1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U-119 typ X B

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 5 • Strona 1 z 1

U-119 typ X B

Postprzez ObltzS » 10.12.05, 14:01

ARCHIWUM NIEMIECKICH
OKRĘTÓW PODWODNYCH 1935 - 1945


U-119

DANE PODSTAWOWE :
Typ, wariant - X B
Klasa - podwodny stawiacz min
Data zlecenia budowy - 07.08.1939
Stocznia - Krupp Germaniawerft, Kiel
Seria - U-116 do U-119
Nr budowy - 624
Data położenia stępki - 15.05.1940
Wodowanie - 06.01.1942
Wejście do służby - 02.04.1942
Warunki budowy [WTWiO] - Baubelehrung U-Boote Ostsee Kiel /
Kriegsschiffbaulehrabteilung für Unterseeboote Ostsee, Kiel
Dowódca okrętu w czasie prób zdawczo-odbiorczych / stopień -
Alois Zech, Kapitänleutnant [1]
Nr poczty polowej - M 43 666


DOWÓDCY OKRĘTU :
Nazwisko / stopień / okres -
Alois Zech, Kapitänleutnant, 04.1942 do 04.1943, [2],
Horst-Tessen von Kammeke, Kapitänleutnant, 04.1943 do 06.1943


PRZYDZIAŁ SŁUŻBOWY DO FLOTYLLI U-BOOTÓW :
Okres / nr i rodzaj flotylli / miejsce stacjonowania -
04.1942 do 01.1943 : 4 U-Flottille Stettin, Ausbildungsboot
01.1943 do 06.1943 : 12 U-Flottille Bordeaux, Frontboot


ODBYTE PATROLE BOJOWE :
Liczba patroli bojowych - 2
Liczba zatopionych statków - 1 [od postawionych min]
Liczba uszkodzonych statków - 1 [od postawionych min]
Liczba zatopionych okrętów wojennych - 0
Liczba uszkodzonych okrętów wojennych - 0
Tonaż statków zatopionych - 2.937 BRT [3]
Tonaż statków uszkodzonych - 7.176 BRT [4]
Tonaż okrętów zatopionych - 0
Tonaż okrętów uszkodzonych - 0
Ilość zaopatrywanych okrętów - 19


SZCZEGÓŁY REJSÓW - PATROLI BOJOWYCH :
Okręty typu X B były pierwotnie projektowane i budowane jako podwodne stawiacze min i takie było ich przeznaczenie. Jednak z uwagi na wypowiedzenie wojny przez Niemcy Stanom Zjednoczonym i nowym zadaniom jaki postawił ten fakt przed siłami podwodnymi Kriegsmarine - rozszerzenie ofensywy U-Bootów na obszary zachodniego i południowego Atlantyku oraz Oceanu Indyjskiego, okręty te były wykorzystywane także do wykonywania misji zaopatrzeniowych dla innych U-Bootów.
Po zniszczeniu przez aliantów działającej na Atlantyku floty nawodnych niemieckich tankowców, okręty te miały wspomagać w misjach zaopatrzeniowych jednostki z floty podwodnych zbiornikowców [okręty typu XIV], która to flota była zbyt szczupła w stosunku do zwiększonych zadań i potrzeb.
Wykorzystywanie okrętów typu X B do tej nowej roli było problematycznym zadaniem, z uwagi na niebezpieczny ładunek min morskich typu SMA, które miały na swoim pokładzie, dlatego też okręty te miały najczęściej połączone patrole bojowe [stawianie pól i zagród minowych] z misjami zaopatrzeniowymi, które wykonywały po wypełnieniu wszystkich celów patrolu bojowego.
Flota niemieckich podwodnych zbiornikowców i zaopatrzeniowców operujących na Atlantyku została skutecznie zniszczona przez aliantów w okresie od marca do sierpnia 1943. [5]


04.08.1942 - 05.08.1942
Pod dowództwem Kptlt. A. Zecha, przejście U-119 z bazy w Kiel do portu Frederikshaven.

07.08.1942 - 10.08.1942
Pod dowództwem Kptlt. A. Zecha, przejście U-119 z portu Frederikshaven do bazy w Kiel.

1 PATROL BOJOWY 06.02.1943 - 01.04.1943
Pod dowództwem Kptlt. A. Zecha, misja postawienia zagrody minowej pod Reykjavikiem oraz misja zaopatrzenia 12 U-Bootów [6]; kwadrat siatki morskiej Kriegsmarine BD 24.


2 PATROL BOJOWY 25.04.1943 - 24.06.1943 +++
Pod dowództwem Kptlt. H.-T. Von Kammeke, misja postawienie zagrody minowej w pobliżu Halifaxu ioraz misja zaopatrzenia 7 U-Bootów[7], kwadrat siatki morskiej Kriegsmarine DH / DG, 24.06.1943 - zatopienie U-119



SZCZEGÓŁY DOTYCZĄCE ZAKOŃCZENIA SŁUŻBY :
Data i godzina zatopienia - 24.06.1943, godz. ?
Ostatni dowódca / stopień / wiek - Horst-Tessen von Kammeke +, Kapitänleutnant, 27 lat 4 miesiące
Miejsce zatopienia - Zatoka Biskajska na północny-zachód od przylądka Ortegal
Pozycja zatopienia - 44 st. 59 min. N, 12 st. 24min. W
Kwadrat siatki Kriegsmarine - BE 9381
Przyczyna zatopienia / zatopiony przez -
U-119 zatonął w wyniku przeprowadzonego ataku bombami głębinowymi, ostrzału artylerii okrętowej oraz taranowania przez brytyjskie okręty HMS STARLING, HMS KITE, HMS WILD GOOSE, HMS WREN, HMS WOODPECKER
Zginęło - 55 osób [9]
Uratowanych - 0 osób


FAKTY POTWIERDZONE :
Na przełomie lipca i sierpnia 1943 U-119 wykonywał swoje pierwsze zadanie - znajdując się w rezerwie na wodach niemieckich został wykorzystany do rzadkiego zadania, tj. stawiania defensywnej zagrody minowej na wodach niemieckich, co miało zmusić brytyjską marynarkę wojenną do rezygnacji z prowadzenia patroli na wodach Skagerraku; postawienie tego pola minowego przez okręt typu X B miało być próbą dla tego typu jednostek oraz nowych typów min magnetycznych SMA, które ciągle jeszcze w tym okresie sprawiały kłopoty techniczne.
01.08.1942 - załadunek min na pokład U-119 i wypłynięcie do Kiel. 04.08.1942 U-119 w towarzystwie okrętu ratowniczego SUNDEWALL i eskortowca wpłynął na wody Skagerraku. W nocy 08.08.1942 postawił miny SMA w odstępie co 350 m wzdłuż linii prostej w namiarze 336 st. poprowadzonym z płn.-zach. Krańca Danii. Akcja ta zakończyła się pełnym sukcesem, stanowiąc wzór dla późniejszych operacji stawiania min magnetycznych SMA przez podwodne stawiacze min typu X B. Dotychczas miny te stawiano na głębokości 50 do 350 m w odstępie co 400 m. 10.08.1942 U-119 powrócił w eskorcie innych okrętów do Kiel. Do lutego 1943 [do czasu wyruszenia w swój pierwszy patrol] U-119 pozostawał na wodach niemieckich, gdzie załoga przeprowadzała dalsze intensywne ćwiczenia i zapoznawała się z okrętem. U-119 po sześciu miesiącach ćwiczeń i pobytu na wodach krajowych opuścił Niemcy 06.02.1943 wspólnie z innymi U-Bootami oraz trałowcem wyszedł z Kiel i dwa dni później zawinął do Kristiansand.

Pierwszy patrol - 09.02.1943 U-119 wyszedł w morze z misją minowo-zaopatrzeniową. 11.02.1943 otrzymał drogą radiową rozkaz od dowództwa północnej grupy marynarki postawienia zagrody minowej koło Islandii w okolicach Reykjaviku. Do 16.02.1943 U-119 pozostawał nadal jeszcze w cieśninach duńskich - powodem była niezwykle sroga zima w początkach 1943 r. i utrzymujące się zalodzenie cieśniny, uniemożliwiające się wydostanie się na pełne morze. Drugą przeszkodą był długotrwały sztorm. Aby zaoszczędzić paliwo d-ca U-119 Kptlt. Zech zdecydował się przetrwać go pod wodą. W czasie przejścia przez Atlantyk U-119 był wielokrotnie atakowany przez samoloty alianckie, ale zawsze z tych spotkań wychodził cało. 20.02.1943 U-119 postawił miny w okolicach Reykjaviku - ograniczył pierwotnie akwen, gdzie miała być postawiona zagroda minowa z uwagi na niewielką szerokość tego akwenu. Następnego dnia - 21.02. - pomimo złej pogody [silny wiatr i falowanie morza] okręt rozmieścił pozostałe miny w miejscu położonym na zachód od poprzedniego.

Akcja minowania nie została zauważona i wykryta przez aliantów, a U-119 skierował się w długą podróż do wyznaczonego wcześniej sektora zaopatrywania U-Bootów uderzeniowych, który został wyznaczony na północ od Azorów. Przed opuszczeniem akwenu minowania Kptlt. A. Zech odnotował w dzienniku okrętowym, że z zaminowanego akwenu słyszał odgłosy co najmniej 13 wybuchów. Powojenne analizy nie potwierdziły jednak, aby na tym terenie w tym dniu doszło do uszkodzenia lub zatopienia jakichkolwiek jednostek handlowych lub wojennych. Płynący w kierunku Azorów U-119 był dwukrotnie atakowany przez lotnictwo alianckie, lecz okręt wyposażony w detektor fal radarowych "Metox" zdążył się awaryjnie zanurzać przed zbliżającymi się samolotami.
25.02.1943 Kptlt. Zech przesłał radiogram do BdU o zakończeniu akcji stawiania min. Wiadomość ta została przechwycona przez wywiad brytyjski i w konsekwencji zarządzono trałowanie zaminowanego akwenu. U-119 płynąc w kierunku nowego rejonu operacyjnego za dnia pozostawał pod wodą, nocą natomiast płynął na powierzchni ładując akumulatory, wietrząc okręt i nadrabiając czas dotarcia do celu. Jednak jeszcze w lutym odbiornik "Metox" nie zadziałał prawidłowo i w bezpośredniej bliskości U-Boota pojawiły się dwa brytyjskie niszczyciele typu "V" lub "W". Tuż przed północą w odległości niecałych 800 m wyłonił się brytyjski niszczyciel płynąc kolizyjnym kursem do U-Boota. Zech natychmiast zarządził zanurzenie alarmowe, ale niszczyciel uderzył w okręt podwodny taranując go w momencie zanurzania się. Załoga U-119 w szalonym, tempie szasowała zbiorniki balastowe, by doprowadzić do jego szybkiego wynurzenia się. Po wynurzeniu zauważono dryfujący w odległości ok. 500 m brytyjski niszczyciel. Wydano rozkaz wykonania zwrotu, skierowania wszystkich dział na niszczyciel i oddalenia się z maksymalną prędkością z miejsca kolizji. Pozostała cześć załogi pod rozkazami chiefa sprawdzała wodoszczelność wszystkich przedziałów okrętu, który okazał się nieuszkodzony. Po godzinnej ucieczce na maksymalnej prędkości wykonano próbne zanurzenie okrętu w celu dalszego sprawdzenia kadłuba, które zakończyło się pomyślnie. W ciągu dnia, w świetle dziennym dokonano oględzin kadłuba, by ocenić rozmiar uszkodzeń zewnętrznych i stan techniczny. Doliczono się 21 śladów na powierzchni kadłuba oraz kiosku - ślady te pochodziły nie tylko od kolizji z niszczycielem ale także od ostrzałów. Wydarzenie to - zderzenie brytyjskiego niszczyciela z niemieckim okrętem podwodnym - nie zostało odnotowane w żadnych oficjalnych raportach oraz nie zostało opisane w późniejszej oficjalnej historii marynarki sprzymierzonych - z tego powodu nazwa niszczyciela i jego nr taktyczny w dalszym ciągu pozostają nieznane.
Skierowanie U-119 na północ od Azorów wynikało z faktu, iż ten rejon jeszcze w pierwszej połowie 1943 nie został objęty zasięgiem lotnictwa sprzymierzonych, a działające na północnym Atlantyku liczne grupy U-Bootów przeciwko alianckiej żegludze handlowej mogły jedynie tam, w miarę nie niepokojone uzupełniać niedobory paliwa i zapasów. Tam też koncentrowano wszystkie zaopatrzeniowce dla okrętów uderzeniowych. U-119 miał tam również operować z misją wsparcia innych podwodnych zbiornikowców typu XIV, które już tam były.
U-119 w rejon na północ od Azorów przybył w początkach marca 1943 i zastąpił tam odwołany do Francji podwodny zbiornikowiec U-462. Przekazywał paliwo okrętom grupy "BURGGRAF" oraz wspomagał podwodny zbiornikowiec U-463 w zaopatrywaniu jednostek ze zgrupowania "RAUBGRAF" i "NEULAND". Miejsce wyznaczonego spotkania - 48 st. 48 min. N 30 st. 11 min. W osiągnął 05.03.1943. Pierwszym okrętem, który był gotów pobrać paliwo był U-608, jednak 07.03.1943 panował tak silny sztorm, który uniemożliwił przeprowadzenie tej operacji. Paliwo i zaopatrzenie na U-608 zostało przekazane dopiero następnego dnia. W dniu 09.03.'43 paliwo pobierał U-377. W nocy 08/09.3.'43 z krótkimi przerwami przekazał zaopatrzenie na 13 U-Bootów, z których każdy pobrał ok. 20 t paliwa. Pomocy medycznej udzielono załodze okrętu U-638. Ponadto U-638 i U-603 oprócz zapasów otrzymały także odbiorniki fal radarowych "Metox". W czasie przewożenia żywności pontonem pomiędzy U-119 a U-566 wpadł do morza marynarz z obsady pontonu, którego bezpiecznie udało się podjąć z wody. Z uwagi na silne falowanie morza i złą pogodę nie można było podjąć przez dwie doby z pokładu U-757 chorego marynarza, aby udzielić mu niezbędnej pomocy medycznej. 22.03.'43 zaaranżowano spotkanie z U-590, aby również udzielić pomocy medycznej choremu marynarzowi którego ostatecznie przejęto na pokład U-119. Dwa dni później podwodny stawiacz min zanurzył się, aby lekarz okrętowy mógł przeprowadzić operację. Po tych wydarzeniach U-119 został odwołany do bazy. Po pokonaniu bez przeszkód Zat. Biskajskiej i spotkaniu okrętów eskorty U-119 wszedł 01.04.1943 do portu w Bordeaux.
Po tym pierwszym rejsie atlantyckim Kptlt. A. Zech otrzymał od Adm. Dönitza zasłużone gratulacje i wkrótce po tym został awansowany. 14.05.1945 KKpt. A. Zech zdał dowództwo na U-199 i do końca wojny pełnił służbę w Kriegsmarine na lądzie. Okręt przejął Kptlt. Horst-Tessen von Kammeke. Był szybko awansującym 27-letnim oficerem Kriegsmarine. Na przejęcie okrętu i dowództwa miał tylko 10 dni.

Drugi patrol - 25.04.1943 U-119 wyszedł w kolejny, drugi patrol z zadaniem postawienia zagrody minowej w okolicach Halifaxu. W czasie przejścia przez Zat. Biskajską 29.04.'43 okręt został zaatakowany przez dwie łodzie latające typu "Sunderland". Pierwszy atak miał miejsce o godz. 11:00 i nastąpił w kwadracie BF 71 - była to łódź z 10 Szwadronu RAAF. Drugi atak nastąpił o godz. 11:24 w tym samym kwadracie i wykonała go łódź latająca z 461 Szwadronu RAF. Ostrzał okrętu z samolotu spowodował śmierć jednego z członków załogi [BtsMt A. Schmid]. Okręt został także obrzucony bombami głębinowymi, ale ich wybuchy nie spowodowały poważniejszych uszkodzeń. W miejscu zanurzenia się U-Boota została zrzucona świeca dymna, ale okręt po wykonaniu manewru alarmowego zanurzenia się oddalił się bezpiecznie z miejsca ataku z maksymalną prędkością. Brak okrętów zaopatrzeniowych, głównie podwodnych zbiornikowców typu XIV na północnym Atlantyku, był bezpośrednią przyczyną skierowania U-119 przed wykonaniem operacji minowania w rejon na północ od Azorów, by w pierwszej kolejności przeprowadzić operację zaopatrzeniową dla U-Bootów uderzeniowych operującym przeciwko alianckim konwojom w tym rejonie. Pierwszym zadaniem miało być spotkanie na południe od Grenlandii w dn. 06.05.1943 z U-92 i przekazanie mu aż 90 t paliwa. Po przybyciu U-119 na miejsce spotkania, zauważył dwa brytyjskie niszczyciele i z tego powodu miejsce spotkania wyznaczono bardziej na południe, gdzie U-92 i U-954 pobrały paliwo oraz części zamienne. Pomiędzy 15 a 16.05.'43 U-119 wydał paliwo dla dalszych trzech U-Bootów, z których każdy pobrał po 23 t paliwa. Po zakończonym bunkrowaniu U-119 przekazał do Bdu informacje, iż posiada zapas paliwa wynoszący tylko 157 t. W odpowiedzi BdU wydał rozkaz, by U-119 pełnił czasowo funkcję okrętu meteorologicznego i przekazywał z rejonu swego pobytu komunikaty o stanie pogody, które były wykorzystywane przez sztab do opracowywania długoterminowych prognoz pogody dla celów wojskowych. Rolę tę U-119 miał pełnić do czasu rozpoczęcia pierwotnie planowanej operacji minowania, czyli jeszcze przez 7 dni, a następnie skierował się w stronę wybrzeży USA. Minowanie wyznaczonego akwenu U-119 wykonał nocą 01.06.1943 w czasie nowiu księżyca. Postawiono zagrodę minową składającą się z 55 [60] min morskich. U-119 oprócz ładunku min miał także na pokładzie 9 zapasowych torped. Na jednej z postawionych min zatonął statek a na innej został uszkodzony kolejny statek.
03.06.1943 von Kammeke przesłał do BdU meldunek o zakończeniu operacji stawiania min i otrzymał polecenie udania się do akwenu na zachód od Azorów, by wspomóc U-488 w kolejnej operacji zaopatrzeniowej okrętów uderzeniowych. U-119 przybył tam 11.03.1943 i zgodnie z poleceniem BdU przekazał pozostałą ilość paliwa na U-603 i obrał kurs na Francję, by powrócić do bazy z maksymalną prędkością. W rejonie Azorów BdU poleciło dołączyć U-119 do znajdujących się na północny-wschód od Azorów U-449 i U-650, aby we trójkę przejść przez Zat. Biskajską. Dowódca U-119 zameldował, że spotkał się z U-650 ale nie może zlokalizować U-449. BdU wobec tego zmieniło polecenie i nakazało, by do tych dwóch okrętów dołączył U-460 i wspólnie wróciły do bazy. Wkrótce po odnalezieniu i spotkaniu się z U-449, wszystkie cztery okręty [U-119, U-650, U-449, U-460] obrały kurs na Francję.
Wymiana radiogramów, wzajemne poszukiwania i wywoływania się okrętów przed sformowaniem grupy zostały przechwycone przez wywiad brytyjski, który po rozpracowaniu ich treści przekazał je do 2 Grupy Wsparcia dowodzonej przez kmdr Johny'ego Walkera. Grupa ta posiadała duże doświadczenie i znaczące osiągnięcia w zwalczaniu U-Bootów, a dowódcę tej grupy nazywano "zabóją U-Bootów". Zespół trzech okrętów podwodnych [U-460 odłączył się od pozostałych i wracał samotnie] został zauważony przez samolot, który drogą radiową naprowadził na nie 2 Grupę. Wczesnym rankiem 24.06.1943 HMS STARLING namierzył za pomocą asdica U-119 i obrzucił go serią 10 bomb głębinowych. Wybuchy bomb zmusiły okręt podwodny do wynurzenia na powierzchnię, gdzie został natychmiast ostrzelany przez wszystkie jednostki grupy wsparcia. Wynurzonego U-Boota próbował staranować HMS STARLING, który został trafiony pociskiem wystrzelonym z jednego z okrętów. Pocisk, który eksplodował w części dziobowej kanonierki nie wyrządził większych szkód, a brytyjski okręt zwiększył prędkość kierując się w stronę U-119 i nakazał czasowo wstrzymać ogień artyleryjski pozostałym kanonierkom na czas taranowania. Z kiosku U-119 zaczął się wydobywać dym a sam okręt zaczął się pogrążać w wodzie. Dowódca U-Boota nie wydał rozkazu zatopienia jednostki i opuszczenia okrętu, uważając zapewne, że zdoła ocalić okręt i uciec. Jednak płynący na pełnej prędkości HMS STARLING uderzył w kadłub U-119 tuż za jego kioskiem wślizgując się na niego, obracając go na burtę i wciskając jego dziób pod wodę. Siłą uderzenia oraz pod ciężarem brytyjskiej kanonierki U-Boot został ostatecznie położony na burcie. Po przejściu nad kadłubem U-119 HMS STARLING wykonał nawrót i obrzucił leżącego na burcie i zanurzającego się U-Boota bombami głębinowymi. Nadpływający w to miejsce HMS WOODPECKER również w miejscu zanurzania się U-119 zrzucił pełną serię bomb głębinowych. Podwodny stawiacz min i tymczasowy zaopatrzeniowiec U-119 nigdy już się nie wynurzył a z jego załogi nikt nie ocalał. Jako dowód zniszczenia U-119 marynarze z HMS STARLING płynący w opuszczonej łodzi ratunkowej wyłowili wg złożonego raportu : "Drzwiczki do szafek i inne unoszące się na wodzie szczątki wraku z napisami w języku niemieckim, uszkodzona puszkę kawy i trochę orzechów włoskich."

Pozostały samotny okręt U-650 [U-449 został wkrótce również zatopiony przez okręty z 2 Grupy Wsparcia] nadał do Bdu wiadomość o braku kontaktu z pozostałymi okrętami. 29.06.1943 BdU wywoływało drogą radiową U-119 o podanie i określenie swojej pozycji, lecz nie otrzymało nigdy żadnej odpowiedzi. 03.07.1943 w sztabie BdU U-119 otrzymał jedną gwiazdkę. Drugą gwiazdkę otrzymał w dniu 09.03.1944 i został oficjalnie i ostatecznie uznany za utracony.


UWAGI :
1. Kptlt. A. Zech był d-cą okrętu w chwili przejmowania go ze stoczni i wcielenia do służby, był wówczas w stopniu kapitana.
2. Ostatni, najwyższy stopień dowódcy okrętu w czasie dowodzenia okrętem [zarówno w chwili straty okrętu jak również przeniesienia służbowego na inny okręt lub na ląd].
3. Zatopiony statek na minach w pobliżu Halifaxu [03.06.1944, BD 75] w Nowej Szkocji to panamski frachtowiec m/s "HALMA" [2.937 BRT].
4. Uszkodzony statek na minach w pobliżu Halifaxu [28.07.1943, BD 75] w Nowej Szkocji to amerykański statek typu Liberty s/s "JOHN A. POOR" [7.176 BRT].
5. Alianci w tym okresie wprowadzili nową taktykę zwalczania U-Bootów, polegająca na stworzeniu tzw. zespołów poszukiwawczo-uderzeniowych, złożonych z lotniskowców eskortowych oraz okrętów osłony, które we współpracy z wywiadem i uzyskanych od niego danych udawały się w rejony koncentracji U-Bootów, by je niszczyć - pomocą w tej taktyce okazało się zastosowanie radaru oraz nowej akustycznej torpedy lotniczej "Fido".
6. Wykaz U-Bootów pobierających zaopatrzenie z U-119 w czasie 1 patrolu : U-608, U-377, U-757**, U-359, U-659, U-405, U-448, U-566, U-616**, U-638, U-603**, U-590**.
7. Wykaz U-Bootów pobierających zaopatrzenie z U-119 w czasie 2 patrolu : U-954, U-638, U-92**, U-584, U-614, U-383, U-603.
8. Na Biskajach działała 2 Grupa Wsparcia zwalczająca niemieckie okręty podwodne pod dowództwem kmdr. J. Walkera, składająca się z 5 brytyjskich kanonierek [HMS STARLING U66, HMS KITE U87, HMS WILD GOOSE U45, HMS WREN U28, HMS WOODPECKER U08]. Grupa ta współdziałała z samolotami należącymi do 19 Grupy Lotnictwa Coastal Command RAF. U-119 wykrył samolot ze szwadronu "Musketery" lub "Seaslug", które to szwadrony operowały w tym rejonie w okresie 14.06 do 21.08.1943.
9. Dokładna liczba członków załogi U-119, która zginęła wraz ze swoim okrętem wynosi 55 osób. Niektóre opracowania podają mylne dane dotyczące liczby poległych członków załogi U-119 - niektóre źródła podają liczbę 56 osób a jeszcze inne 57 osób, co nie jest zgodne z prawdą. Otóż w czasie przejścia przez Atlantyk 29.04.1943 U-119 został ostrzelany przez dwa niezidentyfikowane samoloty i w trakcie tego ostrzału zginął jeden podoficer - BtsMt Alfred Schmid. Natomiast lekarz okrętowy z U-119 dr Baumhard w czasie zatopienia okrętu nie znajdował się na jego pokładzie, przed zatopieniem okrętu przeszedł na pokład U-449. Są to mało znane fakty, dlatego w literaturze przywołuje się często nieprawidłową liczbę poległych członków załogi U-119.



Oznaczenia :

+ dowódca zginął
* dowódca ocalał


* - bez zaopatrzenia w olej napędowy, tylko zaopatrzenie w prowiant ewentualnie zaopatrzenie w części zapasowe i doraźna pomoc medyczna
** - bez zaopatrzenia w olej napędowy i prowiant, tylko zaopatrzenie w części zapasowe i doraźna pomoc medyczna

ANEKS 1 :

LISTA ZAŁOGI U-119

Nazwisko i imię / stopień / data urodzenia / data zgonu / uwagi

Appel Richard, MaschMt, 25.03.1920, 24.06.1943, U-119+
zaginął na NW od Cape Finisterre
Baumhard Ernst-Wilhelm, Arzt, 03.03.1911, brak danych, U-119, przeszedł wcześniej na pokład U-449
Beck Horst-Max, MtrOGfr, 08.07.1923, 24.06.1943, U-119+
Berl Fritz, MaschOGfr, 28.02.1924, 24.06.1943, U-119+
Besemann Karl-Franz, OfkMt, 14.07.1917, 24.06.1943 , U-119+
Betat Ernst, MtrGfr, 23.02.1923, 24.06.1943, U-119+
Bittmann Walter, MaschMt, 09.09.1917, 24.06.1943, U-119+
Borchert Hubert-Kurt, Btsm, 06.07.1915, 24.06.1943, U-119+
Botz Günther, Lt.ing, 14.08.1922, 24.06.1943, U-119+
data wstąpienia do Kriegsmarine : X/1940
Bull Georg, OLt.z.S, 02.07.1916, 24.06.1943, U-119+ 1WO
data wstąpienia do Kriegsmarine : 1936
Burmeister Hans, BtsMt, 15.09.1918, 24.06.1943, U-119+
Buss Siegfried, MaschOGfr, 07.09.1922, 24.06.1943, U-119+
Duda Bruno, Lt.z.S, 12.01.1922, 24.06.1943, U-119+ II WO
Eckardt Ewald, MaschGfr, 28.06.1923, 24.06.1943, U-119+
Engelhardt Jakob, MechOGfr, 07.11.1922, 24.06.1943, U-119+
Erle Alfred, MechOGfr, 12.01.1923, 24.06.1943, U-119+
Finke Karl, MechMt, 21.04.1918, 24.06.1943, U-119+
Ganter Wilhelm, MaschGfr, 12.08.1923, 24.06.1943, U-119+
Gerstner Alfons, MaschMt, 03.03.1918, 24.06.1943, U-119+
Graff Hartmut-Hermann, OLt.ing, 12.02.1917, 24.06.1943, U-119+
data wstąpienia do Kriegsmarine : 1936
Harder Hermann, MaschOGfr, 03.09.1922, 24.06.1943, U-119+
Heene Kurt, MaschOGfr, 15.09.1922, 24.06.1943, U-119+
Heidenhaus Werner-Julius, MaschOGfr, 14.04.1922, 24.06.1943, U-119+
Heins Rudolf, SanOGfr, 11.11.1922, 24.06.1943, U-119+
Kamenke von Horst-Tessen, KpLt, 21.02.1916, 24.06.1943, U-116 : I WO [07.41-09.42]
U-84 : I WO [09.42-12.42], UD-5 d-ca [01.43-02.43], U-119+ d-ca [04.43-06.43]
urodz. : Kiel, zaginął na NW od Cape Ortegal, data wstąpienia do Kriegsmarine : 1935
Kappe Heinz, FkOGfr, 04.02.1922, 24.06.1943, U-119+
Kühne Walter, MaschGfr, 25.11.1924, 24.06.1943, U-119+
Machholz Gerhard, MtrOGfr, 14.02.1924, 24.06.1943, U-119+
Maier Julius, Maier Julius, 15.07.1923, 24.06.1943, U-119+
Marzog Günther, MtrOGfr, 30.08.1922, 24.06.1943, U-119+
Mattern Horst, BtsMt, 24.02.1919, 24.06.1943, U-119+
Mosler Waldemar, MaschMt, 13.10.1921, 24.06.1943, U-119+
zaginął na NW od Cape Finisterre
Müller Max, OmaschMt, 06.05.1918, 24.06.1943, U-119+
Neugebauer Günter, MaschOGfr, 17.11.1922, 24.06.1943, U-119+
Paul Jakob, MaschMt, 20.06.1919, 24.06.1943, U-119+
Petermann Otto, OfkMt, 01.10.1919, 24.06.1943, U-119+
Piechotzke Artur, MaschGfr, 08.11.1923, 24.06.1943, U-119+
Prigge Walter, MtrOGfr, 15.09.1923, 24.06.1943, U-119+
Rafalski Walter, MaschOGfr, 05.02.1924, 24.06.1943, U-119+
Robbers Erich, Ostrm, 31.03.1914, 24.06.1943, U-119+
Rohde Werner, MaschOGfr, 09.10.1922, 24.06.1943, U-119+
zginął na płn. Atlantyku
Scharfenberg Herbert, MaschOGfr, 01.10.1922, 24.06.1943, U-119+
Schmid Alfred, BtsMt, 20.08.1920, 29.04.1943, U-119
zginął w wyniku ostrzału samolotów RAF
Schmitz Karl, MechOGfr, 20.09.1921, 24.06.1943, U-119+
zginął NWod Cape Finisterre
Schönefeld Karl, MaschOGfr, 04.05.1923, 24.06.1943, U-119+
Schrödel Karl, MtrGfr, 16.06.1923, 24.06.1943, U-119+
Schultes Heinz, FkOGfr, 08.07.1922, 24.06.1943, U-119+
Schweinberger Kurt, MaschMt, 06.12.1920, 24.06.1943, U-119+
Thomas Gerhard, StOMasch, 16.06.1911, 24.06.1943, U-119+
Trenn Hans, OmaschMt, 14.09.1916, 24.06.1943, U-119+
Vigano Hans, MaschGfr, 24.12.1919, 24.06.1943, U-119+
Wagner Johann, MtrOGfr, 10.04.1921, 24.06.1943, U-119+
Weltz Willi, MaschOGfr, 23.04.1922, 24.06.1943, U-119+
Wiedemann Eugen, StOMasch, 04.02.1914, 24.06.1943, U-119+
Wilhelm Helmut, MtrGfr, 22.07.1922, 24.06.1943, U-119+
Wissmann Friedrich, Fahnr.z.S, 09.12.1922, 24.06.1943, U-119+
data wstąienia do Kriegsmarine : V/1941
Wurtele Robert, MtrGfr, 18.09.1924, 24.06.1943, U-119+
Zech Alois, KKpt, 14.09.1907, brak danych, U-119 : d-ca [04.42-04.43]
urodzony : Langerringen, data wstąienia do Reichsmarine : 1925


Oznaczenia do aneksu :
U-119 + zginął wraz z okrętem


źródła :
BADANIA WŁASNE; www.deutscheuboote.de; www.ubootwaffe.net;
J. F. White, "Mleczne krowy" - Podwodne zaopatrzeniowce atlantyckich wilczych stad 1941 – 1945, BELLONA, Warszawa 2001;
C. Blair, Hitlera wojna U-Bootów, T. I - II, MAGNUM, Warszawa 1998 - 1999
ObltzS
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.725.000 BRT

Dołączył(a): 05.07.05, 19:31
Lokalizacja: Polska południowa

Postprzez Brodołak » 26.01.06, 18:37

Nie masz wystarczających uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego postu.
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Re: U-119 typ X B

Postprzez ObltzS » 24.05.09, 18:58

Witam !

Rzadko w necie można natrafić na zdjęcia U-Bootów typu X B - tym razem wyszperana fotografia U-119. Dobrze widoczne szachty minowe usytuowane na pokładzie górnym a także z perspektywy tego ujęcia dobrze widoczna krzywizna linii lewej burty okrętu, gdzie na śródokręciu były umieszczone dodatkowe szachty minowe.
http://img183.imageshack.us/img183/772/u119dateetlieuinconnus.jpg
ObltzS
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.725.000 BRT

Dołączył(a): 05.07.05, 19:31
Lokalizacja: Polska południowa

Re: U-119 typ X B

Postprzez sathanclaus » 06.12.15, 04:14

No i nie zamiesCze bo mam za wiele pikseli jak coś to do zobaczenia ma moim face Mikołaj Falkowski albo komuś na meila podeślę co wy na to ? :?:
sathanclaus
Fähnrich zur See
 
Tonaż: 1.000 BRT

Dołączył(a): 06.12.15, 03:30

Re: U-119 typ X B

Postprzez ObltzS » 07.12.15, 19:00

Witam !

No i nie zamiesCze bo mam za wiele pikseli jak coś to do zobaczenia ma moim face Mikołaj Falkowski albo komuś na meila podeślę co wy na to ?

Możesz śmiało zamieścić - skorzystaj z ogólnodostępnego programu XnView : w opcji "obraz" wybierz tryb "zmień rozmiar" (zalecany to 600 x 800 pikseli) i zamieszczaj - o ile obraz jest za duży to ze strony masz komunikat o zbyt dużym rozmiarze załącznika i to wszystko.
ObltzS
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.725.000 BRT

Dołączył(a): 05.07.05, 19:31
Lokalizacja: Polska południowa


Posty: 5 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ X



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron