U 420 Typ VIIC

Stocznia: Danziger Werft AG, Danziger
Numer zamówienia: 121
Zamówienie: 20.01.1941
Położenie stępki: 03.12.1941
Wodowanie: 18.08.1942
Wcielenie do służby: 16.12.1942
Numer pocztowy: M 49 312

Przebieg służby:
16.12.1942 ? 30.06.1943 ? 8 Flotylla U-bootów, Danzig (szkolenie załogi)
01.07.1943 ? 27.10.1943 ? 11 Flotylla U-bootów, Bergen (okręt bojowy)
27.10.1943 ? Uznany za utracony z nieznanych przyczyn na Północnym Atlantyku.

Dowódcy:
16.12.1942 ? 20.10.1943 ? OL Hans-Jürgen Reese

Liczba patroli: 2

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0/0

Okres służby U 420 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
- brak danych

Patrol 1 (12.06.1943 ? 16.07.1943)
12.06. U 420 pod dowództwem Hansa-Jürgena Reese wraz z U 194 i U 200 o godzinie 08:00 opuścił Kiel, by z godnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Trzy godziny później o 11:00 na rucie nr 15 trzy okręty spotkały się z jednostkami eskorty, w towarzystwie których obrały następnie kurs na Duży Bełt. Dwa dni później 14 czerwca w celu uzupełnienia zapasów o godzinie 06:00 zawinięto do Marviken, które opuszczono o 11:18 ponownie w towarzystwie U 194, U 200 oraz jednostek eskorty. O 12:25 na wszystkich trzech okrętach odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Hesse, Schonder, Reese, wymarsz z Kristiansand dopiero na rozkaz. Jeśli zajdzie potrzeba wyjścia ponownie powrócić.?.
Jeszcze tego samego dnia zawinięto do Kristiansand, które opuszczono następnego dnia o 04:00 w eskorcie dwóch trałowców, które towarzyszyły okrętom do 16:26, kiedy to po osiągnięciu kwadratu AN 3113, nastąpiło z nimi pożegnanie. Dalszą część drogi na Atlantyk U 420 odbył w grupie wraz z U 194 i U 200. Dwudziestego czerwca o godzinie 13:37 (kwadrat marynarki AE 8646) płynące na powierzchni okręty zostały wykryte a następnie zaatakowane przez nieprzyjacielski samolot zidentyfikowany jako Hampden, którym w rzeczywistości był brytyjski bombowiec Hudson K należący do 269 Sqn RAF. W kierunku nadlatującego nieprzyjaciela otworzono ogień zaporowy, pomimo którego ten zrzucił serię od 6 do 8 bomb głębinowych, które detonowały w bezpiecznej odległości. Po odparciu drugiego także bezskutecznego ataku U 420 wykonał alarmowe zanurzenie pozostając następnie pod wodą do godziny 22:00. Następnego dnia o 07:25 (kwadrat marynarki AE 8818) okręt Reesego ponownie musiał uciekać pod wodę tym razem przed nadpływającym eskortowcem, który wkrótce potem rozpoczął polowanie zrzucając w bezpiecznej odległości od okrętu serie bomb głębinowych. Dwudziestego piątego czerwca o godzinie 22:13 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Resse obsadzić AJ 9452.?.
Cztery dni później 29 czerwca płynący na powierzchni U 420 został zmuszony o godzinie 23:20 do alarmowego zanurzenia przez nadlatujący nieprzyjacielski samolot. Pierwszego lipca o 22:00 osiągnięto nakazany rejon ataku. Dwa dni później trzeciego lipca o godzinie 21:30 (kwadrat marynarki AJ 9496) patrolujący na powierzchni okręt Reesego został wykryty przez kanadyjski bombowiec B-24 Liberator B należący do 10 Sqn RCAF (zidentyfikowany jako Halifax). W wykonanych trzech atakach nieprzyjacielski samolot pomimo ognia zaporowego zrzucił wszystkie posiadane bomby głębinowe oraz ostrzelał pomost U 420 z działek pokładowych. W wyniku tych ataków zniszczeniu uległo bakburtowe działko przeciwlotnicze kal. 20mm, zginęli BtsMt Heinz Grosser i MtrGfr Willi Noeske (wypadli za burtę) a poważnie ranny został MtrGfr Winn. O 22:00 chcąc uniknąć dalszych ataków Hans-Jürgen Reese zarządził alarmowe zanurzenia podczas którego okręt wymknął się z pod kontroli rozpoczynając niekontrolowane opadanie, które opanowano na głębokości 2A+15 (175 metrów). Podczas przeprowadzonej kontroli stanu okrętu wykryto uszkodzenia dziobowych wyrzutni torpedowych I ?IV, peryskopu wachtowego, sprężarki silników elektrycznych i dziobowych sterów głębokości. O godzinie 04:00 następnego dnia U 420 z powrotem pojawił się na powierzchni, będąc jednak ze względu na odniesione uszkodzenia jedynie w ograniczonym zakresie gotowy do dalszej służby. O fakcie tym niezwłocznie powiadomiono dowództwo, które nakazało Reesemu skierować się do Lorient, po drodze spotykając się z U 271, który miał za zadanie objąć nad nim eskortę. Dziesiątego lipca o godzinie 20:45 w kwadracie BE 1948 zgodnie z planem spotkano się z U 271, rozpoczynając następnie wspólny marsz w kierunku bazy. Cztery dni później 14 lipca o godzinie 19:08 (kwadrat marynarki BF 4575) podczas podwodnego marszu na głębokości T=40m doszło do niegroźnej kolizji pomiędzy obydwoma okrętami, w wyniku której na U 420 uszkodzeniu uległ przerywacz sieci zagrodowych. Szesnastego lipca obie jednostki spotkały się o 07:14 w kwadracie BF 5483 z trzema torpedowcami, które następnie przejęły od U 271 zadanie eskortowania uszkodzonego U 420. Ponad godzinę później o 08:39 do mini konwoju dołączył także wracający do bazy U 211. Tego samego dnia o godzinie 16:30 U 420 zawinął do Lorient, kończąc trwający pięć tygodni patrol (35 dni), podczas którego przepłynął 3.639,5 mili morskiej na i 841,5 mili morskiej pod powierzchnią.

Patrol 2 (30.09.1943 ? 27.10.1943)
30.09. U 420 pod dowództwem Hansa-Jürgena Reese wraz z U 190 i U 516 oraz w eskorcie trałowców M 4044, M 4040, M 4046 oraz trawlerów z.o.p. UJ 1403 i UJ 1415 o godzinie 18:25 opuścił Lorient, by z godnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Pierwszego października o godzinie 05:20 (kwadrat marynarki BF 5587) wykonano próbne zanurzenie, podczas którego wykryto liczne defekty, w wyniku których U 420 wraz z U 190 oraz U 516 skierował się do bazy w Breście. O 17:35 w punkcie Pt.B1 okręt Reesego rozpoczął wraz z U 516 marsz za przerywaczem zagród minowych Spbr 1 w kierunku Brestu gdzie ostatecznie zawinął o 20:10 tego samego dnia. Po usunięciu wszystkich defektów oraz po wyposażeniu okrętu w nowe torpedy akustyczne T-V czwartego lipca o godzinie 18:20 opuszczono Brest kierując się w towarzystwie eskorty przez punkt Pt.346 do punktu Pt. Liebe. Siódmego października o godzinie 06:00 w kwadracie BF 5564 przeprowadzono próbne zanurzenie, podczas którego wykryto przecieki, które ponownie wymusiły konieczność powrotu do bazy, gdzie przybyto jeszcze tego samego dnia o 22:00. Po usunięciu defektów dwa dni później 9 października o 18:00 po raz drugi opuszczono Brest, kierując się w towarzystwie eskorty w stronę punktu Pt.346. Prawie cztery godziny później o 21:50 U 420 pożegnał się z eskortą, rozpoczynając następnie marsz w stronę wyznaczonego mu rejonu operacyjnego. Następnego dnia o godzinie 04:30 w kwadracie BF 5564 przeprowadzono próbne zanurzenie, które potwierdziło gotowość okrętu do odbycia patrolu. Dwudziestego pierwszego października okręt Reesego nadał do dowództwa meldunek pozycyjny, który jednocześnie był ostatnim znakiem o jego bytności. Prawdopodobnie cztery dni później 25 czerwca na U 420 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?U 420, U 405, U 212, U 648, U 967 i U 214 dołączyć do grupy Siegfried i przedłużyć jej linię dozoru od AJ 9928 do 9686.?.
W tym okresie głównym celem w/w grupy był osłaniany przez grupę eskortową C5 konwój HX.262, który dodatkowo został wsparty odkomenderowaną z konwoju ON.207 2 Grupą Wsparcia z lotniskowcem eskortowym HMS Tracker w składzie. Prawdopodobnie następnego dnia odebrano też kolejną depeszę z dowództwa o następującej treści:
?Grupa Siegfried zostaje podzielona na trzy podgrupy które przebywają jako :
Siegfried 1 dnia 29.10., godzina 10:00 w linii dozoru od BC 3612 do BC 3967 U 967, U 212, U 405, U 420, U 231, U 608 i U 969,
Siegfried 2 dnia 29.10., godzina 10:00 w linii dozoru od BC 6631 do BC 6992 U 267, U 281, U 413, U 963, U 437, U 426 i U 552,
Siegfried 3 dnia 29.10., godzina 10:00 w linii dozoru od BC 9635 do BC 9995 U 842, U 575, U 226, U 373, U 709, U 648 i U 274.
Odstępy co 15 mil morskich. Cisza radiowa do momentu nadania ważnego taktycznego meldunku.?.
Ponieważ od 21 października nie było już żadnych sygnałów z okrętu Reesego dowództwo w dniu 27 października uznało go za utracony z nieznanych przyczyn.

Uwagi:
a.) Poprzednia wersja losów U 420 mówiła, że w dniu 26 października został on zatopiony na pozycji 50.49N, 41.01W bombami głębinowymi zrzuconymi przez kanadyjski bombowiec B-24 Liberator A należący do 10 Sqn RCAF. W rzeczywistości atakowanym okrętem był U 71, który nie odniósł jednak żadnych uszkodzeń.

Członkowie załogi U 420 uznani za poległych w dniu 27.10.1943 (w kolejności alfabetycznej):
Affeldt Ernst MtrOGfr 31.10.1921
Aufmbruch Joachim MtrOGfr 05.03.1922
Aust Kurt ObMt 10.10.1919
Blessin Hans-Joachim FkMt 12.03.1923
Bogdanowicz Dr. Helmut Mar.St.Arzt 25.06.1913
Brehm Otto MaschOGfr 21.04.1923
Cohrs Heinrich Gfr 03.09.1922
Dahmke Arnold OBtsMt 06.02.1916
Dehn Helmut OMasch 01.10.1915
Deutscher Johannes MaschGfr 15.08.1922
Diewald Albert ObGfr 24.06.1923
Eckert Georg MaschGfr 18.02.1924
Förster Ernst MaschGfr 12.07.1923
Frey Paul MechMt 19.08.1918
Gehrke Alfred BtsMt 07.02.1921
Gottschald Edgar MtrGfr 10.07.1924
Günther Walter MtrOGfr 27.03.1923
Hanika Josef MtrGfr 27.01.1925
Hartung Werner MaschOGfr 16.07.1923
Hertel Herbert MaschOGfr 24.08.1922
Jonetzko Konrad FkGfr 21.02.1923
Junkereit Siegfried FkGfr 10.01.1925
Kroh Alfred Maat 03.11.1920
Kumb Josef MechOGfr 02.02.1924
Lange Erich MechGfr 20.05.1923
Leissner Waldemar MaschMt 11.10.1920
Marquardt Kurt MaschMt 19.12.1920
Moldenhauer Bernhard ObGfr 17.04.1920
Munz Kurt ObGfr 16.12.1923
Nebhuth Kurt Gfr 05.10.1924
Neubauer Adolf OGfr 13.02.1922
Perkounig Winfried OLt.z.S 23.03.1922
Popp Günter ObGfr 10.04.1924
Reese Hans-Jürgen OLt.z.S.01.09.41 27.04.1918
Reiff Adolf Gfr 10.10.1924
Reischel Paul Gfr 06.03.1924
Reiske Gerhard Gfr 27.04.1924
Scheffner Mathias Gfr 01.02.1918
Schindler Rudolf OLt.ing 16.11.1918
Schmidt Heinz OLt.z.S 04.04.1918
Seidel Horst Maat 22.01.1921
Siepmann Willi ObGfr 01.02.1923
Stanke Günther OStrm 27.09.1917
Stannek Alfred ObGfr 14.01.1924
Thiemermann Georg OMasch 02.12.1914
Twele Günter ObGfr 14.12.1923
Vanck Herbert ObGfr 12.10.1922
Wegner Wolfgang Gfr 13.06.1925
Wonneberger Günter ObMt 30.10.1914

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 7KTB U 375 - U 435
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1

Cześć

Brodołak napisał(a):Podczas przeprowadzonej kontroli stanu okrętu wykryto uszkodzenia dziobowych wyrzutni torpedowych I ?IV, peryskopu wachtowego, sprężarki silników elektrycznych i dziobowych sterów głębokości.

Jak w oryginale brzmi fragment dotyczący sprężarki silników elektrycznych?

PS. Świetna robota!

Witam
Nie wiem czy dobrze trafiłem z tą sprężarką silników elektrycznych, bo pod terminem Verdichter kryje się też kompresor a w oryginale termin ten brzmi tak "E-Verdichter", więc może chodzi o elektryczny kompresor/sprężarkę.
Pozdrawiam Łukasz

Cześć

Brodołak napisał(a):Nie wiem czy dobrze trafiłem z tą sprężarką silników elektrycznych, bo pod terminem Verdichter kryje się też kompresor a w oryginale termin ten brzmi tak "E-Verdichter", więc może chodzi o elektryczny kompresor/sprężarkę.

Tak, pod terminem E-Verdichter kryje się właśnie elektryczna sprężarka Kruppa.