U 406 Typ VIIC

Stocznia: Danziger Werft AG, Danzig
Numer zamówienia: 107
Zamówienie: 16.10.1939
Położenie stępki: 06.09.1940
Wodowanie: 16.06.1941
Wcielenie do służby: 22.10.1941
Numer pocztowy: M 42 202

Przebieg służby:
22.10.1941 – 30.04.1942 – 8 Flotylla U-bootów, Danzig (szkolenie załogi)
01.05.1942 – 18.02.1944 – 7 Flotylla U-bootów, St. Nazaire (okręt bojowy)
18.02.1944 – Zatopiony na Północnym Atlantyku (pozycja 48.32N, 23.36W) bombami głębinowymi przez brytyjski eskortowiec HMS Spey.

Dowódcy:
22.10.1941 – 18.02.1944 – OL ~ KL Horst Dieterichs

Liczba patroli: 8

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 1 (7.452 ton)/3 (13.285 ton)

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0/0

Okres służby U 406 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
23.10. – 06.11.1941 – Danzig – próby okrętu w ramach UAG I.
07.11. – 09.11.1941 – rejs próbny na trasie Danzig – Königsberg – Danzig.
10.11. – 16.11.1941 – Gotenhafen – próby broni torpedowej w ramach TEK.
20.11. – 24.11.1941 – Kiel – próby okrętu w ramach UAK
26.11. – 28.11.1941 – Rønne/Bornholm – próby hydrofonów w ramach UAG-Schall.
01.12. – 13.12.1941 – Hela – szkolenie załogi w ramach Agru-Front.
14.12. – 21.12.1941 – Danzig – szkolenie indywidualne załogi.
22.12. – 11.01.1942 – Danzig – szkolenie i ćwiczenia w strzelaniu torpedami w ramach 25 Flotylli U-bootów.
13.01. – 24.01.1942 – Danzig – szkolenie taktyczne w ramach 27 Flotylli U-bootów.
26.01. – 30.01.1942 – rejs do bazy w Kiel w asyście pełniącego rolę lodołamacza okrętu szkolnego eks pancernika Schlesien.
03.02. – 31.03.1942 – Kiel – pobyt w stoczni Deutsche Werke w celu przeprowadzania przeglądu i prac konserwacyjnych.
01.04. – 03.04.1942 – Kiel – przygotowanie okrętu do wyjścia na pierwszy patrol bojowy.

Patrol 1 (04.04.1942 – 19.04.1942)
04.04. U 406 pod dowództwem Horsta Dieterichsa wraz z U 116, U 437 i U 590 o godzinie 13:00 opuścił bazę w Kiel, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się do bazy na wyspie Helgoland. Od godziny 14:15 do godziny 20:00 okręty płynęły Kanałem Cesarza Wilhelma, kierując się najkrótszą drogą w stronę Morza Północnego. Po przenocowaniu w Brunsbüttel następnego dnia o 07:00 trzy okręty w towarzystwie przerywacza zagród minowych skierowały się w stronę Helgolandu, który osiągnięto o 13:40. Po uzupełnieniu zapasów szóstego kwietnia U 406 wraz z U 437 w eskorcie przerywacza zagród minowych opuścił Helgoland kierując się w stronę kwadratu AN 9546, który osiągnięto następnego dnia o 02:30. Po pożegnaniu z eskortą oba jednostki rozpoczęły następnie marsz rutą o kodowej nazwie Weg Blau. Dwa dni później 9 kwietnia na U 406 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
„Müller-Edzards, Dieterichs, i Schulz z jak najwyższą prędkością marszową kierować się do baz w zachodniej Francji.”.
Następnego dnia na przebywającym aktualnie w kwadracie AF 7583 okręcie Dieterichsa doszło do awarii sprężarki Junkersa, której nie można było usunąć przy pomocy dostępnych na pokładzie środków. Tego samego dnia w godzinach wieczornych o 19:37 (kwadrat marynarki AF 7813) z pomostu U 406 dostrzeżono sylwetkę samotnego statku, w którego stronę niezwłocznie się skierowano schodząc wkrótce potem w zanurzenie. Po zbliżeniu się na odległość umożliwiającą identyfikację wzrokową celu okazało się, że jest to szwedzka jednostka kierująca się w stronę własnego kraju, w związku z czym zaniechano dalszych działań. Trzynastego kwietnia płynący na powierzchni okręt Dieterichsa o godzinie 11:43 w kwadracie AM 4755 został zmuszony do alarmowego zanurzenia przez nadlatujący samolot, który w wykonanym następnie ataku w ślad za nim zrzucił serię czterech bomb głębinowych, których detonacje wyłączyły na chwilę główne oświetlenie. Następnego dnia o godzinie 18:33 (kwadrat marynarki AM 3429) U 406 po raz drugi w ciągu tego patrolu został zmuszony do alarmowego zanurzenia przez samolot zidentyfikowany jako Sunderland, który w ślad za nim zrzucił serię trzech bomb głębinowych, które po za wstrząśnięciem okrętem na szczęście nie spowodowały żadnych szkód. O 21:55 (kwadrat marynarki BE 3542) na U 406 odebrano pochodzący z U 252 meldunek o kontakcie z wrogim konwojem w BE 5584, w stronę którego pozycji po przeanalizowaniu szans jego doścignięcia następnie się skierowano. Wykrytym nieprzyjacielem był osłaniany przez 36 Grupę Eskortową konwój OG.82. Jeszcze tego samego dnia o 23:22 odebrano pochodzącą z dowództwa depeszę o następującej treści:
„Lerchen, swoboda ataku, pozostałe okręty nie operować przeciwko temu konwojowi.”.
Piętnastego kwietnia o godzinie 16:00 w kwadracie BF 4491 udało się uchwycić namiar potrzebny do ustalenia pozycji okrętu i porównania jej z pozycją zliczoną. Trzy dni później 18 kwietnia po osiągnięciu kwadratu BF 6776 rozpoczęto podejście w kierunku punktu Nanni 1. Następnego dnia ze względu na opary gęstej mgły utrudniającej nawigację pomiędzy godziną 09:31 a 12:25 okręt Dieterichsa w kwadracie BF 6439 stał na kotwicy. Po poprawie widoczności jeszcze tego samego dnia o 15:20 wpłynięto do śluzy prowadzącej do St. Nazaire, kończąc trwający ponad dwa tygodnie patrol (15 dni). W trakcie jego trwania przepłynięto 2.326 mil morskich na i 366 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 2 (05.05.1942 – 01.07.1942)
05.05. U 406 pod dowództwem Horsta Dieterichsa o godzinie 19:10 odcumował od pirsu w bunkrze w St. Nazaire, po czym skierował się w stronę śluzy, którą opuścił dziesięć minut później w towarzystwie U 590 oraz w eskorcie przerywacza zagród minowych kierując się w stronę punktu N1. Zgodnie z otrzymanymi przed wyjściem z bazy rozkazami Horst Dieterichs podczas tego patrolu miał za zadanie zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na wodach Północnego Atlantyku. W godzinach wieczornych tego samego dnia o 23:35 w kwadracie BF 6725 obsada wachty na pomoście zameldowała o dostrzeżeniu śladów dwóch torped zbliżających się w stronę burty, które dzięki zarządzonej natychmiast zmianie kursu udało się wymanewrować. Sprawcą ataku był niezidentyfikowany brytyjski okręt podwodny. Ósmego maja na U 406 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
„U 590, U 569, U 406, U 94, U 124, U 578, U 404 utworzyć jak najszybciej grupę Hecht. Dnia 14 maja o godzinie 10:00 przebywać w linii dozoru od AK 6155 do 9341, kurs 240˚.”
Głównym celem w/w grupy miały być konwoje płynące na trasie Wielka Brytania –Północna Ameryka – Wielka Brytania. dnia 11 maja o godzinie 11:47 na przebywającym aktualnie w kwadracie AL 8447 U 406 odebrano pochodzący z U 569 meldunek o kontakcie z płynącym kursem 270 ˚ nieprzyjacielskim konwojem, w którego stronę niezwłocznie się skierowano. Meldowanym nieprzyjacielem był składający się z 41 statków, osłaniany przez grupę eskortową A3, konwój ONS.92. W godzinach porannych następnego dnia o 06:55 (kwadrat marynarki AK 9511) okręt Dieterichsa wszedł w kontakt z poszukiwanym wrogiem rozpoczynając manewry mające wyprowadzić go na pozycję dogodną do wykonania ataku. W trakcie ich trwania o 14:45 (kwadrat marynarki AK 9471) po stronie sterburty przed dziobem okrętu dostrzeżono sylwetkę innego U-boota, którym był U 124. Tuż po północy trzynastego maja o 00:05 w kwadracie AK 8856 próbujący wykonać atak U 406 został wykryty przez wrogi eskortowiec zidentyfikowany jako korweta w którego stronę sześć minut później z wyrzutni nr V wystrzelono torpedę, która jednak chybiła celu. Wkrótce potem niedoszła ofiara otworzyła ogień z umieszczonego na dziobie działa zmuszając Horsta Dieterichsa do wykonania alarmowego zanurzenia. W trakcie jego trwania w pobliżu U 406 detonowało osiem bomb głębinowych, które na szczęście spowodowały powstanie tylko drobnych uszkodzeń. O godzinie 02:25 U 406 z powrotem pojawił się na powierzchni rozpoczynając pościg za konwojem w trakcie którego trwania o 03:10 w kwadracie AK 8858 dostrzeżono cień okrętu wojennego zidentyfikowanego jako korweta, który udało się następnie bez problemów wymanewrować. Czternastego maja w związku z brakiem jakiegokolwiek kontaktu z wrogiem o godzinie 01:00 (kwadrat marynarki BD 1197) zakończono operację przeciwko ONS.92. Osiem godzin później o 09:00 U 406 zajął nową pozycję w linii dozoru, która przypadała na kwadrat BC 3995. Tego samego dnia w godzinach wieczornych o 21:04 (kwadrat marynarki BC 3966) na tle jaśniejszego horyzontu dostrzeżono cienie, w których stronę następnie się skierowano. Wkrótce potem, zmierzający w stronę kontaktu U 406 został zmuszony do ucieczki przez dwa eskortowce zidentyfikowane jako niszczyciele. Pomimo tego zdarzenia Horst Dieterichs ponownie podjął próbę odnalezienia nieprzyjaciela, którą w związku z brakiem jakiegokolwiek kontaktu z nim zakończył następnego dnia o 02:45 osiągając kwadrat BD 1717. Pięć dni później 20 maja o godzinie 16:20 (kwadrat marynarki BC 5311) U 406 nawiązał kontakt z konwojem o którym niezwłocznie zameldowano dowództwu, po czym przystąpiono do jego śledzenia i nadawania sygnałów naprowadzających. Wykrytym nieprzyjacielem był konwój ONS.94 osłaniany przez jednostki grupy eskortowej B7. Prawie dwie i pół godziny później o 18:47 (kwadrat marynarki BC 5315) przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o pojawieniu się nad konwojem wrogiego samolotu, który wkrótce potem zmusił U 406 do ucieczki pod wodę, gdzie następnie przebywał on do 21:05. Po wynurzeniu U 406 rozpoczął pościg za konwojem, który ze względu na brak jakiegokolwiek z nim kontaktu zakończył następnego dnia o godzinie 02:00 osiągając kwadrat BC 5459. Siedem godzin później o 09:00 zajęto nową pozycję w zgrupowaniu przypadającą na kwadrat BC 5491. Trzy dni później 24 maja o godzinie 01:00 osiągnięto kolejną pozycję, która tym razem przypadała na kwadrat CC 3343. Tego samego też dnia odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści.:
„Grupa Hecht, uzupełnianie zapasów według kolejności spotkania. Ewentualnie w tym samym czasie przekazywać prowiant na drugi okręt. Zaopatrzone okręty jak najszybciej kierować się z ekonomiczną prędkością marszową tworząc według kolejności zaopatrzenia linię dozoru od BC 7559 do CC 3372.”.
Dwudziestego szóstego maja o godzinie 10:30 U 406 nawiązał w kwadracie CC 6555 kontakt wzrokowy z pełniącym rolę zaopatrzeniowca U 116, z którego następnie pomiędzy 12:40 a 22:30 pobrał 36 m3 paliwa oraz prowiant na dwa tygodnie. Trzy dni później 29 maja tuż po północy osiągnięto wyznaczoną pozycję w zgrupowaniu, która w przypadku okrętu Dieterichsa przypadała na kwadrat BC 7555. Tego samego dnia pomiędzy godziną 17:05 a 20:00 na polecenie dowódcy U 406 spoczywał na dnie, by mechanicy mogli w spokoju podjąć próby usunięcia zauważonych usterek. Trzydziestego pierwszego maja jeden z okrętów zgrupowania Hecht – U 590 w sztormowych warunkach nawiązał kontakt wzrokowy z osłanianym przez grupę eskortową B1, płynącym w kierunku zachodnim konwojem ONS.96. Ze względu jednak na fatalną aurę żaden z pozostałych okrętów nie mógł z nim nawiązać kontaktu i w dniu 2 czerwca dowództwo zakończyło operację przeciwko niemu. W godzinach wieczornych 8 czerwca inny z okrętów w/w grupy nawiązał kontakt z kolejnym konwojem, którym był osłaniany przez grupę eskortową C1, składający się z 37 statków konwój ONS.100. Następnego dnia o godzinie 12:35 w kwadracie AK 8838 U 406 nawiązał kontakt wzrokowy z w/w konwojem o którym niezwłocznie zameldowano dowództwu. W trakcie manewrów mających wyprowadzać okręt na pozycję dogodną do ataku doszło do awarii bakburtowego silnika diesla. Tego samego dnia o 20:46 okręt Dieterichsa utracił kontakt z konwojem, którego nie udało mu się już ponownie odzyskać. Jedenastego czerwca na U 406 odebrano pochodzący z U 96 meldunek o kontakcie z konwojem w stronę którego pozycji niezwłocznie się skierowano. Meldowanym nieprzyjacielem, był ponownie ONS.100, z którym to następnego dnia o 02:50 w kwadracie BC 3715 okręt Dieterichsa ponownie nawiązał kontakt wzrokowy. Półtorej godziny później płynący w pobliżu konwoju U 406 został od niego odpędzony przez jeden z eskortowców zidentyfikowany jako korweta.
Trzynastego czerwca na U 406 odebrano depeszę z dowództwa o następującej treści:
„Grupa Hecht, przerwać operację, kierować się w kierunku wschodnim.”.
Trzy dni później 16 czerwca o 11:54 (kwadrat marynarki AK 7694) z pomostu okrętu Dieterichsa dostrzeżono czubki masztów w kierunku których niezwłocznie się skierowano. Wkrótce potem okazało się, że dostrzeżony kontakt to osłaniany przez grupę eskortową A3, składający się z 48 statków konwój ONS.102 o którym niezwłocznie zameldowano dowództwu. Następnego dnia o godzinie 02:20 (kwadrat marynarki AK 7786) U 406 rozpoczął skryte podejście w celu wykonania ataku na dotychczas śledzony konwój. Godzinę później w kierunku niszczyciela z wyrzutni nr V odpalono torpedę, która jednak chybiła celu. W drugim ataku mającym miejsce o 04:17 w kwadracie AK 7785 w kierunku kolejnego niszczyciela odpalono tym razem salwę czterech, które także chybiły celu. Wkrótce po tym ataku U 406 wycofał się na bezpieczny dystans, rozpoczynając operację ponownego załadowania wyrzutni torpedowych. W trakcie jej trwania utracono kontakt z konwojem, którego pomimo trwających do godziny 03:12 dnia następnego poszukiwań nie udało się już odzyskać. Wkrótce potem w związku niskim stanem paliwa wynoszącym tylko 13 m3 U 406 rozpoczął marsz w kierunku punktu uzupełniania zapasów. Dwudziestego pierwszego czerwca o godzinie 23:10 w kwadracie BD 6444 nawiązano kontakt wzrokowy z podwodnym tankowcem U 460, z którego następnego dnia pomiędzy 00:30 a 02:00 pobrano 3 m3 paliwa oraz 10 bochenków świeżego chleba. Sześć godzin później o 08:00 po pożegnaniu się z załogą tankowca rozpoczęto marsz powrotny do bazy. W dniu 1 lipca o godzinie 06:09 U 406 spotkał się w punkcie Pt. N1 z przerywaczem zagród minowych, w eskorcie którego o 08:45 zawinął do śluzy prowadzącej do St. Nazaire, kończąc trwający ponad osiem tygodni patrol (57 dni). W trakcie jego trwania przepłynięto 8.712 mil morskich na i 395 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 3 (08.08.1942 – 08.10.1942)
08.08. U 406 pod dowództwem Horsta Dieterichsa o godzinie 12:00 odbił od kei w bunkrze w St. Nazaire, po czym skierował się w stronę śluzy. Po jej opuszczeniu dwadzieścia minut później rozpoczęto marsz w eskorcie przerywacza zagród minowych w kierunku punktu wyjścia N.1, który osiągnięto o 15:06. Po pożegnaniu się z eskortą U 406 już samotnie skierował się na patrol podczas którego zgodnie z otrzymanymi rozkazami miał za zadanie zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym Atlantyku. Cztery dni później 12 sierpnia płynący na powierzchni okręt Dieterichsa został o godzinie 10:00 w kwadracie BF 4588 zmuszony do alarmowego zanurzenia przez nadlatujący samolot, który w wykonanym następnie ataku w ślad za nim zrzucił serię pięciu bomb głębinowych. Czternastego sierpnia o 09:58 na U 406 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
„U 594, U 566, U 653, U 214, U 406 i U 590 utworzą grupę Blücher. Tymczasowe rejony ataku to kwadraty CF 81 i CF 84.”.
Dwa dni później 16 sierpnia o 17:40 na przebywającym aktualnie w kwadracie CF 3721 okręcie Dieterichsa odebrano pochodzący z U 653 meldunek o chmurze dymu w CF 7351, w której stronę niezwłocznie się skierowano zwiększając prędkość do całej naprzód. Dostrzeżonym kontaktem okazał się być składający się z 33 statków konwój SL.118 osłaniany przez krążownik pomocniczy HMS Cheshire oraz dwa eskortowce i dwie korwety. Siedemnastego sierpnia o 10:19 w kwadracie CF 4383 doszło do spotkania z U 566 a dwie i pół godziny później o 12:50 przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu poszukiwanego konwoju. Po nadaniu meldunku o kontakcie rozpoczęto podejście w stronę celu, schodząc o 18:15 w zanurzenie. Ze względu jednak na zbyt duży dystans nie udało się wyjść na dogodną do ataku pozycję i o 22:21 Horst Dieterichs zarządził wynurzenie zamierzając dogonić konwój na powierzchni opływając go od północy. W trakcie tego manewru o 22:50 z pomostu U 406 dostrzeżono odległy o 4000 metrów bliźniaczy U 590, który najpierw został oświetlony pociskiem świetlnym a następnie ostrzelany przez dwa eskortowce zidentyfikowane jako niszczyciele. Tejże nocy pomimo podjętej próby doścignięcia i wyminięcia konwoju okazało się, że utracono z nim kontakt. Osiemnastego sierpnia poszukujący nadal nieprzyjaciela U 406 o 17:45 (kwadrat marynarki CF 2617) dokonał porównania namiarów na swoją pozycję z namiarami uzyskanymi od U 653. Dwie godziny później (kwadrat marynarki CF 2643) w związku z dostrzeżeniem nadlatującego samolotu wykonano alarmowe zanurzenie uzyskując wkrótce potem kontakt akustyczny z jednostka nawodną. O 21:14 U 406 z powrotem znalazł się na powierzchni a wkrótce potem z jego pomostu dostrzeżono smugę dymu, która jak się później okazało pochodziła z bratniego okrętu podwodnego. Czterdzieści minut później o 21:55 w związku z wykryciem zbliżającego się niszczyciela po raz drugi w ciągu tego dnia musiano wykonać alarmowe zanurzenie, pozostając następnie pod wodą do 23:20. Następnego dnia o poszukujący wciąż SL.118 okręt Dieterichsa o godzinie 09:26 (kwadrat marynarki CF 3155) został zmuszony do ucieczki pod wodę przez nadlatujący samolot, gdzie następnie przebywał do 11:50. Dziesięć minut po wynurzeniu dostrzeżono smugi dymu, o których to z kolei zameldowano dowództwu. O 13:46 po wykryciu zbliżającego się eskortowca zidentyfikowanego jako niszczyciel wykonano alarmowe zanurzenie. Wkrótce potem wroga jednostka przepłynęła w pobliżu pozycji zajmowanej przez U 406 nie podejmując jednak żadnych działań. Ze względu na fakt, że okręt znajdował się na pozycji przed konwojem dodatkowo nie wykryty przez eskortowiec Horst Dieterichs postanowił poczekać na niego w zanurzeniu. Po jego nadpłynięciu U 406 wciąż nie wykryty przez okręty eskorty wpłynął pomiędzy 2 a 3 kolumnę statków zamierzając zaatakować największy z nich. O 16:33 (kwadrat marynarki BE 8977) w kierunku ocenianego na ca. 6000 ton statku z wyrzutni nr V wystrzelono torpedę, po czym wykonano zanurzenie na 25 metrów chcąc przemknąć się pomiędzy statkami. W trakcie trwania tego manewru zarejestrowano odgłos trafienia, którego skutków nie można było zweryfikować. W rzeczywistości o czym Horst Dieterichs nie wiedział wystrzelona przez niego torpeda trafiła w należący do brytyjskiego armatora Ellerman Lines Ltd z Londynu frachtowiec City of Manila (7.452), który wkrótce potem został opuszczony przez własną załogę. Ponieważ trafiony statek wciągu nocy nie poszedł na dno następnego dnia został ponownie obsadzony przez część własnej załogi, która podjęła próbę jego doprowadzenia do najbliższego portu. Tego samego dnia jednak osłabiony trafieniem kadłub pękł na dwie części i owa część załogi ponownie musiała go opuścić. Wracając do U 406 to o 17:08 został on zlokalizowany przez eskortę, która następnie rozpoczęła na niego polowanie zrzucając w pierwszym ataku serię ośmiu bomb głębinowych, które spowodowały poważne uszkodzenia i silne przecieki (nadmiar wody przy pomocy głównej pompy wyrzucano za burtę w trakcie trwania detonacji kolejnych serii bomb głębinowych). O 21:52 ataki ustały ale jeszcze przez godzinę U 406 pozostawał w zanurzeniu. Po wynurzeniu rozpoczęto oddalanie się z miejsca ataku przystępując do sprawdzania stanu okrętu podczas którego to wykryto, że: bakburtowe łożysko traci silnie olej, peryskop bojowy jest całkowicie a lotniczy częściowo zalany, zbiornik zanurzeniowy nr 4 silnie przecieka. Poza tym zameldowano też dowódcy, że uszkodzone są manometry zanurzenia i kierunku oraz instalacja oświetleniowa a okręt traci paliwo z uszkodzonych zbiorników, które znaczy jego ślad na powierzchni. Wkrótce potem na polecenie Dieterichsa rozpoczęto zakończono pomyślnie naprawy odniesionych uszkodzeń. Następnego dnia o 18:18 na U 406 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
„Grupa Blücher rozwiązana. Reeder i Dieterichs pozostać w obecnych rejonach.”.
Dwudziestego pierwszego sierpnia w związku koniecznością uzupełnienia zapasów paliwa rozpoczęto marsz w stronę kwadratu CF 1825, gdzie spotkać się miano z wyznaczonym przez dowództwo okrętem zaopatrzeniowym, którym na ten moment był U 653, który to na skutek odniesionych podczas ataku lotniczego uszkodzeń zmuszony był wracać do bazy. Następnego dnia o 11:46 w kwadracie CF 1825 z pomostu U 406 dostrzeżono U 566 a czterdzieści minut później U 653. Tego samego dnia z tego ostatniego pomiędzy 14:30 a 18:30 pobrano 25 m3 paliwa oraz 1.600 litrów oleju silnikowego. Dwudziestego trzeciego sierpnia o 17:28 odebrano następną depeszę z dowództwa o następującej treści:
„U 214, U 107, U 566 i U 406 utworzą nową grupę Blücher. Dnia 24.8. godzina 20:00 przebywać w strefie dozoru od CF 6555 do 8656.”.
Dwa dni później 25 sierpnia na przebywającym aktualnie w kwadracie DH 1662 okręcie Dieterichsa o godzinie 19:38 odebrano meldunek U 214 o kontakcie z nieprzyjacielskim konwojem w DH 1543, w stronę którego pozycji niezwłocznie się skierowano. Wykrytym nieprzyjacielem był składający się z 30 statków konwój SL.119. Tuż po północy następnego dnia o 00:24 w kwadracie DH 1293 U 406 wszedł w kontakt wzrokowy z poszukiwanym celem, utrzymując go następnie do 03:18, kiedy to został od niego odpędzony przez jeden z okrętów eskorty. Tego samego dnia po południu o 15:27 ścigający konwój okręt Dieterichsa został zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przez nieprzyjacielski eskortowiec, który wkrótce potem przystąpił do wykonywania ataków bombami głębinowymi. Po wynurzeniu mającym miejsce o 18:55 kontynuowano dalej pościg za nieprzyjacielem uzyskując z nim o 08:00 dnia 27 sierpnia ponowny kontakt wzrokowy. Ponieważ w międzyczasie doszło do usterki filtra oleju silnikowego nie możliwym było przystąpienie do ofensywnych działań i wyjście na dogodną do ataku pozycję, w związku z czym zaniechano dalszych działań. Następnego dnia o 11:49 odebrano pochodzącą z BdU depesze o następującej treści:
„Grupa Blücher zakończyć operację. Gelhaus i Dieterichs oszacować stan gotowości do dalszych działań.”.
Kilka godzin później o 15:04 (kwadrat marynarki CF 5685) U 406 nawiązał przelotny kontakt wzrokowy z portugalskim statkiem Gaza. Trzydziestego pierwszego sierpnia o 12:00 osiągnięto nowy rejon ataku przypadający na kwadrat CF 8428. Tydzień później 6 września o 11:06 odebrano następną depeszę pochodzącą z dowództwa o następującej treści:
„U 406, U 203, U 590, U 87, U 333, U 107 i U 214 obsadzić linię dozoru od CF 7556 do 8654. Od 09.09. godziny 20:00 kurs południowy przez około 160 mil. Okręty tworzą grupę Iltis.”.
Następnego dnia o 08:05 (kwadrat marynarki CF 7665) z pomostu U 406 dostrzeżono dwa statki handlowe zidentyfikowane jako szwedzkie o nazwach Akka i Yarrawonga. Dwa dni później 9 września w południe osiągnięto pozycję wyjściową w zgrupowaniu, przypadającą na kwadrat CF 7556. Dwudziestego trzeciego września po bezskutecznych poszukiwaniach wroga, w związku z kończącym się zapasem paliwa przebywający aktualnie w kwadracie DT 2357 okręt Dieterichsa około 24:00 rozpoczął marsz w kierunku punktu spotkania z podwodnym tankowcem U 460. Dwa dni później 25 września o godzinie 08:45 z pomostu U 406 dostrzeżono U 107, U 333 oraz U 460. Z tego ostatniego pomiędzy 16:15 a 21:15 pobrano 20 m3 paliwa oraz prowiant na jeden tydzień. Tego samego dnia o 23:00 z podwodnego tankowca na pokład okrętu Dieterichsa przybył lekarz, który miał obejrzeć chorego członka jego załogi Następnego dnia z pomostu przebywającego wciąż w pobliżu U 460 okrętu Dieterichsa dostrzeżono dwa kolejne idące na spotkanie z nim U-booty, którymi były o 01:30 U 85 i o 03:30 U 590. Półgodziny później U 406 po pożegnaniu się z pozostałymi jednostkami rozpoczął marsz powrotny do bazy. Ósmego października o godzinie 08:03 w punkcie N.1. U 406 spotkał się z przerywaczem zagród minowych, w eskorcie którego o 11:15 osiągnął śluzę w St. Nazaire, kończąc w ten sposób trwający prawie dziewięć tygodni patrol (62 dni). W trakcie jego trwania przepłynięto 9.170 mil morskich na i 495 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 4 (14.12.1942 – 12.01.1943)
14.12. U 406 pod dowództwem Horsta Dieterichsa o godzinie 14:30 odbił od kei w bunkrze w St. Nazaire, po czym skierował się w stronę śluzy. W trakcie pobytu w niej wykryto defekt odbiornika Fu.M.B. o którym to zameldowano dowództwu. Po przeprowadzeniu na redzie napraw zepsutego urządzenia o 16:30 rozpoczęto trwający do 22:00 marsz w eskorcie przerywacza zagród minowych w stronę punktu Pt. 438. Zgodnie z otrzymanymi rozkazami podczas tego patrolu Horst Dieterichs miał za zadanie zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Sześć dni później 20 grudnia o 14:59 na U 406 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
„U 123, U 225, U 659, U 440, U 260, U 406, U 441 i U 757 utworzyć grupę Spitz. W następującej kolejności dnia 23.12. o godzinie 00:00 przebywać w linii dozoru od AL 4845 do 8541.”.
Dwudziestego trzeciego grudnia o godzinie 20:00 osiągnięto nakazaną pozycję przypadającą na kwadrat AL 8185. Następnego dnia o 11:30 dotarto na nową pozycję znajdującą się w AL 7576. Trzy dni później 27 grudnia tuż po północy na przebywającym aktualnie w kwadracie BD 3895 okręcie Dieterichsa odebrano pochodzący z U 664 meldunek o kontakcie z konwojem, w którego kierunku niezwłocznie się skierowano. Meldowanym nieprzyjacielem był składający się z 45 statków, eskortowany przez jednostki kanadyjskiej grupy eskortowej C1 konwój ONS.154. Dwudziestego ósmego grudnia o 12:55 (kwadrat marynarki BD 9551) poszukujący wroga U 406 został zmuszony do alarmowego zanurzenia i pobytu pod wodą do 17:30 przez dwa eskortowce zidentyfikowane jako niszczyciele. Dwie minuty po wynurzeniu obsada wachty na pomoście zameldowała o dostrzeżeniu smugi dymu oraz sylwetek trzech innych U-bootów na horyzoncie. W godzinach wieczornych po doścignięciu konwoju o 22:40 Horst Dieterichs zarządził alarm bojowy nakazując zejść w zanurzenie, zamierzając następnie wykonać atak torpedami FAT (U 406 jako jedyny w zgrupowaniu posiadał na swoim pokładzie dwie sztuki tych torped). W przeprowadzonym o 23:17 i 23:19 w kwadracie BD 9882 ataku w kierunku grupy statków z wyrzutni dziobowych odpalono pełną salwę czterech torped (2 FAT-y i 2 T-3-y) a w kierunku odleglejszych celów z wyrzutni rufowej nr V kolejną torpedę T-3. Wkrótce potem dostrzeżono cztery trafienia ale dalsza obserwacja została udaremniona przez niszczyciel, który zmusił okręt Dieterichsa do zanurzenia. Zgodnie z poczynionymi obserwacjami dowódca U 406 zgłosił zatopienie trzech parowców na łączną sumę 17.000 ton oraz uszkodzenie kolejnego o tonażu ca. 5.000 ton. W rzeczywistości wystrzelone torpedy trafiły i uszkodziły tylko trzy jednostki:
- należący do brytyjskiego armatora H. Hogarth & Sons Ltd z Glasgow frachtowiec Baron Cochrane (3.385 ton), do którego jeszcze tego samego dnia niecelnie oddawał strzał dobijający U 590 a który to następnego dnia o godzinie 00:54 został zatopiony przez U 123,
- należący do brytyjskiego armatora Houlder Brothers & Co Ltd z Londynu frachtowiec Lynton Grange (5.029 ton), którego wrak po opuszczeniu przez załogę następnego dnia o 01:03 został dobity przez U 628,
- należący do brytyjskiego armatora United Africa Co Ltd z Londynu frachtowiec Zarian (4.871 ton), który tuż po północy 29 grudnia został dobity przez U 591.
Po oddaleniu się od konwoju o 02:40 Horst Dieterichs zarządził wynurzenie i ładowanie wyrzutni torpedowych a następnie rozpoczęcie pościgu za nim. W trakcie jego trwania ze względu na odniesione podczas marszu z dużą prędkością uszkodzenia dziobowych sterów głębokości (zablokowały się one pod kątem 10 stopni w dół) okręt musiał zmniejszyć prędkość do pół naprzód. Trzydziestego grudnia o 18:00 (kwadrat marynarki CE 1125) nawiązano kontakt z U 440 z którego uzyskano namiary potrzebne do porównania aktualnej pozycji okrętu. Tego samego dnia udało się też naprawić uszkodzenie sterów w związku z czym okręt ponownie był gotów do marszu z maksymalną prędkością ale z kolei wykryto silny przeciek w instalacji oleju silnikowego którego nie można było usunąć przy pomocy dostępnych na pokładzie środków. Ze względu na ten tą usterkę oraz posiadany na pokładzie zapas tylko 2.000 litrów oleju silnikowego (dzienne jego zużycie przy prędkości maksymalnej wynosiło 500 l) Horst Dieterichs postanowił przerwać wykonywanie dotychczasowego zadania i wracać do bazy meldując o swoim zamiarze dowództwu, które to z kolei nakazało mu przekazać naddatek paliwa na U 445 oraz zabrać z U 123 chorego członka załogi. W sylwestra o 19:40 (kwadrat marynarki BD 9885) na U 406 odebrano pochodzącą z dowództwa depeszę z poleceniem zakończenia operacji konwojowej. Drugiego stycznia o 22:00 w kwadracie CD 3255 przy stanie morza 4 doszło do spotkania z U 123 z którym to następnie skierowano się na spotkanie z U 445. Następnego dnia o 10:15 w kwadracie CD 3246 nawiązano kontakt wzrokowy z U 455, na który to pomiędzy 13:00 a 19:00 przy stanie morza 3 przekazano 14 m3 paliwa. W trakcie trwania tej operacji z U 445 otrzymano sprawny detektor Fu.M.B. oraz podjęto na pokład chorego członka załogi U 123. Dwie godziny później o 21:00 po pożegnaniu się z oboma okrętami rozpoczęto marsz powrotny do bazy. Dwunastego stycznia o 10:15 w punkcie Pt.438 U 406 spotkał się z przerywaczem zagród minowych, w eskorcie którego o 17:29 osiągnął śluzę w St. Nazaire, kończąc trwający ponad cztery tygodnie patrol (29 dni). W trakcie jego trwania przepłynięto 4.488 mil morskich na i 512 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 5 (22.02.1943 – 30.03.1943)
22.02. U 406 pod dowództwem Horsta Dieterichsa o godzinie 16:04 odbił od kei w bunkrze w St. Nazaire, po czym skierował się w stronę śluzy. Po jej opuszczeniu na redzie o 16:20 doszło do spotkania z U 590 i U 757 oraz składającą się z przerywacza zagród minowych Spbr 136 i trzech dozorowców: V 620, V 621 i V 623 eskortą, w towarzystwie których skierowano się następnie w stronę punktu Pt.438. Zgodnie z otrzymanymi rozkazami podczas tego patrolu Horst Dieterichs miał za zadanie zwalczać nieprzyjacielska żeglugę na Północnym Atlantyku. Następnego dnia o 06:35 w kwadracie BF 5889 U 406 zszedł w zanurzenie rozpoczynając podwodny marsz przez Biskaje. Dwa dni później 25 lutego o godzinie 01:47 (kwadrat marynarki BE 6581) odebrano pochodzący z włoskiego okrętu podwodnego meldunek o konwoju wykrytym w CG 1778, w którego stronę po otrzymaniu polecenia z dowództwa natychmiast się skierowano. Dwudziestego siódmego lutego o godzinie 00:40 na okręcie Dieterichsa odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
„U 525, U 590, U 406 dobrać kurs i prędkość tak ażeby udzielić pomocy, ewentualnie podjąć załogę Staatsa.”.
Dowodzony przez Georga Staatsa U 508 na skutek ataku lotniczego, który miał miejsce 26 lutego odniósł tak ciężkie uszkodzenia, że nie mógł wykonać manewru zanurzenia i w związku z tym poprosił dowództwo o asystę innych okrętów. Tego samego dnia o 19:10 w kwadracie BE 7615 U 406 spotkał się z U 590 z którym rozpoczął wspólne jak się później bezskuteczne poszukiwania U 508, któremu to ostatecznie bez niczyjej pomocy udało się dotrzeć o własnych siłach do bazy. Następnego dnia o 04:00 przebywający aktualnie w kwadracie BE 7521 okręt Dieterichsa rozpoczął marsz w stronę nowego punktu docelowego. Pierwszego marca o 16:55 (kwadrat marynarki BD 3938) nawiązano kontakt wzrokowy z samotnym statkiem ale ewentualny pościg za celem został udaremniony przez zapchany filtr w instalacji podającej paliwo. Dwa dni później 3 marca odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
„U 447, U 229, U 665, U 633, U 641, U 190, U 530, U 642, U 439, U 618, U 757, U 406, U 86 i U 373 utworzą grupę Neuland. Dnia 07.03., godz. 12:00 przebywać w linii rozpoznawczej od AK 6685 do BC 1132.”.
Cztery dni później 7 marca tuż po północy zajęto przypadającą na kwadrat AL 7852 pozycję w w/w linii. Dziesiątego marca o 13:42 na przebywającym aktualnie w kwadracie AK 8649 U 406 odebrano pochodzący z U 336 meldunek o kontakcie w BD 2268 z nieprzyjacielskim konwojem, w którego stronę niezwłocznie się skierowano. Wykrytym nieprzyjacielem był składający się z 60 statków, eskortowany przez jednostki brytyjskiej grupy eskortowej B3 konwój HX.228. Następnego dnia o 05:11 z pomostu poszukującego wroga okrętu Dieterichsa dostrzeżono w kwadracie AK 9885 najpierw łunę pożaru a następnie płonący tankowiec, który wkrótce potem wyleciał w powietrze. W rzeczywistości zauważonym statkiem był nie tankowiec a storpedowany przez U 86 należący do norweskiego armatora Det Bergenske Dampskibsselskap A/S z Bergen frachtowiec Brant County (5.001 ton). O 06:25 po nawiązaniu kontaktu z konwojem i wyjściu na dogodną pozycję Horst Dieterichs zarządził alarm bojowy zamierzając następnie przeprowadzić atak przy pomocy torped FAT. Godzinę później w kwadracie AK 9862 w kierunku jednego ze statków wystrzelono salwę trzech torped, rejestrując wkrótce potem odgłos dwóch trafień w cel, który następnie zniknął w ścianie mgły. Nie mogąc potwierdzić ostatecznych skutków ataku Horst Dieterichs zgłosił zatopienie tankowca o tonażu ca. 8.000 ton, co jednak nie znalazło potwierdzenia po stronie aliantów. O 08:18 z pomostu dostrzeżono cienie jednostki, która wkrótce potem oddaliła się z dużą prędkością (na początku Dieterichs podejrzewał, że to storpedowany przez niego statek). O 10:40 (kwadrat marynarki AK 9925) prowadzący pościg za niedawnym kontaktem oraz konwojem U 406 został zmuszony do alarmowego zanurzenia przez nadlatujący czterosilnikowy samolot. Po wynurzeniu mającym miejsce o 11:38 ponownie podjęto pościg za nieprzyjacielem, którego jednak nie udało się już odnaleźć. Dwa dni później 13 marca odebrano kolejną depeszę z BdU o następującej treści:
„Przerwać operację konwojową. Jako okręty grupy Dränger przebywają: U 373, U 86, U 336, U 440, U 633, U 590, U 441, U 406, U 608, U 333, U 221 i U 610 dnia 15.03. godz. 08:00 w linii rozpoznawczej od AL 4887 do BE 1255.”.
Tego samego dnia na U 406 doszło do awarii sprężarki Junkersa do której naprawy niezbędne były części zamienne. Szesnastego marca o 17:20 (kwadrat marynarki BD 3327) dokonano porównania namiarów na aktualną pozycję okrętu z namiarami uzyskanymi przez U 634. Tego samego dnia o 23:00 na przebywającym aktualnie w kwadracie BD 3273 okręcie Dieterichsa odebrano pochodzący z U 758 meldunek o kontakcie z konwojem, w stronę którego niezwłocznie się skierowano. Meldowanym nieprzyjacielem był składający się z 38 statków, eskortowany przez brytyjską grupę eskortową B4 konwój HX.229. Osiemnastego marca po odebraniu meldunku U 610 o kontakcie z poszukiwanym od dwóch dni konwojem niezwłocznie skorygowano kurs na punkt spotkania z nim. Następnego dnia o 02:20 w kwadracie AK 6988 po stronie sterburty przed dziobem okrętu dostrzeżono niszczyciel, którego śledzenia wkrótce potem się podjęto. Godzinę później nawiązano kontakt z konwojem rozpoczynając następnie manewry mające wyprowadzić okręt na pozycję dogodną do ataku. W trakcie ich trwania o 05:19 doszło do awarii bakburtowego silnika diesla. Dwadzieścia pięć minut później U 406 został wykryty i odpędzony od konwoju przez jeden z okrętów eskorty zidentyfikowany jako niszczyciel. Niezrażony tym niepowodzeniem Horst Dieterichs na jednym tylko silniku kontynuował działania przeciwko konwojowi. O 06:40 doszło do awarii tym razem sterburtowego silnika. O 08:04 wciąż podążający za konwojem U 406 został zapędzony pod wodę przez nieprzyjacielski niszczyciel, gdzie następnie przebywał do 12:40. W trakcie tego pobytu mechanikom udało się ustalić przyczynę defektu obu diesli, która tkwiła w paliwie. O 16:00 w związku z tym problemem przebywający aktualnie w kwadracie AL 4749 okręt Dieterichsa zakończył operację konwojową rozpoczynając marsz do punktu spotkania za zaopatrzeniowcem powiadamiając o tym fakcie dowództwo. Tego samego dnia o 21:07 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
„Dieterichs nie iść do Wolfbauerea lecz dnia 23.03. o świcie w BD 3985 pobrać paliwo na rejs powrotny od Trojera.”.
Dwudziestego marca o 18:54 (kwadrat marynarki AL 4875) kierujący się do punktu spotkania U 406 wymienił się sygnałami rozpoznawczymi z napotkanym U 305. Trzy dni później 23 marca o godzinie 01:15 w kwadracie BC 3955 w szkwale deszczowym doszło do spotkania z U 221 z którego to następnie pomiędzy 04:00 a 08:00 pobrano 15 m3 paliwa. Po przeprowadzeniu o 09:32 trymowania okrętu pożegnano się z U 221 po czym rozpoczęto marsz w kierunku bazy. Następnego dnia podczas zarządzonego przez dowódcę przestrzelania broni przeciwlotniczej o 16:35 doszło do rozerwania się w lufie działka kal. 20 mm pocisku w wyniku którego od odłamków poważnie ranny w lewą rękę został MaschObGfr Kleiner (na skutek tych obrażeń trzeba mu było amputować cztery palce). Dwudziestego dziewiątego marca o godzinie 14:45 w kwadracie BF 8366 na kursie 80˚ dostrzeżono dwa niemieckie dozorowce. Tego samego dnia o 23:05 (kwadrat marynarki BF 9217) pomyślnie wyminięto dwie torpedy zmierzające w stronę okrętu. Następnego dnia o 06:40 w punkcie Gabel doszło do spotkania z eskortą wraz z którą oczekiwano następnie do godziny 08:00 na przybycie U 758. O 10:51 pomiędzy zmierzającymi w kierunku bazy U 406 a U 758 detonowała mina nie czyniąc jednak żadnych szkód. Ponad dwie godziny później po osiągnięciu o 13:05 kwadratu BF 9331 pożegnano się z eskortą rozpoczynając następnie marsz rzeką Żyrondą w stronę Bordeaux, gdzie przybyto o 16:40, kończąc trwający ponad pięć tygodni patrol (36 dni). W trakcie jego trwania przepłynięto 5.232 mile morskie na i 523 mile morskie pod powierzchnią.

Patrol 6 (25.04.1943 – 11.05.1943)
25.04. U 406 pod dowództwem Horsta Dieterichsa o godzinie 10:20 opuścił Bordeaux, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. W trakcie rejsu Żyrondą pomiędzy 12:00 a 13:55 dokonano kalibracji radiostacji i radionamiernika, po czym po dotarciu do jej ujścia o 17:25 spotkano się z mającym pełnić rolę eskorty przerywaczem zagród minowych. O godzinie 20:00 dotarto do punktu Pt. 446 gdzie pomiędzy 23:07 a 23:27 przeprowadzono trymowanie okrętu. W międzyczasie do bazy zawrócił przerywacz zagród minowych a rolę eskorty nad U 406 przejęły trzy trałowce, które następnie eskortowały go do godziny 03:15 dnia 26 kwietnia. Ponad trzy godziny po rozstaniu z eskortą o 06:30 w kwadracie BF 9191 okręt Dieterichsa zszedł w zanurzenie rozpoczynając podwodny marsz przez Biskaje, płynąc kursem 270˚. Trzy dni później 29 kwietnia o godzinie 02:00 (kwadrat marynarki BF 7275) po dostrzeżeniu zbliżającego się snopa reflektora Horst Dieterichs zarządził alarmowe zanurzenie podczas którego trwania za rufą jego okrętu detonowało sześć bomb głębinowych, które na szczęście spowodowały powstanie tylko lekkich uszkodzeń. Tego samego dnia o 10:28 na U 406 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
„Nowo utworzona grupa Drossel. U 607, U 456, U 230, U 659, U 406, U 600, U 89, U 437, U 332 do dnia 30.04. godziny 08:00 utworzyć linię dozoru od BE 9526 do …”.
Głównym celem operującego na zachód od wybrzeży Hiszpanii zgrupowania miały być idące na Morze Śródziemne i z niego nieprzyjacielskie konwoje. Trzydziestego kwietnia po uzyskaniu 01:29 w kwadracie BE 9379 namiaru na zbliżający się kontakt wykonano alarmowe zanurzenie, pozostając następnie pod wodą do 03:29. Następnego dnia o 04:00 osiągnięto wyznaczoną w rozkazie pozycję przypadającą na kwadrat BE 8635, rozpoczynając następnie jej przemierzanie w zanurzeniu. Dwa dni później 3 maja na przebywającym aktualnie w kwadracie BE 9456 U 406 o 14:25 odebrano pochodzący z U 89 meldunek o kontakcie w BE 9528 z wrogim konwojem, w stronę którego pozycji niezwłocznie się skierowano. Meldowanym nieprzyjacielem był składający się z okrętów desantowych do przewozu czołgów konwój. W trakcie marszu w kierunku wroga okręt Dieterichsa aż trzykrotnie wciągu tego samego dnia zmuszony był uciekać pod wodę:
- o 15:19 przed nadlatującym samolotem, pobyt pod wodą do 16:10,
- o 17:47 (kwadrat marynarki BE 9491) przed zbliżającym się kontaktem, pobyt pod wodą do 18:33,
- o 23:13 (kwadrat marynarki BE 9873) przed nadlatującym samolotem, pobyt pod wodą do 00:08 dnia 4 maja.
Niecałe cztery godziny po wynurzeniu o 04:00 w kwadracie CG 1139 z pomostu U 406 dostrzeżono trzy cienie zidentyfikowane jako dozorowce, które następnie wyminięto pozostawiając je za rufą. Dwadzieścia pięć minut później na okręcie Dieterichsa odebrano pochodzącą z dowództwa depeszę nr 0425/4/189 o następującej treści:
„Meldowany 27 statkowy konwój składa się po rozpoznaniu lotniczym z 250 tonowych okrętów desantowych. W dogodnych sytuacjach strzeleckich nastawa na bieg na powierzchni lub Pi 2 tuż pod nią. Konwój Lohmanna prawdopodobnie składa się dużych jednostek.”.
O 05:46 odebrano następną depeszę z dowództwa o następującej treści:
„Drossel według ostatniego rozpoznania właściwy konwój składający się z 10 statków handlowych znajduje się ca. 15 mil morskich na południowy zachód od konwoju okrętów desantowych.”.
Pomimo zarządzonych poszukiwań płynący kursem południowym U 406 do godziny 12:00 kiedy to znalazł się on w kwadracie CG 1435 nie nawiązał kontaktu z wrogiem. Piątego maja tuż po północy okręt Dieterichsa zajął wyznaczoną mu pozycję w zgrupowaniu, która przypadała na kwadrat CG 1749. O 10:30 (kwadrat marynarki CG 1779) na kursie 125˚ dostrzeżono bratni U-boot, którym okazał się być dowodzony przez Zurmühlena U 600. W trakcie manewrów mających wyprowadzić oba okręty na kurs równoległy na skutek wzburzonego morza pomimo zarządzonych przez obu dowódców manewrów U 406 został uderzony w bakburtę na wysokości zbiornika siodłowego przez U 600. Na skutek tej kolizji okręt Dieterichsa doznał przebicia zbiornika tracąc w ten sposób paliwo, które znaczyło jego ślad na powierzchni. Ponieważ przebicia nie można było załatać w morzu Horst Dieterichs postanowił przerwać patrol i wracać do bazy o czym niezwłocznie zameldował dowództwu.
Dziesiątego maja na U 406 odebrano pochodzącą z dowództwa FdU West depeszę o następującej treści:
„Kandler i Dieterichs, wejście z powodu pogody przesunięte o 24 godziny. Eskorta przebywać będzie 11.05 o godzinie 15:00 w Pt.436.”.
Następnego dnia o 15:30 w kwadracie BF 6492 dostrzeżono idący na patrol U 229. Tego samego dnia o 16:49 w punkcie Pt.436 U 406 spotkał się z przerywaczem zagród minowych i U 386, w towarzystwie których o 20:45 osiągnął śluzę w St. Nazaire, kończąc trwający ponad dwa tygodnie patrol (17 dni).

W przerwie pomiędzy patrolami na U 406 przebudowie uległ pomost co wiązało się z zainstalowaniem dodatkowego stanowiska broni przeciwlotniczej.

Patrol 7 (26.06.1943 – 15.09.1943)
26.06. U 406 pod dowództwem Horsta Dieterichsa w ramach jednej z dwóch grup (grupa 1: U 598, U 270 i U 591, eskorta przerywacz zagród minowych Spbr 136 oraz trałowiec M 403 i grupa 2: U 406 i U 662 eskorta M 495 i M 404) o godzinie 09:00 opuścił St. Nazaire kierując się w stronę punktu Pt.436. Zgodnie z otrzymanymi rozkazami podczas tego patrolu Horst Dieterichs miał za zadanie zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na obszarze Środkowego i Południowego Atlantyku. O 15:20 w kwadracie BF 6469 rolę eskorty zewnętrznej nad okrętami objęły dwa trałowce M 28 i M 27. Sześć godzin później po osiągnięciu kwadratu BF 6778 o 21:25 pożegnano się z eskortą a dwadzieścia minut później rozpoczęto trwające do 22:30 próbne zanurzenie oraz trymowanie okrętu. Po jego pomyślnym zakończeniu U 406 wraz z U 662 rozpoczął marsz przez Biskaje schodząc o 23:25 w zanurzenie. Dwudziestego ósmego czerwca na U 406 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
„Otto, Müller, Holtorf, Dieterichs kierować się do kwadratu CG 17.”.
Dwa dni później 30 czerwca odebrano następną depeszę z dowództwa zmieniającą wcześniejszy rozkaz o następującej treści:
„Otto, Müller, Holtorf, Dieterichs kierować się do kwadratu DF 70.”.
Trzeciego lipca przy pomocy U 662 przeprowadzono próby szwankującego detektora Fu.M.B., które doprowadziły do wykrycia, że oba kable nadawania jak i odbioru zostały przecięte. Trzy dni później 6 lipca odebrano kolejną depeszę z BdU o następującej treści:
„Od 9 lipca godziny 10:00 uzupełnią w kwadracie DF 6882 zapasy od Metza: U 195 na marsz powrotny z ekonomiczną prędkością, U 406, U 598, U 604, U 662 i U 591, każdy po 35m3 paliwa i prowiant na 7 dni.”.
Dziewiątego lipca o 10:15 w kwadracie DF 6882 doszło do spotkania z U 598, U 604, U 662 i U 591 a pięć godzin później o 15:18 w DF 6885 z podwodnym tankowcem U 487. Tego samego dnia pomiędzy 16:00 a 23:45 z okrętu Metza pobrano paliwo, olej silnikowy, prowiant oraz jedną sztukę detektora Metox. Następnego dnia o 08:15 w kwadracie DF 6854 U 406 spotkał się z U 195 z którym następnie poszukiwał U 487, z którym to w nocy utracił kontakt. Tego samego dnia pomiędzy 16:30 a 19:45 w kwadracie DF 6883 z podwodnego tankowca pobrano pozostały zapas paliwa. Jedenastego lipca na polecenie dowódcy o 16:30 (kwadrat marynarki DR 1823) przeprowadzono zakończoną pomyślnie próbę wypuszczenia w powietrze pozoratory radarowego Aphrodite. Dziesięć dni później 21 lipca o 08:20 w kwadracie EF 7272 z pomostu okrętu Dieterichsa dostrzeżono cienie samotnej jednostki w której stronę niezwłocznie się skierowano. O 10:35 U 406 zszedł w zanurzenie z zamiarem zaatakowania ściganego celu co początkowo zostało jednak udaremnione przez szkwał deszczowy utrudniający widoczność. Dwadzieścia cztery minuty później o 10:59 (kwadrat marynarki EF 7181) w kierunku statku odpalono salwę dwóch torped, które jednak chybiły celu. Dalszych ataków na nieprzyjacielską jednostkę Horst Dieterichs już nie podejmował ograniczając się jedynie do patrolowania obszaru w którym aktualnie się znajdował. Dwa dni później 23 lipca o godzinie 22:38 (kwadrat marynarki EF 7259) przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu w odległości ca. 800 – 1000 metrów od okrętu peryskopu co spowodowało, że poinformowany o tym fakcie dowódca nakazał zmianę kursu i jak najszybsze oddalenie się z tego rejonu. Dwudziestego szóstego lipca tuż po północy U 406 osiągnął nakazany rejon ataku, przypadający na kwadrat EO 3632. Cztery dni później 30 lipca (kwadrat marynarki EO 5667) przebywający na płytkich wodach uniemożliwiających wykonanie alarmowego zanurzenia okręt Dieterichsa o 05:00 trzykrotne odparł ataki nieprzyjacielskiego czterosilnikowego samolotu, który podczas jednego z nich zdołał zrzucić trzy niecelne bomby głębinowe. Następnego dnia o 04:46 w kwadracie EO 2937 miała miejsce podobna sytuacja, kiedy to tym razem aż siedmiokrotnie odpierano ataki wrogiego samolotu, który podczas nich zdołał zrzucić cztery niecelne bomby głębinowe oraz jedną boję oświetlającą Pierwszego sierpnia przebywający aktualnie w kwadracie EO 3151 U 406 na polecenie dowództwa o 04:00 rozpoczął marsz na spotkanie z U 572, który miał mu przekazać amunicję oraz smar do konserwacji broni przeciwlotniczej. Dwa dni później trzeciego sierpnia o 12:33 (kwadrat marynarki EE 9362) po dostrzeżeniu na kursie 140˚ nadlatującego samolotu pokładowego wykonano alarmowe zanurzenie. Wkrótce potem po uzyskaniu kontaktu akustycznego i wynurzeniu na peryskopową na kursie 80˚ dostrzeżono zygzakujący amerykański krążowniki, którego ze względu na zbyt duży dystans nie można było zaatakować. Tego samego dnia po wynurzeniu odebrano pochodzącą z U 572 depeszę o następującej treści:
„Będę później w nakazanym punkcie spotkania i tylko przez jeden dzień. Kummetat.”.
W południe następnego dnia osiągnięto przypadający na kwadrat EE 9333 punkt spotkania, rozpoczynając poszukiwania U 572. Szóstego sierpnia po bezskutecznych próbach odnalezienia jednostki Kummetata Horst Dieterichs postanowił je zakończyć zamierzając jednocześnie przeprowadzić rekonesans szlaków żeglugowych prowadzących w kierunku Curacao. W tym czasie o czym dowódca U 406 nie wiedział U 572 od dnia 3 sierpnia spoczywał na dnie w kwadracie EE 9574, będąc ofiarą ataku wrogiego samolotu. Dziewiątego sierpnia o 03:25 (kwadrat marynarki EF 4324) z pomostu okrętu Dieterichsa dostrzeżono światła samotnego statku, w którego stronę niezwłocznie się skierowano a który to ostatecznie okazał się być hiszpańskiej bandery frachtowcem o nazwie Mar Rojo. Trzy dni później 12 sierpnia o 02:47 w kwadracie marynarki EF 5750 wymanewrowano zmierzające od strony bakburty dwa ślady torowe torped wystrzelonych przez niezidentyfikowany okręt podwodny. Czterdzieści minut później poprzez zwrot na bakburtę wyminięto cztery kolejne torpedy idące tym razem od strony sterburty. Dwa dni później 14 sierpnia o 08:00 w kwadracie EF 4111 zatrzymano do kontroli ładunku idący z Buenos Aires do Nowego Orleanu argentyński frachtowiec Rio Teuco, który następnie o 10:00 puszczono wolno w dalszą drogę. Godzinę później w związku z faktem, że zapas paliwa spadł do poziomu 57 m3 Horst Dieterichs zarządził rozpoczęcie rejsu powrotnego do bazy. Po południu o 14:09 w kwadracie EF 4245 z pomostu U 406 dostrzeżono sylwetkę samotnego tankowca, w którego stronę niezwłocznie się skierowano, schodząc wkrótce potem pod wodę. Ze względu jednak na zygzakowanie celu nie możliwe było nie tylko wykonanie ataku ale także i wyjście na dogodną do ataku pozycję. O 16:00 Horst Dieterichs zarządził wynurzenie nie podejmując jednak pościgu za celem. Dwie minuty później nawiązano kontakt wzrokowy z kolejnym samotnym statkiem, w którego stronę niezwłocznie się skierowano z zamiarem jego zaatakowania po zapadnięciu zmroku. O 22:10 w trakcie marszu za celem dostrzeżono przed dziobem płynącym kursem przeciwnym drugi statek. Wkrótce potem U 406 zszedł na peryskopową zamierzając przyjrzeć się nowemu kontaktowi, który okazał się być statkiem bandery szwedzkiej. O 23:30 okręt z powrotem pojawił się na powierzchni kontynuując pościg za pierwszym celem, który czterdzieści minut później już 15 sierpnia okazał się także należeć do neutralnego państwa. Dwa dni później 17 sierpnia o 04:00 w kwadracie EF 2159 zatrzymano do kontroli napotkany szwedzki tankowiec Kalmia. Nie wiedząco jak postępować dalej z zatrzymaną jednostką Horst Dieterichs wysłał do dowództwa zapytanie o następującej treści:
„Szwedzki tankowiec Kalmia, z Lizbony do Aruby. Pytanie: zatopić ?.”
Wkrótce potem otrzymano odpowiedź nakazującą dowódcy U 406 puścić statek wolno w dalszy rejs. O 06:20 zgodnie z w/w rozkazem Horst Dieterichs nakazał kapitanowi szwedzkiej jednostki kontynuować dalej rejs a swojemu nawigatorowi ponownie obrać kursu na bazę w St. Nazaire. Dwudziestego sierpnia korzystając z chwili spokoju oraz dobrej pogody w kwadracie DR 4656 pomiędzy 10:06 a 19:10 przeprowadzono na zewnątrz okrętu prace naprawcze, które polegały na usunięciu zacięcia klapy wyrzutni nr II, której nie można było ani do końca zamknąć ani otworzyć. Zanim jednak rozpoczęto owe prace jednemu z ochotników udało się usunąć zapalnik tkwiący w znajdującej się w wyrzutni nr II torpedzie. Po zakończeniu prac pomimo faktu, że w wyrzutni nr II wciąż znajdowała się woda udało się pozbyć tkwiącej w niej torpedy, która podczas głębszego zanurzania mogła nie wytrzymać panującego tam ciśnienia i w związku z tym stanowiła zagrożenie dla okrętu i jego załogi. Następnego dnia po dostrzeżeniu o godzinie 16:40 (kwadrat marynarki DR 2768) nadlatującego samolotu 18:40 wykonano alarmowe zanurzenie pozostając następnie pod wodą do 23:25. Dwudziestego trzeciego sierpnia płynący na powierzchni U 406 o godzinie 15:52 (kwadrat marynarki DF 9782) został znienacka zaatakowany z lotu koszącego bronią pokładową przez nieprzyjacielski myśliwiec. Wkrótce po tym ataku Horst Dieterichs zarządził alarmowe zanurzenie w trakcie którego trwania w momencie kiedy okręt znajdował się na głębokości 15 metrów w jego pokład trafiły dwie bomby zrzucone przez drugi niezauważony samolot. Ponieważ w tym samym czasie do centrali okrętu dotarł fałszywy meldunek o wtargnięciu do jego wnętrza wody Horst Dieterichs zarządził niezwłocznie wynurzenie i obsadzenie działek przeciwlotniczych. Wkrótce po wynurzeniu dostrzeżono dwa krążące w pobliżu samoloty, które obsadzie broni przeciwlotniczej początkowo udawało się trzymać na dystans. O godzinie 16:00 i 16:30 miały miejsce dwa kolejne ataki samolotów zidentyfikowanych jako myśliwce. Na ich skutek zginął I WO Lt.z.S Karl-Achill Breidenstein a MtrGfr Gerhard Wiesmeier został śmiertelnie ranny, poza tym rany odnieśli też dowódca, II WO Glaser i ObGfr Jablinski. O 16:46 w związku z silnym postrzelaniem broni przeciwlotniczej, wykorzystując nadarzający się moment wykonano alarmowe zanurzenie. W trakcie jego trwania w momencie kiedy okręt znajdował się na głębokości A-30 (50 metrów) w jego pobliżu detonowały dwie bomby głębinowe, które spowodowały powstanie nieznacznych uszkodzeń m.in. w instalacjach zanurzania, elektrycznej, silników diesla, broni torpedowej. Większość z tych uszkodzeń niezwłocznie usunięto natomiast nie mogły zostać usunięte uszkodzenia peryskopu, wyrzutni nr V, części działek przeciwlotniczych oraz jednej celi baterii akumulatorów. W godzinach wieczornych tego samego dnia o 23:50 na skutek odniesionych ran zmarł MtrGfr Gerhard Wiesmeier. Prawie dwie godziny później o 01:07 dnia 24 sierpnia Horst Dieterichs zarządził wynurzenie, nakazując jednocześnie swojej załodze przygotowanie się do ceremonii pochowania w morzu poległych członków załogi. O 01:24 i o 02:06 z pełnymi honorami oddano morzu najpierw ciało I WO Lt.z.S Karla –Achilla Bredtensteina a następnie MtrGfr Gerharda Wiesmeiera. Wkrótce potem w związku z faktem, że zarówno dowódca jaki i II WO na skutek odniesionych ran nie byli zdolni do dalszej służby obowiązki dowódcy przejął ObStrm Herman Gerdau. Dwudziestego piątego sierpnia po wykryciu o godzinie 00:25 (kwadrat marynarki DF 9594) cieni dwóch zbliżających się jednostek zidentyfikowanych wkrótce potem jako niszczyciele wykonano alarmowe zanurzenie. Pięć minut później obie nieprzyjacielskie okręty przepłynęły nad pozycją schodzącego na głębokość A+60 (140 metrów) U 406 zrzucając serię sześciu bomb głębinowych. O pierwszej w nocy miał miejsce drugi atak podczas którego częściowo w pobliżu okrętu Dieterichsa (w tym momencie znajdował się on na głębokości 2A+35 tj. 195 metrów) detonowało jedenaście bomb głębinowych. Wkrótce potem Horst Dieterichs doradzający Hermanowi Gerdauowi chcąc wymknąć się przeciwnikowi nakazał wypuszczenie trzech pozoratorów Bold. O ile pierwszy pozorator został wypuszczony bez problemów to dwa następne utknęły w wyrzutni nr VI, której na dodatek w wyniku tego nie można było zamknąć. O 04:07 w związku z oddaleniem się przeciwnika U 406 z powrotem pojawił się na powierzchni ponownie rozpoczynając marsz powrotny do bazy płynąc kursem 135˚. Cztery dni później 29 sierpnia do służby w ograniczonym zakresie (tylko jednej wachty) powrócił II WO, który w międzyczasie zdołał dojść do jako takiego stanu zdrowotnego. Pierwszego września o godzinie 03:10 (kwadrat marynarki CF 7275) z pomostu U 406 dostrzeżono światła położonej na wyspie Santa Maria (archipelag Azorów) latarni na Ponta Castello. Dziewięć dni później 10 września o 02:55 (kwadrat marynarki CG 2244) rozpoczęto marsz drogą Pienninga. Następnego dnia z pomostu okrętu Dieterichsa o 00:45 w kwadracie BF 7889 dostrzeżono mały cień prawdopodobnie U-boota oraz wiele jednostek rybackich, które następnie wyminięto w bezpiecznej odległości. Piętnastego września o 02:00 osiągnięto punkt Morgen, rozpoczynając dwie godziny później trwający do 07:30 podwodny marsz w stronę punktu Pt. 438. O 13:05 w/w punkcie doszło do spotkania U 406 z U 455 a czterdzieści pięć minut później z przerywaczem zaród minowych, w eskorcie którego skierowano się następnie do St. Nazaire, gdzie przybyto o 18:05, kończąc trwający prawie dwanaście tygodni patrol (82 dni). Podczas jego trwania przepłynięto ca. 9.320 mil morskich na i 1.451 pod powierzchnią.

Patrol 8 (08.12.1943 – 18.02.1944)
08.12. U 406 pod dowództwem Horsta Dieterichsa wraz z U 382, U 641 i U 666 o godzinie 16:00 opuścił St. Nazaire, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zwalczać nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Następnego dnia po przeprowadzeniu w kwadracie BF 9126 próbnego zanurzenia, w związku z dostrzeżonymi usterkami U 406 wraz z pozostałymi także mającymi defekty okrętami o 08:41 rozpoczął marsz powrotny do bazy, gdzie przybył 10 grudnia o 17:00. Po zakończeniu napraw 20 grudnia okręt Dieterichsa ponownie opuścił St. Nazaire, by kontynuować przerwany patrol. Dwa dni później 22 grudnia w kwadracie BF 6776 przeprowadzono próbne zanurzenie oraz trymowanie, podczas którego ponownie wykryto defekty w wyniku których U 406 po raz drugi musiał wracać do bazy, gdzie przybył następnego dnia. W pierwszy dzień świąt Bożego Narodzenia okręt Dieterichsa wraz z U 650 o 14:14 po raz trzeci podjął próbę wyjścia na patrol. Następnego dnia o 14:10 w kwadracie marynarki BF 6776 obie jednostki przeprowadziły próbne zanurzenie, podczas którego na obu wykryto defekty w wyniku których musiały one zawrócić do bazy. Dwudziestego siódmego grudnia w związku z silnym zamgleniem U 406 wraz z U 650 pomiędzy 03:15 a 08:00 zmuszony był w kwadracie BF 6517 do postoju na kotwicy. Po poprawie widoczności o 13:39 tego samego dnia obie jednostki osiągnęły St. Nazaire. Dwa dni później 29 grudnia po usunięciu meldowanych defektów oraz uzupełnieniu zapasów U 406, ponownie w towarzystwie U 650 o godzinie 17:00 już po raz czwarty opuścił bazę by udać się na patrol. Jednak i tym razem podczas przeprowadzonego dnia 30 grudnia o godzinie 16:20 w kwadracie BF 6776 próbnego zanurzenia na obu jednostkach wykryto defekty w wyniku których musiały one zawrócić do St. Nazaire, gdzie przybyły w Sylwestra. Piątego stycznia po zakończeniu wszystkich prac U 406 po raz piąty podjął próbę wyjścia na patrol opuszczając o 14:15 St. Nazaire, tym razem w towarzystwie U 281. Tuż przed opuszczeniem bazy na polecenie dowództwa na okręt zostali zaokrętowani specjaliści z zakresu radarów tj. Dr Karl-Heinz Greven oraz jego dwóch asystentów, który mieli przeprowadzić rozpoznanie zakresu radiolokacji. Następnego dnia o 19:45 w kwadracie BF 9115 przeprowadzono próbne zanurzenie oraz trymowanie okrętu, które tym razem potwierdziło jego 100% sprawność. Czternastego stycznia Horst Dieterichs otrzymał z dowództwa polecenie dołączenia do zgrupowania Rügen i obsadzenia przypadającej na kwadrat AL 6943 pozycji. Pięć dni później 19 stycznia odebrano kolejną depeszę z BdU o następującej treści:
„Dieterichs obsadzić AL 6649.”.
Dwudziestego szóstego stycznia po otrzymaniu polecenia dołączenia do nowego zgrupowania Stürmer rozpoczęto marsz w stronę nakazanej pozycji, przypadającej na kwadrat AL 6262. Głównym celem tego oraz kolejnego zgrupowania o nazwie Hinein były meldowane przez zwiad lotniczy konwoje: OS.66/MKS.40 i ON.221. Tego samego też dnia U 406 nadał do dowództwa meldunek o następującej treści:
„Dobre rozpoznanie radiolokacyjne, defekt 3,7 mm. AL 6649.”.
W dniu 3 lutego o godzinie 16:51 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
„Grupy Hinein i Stürmer rozwiązane. Pozostające w tym rejonie okręty utworzą nową grupę. Igel i obsadzą oddalone od siebie o 40 mil morskich pozycje. W kwadracie marynarki AM: U 985 - 1218, U 283 - 1147, U 989 - 1445, U 984 - 1371, U 545 - 1548, U 386 - 1767. W kwadracie marynarki AL: U 549 - 3684, U 406 - 3795, U 714 - 0327, U 271 - 6321, U 547 - 6268, U 212 - 6636, U 666 - 6584, U 731 - 6925, U 441 - 6884, U 764 - 9293, U 571 - 9156, U 281 - 9559, U 650 - 9427, U 709 - 9883, U 963 - 9768, U 256 - 9985.”.
Tym razem głównym celem nowo utworzonych grup były konwoje ONS.29 i ON.223. Trzy dni później 6 lutego o 14:13 odebrano kolejną depeszę z dowództwa o następującej treści:
„Zgrupowanie Igel osiągnąć z ekonomiczną prędkością nowe pozycje. Jako grupa Igel 1: U 985 AE 8956. W kwadracie marynarki AM: U 545 - 1512, U 714 - 1446, U 989 - 2118, U 546 - 1128, U 271 - 1324, U 984 - 1275, U 283 - 1217.”.
W tym też czasie celem grup Igel 1 i Igel 2 był wykryty 6 lutego przez samolot dalekiego zwiadu lotniczego Ju 290 należący do FAGr 5 eskortowany przez Grupę Eskortową B3 i 2 Grupę Wsparcia konwój SL.147/MKS.38. W trakcie operacji przeciwko niemu nie zauważony przez nikogo od północy pozycję okrętów zgrupowania Igel opłynął konwój UC.12 osłaniany przez amerykańską grupę eskortową. Kolejnym konwojami, które pojawiły się w rejonie operowania zgrupowania były: HX.277 i ON.223. Siedemnastego lutego o 18:53 na U 406 odebrano następną depeszę z BdU o następującej treści:
„Jako grupa Hai dnia 18 lutego godzina 18:00 w linii dozoru od BD 3369 do BE 1818 przebywają:
U 441, U 546, U 283, U 549, U 985, U 989, U 406, U 764, U 212, U 734, U 256, U 709, U 424, U 608, U 91, U 603, U 386, U 437, U 264.”.
Głównym celem nowo utworzonej grupy były konwoje ON 224 oraz ONS 29, z których ostatni został wykryty przez samolot zwiadu lotniczego Ju 290. Po południu 18 lutego przebywający w pobliżu konwoju ONS.29 U 406 został wykryty i zmuszony do zanurzenia przez należącą do 10 Grupy Eskortowej brytyjską fregatę HMS Spey, którą wspomagała kolejna HMS Lossie. W wyniku ataków bombami głębinowi wykonanych przez obie jednostki okręt Dieterichsa odniósł tak poważne uszkodzenia, że ten zmuszony był wydać rozkaz wynurzenia. W momencie kiedy U 406 pojawił się na powierzchni obie fregaty otworzyły w jego kierunku ogień, w wyniku którego już na samym początku zginął Horst Dieterichs. Wkrótce potem wysłanej w kierunku U 406 z HMS Spey grupie abordażowej udało się wejść do jego środka, gdzie odnalazła ona a następnie zebrała w centrali tajne dokumenty oraz maszynę szyfrującą, których jednak w związku z szybkim tonięciem okrętu nie zdołała zabrać ze sobą. Po zniknięciu okrętu Dieterichsa pod powierzchnią HMS Spey podniósł z wody najpierw swoją grupę abordażową a następnie 45 członków załogi U 406 (w tym i trzech specjalistów za zakresu radiolokacji) z których czterech zmarło na pokładzie brytyjskiej jednostki na skutek ran odniesionych podczas ostrzału (ich ciała zostały pochowane z honorami w morzu).

Członkowie załogi U 406 polegli w dniu 18.02.1944 (w kolejności alfabetycznej)
Baatz, Fritz MtrGfr. 16.11.1921
Debus, Wilhelm MaschObGfr. 24.08.1922
Dieterichs, Horst KpLt.01.04.42. 01.03.1912
Dressler, Erich MechMt.(T) 10.04.1922
Hartmann, Siegfried. MaschOGfr. 18.04.1922
Heilmann, Leo-Anton MtrGfr. 07.03.1924
Kirchhoff, Gastav-Willi MechOGfr. 08.06.1920
Krämer, Walter-Mathias MtrOGfr 16.08.1922
Niesmann, Wilhelm MaschMt. 27.05.1919
Räuscher, Werner MaschMt. 17.03.1922
Wittek, Gerhard MtrGfr. 04.12.1921

Członkowie załogi U 406 wzięci do niewoli w dniu 18.02.1944 (w kolejności alfabetycznej):
Behrendt, Günther MaschOGfr. 11.03.1923
Boketta, Rudolf FkOGfr. 07.06.1924
Bonk, Heinz MtrOGfr. 17.03.1922
Breuker, Herbert MaschOGfr. 29.11.1921
Clasen, Adolf Lt. 14.02.1923
Dettenrieder, Hans MaschOGfr. 17.11.1920
Estermeier, Alfred MaschGfr. 08.05.1924
Froelich, Gastav-Emil FkGfr. 27.12.1924
Gerdau, Hermann OStrm. 22.07.1918
Greven Dr, Karl-Heinz KpLt.Radar specialist. 18.08.1909
Heimbrecht, Werner Lt.z.S. 17.04.1922
Huppertz, Bruno-Franz-Josef OMaschMt. 01.10.1921
Jung, Erich MechObGfr. 29.08.1922
Kahren, Jakob MaschOGfr 22.12.1922
Kimmel, Kurt-Alfred MtrOGfr. 16.10.1924
Koch, Richard OMasch. 25.10.1918
Kohnke, Richard MaschGfr. 10.04.1924
Kron, Werner OMasch. 17.08.1919
Kunze, Gerhard OFkMt. 16.10.1920
Mayr, August OBtsMt. 26.04.1919
Meyer, Hans-Jürgen OFkMt. 02.03.1919
Müller, Walter OMaschMt. 15.07.1918
Oehrle, Herbert MtrGfr. 26.05.1924
Pöhler, Heinz MtrOGfr. 30.08.1921
Reidel, Gerhard MtrOGfr. 13.06.1924
Riepl, Simon MaschGfr. 22.03.1923
Rölicke, Werner MaschGfr. 15.12.1924
Rossmeissl, Franz FkOGfr. 12.02.1923
Russek, Norbert MaschOGfr. 18.11.1922
Säck, Rudolf FkOGfr. 06.12.1923
Sauer, Rudolf MtrOGfr. 17.06.1921
Schmidt, Wilhelm MaschOGfr 14.01.1919
Schnitter, Erhard MaschGfr. 17.09.1923
Schulz, Paul OBtsMt. 27.06.1919
Schulze, Walter OMaschMt. 05.07.1919
Schwanitz, Heinz MtrOGfr. 12.01.1922
Trapp, Hans MtrOGfr. 04.04.1920
Weitz, Heinz OLt.ing.LI. 23.12.1921
Werner, Karl MaschOGfr. 07.12.1923
Zwaka, Walter OBtsMt. 03.11.1917

Bibliografia:
http://uboat.net
http://www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 7 KTB U 375 - U 435
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1