U-376 Typ VIIC

Stocznia: Howaldtswerke AG, Kiel-Gaarden
Nr zamówienia: 7
Zamówienie: 16.10.1939
Położenie stępki: 03.04.1940
Wodowanie: 10.07.1941
Wcielenie do służby: 21.08.1941
Nr pocztowy: M 03 110

Przebieg służby:
21.08.1941 - 01.03.1942 - 6 Flotylla U-bootów, Danzig (szkolenie załogi)
01.03.1942 - 30.06.1942 - 6 Flotylla U-bootów, St. Nazaire (okręt bojowy)
01.07.1942 - 28.02.1943 - 11 Flotylla U-bootów, Bergen (okręt bojowy)
01.03.1943 - 13.04.1943 - 3 Flotylla U-bootów, La Pallice (okręt bojowy)
13.04.1943 - Uznany za zaginiony po tej dacie.

Dowódcy:
21.08.1941 - 13.04.1943 - OL ~ KL Friedrich-Karl Marks

Odbyte patrole bojowe: 8

Zatopione/uszkodzone statki handlowe:2 (10.146 ton)/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

11.03.1942 U-376 pod dowództwem Friedricha-Karla Marksa wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem udać się do bazy na wyspie Helgoland, gdzie przybył następnego dnia.

Patrol 1 (15.03.1942 - 01.04.1942)
15.03. U-376 pod dowództwem Friedricha-Karla Marksa wypłynął z bazy na wyspie Helgoland, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. Friedrich-Karl Marks operował przeciwko konwojowi QP 9, który wypłynął w dniu 21 marca z Kolafjord a następnie w ramach grupy "Ziethen"przeciwko PQ 13, który opuścił Islandię 20 marca. Dnia 29 marca U-376 odnalazł o godzinie 13:11 i uratował ośmiu rozbitków z zatopionego przez krążownik HMS Trindad niszczycila Z 26. niestety wkrótce po znalezieniu wszyscy rozbitkowie zmarli na skutek wychłodzenia organizmu.Następnego dnia Friedrich-Karl Marks nawiązał kontakt z konwojem PQ 13 i w przeprowadzonym o godzinie 08:07 w kwadracie marynarki AC 8533 ataku, storpedował i uszkodził brytyjski frachtowiec Induna (5.086 ton). Uszkodzona jednostka pozostawiona za konwojem została o godzinie 09:39 dobita przez U-376. W dniu 01.04. U-376 wpłynął do bazy w Kirkenes, kończąc trwający ponad dwa i pół tygodnia patrol.

Patrol 2 (07.04.1942 - 20.04.1942)
07.04. U-376 pod dowództwem Friedricha-Karla Marksa wypłynął z bazy w Kirkenes, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. Friedrich-Karl Marks operował przeciwko konwojowi PQ-14, który 8 kwietnia wypłynął z Islandii. W dniu 17.04. U-376 bezskutecznie zaatakował trzema torpedami osłaniający konwój PQ 14, brytyjski krążownik Edinburgh. Dnia 20.04. U-376 wpłynął do bazy w Kirkenes, kończąc trwający prawie dwa tygodnie patrol.

Patrol 3 (29.04.1942 - 06.05.1942)
29.04. U-376 pod dowództwem Friedricha-Karla Marksa wypłynął z bazy w Kirkenes, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. Friedrich-Karl Marks operował przeciwko konwojowi PQ 15, który w dniu 26 kwietnia wypłynął z Islandii a następnie przeciwko QP 11, który 28 kwietnia wypłynął z Murmańska. W dniu 06.05. U-376 wpłynął do bazy w Kirkenes, kończąc trwający ponad jeden tydzień patrol.

07.05.1942 U-376 pod dowództwem Friedricha-Karla Marksa wypłynął z bazy w Kirkenes, by zgodnie z rozkazem udać się do bazy w Bergen, gdzie przybył 13.05.1942.

Patrol 4 (07.06.1942 - 15.07.1942)
07.06. U-376 pod dowództwem Friedricha-Karla Marksa wypłynął z bazy w Bergen, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. W pierwszej części patrolu Friedrich-Karl Marks otrzymał zadanie zbadania zasięgu granicy lodu, aby ustalić przypuszczalną trasę konwoju PQ 17. Po wykryciu w dniu 1 lipca PQ 17, U-376 został przydzielony do grupy "Eisteufel", która miał atakować konwój. W dniu 10 lipca Friedrich-Karl Marks zatopił o godzinie 03:07 w kwadracie marynarki AC 9843, uszkodzony poprzedniego dnia przez Luftwaffe, amerykański frachtowiec Hoosier (5.060 ton), należący do rozwiązanego w dniu 4 lipca konwoju PQ 17. W dniu 15.07. U-376 wpłynął do bazy w Narwiku, kończąc trwający ponad pięć i pół tygodnia patrol.

18.07.1942 U-376 pod dowództwem Friedricha-Karla Marksa wypłynął z bazy w Narwiku, by zgodnie z rozkazem udać się do bazy w Bergen, gdzie przybył 20.07.1942.

23.07.1942 U-376 pod dowództwem Friedricha-Karla Marksa wypłynął z bazy w Bergen, by zgodnie z rozkazem udać się do bazy w Wilhelmshaven, gdzie przybył 27.07.1942.

27.09.1942 U-376 pod dowództwem Friedricha-Karla Marksa wypłynął z bazy w Wilhelmshaven, by zgodnie z rozkazem udać się do bazy w Kiel, gdzie przybył 28.09.1942.

22.10.1942 U-376 pod dowództwem Friedricha-Karla Marksa wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem udać się do bazy w Bergen, gdzie przybył 25.10.1942.

31.10.1942 U-376 pod dowództwem Friedricha-Karla Marksa wypłynął z bazy w Bergen, by zgodnie z rozkazem udać się do bazy w Skjomenfjord, gdzie przybył 03.11.1942.

Patrol 5 (05.11.1942 - 08.12.1942)
05.11. U-376 pod dowództwem Friedricha-Karla Marksa wypłynął z bazy w Skjomenjord, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. W dniu 08.12. U-376 wpłynął do bazy w Narwiku, kończąc trwający ponad cztery tygodnie patrol.

10.12.1942 U-376 pod dowództwem Friedricha-Karla Marksa wypłynął z bazy w Narwiku, by zgodnie z rozkazem udać się do bazy w Bergen, gdzie przybył 13.12.1942.

Patrol 6 (26.01.1943 - 28.01.1943)
26.01. 31.10.1942 U-376 pod dowództwem Friedricha-Karla Marksa wypłynął z bazy w Bergen, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Następnego dnia płynący na powierzchni okręt Friedricha-Karla Marksa został zaatakowany w kwadracie marynarki AF 76 przez niezidentyfikowany samolot. Na skutek ataku kilku członków załogi U-376 zostało rannych, zmuszając Friedricha-Karla Marksa do powrotu do bazy. W dniu 28.01. U-376 wpłynął do bazy w Bergen.

Patrol 7 (30.01.1943 - 13.03.1943)
30.01. U-376 pod dowództwem Friedricha-Karla Marksa wypłynął z bazy w Bergen, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. W dniu 31 stycznia o godzinie 00:57 został zmyty za burtę i zaginął 3 WO - ObStm Heinz Richter. Friedrich-Karl Marks powrócił do Bergen, aby uzupełnić stan załogi i jeszcze tego samego dnia wypłynął aby kontynuować patrol. Od 18 lutego U-376 w ramach grupy "Neptun" operował na południowy-zachód od Islandii przeciwko konwojom HX 226, SC 120, HX 227 oraz ON 168. W dniu 27 lutego Friedrich-Karl Marks nawiązał kontakt z konwojem HX 227 wykonując bezskuteczny atak na płynące w nim statki. Dnia 13.03. U-376 wpłynął do bazy w La Pallice, kończąc trwający ponad sześć tygodni patrol.

Patrol 8 (06.04.1943 - 13.04.1943)
06.04. U-376 pod dowództwem Friedricha-Karla Marksa wypłynął z bazy w La Pallice, by zgodnie z rozkazem eskortować do hiszpańskiego poru Vigo wracający z dalekiego wschodu łamacz blokady Irene. Kiedy statek został przechwycony przez brytyjski szybki stawiacz min HMS Adventure, Friedrich Karl Marks tak jak dowódcy trzech innych U-bootów (U-128, U-176 i U-262) otrzymał z dowództwa rozkaz odnalezienia i uratowania rozbitków z tego statku. W dniu 12 kwietnia po fiasku z akcją ratunkową rozbitków z Irene U-376 otrzymał z dowództwa rozkaz by wraz z U-262 udać się pobliże kanadyjskiej wyspy Księcia Edwarda, aby w ramach operacji Elster zabrać oczekujących na ewakuację uciekinierów z obozu jenieckiego Camp 70*. Na wody kanadyjskie okręt Friedricha-Karla Marksa jednak nie dotarł a dowództwo pozbawione jakiejkolwiek wiadomości od niego uznało po 13 kwietnia U-376 za zaginiony.

Członkowie załogi U-376 uznani za zaginionych po 13.04.1943 (W kolejności alfabetycznej):
1.) Bathke Otto (BtsMt) 09.01.1920
2.) Beissmann Johann (ObGfr) 02.03.1921
3.) Broszeit Johann (MaschGfr) 04.05.1924
4.) Dewald Günther (Fahnr.ing) 24.11.1923, Crew of V/1941
5.) Fischer Gerhard (MaschOGfr) 10.10.1921
6.) Fischerworring Ludwig-Wilhelm (MechGfr) 19.08.1923
7.) Frank Eduard (ObGfr) 25.06.1924
8.) Fröhlich Walter (MaschGfr) 13.04.1922
9.) Fromme Wilhelm (MaschMt) 29.01.1918
10.) Gabriel Karl-Heinz (OFahnr.z.S) 10.06.1923
11.) Gross Rolf-Heinrich (MaschMt) 01.08.1922
12.) Grotevendt Fritz (OFahnr.z.S) 18.04.1924, Crew of V/1941
13.) Hebel Hermann (MaschGfr) 26.08.1922
14.) Heims Siegfried-Hans-Reinh (OLt.z.S) 17.02.1919, Crew of 1938
15.) Hintze Walter (MaschMt) 25.11.1921
16.) Höhne Hilmar (MaschOGfr) 29.11.1922
17.) Hübner Willi (OMaschMt) 02.07.1919
18.) Klegräfe Heinrich (OMasch) 21.11.1914
19.) Kloninger Otto (MtrOGfr) 23.08.1921
20.) Kloss Ernst-Otto (MtrOGfr) 08.08.1921
21.) Kohl Alfred (MtrOGfr) 16.10.1920
22.) Kugel Karl (MtrGfr) 18.10.1924
23.) Kutzner Albert (MtrOGfr) 15.09.1920
24.) Lehmann Berthold (MtrGfr) 30.09.1924
25.) Lehmann Rudolf (OMaschMt) 02.11.1919
26.) Leissner Gerhard (OMasch) 09.06.1914
27.) Lubitz Hans (MtrOGfr) 06.08.1920
28.) Machemehl Heinz (MaschOGfr) 23.12.1921
29.) Marks Friedrich-Karl (KpLt) 05.06.1914Crew of 1934
30.) Münch Hermann (Maat) 26.03.1921
31.) Nagler Gerhard (Gfr) 17.12.1923
32.) Neja Franz (Gfr) 27.02.1924
33.) Podwalski Hans (ObGfr) 09.03.1922
34.) Reelfs Rudolf (KpLt.ing) 23.02.1917, Crew of 1937a
35.) Richter Heinz-Karl (ObMt) 16.10.1919
36.) Riemann Willi (OStrm) 08.12.1916
37.) Rosenberger Alfred (ObMt) 28.02.1917
38.) Säck Kurt (ObGfr) 14.02.1923
39.) Scherer Erwin (Maat) 05.02.1922
40.) Schröter Kurt (Gfr) 17.12.1923
41.) Schröter Max (ObGfr) 18.12.1922
42.) Schwarzmeier Nikolaus (ObMt) 05.12.1919
43.) Seifert Johannes (Maat) 27.09.1918
44.) Stey Hermann (Gfr) 18.10.1923
45.) Streichau Horst (ObGfr) 13.08.1922
46.) Vollmering Hans-Werner (OFahnr) 10.08.1921
47.) Weiler Hans (ObGfr) 21.07.1923

Przypisy:
* Plan operacji został opracowany przez jeńców z obozu Camp 70 położonego koło miasta Federiction. Polegał on na tym, ze jeńcy potajemnie wymkną się z obozu a następnie dotrą do oddalonego o 180 km wybrzeża, skąd na skradziony łodziach przepłyną przez cieśninę Northumberland na słabo zaludnioną wyspę Księcia Edwarda, aby zaczekać na umówionego U-boota. Plan akcji został przesłany do Niemiec tajnym szyfrem w listach zaadresowanych do rodzin. Dönitz oraz jego sztabowcy zaakceptowali plan nadając mu nazwę operacja Elster. Termin ewakuacji, pierwszy tydzień maja został przesłany tajnym szyfrem na kartkach pochodzących od rodzin. Prawdopodobnie próba dokonania ucieczki została wykryta przez Kanadyjczyków, bowiem żaden jeniec nie dotarł na umówione miejsce ewakuacji.

Bibliografia:
http://uboat.net
http://www.ubootwaffe.net
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
Blair Clay "Hitlera Wojna U-bootów" tom II

W książce M. Konarskiego "304 Squadron" natrafiłem na informację, która może mieć związek z "U 376". Otóż mowa w niej o ataku przeprowadzonym przez polską załogę dowodzoną przez F/O Kołodziejskiego (na Wellingtonie "H" , R 1657) w dniu 9 kwietnia 1943 r. na zanurzony okręt podwodny, którego wysunięty peryskop (i ślad jaki na morzu robił) został zauważony przed atakiem. Po zrzucie bomb głębinowych na wykryty cel nie ustalono (do dziś), jaki był efekt tego ataku, ale czasowo szczególnie pasuje do momentu, gdy "U 376" zaginął (określano, że pomiędzy 6 a 13 kwietnia). Podawano dawniej wersję, że U-boota zatopił Welllington ze 172. Dywizjonu RAF za zachód od Nantes w dniu 10 kwietnia (czyli dzień po opisanym wyżej przeze mnie ataku), wyjaśniło się jednak, że celem ataku był wtedy U 465, który został uszkodzony.