Nie tylko dowódcy U-Bootów dochodzą do sędziwego wieku, ale także i lotnicy, którzy w trakcie wojny byli po przeciwnej stronie. Płk. pil. Ludwik Krempa, który latał nad Atlantykiem i poszukiwał niemieckich okrętów podwodnych, w styczniu tego roku skończył 100 lat. To chyba ostatni żyjący lotnik formacji, której dokonania lubię tu kolegom opisywać. Filmy i informacje na jego temat łatwo znaleźć w internecie. Według moich niedawnych ustaleń to Ludwik Krempa 15 czerwca 1944 r. wraz ze swoją załogą na Wellingtonie zaatakował i obrzucił bombami U 255.

Aha- raz nawet miałem okazję porozmawiać z nim telefonicznie... Miło to wspominam.

Witaj ted !

Czy podczas rozmowy telefonicznej miałeś okazję podpytać Jubilata, czy zostawił pisemne wspomnienia z okresu swojej lotniczej służby w BoA lub czy ktokolwiek zgłosił się do Niego we wcześniejszych latach, by np. namówić Go na wywiad (przed kamerą) lub spisać Jego wspomnienia (np. redakcja obszerniejszego tekstu).
A skoro o tym mowa, czy z kolei Tobie udało się natrafić podczas własnych poszukiwań materiałów do lotniczych zmagań z U-Bootami właśnie wspomnień takich osób - zagadnienia te są interesujące, ale (tak uważam) mało rozpropagowane.

Pzdr. - ObltzS.

Przede mną historię służby płk. Krempy opisał w artykule Wojciech Zmyślony - przesłał mi nawet ten tekst.

Witam !

Czy można podać link (lub wydawnictwo, rocznik i nr) ?

Wiedziałem, że zapytasz
"Lotnictwo", nr 11/2010, wydawnictwo Magnum-x (czyli to samo co wydaje MSiO).

Przy okazji zainteresowało mnie jeszcze coś dodatkowo. Po tej "obróbce" bombami głębinowymi, jaką zaserwował samolot Krempy załodze U 255, zauważyłem, że po dotarciu do bazy U-Boot został na długi okres czasu wycofany ze służby. Z opracowania jego historii wykonanej tu przez Łukasza wynika, że z powodu zużycia mechanizmów (ten U-Boot był już sławnym, ale leciwym weteranem). Ale zauważyłem, że np. Chris Bishop w książce "U-Booty Kriegsmarine 1939-1945" napisał kiedyś wyraźnie, że U-Boot po tym ataku lotniczym został poważnie uszkodzony! Może prawda leży pośrodku: nawet jeśli U-Boot nie został trafiony w samym ataku, to bliskie eksplozje bomb głębinowych koło jednostki tak wysłużonej mogły pogorszyć stan mechanizmów na tyle, że dłuższa "odstawka" była już nieodzowna. Można poszukać na to jakichś dowodów w KTB.

A wspomnienia paru jeszcze weteranów w internecie - owszem wynalazłem. Musiałbym tylko sprawdzić konkretne nazwiska, bo ich wspomnienia też opisywano w artykułach. Niedawno ciekawe urywki wspomnień niektórych z nich znalazły się w temacie - polskie lotnictwo contra okręty i statki Osi - na forum strony dws.org.pl. Są tam też i moje niektóre ustalenia. Ciekawym wątkiem tam są prócz opisywanych akcji 304. i 307. Dywizjonu - również akcje minowania takich portów jak Lorient - w czym brali udział lotnicy polscy z 305. Dywizjonu. Np. jeden z U-Bootów wychodzących z Lorient - zaginął tuż po jednej z takich operacji. Możecie sprawdzić który - bo tam podałem. Już pamiętam - U 519.

To dla Ciebie ObltzS i dla tych, co też chcą poznać pułkownika.

https://www.youtube.com/watch?v=-u4Vj47N93I

Witaj ted !

Dziękuję za podesłany link - historia życia tak ciekawa, że aż prosi się o scenariusz filmowy.

Witam !

W uzupełnieniu informacji, którymi dzielił się z nami Tadeusz - smutna informacja, cytuję za TS Nr 2 (13.01.2017), str. 7 :

Zmarł gen. Ludwik Krempa
W wieku 100 lat w Krakowie zmarł nestor polskich sił powietrznych, gen. brygady, pilot Ludwik Krempa. Był on ostatnim żyjącym polskim pilotem z czasów II wojny światowej. Służył m. in. w 66 Eskadrze Obserwacyjnej, 2 Pułku Lotniczym, Samodzielnej Brygadzie Strzelców karpackich oraz w formowanych w Anglii Polskich Siłach Powietrznych.
W październiku 1942 r. rozpoczął służbę w 304 Dywizjonie Bombowym. Wykonywał loty bojowe, patrolował morze celem wykrywania i niszczenia wrogich okrętów, uczestniczył w bombardowaniu portu w Bordeaux.
W listopadzie 2016 r. prezydent Andrzej Duda mianował Ludwika Krempę na stopień generała brygady w stanie spoczynku.

Cześć Jego pamięci !

Cześć Jego Pamięci i Wszystkich jego Kolegów. Ten niedawny awans odebrałem jako uznanie i szacunek dla nich wszystkich!