1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U-444 Typ VIIC

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 1 • Strona 1 z 1

U-444 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 13.09.13, 05:42

U 444 Typ VIIC

Stocznia: F. Schichau GmbH, Danzig
Numer zamówienia: 1499
Zamówienie: 13.04.1940
Położenie stępki: 10.02.1941
Wodowanie: 26.02.1942
Wcielenie do służby: 09.05.1942
Numer pocztowy: M 46 179

Przebieg służby:
09.05.1942 – 31.12.1942 – 8 Flotylla U-bootów, Danzig (szkolenie załogi)
01.01.1943 – 11.03.1943 – 3 Flotylla U-bootów, La Pallice (służba frontowa)
11.03.1943 – Zatopiony na wodach Północnego Atlantyku (pozycja 51.14N, 29.18W) bombami głębinowymi oraz taranowaniem przez brytyjski niszczyciel HMS Harvester oraz przez ponowne taranowanie tym razem przez francuską korwetę FFL Aconit.

Dowódcy:
09.05.1942 – 11.03.1943 – OL Albert Langfeld

Liczba patroli: 2

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0/0

Okres służby U 444 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
10.05. – 01.06.1942 – Danzig – próby okrętu w ramach UAG.
02.06. – 05.06.1942 – Gotenhafen – próby broni torpedowej w ramach TEK.
06.06. – 07.06.1942 – Rønne/Bornholm – próby hydrofonów w ramach UAG-Schall.
08.06. – 10.06.1942 – Kiel – próby okrętu w ramach UAK.
12.06. – 14.06.1942 – prace naprawcze realizowane przez miejscową stocznię Holm.
15.06. – 07.07.1942 – Hela – szkolenie w morzu w ramach Agru-Front.
09.07. – 12.07.1942 – Gotenhafen – teoretyczne szkolenie z zakresu taktyki.
13.07. – 18.07.1942 – Danzig – prace remontowe wykonywane przez miejscową stocznię F. Schichau Werft.
20.07. – 30.07.1942 – Pillau – szkolenie i ćwiczenia w strzelaniu torpedami w ramach 26 Flotylli U-bootów.
01.08. – 05.08.1942 – Danzig – oddelegowanie okrętu do służby szkoleniowej w ramach 22 Flotylli U-bootów.
06.08.1942 – kwadrat AO 9464 – podczas ćwiczeń U 444 taranuje przebywający w pobliżu U 612, który w wyniku tego idzie na dno.
07.08. – 19.08.1942 – Danzig – naprawa uszkodzonej części dziobowej realizowana przez miejscową stocznię F. Schichau Werft.
20.08. – 30.09.1942 – Danzig – służba szkoleniowa w ramach 22 Flotylli U-bootów.
01.10. – 02.10.1942 – Danzig – przygotowanie okrętu do ćwiczeń z zakresu taktyki.
03.10. – 14.10.1942 – Gotenhafen – ćwiczenia taktyczne w ramach 27 Flotylli U-bootów.
06.10.1942 – Danzig – lekka kolizja na wysokości stoczni Holm z U 267.
15.10. – 19.10.1942 – Danzig – dołożenie balastu.
20.10. – 10.12.1942 – Kiel – przegląd okrętu oraz prace konserwacyjne realizowane przez miejscową stocznię Deutsche Werke.
11.12. – 16.12.1942 – Kiel – przygotowanie okrętu do wyjścia na pierwszy patrol bojowy.

Patrol 1 (17.12.1942 – 03.02.1943)
17.12. U 444 pod dowództwem Alberta Langfelda o godzinie 08:00 opuścił Kiel, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. O 11:34 po mającym miejsce na rucie nr 15 spotkaniu z trałowcem, w jego eskorcie skierowano się w stronę Dużego Bełtu. Następnego dnia o 09:00 w kwadracie AO 4469 doszło do wymiany składu eskorty, w towarzystwie której obrano kurs na bazę w Kristiansand, gdzie przybyto o 22:30. Po uzupełnieniu zapasów paliwa jeszcze przed północą tego samego dnia ruszono w dalszą drogę. Dziewiętnastego grudnia o 16:39 zawinięto do bazy w Egersund, gdzie na pokład okrętu NK 6 przekazano jedną z posiadanych torped u której wykryto defekt. Po zakończeniu wyładunku oraz po przenocowaniu następnego dnia o 10:00 w towarzystwie eskorty ruszono w dalszą drogę kierując się na Imsen Bake. Ponad cztery godziny później o 14:20 po osiągnięciu kwadratu AN 3123 pożegnano się z eskortą kontynuując dalej marsz już samotnie. Dwudziestego trzeciego grudnia o 13:00 (kwadrat marynarki AF 4157) po dostrzeżeniu nieprzyjacielskiego niszczyciela, który nagle wyłonił się ze szkwału deszczowego wykonano alarmowe zanurzenie, pozostając następnie przez czterdzieści minut pod wodą. Pięć dni później 28 grudnia o godzinie 13:05 na U 444 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
Następujące okręty utworzą grupę Falke i obsadzą od 31 grudnia, godziny 04:00 linię dozoru od AL 4882 do 9785. Kolejność: U 357, U 444, U 167, U 384, U 525, U 563, U 404, U 333, U 706, U 257, U 71, U 441.”.
Trzydziestego grudnia o 14:00 osiągnięto przypadającą na kwadrat AL 4897 wyznaczoną pozycję w zgrupowaniu, przystępując niezwłocznie do jej przemierzania w poszukiwaniu wroga. Drugiego stycznia o 21:45 na okręcie Langfelda odebrano pochodzącą z dowództwa depeszę o następującej treści:
Grupa Falke 3 stycznia godzina 10:30 w kolejności: U 631, U 444, U 167, U 384, U 525, U 563, U 404, U 333, U 706, U 257, U 71, U 572 przebywać w linii rozpoznania od BD 3239 do BE 4226. U 441 przedłuża linię w kierunku NW o 20 mil morskich.”.
W nadchodzących dniach głównym celem operującej w środkowej części Północnego Atlantyku grupy były następujące konwoje: ON.158 (35 statków, Grupa Eskortowa C4), ON.159 (31 statków, Grupa Eskortowa B2) i ON.160 (25 statków, Grupa Eskortowa C2), które dzięki przechwyconym i odszyfrowanym depeszom Enigmy otrzymały polecenie zmiany swojej trasy, opływając niebezpieczny rejon niewykryte przez żaden z okrętów. Siódmego stycznia o 22:34 (kwadrat marynarki AK 3895) z pomostu U 444 na kursie 230˚ dostrzeżono światła dwóch jednostki w których stronę niezwłocznie się skierowano. Wkrótce potem zidentyfikowano cele jako płynące z zapalonymi światłami szwedzkiej bandery frachtowce Sveadrott i Glimmaren, które następnie puszczono wolno nie dokonując nawet próby ich zatrzymania w celu przejrzenia ich manifestu pokładowego. Dziewiątego stycznia na przebywającym aktualnie w kwadracie AK 3985 okręcie Langfelda o godzinie 17:30 odebrano pochodzący z U 632 meldunek o kontakcie z konwojem w AK 3838. Pomimo podjętej niemal natychmiast próby przechwycenia nieprzyjaciela nie udało się go jednak odnaleźć. Siedemnastego stycznia o 12:42 (kwadrat marynarki AK 3432) w celu dokonania porównania wymieniono się namiarami na pozycje okrętu z przebywającym w pobliżu U 631. Tydzień później 24 stycznia przebywający aktualnie w kwadracie AL 7231 U 444 rozpoczął marsz do bazy w La Pallice. Trzeciego lutego o 13:40 w kwadracie BF 6843 doszło do spotkania z eskortą, w towarzystwie której skierowano się w stronę bazy. Czterdzieści minut później o 14:20 do mini konwoju dołączył kolejny wracający do bazy U-boot, którym był U 384. Tego samego dnia o 18:30 osiągnięto La Pallice kończąc trwający siedem tygodni patrol (49 dni). W trakcie jego trwania przepłynięto 6.385 mil morskich na i 470 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 2 (01.03.1943 – 11.03.1943)
01.03. U 444 pod dowództwem Alberta Langfelda opuścił bazę w La Pallice, by zgodnie z otrzymanym rozkazem skierować się w stronę kwadratu BE 42 a następnie oczekiwać na dalsze instrukcje. Cztery dni później 5 marca o 04:07 w dowództwie odebrano pochodzący z przebywającego aktualnie w kwadracie BE 55 okrętu Langfelda meldunek pozycyjny. Od tego samego też dnia U 444 zgodnie poleceniem BdU w ramach zgrupowania Neuland na zachód od wybrzeży Irlandii prowadził działania przeciwko płynącym w kierunku wschodnim konwojom. Ósmego marca zgrupowanie Neuland oraz inne o nazwie Ostmark otrzymało z dowództwa polecenie przechwycenia i zaatakowania meldowanego przez B-Dienst składającego się z 60 statków, osłanianego przez Grupę Eskortową B3 konwoju HX.228. Dziesiątego marca o 17:57 (kwadrat marynarki BE 2345) U 444 jako jeden z pierwszych okrętów zgrupowania Neuland nawiązał kontakt wzrokowy z w/w konwojem o którym zameldował niezwłocznie dowództwu wysyłając do niego meldunek o kontakcie o następującej treści:
BE 2345 – konwój, kurs 60 stopni.”.
O 20:37 śledzący wroga okręt Langfelda nadał kolejny meldunek o następującej treści:
Nieprzyjaciel steruje 50 stopni, prędkość 10 węzłów.”.
Ostatnia z w/w transmisji musiała zostać jednak namierzona przez nieprzyjaciela bowiem U 444 został wykryty a następnie zmuszony do ucieczki przez jeden z eskortowców w wyniku czego utracił kontakt z konwojem, który ponownie udało mu się odzyskać tuż po północy następnego dnia o 00:29 (kwadrat marynarki AK 9877) meldując o tym fakcie dowództwu. Ponad dwie godziny później około 02:42 w kwadracie AK 9872 okręt Langfelda wykonał swój pierwszy atak wystrzeliwując w kierunku płynących w konwoju statków torpedy, które jednak chybiły jednak celu. Zaobserwowane przez wachtowych pojedyncze trafienie, które mylnie wzięto za własne pochodziło od trafionego w tym samym czasie wystrzeloną przez U 757 torpedą, należącego do amerykańskiego armatora Waterman Steamship Co z Mobile frachtowca William C. Gorgas (7.197 ton), który kilka godzin później ostatecznie poszedł na dno. O świcie płynący na powierzchni za konwojem U 444 został dostrzeżony przez będący jednocześnie okrętem flagowym dowódcy eskorty konwoju brytyjski niszczyciel HMS Harvester. Powiadomiony o tym fakcie dowódca eskorty A. A. Tait rozkazał otworzyć w kierunku napastnika ogień oraz zwiększyć prędkość z zamiarem przeprowadzenia jego taranowania. Niedługo potem HMS Harvester staranował U 444 przechodząc dziobem po jego pokładzie rufowym. Powstała w wyniku tego manewru dziura w kadłubie okrętu Langfelda nie była na tyle duża aby posłać go na dno natomiast uniemożliwiała mu wykonanie manewru zanurzania. Dodatkowo jakby tego było mało doszło do szczepienia się obu okrętów i zanim nastąpiło ich rozdzielnie HMS Harvester doznał uszkodzenia oba wałów napędowych oraz jednej ze śrub, w wyniku czego ograniczeniu uległa jego prędkość. W tym też czasie na polecenie Alberta Langfelda jego załoga przystąpiła do opuszczania pokładu skazanego w jego ocenie na zagładę U 444 ale bardziej zainteresowany losem swojego okrętu A.A. Tatit podjął z wody tylko jednego z 45 rozbitków po czym skierował się w stronę konwoju po drodze ratując jeszcze rozbitków z w/w frachtowca Williama M. Gorgas. Na uszkodzony niszczyciel natknął się poszukujący konwoju U 432, który następnie w krótkich odstępach czasu w jego kierunku odpalił dwie torpedy, które posłały go na dno wraz z 149 członkami załogi (w tym i Cdr A.A. Taitem). Wkrótce potem na miejsce zatonięcia brytyjskiego okrętu przybyła mająca pierwotnie go osłaniać francuska korweta FFL Aconit, która natknęła się na liczne szczątki oraz unoszących się na wodzie rozbitków. Zanim jednak francuski okręt przystąpił do akcji ratunkowej jego dowódca Jean Levasseur otrzymał informację o dostrzeżeniu przez jednego z wachtowych przebywającego w pobliżu U-boota, co spowodowało, że wydał on rozkaz zmiany kursu oraz zwiększenia prędkości do całej naprzód zamierzając staranować nieprzyjaciela, którym były już raz staranowany przez Harvestera wciąż unoszący się na wodzie U 444. Na skutek kolejnego uderzenia okręt Langfelda przełamał się na dwie części po czym poszedł na dno. Wkrótce potem francuska jednostka podniosła z wody dostrzeżonych przez wachtowych trzech członków załogi U 444 (pozostałych 41 wraz z dowódcą utonęło bądź zmarło na skutek wychłodzenia organizmu), po czym skierowała się z powrotem w stronę miejsca zatopienia niszczyciela. W trakcie tego marszu FFL Aconit uzyskał kontakt azdykowy ze sprawcą zatopienia, którego następnie przy pomocy bomb głębinowych, ognia artyleryjskiego oraz taranowania posłał na dno. Po zatopieniu w krótkim odstępie czasu drugiego przeciwnika francuska jednostka mogła wreszcie przystąpić do akcji ratunkowej podnosząc z wody 26 członków załogi U 432, 38 członków załogi Harvestera, 12 członków załogi Williama C. Gorgasa oraz 1 członka załogi U 444, który dołączył do swoich trzech trzymanych na pokładzie towarzyszy.

Członkowie załogi U 444 wzięci do niewoli w dniu 11.03.1943 (w kolejności alfabetycznej):
NAME RANG GEBOREN GEBURTSORT
Adam, Heinz MaschGfr. 28.08.1922
Coreth Graf, Maximillian OLt.z.S. 08.09.1919 Innsbruck
Diehl, Helmut Lt.z.S. 08.03.1923
Ehrhard, Heinrich OFeldwebel 03.10.1916
Eule, Walter MtrOGfr 11.10.1922
Fleischhacker, Georg MtrOGfr 22.04.1924
Friedrich, Heinz FkHGfr 20.08.1923
Funk, Georg MtrOGfr 19.12.1923
Fürsattel, Georg MtrOGfr 25.03.1921
Geissler, Hans-Joachim OLt.z.S. 24.10.1918 Hannover
Henkel, Anton OStrm 22.09.1918
Höpfner, Herbert MaschOGfr 17.01.1921
Jahn, Kurt FkMt 25.06.1922
Karbowski, Karl-Heinz FkMt 25.12.1922
Knak, Franz MaschMt 12.08.1921
Lange, Erich OMaschMt. 12.09.1917
Langfeld, Albert OLt.z.S.01.09.41. 28.01.1918 Regensburg
Marx, Helmut MtrOGfr 18.08.1923
Menne, Alfred MaschOGfr 16.01.1922
Meyer, Erich BtsMt 13.02.1920
Müller, Werner MaschGfr. 26.05.1924
Naujack, Wolfgang MtrGfr 29.01.1921
Pferner, Rolf MaschGfr 05.04.1923
Pluzynski, Boleslaus MtrGfr 28.12.1920
Reder, Walter MaschMt 30.06.1919
Reintke, Emmerich MechMt. 06.11.1918
Reiss, Herbert MaschOGfr 20.10.1922
Richter, Fritz MtrOGfr 30.03.1924
Schaper, Friedrich MtrGfr 27.01.1922
Schmidt, Gerhard MaschMt 23.02.1922
Schmidt, Walter MaschGfr. 17.09.1922
Schrode, Paul OLt.ing.promoted 01.04.43.Pos. 05.07.1919 Zwiefalten
Schröder, Werner MaschGfr 16.01.1924
Seehausen, Hans-Ulrich-Otto BtsMt 03.10.1921
Skell, Robert MaschGfr. 19.08.1923
Trinklein, Ludwig MaschGfr 12.06.1923 Frankfurt a/Main
Voigt, Willi MechGfr 17.06.1922
Weigelt, Günther MechGfr. 22.04.1923
Wellner, Herbert MaschMt 07.02.1921
Wenderoth, Rudolf OMasch 10.04.1915
Wilke, Fritz MtrOGfr. 26.02.1923
Wimmer, Anton BtsMt 16.09.1918

Członkowie załogi U 444 polegli w dniu 11.03.1943 (W kolejności alfabetycznej):
NAME RANG GEBOREN
Görs, Wilhelm MaschMt 22.03.1920
Spitz, Rudolf FkMt 21.02.1921
Vollstedt, Bruno MtrOGfr 23.08.1924
Wengefeld, Gerhard MaschGfr. 05.05.1922

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 9 KTB U 436 - U 500
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Posty: 1 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ VII



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość