1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U 479 Typ VIIC

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 3 • Strona 1 z 1

U 479 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 03.10.14, 05:14

U 479 Typ VIIC

Stocznia: Deutsche Werke AG, Kiel
Numer zamówienia: 310
Zamówienie: 10.04.1941
Położenie stępki: 19.11.1942
Wodowanie: 14.08.1943
Wcielenie do służby: 27.10.1943
Numer pocztowy: M 53 594

Przebieg służby:
27.10.1943 – 31.07.1944 – 5 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenie załogi)
01.08.1944 – 15.11.1944 – 8 Flotylla U-bootów, Danzig (służba frontowa)
15.11.1944 – Uznany za zaginiony, zatonął na radzieckiej minie po 27 listopada, wrak odnaleziony na północny - zachód od Odensholm (pozycja 59.20N,23.10E).


Dowódcy:
?.08.1943 - ?.08.1943 – OL Hans-Joachim Förster
27.10.1943 – 15.11.1944 – OL Friedrich-Wilhelm Sons

Liczba patroli: 6

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/1 (56 ton)

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0/0

Okres służby U 479 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
27.10. – 04.11.1943 – Kiel – próby morskie okrętu w ramach miejscowego oddziału UAK.
05.11. – 08.11.1943 – Sonderburg – próby hydrofonów w ramach miejscowego oddziału UAG.
09.11. – 17.11.1943 – Kiel – przygotowanie okrętu do kolejnej tury prób w ramach miejscowego oddziału UAK.
19.11. – 23.11.1943 – Swinemünde – szkolenie w obsłudze broni przeciwlotniczej w ramach miejscowej Szkoły Broni Przeciwlotniczej.
24.11. – 28.11.1943 – Danzig – próby okrętu w ramach miejscowego oddziału UAK.
29.11. – 05.12.1943 – Pillau – stacjonarne szkolenie załogi.
06.12. – 09.12.1943 – Gotenhafen – próby broni torpedowej w ramach miejscowego oddziału TEK.
10.12. – 14.01.1944 – Hela – szkolenie w morzu w ramach miejscowego oddziału Agru-Front.
15.01. – 24.02.1944 – Danzig – podporządkowanie okrętu 23 Flotylli U-bootów, w ramach której jest on wykorzystywany jako jednostka szkoleniowa.
25.02. – 10.03.1942 - Hela – II tura szkolenia w morzu w ramach miejscowego oddziału Agru-Front.
11.03. – 14.03.1944 – rejs via Gotenhafen do bazy w Danzig.
15.03. – 25.03.1944 – Pillau – ćwiczenia z zakresu taktyki.
26.03. – 15.04.1944 – Pillau – ćwiczenia w strzelaniu torpedami w ramach 24 Flotylli U-bootów.
16.04. – 26.04.1944 – Gotenhafen – ćwiczenia taktyczne w ramach 27 Flotylli U-bootów.
27.04. – 21.05.1944 – Königsberg – pobyt w filii stoczni Schichau Werft w celu przeprowadzenia przeglądu oraz wykonania prac konserwacyjnych.
23.05. – 27.05.1944 – Swinemünde – II tura szkolenia w obsłudze broni przeciwlotniczej w ramach miejscowej Szkoły Broni Przeciwlotniczej.

09.06.1944 U 479 pod dowództwem Friedricha-Wilhelma Sonsa wraz z U 319 (Clemens), U 370 (Nielsen), U 423 (Hackländer) i U 299 (Heinrich) o godzinie 08:00 opuścił Kiel z poleceniem skierowania się do położonej na terytorium okupowanej Norwegii bazy w Arendal. Po wejściu na rutę 01 o 11:30 w/w okręty spotkały się z przydzielonym im jako eskorta trałowcem M 435, w towarzystwie którego rozpoczęły następnie marsz w stronę Dużego Bełtu. Następnego dnia o 09:30 w kwadracie AO 4571 towarzyszący im trałowiec zmieniony został przez przybyły dozorowiec V 1603, który następnie eskortował je aż do godziny 16:20 (kwadrat marynarki AO 4415), kiedy to wraz z U 479 skierował się w stronę Arendal. Tego samego dnia w towarzystwie w/w dozorowca o 20:45 okręt Sonsa dotarł na miejsce, gdzie następnie podporządkowany dowództwu grupy FdU Mitte, w stanie gotowości bojowej oczekiwał na wyjście w na patrol przeciwko spodziewanym siłom inwazyjnym. W trakcie tego oczekiwania U 479 wychodził na krótkie rejsy w morze, w ramach których w kwadracie AN 3394 Friedrich-Wilhelm Sons przeprowadzał dodatkowe szkolenie swojej załogi.

27.06.1944 na pokładzie cumującego w Arendal U 479 z wizytą roboczą przebywał sprawozdawca wojenny – norweski literacki laureat nagrody Nobla z 1920 r. za książkę „Błogosławieństwo ziemi” - Knut Hamsun (po wojnie za kolaborację z okupantem został on pozbawiony całego majątku).

28.06.1944 U 479 pod dowództwem Friedricha-Wilhelma Sonsa w eskorcie dozorowca V 1606 o godzinie 04:54 opuścił Arendal z poleceniem skierowania się do Marviken, które osiągnął cztery godziny później. Tam po spędzeniu dnia oraz większości nocy o 03:52 dwudziestego dziewiątego czerwca, w towarzystwie U 348 (Nicolay), U 370 (Nielsen), U 679 (Breckwoldt) i U 242 (Pancke) wyruszył w dalszą drogę w stronę bazy w Kiel. O 04:10 pieczę nad w/w U-bootami objął dozorowiec V 1603, który towarzyszył im następnie do godziny 16:15 trzydziestego czerwca, kiedy to w kwadracie AO 4871 zastąpiony został przez dwa przybyłe trałowce. Po nie obfitującym już w żadne znaczące wydarzenia rejsie 1 lipca o 03:05 U 479 osiągnął Kiel-Wik.

01.07. – 07.07.1944 – Kiel – przygotowanie okrętu do służby frontowej.

08.07.1944 U 479 pod dowództwem Friedricha-Wilhelma Sonsa o godzinie 19:54 opuścił Kiel, z poleceniem skierowania się po dalsze rozkazy do położonej na terytorium Estonii bazy w Revlu, którą osiągnął trzy dni później 11 lipca o 04:17. Prawie dziesięć godzin później po odebraniu rozkazów nakazujących udanie się do Helsinek o 14:05 opuszczono Revel, docierając na miejsce o 20:06. Tam podczas odprawy w miejscowym dowództwie Friedrich-Wilhelm Sons poinformowany został o włączeniu jego okrętu w skład 9 Dywizjonu Rozpoznawczego i podporządkowaniu organizacyjnie dowództwu Grupy Wschód.

Patrol 1 (13.07.1944 – 01.08.1944)
13.07. U 479 pod dowództwem Friedricha-Wilhelma Sonsa o godzinie 14:03 opuścił Helsinki z poleceniem skierowania się do wysuniętej bazy o kryptonimie Grand Hotel (obszar szkierów pomiędzy Riisiö/Kalasika/Nuokko), którą osiągnął jeszcze tego samego dnia o 22:30. Po spędzeniu tam prawie całej doby, następnego dnia o 20:31 okręt Sonsa wyruszył na swój pierwszy z mini patroli, kierując się zgodnie z otrzymanym rozkazem w stronę sektora o kodowej nazwie Bengalen (opisany kwadratami AO 3347/49/3346 akwen położony na wschód od wyspy Suursaari i Zatoki Narewkiej). Trzy godziny później o 23:35 w kwadracie AO 3345 zgodnie ze szczegółowymi instrukcjami zluzowano napotkany, wracający do bazy U 481 (Andersen). Kwadrans po północy następnego dnia, znajdujący się w odległości zaledwie trzech mil od wyznaczonego sektora U 479 skrył się pod wodą, rozpoczynając następnie nasłuch okolicy hydrofonami oraz prowadząc obserwację okolicy przez peryskop. O 06:30 i 06:55 (kwadrat marynarki AO 3371) uzyskano kontakt odpowiednio: z trzema jednostkami MTV (kutry torpedowe/trałowe) oraz pojedynczym dozorowcem, których jednak nie atakowano (głównym celem okrętu było obserwowanie ruchów wroga). O 20:00 przebywający aktualnie w kwadracie AO 3349, znajdujący się wciąż pod wodą okręt Sonsa rozpoczął marsz powrotny do bazy, wychodząc ponad trzy godziny później (23:22) z powrotem na powierzchnię. Równo o północy w kwadracie AO 3345 spotkano się z U 475 (Stoeffler), który następnie zluzował U 479 w pełnieniu przez niego wyznaczonego zadania. Szesnastego lipca o 02:47 okręt Sonsa przybył do bazy Grand Hotel, gdzie jego załoga niemal z marszu przystąpiła do maskowania pokładu oraz pomostu gałęziami drzew. Siedemnastego lipca o 20:20 U 479 wyruszył na swój drugi mini patrol, kierując się tym razem do sektora oznaczonego kodową nazwą Trinidad (opisany kwadratami AO 3354/3352 akwen położony na południe do Ruonti a na północ od cieśniny Koivisto). Równo o północy w kwadracie AO 3345 po raz drugi spotkano się z U 481, którego to następnie zluzowano. Czterdzieści pięć minut później po osiągnięciu wyznaczonego sektora (AO 3355) schowano się pod wodę, rozpoczynając następnie nasłuch hydrofonami oraz prowadząc obserwację akwenu przez peryskop. O 03:07 U 479 wszedł w kontakt ze znajdującym się na kursie 30˚ wrogim dozorowcem, w kierunku którego dwadzieścia pięć minut później wystrzelił dwie torpedy. Po 84 sekundach ich biegu na okręcie Sonsa zarejestrowano odgłos pojedynczej detonacji a przez peryskop zaobserwowano obłok przesłaniający sylwetkę atakowanego dozorowca, który niestety wkrótce potem wyłonił się za niego odchodząc w kierunku północnym. Detonację drugiej z wystrzelonych torped zarejestrowano po 2 minutach i 37 sekundach jej biegu. Przeświadczony o niepowiedzeniu tego ataku Friedrich Wilhelm Sons podejrzewał, że jedna z torped musiała trafić w sieć torpedową lub w jakąś inną z przeszkód co spowodowało jej detonację. Podejrzenia te były jednak błędne bowiem jedną z torped trafiony został radziecki ścigacz okrętów podwodnych MO-304 (56 ton), który w wyniku tego utracił swoją część dziobową, zachowując jednak pływalności, dzięki czemu udało się go odholować do bazy, gdzie następnie przeszedł niezbędny remont powracając w późniejszym okresie do służby. Wracając do U 479 to jeszcze tego samego dnia odebrano na nim pochodzącą z dowództwa depeszę z rozkazami o następującej treści:
W »Bengalen« atakować wszystkie nadarzające się cele od dozorowca w dół. »Trinidad« obowiązuje zadanie obserwacji, atakować tylko trałowce.”.
Późnym wieczorem, zaraz po mającym miejsce o 23:05 (kwadrat marynarki AO 3355) wynurzeniu U 479 rozpoczął marsz powrotny do bazy, podczas którego o północy spotkał się z luzującym go U 475. Trzy godziny później osiągnięto bazę Grand Hotel, gdzie po zamaskowaniu na okręcie utrzymywany był stan gotowości bojowej. Dwudziestego lipca o 19:48 U 479 wyruszył na swój trzeci mini patrol, po raz drugi kierując się do sektora »Trinidad«. O 23:20 w kwadracie AO 3354 zluzowano napotkany U 370 (Nielsen), po czym niezwłocznie schowano się pod wodę. Czterdzieści pięć minut po północy następnego dnia osiągnięto nakazany sektor (kwadrat marynarki AO 3355), gdzie prawie dwie godziny później o 02:20 nad okrętem Sonsa przepłynął radziecki dozorowiec. O 15:44 nawiązano kontakt wzrokowy z kolejnym, znajdującym się w odległości 1200 metrów dozorowcem, którego jednak nie zaatakowano a to ze względu na fakt, że podczas dokładnej lustracji celu przez peryskop Friedrich-Wilhelm Sons dostrzegł, że na maszcie przebywa obserwator z lornetką a kolejni stoją wzdłuż relingów. Wkrótce potem chcąc uniknąć ewentualnego wykrycia dowódca U 479 zarządził odejście w kierunku zachodnim. Wieczorem tego samego dnia o 23:02 Friedrich-Wilhelm Sons zarządził wynurzenie i obranie kursu na wyspę Oritsaari. Dwudziestego drugiego lipca o 05:55 U 479 zawinął do kolejnej z wysuniętych baz – noszącej kryptonim Esplanade (rejon miejscowości Mosholm, Krenkkurek=Koukkukrok), gdzie następnie przebywał przez ponad dobę wychodząc 23 lipca o 20:31 w swój czwarty mini patrol, podczas którego to po raz drugi miał za zadanie patrolować obszar o kodowej nazwie »Bengalen«. Ponad dwie godziny później o 22:57 (kwadrat marynarki AO 3296) zluzowano napotkany U 242 (Panecke), po czym niezwłocznie schowano się pod wodę. O 02:10 następnego dnia osiągnięto nakazany sektor (kwadrat marynarki AO 3373) zajmując pozycję oddaloną o zaledwie 1 milę morską od ujścia Narwy. Siedem minut później na kursie 68˚ uzyskano najpierw kontakt akustyczny a następnie przez peryskop także i wzrokowy z grupą trzech dozorowców, którą Friedrich-Wilhelm Sons postanowił zaatakować. O 02:45 w kierunku jednego z nich, strojącego w dryfie w krótkich odstępach czasu odpalono dwie torpedy, których ślad torowy został jednak dostrzeżony przez przebywających na jego pokładzie obserwatorów w wyniku czego ten zdołał ruszyć z miejsca unikając w ten sposób trafienia. Wkrótce potem niedoszła ofiara przystąpiła do kontrataku, kierując się stronę z której nadeszły obie torpedy. Chcąc uciec przeciwnikowi Friedrich-Wilhelm Sons nakazał wyłożyć ster 7˚na sterburtę oraz zejść na głębokość 25 metrów (według map maksymalna głębokość w tego miejscu wynosiła 36 metrów). Pomimo niewielkiej głębokości akwenu wzmacniającej siłę detonujących bomb głębinowych U 479 uniknął uszkodzeń a dzięki umiejętnemu manewrowaniu zdołał wymknąć się swojemu prześladowcy. O 04:30 (kwadrat marynarki AO 3375) przy pomocy peryskopu zrobiono namiar na ląd, uzyskując w ten sposób aktualną pozycję okrętu. Wieczorem tego samego dnia, zaraz po mającym miejsce o 22:02 (kwadrat marynarki AO 3349) wynurzeniu U 479 rozpoczął marsz powrotny do bazy, podczas którego to dwadzieścia osiem minut później spotkał się z luzującym go U 242. O 01:24 dwudziestego piątego lipca okręt Sonsa przybył do Krenkkurek, gdzie po uprzednim zamaskowaniu utrzymywany był na nim stan gotowości bojowej. Dwa dni późnej 27 lipca o 19:55 wyruszono na piąty już mini patrol, podczas którego to po raz trzeci dozorować miano wody sektora »Trinidad«. O 23:57 przebywający aktualnie na południe od Oritsaari (kwadrat marynarki AO 3354) U 479 zmuszony był schować się pod wodę, przed dostrzeżonymi chwilę wcześniej przez wachtowych, zbliżającymi się dwoma wrogimi dozorowcami. Przez cały następny dzień krążący pod wodą po nakazanym sektorze okręt rejestrował intensywny ruch zarówno jednostek nawodnych jak i lotniczych wroga. Dwudziestego dziewiątego lipca zaraz po mającym miejsce o 05:55 (kwadrat marynarki AO 3346) wynurzeniu U 479 rozpoczął marsz powrotny do bazy, spotykając się pięć minut później z mającym go zluzować U 242. O 09:37 przybyto do Krenkkurek, gdzie po zamaskowaniu na okręcie utrzymywany był stan gotowości bojowej. Następnego dnia o 19:36 U 479 wyruszył na swój szósty mini patrol, kierując się tym razem do sektora »Bengalen«. Po osiągnięciu kwadratu AO 3345, co miało miejsce o 23:00 stanięto w dryfie oczekując na przybycie U 348 (Nicolay), którego to zgodnie z instrukcjami miano zluzować. Tuż po północy następnego dnia w związku z oświetleniem akwenu pociskami świetlnymi oraz otrzymaniem ognia z działka kal. 20 mm przebywającego w pobliżu promu artyleryjskiego U 479 niezwłocznie schronił się pod wodę, kontynuując dalej marsz w zanurzeniu. O 05:45 (kwadrat marynarki AO 3373) osiągnięto wyznaczony sektor, gdzie o 11:40 nawiązano przelotny kontakt z grupą trzech dozorowców. O 13:55 na zanurzonym U 479 zarejestrowano zbliżanie się kolejnego dozorowca, który wkrótce potem po jego zlokalizowaniu przystąpił do polowania. Friedrich-Wilhelm Sons zdając sobie sprawę z płytkości akwenu postanowił utrudnić przeciwnikowi zadanie nakazując osadzić swój okręt na znajdującym się w tym miejscu na głębokości 48 metrów dnie. O 16:07 w związku z brakiem jakiegokolwiek kontaktu akustycznego z wrogiem, po oderwaniu się od na rozpoczęto skryte odejście z niebezpiecznego akwenu, kierując się na północ w stronę głębszych wód. Wieczorem o 20:40 w kwadracie AO 3346 spotkano się z U 679 (Breckwoldt), który następnie zluzował U 479, który z kolei zgodnie z rozkazem dowództwa rozpoczął marsz do bazy w Helsinkach. Pierwszego sierpnia o 09:50 okręt Sonsa osiągnął Helsinki, kończąc trwający łącznie prawie dwa tygodnie patrol (19 dni).

02.08.1944 – Katjanokka – uzupełnienie zapasu torped z U 1193 (Guse).

Patrol 2 (03.08.1944 – 11.08.1944)
03.08. U 479 pod dowództwem Friedricha-Wilhelma Sonsa o godzinie 06:30 opuścił Helsinki z poleceniem uzupełnienia amunicji w bazie Revlu a następnie przeprowadzenia dozoru w sektorze położonym w pobliżu zapory minowej o kodowej nazwie »Narva-Wache« (obszar opisany kwadratami AO 3660/AO 3740). Tego samego dnia o 14:10 przybyto do Revla, który po uprzednim załadunku amunicji opuszczono prawie trzy i półgodziny później o 17:36, kierując się w stronę wyznaczonego sektora. Następnego dnia o 02:32 (kwadrat marynarki AO 3637) U 479 zluzował napotkany chwilę wcześniej wracający do bazy U 481, po czym niecałą godzinę później o 03:27 rozpoczął podwodny marsz, docierając na wyznaczoną pozycję o 08:00. Piątego sierpnia w trakcie krążenia w zanurzeniu po nakazanym sektorze o godzinie 08:00 (kwadrat marynarki AO 3741) U 479 wszedł w kontakt akustyczny i wzrokowy z grupą siedmiu znajdujących się na kierunku 53˚ małych jednostek nawodnych, które Friedrich-Wilhelm Sons postanowił zaatakować wydając kwadrans później polecenie wynurzenia i obrania kursu zbliżeniowego. W trakcie ponownej identyfikacji grupy ustalono, że tworzy ją 10 trałowców oraz 4 ścigaczy a nie siedem małych jednostek jak wcześniej myślano. Wkrótce potem na polecenie Sonsa rozpoczęto ostrzał nieprzyjaciela, który jednak został utrudniony przez postawioną przez w/w ścigacze zasłonę dymną. O 08:25 nad miejscem potyczki pojawiły się wezwane przez dowódcę radzieckiego zgrupowania cztery myśliwce, które zmusiły U 479 do ucieczki pod wodę, Sześć minut po mającym miejsce o 09:15 wynurzeniu okręt Sonsa ponownie ze względu na krążące w pobliżu nieprzyjacielskie myśliwce zmuszony był uciekać pod wodę. O 10:37 (kwadrat marynarki AO 3666) nawiązano kontakt z szybkim kutrem trałowym, którego to Friedrich-Wilhelm Sons postanowił zaatakować, odpalając o 10:52 w jego kierunku pojedynczą torpedę akustyczną T-V, która jednak spudłowała. Wkrótce potem niedoszła ofiara przystąpiła do kontrataku, zrzucając pomiędzy 10:53 a 10:58 cały zapas posiadanych przez nią bomb, które na szczęście nie spowodowały na U 479 żadnych poważniejszych szkód. Po południu o 15:50 w trakcie marszu na powierzchni doszło do nieoczekiwanego spotkania z bratnim U 1165, co z kolei obaj dowódcy wykorzystali do wymienienia się dotychczasowymi doświadczeniami. O 16:25 w kwadracie AO 3665 przebywający wciąż na powierzchni okręt Sonsa stał się celem ataku trzech wrogich myśliwców. Dwie minuty później w celu uniknięcia dalszych ataków na polecenie dowódcy schowano się pod wodą, gdzie następnie przebywano do godziny 13:00 szóstego sierpnia, kiedy to po wynurzeniu nawiązano kontakt wzrokowy ze znajdującym się w odległości zaledwie 1 mili morskiej U 1165 (kwadrat marynarki AO 3366). Półtorej godziny później załoga okrętu Sonsa była świadkiem jak napotkany wcześniej towarzysz przy pomocy broni artyleryjskiej zatopił wrogą jednostkę. Przez kolejne cztery dni patrol U 479 nie obfitował już w żadne znaczące wydarzenia. Dziesiątego sierpnia o 23:45 w kwadracie AO 3666 okręt Sonsa spotkał się z luzującym go U 348, po czym obrał kurs na Helsinki, które osiągnął następnego dnia o 11:50, kończąc trwający 9 dni patrol.

Patrol 3 (16.08.1944 – 25.08.1944)
16.08. U 479 pod dowództwem Friedricha-Wilhelma Sonsa o godzinie 12:20 opuścił Helsinki, by zgodnie z otrzymanym rozkazem po raz drugi dozorować akwen w pobliżu zagrody minowej »Narva-Wache«. W drodze do wyznaczonego sektora, tuż po północy następnego dnia w kwadracie AO 3664 spotkano się z wracającym do bazy U 348, którego to następnie zluzowano. Ponad półtorej godziny później o 01:40 wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi z napotkanym własnym zgrupowaniem minowym. Pięć minut po północy 18 sierpnia (kwadrat marynarki AO 3666) z pomostu idącego na powierzchni U 479 dostrzeżono zmierzające w kierunku wschodnim zgrupowanie własnych czterech torpedowców (były to dowodzone przez KK Koppenhagena – T 22, T 23, T 30 i T 32, które miały za zadanie wzmocnić kolejnymi 246 minami istniejącą już zaporę minową o kodowej nazwie »Sperre IX«, wchodzącą w skład większej o kodowej nazwie »Seeigel«). Dwadzieścia jeden minut później na kierunku, gdzie udały się w/w okręty zarejestrowano jasny rozbłysk oraz silną eksplozję. O 01:23 na zmierzającym w tamtą stronę okręcie Sonsa zarejestrowano następne detonacje, które tak jak i wcześniejsza pochodziły od detonacji własnych min, na które to na skutek tragicznej pomyłki nawigacyjnej weszły trzy z czterech dostrzeżonych torpedowców (były to T 22, T 30 i T 32). Wkrótce potem po dokonaniu zwrotu na bakburtę na kurs południowy, przebywający na pomoście U 479 wachtowi zameldowali Sonsowi o dostrzeżeniu na kierunku północno – wschodnim znajdującej się w odległości ca. 800 metrów sylwetki torpedowca (był to najprawdopodobniej jedyny ocalały T 23) oraz o cieniu innej położonej tym razem na kierunku południowo – wschodnim jednostki. Niedługo potem dostrzeżony torpedowiec oświetlił pociskami świetlnymi okręt Sonsa, zmuszając jego dowódcę do nadania umówionych sygnałów rozpoznawczych. W tym samym czasie obserwujący drugi kontakt wachtowi zameldowali o jego zniknięciu z pola widzenia. O 04:00 z pomostu U 479 dostrzeżono idącą w kierunku zachodnim grupę czterech własnych trałowców. W/w zdarzenie, którego mimowolnym świadkiem był U 479 uległo wyjaśnieniu o 12:30, kiedy to odebrano na nim pochodzącą z dowództwa depeszę o następującej treści:
Przy zrzucaniu min T 30, T 32 i T 22 weszły na miny. Wszystkie trzy okręty całkowicie stracone. Dotychczas 133 osoby zostały uratowane przez jednostki ratunkowe[1] a 25 przez flotyllę trałowców. Na wszelki wypadek pozostać w pobliżu.”.
Dziesięć minut po północy 25 sierpnia wracający do bazy U 479 spotkał się w kwadracie AO 3664 z luzującym go U 348 a tuż przez południem (11:50) przybył do Helsinek, kończąc trwający 9 dni patrol.

Patrol 4 (30.08.1944 – 14.09.1944)
30.08. U 479 pod dowództwem Friedricha-Wilhelma Sonsa o godzinie 03:10 opuścił Helsinki z poleceniem skierowania się na szybki remont do bazy w Revlu, po którym to po raz kolejny przeprowadzić miał dozór w sektorze położonym w pobliżu zagrody minowej »Narva-Wache«. Po nie obfitującym w żadne znaczące wydarzenia rejsie o 18:50 przybyto do Revla, gdzie tamtejsi specjaliści przystąpili do usuwania zgłoszonych wcześniej przez załogę usterek systemu napędowego oraz działka kal. 37 mm. Po zakończeniu wszystkich prac już następnego o 16:02 U 479 opuścił w/w bazę, rozpoczynając swój czwarty patrol. W trakcie marszu w stronę nakazanego sektora jeszcze tego samego dnia o 23:23 w kwadracie AO 3656 spotkano a następnie zluzowano wracający do bazy U 348 a trzydzieści minut po północy pierwszego września (kwadrat marynarki AO 3664) wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi z dwoma napotkanymi własnymi kutrami trałowymi (cztery kolejne znajdowały się w dalszej odległości). W godzinach wieczornych 3 września o 22:40 (kwadrat marynarki AO 3547) przebywający na pomoście U 479 wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu cienia jednostki, w kierunku której to następnie przy pomocy reflektora sygnałowego nadano pozostawiony bez odzewu sygnał rozpoznawczy „QOE” (dostrzeżonym okrętem był okręt patrolowy Hos o numerze burtowym SG 18). Po zmniejszeniu dystansu dzielącego obie jednostki, obsadzie wachty oraz gotowych do otwarcia ognia stanowisk artyleryjskich U 479 ukazał się widok własnego patrolowca, na którym to wszystkie stanowiska ogniowe zabezpieczone były brezentem i nie obsadzone przez obsługę. Podczas rozmowy jaka się wkrótce potem wywiązała pomiędzy dowódcami obu jednostek, Friedrich-Wilhelm Sons dowiedział się, że napotkany okręt planuje iść w kierunku Aseri. Czwartego września o godzinie 08:00 na U 479 odebrano pochodzącą z dowództwa depesze o następującej treści:
(…) Finlandia zawarła z Rosją porozumienie o zawieszeniu broni.”.
Siódmego września przebywający aktualnie w kwadracie AO 3669 okręt Sonsa w związku z mającą się odbyć operacją stawiania min w/w kwadracie o 19:53 rozpoczął przemieszczanie się do kwadratu AO 3666. Następnego dnia o 04:16 powrócono na poprzednią pozycję, nie notując tam jednak żadnego ruchu. Jedenastego września o 23:30 (kwadrat marynarki AO 3634) U 479 spotkał się z mającym go zluzować U 745 (von Trotha), po czym następnie obrał kurs na Helsinki, gdzie przybył następnego dnia o 11:15. Po odebraniu rozkazów jeszcze tego samego dnia o 18:00 opuszczono w/w port, kierując się do bazy w Revlu, gdzie ostatecznie przybyto 14 września o godzinie 00.34, kończąc w ten sposób trwający ponad dwa tygodnie patrol (16 dni).

Patrol 5 (15.09.1944 – 23.09.1944)
15.09. U 479 pod dowództwem Friedricha-Wilhelma Sonsa o godzinie 04:15 opuścił Revel by zgodnie otrzymanymi od Admirała Wschodniego Bałtyku z ustnymi instrukcjami, w ramach zadania »Södra-Kvarken«, przebywając na południe od zapory minowej przekazywać instrukcje nawigacyjne zmierzającym w kierunku północnym własnym i neutralnym jednostkom. Tego samego dnia o 19:20 osiągnięto przypadający na kwadrat AO 2364 nakazany sektor, przystępując niezwłocznie do jego przemierzania pływając tam i z powrotem. Szesnastego września o 05:40 (kwadrat marynarki AO 2384) idący na powierzchni okręt Sonsa minięty został przez płynący z dużą prędkością szwedzki niszczyciel. Tuż po południu o 12:15 wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi z jednostkami 3 Flotylli Torpedowców. Dwie godziny później podczas próby przejścia wraz z T 19 przez zaporę w kierunku północnym, aby następnie wraz z Hergoltzem zgodnie z rozkazem wspólnie udać się do Kemi, oba okręty zostały ostrzelane i zmuszone do odwrotu przez lądową baterię "Enskar". Siedemnastego września o 08:20 (kwadrat marynarki AO 2387) nawiązano kontakt wzrokowy z samotnym frachtowcem, którym okazał się być szwedzki Aeolus. Jedenaście minut później nawiązano kolejny kontakt tym razem jednak z dwoma zbliżającymi się fińskimi jednostkami, które następnie puszczono wolno. Od 12:08 do 15:00 (kwadrat marynarki AO 2387) U 479 przebywał w pobliżu zastopowanego niemieckiego statku Constantia. Następnego dnia o 08:23 (kwadrat marynarki AO 2368) okręt Sonsa przeprowadził rozmowę z napotkanym U 290 (Herglotz), podczas której to obaj dowódcy ustalili podział przydzielonego im sektora tak, że: U 479 zajmował pozycję na południe od 60˚ a U 290 na północ od 60˚. Tego samego dnia o 16:00 i 18:05 dwukrotnie nawiązywano kontakt wzrokowy ze szwedzkim niszczycielem (za każdym razem odległość wynosiła 5 mil) pierwszy raz w sytuacji gdy szedł on kursem NW i drugi raz gdy wracał kierując się na SW. Dziewiętnastego września wkrótce po mającym miejsce o 13:44 wynurzeniu (kwadrat marynarki AO 2823) na polecenie dowódcy zatrzymano wykryty wcześniej przez akustyka i zidentyfikowany przez peryskop fiński statek handlowy Allotar, na którego to pokład wysłano oddział pryzowy. Po przejrzeniu papierów okrętowych i sprawdzeniu ładunku stwierdzono, że zatrzymana jednostka przewozi kontrabandę i jako pryz odesłano ją na południe. Dwa dni później 21 września o godzinie 08:30 (kwadrat marynarki AO 2388) U 479 po raz drugi spotkał się z U 290, z którego to następnie otrzymał aktualne klucze do maszyny szyfrowej. Tego samego dnia wieczorem o 18:07 w kwadracie AO 2823 spotkano się z kolejnym U-bootem – U 1165 (Homann), którego dowódca poinformował Friedricha-Wilhelma Sonsa, że zgodnie z otrzymanymi rozkazami ma go zluzować a ten z kolei ma udać się do kraju. Dwadzieścia minut później U 479 opuścił przydzielony mu sektor kierując się do bazę w Libau, gdzie następnie zamierzał uzupełnić zapas prowiantu. Jeszcze tego samego dnia o 23:03 na okręcie Sonsa odebrano pochodzącą z dowództwa depeszę o następującej treści:
Nie strzelać do Fińskich jednostek. Jednostki wojenne atakować tylko w przypadku wcześniejszego przez nie zaatakowania. Sytuacja polityczna wymaga zachowania na razie rezerwy.”.
Dwudziestego drugiego września o 14:30 U 479 zwinął do Libau, które po uprzednim przyjęciu ładunku opuścił o 18:11 kierując się w stronę bazy w Danzig, gdzie ostatecznie przybył następnego dnia o 10:30, kończąc w ten sposób trwający 9 dni patrol.

Patrol 6 (27.10.1944 - ?.12.1944)
27.10. U 479 pod dowództwem Friedricha-Wilhelma Sonsa o godzinie 05:00 opuścił Danzig, by zgodnie z otrzymanymi rozkazami dozorować na linii Odensholm – Hangö. Tego samego dnia wieczorem w dowództwie odebrano pochodzący z okrętu Sonsa meldunek o kontakcie o następującej treści:
18:30, w zasięgu wzroku zaciemnione trałowce.”.
Dwudziestego ósmego października w związku z chorobą mechanika o godzinie 05:57 w kwadracie AO 0773 spotkano się z U 475 (Stoeffler), na którego to pokład przekazano następnie chorego. Siódmego listopada w dowództwie odebrano kolejny meldunek z U 479 o następującej treści:
AO 0262 – T-V w kierunku cienia (dozorowiec) pudło.”.
Piętnastego listopada jak się później okazało odebrano ostatni meldunek z okrętu Sonsa, który miał następującą treść:
Przebywam na pozycji »Maus«, AO 0291.”.
Od tego momentu słuch po U 479 i jego załodze zaginał, U 679, który dnia 15 grudnia otrzymał polecenie spotkania a następnie zluzowania go, nie napotkał go na umówionej pozycji. Nie wiedząc nic o losie okrętu dowództwo uznało go za zaginiony i utracony z nieznanych przyczyn po dniu 15 listopada. Najprawdopodobniej po 27 listopada przebywający na północny - zachód od Odensholm okręt wraz z całą załogą poszedł na dno po wejściu radziecką minę. W lecie 2013 roku badająca ten akwen Estońska Ekspedycja Morska zlokalizowała spoczywający na dnie wrak niezidentyfikowanego U-boota, którego kadłub nosił charakterystyczne dla detonacji miny uszkodzenia. Na podstawie KTB oraz pozycyjnych meldunków operujących na tym akwenie U-bootów, ustalono, że zatopioną jednostką jest uznawany dotąd za zaginiony z nieznanych przyczyn U 479.

Członkowie załogi U 479 uznani za zaginionych po dniu 15.11.1944 ( w kolejności alfabetycznej):
Nazwiko, Imię Ranga Rok ur. Miejsce ur.
Baade, Heinz-Eberhard OLt.z.S.d.R. 21.06.1923
Bauer, Werner BtsMt 09.12.1923
Becker, Fritz OMechMt 07.01.1922
Bock, Willi MechGfr 12.03.1925
Buck, Herbert MtrOGfr. 24.09.1922
Bustorf, Siegfried OStrm 26.02.1917
Czerner, Horst MtrOGfr. 31.10.1924
Dähn, Fritz OStrm 07.03.1914
Dautzenberg, Jakob MechGfr 19.05.1924
Dötschel, Erwin FkMt 23.02.1924
Eberth, Felix MaschMt 19.05.1920
Eckhardt, Alex MtrOGfr. 09.09.1924
Engel, Willi Mtr 04.03.1923
Ewert, Richard Mtr. 21.02.1924
Faig, Emil MaschGfr. 08.04.1925
Gnerer, Kurt Mtr 22.10.1924
Goos, Heinrich SanOMt 02.11.1915
Greier, Josef Mtr 15.03.1924
Haarmann, Ludwig MaschOGfr 12.07.1923
Hansen, Kurt BtsMt 24.02.1922
Hawranke, Lothar OLt.z.S.d.R. 24.04.1922
Hellinghausen, Herbert MtrGfr 07.07.1923
Hellmuth, Georg BtsMt 31.12.1921
Herzog, Heinz MechGfr 12.12.1925
Hillemacher, Heinrich MaschMt 05.06.1921
Honisch, Josef MaschGfr. 02.03.1924
Hoppe, Heinz MaschMt 31.05.1922
Jacob, Jürgen ? OLt.ing 07.07.1922
Janotta, Maximilian OMasch 16.09.1916
Koll, Reinhard OFkMt. 07.12.1919
Lawo, Wilhelm MechOGfr. 09.01.1924
Lindner, Johann MtrOGfr. 27.07.1921
Maier, Egon MaschOGfr 09.10.1924
Maier, Georg MaschOGfr 08.12.1924
Menze, Karl MaschMt 06.11.1921
Mily, Karl MaschOGfr 28.05.1924
Nier, Karl MtrOGfr. 04.12.1924
Nolte, Johannes MtrOGfr. 27.05.1924
Radetzki, Karl MtrHGfr 27.09.1921
Rasum, Günter FkOGfr 08.05.1924
Richter, Robert OMasch 09.11.1919
Riedel, Werner MaschOGfr 19.07.1923
Rinke, Willi MtrOGfr. 21.01.1925
Rühl, Waldemar FkOGfr 28.02.1925
Schegietz, Kurt MaschOGfr 19.07.1923
Sons, Friedrich-Wilhelm OLt.z.S.d.R.01.07.43. 14.08.1910 Wienmoos Flensburg
Strobl, Ludwig MaschOGfr 05.06.1923
Tomiak, Theodor MtrGfr 13.08.1921
Wickel, Heinz MaschMt 29.09.1921
Wöllner, Heinz MtrOGfr. 20.07.1922
Zirfass, Johann Mtr 19.01.1924

Przypisy:
[1] Dokonała tego załoga należącej do Ratownictwa morskiego (Seenotrettungsdienst) Luftwaffe łodzi latającej Do 24, która mając osłonę myśliwców Fw 190, wystartowała z bazy w Revlu. Po zlokalizowaniu dryfujących w wodzie rozbitków Do 24 wodował pośrodku zapory „Seeigel-Sperre“, później także na wschód od niej i podczas trzech lotów podniósł z wody łącznie 90 marynarzy. Podczas trzeciego podejścia, miało ono miejsce w południe 18 sierpnia łódź została ostrzelana przez zbliżające się radzieckie szybkie jednostki o napędzie motorowym, prawdopodobnie kutry torpedowe, które już daleka otworzyły do niej ogień. Pomimo tego ostrzału załodze Dorniera udało się jednak w ostatnim momencie uratować jeszcze 7 marynarzy z tratwy, która zdryfowała bardzo daleko na wschód.

Bibliografia:
http://uboat.net
http://www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 9 KTB U 436 - U 350
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Re: U 479 Typ VIIC

Postprzez Jatzoo » 16.10.14, 09:52

Hej Łukasz,

Na uboat.net jest informacja za Niestle o zatonięciu U 479 na minie (59.20N, 23.10E) - czy ta informacja nie jest w pełni potwierdzona, że jej nie umieściłeś? A może masz jakieś dodatkowe info w tej sprawie?

Dodatkowo, jestem ciekawy czy weryfikujesz dane (skąpe bo skąpe ale zawsze jakieś) udostępnione publicznie przez STU (Deutsches U-Boot-Museum: http://www.uboot-recherche.de). Bo z tego co przeglądam, to od czasu do czasu się różnią (w tym przypadku również), i się zastanawiam kto jest najbardziej "na czasie".
Jatzoo
Grossadmiral
Grossadmiral
Global Mod
 
Tonaż: 2.353.000 BRT

Dołączył(a): 22.08.02, 15:03

Re: U 479 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 16.10.14, 11:12

Cześć Jatzoo

W sprawie zatonięcia na mnie to mea culpa bo robiąc ostateczną korektę tekstu zapomniałem sprawdzić jeszcze informacje z uboat.net - swoją pomyłkę już naprawiam. Co do informacji zawartych w moim opracowaniu to głównie opierałem je na książce Herberta Ritchela "Kurzfassung Kriegstagebucher Deutscher U-boote 1939 - 1945, KTB - U 436 - U 500" tom 9, ale dzięki za podanie tego adresu bo z chęcią skorzystam z tamtejszych materiałów.

Pozdrawiam
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów


Posty: 3 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ VII



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 3 gości