1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U-14 Typ IIB

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 1 • Strona 1 z 1

U-14 Typ IIB

Postprzez Glasisch » 23.10.10, 17:21

U 14
Budowa rozpoczęta: 6 lipca 1935 r. (nr stoczniowy 249), wodowany: 28 grudnia 1935 r., ukończony: 18 stycznia 1936 r. Stocznia: Deutsche Werke AG w Kilonii.

Od stycznia 1936 r. do października 1937 r. przydzielony do 1 Szkolnej Flotylli Weddigen w Kilonii, a pierwszym dowódcą został por. (następnie kpt.) Viktor Oehrn. Od października 1937 r. przydzielony do 3 Flotylli Lohs w Kilonii.
Od czerwca do września i ponownie od listopada 1936 r. do września 1937 r. jednostka służyła na wodach hiszpańskich

Pierwszy patrol.
30 sierpnia 1939 r. wypłynął pod dowództwem kpt. Horsta Wellnera (dowodził od 4 października 1937 r.) z Kłajpedy (Memel) z zadaniem patrolowania polskiego wybrzeża. W dniu 3 września o godz. 20.42 wachta dostrzegła na północ od Rozewia wynurzony okręt podwodny. Po zajęciu odpowiedniej pozycji wystrzelono torpedę z zapalnikiem magnetycznym. Po jej eksplozji zameldowano o trafieniu celu tuż za kioskiem i jego zatopieniu. Jednak prawda była inna. Zapalnik magnetyczny okazał się zbyt czuły i spowodował eksplozję torpedy kilkadziesiąt metrów od celu nie czyniąc żadnych szkód polskiemu okrętowi podwodnemu Sęp, który był celem ataku. Był to pierwszy znany w tej wojnie przedwczesny zapłon nowego typu niemieckich torped z zapalnikiem magnetycznym, co w dalszej części działań wojennych miało doprowadzić do tzw. kryzysu torpedowego (Torpedokrise) w Kriegsmarine. Dowódca U-boota po dostrzeżeniu na powierzchni plam ropy i szczątków (pochodzących prawdopodobnie z własnej torpedy lub uszkodzonego wcześniej w tym rejonie Rysia) przesłał meldunek o zniszczeniu polskiego okrętu. 8 września 1939 r. U 14 zawinął do Kilonii.

Drugi patrol.
13 września 1939 r. wypłynął z zadaniem ataku na brytyjskie okręty w rejonie Firth of Moray. W czasie tego patrolu dowódca dokonał szczegółowego rozpoznania akwenu Orkadów i podejść do bazy w Scapa Flow. Wszystkie uzyskane w ten sposób informacje zostały wykorzystane przez kpt. Günthera Priena w czasie jego słynnego rajdu przeciwko Scapa Flow w nocy 13 / 14 października 1939 r. na okręcie podwodnym U 47. 24 września zaatakowano z zanurzenia brytyjski okręt podwodny w rejonie Kinnarid Heads, ale usłyszana eksplozja pochodziła od przedwcześnie uaktywnionego zapalnika magnetycznego. 29 września 1939 r. jednostka powróciła do portu wyjścia. Po powrocie z rejsu 1 listopada okręt został przydzielony do 1 Ubootausbildungsflottille (Flotylla Szkolna) przy równoczesnej zmianie na stanowisku dowódcy okrętu, którym został od 19 października por. Herbert Wohlfarth. Przez dwa tygodnie jednostka była pozbawiona dowództwa.

Trzeci patrol.
17 stycznia 1940 r. wypłynął z portu z zadaniem operowania w południowej części Morza Północnego na akwenie North Hinder. 25 stycznia o godz. 2.30 na pozycji 520 39? N i 040 15? E (na południowy zachód od Den Helder) storpedował i zatopił norweski transportowiec s / s Biarritz (1 752 BRT). W meldunku radiowym jego pojemność została zawyżona do 2 700 BRT. Następnego dnia jednostka weszła do portu w Wilhelmshaven.

Czwarty patrol.
11 lutego 1940 r. jednostka wyszła z portu z zadaniem patrolowania w rejonie Kinnairds Head. 15 lutego o godz. 23.55 na pozycji 580 18? N i 010 46? W storpedowano i zatopiono duński statek pasażerski s / s Sleipner (1 066 BRT). Następnego dnia o godz. 0.00 dostrzeżono na tej samej pozycji duński transportowiec s / s Rhone (1 064 BRT), który po trafieniu torpedą zatonął. Tego samego dnia o godz. 21.25 dostrzeżono w odległości 20 Mm na północ od Kinnaird Head szwedzki transportowiec s / s Osmed (1 526 BRT), który został storpedowany i zatopiony. Dziesięć minut później na pozycji 24 Mm na północ od Kinnaird Head dostrzeżono kolejny transportowiec, który okazał się szwedzkim s / s Liana (1 646 BRT). Również i on został storpedowany i zatopiony. W meldunku radiowym pojemność pierwszej jednostki została określona na 2 000 BRT, a drugiej na 1 000 BRT. Po wystrzeleniu wszystkich torped 20 lutego 1940 r. jednostka powróciła do portu wyjścia.

Piąty patrol.
3 marca 1940 r. jednostka wypłynęła z portu z zadaniem patrolowania południowej części Morza Północnego. 7 marca o godz. 4.30 na pozycji 510 45? N i 030 05? E (na północ od Zeebrugge) storpedowano i zatopiono holenderski transportowiec s / s Vecht (1 965 BRT). Dwa dni później o godz. 5.42 na pozycji 510 44? N i 030 22? E dostrzeżono kolejny transportowiec, którym okazał się brytyjski s / s Borthwick (1 097 BRT). Po trafieniu torpedą zatonął bez strat w ludziach. 9 marca o godz. 23.30 dostrzeżono kolejny transportowiec, którym okazał się brytyjski s / s Abbotsford (1 585 BRT). Po trafieniu torpedą utrzymał się na powierzchni, a w tym czasie U 14 ruszył przeciwko kolejnemu dostrzeżonemu statkowi. Po zajęciu odpowiedniej pozycji wystrzelono pojedynczą torpedę, która trafiła na pozycji 510 44? N i 030 22? E i zatopiła brytyjski statek s / s Akeld (643 BRT). Po zatonięciu okręt podwodny powrócił do pierwszej ofiary, którą dobił o godz. 23.55 pojedynczą torpedą. W meldunku radiowym pojemność pierwszej jednostki wzrosła do 3 500 BRT, a drugiej do 2 000 BRT. Po wystrzeleniu wszystkich torped okręt 11 marca powrócił do Kilonii.

Szósty patrol.
4 kwietnia 1940 r. U 14 wypłynął w morze z rozkazem wzięcia udziału w operacji Hartmut. W tym czasie wszystkie będące do dyspozycji operacyjnej U ? booty zostały skierowane w rejon norweskiego wybrzeża, gdzie miały od 9 kwietnia atakować alianckie jednostki i wspierać własne wojska wysadzone na ląd w ramach inwazji. U 14 otrzymał przydział do 3 Grupy U ? bootów, które operowały w rejonie Bergen. W nocy 14 / 15 kwietnia uzupełnił zapasy paliwa z niemieckiego zbiornikowca w Bergen. Następnie operował w rejonie Trondheim. Do 25 kwietnia oczekiwał na alianckie jednostki desantowe w rejonie portu i kiedy okazało się, że atak nie nastąpi został skierowany na patrol na wschód od Orkadów. 5 maja 1940 r. powrócił do Kilonii, gdzie podjęto decyzję o ponownym skierowaniu jednostki do zadań szkolnych.

Okręt do końca II wojny światowej nie wyszedł już na żaden patrol bojowy. 2 czerwca 1940 r. doszło do zamiany na stanowisku dowódcy, które objął kpt. Gerhard Bigalk. W dniu 1 lipca 1940 r. został przydzielony do 24 Flotylli Okrętów Podwodnych w Gdańsku. W sierpniu dotychczasowy dowódca został zastąpiony przez por. Hansa Heidtmanna. W czasie przynależności do 24 Flotylli i od 1 stycznia 1941 r. w 22 Flotylli w Gdyni (Gotenhafen), a do marca 1945 r. w Wilhelmshaven kolejnymi dowódcami byli:
- 29 września 1940 r. ? 19 maj 1941 r. kpt. Jürgen Könenkamp
- 20 maj 1941 r. ? 9 luty 1942 r. por. Hubertus Purkhold
- 10 luty 1942 r. ? 30 czerwiec 1942 r. por. Klaus Petersen
- 1 lipiec 1942 r. ? 20 lipiec 1943 r. por. Walter Köhntopp
- 21 lipiec 1943 r. ? 1 lipiec 1944 r. por. Karl ? Hermann Bortfeldt
- 2 lipiec 1944 r. ? 6 marzec 1945 r. por. Hans ? Joachim Dierks
W styczniu 1945 na pokładzie okrętu podwodnego z Gdyni do Kilonii ewakuowało się dwoje uchodźców (kobieta z małym dzieckiem). 3 kwietnia 1945 r. został wycofany z służby czynnej, a 5 maja 1945 r. samozatopiony w Wilhelmshaven.
Nie masz wystarczających uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego postu.
Glasisch
Leutnant zur See
 
Tonaż: 191.000 BRT

Dołączył(a): 15.06.05, 19:56
Lokalizacja: Bytom

Posty: 1 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ II



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 0 gości

cron