1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U 472 Typ VIIC

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 1 • Strona 1 z 1

U 472 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 25.07.14, 05:21

U 472 Typ VIIC

Stocznia: Deutsche Werke AG, Kiel
Numer zamówienia: 303
Zamówienie: 20.01.1941
Położenie stępki: 15.11.1941
Wodowanie: 06.03.1943
Wcielenie do służby: 26.05.1943
Numer pocztowy: M 52015

Przebieg służby:
26.05.1943 – 31.12.1943 – 5 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenie załogi)
01.01.1944 – 04.03.1944 – 11 Flotylla U-bootów, Bergen (służba frontowa)
04.03.1944 – Zatopiony na Moru Barentsa na południowy – wschód od Wyspy Niedźwiedziej (pozycja 73.05N, 26.40E) przez ostrzał artyleryjski niszczyciela HMS Onslaught i rakietowy samolotu Swordfish (816 Sqn FAA stacjonujący na pokładzie lotniskowca eskortowego HMS Chaser).

Dowódcy:

26.05.1943 – 04.03.1944 – OL ~ KL Wolfgang Friedrich Freiherr von Forstner

Liczba patroli:
2

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0/0

Okres służby U 472 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
- brak danych

Patrol 1 (18.01.1944 – 02.02.1944)
18.01. U 472 pod dowództwem Wolfganga Friedricha Freiherra von Forstnera wraz z U 852 (Eck) i U 1060 (Brammer) o godzinie 08:00 opuścił bazę w Kiel z poleceniem skierowania się via Kristiansand do bazy w Bergen, gdzie otrzymać miał dalsze rozkazy. O 10:00 po wejściu na rutę 15 pieczę nad trzema U-bootami objął przerywacz zagród miniowych Spbr 172, który następnie poprowadził je przez Duży Bełt. Tego samego dnia pomiędzy 18:22 a 22:10 (kwadrat marynarki AO 7192) ze względu na gęstą mgłę wszystkie jednostki stały na kotwicy w oczekiwaniu na poprawę widoczności. Podobna sytuacja miała miejsce także i następnego dnia, kiedy to na kotwicy stano od 03:36 do 06:29. Kilka godzin później o 14:50 doszło do wymiany eskorty – w miejsce przerywacza zagród minowych pojawił się dozorowiec, który następnie towarzyszył trzem U-bootom do kwadratu AO 4426, który osiągnięto jeszcze tego samego dnia o 18:15. W godzinach porannych 20 stycznia o 04:20 przybyto do bazy w Kristiansand, która po uzupełnieniu zapasów opuszczono o 23:30 w towarzystwie szybkich jednostek eskorty, kierując się w stronę Bergen. Następnego dnia po nieobfitującym w żadne znaczące wydarzenia rejsie o 16:50 osiągnięto docelową bazę, gdzie U 472 w przyspieszonym tempie przystosowany został do służby na dalekiej północy. Dwudziestego drugiego stycznia o 17:00 okręt von Forstnera opuścił Bergen, po czym dwadzieścia minut później w towarzystwie eskorty rozpoczął marsz przybrzeżnym szlakiem żeglugowym. Trzy dni później 25 stycznia na U 472 odebrano pochodzącą z FdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
Nicolay i Forstner z najwyższą prędkością kierować się do AB 93. Dołączyć do grupy Isegrim.”.
W tym okresie głównym celem w/w grupy był składający się z 20 statków, idący do ZSSR konwój JW.56A, który dnia 12 stycznia opuścił wody Loch Ewe. Czterdzieści pięć minut po północy 27 stycznia zgodnie z ostatnim rozkazem U 472 obsadził przydzieloną mu pozycję nr 11 w zgrupowaniu, która w jego przypadku przypadała na kwadrat AC 5871. Tego samego dnia o 15:05 na okręcie von Forstnera odebrano kolejne rozkazy o następującej treści:
U 956 (Mohs), U 472, U 716 (Dunkelberg), U 314 (Basse), U 601 (Hansen), U 737 (Brasack), U 739 (Mangold) utworzą w w/w kolejności nową grupę Werwolf. Dnia 29.01., godzina 06:00 przebywać w linii dozoru od AB 5651 do 9155.”.
Głównym celem grupy w nadchodzących dniach miał być składający się z 16 statków konwój JW.56B, który dnia 22 stycznia opuścił wody zatoki Loch Ewe. Dwa dni później 29 stycznia o 05:10 obsadzono przypadającą na kwadrat AB 5695 pozycję w zgrupowaniu, rozpoczynając następnie poszukiwania wroga. O 10:25 w związku z meldunkiem U 956 o kontakcie z oczekiwanym konwojem, niezwłocznie rozpoczęto działania przeciwko niemu, kierując się stronę podanej pozycji. Po południu o 14:33 (kwadrat marynarki AB 5368) w związku z dostrzeżeniem w zadymce śnieżnej sylwetki wrogiego niszczyciela niezwłocznie wykonano alarmowe zanurzenie. Po wyjściu na peryskopową von Forstner zamierzał zaatakować wykrytego wroga, w czym jednak przeszkodził mu zbyt ciemny horyzont uniemożliwiający dostrzeżenie celu przez peryskop. O 16:45 U 472 z powrotem pojawił się na powierzchni rozpoczynając poszukiwania wroga. Niecałą godzinę później (17:40) na kursie 100˚ dostrzeżono sylwetki dwóch niszczycieli, które von Forstner postanowił także zaatakować, nakazując przygotowanie do strzału wyrzutni nr II i V. Zanim jednak jego zamiar udało się zrealizować, U 472 został dostrzeżony przez niedoszłe ofiary, które otworzyły w jego kierunku ogień, zmuszając go do wykonania alarmowego zanurzenia. W trakcie pobytu pod wodą, w pobliżu przebywającego na głębokości A+60 (140 metrów) okrętu detonowało wiele bomb głębinowych, które na szczęście nie spowodowały żadnych poważniejszych szkód. Od 19:40 U 472 ponownie przebywał na powierzchni kontynuując pościg za wrogiem. Następnego dnia o 02:12 w kwadracie AB 6259 po stronie bakburty dostrzeżono rozbłyski pocisków świetlnych a osiem minut później na kursie 338˚ cienie dwóch jednostek nawodnych. Kierując się w ich stronę o 03:40 (kwadrat marynarki AB 6297) na położeniu 0 dostrzeżono sylwetki dwóch niszczycieli, które von Forstner postanowił zaatakować nakazując przygotowanie do strzału wyrzutni nr V. Szesnaście minut później w kierunku jednego z dostrzeżonych okrętów z w/w wyrzutni odpalono torpedę akustyczną T-V, po czym niezwłocznie wykonano alarmowe zanurzenie schodząc na głębokość A+70 (150 metrów). Po 150 sekundach biegu torpedy hydroakustyk zameldował o zarejestrowaniu dwu detonacji, po których to nastąpiły odgłosy gięcia i łamania charakterystyczne dla tonącej jednostki. Poza w/w dźwiękami hydroakustyk zameldował też, że ma już tylko kontakt z jednym celem. Na podstawie owych meldunków nie mogąc zweryfikować wzrokowo skutków ataku Wolfgang Friedrich Freiherr von Forstner zgłosił zatopienie wrogiego niszczyciela, co jednak nie znalazło potwierdzenia po alianckiej stronie (atakowanym okrętem był norweski niszczyciel HNoMS Stord). Przyczyna takiego zinterpretowania skutków ataku mogła tkwić najprawdopodobniej w zbieżności wydarzeń jakie miały miejsce w tym okresie a mianowicie w tym samym czasie atakowany był inny niszczyciel – HMS Hardy, który trafiony został torpedą wystrzeloną przez U 278 (Franze). Trzydziestego pierwszego stycznia, tuż po północy, przebywający aktualnie w kwadracie AC 4639 U 472 zmuszony został do alarmowego zanurzenia przez nadpływający niszczyciel. W trakcie pobytu na głębokości 2A (160 metrów) w pobliżu okrętu detonowała najpierw seria pięciu bomb głębinowych a jakiś czas później dwie kolejne, każda składająca się z 11 sztuk bomb. Po odpłynięciu prześladowcy i trwającym jeszcze pewien czas pobycie pod wodą od 05:45 (kwadrat marynarki AC ) okręt von Forstnera ponownie płynął na powierzchni prowadząc pościg za nieprzyjacielem. W trakcie jego trwania około godziny 08:28 znajdujący się aktualnie w kwadracie AC 5488 U 472 dostrzeżony został z pomostu przebywającego w pobliżu U 636 (Hildebrandt). Pierwszego lutego wciąż poszukujący wroga okręt von Forstnera o godzinie 06:25 (kwadrat marynarki AC 8652) natknął się na bratni U 956 (Mohs), z którym to wymienił się sygnałami rozpoznawczymi. Po południu tego samego dnia o 15:49 na okręcie odebrano pochodzącą z FdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
Przerwać operację. Forstner z najwyższą prędkością marszową przez 4950 iść do Hammerfest.”.
Następnego dnia o 18:30 w punkcie SR 1 U 472 spotkał się z wysłaną mu naprzeciw eskortą, w towarzystwie której o 22:40 osiągnął bazę w Hammerfest, kończąc trwający ponad dwa tygodnie patrol (16 dni). W trakcie jego trwania okręt von Forstnera przepłynął 2.645 mil morskich na i 99 mil morskich pod powierzchnią.

04.02.1944 U 472 pod dowództwem Wolfganga Friedricha Freiherra von Forstnera wraz z U 601 i U 636 o godzinie 09:30 opuścił Hammerfest z poleceniem skierowania się do bazy w Narwiku. Tego samego dnia w celu przenocowania o 21:59 zawinięto do Tromsø, które opuszczono następnego dnia o 05:12, kontynuując dalej rejs via Lødingen w stronę Narwiku, który ostatecznie osiągnięto o 20:00.

Patrol 2 (24.02.1944 – 04.03.1944)
24.02. U 472 pod dowództwem Wolfganga Friedricha Freiherra von Forstnera o godzinie 16:00 opuścił Narwik, by zgodnie z otrzymanymi rozkazami w ramach zgrupowania Hartmut wraz z innym zgrupowaniem o nazwie Werwolf zaatakować składający się z 42 statków nieprzyjacielski konwój JW.57, który dnia 20 lutego opuścił wody zatoki Loch Ewe. Cztery dni później 28 lutego na pokładzie okrętu von Forstnera odebrano pochodzącą z FdU depeszę zawierającą nowe rozkazy o następującej treści:
Mangold, Herrle, Zoller i Forstner utworzą w tej kolejności grupę Boreas i obsadzą obszar ataku AC 4388 do 4928, odstępy 28 mil.”.
Nowym celem dla w/w zgrupowania był tym razem konwój powrotny, którego wyjścia w morze spodziewano się w nadchodzących dniach. Drugiego marca oczekiwany konwój, którym był składający się z 31 statków RA.57 opuścił port w Murmańsku. Dwa dni później został on wykryty przez samoloty zwiadu, które nakierowały na niego okręty stada Boreas. Jako pierwsze w kontakt z w/w konwojem weszły U 739 (Mangold) oraz U 472, które bezskutecznie zaatakowały wchodzące w skład jego eskorty niszczyciele – w przypadku okrętu von Forstnera atak miał miejsce o 05:55 w kwadracie AC 4680 a wystrzelona przez niego torpeda akustyczna T-V chybiła celu. Tuż po godzinie 06:40 idący na powierzchni okręt von Forstnera zaatakowany został rakietami przez należący do 816 Sqn RAF, stacjonujący na pokładzie brytyjskiego lotniskowca eskortowego HMS Chaser (wchodzącego w skład eskorty konwoju) samolot bombowo – torpedowy Swordfish (pilot P.J. Beresford) – próba obrony przez napastnikiem jak zeznali w trakcie przesłuchania członkowie załogi została uniemożliwiona przez silne oblodzenie działek przeciwlotniczych. W wyniku tego ataku U 472 odniósł poważne uszkodzenia, które uniemożliwiły mu wykonanie manewru zanurzenia. O fatalnym stanie swojej jednostki von Forstner niezwłocznie zameldował dowództwu, nadając w odstępie jedenastu minut dwa krótkie meldunki o następujących treściach:
- 06:47 – „Zostałem zaatakowany przez stacjonujący na lądzie samolot – AC 4683.”.
- 06:58 – „Jestem niezdolny do zanurzenia.”,
oraz wystrzeliwując w powietrze białe race (sygnał ten został dostrzeżony z pomostu U 307, który wraz ze skierowanymi przez dowództwo U 361 i U 377 rozpoczął jak się później okazało bezskuteczną akcję ratunkową). W czasie kiedy U 472 walczył o swoje przetrwanie dowodzący krążącym wciąż w pobliżu Swordfishem Beresford nadał do dowódcy eskorty meldunek o swoim ataku, prosząc jednocześnie o ile to możliwe o przysłanie wsparcia. W odpowiedzi na to wezwanie na miejsce akcji skierował się wchodzący w skład eskorty brytyjski niszczyciel HMS Onslaught (cdr. A. Pleydell-Bouverie), który wkrótce po nawiązaniu kontaktu wzrokowego z nieprzyjacielem rozpoczął jego ostrzał artyleryjski. W tym samym czasie Wolfgang Friedrich Freiherr von Forstner widząc, że los jego jednostki jest przesądzony wydał swojej załodze polecenie opuszczenia pokładu i zatopienia okrętu. Tuż przed zatonięciem U 472 zdołano jeszcze nadać o 07:20 ostatni meldunek z informacją o pogrążaniu się w wodzie. Wkrótce po zniknięciu okrętu pod powierzchnią brytyjski niszczyciel przystąpił do akcji ratunkowej podnosząc z wody 30 członków jego załogi, wśród których znajdował się i dowódca Wolfgang Friedrich Freiherr von Forstner. Pozostałych 22 członków załogi zginęło na skutek ostrzału, utonięcia lub szoku wywołanego hipotermią. Jeden z uratowanych zmarł nieco później na pokładzie HMS Onslaught powiększając liczbę start do 23 osób.

Członkowie załogi U 472 wzięci do niewoli w dniu 04.03.1944 r. (w kolejności alfabetycznej)
Nazwisko, Imię Ranga Rok ur. Miejsce ur.
Andrä, Werner OSanMt. 16.08.1919
Bolda, Siegfried Lt.z.S. 10.08.1923
Braungart, Oswald MtrGfr. 08.05.1925
Engkusen, Wilhelm MaschOGfr. 02.12.1923
Folwarczny, Gerhard BtsMt. 27.08.1920
Forstner von Frhr, Wolfgang-Friedrich KpLt.. 03.10.1916 Karlsruhe
Freier, Willi MaschMt. 24.08.1921
Gämlich, Willi OMasch 08.09.1916
Glanz, Helmut MechOGfr. 19.12.1921
Honert, Alfred MaschGfr. 23.08.1924
Lankes, Konstantin MtrOGfr. 17.11.1923
Lurz, Andreas MtrOGfr. 27.03.1923
Müller, Alfons MtrOGfr. 21.10.1919
Multhauf, August MtrOGfr. 18.02.1925
Paschke, Rudolf MechOGfr. 19.01.1921
Radder, Günther MechMt. 09.05.1921
Ramöller, Hans MtrOGfr. 18.08.1924
Richter, Willi MtrGfr. 30.07.1925
Sauer, Bruno OBtsMt 13.07.1918
Sening, Karl MaschGfr. 02.12.1925
Sommerer, Fritz MaschOGfr. 03.07.1923
Spilker, Heinz MechOGfr. 01.11.1923
Steiniger, Hans MaschOGfr. 28.11.1922
Tews, Artur MaschMt. 11.01.1922
Wallenfang, Kurt MaschMt. 20.06.1922
Weber, Albert MaschOGfr. 03.06.1923
Wolf, Heinz MaschOGfr. 22.01.1925
Wolff, Theodor MaschOGfr. 06.04.1923
Wunder, Otto MaschOGfr. 26.11.1924

Członkowie załogi U 472 polegli w dniu 04.03.1944 r. (w kolejności alfabetycznej):
Nazwisko, Imię Ranga Rok ur. Miejsce ur.
Behning, Otto MtrOGfr.akt. 27.05.1923
Bielmeier, Josef MaschGfr. 30.08.1924
Busse, Rudolf MtrOGfr.akt. 19.04.1924
Damm, Karl-Heinz Lt.ing. 21.06.1921
Ebert, Karl-Heinz Mtr.II. 19.08.1924
Gischke, Wolfgang Lt.z.S. 23.09.1922
Kern, Matthias FkOGfr. 21.12.1921
Kinski, Waldemar FkMt 02.01.1923
Klauenberg, Hans MaschOGfr. 12.05.1923
Krumm, Rudolf MtrGfr. 03.05.1924
Lehmann, Werner MaschOGfr. 02.02.1923
Lemck, Alfred FkOGfr. 20.05.1924
Maier, Otto OMaschMt. 23.11.1919
Massow, Alfred MaschMt. 06.10.1921
Meyer, Martin BtsMt. 13.11.1921
Möller, Franz MtrGfr. 14.10.1924
Rotzinger, Martin MtrGfr. 29.05.1923
Schäfer, Matthias FkMt 08.01.1919
Schlichter, Josef OMasch 05.11.1914
Schnell, Richard OStrm. 22.05.1917
Steinhauer, Walter MaschOGfr. 15.03.1924
Werken, Heinrich FkOGfr. 13.06.1923
Wintzer, Joachim Lt.z.S. 17.01.1924

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 9 KTB U 436 – U 500
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Posty: 1 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ VII



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 3 gości