1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U 713 Typ VIIC

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 1 • Strona 1 z 1

U 713 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 02.02.18, 11:01

U 713 Typ VIIC

Stocznia: H C Stulcken und Sohn, Hamburg
Numer zamówienia: 779
Zamówienie: 07.12.1940
Położenie stępki: 21.10.1941
Wodowanie: 24.09.1942
Wcielenie do służby: 29.12.1942
Numer pocztowy: M 49 449

Przebieg służby:
29.12.1942 – 30.06.1943 – 8 Flotylla U-bootów, Danzig (szkolenie załogi)
01.07.1943 – 31.10.1943 – 11 Flotylla U-bootów, Bergen (służba frontowa),
01.11.1943 – 24.02.1944 – 13 Flotylla U-bootów, Trondheim (służba frontowa)
24.02.1944 – uznany za zaginiony z nieznanych przyczyn na Morzu Norweskim na północny – zachód od Narwiku.

Dowódcy:
29.12.1942 – 24.02.1944 – OL Henri Gosejacob.

Liczba patroli: 4

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0

Okres służby U 713 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
27.04.1943 – prawdopodobnie na skutek nieszczęśliwego wypadku śmierć na wodach Zatoki Gdańskiej poniósł marynarz Heinz Dreske (ur. 16.12.1923).

Patrol 1 (29.06.1943 – 20.08.1943)
29.06. U 713 pod dowództwem Henri Gosejacoba o godzinie 18:00 opuścił Kiel, by zgodnie z otrzymanym poleceniem zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na wodach Północnego Atlantyku. O 21:15 po wejściu na Rutę 15 spotkano się z U 307 (Herrle) oraz przydzieloną eskortą, w towarzystwie których obrano kurs na Duży Bełt. Następnego dnia na jednostce Gosejacoba oraz jego towarzyszu odebrano pochodzącą z dowództwa depeszę z rozkazami o następującej treści:
„Büchler, Lübsen, Herrle, Gosejacob zostają natychmiastowo podporządkowani Admirałowi Oceanu Arktycznego i w związku z tym dalsze rozkazy otrzymywać będą poprzez FdU Nordmeer.”.
Pierwszego lipca w celu otrzymania instrukcji co do dalszej marszruty o 03:00 zawinięto do Kristiansand, które prawie dwie godziny później opuszczono wraz z U 307, kierując się w stronę Bergen. Tego samego dnia w związku z zagrożeniem ze strony wroga o 23:30 zawinięto do Larvik, które opuszczono 2 lipca o 04:03, przybywając jeszcze tego samego dnia do Bergen, gdzie rozpoczęto operację pobierania nowych torped oraz uzupełniania zapasu prowiantu i paliwa. Trzeciego lipca po zakończeniu wszystkich prac ponownie wraz z U 307 a także U 387 (Büchler) i U 629 (Bugs) oraz w eskorcie patrolowca Unitas o 16:10 (patrolowiec towarzyszył w/w jednostkom do latarni na wyspie Hellisøy) opuszczono Bergen, kierując się w stronę Narwiku. Dwa dni później 5 lipca o 20:29 dotarto na miejsce, gdzie zacumowano przy burcie okrętu sztabowego Grille, z którego to następnie pobrano rozkazy. O 23:45 ponownie wraz z U 307 i U 387 opuszczono Narwik kierując się na Tromsø, gdzie dotarto 7 lipca o 12:45. Wieczorem o 23:45 U 713 w eskorcie kutra trałowego R 12 opuścił Tromsø, kierując się do Hammerfest, gdzie przybył następnego dnia o 09:30 cumując u burty okrętu bazy Black Watch, z którego to wkrótce potem rozpoczął pobieranie paliwa. Po zakończeniu tej operacji tuż po północy 9 lipca w towarzystwie U 307 oraz w eskorcie kutra trałowego R122 okręt Gosejacoba opuścił bazę kierując się w stronę punktu SR2, po czym po jego osiągnięciu już indywidualnie w stronę nakazanego sektora (zgodnie z otrzymanymi rozkazami głównym zadaniem jednostki Gosejacoba było zwalczanie nieprzyjacielskiej żeglugi na Oceanie Arktycznym). Tego samego dnia na U 713 odebrano pochodząca z FdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
„Rejony ataku: U 307 2675 – U 601 2951 – U 713 2986 jako grupa Grau i jako grupa La Baume: U 622 5832 – U 355 5855 – U 269 5878. Wszystkie w kwadracie AF, odstępy 30 mil.”.
Po południu o 13:35 w kwadracie AB 9879 na polecenie dowódcy rozstrzelano dostrzeżoną chwilę wcześniej przez wachtowych dryfującą minę morską. Trzynastego lipca o 19:20 okręt Gosejacoba spotkał się w kwadracie AB 3518 z dowodzonym przez Bugsa U 629. Cztery dni później 17 lipca o 20:32 w kwadracie AB 3564 rozstrzelano drugą dryfującą minę. Dwudziestego trzeciego lipca w związku z odebranym meldunkiem o wykryciu samotnego frachtowca o 15:43 przebywający aktualnie w kwadracie AB 3289 U 713 rozpoczął operację przeciwko niemu. Następnego dnia po bezskutecznych próbach odnalezienia dostrzeżonego przez zwiad lotniczy statku o 13:00 (kwadrat marynarki AB 4343) przerwano jego poszukiwania, rozpoczynając następnie marsz powrotny do własnego sektora. Tuż przed północą osiemnastego sierpnia po bezowocnych poszukiwaniach wroga przebywający w kwadracie AB 3528 okręt Gosejacoba rozpoczął marsz powrotny do bazy w Narwiku. Dwa dni później 20 sierpnia o 09:15 przybyto do Harstad skąd po podjęciu na pokład miejscowego pilota via Tjeldsund o 12:00 skierowano się do Narwiku (po drodze zawinięto do Lødingen, gdzie na brzeg wysadzono pilota) docierając na miejsce o 15:15. Po zdaniu relacji z przebiegu patrolu, jeszcze tego samego dnia opuszczono bazę udając się na wody pobliskiego Skjomenfjordu, gdzie zacumowano o 18:28 w pobliżu okrętu bazy Stella Polaris. W trakcie trwającego ponad siedem tygodni patrolu (53 dni) U 713 przepłynął 6913 mil morskich na i 292 mile morskie pod powierzchnią.

22.08.1943 cumujący dotąd przy okręcie bazie Stella Polaris U 713 skierował się pod burtę zacumowanego w pobliżu okrętu warsztatowego Kamerun na którego następnie przekazał posiadane torpedy (w tym czasie specjaliści z jego pokładu podjęli się próby usunięcia zgłoszonych przez Gosejacoba usterek). Drugiego września w związku z niemożnością usunięcia wszystkich zgłaszanych defektów U 713 opuścił Skjomenfjord kierując się do nieodległego Bogenbucht, gdzie jeszcze tego samego dnia trafił na dok. Po zakończeniu wszystkich prac 4 września z powrotem powrócono do Skjomenfjordu, gdzie zacumowano przy burcie Kameruna, z którego to pobrano zdany wcześniej zapas torped. Po zakończeniu tej operacji następnego dnia okręt Gosejacoba skierował się pod burtę jednostki zaopatrzeniowej Kärnten, z której to pobrał zapas prowiantu.

Patrol 2 (08.09.1943 – 27.10.1943)
09.09. U 713 pod dowództwem Henri Gosejacoba o godzinie 16:15 opuścił wody Skjomenfjordu, kierując się do Narwiku, gdzie zacumował przy burcie okrętu sztabowego Meteor. Po odebraniu rozkazów nakazujących zwalczanie nieprzyjacielskiej żeglugi o 20:10 opuszczono Narwik, kierując się via Lødingen (22:00) do Harstad, gdzie przybyto czterdzieści pięć minut po północy następnego dnia, zdając tam na brzeg zabranego w Lødingen pilota oraz pobierając zapas prowiantu. O 03:30 wyruszono w dalszą drogę osiągając nakazaną pozycję tj. kwadrat AB 3568 o godzinie 05:00 trzynastego września. Trzeciego października monotonię patrolu przerwało spotkanie z U 307 do którego doszło o 09:48 w kwadracie AB 3536. Od tego też dnia okręt operował w ramach zgrupowania Monsun. Siedemnastego i osiemnastego października na polecenie dowódcy rozstrzelano dwie dostrzeżone przez wachtowych dryfujące miny (odpowiednio godzina 15:35 kwadrat AB 3595 oraz godzina 10:30 kwadrat AB 3941). Dziewiętnastego października o 23:53 zgodnie z poleceniem dowództwa obsadzono nową pozycję, która przypadała na kwadrat ÄG 7576. Następnego dnia o 02:30 w kwadracie ÄG 7574 wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi z napotkanym U 360 (Becker). Pięć dni później 25 października w związku z kończącymi się zapasami paliwa i prowiantu, przebywający aktualnie w kwadracie AB 3294 U 713 rozpoczął marsz powrotny do bazy kierując się zgodnie z instrukcjami na Andfjord. Dwudziestego siódmego października o godzinie 00:27 przybyto do Harstad, skąd po zabraniu na pokład miejscowego pilota via Tjeldsund i Lødingen skierowano się do Narwiku, gdzie dotarto o 23:25 cumując u burty okrętu sztabowego Meteor. W trakcie drugiego patrolu, który trwał równe 7 tygodni (49 dni) okręt Gosejacoba przepłynął 6.470 mil morskich na i 140,5 mili morskiej pod powierzchnią.

Patrol 3 (22.11.1943 – 09.12.1943)
22.11. U 713 pod dowództwem Henri Gosejacoba o godzinie 22:20 odbił od burty zacumowanego w Ankenes statku bazy Stella Polaris rozpoczynając w ten sposób swój trzeci patrol. Tym razem oprócz zwalczania nieprzyjacielskiej żeglugi Henri Gosejacob miał do wykonania także dwa zadania specjalne:
zadanie 1 - przewiezienie i pomoc w zainstalowaniu na Wyspie Niedźwiedziej stacji meteorologicznej o kodowej nazwie „Christian”,
zadanie 2 – przeszukanie a następnie zniszczenie meldowanej przez inne u-booty radiostacji w Tunheim.
Materiały potrzebne do realizacji zarówno 1 jak i 2 z zadania pobrano nieco wcześniej z cumującego w Narwiku statku Feodosia (stacje WFS124 i WFS125). Poza sprzętem na pokład przyjęto też 4 „pasażerów” - dwóch członków służby meteo: Reg.Rat Edwina Stöbe i Insp. Christiana Wernera, korespondenta wojennego Janka oraz pioniera (sapera) Hufe, który z kolei odpowiadał za zniszczenie wszystkich wartościowych elementów wrogiej radiostacji. Tego samego dnia pomiędzy 22:30 a 23:06 na wodach Ofotfjordu przeprowadzono trymowanie okrętu. Dwudziestego czwartego listopada na U 713 odebrano pochodzącą z FdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
„Następujące okręty utworzyć grupę Eisenbart od AC 1615 > 4635. U 360, U 713, U 387, U 354 (Herbschleb), U 277, U 307, U 636 (Hildebrandt).”.
W tym okresie głównym celem w/w grupy, były dwa konwoje: idący w kierunku Związku Radzieckiego JW.54B (14 statków + 1 jednostka ratownicza) i mający na dniach wyruszyć na Wyspy Brytyjskie RA.54B (10 statków). Dwudziestego szóstego listopada o 09:00 osiągnięto przypadający na kwadrat AB 3523 rejon operacyjny. Następnego dnia w związku z brakiem kontaktu z wrogiem o 22:00 Henri Gosejacob nakazał rozpocząć marsz w kierunku północnych wybrzeży Wyspy Niedźwiedziej, by zrealizować wyznaczone mu dwa zadania specjalne. Dwudziestego ósmego listopada o 08:20 (kwadrat marynarki AB 3997) osiągnięto północne wybrzeże Wyspy Niedźwiedziej, gdzie według pierwotnych planów zamierzano ustawić stację meteo. Ze względu jednak na panujące tam warunki pogodowe (silny wiatr i falowanie) Henri Gosejacob postanowił odstąpić na jakiś czas od realizacji pierwszego zadania i przemieścić się w rejon realizacji drugiego. O 20:41 w trakcie jego trwania okręt uderzył o dno doznając uszkodzeń części dziobowej i podwodzia. Następnego dnia o 10:50 osiągnięto rejon przylądka Nordenskjöld (kwadrat marynarki AB 3998), gdzie zgodnie z zamysłem dowódcy na brzeg przy pomocy dwóch pontonów wysłać miano oddział złożony z I WO, obu meteorologów, korespondenta wojennego, pioniera oraz trzech marynarzy z poleceniem rozpoznania radiostacji oraz wybrania miejsca pod instalację stacji meteo. Ze względu jednak na wykryty defekt obu pontonów musiano zmodyfikować nieco plany i tak na polecenie dowódcy główny mechanik przedmuchał balasty zmniejszając w ten sposób zanurzenie okrętu, który dzięki temu mógł podejść bliżej do brzegu skąd przy pomocy mniejszego pontonu możliwe było dostarczenie na ląd wyznaczonych do wykonania zadania ludzi. Po dostarczeniu w ten sposób w kilku kursach na brzeg oddziału oraz sprzętu (elementy stacji meteo) przewożący je ponton zawrócił na okręt ale na jego nieszczęście w tym czasie nastąpiła zmiana prądu w wyniku czego znalazł się on wraz z obsługującymi go dwoma marynarzami w poważnych opałach. Widząc zaistniałą sytuację i jednocześnie chcąc pomóc swoim ludziom Henri Gosejacob nakazał zbliżyć się do brzegu ale w trakcie wykonywania tego manewru jego okręt ponownie uderzył o dno – tym razem lekko. Po podjęciu obu marynarzy zamierzano jak najszybciej wycofać się na głębsze wody ale w trakcie trwania akcji ratunkowej prąd morski wepchnął okręt głębiej na skaliste dno, co z kolei spowodowało, że aby uwolnić go z pułapki musiano mocno manewrować balastami oraz dać całą wstecz. W tym samym też czasie na U 713 odebrano skierowaną bezpośrednio do jego dowódcy depeszę z rozkazami o następującej treści:
„Gosejacob, możliwy konwój w twoim sektorze, przerwać zadanie na brzegu.”.
Stosując się do nowych rozkazów Henri Gosejacob przy pomocy pontonu używanego do ratowania lotników wysłał na brzeg dwóch marynarzy, z poleceniem ściągnięcia z powrotem na okręt wysłanego wcześniej oddziału. O 17:15 wszystkie osoby wraz ze sprzętem znalazły się z powrotem na pokładzie okrętu, który rozpoczął marsz powrotny do swojego sektora. Trzydziestego listopada w związku z brakiem kontaktu z wrogiem U 713 ponownie opuścił swój sektor osiągając o 11:00 rejon przylądka Nordenskjöld, gdzie w kolejnych godzinach jego załodze udało się dostarczyć na brzeg część elementów przyszłej stacji meteo. O 18:00 w związku z panującymi ciemnościami, wiejącym wiatrem oraz stanem morza operację przerwano odkładając ją do ranka następnego dnia. Pierwszego grudnia w związku z niepoprawiającymi się wciąż warunkami pogodowymi Henri Gosejacob podjął decyzję o chwilowym zawieszeniu wykonywania pierwszego jak i drugiego zadania oraz oddaleniu się na głębsze wody. Trzy dni później 4 grudnia o 17:20 na oczekującym na poprawę aury U 713 odebrano pochodzącą z FdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
„Grupa Eisenbart, nowe rejony ataku w AC: Lübsen 1755 – Herrle 4123 – Gosejacob 4167 – Hildebrandt 4435. Odstępy 30 mil, meldować o sytuacji lodowej.”.
W związku ze stanem technicznym swojego okrętu powstałym po dwóch kontaktach z dnem Henri Gosejacob jeszcze tego samego dnia poprosił o zmianę rozkazów przesyłając do FdU meldunek o następującej treści:
„Proszę o zgodę na dokończenie zadania specjalnego oraz o późniejsze dokowanie.
1. Sprężarka Junkersa, echosonda niesprawne.
2. Klapy dziobowych wyrzutni torpedowych I, II, III, IV nie dają się otworzyć.
3. Uderzenie o dno uszkodziło kadłub.
4. Poszycie sterburty mocno porysowane.”.
Po otrzymaniu zgody U 713 niezwłocznie skierował się w stronę znanego mu miejsca na Wyspie Niedźwiedziej by po raz kolejny podjąć się próby wykonania wyznaczonego mu zadania. Szóstego grudnia o 10:00 dotarto na miejsce (kwadrat marynarki AB 3998) a godzinę później na brzeg dostarczono złożony z 4 ludzi oddział w składzie: I WO, korespondent wojenny, sternik oraz pionier, którzy wyposażeni w sprzęt narciarski oraz ładunki wybuchowe i broń drogą lądową skierowali się w stronę radiostacji w Tunheim. Wkrótce potem wykorzystując panującą bezwietrzną aurę oraz wysoki stan morza na brzeg dostarczono obu meteorologów oraz pozostały sprzęt. Do godziny 19:30 stacja meteo „Christian” została rozstawiona i sprawdzona, poza tym ekipa meteorologów znalazła też czas na naprawę innej stacji o kodowej nazwie „Dietrich”. O 20:00 na miejsce lądowania powrócił wysłany na rekonesans radiostacji oddział (nie potwierdził on istnienia tam angielskiej bądź innej narodowości radiostacji a przed powrotem wysadził w powietrze prawie wszystkie przedstawiające jakąś wartość instalacje – zabrakło amunicji na zniszczenie masztu telegrafu oraz masztu flagowego) a o 21:30 wszyscy wysłani na brzeg ludzie znaleźli się z powrotem na pokładzie okrętu, który rozpoczął marsz powrotny do bazy, kierując się tak jak poprzednio na prowadzący do Harstad Andfjord. Ósmego grudnia o 15:00 przybyto do Harstad, skąd po podjęciu pilota via Tjeldsund i Lødingen, skierowano się do Ramsund, gdzie dotarto o 06:50. Po zdaniu tam na ląd posiadanego zapasu torped skierowano się do Narwiku, gdzie przybyto o 12:20. W trakcie trwającego 17 dni patrolu U 713 przepłynął 2.850 mil morskich na i 29 mil morskich pod powierzchnią.

12.12.1943 o godzinie 06:00 U 713 opuścił Narwik z poleceniem udania się na remont do bazy w Trondheim, gdzie przybył dwa dni później 14 grudnia o 03:15.

Patrol 4 (03.02.1944 – 24.02.1944)
03.03. U 713 pod dowództwem Henri Gosejacoba o godzinie 14:00 opuścił Trondheim z poleceniem skierowania się do bazy w Narwiku, gdzie dotarł 5 lutego o 11:15. Po odebraniu rozkazów nakazujących zwalczanie nieprzyjacielskiej żeglugi oraz ustawienie kolejnej stacji meteo, którą zresztą niezwłocznie pobrano o 16:00 wyruszono w drogę, kierując się via Tjeldsund i Harstad w stronę nakazanego sektora. Siódmego lutego o 21:37 na okręcie Gosejacoba odebrano pochodzącą z FdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
„Grupa Werwolf od godziny 24 w następującej kolejności: U 425 (Bentzien), U 957 (Schaar), U 716 (Dunkelberg), U 314 (Basse), U 737 (Brasack), U 278 (Franze), U 990 (Nordheimer), U 713 i U 313 (Schweiger).”.
W tym okresie głównym celem w/w grupy był konwój powrotny RA.56 (37 statków), który 3 lutego opuścił wody Kolafjordu a trzy dni później (06.02.) został wykryty przez jeden z samolotów zwiadu. Ze względu jednak na podany w meldunku błędny kurs żaden z okrętów nie zdołał przechwycić wrogiego zgrupowania. Dwunastego lutego o 13:16 odebrano kolejną depeszę z rozkazami o następującej treści:
„Grupa Werwolf w nowej kolejności: U 764 (Muhs), U 425, U 957, U 716, U 278, U 990, U 713, U 313 i U 312 (Nicolay) kierować się w stronę nowej linii dozoru.”.
Trzynastego listopada o 19:06 otrzymano nowe rozkazy o następującej treści:
„Grupa Werwolf dnia 14.02., godz. 08:00 wymarsz w stronę nowego rejonu ataku od AB 8843 do 7324., odstępy 20 mil. W rejonie ataku 9 godziny marsz w kierunku NW, stosując nieregularny kurs.”.
Dwudziestego trzeciego lutego o 09:10 znajdujący się w kwadracie AB 7392 U 713 wymienił się namiarami na aktualną pozycje z przebywającym w pobliżu U 990. Tego samego też dnia na jednostkach grupy Werwolf odebrano pochodzący z samolotu zwiadu Fw.200 Condor meldunek o dostrzeżeniu idącego w kierunku Związku Radzieckiego konwoju, którym był JW.57 (42 statki). Dwudziestego czwartego lutego operujący w pobliżu nieprzyjacielskiego zgrupowania U 713 nadał swój ostatni meldunek, po czym ślad się za nim urwał (ostatnia znana pozycja to ~69.21N, 03.30E). Od tego też momentu uznaje się okręt za utracony z nieznanych przyczyn.

Uwagi:
a.) Według wcześniejszych ustaleń twierdzono, że 24 lutego U 713 padł ofiarą ataków bombami głębinowymi w wykonaniu brytyjskiego niszczyciela HMS Keppel (pozycja 69.27N, 04.53E, kwadrat AB 8766) – przebywający w pobliżu U 990 zarejestrował pomiędzy 16:45 a 17:00 łącznie 30 ciężkich detonacji.

Członkowie załogi U 713 uznani za zaginionych po 24.02.1944 (w kolejności alfabetycznej):
Nazwisko i Imię Rang Rok urodzenia
Angeli, Erich MaschOGfr 25.12.1923
Astor, Wilhelm MaschOGfr 28.06.1924
Berg, Wilhelm MechOGfr. 12.06.1924
Bergert, Karl MaschMt 28.01.1923
Beuttler, Hugo MaschMt 01.08.1922
Buttler, Willi FkOGfr 02.05.1922
Damaske, Heinz MtrGfr 02.03.1924
Farwik, Paul BtsMt 31.03.1921
Feichtinger, Eduard BtsMt 25.05.1921
Fischer, Karl MtrGfr 03.10.1924
Flügel, Karl FkOGfr 29.06.1923
Gerlinger, Franz BtsMt 12.05.1921
Golombeck, Bruno MtrOGfr 23.12.1920
Gosejacob, Henri OLt.z.S.d.R. 14.12.1915
Hagenstein, Kurt MtrGfr 30.01.1925
Hanke, Hermann FkMt 11.04.1920
Helgoth, Georg OMasch 21.07.1914
Herb, Heinz MaschOGfr 30.09.1921
Hilbert, Helmut OLt.ing. 13.05.1919
Hojnacki, Josef MaschOGfr 22.12.1923
Jelonneck, Walter MaschOGfr 15.10.1922
Kirschig, Erhart-Franz OStrm. 16.03.1914
Kriese, Herbert MtrOGfr 10.11.1923
Krohn, Ernst MtrOGfr 27.03.1922
Kuhfeld, Werner MtrOGfr 13.07.1924
Küttner, Karl-Kurt MaschOGfr 18.01.1924
Lendorf, Karl-Heinz MaschOGfr 26.07.1923
Lissel, Karl MtrOGfr 03.07.1924
Lorenzen, Willi MaschOGfr 27.10.1923
Lüdke, Eginhard Lt.z.S. 25.05.1923
Medecke, Dietrich MaschOGfr 24.05.1923
Meyer, Kurt MaschMt 04.06.1919
Meyer, Paul MtrOGfr 29.04.1923
Mielke, Kurt MaschMt 20.09.1922
Müller, Herbert MtrOGfr 08.02.1923
Naujoks, Wilhelm MtrOGfr 11.03.1923
Neugebauer, Paul MtrOGfr 28.01.1921
Poppe, Karl OLt.z.S. 18.03.1920
Rebhuhn, Eduard MaschOGfr 24.05.1924
Schäfer, Ludwig MechMt 25.01.1921
Schaper, Josef MaschGfr. 15.10.1923
Scheibe, Werner MtrGfr 01.10.1924
Schöndorf, Herbert OMaschMt 09.08.1919
Schröder, Hans MaschMt 16.12.1919
Schulz, Herbert MechOGfr. 11.05.1921
Schwarz, Herbert MaschGfr. 12.04.1924
Turley, Theodor MechOGfr. 29.01.1922
Wyrembek, Rudolf OSanMt 12.12.1918
Zabelhöfer, Kurt OMasch 07.01.1917
Zeißler, Max OFkMt 22.05.1920

Bibliografia:
http://uboat.net
http://www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Borowiak Mariusz, Tadeusz Kasperski – „Uwag: Zatopić U-boota! Akcje Polskich Okrętów i Lotnictwa Na Morzu 1939-1945“, wydawnictwo Napoleon V
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 13 KTB U 661 - U 849
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 – 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Posty: 1 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ VII



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron