U 73 Typ VIIB

Stocznia: Vulkan Vegesack Werft, Bremen
Numer zamówienia: 1
Zamówienie: 02.06.1938
Położenie stępki: 05.11.1939
Wodowanie: 27.07.1940
Wcielenie do służby: 30.09.1940
Numer pocztowy: M 09 142

Przebieg służby:
30.09.1940 - 31.01.1941 - 7 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenie załogi)
01.02.1941 - 01.01.1942 - 7 Flotylla U-bootów, St. Nazaire (okręt bojowy)
01.01.1942 - 16.12.1943 - 29 Flotylla U-bootów, La Spezia/Tulon (okręt bojowy)
16.12.1943 - Zatopiony w pobliżu Oranu (pozycja 36.07N, 00.50W) przez amerykańskie niszczyciele Woolsey i Trippe.

Dowódcy:
39.09.1940 - 10.09.1942 - KL Helmut Rosenbaum (KR)
01.10.1942 - 16.12.1943 - OL Horst Deckert

Liczba patroli: 15

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 8 (43.945 ton)/3 (22.928 ton)

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 4 (22.947 ton)/0

Patrol 1 (08.02.1941 - 02.03.1941)
08.02. U 73 pod dowództwem Helmuta Rosenbauma wypłynął z bazy na wyspie Helgoland, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na zachód od Wysp Brytyjskich. Dodatkowym zadaniem Helmuta Rosenbauma w pierwszej części patrolu było przesyłanie meldunków pogodowych. Od 19 lutego U 73 bez powodzenia operował przeciwko wykrytemu przez samolot Fw 200 Condor na północny zachód od Hebrydów konwojowi OB-287. Od 22 lutego Helmut Rosenbaum w ramach zgrupowania U-bootów operował przeciwko wykrytemu przez inny samolot Fw 200 Condor konwojowi OB-288. U 73 jako pierwszy z U-bootów nawiązał kontakt z konwojem o czym Rosenbaum zameldował dowództwu, które z kolei nakazało mu śledzić cel i wysyłać sygnały naprowadzające dla innych U-bootów. W przeprowadzonym w godzinach porannych 24 lutego ataku U 73 storpedował i ciężko uszkodził o godzinie 04:19 w kwadracie marynarki AL 2534 należący do brytyjskiego armatora Turnbull, Scott & Co z Londynu, frachtowiec Waynegate (4.260 ton), który został dobity kolejną wystrzeloną o godzinie 04:38 torpedą. Następnego dnia Helmut Rosenbaum otrzymał polecenie zaatakowania wykrytego przez U 47 konwoju OB-290. Mimo poszukiwań U 73 nie odnalazł konwoju i w dniu 2 marca wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad trzy tygodnie patrol (23 dni).

Patrol 2 (25.03.1941 - 24.04.1941)
25.03. U 73 pod dowództwem Helmuta Rosenbauma wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w rejonie położonym na zachód i południowy - zachód od Irlandii. Cztery dni później 29 marca Helmut Rosenbaum odebrał meldunek samolotu Fw 200 Condor o kontakcie z konwojem OG-57, ale nie podjął próby jego zaatakowania. W dniu 31 marca U 73 odebrał meldunek kolejnego samolotu Fw 200 Condor o kontakcie z konwojem OB-302. Ponieważ pozycja konwoju podana w meldunku samolotu była błędna Helmut Rosenbaum nie odnalazł celu. Od 2 kwietnia U 73 operował w ramach zgrupowania U-bootów przeciwko wykrytemu poprzedniego dnia przez U 76 konwojowi SC-26. W przeprowadzonych w nocy z 2 na 3 kwietnia atakach na płynące w oczekiwanym konwoju statki Helmut Rosenbaum storpedował cztery jednostki:
- o godzinie 03:28 w kwadracie marynarki AK 3672 dobił ciężko uszkodzony o godzinie 00:42 przez U 46 należący do brytyjskiego armatora Sir R. Ropner & Co Ltd z West Hartlepool frachtowiec Alderpool (4.313 ton),
- o godzinie 05:08 w kwadracie marynarki AK 3687 zatopił należący do brytyjskiego armatora Campbell Brothers & Co z Newcastle frachtowiec Westpool (5.724 ton),
- o godzinie 05:08 w kwadracie marynarki AK 3687 uszkodził jedną torpedą należący do belgijskiego armatora Compagnie Maritime Belge (Lloyd Royal) SA z Antwerpii frachtowiec Indier (5.409 ton), który został dobity kolejną torpedą wystrzeloną o godzinie 05:12,
- o godzinie 08:32 w kwadracie marynarki AK 3687 ciężko uszkodził należący do brytyjskiego armatora British Tanker Co Ltd z Londynu tankowiec British Viscount (6.895 ton), który po opuszczeniu przez załogę zatonął kilka godzin później. Tankowiec ten trzy godziny przed atakiem odłączył się od konwoju.
Po zakończeniu operacji przeciwko konwojowi SC-26, U 73 pozostał w tym rejonie aż do 17 kwietnia, by następnie udać się do rejonu położonego bardziej na południowy - wschód. W dniu 20 kwietnia Helmut Rosenbaum zatopił o godzinie 03:32 w kwadracie marynarki AL 8424 należący do brytyjskiego armatora Booth Steamship Co Ltd (Booth Line) z Liverpoolu frachtowiec Empire Endurance (8.570 ton)*. Wraz ze statkiem na dno poszły także dwie przewożone na jego pokładzie łodzie patrolowe HMS ML-1003 (46 ton) i HMS ML-1037 (56 ton). W dniu 24.04. U 73 wpłynął do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający ponad cztery tygodnie patrol (31 dni).

Patrol 3 (20.05.1941 - 24.06.1941)
20.05. U 73 pod dowództwem Helmuta Rosenbauma wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. W dniu 24 maja Helmut Rosenbaum otrzymał polecenie by wraz z U 48, U 97, U 98, U 556 i włoskim okrętem podwodnym Barbarigo utworzyć w Zatoce Biskajskiej zasadzkę na śledzące pancernik Bismarck okręty brytyjskie. Tuż po północy 27 maja U 73 nawiązał kontakt z pancernikiem Bismarck, który prowadził artyleryjski pojedynek z brytyjskimi niszczycielami komandora Philipa Vianna. Helmut Rosenbaum śledził pojedynek, cały czas meldując o jego przebiegu dowództwu. Dowódca U 73 próbował też zaatakować brytyjskie niszczyciele, ale częste zmiany przez nich kursów uniemożliwiały mu to. Po zatopieniu Bismarcka w dniu 27 maja, Helmut Rosenbaum oraz dowódcy innych przebywających w pobliżu U-bootów otrzymał polecenie odnalezienia i uratowania ewentualnych rozbitków. Po przybyciu na miejsce zatopienia pancernika U 73, aż do 31 maja bez powodzenia poszukiwał żywych rozbitków. Od 7 do 22 czerwca Helmut Rosenbaum operował w ramach grupy West przeciwko nieprzyjacielskim konwojom. W dniu 24.06. U 73 wpłynął do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający ponad pięć tygodni patrol (36 dni).

29.07. U 73 pod dowództwem Helmuta Rosenbauma wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku, ale z powodu problemów z silnikami musiał zawrócić do St. Nazaire, gdzie przybył 2 sierpnia.

Patrol 4 (07.08.1941 - 07.09.1941)
07.08. U 73 pod dowództwem Helmuta Rosenbauma wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku (rejon położony na południowy – zachód od Islandii). Od początku patrolu Helmut Rosenbaum operował na południowy - zachód od Islandii w ramach zgrupowania U-bootów przeciwko wykrytemu przez U 501 konwojowi ON-4(S). Alianci wiedząc z przechwyconych i odszyfrowanych depesz o tym zgrupowaniu zmienili trasy następujących konwojów: ON-6(F), ON-7(S), ON-8(F), ON-9(S), HX-144, HX-145 i SC-40, dzięki czemu ominęły one niebezpieczny rejon. W dniu 1 września wracający do bazy U 73 nawiązał kontakt z konwojem SL-84, o którym Helmut Rosenbam zameldował dowództwu, które nakazało mu śledzić cel i wysyłać sygnały naprowadzające dla okrętów zgrupowania Bosemüller. Z powody złych warunków atmosferycznych żaden z okrętów tego zgrupowania nie odnalazł konwoju. W dniu 07.08. U 73 wpłynął do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający prawie pięć tygodni patrol (32 dni).

Patrol 5 (11.10.l941 - 11.11.1941)
11.10. U 73 pod dowództwem Helmuta Rosenbauma wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku (rejon położony na południowy - zachód od Cape Farewell). Od 15 października Helmut Rosenbaum bez powodzenia operował w ramach zgrupowania U-bootów przeciwko wykrytemu przez U 533 konwojowi SC-48, zmierzającemu w kierunku wschodnim. Od 22 października U 73 operował w ramach grupy Reisswolf w rejonie położonym 450 mil morskich na południowy - zachód od Grenlandii. W dniu 27 października okręty grupy Reisswolf zostały skierowane przeciwko wykrytemu przez U 74 konwojowi ON-28. Helmut Rosenbaum w dniu 28 października nawiązał kontakt z konwojem, który następnie utrzymywał aż do końca miesiąca, nie odnosząc jednak żadnego sukcesu. W dniu 11.11. U 73 wpłynął do bazy w St. Nazaire, kończąc trwający prawie pięć tygodni patrol (32 dni).

Patrol 6 (04.01.1942 - 12.02.1942)
04.01. U 73 pod dowództwem Helmuta Rosenbauma wypłynął z bazy w St. Nazaire, by zgodnie z rozkazem przedrzeć się przez Cieśninę Gibraltarską na Morze Śródziemne, aby w oparciu o bazy we Włoszech i okupowanej Grecji atakować nieprzyjacielską żeglugę w tym rejonie. W nocy z 13 na 14 stycznia okręt Helmuta Rosenbauma pomyślnie sforsował Gibraltar i wpłynął na Morze Śródziemne. W dalszej części patrolu U 73 operował przeciwko nieprzyjacielskim konwojom płynącym z zaopatrzeniem dla wojsk walczących w Tobruku. W dniu 3 lutego Helmut Rosenbaum zgłosił niepotwierdzone przez aliantów zatopienie o godzinie 23:05 w kwadracie marynarki 6798 nieprzyjacielskiego niszczyciela o tonażu ca. 1.400 ton. W dniu 11.11. U 73 wpłynął do bazy w La Spezia, kończąc trwający prawie sześć tygodni patrol

Patrol 7 (16.03.1942 - 26.03.1942)
16.03. U 73 pod dowództwem Helmuta Rosenbauma wypłynął z bazy w La Spezia, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę we wschodniej części Morza Śródziemnego. Od 21 marca Helmut Rosenbaum bez powodzenia operował przeciwko zmierzającemu w kierunku Malty konwojowi MW.10 wykrytemu przez włoskie okręty podwodne. W dniu 22 marca płynący na powierzchni w kierunku konwoju U 73 został zaatakowany bombami głębinowymi przez brytyjski samolot Bristol Beaufort. Na skutek ataku okręt odniósł poważne uszkodzenia, które zmusiły Helmuta Rosenbauma do przerwania patrolu i powrotu do bazy. W dniu 26.03. U 73 wpłynął do bazy w La Spezia, kończąc trwający tylko półtora tygodnia patrol (10 dni).

Patrol 8 (04.08.1942 - 05.09.1942)
04.08. U 73 pod dowództwem Helmuta Rosenbauma wypłynął z bazy w La Spezia, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w zachodniej części Morza Śródziemnego. U 73 wraz z U 331 i jednostkami włoskim zajął około 10 sierpnia pozycję pomiędzy Algierem a Balearami i oczekiwał na konwój WS-21S, płynący w ramach operacji Pedestal z zaopatrzeniem na Maltę. W dniu 11 sierpnia Helmut Rosenbaum uzyskał kontakt akustyczny z nadpływającym konwojem. U 73 kierując się wskazaniami GHG uzyskał niedługo potem bezpośredni kontakt z grupą osłony konwoju złożoną z brytyjskiego lotniskowca HMS Eagle (22.600 ton) i sześciu niszczycieli. Helmut Rosenbaum umiejętnie manewrując swoim okrętem przedarł się przez osłonę niszczycieli podpływając na odległość 500 metrów od HMS Eagle i o godzinie 13:15 wystrzelił w kierunku lotniskowca cztery torpedy, które posłały go na dno w kwadracie marynarki CH 9119. Dowódca U 73 nie widział skutków swojego ataku bowiem zaraz po wystrzeleniu torped zszedł w głębokie zanurzenie aby przeczekać ewentualny kontratak brytyjskich niszczycieli. Po około czterech godzinach U 73 wynurzył się na powierzchnię a Helmut Rosenbaum wysłał do dowództwa meldunek o następującej treści
... Konwój ... 15 niszczycieli i eskortowców, dwa krążowniki, od dziewięciu do dziesięciu frachtowców, jeden lotniskowiec, jeden pancernik prawdopodobnie. Salwa dziobowa do lotniskowca, cztery trafienia z odległości 500 metrów ... wszystko w porządku. Rosenbaum.
Następnego dnia dowódca U 73 otrzymał z dowództwa meldunek o odznaczeniu go przez Führera Krzyżem Rycerskim Żelaznego Krzyża. W dniu 13 sierpnia Helmut Rosenbaum zgłosił niepotwierdzone uszkodzenie o godzinie 18:48 w kwadracie marynarki CJ 7739 brytyjskiego niszczyciela o tonażu ca. 1.335 ton. Następnego dnia U 73 bezskutecznie zaatakował uszkodzony 12 sierpnia przez włoski okręt podwodny Axum brytyjski krążownik lekki HMS Nigeria, płynący w eskorcie czterech niszczycieli. W dniu 05.09. U 73 wpłynął do bazy w La Spezia, kończąc trwający prawie pięć tygodni patrol (33 dni).

Patrol 9 (20.10.1942 - 19.11.1942)
20.10. U 73 pod dowództwem Horsta Deckerta wypłynął z bazy w La Spezia, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w zachodniej części Morza Śródziemnego. W dniu 8 listopada Horst Deckert otrzymał dowództwa polecenie udania się w pobliże algierskiego portu w Bougie, gdzie spodziewano się alianckiego desantu. Trzy dni później 11 listopada U 73 zaatakował o godzinie 11:36 aliancki transportowiec wojska Otranto (ca. 20.000 ton), ale wszystkie wystrzelone trzy torpedy okazały się bądź pudłami bądź niewypałami. Dwa dni po tym ataku 13 listopada Horst Decker nawiązał kontakt z dwoma brytyjskimi lotniskowcami typu Furious i Argus, ale zanim udało mu się wyjść na dogodną do ataku pozycję jego okręt został wykryty i odpędzony przez jednostki eskorty. W dniu 14 listopada U 73 storpedował i uszkodził o godzinie 05:13 w kwadracie marynarki CH 7455 należący do brytyjskiego armatora Lamport & Holt Ltd z Liverpoolu frachtowiec Lalande (7.453 ton), płynący w jednym z konwoii operacji Torch. Pomimo tego trafienia statek dotarł jednak do portu przeznaczenia i po remoncie powrócił do służby. W dniu 19.11. U 73 wpłynął do bazy w La Spezia, kończąc trwający ponad cztery tygodnie patrol (31 dni).

Patrol 10 (01.12.1942 - 08.12.1942)
01.12. U 73 pod dowództwem Horsta Deckerta wypłynął z bazy w La Spezia, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w zachodniej części Morza Śródziemnego. W dniu 5 grudnia płynący na powierzchni okręt Deckerta został zaatakowany i poważnie uszkodzony przez niezidentyfikowany nieprzyjacielski samolot. Dnia 08.12. U 73 wpłynął do bazy w La Spezia, kończąc trwający osiem dni patrol.

Patrol 11 (22.12.1943 - 13.01.1943)
22.12. U 73 pod dowództwem Horsta Deckerta wypłynął z bazy w La Spezia, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w zachodniej części Morza Śródziemnego. Cztery dni później 26 grudnia Horst Deckert podpłynął w pobliże portu w Algierze przesyłając o godzinie 16:57 do dowództwa meldunek o 14 frachtowcach, jednym tankowcu, jednym okręcie podwodnym i licznych okrętach eskorty stojących na redzie za zasłoną sieci przeciwtorpedowych. Niedługo po tym meldunku dowódca U 73 nie zważający na sieci przeciwtorpedowe podjął próbę ataku wystrzeliwując w kierunku nieprzyjacielskiego tankowca dwie torpedy, które ze względu na w/w sieci nie trafiły w cel. Następnego dnia o godzinie 08:17 okręt Deckerta został wykryty przez brytyjski samolot Hudson z 500 Sqn RAF. Obsada działka przeciwlotniczego na pomoście U 73 ostrzelała napastnika w momencie kiedy ten schodził do ataku osiągając kilka trafień w kokpit samolotu i prawy silnik. W wyniku tych trafień brytyjska maszyna nie tylko chybiła zrzucając bomby głębinowe w odległości od 80 do 250 metrów od okrętu, ale na dodatek została ciężko uszkodzona i trzy minuty po ataku zmuszona była wodować**. W dniu 1 stycznia Horst Deckert zatopił dwiema torpedami o godzinie 14:28 w kwadracie marynarki CH 8432 płynący w konwoju UGS-3, należący do amerykańskiego armatora Lykes Bros SS Co Inc z Nowego Orleanu frachtowiec Arthur Middleton (7.176 ton). Wraz z frachtowcem na dno poszła też przewożona na jego pokładzie barka desantowa do przewozu piechoty USS LCT-21 (255 ton). Dwa dni później 3 stycznia dowódca U 73 zaatakował o godzinie 12:04 w kwadracie marynarki CH 8432 czterema torpedami złożony z ośmiu frachtowców i sześciu eskortowców konwój, zgłaszając dwa trafienia i wyraźnie słyszalne odgłosy tonięcia wrogiej jednostki. Sukces ten nie został jednak potwierdzony przez aliantów. W dniu 10 stycznia okręt Deckerta został o godzinie 01:00 bezskutecznie zaatakowany w kwadracie marynarki CH 81 przez niezidentyfikowany samolot. W dniu 13.01. U 73 wpłynął do bazy w La Spezia, kończąc trwający trzy tygodnie patrol (21 dni).

Podczas rejsu w lutym na U73 doszło do eksplozji w przedziale silników Diesla, w wyniku czego okręt musiał iść do stoczni na czteromiesięczny remont.

Patrol 12 (12.06.1943 - 01.07.1943)
12.06. U 73 pod dowództwem Horsta Deckerta wypłynął z bazy w La Spezia, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Algierii. Dwa dni później 14 czerwca płynący na powierzchni okręt Deckerta został bezskutecznie zaatakowany o godzinie 21:18 w kwadracie marynarki CH 65 przez niezidentyfikowany samolot. W dniu 21 czerwca U 73 zatopił o godzinie 09:30 w kwadracie marynarki CH 83 płynący w konwoju TE-22, należący do brytyjskiego armatora S. Marshall & Co z Sunderlandu frachtowiec Brinkburn (1.598). Sześć dni później 27 czerwca Horst Deckert zaatakował i uszkodził w kwadracie marynarki CH 8343 płynący w konwoju XTG-2, należący do królewskiej floty pomocniczej (RFA) tankowiec Abbeydale (8.299 ton). Kontratakujący okręt eskorty poważnie uszkodził U 73 zmuszając jego dowódcę do powrotu do bazy. W dniu 01.07. U 73 wpłynął do bazy w Tulonie, kończąc trwający prawie trzy tygodnie patrol (20 dni).

Patrol 13 (02.08.1943 - 29.08.1943)
02.08. U 73 pod dowództwem Horsta Deckerta wypłynął z bazy w Tulonie, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielskie siły inwazyjne u północnych wybrzeży Sycylii. W dniu 11 sierpnia Horst Deckert zaatakował na północ od Brolo o godzinie 19:43 w kwadracie marynarki CJ 9716, czterema torpedami wspierający siły inwazyjne amerykański krążownik lekki USS Philadelphia. Dowódca U 73 usłyszał po półtorej minucie od wystrzelenie torped odgłosy trafienia a następnie tonięcia okrętu, co okazało się jednak nieprawdą bowiem żadna z torped nie trafiła w cel. W dniu 29.08. U 73 wpłynął do bazy w Tulonie, kończąc trwający prawie cztery tygodnie patrol (28 dni).

Patrol 14 (05.10.1943 - 30.10.1943)
05.10. U 73 pod dowództwem Horsta Deckerta wypłynął z bazy w Tulonie, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Algierii. Dodatkowo Horst Deckert miał do wykonania specjalne zadanie polegające na wysadzenia na algierskim brzegu agenta ubranego w mundur majora brytyjskich wojsk lądowych. W nocy z 9 na 10 października U 73 pomyślnie wykonał to zadanie, po czym rozpoczął poszukiwanie celów dla swych torped. W dniu 18 października Horst Deckert zgłosił nie potwierdzone po wojnie zatopienie o godzinie 21:52 w kwadracie marynarki CH 8375 frachtowca o tonażu ca. 6.000 ton. Osiem dni później 26 października dowódca U 73 zgłosił prawdopodobne zatopienie o godzinie 18:12 w kwadracie marynarki CH 8382 nieprzyjacielskiego niszczyciela o tonażu ca. 1.800 ton. W dniu 30 października wracający do bazy okręt Deckerta został bezskutecznie zaatakowany w pobliżu Tulonu przez brytyjski okręt podwodny HMS Ultimatum. Tego samego dnia U 73 wpłynął do bazy w Tulonie, kończąc trwający prawie cztery tygodnie patrol (26 dni).

Patrol 15 (04.12.1943 - 16.12.1943)
04.12. U 73 pod dowództwem Horsta Deckerta wypłynął z bazy w Tulonie, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Algierii. W dniu13 grudnia podczas ataku na niezidentyfikowany konwój okręt Deckerta został wykryty i staranowany przez jeden z okrętów eskorty, tracąc zamontowane na pomoście czterolufowe działko przeciwlotnicze kalibru 20 mm. Trzy dni później 16 grudnia U 73 storpedował i uszkodził o godzinie 16:16 w kwadracie marynarki CH 76 należący do amerykańskiego armatora American Mail Line Ltd z Seattle frachtowiec John S. Copley (7.176 ton), płynący w konwoju GUS-24. Uszkodzona jednostka pomimo trafienia dotarła do portu w Oranie. Niedługo po tym ataku okręt Deckerta został zaatakowany przez dwa amerykańskie niszczyciele USS Niblack i USS Ludlow wspierane przez dwa wodnosamoloty z amerykańskiego krążownika lekkiego USS Brooklyn. Niedługo potem do tropiących U 73 okrętów dołączyła grupa trzech amerykańskich niszczycieli USS Woolsey, USS Edson i USS Trippe, która wypłynęła z bazy w Mers-el-Kebir. Około godziny 18:30 USS Woolsey uzyskał silny kontakt sonarowy z zanurzonym U 73 a następnie wykonał atak bombami głębinowymi, których bliskie eksplozje poważnie uszkodziły okręt Deckerta zmuszając go do wydania rozkazu wynurzenia okrętu. Niedługo po pojawieniu się na powierzchni U 73 został wykryty przez radar a następnie oświetlony reflektorem i ostrzelany przez niszczyciele USS Woolsey i USSS Trippe. Horst Deckert widząc, że okręt jest stracony wydał rozkaz jego opuszczenia i zatopienia. W trakcie opuszczania okrętu na skutek ostrzału zginęło 16 członków załogi a reszta w tym dowódca została uratowana po zatonięciu U 73 przez amerykańskie jednostki.

Uwagi:
a.) W dniu 7 grudnia 1940 roku podczas szkolenia na Bałtyku wypadł za burtę i utonął MechGfr Konrad Ruf (ur. 14.01.1920).
b.) Pierwszy dowódca okrętu Helmut Rosenbaum po zejściu z okrętu otrzymał stanowisko dowódcy 30 Flotylli U-bootów stacjonującej w Konstancy i operującej na Morzu Czarnym. Funkcje tę Rosenbaum pełnił do 10 maja 1944 roku, kiedy to zginał w wypadku lotniczym. Pośmiertnie były dowódca U 2 i U 73 został awansowany do stopnia Korvettenkapitän.

Członkowie załogi U 73 wzięci do niewoli 16.12.1943r
Altmann Hans-Joachim OLt.z.S 08.10.1921
Bentin Werner BtsMt 13.05.1920
Blasche Kurt FkGfr 08.11.1923
Braune Erich MtrGfr
Deckert Horst KpLt.01.01.44 11.10.1918
Essmann Theodor FkGfr 18.06.1924
Feist Erhard MechGfr
Fenkner Max Dr 08.11.1913
Glück Erich MtrOGfr
Götz Manfred Mtr
Härtling Heinz MaschGfr 21.09.1924
Haskamp Klemens MaschMt
Klose Kurt MtrOGfr
Kloss Herbert MaschOGfr
Lepke Fritz OMasch 18.12.1914
Losch Walter OMaschMt 15.04.1918
Mehlich Walter-Michael OMaschMt 11.07.1921
Morawietz Wilhelm MtrGfr 09.01.1923
Nissen Ude Mtr
Pohl Gerhard MaschOGfr 25.02.1922
Prehn Otto MtrOGfr
Pütz Hans-Willi Mtr
Rachel Gerhard FkMt 02.07.1920
Schmidt Günter OBtsMt 20.01.1920
Schuck Karl OStrm 04.01.1917
Staeger Josef FkOGfr 14.02.1923
Waldmann Heinrich MtrOGfr 10.11.1923
Wehling Kurt MtrOGfr
Ziegner Heinrich MtrOGfr
Zwietasch Willy MechMt 04.08.1920


Członkowie załogi U 73 polegli w dniu 16.12.1943r:
Baum Heinz MaschMt 29.05.1922
Brüggemann Alfred MaschMt 02.07.1922
Chwoika Josef MaschOGfr 15.10.1924
Flemming Fritz Mtr.II 23.09.1923
Freudenthal Heinz MaschOGfr 27.03.1922
Glamm Erwin MaschOGfr 22.03.1925
Heyer Herbert Mtr.I 28.01.1920
Möller Wilhelm OLt.ing 18.04.1920
Neu Gerhard MaschGfr 07.02.1924
Röpke Werner MechGfr 18.11.1923
Ruf Hans OMaschMt 24.06.1921
Scheffler Werner MaschGfr 13.08.1924
Scheible Wilhelm MaschOGfr 21.03.1922
Schmidt Erich OMasch 05.05.1916
Stadler Fritz MaschOGfr 15.07.1922
Wegener Helmut MtrOGfr 29.09.1923

Przypisy:
* Empire Endurance do maja 1940 roku nosił nazwę Alster i należał do niemieckiego armatora Norddeutscher Lloyd z Bremy i jako transportowiec wojska brał udział w inwazji na Norwegię. W dniu 18 maja statek został zajęty w Vestfjordzie na zachód od Bodo przez oddział pryzowy z brytyjskiego niszczyciela HMS Icarus a następnie odesłany do Anglii w eskorcie uzbrojonego trawlera HMS Ullswater.
** Cała załoga samolotu został wieczorem tego samego dnia wyratowana przez łódź latającą Walrus z 700 Sqn RAF.

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/BDUKTB30269.htm
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Jones Geoffrey - U-boat Aces
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1

Witam !

Niemiecka propaganda już następnego dnia po zatopieniu angielskiego lotniskowca HMS Eagle przez U 73, podała ten fakt do publicznej wiadomości. Informacja ta została zamieszczona m. in. w "Völkischer Beobechter" z dn. 12.08.1942 r. na pierwszej stronie, a wiadomość o zatopieniu tego okrętu podkreślono grubą czerwoną linią, nadając jej w ten sposób szczególna rangę i ważność. Oczywiście ze względów tajemnicy wojskowej nie podano ani nr taktycznego tego U-Boota ani też nazwiska jego dowódcy.

Informacja ta jest sygnowana przez Kwaterę Główną Führera oraz OKW, co miało zapewne nadać jej szczególną ważność i uwiarygodnić w opinii czytelników.

http://www.fleetairarmarchive.net/Ships/Eagle1.html
http://pl.wikipedia.org/wiki/V%C3%B6lkischer_Beobachter
http://reibert.info/attachments/img_2433-jpg.1322532/
http://reibert.info/attachments/img_2435-jpg.1322533/