Stocznia: Deutsche Werke AG, Kiel
Numer zamówienia: 321
Zamówienie: 05.06.1941
Położenie stępki: 08.05.1943
Wodowanie: 12.02.1944
Wcielenie do służby: 22.03.1944
Numer pocztowy: M 50011

Przebieg służby:
22.03.1944 – 31.10.1944 – 5 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenie załogi)
01.11.1944 – 12.04.1945 – 11 Flotylla U-bootów, Bergen (służba frontowa)
12.04.1945 – Zatopiony na północny – zachód od Bergen (pozycja 60.44N, 04.39E) torpedami przez brytyjski okręt podwodny HMS Tapir.

Dowódcy:
22.03.1944 – 12.04.1945 – OL Gerhard Meyer

Liczba patroli: 2

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 2 (17.651 ton)/0

Zatopione/uznane za stracone/uszkodzone okręty wojenne: 1 (1.085 ton)/1 (1.805 ton)/0

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0/0

Okres służby U 486 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
25.03. – 26.03.1944 – Kiel – kompletowanie załogi.
27.03. – 08.04.1944 – Kiel – próby okrętu w ramach miejscowego oddziału UAK.
09.04. – 13.04.1944 – Swinemünde – szkolenie w obsłudze broni przeciwlotniczej w ramach miejscowej Szkoły Obrony Przeciwlotniczej.
13.04. – 19.04.1944 – Danzig – pobyt w stoczni Holm w celu uzupełnienia ubytków w eksperymentalnej powłoce Alberich, którą pokryty był kadłub okrętu.
20.04. – 25.04.1944 – Pillau – ćwiczebne rejsy w ramach 20 Flotylli U-bootów.
27.04. – 29.04.1944 – Danzig – ciąg dalszy prób okrętu w ramach miejscowego oddziału UAK.
30.04. – 11.05.1944 – Hela – rejsy szkoleniowe w morzu w ramach miejscowego oddziału Agru-Front.
12.05. – 13.05.1944 – Danzig – pobyt w stoczni Holm w celu uzupełnienia ubytków w eksperymentalnej powłoce Alberich, którą pokryty był kadłub okrętu.
14.05. – 17.05.1944 – Hela – c. d. rejsów szkoleniowych w morzu w ramach miejscowego oddziału Agru-Front.
18.05. – 20.05.1944 – Danzig – pobyt w stoczni Holm w celu naprawy uszkodzonej ster burtowej śruby.
21.05. – 07.06.1944 – Hela – c. d. rejsów szkoleniowych w morzu w ramach miejscowego oddziału Agru-Front.
08.06. – 22.06.1944 – Pillau – wstępne szkolenie zakresu taktyki w ramach 20 Flotylli U-bootów.
23.06. – 12.07.1944 – Libau – strzelanie torpedami w ramach 25 Flotylli U-bootów.
14.07.1944 – AO 9546 – ćwiczenia w pobieraniu paliwa przeprowadzone przy udziale U 297 i U 485.
15.07. – 22.07.1944 – Gotenhafen – ćwiczenia taktyczne w ramach 27 Flotylli U-bootów.
23.07. – 24.07.1944 – Rønne/Bornholm – próby sprawności hydrofonów w ramach miejscowego oddziału UAG-Schall.
25.07. – 30.07.1944 – Kiel – postój w bazie w związku z planowanym przeglądem, podczas którego załoga okrętu zostaje skierowania do pomocy w odgruzowywaniu ulic miasta oraz terenu portu po alianckim nalocie.
30.07. – 01.08.1944 – rejs do bazy w Gotenhafen.
01.08. – 30.09.1944 – Gotenhafen – pobyt w filii stoczni Deutsche Werke w celu przeprowadzenia przeglądu i prac konserwacyjnych.
01.10. – 09.10.1944 – Swinemünde – szkolenie w obsłudze broni przeciwlotniczej w ramach miejscowej Szkoły Obrony Przeciwlotniczej.
10.10. – 27.10.1944 – Flensburg – pobyt w miejscowej stoczni w celu naprawy eksperymentalnej powłoki Alberich, którą pokryty był kadłub okrętu.
28.10. – 06.11.1944 – Kiel – przygotowanie okrętu do służby frontowej.

07.11.1944 U 486 pod dowództwem Gerharda Meyera w towarzystwie eskorty o godzinie 08:00 opuścił Kiel z poleceniem skierowania się do położonej na terytorium okupowanej Norwegii bazy w Horten. Godzinę później w kwadracie AO 7738 doszło do spotkania w/w jednostek z oczekującym na nie od wczorajszego dnia U 485 (Lutz), po którym to trzy okrętu kontynuowały dalszy marsz kierując się w stronę Dużego Bełtu. Ósmego listopada po osiągnięciu o godzinie 19:30 punktu Schw.19 oba U-booty pożegnały się z okrętem eskorty, po czym wspólnie kontynuowały dalszy marsz w stronę docelowej bazy, gdzie ostatecznie przybyły o 10:20 następnego dnia.

W kolejnych dniach w oparciu o bazę Horten na wodach pobliskiego Oslofjordu U 486 przechodził intensywne szkolenie i ćwiczenia z zakresu: zanurzenia, obsługi i pływania na chrapach.

17.11.1944 U 486 pod dowództwem Gerharda Meyera wraz z U 1009 (Hilgendorf) opuścił Horten z poleceniem skierowania się via Kristiansand do bazy w Egersund. Dwa dni później 19 listopada w celu uzupełniania zapasów paliwa oraz prowiantu obie jednostki zawinęły do Kristiansand, które opuściły następnego dnia kierując się do Egersund, gdzie przybyły jeszcze tego samego dnia.

20.11. – 26.11.1944 – Egersund – pobyt w bazie w stanie kilkugodzinnej gotowości bojowej do wyjścia na patrol.

26.11.1944 U 486 pod dowództwem Gerharda Meyera ponownie wraz z U 1009 opuścił Egersund, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się do bazy w Bergen, którą ostatecznie obie jednostki osiągnęły następnego dnia o 05:00.

Patrol 1 (28.11.1944 – 15.01.1945)
28.11. U 486 pod dowództwem Gerharda Meyera opuścił bazę w Bergen, by zgodnie z otrzymanymi rozkazami zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na wodach Kanału La Manche. Osiemnastego grudnia operujący o zachodniego wejścia do w/w kanału U 486 wszedł w kontakt z brytyjskim konwojem BTC-10 (kwadrat marynarki BF 2516), którego to następnie zaatakował, zatapiając należący do brytyjskiego armatora Silver Line Ltd (Stanley & John Thompson Ltd. z Londynu frachtowiec Silverland (6.142 ton). Trzy dni później 21 grudnia w kwadracie BF 3516 przy pomocy torpedy akustycznej T-V Gerhard Meyer zaatakował dostrzeżony chwilę wcześniej nieprzyjacielski niszczyciel, którego to następnie na podstawie zarejestrowanej po 1 minucie i 9 sekundach detonacji a także dźwiękach po niej występujących zgłosił jako zatopionego (aliancka strona nie raportowała aby tego dnia na tym akwenie został utracony bądź uszkodzony jakikolwiek okręt). W wigilię operujący w pobliżu portu w Cherbourgu U 486 natknął się na kolejny konwój – WEP-3, którego to następnie po wyjściu na dogodną pozycję zaatakował. Z odpalonych przez niego o 17:54 torped jedna okazała się być celna trafiając w pływający w brytyjskim czarterze, należący do belgijskiego armatora Compagnie Maritime Belge (Lloyd Royal) SA z Antwerpii dawny statek pasażerski a obecnie transportowiec wojska Leopoldville (11.509 ton), który na swoim pokładzie oprócz sprzętu wojskowego przewoził także 2.235 amerykańskich żołnierzy z 66 Dywizji Piechoty. Pomimo w miarę sprawnej akcji ratunkowej, w wyniku której z wody podniesiono aż 1637 ludzi (na pokład niszczyciela HMS Brilliant przyjęto 850 żołnierzy) na skutek przedwczesnego opuszczenia statku przez większość jego załogi, oraz panującą noc i warunki sztormowe, śmierć poniosło aż 785 pozostawionych na jego pokładzie żołnierzy, którzy wraz z nim po wewnętrznej eksplozji poszli na dno o 20:40 (oprócz żołnierzy śmierć poniosło też 16 członków załogi Leopoldsville, wśród których był i jego kapitan – Charles Limbor). W czasie kiedy rozgrywał się dramat transportowca pozostałe jednostki eskortowe (za wyjątkiem pozostawionego przy jego burcie HMS Brilliant) prowadziły nieskuteczne polowanie na sprawcę ataku. Dwudziestego szóstego grudnia w kierunku wykrytych jakiś czas wcześniej nieprzyjacielskich okrętów zidentyfikowanych jako dwa niszczyciele i korweta o 14:14 (kwadrat marynarki BF 3528) U 486 wystrzelił trzy torpedy akustyczne T-V, rejestrując w przeciągu ośmiu minut trzy detonacje: pierwsze dwie odpowiednio po 1 minucie 39 sekundach i 1 minucie 41 sekundach oraz trzecią dopiero po 7 minutach. Na podstawie zarejestrowanych dźwięków nie mając potwierdzenia wzrokowego skutków ataku Gerhard Meyer zgłosił zatopienie obu niszczycieli oraz uszkodzenie korwety. W rzeczywistości z trzech wystrzelonych w kierunku tworzących 1 Grupę Eskortową jednostek torped tylko dwie okazały się celne, powodując zatopienie brytyjskiej fregaty HMS Capel (1.085 ton) oraz uszkodzenie kolejnej – HMS Affleck, która choć na holu została doprowadzona do najbliższego portu (Cherbourg, w późniejszym okresie przeholowana do Portsmouth) to ze względu na rozmiar odniesionych uszkodzeń oraz wchodzące do służby nowe jednostki uznana została za nie nadającą się do naprawy i wycofana ze służby [1]. Wracając z powrotem do U 486 to wkrótce po tym ataku w związku z wystrzeleniem całego zapasu posiadanych na pokładzie torped rozpoczął on marsz powrotny do bazy w Bergen. W trakcie jego trwania dnia 6 stycznia, przebywający aktualnie w kwadracie AM 46 okręt Meyera nadał do dowództwa meldunek z informacją o swojej pozycji oraz odniesionych sukcesach, który miał następującą treść:
„Zatopiono: 1 motorowiec 6000 BRT w BF 2513, trzy niszczyciele eskortowe; 1 korwetę prawdopodobnie w BF 3516. Storpedowano 24.12 okręt transportowy 11.000 BRT w BF 3553, zatonięcie z powodu ciemności nie zaobserwowane, ale na wodach kanału dostrzeżono pochodzące z transportowca wojska Leopoldville łodzie i tratwy ratunkowe. Okręt za dnia i w nocy pływał na chrapach na północ od Barfleuer. Pobyt w sektorze operacyjnym 9 dni.”.
Piętnastego stycznia po nieobfitującym już w żadne znaczące wydarzenia rejsie U 486 wpłynął do Bergen, kończąc trwający prawie siedem tygodni patrol (48 dni).

Patrol 2 (09.04.1945 – 12.04.1945)
09.04. U 486 pod dowództwem Gerharda Meyera opuścił bazę w Bergen, by zgodnie z otrzymanymi rozkazami zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na wodach Kanału La Manche. Dziesiątego kwietnia przebywający aktualnie w kwadracie AF 23 okręt Meyera ze względu na defekt chrap zmuszony był przerwać patrol i wracać do bazy o czym też niezwłocznie powiadomił dowództwo. Dwa dni później 12 kwietnia we wczesnych godzinach porannych znajdujący się na zachód od Helisøy, idący na powierzchni U 486 dostrzeżony został przez będący na patrolu brytyjski okręt podwodny HMS Tapir. (CO. John C. Y. Roxburgh), który w przeprowadzonym wkrótce potem ataku w kierunku niego odpalił salwę ośmiu torped, z których co najmniej jedna trafiła w cel, powodując jego zatonięcie wraz z całą załogą.

Członkowie załogi U 486 polegli w dniu 12.04.1945 r. (w kolejności alfabetycznej):
Nazwisko, Imię Ranga Rok ur. Miejsce ur.
Achtstein, Willi MaschOGfr. 21.02.1923
Adlon, Alfons MaschGfr. 01.12.1923
Axmann, Josef MtrOGfr. 05.09.1922
Baake, Robert MtrGfr. 30.04.1925
Bayer, Franz FkOGfr 05.07.1924
Bender, Erwin MtrOGfr. 14.08.1925
Berger, Johann MtrGfr. 31.07.1925
Bering, Hans-Gerhard Lt.z.S. 14.05.1923
Bernhardt, Friedrich MtrOGfr. 03.04.1924
Bernholz, Walter MtrOGfr. 25.05.1925
Bichler, Josef MtrOGfr. 15.11.1924
Binner, Artur-Fritz MtrOGfr. 09.09.1924
Bochröder, Rudi MaschOGfr. 14.08.1924
Böhnke, Ernst OStrm 30.08.1916
Börsch, Alois SanMt 15.07.1922
Broda, Fritz MechOGfr. 26.12.1924
Brücken, Siegbert MaschOGfr. 08.09.1924
Büchler, Eduard OMechMt 26.03.1917
Büttner, Günter MaschOGfr. 14.12.1924
Dacanal, Emil-Otto MaschOGfr. 23.08.1923
Demuth, Georg OMasch 14.03.1916
Dietrich, Bernhard MaschGfr. 01.04.1925
Dorgerloh, Joachim Lt.ing 06.09.1924
Drescher, Werner MaschOGfr. 04.11.1924
Fredeke, Joachim OLt.ing 18.04.1920
Gruber, Georg MaschMt 03.09.1920
Grüneberg, Franz MaschOGfr. 09.08.1925
Hofmann, Friedrich MechOGfr. 21.03.1923
Jäche, Rudi-Herbert MechOGfr. 06.11.1924
Jäger, Arendt MaschMt 14.02.1923
Jarwitz, Helmut OBtsMt 01.09.1920
Kappel, Hermann OLt.z.S. 29.01.1919
Kemper, Hans OFkMt 23.04.1920
Klapschinski, Horst MaschOGfr. 09.10.1924
Klasen, Heinrich OMasch 02.12.1919
Klingauf, Horst MaschOGfr. 27.10.1923
Klünder, Gustav MaschMt 21.09.1919
Lewandowski, Horst OBtsMt 26.04.1921
Mauer, Karl MtrOGfr. 05.08.1923
Meyer, Gerhard OLt.z.S.d.R.01.07.43. 15.04.1915 Kiel
Nolten, Alfred OMaschMt. 01.07.1918
Opiela, Peter BtsMt 29.06.1922
Pabst, Johann OFkMt 03.08.1920 Langsberg / Lech
Radochla, Wolfgang FkOGfr 20.05.1925
Schäfer, Erich MaschGfr. 16.06.1926
Schwemmler, Heinz MtrOGfr. 10.03.1924
Uhlenbrock, Karl MtrOGfr. 01.08.1925
Weule, Wilhelm MaschMt 05.04.1924

Przypisy
[1] Po wojnie przebywający wciąż w brytyjskim porcie okręt, zwrócony został US Navy (z której to tylko był wypożyczony), która to z kolei 24 stycznia 1947 roku sprzedała go firmie Transcontinental Victory Commercial Co Ltd. do dalszego wykorzystania. Nowy właściciel skierował następnie dawny niszczyciel do stoczni Hobboken, gdzie został on przebudowany na barkę - pływającą elektrownię, noszącą po zakończeniu wszystkich prac nazwę Nuestra Senora de la Luz. Przez kolejne lata aż do 1962 roku barka ta służyła za źródło zasilania w wielu leżących na płw. Iberyjskim hiszpańskich portach, po czym na holu hiszpańskiego holownika RA-3 została przeholowana do położonego na Wyspach Kanaryjskich portu Santa Cruz de Tenerife, skąd w 1973 roku trafiła do pobliskiego Lanzarotte, gdzie cumowała do 1981 roku. Po tym roku dawny niszczyciel eskortowy (klasyfikowany przez Brytyjczyków jako fregata) ex USS Oswald, ex HMS Affleck sprzedany został na złom i po przeholowaniu do Kadyksu pocięty przez tamtejszą stocznię złomową.

Bibliografia:
http://uboat.net
http://www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 9 KTB U 456 - U 500
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1