1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U 465 Typ VIIC

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 3 • Strona 1 z 1

U 465 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 18.04.14, 06:25

U 465 Typ VIIC

Stocznia: Deutsche Werke AG, Kiel
Numer zamówienia: 296
Zamówienie: 15.08.1940
Położenie stępki: 17.05.1941
Wodowanie: 30.03.1942
Wcielenie do służby: 20.05.1942
Numer pocztowy: M 04 059

Przebieg służby:
20.05.1942 – 30.09.1942 – 8 Flotylla U-bootów, Danzig (szkolenie załogi)
01.10.1942 – 02.05.1943 – 6 Flotylla U-bootów, St. Nazaire (służba frontowa)
02.05.1943 – Zatopiony na wodach Zatoki Biskajskiej na północ od Cape Finisterre (pozycja 44.48 N, 08.58 W) bombami głębinowymi zrzuconymi przez australijską łódź latającą Sunderland „M” z 461 Sqn RAAF).

Dowódcy:
20.05.1942 – 02.05.1943 – KL Heinz Wolf

Liczba patroli: 4

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0/0

Okres służby U 465 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
20.05. – 11.06.1942 – Kiel – próby morskie okrętu w ramach miejscowego oddziału UAK.
12.06. – 13.06.1942 – Rønne/Bornholm – próby hydrofonów w ramach miejscowego oddziału UAG-Schall.
14.06. – 18.06.1942 – Danzig – próby okrętu w ramach miejscowego oddziału UAG I.
19.06. – 24.06.1942 – Gotenhafen – próby sprawności broni torpedowej w ramach miejscowego oddziału TEK.
25.06. – 27.06.1942 – Danzig – indywidualne szkolenie załogi.
28.06. – 11.07.1942 – Hela – rejsy szkoleniowe w ramach miejscowego oddziału Agru-Front.
12.07. – 27.07.1942 – Danzig – wykorzystanie okrętu jako jednostki szkoleniowej dla kandydatów na głównych mechaników.
28.07. – 11.08.1942 – Danzig – szkolenie i ćwiczebne strzelanie torpedami w ramach 24 Flotylli U-bootów.
13.08. – 27.08.1942 – Kiel – pobyt w stoczni Deutsche Werke.
02.09. – 08.09.1942 – Danzig – indywidualne szkolenie załogi.
09.09. – 18.09.1942 – Gotenhafen – szkolenie i ćwiczenia z zakresu taktyki w ramach 24 Flotylli U-bootów.
22.09. – 24.10.1942 – Kiel – przegląd okrętu w stoczni Deutsche Werke.
24.10. – 28.10.1942 – Kiel-Wik – przygotowanie okrętu do wyjścia na pierwszy patrol bojowy.
29.10. – 02.11.1942 – rejs do norweskiego portu Arendal.
03.11. – 15.11.1942 – Arendal – wykorzystanie okrętu w charakterze jednostki doświadczalnej przez tamtejszy oddział NVK.

Patrol 1 (16.11.1942 – 21.12.1942)
16.11 U 465 pod dowództwem Heinza Wolfa o godzinie 07:30 opuścił Arendal, kierując się do nieodległego Kristiansand, gdzie przybył o 10:45. Podczas trwającego do godziny 07:30 dnia następnego pobytu w tamtejszej bazie na okręcie uzupełniono zapasy paliwa, oleju silnikowego oraz smarów. Półgodziny później na zewnętrznej redzie U 465 spotkał się z przydzieloną mu eskortą, w towarzystwie której skierował się następnie w stronę kwadratu AN 3195, który osiągnął o 16:36 rozpoczynając następnie marsz w stronę otwartych przestrzeni Północnego Atlantyku. Zgodnie z otrzymanymi rozkazami głównym zadaniem okrętu Wolfa miało być zwalczanie nieprzyjacielskiej żeglugi. Dwudziestego drugiego listopada w związku z wykryciem zbliżającego się dwusilnikowego samolotu o 14:03 (kwadrat marynarki AF 4530) wykonano alarmowe zanurzenie, pozostając następnie pod wodą do godziny 18:00. Pięć dni później 27 listopada o 11:38 na U 465 odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
Następujące okręty utworzą grupę Panzer i do dnia 29 listopada godziny 08:00 obsadzą pozycję w linii dozoru od AK 0263 do AK 6813: U 465, U 758 (Manseck), U 524 (von Steinaecker), U 439 (Sporn), U 211 (Hause), U 254 (Giraldone), U 135 (Schütt).”.
Głównym celem w/w grupy w nadchodzących dniach miał być składający się z 23 statków, osłaniany przez jednostki Grupy Eskortowej B2 konwój ON.148. Dwudziestego dziewiątego listopada zgodnie z w/w rozkazem o 08:00 obsadzono przypadającą na kwadrat AK 0261 nakazaną pozycję w zgrupowaniu. Następnego dnia w związku z brakiem jakiegokolwiek kontaktu z wrogiem na jednostkach zgrupowania Panzer odebrano kolejną depeszę z rozkazami o następującej treści:
Grupa Panzer żadnego następnego uderzenia.
Marsz w linii rozpoznania przez następujące pozycje wyczekiwania, które za każdym razem muszą być osiągnięte do 08:00:
01.12. pozycja wyczekiwania od AK 4295 do AK 7362,
02.12. pozycja wyczekiwania od AJ 6679 do AK 7457,
03.12. pozycja wyczekiwania od AJ 8338 do AJ 9799,
04.12. pozycja wyczekiwania od AJ 8482 do BC 2432.
Na ostatniej pozostać w linii dozoru. Czwartego oczekiwać na idący kursem północny – wschód konwój.
”.
Tym razem głównymi celami grupy Panzer miały być idące kursami W i NE konwoje ON i ONS. Pierwszego grudnia na idącym nakazana rutą okręcie Wolfa o godzinie 08:00 (kwadrat marynarki AK 4295) po raz pierwszy od wyjścia z bazy udało się uchwycić namiar na słońce, który potrzebny był do obliczenia aktualnej pozycji i porównania jej z pozycją uzyskiwaną do tego czasu metodą zliczania. Dwa dni później 3 grudnia o 04:00 w kwadracie AJ 8386 na idącym na powierzchni U 465 uzyskano namiar radiowy na znajdujący się w pobliżu kontakt nawodny. Prawie dwie i pół godziny później o 06:25 Heinz Wolf zarządził zanurzenie i przesłuchanie okolicy hydrofonami, co pozwoliło na zarejestrowanie odgłosu pracujących śrub – prawdopodobnie niszczyciela. Po mającym miejsce o 10:50 wynurzeniu stwierdzono, że w międzyczasie doszło do pogorszenia się warunków pogodowych, które mocno utrudniały prowadzenie obserwacji wzrokowej (wzrosła siła wiatru, wysokość fal oraz zaczęły pojawiać się opady śniegu i gradu). Czwartego grudnia należący do zgrupowania Panzer, mający na swoim pokładzie specjalistów od nasłuchu z B-Dienst U 524 namierzył transmisję radiową jednego z konwojów, którym okazał się być składający się z 33 statków, osłaniany przez jednostki Grupy Eskortowej B6 konwój HX.217. Następnego dnia zgodnie z ostatnim poleceniem o 11:00 obsadzono przypadającą na kwadrat AJ 8321 nakazaną pozycję w zgrupowaniu. Szóstego grudnia kierujący się w stronę wykrytego przez U 524 konwoju okręt Wolfa najpierw o 15:00 (kwadrat marynarki AJ 6759) dostrzegł sylwetkę niszczyciela a kwadrans później smugi dymów. O 16:20 idący na zbliżenie z wrogiem U 465 zmuszony został do alarmowego zanurzenia oraz trwającego do 17:55 pobytu pod wodą przez znajdujący się na kursie 0˚ wrogi eskortowiec (zidentyfikowany jako niszczyciel). Wkrótce po wynurzeniu z pomostu okrętu Wolfa dostrzeżono dwa inne znajdujące się w pobliżu U-booty. O 18:30 poszukujący wroga U 465 zmuszony został do ucieczki przez zbliżający się niszczyciel. Po zgubieniu prześladowcy kontynuowano dalej poszukiwania dostrzegając o 22:30 (kwadrat marynarki AJ 6978) znajdujące się na kursie 120˚ rozbłyski flar, w stronę których niezwłocznie się skierowano. Tuż przed południem 7 grudnia o 11:32 (kwadrat marynarki AK 4448) z pomostu U 465 dostrzeżono poszukiwany konwój, o którym to niezwłocznie zameldowano dowództwu. Kwadrans później w ucieczce przed zbliżającym się samolotem niezwłocznie wykonano alarmowe zanurzenie pozostając następnie pod wodą do 12:30. O 19:23 (kwadrat marynarki AK 4221) w związku z brakiem jakiegokolwiek kontaktu wzrokowego z wrogiem Heinz Wolf zarządził zanurzenie a następnie przesłuchanie okolicy hydrofonami, dzięki czemu udało się zarejestrować kontakt akustyczny z jednostką nawodną. Po wyjściu na peryskopową, podczas lustracji okolicy przez peryskop Heinz Wolf dostrzegł znajdujący się przed dziobem cień statku, którego następnie postanowił zaatakować, wydając o 19:25 polecenie odpalenia w jego kierunku z wyrzutni dziobowych salwy trzech torped. Ze względu jednak na problemy z wewnętrznym radiowęzłem rozkaz przygotowania wyrzutni a następnie odpalenia torped nie dotarł do dziobowego przedziału torpedowego i wyrzutnie pozostały zamknięte, w wyniku czego utracono szansę na skuteczny atak. O 21:20 U 465 z powrotem pojawił się na powierzchni ale dwadzieścia pięć minut później ponownie zmuszony był schować się pod wodę, zaraz po tym jak wachtowi dostrzegli zbliżający się samolot (pobyt w zanurzeniu do 22:05). Ósmego grudnia po kilkunastogodzinnym pościgu o 02:30 (kwadrat marynarki AK 1951) Heinzowi Wolfowi udało się ponownie uzyskać kontakt wzrokowy z poszukiwanym konwojem. Następnie w trakcie podążania za nim z pomostu U 465 dostrzeżono rozbłysk eksplozji na storpedowanym statku (był nim brytyjski tankowiec Empire Spenser, trafiony torpedą wystrzeloną przez U 524). O 07:54 okręt Wolfa został wykryty a następnie zmuszony do alarmowego zanurzenia (głębokość A+70 tj. 150 metrów) przez brytyjski eskortowiec (zidentyfikowany jako niszczyciel), który wkrótce potem przystąpił do wykonywania ataków zrzucając łącznie 10 bomb głębinowych, które na szczęście nie spowodowały żadnych szkód. O 09:52 płynący od ponad osiemnastu minut z powrotem na powierzchni U 465 ponownie zmuszony był do ucieczki pod wodę, tym razem jednak przez nadlatującą łódź latającą. Tego samego dnia pomiędzy 12:18 a 21:20 poszukujący wroga U 465 jeszcze sześciokrotnie zmuszony był uciekać pod wodę przed nadlatującymi samolotami, które to skutecznie uniemożliwiały mu odnalezienie wroga. Następnego dnia po odebraniu o 19:00 (kwadrat marynarki AK 3631) meldunku U 753 o kontakcie z konwojem niezwłocznie skierowano się w jego stronę. O 22:50 w kwadracie AL 1543 przed dziobem dostrzeżono wrogi niszczyciel, przed którym wkrótce potem musiano schować się pod wodę tracąc w ten sposób kontakt. Dziesiątego grudnia pomiędzy 12:20 a 16:53 tym razem pięciokrotnie musiano chować się pod wodę przed nadlatującymi samolotami. O 18:30 po odebraniu pochodzącego z U 623 (Schröder) meldunku o kontakcie z poszukiwanym konwojem niezwłocznie skierowano się w stronę jego pozycji. Jedenastego grudnia z pomostu poszukującego wroga U 465, przed jego dziobem o godzinie 09:00 (kwadrat marynarki AL 3753) dostrzeżono sylwetkę bratniego okrętu podwodnego, którym okazał się być U 623. Ponad dwie godziny później o 11:07 w ucieczce przed nadlatującą łodzią latającą schowano się pod wodę, gdzie następnie przebywano do 12:16. Czternaście minut później po dostrzeżeniu krążącej w powietrzu łodzi latającej ponownie schowano się pod wodę, gdzie następnie pozostawano do 13:12. Tego samego dnia o 16:51 na okręcie Wolfa odebrano depeszę dowództwa z rozkazami o następującej treści:
U 135 (Schütt), U 600 (Zurmühlen), U 211 (Hause), U 465, U 439 (Sporn), U 609 (Rudlof), U 203 (Kottmann), U 664 (Graef), U 356 (Ruppelt), U 410 (Sturm), U 621 (Kruschka) jako grupa Raufbold dnia 14 grudnia, godzina 08:00 przebywać w linii dozoru od AL 4482 do 8547. Pozostawać niewykrytym.”.
Dwunastego grudnia zmierzający w stronę nakazanej pozycji, idący na powierzchni U 465 o godzinie 16:20 zmuszony został do wykonania alarmowego zanurzenia przez nieprzyjacielski samolot (zidentyfikowany jako typ Consolidated), który w ślad zanim zrzucił serię czterech bomb głębinowych. Z nich dwie wybuchły dokładnie nad znajdującym się w tym momencie na głębokości A-45 (35 metrów) okrętem, w skutek czego oprócz wymknięcia się z pod kontroli (sytuacje opanowano na głębokości 100 metrów) doszło też na nim m.in. do awarii instalacji elektrycznej. O 19:45 U 465 z powrotem pojawił się na powierzchni ale w związku z wykryciem w trakcie wynurzenia pęknięcia w instalacji szasowania balastów Heinz Wolf postanowił przerwać patrol i rozpocząć marsz powrotny do bazy, o czym też niezwłocznie powiadomił dowództwo. Dziewięć dni później 21 grudnia o 02:45 (kwadrat marynarki BF 6729) w oparach mgły przed dziobem okrętu dostrzeżono sylwetkę niezidentyfikowanego okrętu podwodnego, przed którym niezwłocznie skryto się pod wodę, dokonując jednocześnie zmiany swojego dotychczasowego kursu. O 08:20 w kwadracie BF 6469 U 465 spotkał się z wysłana mu naprzeciw eskortą, towarzystwie której o 13:00 osiągnął prowadzącą do/z St. Nazaire śluzę. W trakcie trwającego ponad pięć tygodni patrolu (36 dni) U 465 przepłynął 5.200 mil morskich na i 542 mile morskie pod powierzchnią.

Patrol 2 (16.01.1943 – 18.02.1943)
16.01. U 465 pod dowództwem Heinza Wolfa o godzinie 15:00 odbił od kei bunkra, po czym skierował się w stronę prowadzącej do/z St. Nazaire śluzy, którą opuścił o 15:15 w towarzystwie U 609 (Rudlof). Po spotkaniu na redzie z przydzieloną eskortą tj. przerywaczem zagród minowych Spbr.144 oraz dwoma dozorowcami V 414 i V 408 obie jednostki w ich towarzystwie rozpoczęły następnie marsz w stronę punktu Pt. 438. Po jego osiągnięciu, co miało miejsce jeszcze tego samego dnia o 20:10, po uprzednim pożegnaniu eskorta zawróciła do bazy zaś oba U-booty rozpoczęły marsz w stronę nakazanych im pozycji. Dziewiętnastego stycznia na okręcie Wolfa odebrano pochodzącą z BdU depeszę z rozkazami o następującej treści:
Grupa Falke rozwiązana – utworzyć grupę Landsknecht. U 187 (Münnich), U 267 (Tinschert), U 632 (Karpf), U 631 (Krueger), U 444 (Langfeld), U 384 (von Rosenberg), U 404 (von Bülow), U 456 (Teichert), U 333 (Schwaff), U 614 (Sträter), U 584 (Nölke), U 257 (Rahe), U 71 (Rodler), U 572 (Kummetat), U 402 (von Forstner), U 465, U 553 (Thurmann), U 609 (Rudlof), U 262 (Franke) dnia 24.01., godzina 00:00 przebywać w linii dozoru od AL 4447 do BE 2136. Idący na południowy zachód konwój spodziewany jest w południe 24.”.
Głównym celem utworzonej na zachód od wybrzeży Irlandii grupy miały być wszystkie idące przez ten akwen do i z Wysp Brytyjskich konwoje. Następnego dnia o 19:00 w kwadracie BE 6113 U 465 spotkał się z U 553 (Thurmann), z którego otrzymał rocznik nautyczny. Dwudziestego ósmego stycznia o 15:36 na okręcie Wolfa odebrano drugą depeszę z rozkazami o następującej treści:
Grupa Landsknecht linia dozoru rozwiązana. U 187 (Münnich), U 456 (Teichert), U 267 (Tinschert), U 614 (Sträter), U 402 (von Forstner), U 465, U 553 (Thurmann), U 262 (Franke) i U 454 (Hackländer) kierować się do BC 21.”.
W godzinach popołudniowych 1 lutego na U 465 prawdopodobnie (KTB z tego patrolu został utracony wraz z okrętem) odebrano pochodzący z U 456 meldunek o następującej treści:
Wiele jednostek, 0˚, 6 węzłów. Prawdopodobnie konwój AK 9112.”.
Wykrytym przez okręt Teicherta zgrupowaniem rzeczywiście był konwój, którym był osłaniany przez grupę eskortową C4, składający się z 43 statków HX.224. Tego samego dnia kilka godzin później o 17:32 na U 465 odebrano kolejną depeszę z dowództwa z rozkazami o następującej treści:
U 594 (Mumm), U 413 (Poel), U 267 (Tinchert), U 608 (Struckmeier), U 187 (Münnich), U 465, U 402 (von Forstner), U 609 (Rudlof), U 262 (Franke), U 454 (Hackländer), U 89 (Lohmann) utworzą grupę Pfeil i obsadzą z najwyższą prędkością linię dozoru od AK 8421 do BD 2316.”.
Głównym celem w/w grupy w nadchodzących dniach miał być meldowany przez B-Dienst, osłaniany przez grupę eskortową B2, składający się z 61 statków konwój SC.118. Czwartego lutego o 10:58 (kwadrat marynarki BD 1199) z pomostu U 465 dostrzeżono wrogi konwój o którym niezwłocznie zameldowano dowództwu. Godzinę później podążający za wrogiem okręt Wolfa został wykryty a następnie zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przez nieprzyjacielski niszczyciel, który wkrótce potem przystąpił do wykonywania ataków, zrzucając na szczęście niecelnie bomby głębinowe. Po mającym miejsce o 15:55 wynurzeniu w związku z utratą kontaktu z konwojem ponownie podjęto się próby jego zlokalizowania. Następnego dnia o 21:55 (kwadrat marynarki AK 8185) w związku z własnym niepowodzeniem Heinz Wolf podjął decyzję o skierowania się w stronę meldowanego przez Rudlofa konwoju, którym wciąż był SC.118. Szóstego lutego poszukujący wroga, idący na powierzchni U 465 o godzinie 12:00 (kwadrat marynarki AK 8235) zmuszony został do wykonania alarmowego zanurzenia przez nieprzyjacielską łódź latającą, która w ślad za nim zrzuciła trzy bomby głębinowe, które detonowały w jego pobliżu w momencie, gdy osiągał on głębokość A-40 (40 metrów), powodując powstanie na nim poważnych uszkodzeń. Po mającym miejsce o 13:30 wynurzeniu obsada wachty, która pojawiła się na pomoście zameldowała o dostrzeżeniu szerokiego śladu ropy jaki okręt pozostawiał za sobą. W związku z tym oraz innym uszkodzeniami Heinz Wolf uznając, że jego okręt ma ograniczone możliwości bojowe podjął decyzję o przerwaniu patrolu i powrocie do bazy, o czym też niezwłocznie powiadomił dowództwo. Te w odpowiedzi na jego meldunek nakazało mu by w drodze powrotnej przekazał nadwyżkę swojego paliwa na dwa inne U-booty, którymi były U 413 (Poel) i U 266 (von Jessen). Ósmego lutego o 13:15 w kwadracie AK 9442 U 465 spotkał się z jednostką Poela, na którą to ze względu na zbyt duże falowanie nie był jednak w stanie przekazać paliwa. Następnego dnia oba U-booty przybyły do kolejnego wyznaczonego Wolfowi punktu zaopatrzeniowego tj. kwadratu AK 8663, gdzie o 10:00 spotkały się z U 266 i U 262 (Franke). W trakcie ustanawiania połączenia z okrętem von Jessena za burtę wypadł MtrGfr Nicht, którego dzięki podjętej szybko akcji ratunkowej na szczęście udało się wyłowić całego i zdrowego. Tego samego dnia pomiędzy 14:50 a 19:00 U 465 przekazał na U 266 ca. 22 m3 paliwa ze swoich zbiorników, po czym wraz z U 413 skierował się w stronę poprzedniej pozycji, gdzie 10 lutego pomiędzy 10:55 a 13:00 na okręt Poela przekazał 20 m3 paliwa. Dwadzieścia minut później po pożegnaniu się z U 413 okręt Wolfa rozpoczął marsz powrotny do bazy. Ósmego lutego po osiągnięciu punktu Pt. 438 U 465 o godzinie 06:35 został przejęty przez mini konwój w składzie: patrolowce SG 1, SG 2, SG 3, eskortowiec F6 oraz wracające z patrolu U 575 (Heydemann), U 504 (Luis) i U 257 (Rahe). W ich towarzystwie o 15:00 osiągnięto prowadzącą do/z St. Nazaire śluzę, kończąc w ten sposób trwający prawie pięć tygodni patrol (33 dni).

Patrol 3 (07.04.1943 – 14.04.1943)
07.04. U 465 pod dowództwem Heinza Wolfa w eskorcie przerywacza zagród minowych Spbr.175 oraz dwóch dozorowców V 621 i V 624 o godzinie 16:30 opuścił bazę w St. Nazaire z zdaniem zwalczania nieprzyjacielskiej żeglugi na wodach Północnego Atlantyku. Po osiągnięciu o godzinie 23:30 punktu Pt.438 pożegnano się z eskortą, po czym już samotnie rozpoczęto marsz w stronę wyznaczonego sektora. Trzy dni później 10 kwietnia, idący na powierzchni U 465 o godzinie 22:48 został wykryty a następnie zmuszony do alarmowego zanurzenia przez nieprzyjacielski samolot zidentyfikowany jako Wellington (w rzeczywistości była to pilotowana przez Franka Squire`a łódź latająca Catalina, która należała do 210 Sqn RAF), który w ślad za nim zrzucił serię trzech bomb głębinowych, których bliskie detonacje spowodowały na nim powstanie poważnych uszkodzeń. Ze względu na nie Heinz Wolf zaraz po otrzymaniu od głównego mechanika raportu o niemożliwości ich usunięcia podjął decyzję o przerwaniu patrolu i powrocie do bazy, o czym też niezwłocznie po wynurzeniu zameldował dowództwu. Czternastego kwietnia o 07:20 w punkcie Pt.438 U 465 spotkał się z przerywaczem zagród minowych Spbr.122, eskortowcem F6 i także wracającym do bazy U 594 (Mumm), w towarzystwie których o 11:00 osiągnął St. Nazaire, kończąc w ten sposób trwający równo tydzień patrol (7 dni).

Patrol 4 (29.04.1943 – 02.05.1943)
29.04. U 465 pod dowództwem Heinza Wolfa opuścił bazę w St. Nazaire z poleceniem skierowania się do kwadratu BE 42, gdzie oczekiwać miał następnie na dalsze instrukcje. Drugiego maja idący na powierzchni przez kwadrat BF 7374 okręt Wolfa wykryty został przez odbywającą swój lot patrol, należącą do 461 Sqn RAAF australijską łódź latającą Sunderland „M” (dowódca E.C. Smith), która w przeprowadzonym następnie ataku oprócz ostrzelania go z broni pokładowej zrzuciła na niego osiem bomb głębinowych, które posłały go na dno. Przed odlotem z miejsca ataku załoga Smitha zameldowała jeszcze dowództwu o dostrzeżeniu unoszących się na powierzchni około piętnastu rozbitkach, z których wszyscy zginęli. Łącznie wraz z U 465 na dno poszło 48 członków jego załogi.

Uwagi:
a.) Poprzednia wersja końcowych losów U 465 głosiła, że w dniu 7 maja na zachód od St. Nazaire (pozycja 47.06N, 10.58 W) padł on ofiarą ataku innego australijskiego Sunderlanda „W”, który należał do 10 Sqn RAAF. W rzeczywistości atakowanym okrętem był U 663 (Schmid), który w wyniku tego odniósł jedynie drobne uszkodzenia.

Członkowie załogi U 465 polegli w dniu 02.05.1943 r. (w kolejności alfabetycznej):
Nazwisko i Imię Ranga Rok urodzenia Miejsce urodzenia
Anhuth, Bruno MtrGfr 17.06.1924
Arnold, Werner MtrGfr. 29.03.1923
Asch, Hubertus MtrGfr. 09.03.1923
Bachmann, Wilhelm MtrGfr. 11.07.1921
Ballat, Karl-Heinz MtrGfr 25.06.1923
Becker, Wilhelm MaschOGfr. 25.01.1921 Hagen
Beth, Karl-Heinz OLt.ing. 17.09.1914
Beushausen, Friedrich-Karl Fähnr.z.S. 29.01.1923
Birko, Heinz MaschGfr 20.01.1923
Bojens, Jürgen Fähnr.z.S. 26.08.1923
Bongies, Karl-Heinz MtrGfr. 13.09.1923
Daiber, Walther OLt.z.S. 25.06.1919
Deppe, Josef OStrm 09.08.1918 Algermissen
Eichel, Friedrich MaschOGfr 12.12.1923 Augsburg
Emrich, Heinz MaschGfr. 28.04.1924
Freidank, Rudi OFkMt. 17.09.1919
Gasch, Gerhard MtrOGfr. 06.02.1922
Geister, Otto MaschOGfr. 13.08.1922
Gundlack, Karl MaschMt. 14.12.1920
Hahn, Paul MechMt 22.02.1917
Haschke, Max OBtsMt 03.11.1918
Heimerdinger, Kurt MaschOGfr 23.03.1923
Herrmann, Günther OMaschMt. 04.01.1919
Hoppe, Erich MaschOGfr 13.06.1924
Klein, Gerhard OBtsMt 11.04.1914
Klemp, Hermann MaschOGfr 19.04.1922
Knothe, Walter MaschGfr. 02.07.1924
Korzuschek, Georg OBtsMt 31.07.1919
Krämer, Karl MaschMt 25.05.1918
Kühne, Kurt OFkMt 19.12.1917
Kunze, Alfred FkOGfr 29.08.1923
Liedtke, Erich MtrOGfr. 08.08.1922
Lipinski, Alfred FkOGfr 10.12.1922
Meier, Wilhelm MaschOGfr 11.08.1923
Meinke, Paul MechGfr 10.08.1922
Müller, Martin Dr. 06.09.1910
Philipp, Helmut MaschOGfr 28.10.1923
Polster, Heinz MaschMt 17.05.1921
Renner, Alois Lt.z.S.. 31.01.1921
Salk, Erwin MechOGfr. 25.04.1922
Schäpmann, Ludwig MaschGfr. 17.02.1923
Schreiber, Georg MaschMt 22.07.1920
Schumann, Günther OMasch 07.09.1916
Stockfisch, Theodor OMasch 17.03.1917
Wagner, Franz MtrGfr. 08.08.1924
Weiss, Rudi MaschOGfr 28.07.1923
Werner, Paul MtrOGfr. 22.10.1922
Wolf, Heinz KpLt.01.04.42. 02.08.1914 Emmerich

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 9 KTB U 436 - U 500
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Re: U 465 Typ VIIC

Postprzez ted » 18.04.14, 08:24

Bardzo możliwe, że w grudniu 1942 r. przy próbach ataków na konwój HX-217 okręt Wolfa miał do czynienia z ORP "Burza" (jednym z dwóch niszczycieli przy konwoju). W obronie tego konwoju polski niszczyciel atakował U-booty kilkakrotnie, a charakterystyczne, że przy ataku na U-booty rzucał serię 10 bomb głębinowych, co jest odnotowywane we wspomnieniach polskich weteranów.
ted
Oberleutnant zur See
 
Tonaż: 287.000 BRT

Dołączył(a): 06.10.13, 20:35

Re: U 465 Typ VIIC

Postprzez ted » 18.04.14, 08:39

Sprawdzę w wolnej chwili dokładniej czas opisywanych ataków "Burzy" w obronie HX-217.
ted
Oberleutnant zur See
 
Tonaż: 287.000 BRT

Dołączył(a): 06.10.13, 20:35


Posty: 3 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ VII



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron