1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U 672 Typ VIIC

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 2 • Strona 1 z 1

U 672 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 17.07.15, 06:29

U 672 Typ VIIC

Stocznia: Howaldtswerke Hamburg AG, Hamburg
Numer zamówienia: 821
Zamówienie: 20.01.1941
Położenie stępki: 24.12.1942
Wodowanie: 27.02.1943
Wcielenie do służby: 06.04.1943
Numer pocztowy: M 51 135

Przebieg służby:
06.04.1943 – 30.09.1943 – 5 Flotylla U-bootów Kiel (szkolenie załogi)
01.10.1943 – 18.07.1944 – 6 Flotylla U-bootów St. Nazaire (szkolenie załogi)
18.07.1944 – zatopiony na wodach Kanału La Manche na północ od Guernsey (pozycja 50.03 N, 02.30 W) bombami głębinowymi zrzuconymi przez brytyjską fregatę HMS Balfour.


Dowódcy:
06.04.1943 – 18.07.1944 – Ulf Lawaetz

Liczba patroli: 3

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0/0

Okres służby U 672 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
07.04. – 08.04.1943 – Hamburg – próby stoczniowe.
10.04. – 16.04.1943 – Kiel – próby morskie w ramach miejscowego oddziału UAK.
17.04. – 19.04.1943 – Kiel – wymiana głównego steru realizowana przez miejscową stocznię Deutsche Werke.
21.04. – 25.04.1943 – Kiel – c. d. prób morskich w ramach miejscowego oddziału UAK.
27.04. – 30.04.1943 – Swinemünde – ćwiczenia w obsłudze i strzelaniu z broni przeciwlotniczej.
02.05. – 08.05.1943 – Danzig – próby morskie w ramach miejscowego oddziału UAK.
09.05. – 18.06.1943 – Hela – szkolenie w morzu w ramach miejscowego oddziału Agru-Front.
20.06. – 07.07.1943 – Libau – szkolenie i ćwiczenia w strzelaniu torpedami w ramach 25 Flotylli U-bootów.
08.07. – 09.07.1943 – Danzig – naprawa uszkodzeń w miejscowej stoczni Holm.
10.07. – 21.07.1943 – Gotenhafen – szkolenie i ćwiczenia z zakresu taktyki w ramach 27 Flotylli U-bootów.
23.07. – 30.07.1943 – rejs do Hamburga i postój w oczekiwaniu na przegląd, który w ostateczności zostaje odwołany ze względu na codzienne naloty nieprzyjacielskiego lotnictwa.
25.07.1943 – Hamburg – w trakcie jednego z w/w nalotów śmierć ponosi Ob.Strm Rehms.
31.07. – 02.08.1943 – rejs via Kiel do bazy w Königsberg.
03.08. – 19.09.1943 – Königsberg – przeglądu okrętu oraz prace konserwacyjne realizowane przez miejscową filię stoczni Schichau.
20.09. – 24.09.1943 – Danzig – modernizacja bryły pomostu oraz montaż nowego peryskopu i poczwórnego działka kal. 20 mm realizowana przez miejscową stocznię Holm.
26.09. – 28.09.1943 – Swinemünde – ćwiczenia w obsłudze i strzelaniu z zamontowanego działka kal. 20 mm.
30.09. – 01.10.1943 – Gotenhafen – ćwiczenia w strzelaniu z broni przeciwlotniczej.
02.10. – 13.10.1943 – Gotenhafen – przegląd okrętu realizowany przez miejscową filię stoczni Deutsche Werke.
14.10. – 24.10.1943 – Gotenhafen – ćwiczenia z zakresu taktyki w ramach 27 Flotylli U-bootów.
27.10. – 12.11.1943 – Kiel – przygotowanie okrętu do wyjścia na pierwszy patrol bojowy.

Patrol 1 (13.11.1943 – 15.01.1944)
13.11. U 672 pod dowództwem Ulfa Lawaetza o godzinie 08:00 opuścił Kiel, z poleceniem skierowania sie do położonej na terytorium okupowanej Norwegii bazy w Kristiansand, gdzie uzupełnić miał swoje zapasy. O 11:35 na rucie 15 okręt Lawaetza spotkał się z przydzielonym mu jako eskorta trałowcem M 455, w towarzystwie którego rozpoczął następnie marsz w stronę Dużego Bełtu. Następnego dnia pomiędzy godziną 12:35 a 15:22 w kwadracie AO 3655 pod dozorem kutra trałowego R 291 (w międzyczasie zastąpił on w roli eskorty trałowiec) wykonano testowe zanurzenie na głębokość 2A (160 metrów), po którym to utracono kontakt z kutrem. Tego samego dnia o 20:25 przybyto do bazy w Kristiansand, którą po uzupełnieniu zapasów i przenocowaniu w towarzystwie eskorty opuszczono 15 listopada o 06:30 kierując się w stronę Haugesund, gdzie przybyto jeszcze tego samego dnia Po przenocowaniu 16 listopada o 12:00 ruszono w dalsza drogę kierując się do bazy w Bergen, gdzie przybyto godzinę później. Po kolejnym przenocowaniu i wymianie eskorty następnego dnia o 14:00 U 672 wyruszył na swój pierwszy patrol w trakcie którego zgodnie z otrzymanymi rozkazami miał za zadanie zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na wodach Północnego Atlantyku. Po osiągnięciu o godzinie 17:52 kwadratu AN 2421 eskorta zawróciła do bazy zaś okręt Lawaetza już samotnie najpierw do 19:33 szedł na powierzchni, po czym schował się pod wodę rozpoczynając marsz w zanurzeniu. Dwudziestego dziewiątego listopada na U 672 odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
Geider i Lawaetz jako tymczasowe rejony ataku obsadzić AL 17, 18, 19 i 21. Wszystkie przebywające do tego czasu w AL oraz na zachód od niego U-booty mają zasadniczo przebywać w pod wodą.”.
Drugiego grudnia o 13:23 odebrano kolejną depeszę z rozkazami, która miała następującą treść:
U 629 (Bugs), U 761 (Geider), U 672, U 544 (Mattke), U 625 (Becker), U 421 (Kolbus), U 734 (Blauert), U 541 (Petersen), U 269 (Harflinger), U 962 (Liesberg), U 543 (Hellrigel), U 92 (Oelrich), U 653 (Kandler), U 801 (Brans), U 667 (Schroeteler) i U 415 (Neide) utworzą grupę Cornel. Z następujących okrętów dnia 5 grudnia, godz. 12:00 utworzona będzie linia dozoru od AL 1982 do AL 7195, której celem będzie kolejny idący w kierunku zachodnim szybki konwój.”.
W/w konwojem był wykryty 4 grudnia przez dwa Ju290 oraz piątego przez pojedyncze Ju290, Fw200 i BV222, składający się z 30 statków ONS.24, który jednak dzięki przechwyconym i rozszyfrowanym meldunkiem Engimy opłynął zgrupowanie Coronel od północy. Zanim jednak do tego doszło drugiego grudnia o 10:00 (kwadrat marynarki AL 1941) na U 672 udało się uchwycić namiar na słońce, dzięki czemu wykryto błąd w dotychczas obliczanej na zasadzie zliczania pozycji okrętu, który wynosił 67 mil morskich. Piątego grudnia o 18:38 (kwadrat marynarki AK 6964) w zasięgu wzroku pojawiły się 2 – 3 jednostki, których jednak nie atakowano koncentrując się na odnalezieniu meldowanego konwoju. Ósmego grudnia po bezskutecznych poszukiwaniach wroga na wszystkich jednostkach grupy Coronel o 17:55 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
Oczekiwany konwój prawdopodobnie ominął linię dozoru od północy. Istniejąca do tej pory linia dozoru zostaje rozwiązana. Dnia 11.12. godz. 00:00 przebywają w nowej linii dozoru następujące U-booty: jako grupa Coronel 1: U 311, U 761, U 92, U 672, U 544, U 625, U 653, U 421 od AK 2286 do AK 2831 i jako Coronel 2: U 734, U 667, U 541, U 962, U 415, U 543, U 653, U 801, U 618 (Baberg), U 107 (Simmermacher), U 86 (Schug) od AK 6815 do AK 9569.”.
Głównym celem dla w/w zgrupowania w dniach 11 – 13 grudnia był meldowany przez samoloty zwiadu lotniczego składający się z 50 statków konwój ON.214, który dzięki przechwyconym i rozszyfrowanym meldunkom Engimy otrzymał polecenie zmiany kursu opływając niebezpieczny akwen od południa (dodatkowo na korzyść nieprzyjacielskiego zgrupowania działa też pogoda, której fatalne warunki utrudniały U-bootom jego poszukiwania). Czternastego grudnia o 16:59 odebrano kolejną depeszę BdU z rozkazami o następującej treści:
U 311, U 629, U 761, U 92, U 672, U 544, U 625, U 653 i U 421 utworzą grupę Cornel II, dnia 15 grudnia o 19:00 przebywać w linii wyczekiwania od AK 3783 do 6287.”.
Tego samego dnia o 20:00 U 672 zajął wyznaczoną mu pozycję, która przypadała na kwadrat AK 3838. Siedemnastego grudnia po bezskutecznych poszukiwaniach wroga o 21:41 odebrano kolejne rozkazy o następującej treści:
Dotychczasowe grupy Coronel 1 i 2 rozwiązane:
U 364 (Sass), U 972 (König), U 981 (Sitek), U 744 (Blischke), U 741(Palmgren) i U 471 (Kloevekorn) utworzyć grupę Sylt, linia wyczekiwania dnia 19.12 od AK 3417 do AK 3733.,
U 960 (Heinrich), U 392 (Schümann), U 284 (Scholz), U 976 (Tiesler), U 311 i U 629 utworzyć grupę Amrum, lina wyczekiwania od AK 2923 do AK 6285.,
U 92, U 672, U 544, U 625, U 653 i U 421 utworzyć grupę Föhr linia wyczekiwania od AK 9219 do AK 9598, linia dozoru BD 3219 do BD 3599.
”.
Także i tym razem w/w grupy nie miały szczęścia do nieprzyjaciela bowiem w dniach 20 – 22 grudnia zgrupowanie Föhr opłynął od południa, nie wykryty przez żaden z U-bootów, składający się 69 statków, osłaniany przez jednostki Grupy Eskortowej C1 z lotniskowcem eskortowym HMS Tracker w składzie konwój HX.270. W związku z brakiem kontaktu z wrogiem 22 grudnia o 11:57 na okręcie Lawaetza odebrano następną depeszę z rozkazami z BdU, które miały następującą treść:
Okręty grup Sylt, Amrum i Föhr utworzyć grupy Rügen 1 – 6. Rügen 5 – U 311, U 92, U 672. Obsadzić linię dozoru AL 8299 > 9454.
Wykorzystywać nadarzające się szanse do ataku ponieważ wobec mniejszej liczby U-Bootów będzie możliwe tylko krótkie przebywanie w strefie działań.
”.
W międzyczasie w tym oraz w kolejnych dniach tj. 23 – 24 grudnia luką jaka istniała pomiędzy dotychczasowymi grupami Föhr i Amrum przepłynęły konwoje ON.216 (46 statków, 19 jednostek eskorty) i ONS.25 (30 statków, 17 jednostek eskorty). Poza tym od południa pozycję dotychczasowej grupę Föhr minęły kolejne dwa konwoje – wsparty przez grupę wsparcia lotniskowcem eskortowym HMS Striker MKS.33/SL.142 (45 statków, 14 jednostek eskorty) oraz KMS.36/OS.62. Dwudziestego trzeciego grudnia tuż przed północą zgodnie z ostatnim rozkazem obsadzono przypadającą na kwadrat AL 9457 pozycję w nowym zgrupowaniu, przystępując do jak się później okazało bezskutecznych poszukiwań wroga. Trzeciego stycznia tuż przed północą przebywający aktualnie w kwadracie AL 8828 U 672 w związku z kończącymi się zapasami rozpoczął marsz do bazy w St. Nazaire, w trakcie którego następnego dnia o 04:00 w kwadracie AL 8466 spotkał się z U 976 (Tiesler), z którego to otrzymał rocznik nautyczny. Piętnastego stycznia o 07:50 osiągnięto punkt Pt.438, gdzie spotkano się z eskortą, w towarzystwie której o 13:30 przybyto do St. Nazaire. W trakcie trwającego ponad dziewięć tygodni patrolu (64 dni) U 672 przepłynął 5.289,5 mili morskiej na i 1.559 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 2 (24.02.1944 – 12.05.1944)
24.02. U 672 pod dowództwem Ulfa Lawaetza o godzinie 17:15 opuścił bazę w St. Nazaire z poleceniem by w drodze do wyznaczonego sektora począwszy od kwadratu BF 9145 przez BF 7355 do BF 7447 postawił dziesięć boji Thetis. Następnego dnia pomiędzy 05:30 a 08:07 w kwadracie BF 9152 przeprowadzono pomyślnie zakończone próbne zanurzenie na głębokość 180 metrów, po którym to rozpoczęto marsz w stronę nakazanego sektora, kierując się do niego według ustalonej stawianiem boji marszruty. Tego samego dnia o 09:33 w kwadracie BF 9145 postawiono pierwszą z boi, po czym godzinę później rozpoczęto trwający do 14:30 marsz w zanurzeniu. O 15:50 w kwadracie BF 8357 postawiono dwie kolejne boje. Dwudziestego siódmego lutego w związku z dostrzeżeniem przez wachtowych nadlatującego samolotu (jego zbliżania nie wykryło Fu.M.O) o 18:24 (kwadrat marynarki BF 7288) okręt Lawaetza zmuszony został do alarmowego zanurzenia (na szczęście dla niego wroga maszyna nie dostrzegła chowającego się pod wodę U-boota). Następnego dnia osiągnięto kwadrat BF 7448 ale panujące tam warunki pogodowe uniemożliwiły postawienie ostatnich czterech posiadanych na pokładzie boji. Siódmego marca na U 672 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
Straub, Palmgren i Tinschert dołączyć do grupy Preussen – z ekonomiczną prędkością marszową obsadzić nowe rejony ataku z zachowaniem 40 milowych odstępów – wszystkie w kwadracie AL.
U 986 (Kaiser) 1738 – U 262 (Wieduwilt) 1867 – U 358 (Manke) 1956 – U 962 0186 – U 672 4129 – U 437 (Schulz) 5148 – U 608 (Reisner) 4515 – U 603 (Bertelsmann) 4569 – U 741 4726 – U 267 (Tinschert) 4865 – U 709 (Ites) 7215 – U 625 (Straub) 8123 – U 963 (Boddenberg) 7542 – U 91 (Walkerling) 8435 – U 256 (Brauel) 8726.
”.
Dwa dni później 9 marca około godziny szóstej rano U 672 osiągnął przypadającą na kwadrat AL 4123 wyznaczoną mu pozycję, przystępując niezwłocznie do jej patrolowania. W tym okresie głównymi celami zgrupowania Preussen były następujące konwoje: SL.150/MKS.41 (41 statków), CU.16 (27 statków, TG.21.5), SC.154 (30 statków, Grupa Eskortowa C1) oraz HX.281 (37 statków, Grupa Eskortowa B6). Trzynastego marca o 03:56 (kwadrat marynarki AL 4235) spotkano się z U 608, wraz z którym podjęto się próby odszukania U 255 (Harms). Po południu tego samego dnia na pokładzie U 672 o godzinie 17:52 odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
Grupa Preussen z ekonomiczną prędkością marszową z zachowaniem 50 milowych odstępów obsadzić następujące rejonu ataku – wszystkie w kwadracie AK.
U 255 2432 – U 986 3388 – U 262 3667 – U 358 3814 – U 962 3935 – U 437 6321 – U 672 6146 – U 608 6549 – U 415 5988 – U 267 9274 – U 653 9713 – U 603 9839.
U 741 AL 1781 i w kwadracie BD: U 963 2841, U 91 BD 86, U 709 3297.
”.
Piętnastego marca o 04:00 osiągnięto nakazaną w/w rozkazie pozycję (kwadrat marynarki AK 6247) a o 05:30 (kwadrat marynarki AK 6168) nawiązano kontakt wzrokowy z nieznanym okrętem podwodnym przed którym to niezwłocznie schowano się pod wodę zmieniając kurs na przeciwny. Dwudziestego drugiego marca na pokładzie U 672 odebrano kolejną depeszę z rozkazami o następującej treści:
Grupa Preussen rozwiązana. Obsadzą jako sektory ataku w południowo zachodniej strefie AL:
U 255, U 986 kwadraty 11, 13;
U 672 i U 262 kwadraty 15, 17, 19;
U 358; U 741 kwadraty 41, 44, 47;
U 962 i U 311 kwadraty 71, 74, 77;
Swoboda manewrów w obrębie wyznaczonych stref.
”.
Trzeciego kwietnia zgodnie z kolejnym rozkazem tuż przed północą obsadzono nową pozycję, przypadającą na kwadrat AK 3966. W kolejnych dwóch dniach na polecenie dowództwa nadano dwa krótkie meldunki pogodowe: pierwszy o 10:43 w kwadracie AK 3991 i drugi o 09:55 w kwadracie AK 3996. Dwudziestego drugiego kwietnia w związku z kończącymi się zapasami przebywający aktualnie w kwadracie AL 6841 U 672 o godzinie 03:05 rozpoczął marsz powrotny do bazy w St. Nazaire, w trakcie którego następnego dnia o 07:24 i 16:53 (kwadrat marynarki AL 9730)postawił po jednej boji Thetis. Dwudziestego czwartego kwietnia o 01:07 (kwadrat marynarki BE 2211) z pomostu idącego na powierzchni U 672 dostrzeżono zbliżanie się od strony sterburty nieprzyjacielskiego bombowca z zapalonym reflektorem, w kierunku którego na polecenie dowódcy niezwłocznie otworzono ogień zaporowy. Pomimo niego nieprzyjacielska maszyna, którą był pilotowany przez F/lt. L. T. Taylora, należący do 120 Sqn RAF brytyjski bombowiec B-24 Liberator „M” (w publikacji Blaira figuruje jako Wellington), przeprowadziła atak prowadząc ostrzał z broni pokładowej oraz zrzucając serię trzech na szczęście dla atakowanego okrętu niecelnych bomb głębinowych. Wkrótce potem U 672 wykonał alarmowe zanurzenie pozostając pod wodą do godziny 09:40. Pięć minut po wynurzeniu oraz o 11:14 na polecenie dowódcy postawiono ostatnie z zabranych przed wyjściem na patrol boji Thetis. O 13:39 w kwadracie BE 2285 okręt Lawaetza po raz drugi w ciągu tego dnia stał się celem ataku nieprzyjacielskiego samolotu, którym tym razem była kanadyjska łódź latająca Sunderland (pilot F/Lt G. Fellows) należąca do 423 Sqn RCAF. Pomimo postawionej po raz kolejny przez U 672 zapory ogniowej (podczas prowadzenia ognia z działka kal. 37 doświadczono wiele problemów z wadliwą amunicją do niego) nieprzyjacielski samolot wykonał atak zrzucając serię czterech bomb głębinowych, które detonując w pobliżu jego burt spowodowały powstanie poważnych uszkodzeń. Także i sam Sunderland z ataku na okręt Lawaetza (który o 13:45 wykonał alarmowe zanurzenie) nie wyszedł jednak bez szwanku, doznając poważnych uszkodzeń od odłamków detonujących bomb (oraz prawdopodobnie od ognia przeciwlotniczego), które zmusiły jego dowódcę do jak najszybszego zawrócenia do bazy. Sześć dni później 30 kwietnia idący na powierzchni U 672 o godzinie 17:33 w kwadracie BF 4476 stał się celem ataku kolejnego nieprzyjacielskiego samolotu ale tym razem na szczęście dla niego zrzucone przez wroga bomby detonowały w bezpiecznej odległości. Wkrótce potem okręt Lawaetza schował się pod wodą wykonując alarmowe zanurzenie. Tego samego dnia o 23:05 (kwadrat marynarki BF 4481) na U 672 uzyskano kontakt akustyczny z silnikiem diesla płynącego w pobliżu U-boota oraz dwie a jakiś czas później cztery detonacje bomb głębinowych. Pierwszego maja jakiś czas po mającym miejsce o 23:39 (kwadrat marynarki BF 4486) wynurzeniu na okręcie doszło do poważnego defektu detektora Naxos, co z kolei wymusiło na Ulfie Lawaetzu podjęcie decyzji o marszu w zanurzeniu i wychodzeniu na powierzchnię tylko w celu naładowania baterii i przewentylowania wnętrza (wybiegając nieco w przyszłość to dobę po tym zdarzeniu Lawaetz zapisał w KTB, że względu na przeciwdziałanie wroga w ciągu ostatnich 24 godzin okręt zaledwie łącznie przez godzinę i dwie minuty ładował baterie). Następnego dnia o 23:36 (kwadrat marynarki BF 4812) uzyskano namiar na płynący na powierzchni po stronie bakburty od dziobu wynurzony U-boot a wkrótce potem od 4 do 8 detonacji bomb. Dwunastego maja o 03:41 w punkcie Pt.438 U 672 spotkał się ze składającą się z pięciu trałowców eskortą, w towarzystwie której 07:35 dotarł do prowadzącej do/z bazy St. Nazaire śluzy. W trakcie zakończonego a trwającego niemal siedem tygodni patrolu (47 dni) okręt Lawaetza przepłynął 5.117,8 mili morskiej na i 2.041,7 mili morskiej pod powierzchnią.

W trakcie napraw odniesionych uszkodzeń na U 672 zamontowano też chrapy.

Patrol 3 (28.06.1944 – 18.07.1944)
28.06. U 672 pod dowództwem Ulfa Lawaetza opuścił St. Nazaire z poleceniem zwalczania nieprzyjacielskiej żeglugi na wodach Kanału La Manche a następnie skierowania się do jednej z baz w okupowanej Norwegii. Ze względu na problemy z chrapami 1 lipca okręt Lawaetza powrócił do bazy w St. Nazaire, którą po wykonaniu napraw ponownie opuścił pięć dni później 6 lipca. Tydzień później 13 lipca wchodzący na wody Kanału La Manche U 672 stał się celem ataku alianckiego bombowca, który w ślad za nim zrzucił na szczęście cztery niecelne bomby głębinowe. Poza wykonanym atakiem nieprzyjacielska maszyna nakierowała też na miejsce kontaktu jednostki nawodne. Po południu tego samego dnia nawiązano kontakt z wrogiem którego Ulf Lawaetz zidentyfikował jako amerykańską grupę z.o.p. składającą się czterech niszczycieli oraz jednego lekkiego krążownika, którą to następnie zaatakował wystrzeliwując do krążownika oraz jednego z niszczycieli po jednej torpedzie akustycznej T-V, które jednak chybiły swoich celów. W godzinach popołudniowych 18 lipca idący w zanurzeniu, znajdujący się na północ od Guernsey (kwadrat marynarki BF 3511) U 672 został wykryty a następnie zaatakowany pociskami jeża przez brytyjską fregatę HMS Balfour, doznając poważnych uszkodzeń, które w konsekwencji zmusiły Ulfa Lawaetza do wydania rozkazu wynurzenia i opuszczenia okrętu. Akcja ewakuacyjna przebiegła bez problemów i cała załoga po przejściu do spuszczonych na wodę pontonów następnego dnia została uratowana przez brytyjskie jednostki ratownictwa morskiego (wyjątkiem był tu dowódca podniesiony z wody przez załogę łodzi latającej Walrus)

Członkowie załogi U 672 wzięci do niewoli w dniu 19.07.1944 r. (w kolejności alfabetycznej):
NAZWISKO, IMIĘ RANGA ROK UR. MIEJSCE UR.
Bailly, Geoge Lt.z.S. 11.11.1922
Bolz, Paul OLt.z.S. 10.05.1912
Gluch, Richard MechMt 26.03.1922 Gleiwitz
Hofmann, Horst OStrm. 18.01.1919 Cranzahl / Erzgebirge
Käseberg, Georg Lt.ing. 20.10.1922
Lawaetz, Ulf OLt.z.S.01.04.42. 05.11.1916 Copenhagen
Lebek, Richard-Franz BtsMt
Ott, Richhard OBtsMt (Sanitäter). 26.12.1922

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 13KTB U 661 - U 849
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Re: U 672 Typ VIIC

Postprzez ted » 26.07.15, 18:28

13/14 lipca 1944 r. o godz. 12.15 Wellington 2Q (HF 420) - F/Lt B. Pilniak zbombardował 6 bombami zauważony Schnorkel U 672 (Ulf Lawaetz) w kwadracie BF 27. Niemcy wymienili tylko 4 eksplozje, ale jest wiele przykładów na to, że gdy bomby wybuchały niemal równocześnie - załogi U-Bootów podawały liczbę wybuchów niezbyt dokładnie. I częściej dotyczyło to bomb zrzucanych z samolotów i nastawianych na płytką (na tej samej głębokości) eksplozję.
ted
Oberleutnant zur See
 
Tonaż: 287.000 BRT

Dołączył(a): 06.10.13, 20:35


Posty: 2 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ VII



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość