1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U 361 Typ VIIC

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 2 • Strona 1 z 1

U 361 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 19.01.07, 16:52

U 361 Typ VIIC - historia poprawiona i rozszerzona

Stocznia: Flensburger Schiffsbau Gesellschaft, Flensburg
Nr zamówienia: 480
Zamówienie: 07.12.1940
Położenie stępki: 12.09.1941
Wodowanie: 09.09.1942
Wcielenie do służby: 18.12.1942
Nr pocztowy: M 49 274

Przebieg służby:
18.12.1942 – 29.02.1944 – 8 Flotylla U-bootów, Danzig (szkolenie załogi)
01.03.1944 – 17.07.1944 – 11 Flotylla U-bootów, Bergen (okręt bojowy)
17.07.1944 – Zatopiony na zachód od Narwiku (pozycja 68.35N, 06.00E) przez brytyjski samolot Catalina z 210/Y Sqn RAF.

Dowódcy:
18.12.1942 – 17.07.1944 – OL ~ KL Hans Seidel

Odbyte patrole bojowe: 3

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0/1
- 17.07.1943 - brytyjska łódź latająca Catalina z 210/Y Sqn RAF

Patrol 1 (22.02.1944 – 27.03.1944)
22.02. U 361 pod dowództwem Hansa Seidela wraz z U 959 i U 1061 o godzinie 08:00 opuścił Kiel, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się po dalsze rozkazy do bazy w Bergen. Półtorej godziny później trzy okręty podwodne spotkały się rucie 15 z trałowcem M 303, w eskorcie którego skierowały się następnie w stronę Dużego Bełtu. Następnego dnia w celu wymiany składu eskorty o godzinie 16:27 zawinięto do bazy w Kristiansand, którą wraz z U 959 i U 1061 oraz w eskorcie trałowca M 469 i dozorowca V 5303 opuszczono o 18:30. Jeszcze tego samego dnia o 20:10 zawinięto na nocleg do Haugesund, które wraz z U 959 i U 1061 oraz w eskorcie trałowca M 411 opuszczono dwudziestego czwartego lutego w godzinach porannych. Tego samego dnia o 15:15 dotarto do bazy w Bergen, gdzie na U 361 przystąpiono do uzupełniania zapasów. Następnego dnia po zakończeniu wszystkich prac okręt Seidela wraz z U 959 i U 1061 oraz w eskorcie patrolowca Unitas o godzinie 15:32 opuścił Bergen obierając kurs na Hellisöy. Podczas pobytu w tamtejszej bazie Hans Seidel odebrał też rozkazy nakazujące mu zwalczenie podczas tego patrolu wrogiej żeglugi na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. O 18:49 po osiągnięciu kwadratu AN 2421 Unitas zawrócił do bazy zaś pozostałe okręty rozpoczęły indywidualny marsz w stronę swoich punktów docelowych. Dwudziestego siódmego lutego ze względu na fatalne warunki pogodowe (sztorm) przebywający w kwadracie AF 8175 okręt Seidela zszedł w zanurzenie rozpoczynając trwający do 05:55 podwodny marsz (w wyniku w/w aury zanim schowano się pod wodą od uderzenia fali obrażeń doznał jeden z przebywających na pomoście wachtowych, który wybił sobie ząb i mocno rozciął dolną wargę). Dwa dni później 29 lutego na U 361 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
Seidel i Weitz dołączyć jako nr 5 i 6 do grupy Boreas.”.
Głównym celem w/w grupy był konwój JW.57, który w dniu 20 lutego opuścił wody Loch Ewe. Drugiego marca o 12:00 osiągnięto wyznaczoną pozycję przypadającą na kwadrat AC 4922, rozpoczynając następnie jej patrolowanie, które było mocno utrudnione przez fatalne warunki pogodowe (w ich wyniku uszkodzeniu uległa antena radioodbiornika, której nie można było przy pomocy dostępnych na pokładzie środków naprawić). Czwartego marca o godzinie 06:51 (kwadrat marynarki AC 4675) na U 361 odebrano pochodzący z U 472 sygnał alarmowy, po czym po przeanalizowaniu dystansu dzielącego obie jednostki o 07:10 ruszono w stronę jego pozycji (kwadrat marynarki AC 6483). Siedem minut później wykonano alarmowe zanurzenie przed nadlatującym wodnosamolotem, pozostając następnie pod wodą do 08:20. O godzinie 09:02 (kwadrat marynarki AC 4685) okręt Seidela spotkał a następnie wymienił się sygnałami rozpoznawczymi z U 716. Niecałe półgodziny później osiągnięto pozycje z meldunku U 472, rozpoczynając następnie jej przeczesywanie. O 10:00 w stronę dostrzeżonego przez wachtowych nadlatującego samolotu otworzono ogień zaporowy, który przerwano wkrótce po tym jak zidentyfikowaniu go jako Do 24. Dwadzieścia siedem minut później (kwadrat marynarki AC 4656) wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi z napotkanym U 737. W godzinach wieczornych o 20:00 Hans Seidel przerwał poszukiwania U 472, który o czym on nie wiedział około godziny 07:40 poszedł na dno w kwadracie AC 4646. Dwadzieścia jeden minut później odebrano rozkaz rozpoczęcia operacji konwojowej, przeciwko konwojowi powrotnemu RA.57, który dnia 2 marca opuścił Murmańsk. Piątego marca na U 360 odebrano pochodząca z FdU depeszę o następującej treści:
Nowy podział:
Grupa Boreas: U 307, U 315, U 361, U 959.
Grupa Taifun: U 737, U 703, U 278, U 973.
Grupa Orkan: U 366, U 674, U 990, U 288.
”.
Następnego dnia o godzinie 00:35 zajęto przypadającą na kwadrat AB 8392 pozycję w linii dozoru. Ponad dziewięć godzin później o 09:45 (kwadrat marynarki AB 8569) U 360 nawiązał kontakt wzrokowy z przebywającymi na kursie 240˚ dwoma niszczycielami, o których zameldowano dowództwu. O 10:11 (kwadrat marynarki AB 8569) okręt Seidela został zmuszony do alarmowego zanurzenia i pobytu pod wodą do 11:19 przez nieprzyjacielski samolot bazujący na lądzie. Po południu o 13:58 (kwadrat marynarki AB 8584) uzyskano przelotny kontakt z płynącym kursem południowym nieprzyjacielskim niszczycielem. Następnego dnia na U 361 odebrano kolejna depeszę FdU o następującej treści:
Nowe rejony ataku obsadzą od AB 7654 do 2248: U 973, U 307, U 361, U 959, U 278, U 956, U 990, U 288, U 366. Za dni płynąć w zanurzeniu, wynurzać się tylko jeden raz w celu uchwycenia namiaru.”.
Ósmego marca o godzinie 04:30 osiągnięto wyznaczony rejon, przypadający na kwadrat AB 7931. W dniu 22 przebywający w kwadracie AB 8472 okręt Seidela o godzinie 03:51 wymienił się sygnałami rozpoznawczymi z napotkanym U 307. Następnego dnia o 22:00 osiągnięto nową pozycję przypadającą na kwadrat AB 8428. Trzy dni później 26 marca tuż po północy na polecenie dowództwa przebywający w kwadracie AB 8428 okręt Seidela rozpoczął marsz powrotny do bazy. Następnego dnia o 04:20 w kwadracie AB 9897 spotkano się z także wracającym U 990, z którym następnie wspólnie kontynuowano dalszy marsz. Ponad dwie godziny później o 06:25 zawinięto do Harstad, gdzie na pokład przyjęto pilota po czym via Lödingen skierowano się do Ramsund, gdzie przybyto o 10:37. Po zdaniu na brzeg posiadanych na pokładzie torped T-V o godzinie 13:04 U 361 opuścił tamtejszą bazę, po czym obrał kurs na Narwik, gdzie przybył o 15:24, kończąc trwający prawie pięć tygodni patrol (33 dni). W trakcie jego trwania przepłynięto 3.401 mil morskich na i 679 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 2 (31.03.1944 – 24.04.1944)
31.03. U 361 pod dowództwem Hansa Seidela o godzinie 10:28 wypłynął z bazy w Narwiku, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. O 15:25 zawinięto do bazy w Ramsund, gdzie na pokład pobrano trzy torpedy akustyczne T-V, po czym ponad trzy godziny później o 18:50 wraz U 990 ruszono w dalszą drogę kierując się do Lödingen, do którego dotarto o 21:50. Tuż po północy po przyjęciu na pokład miejscowego pilota ruszono przez Tjeldsund w kierunku Harstad, gdzie przybyto o 02:55. Czterdzieści minut później po zdaniu na brzeg pilota obie jednostki opuściły bazę kierując się następnie w stronę wyznaczonej im pozycji wyjściowej, znajdującej się w kwadracie AB 6640. Tego samego dnia na U 361 i U 990 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
Seidel i Nordheimer dołączyć jako nr 6 i 7 do grupy Blitz.”.
Głównym celem w/w grupy był konwój JW.58, który w dniu 27 marca opuścił wody Loch Ewe. Drugiego kwietnia o godzinie 07:35 (kwadrat marynarki AB 6375) nawiązano kontakt wzrokowy z dwoma niszczycielami o których zameldowano dowództwu. O 09:03 (kwadrat marynarki AB 6385) z pomostu U 361 na kursie 300˚ dostrzeżono białą rakietnicę, która według Hansa Seidela mogła być wystrzelona przez wrogi samolot, który oznaczał w ten sposób pozycję kontaktu z okrętem podwodnym. Tuż przed południem o 11:44 (kwadrat marynarki AB 6393) wykonano alarmowe zanurzenie przed nadlatującym samolotem. O 12:23 płynący od siedemnastu minut z powrotem na powierzchni okręt Seidela odparł trzy próby ataku wrogiego samolotu pokładowego zidentyfikowanego jako Swordfish. Siedem minut później wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu zbliżającego się okrętu nawodnego zidentyfikowanego jako niszczyciel przed którym schowano się pod wodę wykonując alarmowe zanurzenie. Wkrótce potem wroga jednostka przystąpiła do wykonywania ataków bombami głębinowymi, które według opinii dowódcy U 361 były dobrze wycelowane, co z kolei zmusiło go do wydania rozkazu zejścia na głębokość 2A+20 (180 metrów). Po odpłynięciu napastnika o 17:07 U 361 z powrotem znalazł się na powierzchni. Dwadzieścia siedem minut później o 17:34 (kwadrat marynarki AC 4411) na okręcie Seidela doszło do awarii sterburtowego silnika. O 17:40 po raz kolejny musiano uciekać pod wodę, gdzie pozostano do 21:24 tym razem przez wrogi samolot zidentyfikowany jako Swordfish. Jeszcze tego samego dnia o godzinie 23:05 w kwadracie AC 4416 U 361 spotkał a następnie wymienił się sygnałami rozpoznawczymi z U 990. Trzeciego kwietnia około godziny 15:00 (kwadrat marynarki AC 4410) mechanikom udało się usunąć usterkę przywracając sterburtowemu silników ponowną sprawność. Następnego dnia o 20:30 (kwadrat marynarki AC 5866) podjęta przez U 361 próba zatopienia dryfującego kutra przez trafienie go z broni pokładowej na wysokości jego linii wodnej zakończyła się niepowodzeniem. Niecałą godzinę później o 21:21 uzyskano przelotny kontakt wzrokowy z przebywającym w pobliżu innym U-bootem. Piątego kwietnia o godzinie 12:45 na okręcie Seidela odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
Nowa kolejność w linii dozoru AC 2778 do 5448. U 312, U 313, U 354, U 315, U 716, U 739, U 711, U 361.”.
Głównym celem zgrupowania, które nosiło nazwę Keil w najbliższych dniach miał być awizowany przez dowództwo konwój powrotny, którym był RA.58, który w dniu 7 kwietnia opuścił wody Kolafjordu. Ponad trzy godziny później o 16:00 osiągnięto przypadającą na kwadrat AC 5448 wyznaczoną w ostatnim rozkazie pozycję. W tym czasie wykryto też 20 cm pęknięcie wyrzutni nr III, którą w związku z tym wyłączono z dalszego użytkowania podczas tego patrolu. Następnego dnia o godzinie 02:00 U 361 zajął nową pozycję w linii dozoru, która przypadała na kwadrat AC 4578. Siódmego kwietnia o 10:13 w kwadracie AC 4572 doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z U 739. Dwa dni później 9 kwietnia o 10:56 na kursie 20˚ dostrzeżono odległą o ca. 15 mil morskich chmurę dymu, która według opinii dowódcy mogła pochodzić od płynącego kursem południowym bratniego okrętu podwodnego. Niecałą godzinę później o 11:53 U 361 spotkał a następnie wymienił się sygnałami rozpoznawczymi z wracającym do Narwiku U 315. Tego samego dnia o 13:55 osiągnięto przypadającą na kwadrat AB 6662 nową pozycję w linii dozoru. Dziesiątego kwietnia o 00:16 (kwadrat marynarki AB 6661) przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu na kursie 50˚ cienia jednostki, którą uznano za bratni U-boot. Ze względu na możliwość przebywania w pobliżu konwoju Hans Seidel wstrzymał się z nadaniem jakichkolwiek sygnałów, podejrzewając że ma do czynienia z okrętem Mangolda. Czternaście minut później dotychczas brany za okręt podwodny cień okazał się być wrogim niszczycielem, który o 00:34 otworzył w kierunku U 361 ogień z dział. Po wykonaniu przez okręt Seidela zwrotu z wyrzutni rufowej w kierunku napastnika wystrzelono torpedę akustyczną T-V, po czym przeprowadzono alarmowe zanurzenie. Po 2 minutach i 22 sekundach na przebywającym pod wodą okręcie zarejestrowano odgłos detonacji. Wkrótce potem rozpoczął się kontratak niedoszłej ofiary, do której niebawem dołączyły dwie kolejne jednostki. Choć o 02:26 (kwadrat marynarki AB 6661) hydroakustyk zameldował ostatni kontakt z nieprzyjacielem U 361 pozostał jeszcze pod wodą do godziny 05:02. Ze względu na brak jakichkolwiek meldunków o kontakcie z konwojem Hans Seidel uznał, że miał do czynienia z przepływającym w pobliżu zespołem niszczycieli. Jedenastego kwietnia (kwadrat marynarki AB 6644) w związku z odebranym meldunkiem U 739 o kontakcie w kwadracie AB 6589 płynącym kursem 70˚ konwojem Hans Seidel nakazał rozpocząć operację przeciwko niemu. Czterdzieści minut później o 12:00 ze względu na brak jakiegokolwiek kontaktu z wrogiem zakończono jego poszukiwania. Tego samego dnia o 17:48 w kwadracie AB 8470 doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z U 636. Trzy dni później 14 kwietnia tuż po północy osiągnięto nową pozycję w linii dozoru, która przypadała na kwadrat AB 8785. Szesnastego kwietnia na U 361 doszło do poważnej awarii sprężarki Junkersa, której nie można było usunąć dostępnymi na pokładzie środkami. Dwa dni później o 17:00 na przebywającym w kwadracie AF 2123 okręcie Seidela odebrano polecenie przesunięcia własnego rejonu ataku o 30 mil morskich w kierunku NNW. Następnego dnia o 09:00 (kwadrat marynarki AB 8716) osiągnięto północno – zachodnią granicę własnego sektora. Dwudziestego trzeciego kwietnia na U 361 doszło do defektu sprężarki silników elektrycznych, której także nie można było usunąć dostępnymi na pokładzie środkami, w związku z czym Hans Seidel zarządził marsz powrotny. Następnego dnia o 11:15 zawinięto do bazy w Harstad, którą po uprzednim podjęciu na pokład miejscowego pilota opuszczono kwadrans później kierując się via Lödingen do Ramsund, gdzie przybyto o 15:22. Po zdaniu w tamtejszej bazie na ląd dwóch posiadanych na pokładzie torped akustycznych T-V o 16:30 U 361 ruszył w dalszą drogę do Narwiku, gdzie przybył o 18:50, kończąc trwający ponad trzy tygodnie patrol (24 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 3.511 mil morskich na i 295 mil morskich pod powierzchnią.

26.04.1944 U 361 pod dowództwem Hansa Seidela o godzinie 09:30 opuścił Narwik, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się na remont generalny do położonej w Trondheim stoczni, gdzie przybył dwa dni później 28 kwietnia o 17:30.

23.06.1944 U 361 pod dowództwem Hansa Seidela wraz z U 636 w eskorcie trałowca M 401 po zakończonym remoncie o godzinie 10:00 opuścił Trondheim, kierując się w stronę Frohavet. Po osiągnięciu o 16:50 punktu HA 1 eskorta zawróciła do bazy zaś oba okręty rozpoczęły samotny marsz w kierunku północnym. Tego samego dnia na obu jednostkach odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
Seidel i Schendel, wejść przez Vestfjord do Narwiku. Prędkość marszowa.”.
Dwudziestego piątego czerwca zgodnie z otrzymanymi rozkazami U 361 o godzinie 12:45 wpłynął do bazy w Narwiku.

Patrol 3 (27.06.1944 – 17.07.1944)
27.06. U 361 pod dowództwem Hansa Seidela godzinie 08:00 opuścił Narwik, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. Zanim jednak skierowano się do wyznaczonego rejonu zawinięto najpierw do Bogenbucht, gdzie zacumowano przy burcie zaopatrzeniowca Kärnten, z którego pobrano paliwo, po czym o 11:30 wraz U 636 ruszono w dalsza drogę. O 14:00 przybyto do Lödingen, gdzie na pokład U 636 przyjęto pilota. Trzy godziny później o 17:00 w celu pobrania prowiantu zawinięto do Harstad, które po zakończeniu wszystkich prac opuszczono o 19:45. Następnego dnia o 11:59 na U 361 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
Nowa linia dozoru od 29.06. godziny 12:00 od AB 4411 do 8821. Kolejność: U 711, U 344, U 315, U 395, U 716, U 992, U 365, U 965, U 956, U 636, U 361, utworzyć grupę Trutz. Cisza radiowa do czasu odnalezienia celu, atakować po wykryciu.”.
Dwudziestego dziewiątego czerwca (kwadrat marynarki AB 8545) o 16:30 wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi z napotkanym U 636. Dnia 3 lipca U 361 osiągnął przypadającą na kwadrat AB 8725 wyznaczoną mu pozycję w linii dozoru. Dwa dni później 5 lipca zgodnie z otrzymanym rozkazem obsadzono nową pozycję, która przypadała na kwadrat AF 1327. Siedemnastego lipca na okręcie Seidela odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
Grupa Trutz z najwyższą prędkością obsadzić linię dozoru od AB 7617 do AF 3415. Liczyć się z powracającym zgrupowaniem lotniskowca.”.
Tego samego dnia płynący na powierzchni na zachód od Narwiku (kwadrat marynarki AF 2255) U 361 został wykryty przez brytyjski samolot Catalina „Y” należący do 210 Sqn RAF. Hans Seidel widząc nadlatującego napastnika ogłosił alarm, rozkazując jednocześnie obsadzić działka przeciwlotnicze i otworzyć w jego kierunku niego ogień zaporowy. Za pierwszym podejściem nad cel w brytyjskiej maszynie pilotowanej przez J.A. Cruickshanka zacięciu uległy mechanizmy spustowe bomb głębinowych, ale za drugim wykonanym kilka minut później te zadziałały jak powinny i zrzucone sześć bomb głębinowych zatopiło U 361 wraz z całą załogą. Sam napastnik z obu ataków nie wyszedł jednak bez szwanku bowiem w wyniku prowadzonego przez okręt Seidela ognia przeciwlotniczego został podziurawiony jak sito. Poza tym na skutek w/w ostrzału śmiertelnie ranny został nawigator, ciężko raniony był dowódca samolotu John A. Cruickshank a lżej ranni byli trzej inni członkowie załogi w tym drugi pilot Jack Garnett, który wspierany przez odbywającego swój pierwszy lot bojowy trzeciego pilota S. I. Fiddlera przejął stery maszyny. W momencie kiedy Catalina zbliżała się do bazy John A. Cruickshank wymógł, by przeniesiono go do kabiny pilotów, gdzie wraz z drugim pilotem posadził ją bezpiecznie na wodzie i doprowadził do plaży. Niestety zaraz po tym fakcie ciężko ranny dowódca zmarł. Za heroizm okazany w walce John A. Cruickshank został pośmiertnie odznaczony przez brytyjskie władze Krzyżem Wiktorii jako drugi i ostatni pilot Coastal Command w tej wojnie.

Uwagi:
a.) Poprzednia wersja losów U 361 mówiła, że tego samego dnia został on zatopiony na pozycji 68.36N, 08.33E przez brytyjski samolot B-24 Liberator U należący do 86 Sqn RAF. W rzeczywistości podczas tego ataku zatopiony został bliźniaczy U 347.

Członkowie załogi U 361 polegli w dniu 17.07.1944 (W kolejności alfabetycznej):
1.) Angerer Josef (MaschOGfr) 06.03.1924
2.) Beckmann Klaus-Dietrich (OLt.ing) 15.02.1922
3.) Beer Rolf (MechMt) 05.12.1921
4.) Bitter Heinrich (BtsMt) 05.02.1922
5.) Büschlepp Otto (OSanMt) 24.11.1918
6.) Dietzmann Gerd (MaschGfr) 04.12.1925
7.) Dietzsch Richard (MtrOGfr) 20.02.1922
8.) Dreves Erich (MtrOGfr) 12.01.1924
9.) Fischer Erich (MtrOGfr) 04.12.1923
10.) Fondermann Heinz (MtrOGfr) 06.03.1925
11.) Freyer Bernhard (MaschOGfr) 13.08.1923
12.) Gertig Günter-August (MtrOGfr) 11.03.1924
13.) Gottwalt Heinz (MaschOGfr) 27.03.1923
14.) Haupt Werner (MtrGfr) 09.06.1925
15.) Herbeck Walter (MaschMt) 04.10.1920
16.) Heuchert Alwin (MtrOGfr) 24.08.1923
17.) Högl Johann (MechOGfr) 28.06.1924
18.) Horn Günter (MechOGfr) 16.08.1923
19.) Knopp Paul (OMaschMt) 10.11.1920
20.) Kretschmer Rudi (MaschMt) 02.04.1920
21.) Lauschke Hans (FkOGfr) 31.08.1923
22.) Liedtke Gerhard (OMasch) 14.05.1913
23.) Machon Josef (MaschOGfr) 29.12.1922
24.) Markmann Karl (OMaschMt) 28.07.1918
25.) Meder Helmut (FkOGfr) 10.03.1924
26.) Meier Johann (MtrOGfr) 16.08.1923
27.) Mitkin Georg (MaschOGfr) 19.11.1922
28.) Mölter Richard (OMasch) 17.01.1918
29.) Most Adam (OStrm) 04.12.1914
30.) Muth Hermann (MtrGfr) 27.11.1923
31.) Pepperau Günter (MtrGfr) 12.11.1925
32.) Peter Wilhelm (MechGfr) 15.09.1925
33.) Peters Heinrich (MaschGfr) 26.03.1923
34.) Pichler Friedrich (FkOGfr) 20.06.1924
35.) Ranft Johannes (OStrm) 20.06.1918
36.) Reinfelder Georg (MaschHGfr) 14.10.1922
37.) Richter Alfred (BtsMt) 18.08.1923
38.) Sass Hans (FkMt) 17.04.1919
39.) Sawitzki August (MtrOGfr) 11.08.1923
40.) Schille Karl (MaschOGfr) 24.01.1924
41.) Schmielau Otto (OLt.z.S) 27.07.1918, WO
42.) Schöne Ludwig (OLt.z.S) 15.09.1922, WO
43.) Schoon Börchert (MtrOGfr) 26.04.1923
44.) Seidel Hans (KpLt) 15.05.1918, Crew of 1937a
45.) Seidler Johannes (MaschOGfr) 21.02.1923
46.) Seifert Josef (MaschOGfr) 25.03.1923
47.) Sertl Josef (MaschOGfr) 01.12.1923
48.) Siebenaller Leopold (OMaschMt) 14.08.1922
49.) Steffenhagen Rudolf (OBtsMt) 23.06.1919
50.) Tauchnitz Heinz (MaschMt) 17.06.1921
51.) Tenbeck Theo (FkOGfr) 19.07.1923
52.) Vielhaber Ferdinand (MtrGfr) 23.05.1925

Bibliografia:
http://uboat.net
http://www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay „Hitlera Wojna U-bootów” tom II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 7 KTB U 301 - U 374
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Re: U-361 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 24.01.14, 06:29

Witam
Zapraszam do zapoznania się z poprawioną i rozszerzoną historią operacyjną U 361
Pozdrawiam Brodołak
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów


Posty: 2 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ VII



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron