operacyjnego Albrecht Achilles zatopił w okresie od 20 do 26 września trzy jednostki:
- 20.09. godzinie 08:52 w kwadracie marynarki FR 52 należący do brytyjskiego armatora South American Saint Line z Cardiff frachtowiec St. Usk (5.472 ton),
- 26.09. w kwadracie marynarki FB 95 brazylijski żaglowiec Cisne Branco (300 ton),
- 26.09. o godzinie 18:50 w kwadracie marynarki FJ 6711 należący do brazylijskiego armatora Companhia Nacional de Navegação Costeira z Rio de Janeiro frachtowiec Itapage (4.998 ton).
Następnego dnia po ostatnim ataku płynący na powierzchni U 161 został zaatakowany i zatopiony przez amerykański samolot Mariner P-2 z Sqn VP-74 USN. Cała załoga okrętu Albrechta Achillesa zginęła.

Członkowie załogi U 161 polegli w dniu 27.09.1943 (W kolejności alfabetycznej):
Achilles Albrecht KKpt 25.01.1914
Alsch Heinrich MaschOGfr 25.09.1921
Baier Helmut MtrOGfr 29.06.1921
Beckmann Wilhelm MtrGfr 23.07.1924
Behrendt Rudolf MechGfr 13.08.1924
Beinhauer Walter MtrOGfr 28.01.1921
Eilert Heinz MaschMt 20.12.1920
Franz Gustav StOMasch 20.06.1914
Günther Heinrich MaschOGfr 12.04.1924
Hähnel Walter MtrOGfr 25.10.1922
Hanke Walter MtrGfr 25.09.1924
Hansen Hinrich OBtsMt 25.09.1917
Hartsieker Karl-Hermann OStrmMt 26.08.1919
Hetz Erhard MaschOGfr 04.06.1923
Hofmann Gotthard OFkMt 20.04.1919
Jakob Otto MaschGfr 13.10.1924
Kilian Horst MaschGfr 26.05.1925
Kinder Paul MtrGfr 25.04.1924
Klaassen Heinrich KpLt.ing.LI 25.05.1908
Knackfuss Detlef Lt.z.S 08.01.1923
Koch Heinrich MaschMt 29.10.1919
Korsch Helmut MechOGfr 13.10.1922
Krause Johann MaschOGfr 13.05.1924
Kuhrt Günther MaschGfr 11.01.1925
Kunze Albert MaschOGfr 01.02.1918
Lehmann Karl MaschOGfr 25.08.1920
Leibfried Egon MaschMt 02.03.1919
Lorenschat Paul MtrGfr 18.03.1925
Lux Rudolf FkOGfr 15.02.1923
Meyer Christoph MechOGfr 14.09.1922
Muthwill Wolfgang MechGfr 02.04.1923
Onischke Otto MaschOGfr 22.08.1921
Redner Heinz MaschGfr 05.02.1924
Richter Heinz MtrOGfr 19.01.1923
Rohmann Werner OMechMt 30.07.1919
Römer Kurt OFkMt 16.12.1904
Ryss Walter MtrOGfr 22.02.1923
Schäfer Herbert OMaschMt 29.02.1920
Schöllner Helmut OBtsMt 30.09.1916
Stille Wilhelm MaschOGfr 21.11.1919
Stoll Heinrich MtrOGfr 09.04.1924
Struckmeyer Heinz MaschOGfr 23.03.1923
Stute Karl Dr 05.03.1909
Thiemke Horst MaschOGfr 27.03.1923
Tietz Otto OStrm 18.11.1913
Uum von Johannes ObMt 09.12.1914
Valentin Karl MaschMt 05.07.1922
Wagner Walter FkGfr 17.02.1924
Walter Karl OMasch 23.05.1914
Weiss Thilo OLt.z.S 24.09.1913
Zajusch Eberhard MtrGfr 01.03.1925
Zander Gerhard MaschOGfr 28.10.1921


Bibliografia:
http://uboat.net
http://www.ubootwaffe.net
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 3