1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U-338 Typ VIIC

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 2 • Strona 1 z 1

U-338 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 02.11.06, 18:57

U 338 Typ VIIC - historia rozszerzona

Stocznia: Nordseewerke GmbH, Emden
Nr zamówienia: 210
Zamówienie: 21.11.1940
Położenie stępki: 04.04.1941
Wodowanie: 20.04.1942
Wcielenie do służby: 25.06.1942
Nr pocztowy: M 06 256

Przebieg służby:
25.06.1942 ? 28.02.1943 ? 8 Flotylla U-bootów, Danzig (szkolenie załogi)
01.03.1943 ? 21.09.1943 ? 7 Flotylla U-bootów, St. Nazaire (okręt bojowy)
20.09.1943 ? Uznany po tej dacie za zaginiony na Północnym Atlantyku z nieznanych przyczyn.

Dowódcy:
25.06.1942 ? 20.09.1943 ? OL ~ KL Manfred Kinzel

Odbyte patrole bojowe: 3

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 4 (21.927 BRT)/1 (7.134 BRT)

Zatopione/ uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 1/0
22.03.1943 ? Halifax ?B? należący do 502 Sqn RAF.

Okres służby U 338 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
26.06. ? 27.06.1942 ? Emden ? próby morskie.
30.06. ? 17.07.1942 ? Kiel ? próby morskie w ramach UAK.
20.07. ? 21.07.1942 ? R?nne/Bornholm ? próby hydrofonów w ramach UAG-Schall.
23.07. ? 26.07.1942 ? Danzig ? próby w ramach UAG III.
27.07. ? 31.07.1942 ? Gotenhafen ? próby sprawności broni torpedowej w ramach TEK.
01.08. ? 31.08.1942 ? Hela ? szkolenie indywidualne oraz głównych mechaników w ramach Agru-Front.
02.09. ? 11.09.1942 ? Pillau ? szkolenie w strzelaniu torpedami w ramach 26 Flotylli U-bootów.
14.09. ? 28.09.1942 ? Kiel ? pobyt w miejscowym arsenale w celu przeprowadzenia instalacji urządzenia do opalania torped FAT.
01.10. ? 03.10.1942 ? Hela ? strzelanie torpedami FAT.
06.10. ? 07.11.1942 ? Eckernförde ? oddelegowanie do służby w TEK i TVA.
09.11.1942 ? 12.11.1942 ? Pillau ? szkolenie w strzelaniu torpedami w ramach 26 Flotylli U-bootów (przerwane z powodu fatalnych warunków atmosferycznych).
13.11. ? 16.11.1942 ? Hela ? teoretyczne szkolenie z zakresu taktyki.
17.11. ? 02.12.1942 ? Pillau ? szkolenie w strzelaniu torpedami w ramach 26 Flotylli U-bootów.
03.12. ? 15.12.1942 ? Gotenhafen ? szkolenie taktyczne w ramach 27 Flotylli U-bootów.
16.12. ? 21.12.1942 ? Pillau ? szkolenie w strzelaniu torpedami w ramach 26 Flotylli U-bootów.
24.12. ? 27.12.1942 ? Kiel ? przerwa świąteczna spędzona w miejscowej bazie.
28.12. -18.02.1943 ? Kiel ? pobyt w stoczni Deutsche Werke w celu przeprowadzenia przeglądu i prac konserwacyjnych.
19.02. ? 22.02.1943 ? Kiel ? przygotowanie okrętu do wyjścia na pierwszy patrol bojowy.

Patrol 1 (23.02.1943 ? 24.03.1943)
23.02. U 338 pod dowództwem Manfreda Kinzela o godzinie 08:00 wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Trzy godziny później o 11:00 po wejściu na rutę 15 doszło do spotkania z eskortą, w towarzystwie której skierowano się następnie w stronę Dużego Bełtu. Tego samego dnia o 21:49 w kwadracie AO 7469 doszło do wymiany składu eskorty. Następnego dnia o godzinie 22:30 (kwadrat marynarki AO 4492) w oczekiwaniu na kolejną zmianę eskorty U 338 stanął na kotwicy. Po jej przybyciu o 01:50 25 lutego ruszono w dalszą drogę kierując się do Kristiansand. Tego samego dnia o godzinie 17:15 zawinięto do w/w bazy, gdzie okręt Kinzela zacumował przy burcie tankowca Marne z którego pobrał paliwo oraz olej napędowy. Po zakończeniu tej operacji U 338 skierował się pod burtę niszczyciela Richard Beitzen z którego otrzymał pitną wodę. Następnego dnia o godzinie 07:00 opuszczono Kristiansand, spotykając się półtorej godziny później z eskortą, w towarzystwie której obrano kurs na Egersund. Jeszcze tego samego dnia o 17:00 zawinięto do w/w portu, gdzie spędzono noc. Dwudziestego siódmego lutego o 12:20 w towarzystwie eskorty opuszczono Egersund, kierując się w stronę kwadratu AN 3131. Po jego osiągnięciu o godzinie 18:00 eskorta zawróciła do bazy zaś U 338 obrał kurs 342?. Następnego dnia o 09:30 (kwadrat marynarki AN 2835) wyminięto dostrzeżoną chwilę wcześniej przez wachtowych dryfującą minę morską. Siódmego marca na okręcie Kinzela odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Kinzel z prędkością marszową rozpocząć operację przeciwko płynącemu kursem NO konwojowi, który dzisiaj o godzinie 02:00 przebywać ma w AK 4234.?.
Tego samego dnia poszukujący konwoju U 338 dwukrotnie zmuszany był do ucieczki pod wodę przed nadlatującymi samolotami:
- o 16:15 (kwadrat marynarki AL 3219) przed dwusilnikowym samolotem (prawdopodobnie był to Wellington), pobyt w zanurzeniu do 17:00,
- o 19:26 (kwadrat marynarki AL 3139) przed samolotem tego samego typu, pobyt w zanurzeniu do 19:52.
Dwa dni później 9 marca o godzinie 13:14 (kwadrat marynarki AL 1624) wykonano alarmowe zanurzenie przed nadpływającym niszczycielem, pozostając następnie pod wodą do 16:07. Ponad trzygodzinny później o 19:14 (kwadrat marynarki AL 2514) po raz drugi w ciągu tego dnia musiano uciekać pod wodę tym razem przed nadpływającą korwetą, której chwilę wcześniej nie udało się zaatakować. Jeszcze tego samego dnia o 23:38 (kwadrat marynarki AL 2538) z pomostu płynącego z powrotem na powierzchni okrętu Kinzela na kursie 50? dostrzeżono rozbłyski pocisków świetlnych, w których stronę się skierowano. Dziesiątego marca poszukujący wciąż nieprzyjaciela U 338 został o godzinie 14:42 (kwadrat marynarki AL 3527) zmuszony do alarmowego zanurzenia i pobytu pod wodą do 17:20 przez dwa nieprzyjacielskie niszczyciele. Następnego dnia o godzinie 14:16 odebrano depeszę z dowództwa o następującej treści:
?Przerwać operację.
Poniższe okręty utworzą grupę Stürmer:
U 305, U 527, U 666, U 523, U 229, U 526, U 642, U 439, U 338, U 190, U 665, U 618, U 641, U 530. Dnia 15.03. godzina 20:00 przebywać w linii dozoru od AK 0372 do AL 7278
.?.
Dwunastego marca na jednostkach w/w grupy o 18:53 odebrano kolejną depeszę z BdU o następującej treści:
?Grupa Stürmer, opuścić dotychczasowe punkty wypadowe. Grupa Stürmer z 14 okrętami do których od południa dołączą U 631, U 598, U 384, U 134 obsadzić nową linię dozoru od AK 3563 do AL 7215.?.
Głównymi celami w/w grupy w nadchodzących dniach miały być konwoje SC.122 (osłaniany przez grupę eskortową B5) i HX.229 (osłaniany prze grupę eskortową B4). Czternastego marca o 20:00 U 338 osiągnął swoją pozycję w zgrupowaniu, która przypadała na kwadrat AK 6333. Dwa dni później 16 marca o godzinie 10:48 odebrano pochodzącą z dowództwa depeszę o następującej treści:
?Południowe okręty grupy Stürmer z najwyższą prędkością rozpocząć działania w związku z meldunkiem Feilera. Konwój godzina 08:25 w BD 1491.?.
Dostrzeżonym i meldowanym przez dowodzonego przez Feilera U 653 konwojem był oczekiwany HX.229. Następnego dnia o godzinie 02:10 (kwadrat marynarki AK 8598) z pomostu U 338 dostrzeżono konwój SC.122 o którym niezwłocznie zameldowano dowództwu, po czym rozpoczęto podejście do niego w celu przeprowadzenia ataku. O 03:05 (kwadrat marynarki AK 8599) w kierunku dwóch najbliższych statków ocenianych na ca. 5.000 ton Manfred Kinzel odpalił dwie torpedy, uzyskując według jego obserwacji trafienie na jednym z nich po którym ten poszedł na dno. W rzeczywistości na skutek tego ataku trafione i zatopione zostały dwie jednostki:
- należący do brytyjskiego armatora Alexander Capper & Co Ltd z Londynu frachtowiec Kingsbury (4.898 ton), płynący na pozycji 51 w konwoju,
- należący do brytyjskiego armatora Dodd, Thomson & Co Ltd z Londynu frachtowiec King Gruffyd (5.072 ton), płynący na pozycji 52 w konwoju.
Minutę po pierwszym ataku w kierunku dwóch kolejnych statków ocenianych na ca 8.500 ton wystrzelono następne dwie torpedy, rejestrując odgłos trafienia, nie mając jednocześnie w związku z wykonywanym manewrem odejścia potwierdzenia wzrokowego jego skutków. Tym razem ofiarą jednej z torped padł należący do holenderskiego armatora NV Van Nievelt, Goudriaan & Co´s Stoomvaart Mij frachtowiec Alderamin (7.886 ton), płynący na pozycji 61 w konwoju. O 03:07 z wyrzutni nr V w kierunku statku ocenianego na ca. 4.000 ton wystrzelono torpedę, która choć minęła pierwotny cel to uderzyła w kolejny statek, którym był płynący na pozycji 124 w konwoju, należący do brytyjskiego armatora Hain SS Co z Londynu frachtowiec Fort Cedar Lake (7.134 ton), który kilka godzin później został dobity przez U 665. Trzy minuty po ostatnim ataku U 338 został zmuszony do alarmowego zanurzenia przez nadpływającą korwetą, która prowadziła w jego kierunku niecelny ogień. Po zniknięciu okrętu Kinzela pod powierzchnią wroga jednostka przystąpiła do polowania zrzucając bomby głębinowe, które detonowały na bezpiecznym dystansie nie czyniąc żadnych szkód. Po wynurzeniu mającym miejsce o 05:54 rozpoczęto pościg za konwojem, uzyskując prawie trzy godziny później o 08:40 (kwadrat marynarki AK 8655) kontakt wzrokowy ze smugą dymu. O godzinie 10:04 (kwadrat marynarki AK 8661) U 338 został zmuszony do zanurzenia i pobytu pod wodą do 10:40 przez dwa nieprzyjacielskie samoloty. Pomimo tej trudności kontynuowano dalej pościg za celem, który został przerwany o 11:20 (kwadrat marynarki AK 8639) koniecznością ponownego zanurzenia przed dostrzeżonym nadlatującym samolotem. Ponad dwie godziny później o 13:41 (kwadrat marynarki AK 9416) U 338 zajął pozycję przed konwojem, schodząc o godzinie 14:03 pod wodę. Półgodziny później podczas pierwszej prowadzonej przez peryskop obserwacji dostrzeżono czubki masztów należących do statku handlowego. Podczas drugiej obserwacji mającej miejsce o godzinie 14:45 dostrzeżono już maszty statków płynących w ściganym konwoju. Sześć minut później w kierunku ocenianego na ca. 10.000 ton statku z wyrzutni nr I wystrzelono torpedę, której detonację zarejestrowano nie uzyskując jednak potwierdzenia wzrokowego skutków ataku. O 14:53 w niedalekiej odległości od okrętu detonowała seria bomb głębinowych ale pomimo to Manfred Kinzel pozostał na peryskopowej opalając minutę później w kierunku kolejnego statku ocenianego na ca. 5.000 ton z wyrzutni nr II torpedę, uzyskując trafienie (potwierdzenie skutków ataku w związku ze zbliżaniem się nieprzyjacielskiego niszczyciela okazało się niemożliwe). Atakowaną jednostką był należący do amerykańskiego armatora Wessel, Duval & Co z Nowego Jorku frachtowiec Granville (4.071 ton), który w ciągu kwadransa od trafienia przełamał się na dwie części po czym poszedł na dno. O godzinie 14:55 w kierunku następnego statku z wyrzutni nr III i IV wystrzelono kolejne torpedy, które ze względu na dystans spudłowały. Po ostatnim ataku Manfred Kinzel nakazał zejść na większą głębokość aby w ten sposób przeczekać spodziewane kontrataki okrętów eskorty. Po wynurzeniu mającym miejsce o 19:26 kontynuowano pościg za SC.122, który ułatwiony był dzięki meldunkowi o kontakcie z nim nadanym przez U 305. Następnego dnia o 01:10 (kwadrat marynarki AK 9276) z pomostu U 338 dostrzeżono sylwetkę samotnego statku, w stronę którego się skierowano. O godzinie 02:56 (kwadrat marynarki AK 9284) w kierunku dostrzeżonej jednostki, którą w rzeczywistości był fragment wraku należącego do brytyjskiego armatora Port Line Ltd z Londynu, ciężko uszkodzonego przez U 305 frachtowca Port Auckland (8.789 ton) wystrzelono pojedynczą torpedę, która chybiła jednak celu. Z dalszych ataków na wrak statku Manfred Kinzel zrezygnował, kontynuując dalej poszukiwanie konwoju. Tego samego dnia o 23:20 (kwadrat marynarki AL 7131) nawiązano kontakt wzrokowy ze złożonym z ca. 20 statków konwojem, o którym zameldowano dowództwu. O północy wychodzący na pozycję dogodną do ataku U 338 został zmuszony do alarmowego zanurzenia przez nieprzyjacielski niszczyciel. Po zejściu na głębokość 2A (160 metrów) w pobliżu okrętu detonowały bomby głębinowe, które spowodowały nieszczelność zbiornika paliwowego, wytrysk oleju napędowego w baterii akumulatorów nr I oraz nieszczelność dławnic wałów napędowych, w wyniku czego do wnętrza okrętu dostało się ca. 6 ton wody. Po odpłynięciu prześladowców o 04:20 (kwadrat marynarki AL 7139) dziewiętnastego marca okręt Kinzela pojawił się z powrotem na powierzchni. O godzinie 11:44 (kwadrat marynarki AL 5778) wykonano alarmowe zanurzenie uciekając przed nadlatującym samolotem zidentyfikowanym jako Sunderland (maszyna ta należała do 228 Sqn RAF), który w wykonanym następnie ataku zrzucił trzy bomby głębinowe. Prawie dwie godziny później o 13:30 (kwadrat marynarki AL 8121) płynący od czterdziestu minut z powrotem na powierzchni U 338 został ponownie zmuszony do alarmowego zanurzenia przed nieprzyjacielskim samolotem (należał on do 423 Sqn RCAF), który w wykonanym ataku zrzucił serię bomb głębinowych które detonowały w momencie gdy okręt Kinzela znajdował się na głębokości 40 metrów. Na skutek bliskich detonacji uszkodzeniu uległ kadłub sztywny w rejonie rufy. W związku tym oraz odniesionymi wcześniej uszkodzeniami dowódca U 338, zaraz po wynurzeniu mającym miejsce o 23:30 podjął decyzję o rozpoczęciu rejsu do bazy w St. Nazaire. Dwudziestego marca o godzinie 19:25 (kwadrat marynarki BE 2125) rozpoczęto zakończoną niepowiedzeniem operację przeciwko dostrzeżonemu płynącemu samotnie statkowi. Dwa dni później 22 marca o godzinie 09:58 (kwadrat marynarki BE 6139) artylerzyści z U 338 zestrzelili atakujący okręt samolot Halifax ?B? należący do 502 Sqn RAF. Z załogi wrogiej maszyny liczącej osiem osób upadek przeżył tylko Australijczyk sierżant H.C Taylor, którego na polecenie Manfreda Kinzela podniesiono z wody na pokład okrętu. Następnego dnia o 01:55 (kwadrat marynarki BF 4568) odparto kolejny atak wrogiego samolotu. Dwudziestego czwartego marca o godzinie 09:20 (kwadrat marynarki BF 6469) U 338 spotkał się z eskortą, w towarzystwie której o 15:30 osiągnięto śluzę prowadzącą do bazy w St. Nazaire, kończąc w ten sposób trwający ponad cztery tygodnie patrol (30 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 4.464 mile morskie na i 189.5 mili morskiej pod powierzchnią.

Patrol 2 (15.06.1943 ? 21.06.1943)
15.06. U 338 pod dowództwem Manfreda Kinzela o godzinie 10:10 wypłynął z bunkra w bazie St. Nazaire, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Po opuszczeniu śluzy nastąpiło spotkanie z eskortą w towarzystwie której skierowano się następnie w stronę kwadratu BF 6469. O godzinie 22:43 przybyto ze spóźnieniem do kwadratu BF 9125, gdzie miało dojść do spotkania z podwodnym tankowcem U 487, z którym następnie miano podjąć marsz przez Biskaje (w/w tankowiec o 21:00 w związku z nieprzybyciem U 338 rozpoczął samotny marsz w zanurzeniu). Siedemnastego czerwca o godzinie 19:29 (kwadrat marynarki BF 7561) płynący na powierzchni okręt Kinzela został wykryty i zaatakowany przez należący do 206 Sqn RAF brytyjski samolot B-17 ?F?, który w pierwszym nalocie ostrzelał go z działek pokładowych oraz zrzucił cztery bomby głębinowe. Na skutek tego ostrzału zginął ObStrm Paul Trefflich a rannych zostało trzech innych członków załogi. Podczas drugiego ataku mającego miejsce jedenaście minut później wroga maszyna zrzuciła kolejne cztery bombowy. Na skutek obu tych ataków oprócz strat w załodze okręt Kinzela odniósł też uszkodzenia peryskopu oraz wałów napędowych, co spowodowało, że 18 czerwca rozpoczęto rejs powrotny do bazy w St. Nazaire. Tego samego dnia o 21:10 pochowano w morzu ciało poległego nawigatora. Trzy dni później 21 czerwca o 15:20 osiągnięto w/w bazę, kończąc trwający tydzień patrol. Podczas jego trwania przepłynięto 722 mile morskie na i 233 mile morskie pod powierzchnią.

Patrol 3 ( 25.08.1943 ? 20.09.1943)
25.08. U 338 pod dowództwem Manfreda Kinzela o godzinie 18:15 opuścił bunkier w St. Nazaire, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Po wyjściu ze śluzy spotkano się z U 260 oraz eskortą, w towarzystwie których skierowano się następnie do kwadratu BF 5899. W dniu 29 sierpnia na U 338 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Bahr, Purkhold, Kinzel, Schetelig, Epp i Ferro skierować sie przez kwadraty do BD 60, gdzie oczekiwać na dalsze rozkazy.?.
Piątego września o godzinie 20:05 (kwadrat marynarki BD 6155) okręt Kinzela spotkał się z U 305 z którego otrzymano namiary na punkt spotkania z podwodnym tankowcem. Sześć dni później 11 września o godzinie 10:30 (kwadrat marynarki BD 9148) po raz drugi spotkano się z U305. O godzinie 13:05 w zasięgu wzroku pojawił się podwodny tankowiec U 460 oraz przebywające jego pobliżu U 645, U 260 i U 386. Jeszcze tego samego dnia pomiędzy 20:35 a 22:50 (kwadrat marynarki BD 9118) z U 460 pobrano 30m3 paliwa oraz prowiant na 10 dni. W dniu 20 września o godzinie 17:07 U 338 nadał do dowództwa meldunek o następującej treści:
?Pozostaję na powierzchni w stanie gotowości do odparcia ataku lotniczego.?.
Meldunek ten był ostatnim śladem po okręcie Kinzela, który od tego dnia uznaje się za zaginiony z nieznanych przyczyn.

Uwagi:
U 338 posiadał nazwę ?Wilde Esel?(Dziki Osioł) oraz godło przedstawiające to stworzenie. Zarówno nazwa jak i samo godło okrętu wzięły się od incydentu jak nastąpił w dniu ceremonii jego wodowania, kiedy to pękły cumy i nie zatrzymywany niczym kadłub przyszłego U 338 zatopił mały holownik. W późniejszym okresie godło U 338, zostało wykorzystywane przez 29 Flotyllę U-bootów z bazą w La Spezia a potem w Tulonie.
Poprzednia wersja losów U 338 mówiła, że okręt ten w dniu 20 września został zatopiony na południowy-zachód od Islandii przez torpedę akustyczną NO-84 Fido zrzuconą przez brytyjski samolot Liberator ?F? należący do 120 Sqn RAF..

Członkowie załogi U 338 uznani za zaginionych po dniu 20.09.1943 (W kolejności alfabetycznej):
Bergt Rolf (MaschGfr)
Böttcher Paul (MtrOGfr)
Braun Werner (OStrm)
Brinkschmidt Hans-Günther (MechGfr)
Brix Leopold (MaschGfr)
Clässens Dr. Hans-Heino (Ob.Ass.arzt)
Dekow Otto (Lt.z.S)
Delli Erwin (MaschMt)
Drott Fritz (BtsMt)
Fischer Karl-Heinz (MechMt)
Flemming Ernst (OLt.ing)
Göhring Gerald (Lt.z.S)
Grießhammer Max (MechOGfr)
Günther Hans (MtrOGfr)
Heßling Heinrich (OMasch)
Höhne Harry (MaschOGfr)
Horn Karl (OMaschMt)
Jacob Franz-Bernhard (FkMt)
Joswig Hans-Arno (MaschOGfr)
Kiessling Werner (MaschMt)
Kinzel Manfred (KpLt)
Knoppe Rudolf (MtrGfr)
Kohne Willi (MtrGfr)
Kolletzki Alfred-Walter (BtsMt)
Krajnicki Rudi (FkGfr)
Kreuzer Theobald (MtrOGfr)
Kunze Josef (BtsMt)
Lindinger Georg (MtrGfr)
Lissi Heinrich (MaschOGfr)
Maske Günter (MtrOGfr)
Meichssner Karl (MtrOGfr)
Mergen Alois (MaschOGfr)
Obermeier Heinz (MaschOGfr)
Oertel Hans (MaschOGfr)
Paul Walter (FkMt)
Peperkorn Dietrich (FkOGfr)
Preuss Otto (MaschMt)
Rodner Josef (MtrOGfr)
Schneider Heinz (MtrOGfr)
Schnitzler Peter (MtrOGfr)
Schönhardt Erwin (MtrOGfr)
Schramme Gerhard (MechOGfr)
Schröder Herbert (MaschOGfr)
Schulz Franz (MaschOGfr)
Skriewe Alfred (MaschOGfr)
Stodt Walter (OMaschMt)
Weise Herbert (OMaschMt)
Westerheide Walter (MaschOGfr)
Wyss Wilhelm (OMasch)
Zapel Karl-Heinz (OFahnr.z.S)
Zeltner Wilhelm (MaschOGfr)

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay ?Hitlera Wojna U-bootów? tom II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 7 KTB U 301 - U 374
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Re: U-338 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 30.11.12, 06:18

Witam
Zapraszam do zapoznania się z poprawioną i rozszerzoną historią operacyjną U 338.
Pozdrawiam Brodołak
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów


Posty: 2 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ VII



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 0 gości

cron