1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U 476 Typ VIIC

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 1 • Strona 1 z 1

U 476 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 12.09.14, 05:16

U 476 Typ VIIC

Stocznia: Deutsche Werke AG, Kiel
Numer zamówienia: 307
Zamówienie: 10.04.1941
Położenie stępki: 19.09.1942
Wodowanie: 05.06.1943
Wcielenie do służby: 28.07.1943
Numer pocztowy: M 54 552

Przebieg służby:
28.07.1943 – 31.03.1944 – 5 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenie załogi)
01.04.1944 – 25.05.1944 – 3 Flotylla U-bootów – FdU Mitte, Bergen (służba frontowa)
24.05.1944 – Uszkodzony przez bomby głębinowe zrzucone przez łódź latającą Catalina należącą do 210 Sqn RAF.
25.05.1944 – Zatopiony o 01:02 na zachód od Trondheim (pozycja 65.08N, 04.53E) torpedą wystrzeloną przez bratni U 990.

Dowódcy:
28.07.1943 – 25.05.1944 – OL Otto Niethmann

Liczba patroli: 1

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0/1
- 24.05.1944 – łódź latająca Catalina (210 Sqn RAF)

Okres służby U 476 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
- 18.11.1943 – AO 8336 – godzina 04:40 kolizja z U 718 (Wieduwilt) w wyniku której ten idzie na dno wraz z czterdziestoma trzema członkami załogi (uratowano zaledwie siedmiu), podczas gdy U 476 odnosi jedynie uszkodzenia części dziobowej.

25.04.1944 U 476 pod dowództwem Otto Niethmanna wraz z U 995 (Köhntopp) i U 997 (Lehmann) o godzinie 08:00 opuścił Kiel, z poleceniem skierowania się do położonej w okupowanej Norwegii bazy w Kristiansand. Po wejściu na rutę 01 o 09:47 w/w jednostki dołączyły do mini konwoju, składającego się z okrętów eskorty oraz niemieckiego frachtowca Bornhofen. Tego samego dnia po osiągnięciu o godzinie 23:45 punktu Pt. Knospe wszystkie U-booty odłączyły się od mini konwoju, obierając następnie kurs na Kristiansand. Dwudziestego siódmego kwietnia o 11:20 dotarto na miejsce, gdzie niezwłocznie przystąpiono do uzupełniania zapasów paliwa oraz wody pitnej. Po zakończeniu tej operacji oraz przenocowaniu o 05:30 następnego dnia U 476 wraz z U 995 i U 997 opuścił Kristiansand, kierując się w stronę Flekkefjord, gdzie przybyto o 14:40. Po spędzeniu tam kolejnej nocy o 10:06 dwudziestego dziewiątego kwietnia, U 476 w eskorcie trawlera z.o.p. UJ 1709 oraz patrolowca NK 06 (oba pozostałe U-booty pozostały w bazie) wyruszył w dalszą drogę, kierując się zgodnie z otrzymanym poleceniem do bazy w Egersund, którą osiągnął jeszcze tego samego dnia o 13:53.

29.04. – 15.05.1944 – Egersund – pobyt w bazie w stanie sześciogodzinnej gotowości bojowej w ramach zgrupowania Mitte.

16.05.1944 U 476 pod dowództwem Otto Niethmanna w towarzystwie U 997 o godzinie 05:15 opuścił Egersund z poleceniem skierowania się do bazy w Bergen. Prawie dwie godziny później o 07:00 obie jednostki dołączyły do mini konwoju, składającego się z dwóch trałowców: M 446 i M 489 oraz eskortowanego przez nie U 394 (Borger). W tym towarzystwie jeszcze tego samego dnia o 17:45 osiągnięto Bergen, gdzie w kolejnych dniach U 476 przygotowany został do wyjścia na swój pierwszy patrol bojowy.

Patrol 1 (18.05.1944 – 25.05.1944)
18.05. U 476 pod dowództwem Otto Niethmanna w towarzystwie starych znajomych tj. U 394, U 995 i U 997 oraz w eskorcie dwóch jednostek z.o.p. o godzinie 14:00 opuścił Bergen, kierując się w stronę położonej na wysokości wyspy Hellisøy pozycji wyjściowej. O 22:50 (kwadrat marynarki AN 2121) w związku z problemami z napędem jakie wystąpiły na U 476, Otto Niethmann zmuszony jest wydać rozkaz zawrócenia do bazy, gdzie jego okręt w towarzystwie jednostek eskorty przybywa następnego dnia. Dwudziestego maja po zakończeniu napraw, w towarzystwie tym razem U 344 (Pietsch) o godzinie 19:00 ponownie opuszczono bazę w Bergen, by zgodnie z otrzymanym rozkazem skierować się do bazy w Narwiku. Według szczegółowych instrukcji do w/w rozkazu trasę tę pokonać miano płynąc aż do 64˚ N w odległości 60 mil morskich od wybrzeża, po czym z jak najwyższą prędkością przepłynąć przez Vestfjord i osiągnąć prowadzący do Narwiku Ofotfjordu. Dwa dni później 22 maja wkrótce po dostrzeżeniu przez wachtowych o 16:20 (kwadrat marynarki AF 5749) peryskopu nieprzyjacielskiej łodzi podwodnej niezwłocznie wykonano alarmowy zwrot, wystawiając celowi swoją rufę. Dziesięć minut później w związku z kolejnym kontaktem – tym razem jednak lotniczym niezwłocznie wykonano alarmowe zanurzenie, pozostając następnie pod wodą do godziny 12:00 następnego dnia. Tego samego dnia pomiędzy 12:30 a 21:30 idący na powierzchni U 476 jeszcze aż czterokrotnie zmuszony był chować się pod wodę przed nadlatującymi łodziami latającymi typu Catalina – za każdym razem unikając na szczęście ataku. Tuż po północy 24 maja zaraz po mającym miejsce chwilę wcześniej wynurzeniu na polecenie Niethmanna w powietrze wypuszczono pozoratory radarowe Aphrodite, które zgodnie z jego zamierzeniem miały za zadanie zmylić potencjalne operujące w pobliżu maszyny wroga. O 07:15 przebywający na pomoście okrętu wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu zbliżającej się łodzi latającej Catalina (należała ona do 210 Sqn RAF a jej dowódcą był F.W.L. Maxwell). Ze względu na brak czasu na wykonanie alarmowego zanurzenia zaalarmowany w/w meldunkiem Otto Niethmann nakazał obsadzić stanowiska działek przeciwlotniczych i przygotować się do otwarcia ognia. W momencie kiedy dzielący wrogą maszynę do okrętu dystans spadł poniżej 6.000 metrów jako pierwsze na polecenie dowódcy ogień otworzyło działko kal. 37 mm, które jednak po oddaniu zaledwie 10 strzałów na skutek defektu uległo zacięciu. Po kolejnym zmniejszeniu dystansu, tym razem do 4.000 metrów na polecenie dowódcy ogień otworzyły oba stanowiska kal. 20 mm ale pomimo postawionej przez nie gęstej zapory ogniowej nieprzyjacielska Catalina dalej kontynuowała swoje podejście. Wkrótce potem w celu utrudnienia wrogowi ataku Otto Niethmann w ostatniej chwili wydał rozkaz wyłożenia steru „cała na sterburtę”. W odpowiedzi na ten manewr pilot Cataliny F.W.L. Maxwell skorygował lot swojej maszyny dzięki czemu przeleciała ona tuż nad pomostem U 476 prowadząc ostrzał z broni pokładowej oraz zrzucając serię pięciu bomb głębinowych, z których cztery detonowały po stronie sterburty w odległości 10 – 15 metrów od niej a piąta z kolei odbiła się od kadłuba na wysokości przedziału silników diesla. Na skutek bliskich detonacji zatrzymaniu uległy zarówno oba silniki diesla jak i elektryczne a ster zaciął się w pozycji cała na sterburtę. Trzy minuty po pierwszym ataku miał miejsce drugi (uzyskano podczas jego odpierania trafienia w silnik oraz kabinę pilotów), po którym to na polecenie dowódcy wykonano alarmowe zanurzenie, w trakcie którego trwania U 476 wymknął się spod kontroli i zanim opanowano sytuację poprzez szasowanie balastów opadł on na głębokość 3A (240 metrów). Dodatkowo jakby tego było mało w tym samym czasie w przedziale silników elektrycznych doszło do spięcia i pożaru, który na szczęście szybko udało się opanować. Poza w/w uszkodzeniami na skutek obu ataków od ognia broni pokładowej Cataliny rany postrzałowe odnieśli marynarze z obsługi działek przeciwlotniczych. O 11:06 dryfujący na powierzchni U 476 nadał do dowództwa meldunek alarmowy informując je o swoim fatalnym stanie i pilnej potrzebie pomocy. W odpowiedzi na niego dowództwo skierowało z odsieczą oprócz jednostek nawodnych także i inne przebywające w pobliżu U-booty tj.: U 990 (Nordheimer), U 276 (Borchers) i U 921 (Lau). Trzydzieści cztery minuty później Otto Niethmann obawiając się utraty okrętu (w związku z przeciekami zachodziła groźba eksplozji wydzielającego się z zalewanych i rozbitych baterii akumulatorów chloru), pomimo pogarszających się warunków atmosferycznych wydał większości swojej załogi polecenie przeniesienia się do umieszczonych na pokładzie napompowanych pontonów. Na uszkodzonej jednostce według jego zarządzenia pozostać mieli oprócz niego samego także: główny mechanik, Diesel.Ob.Masch, II W.O., radiotelegrafista, dwóch matów z centrali, jeden mat z obsługi silników elektrycznych, SanMt, jeden marynarz, jeden palacz oraz jeden BtsMt. W trakcie próby wodowania w/w pontonów (w celu zapobiegnięcia ich porwaniu przez fale były one przy pomocy linek połączone z okrętem) przebywający na górnym pokładzie, manipulujący przy nich II WO oraz SanMat na skutek przejścia dużej fali zostali zmyci za burtę i zniesieni w kierunku południowo – zachodnim. Wkrótce potem także i pontony pomimo w/w zabezpieczeń zostały zmyte za burtę i spychane przez fale oraz wiatr oddaliły się od okrętu, który utracił z nimi kontakt wzrokowy. O 14:33 na oczekującym wciąż na pomoc, dryfującym U 476 odebrano pochodzący z MOK meldunek nr 1433/24/661, który miał następującą treść:
Miejsce tonięcia AB 5573. Spotkanie o godzinie 22.00 z V 5901, M 132 oraz dwoma R-bootami.”.
O 17:35 odebrano drugi meldunek z MOK - nr 1735/24/664, który miał następującą treść:
Tratwy ratunkowe w AF 5571 wystrzeliwują race.”.
Tuż po północy 25 maja (00:05) w kwadracie AF 5439 spotkano się z przybyłym jako pierwszy z pomocą U 990, który jakiś czas wcześniej napotkał jedną ze zmytych tratew, z której to przejął 11 znajdujących się w niej osób. Wkrótce potem po zdjęciu z pokładu U 476 „szkieletowej załogi” o 01:02 okręt Nordheimera dobił ciężko uszkodzoną jednostkę przy pomocy pojedynczej torpedy. Jak się później okazało oprócz w/w 11 rozbitków z tratwy byli to jedyni członkowie załogi U 476, którzy przeżyli jego zatopienie, pozostałych 34 na skutek w/w fatalnych warunków pogodowych zaginęło w morzu. Tego samego dnia w godzinach porannych znajdujący się na zachód od Bodø, kierujący się w towarzystwie napotkanych wcześniej jednostek nawodnych do bazy w Narwiku U 990 o 07:32 stał się celem ataku należącego do 59 Sqn RAF nieprzyjacielskiego bombowca B-24 Liberator (pilot B.A. Sisson). Pomimo postawionej przez wszystkie okręty zapory ogniowej (podobnie jak na U 476 zamontowane na okręcie Nordheimera działko kal. 37 mm podczas strzelania na skutek defektu uległo zacięciu) maszyna Sissona zdołała zrzucić sześć bomb głębinowych, które ciężko uszkodziły U 990, który w wyniku tego zaczął się szybko pogrążać w wodzie. Zaraz po odlocie nieprzyjacielskiej maszyny przebywający w pobliżu dozorowiec V 5901 niezwłocznie pośpieszył z pomocą rozbitkom z tonącego okrętu, podnosząc z wody 53 osoby, z których 34 należały do załogi Nordheimera a 17 do załogi U 476 – na pokładzie dozorowca znaleźli się też obaj dowódcy. Wraz z U 990 na dno poszło 20 członków jego załogi oraz 3 rozbitków z okrętu Niethmanna (w trakcie marszu do bazy na pokładzie dozorowca zmarł niestety kolejny członek załogi U 990 – HptGfr Anger).

Członkowie załogi U 476 uratowani w dniu 25.05.1944 przez U 990 (w kolejności alfabetycznej):
Nazwisko, Imię Ranga Rok ur. Miejsce ur. Rok śm.
Folger, Frank OLt.ing
Grell, Ernst OMasch
Heinze, Jonny MaschMt
Hennenberger, Werner MaschMt
Hintze, Kurt MaschMt 18.12.1918
Huxoll, Albert OStrm
Jäger, Heinz MtrGfr
Janzen, OMasch
Kornrumpf, Wolf-Dieter OLt.z.S.
Kretschmar, Helmut MaschOGfr Leipzig 00.00.1998
Kutz, Paul Ogfr
Lieher, OMasch E.
Niethmann, Otto OLt.z.S.01.04.43. 12.08.1919 Hamburg 18.08.1977
Russ, Rudolf FkMt 14.05.1920 27.12.1992
Wellhöfer, Hans Fk.Mt

Członkowie załogi U 476 polegli w dniach 24-25.05.1944 r. (w kolejności alfabetycznej):
Nazwisko, Imię Ranga Rok ur. Miejsce ur.
Balke, Werner MaschGfr. 14.09.1924
Berger, Gerhard MaschGfr. 30.08.1925
Euen, Heinz MaschMt 26.09.1923
Genthner, Walter MaschOGfr 30.05.1924
Gross, Erich MtrOGfr. 01.09.1920
Gruner, Wolgang MaschOGfr 10.08.1922
Hein, Gerhard MtrGfr 13.09.1924
Heinz, Herbert SanMt 01.08.1921
Herzog, Max MtrOGfr. 29.03.1922
Hiller, Werner StrmMt 03.08.1921
Hitschfel, Werner MaschGfr. 25.09.1924
Klingele, Rudolf MtrOGfr. 16.04.1924
Kunze, Herbert-Josef OBtsMt 06.02.1920
Meitzner, Wilhelm FkGfr 29.11.1925
Moskopp, Norbert OFkMt. 19.06.1919 Hunsrück
Motschenbacher, Hans FkGfr 12.03.1924
Müller, Heinrich MaschGfr. 17.05.1923
Munz, Karl MaschGfr. 05.04.1925
Newiger, Werner MaschGfr. 27.04.1925
Pager, Alfred MechOGfr. 03.12.1923
Reiche, Gerd-Klaus Lt.z.S. 17.10.1923
Rinio, Helmut MtrGfr 26.02.1925
Schenkewitz, Konstantin MtrOGfr 05.03.1923
Schmidt, Erich MaschOGfr 05.08.1922
Schöppler, Gerhard MaschMt 28.08.1920
Schröder, Reinhard MtrOGfr 29.08.1923
Schultz, Horst Mtr 30.07.1924
Schwab, Alois MtrOGfr. 23.05.1924
Schwarz, Karl FkOGfr 02.06.1925
Tank, Willi MtrOGfr. 06.11.1924
Valentin, Helmut Lt.z.S. 15.04.1923
Weiss, Herbert MaschMt 09.08.1920
Weiss, Karl MaschMt 14.10.1921

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 9 KTB U 436 - U 500
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Posty: 1 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ VII



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron