U 354 Typ VIIC - historia rozszerzona

Stocznia: Flensburger Schiffsbau Gesellschaft, Flensburg
Nr zamówienia: 473
Zamówienie: 09.10.1939
Położenie stępki: 15.04.1940
Wodowanie: 10.01.1942
Wcielenie do służby: 22.04.1942
Nr pocztowy: M 46 036

Przebieg służby:
22.04.1942 – 30.09.1942 – 5 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenia załogi)
01.10.1942 – 14.10.1942 – 1 Flotylla U-bootów, Brest (okręt bojowy)
15.10.1942 – 31.05.1943 – 11 Flotylla U-bootów, Bergen (okręt bojowy)
01.06.1943 – 24.08.1944 – 13 Flotylla U-bootów, Trondheim (okręt bojowy)
24.08.1944 – Zatopiony na północny-wschód od Nordkapu (pozycja 72.49N, 30.41E) przez brytyjskie eskortowce HMS Mermaid, HMS Peacock, fregatę HMS Loch Dunvegan i niszczyciel HMS Keppel.

Dowódcy:
22.04.1942 – 22.02.1944 – KL Karl-Heinz Herbschleb
22.02.1944 – 24.08.1944 – OL Hans-Jürgen Sthamer

Odbyte patrole bojowe: 10

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 1 (7.176 BRT)/1 (3.771 BRT)

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 1 (1.300 BRT)/1 (11.420 BRT)

Okres służby U 354 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
24.04. – 03.05.1942 – Flensburg – ostatnie prace wykończeniowe.
05.05. – 25.05.1942 – Kiel – próby w ramach UAK.
26.05. – 27.05.1942 – Rønne/Bornholm – próby hydrofonów w ramach UAG-Schall.
30.05. – 04.06.1942 – Pillau – indywidualne szkolenie załogi.
05.06. – 09.06.1942 – Gotenhafen – próby sprawności broni torpedowej w ramach TEK.
10.06. – 12.06.1942 – Danzig – próby w ramach UAG I.
13.06. – 14.06.1942 – Danzig – pobyt w stoczni Holm.
16.06. – 11.07.1942 – Hela – rejsy szkoleniowe w ramach Agru-Front.
13.07. – 02.08.1942 – Danzig – szkolenie w strzelaniu torpedami w ramach 26 Flotylli U-bootów.
03.08. – 11.08.1942 – Gotenhafen – ćwiczenia taktyczne w ramach 27 Flotylli U-bootów.
17.08. – 27.09.1942 – Flensburg – pobyt w stoczni w celu przeprowadzenia przegląd i prac konserwacyjnych.
29.09. – 05.10.1942 – Kiel – pobyt w stoczni Deutsche Werke w celu montażu Fu.M.B.
06.10. – 09.10.1942 – Kiel-Wik – przygotowanie okrętu do wyjścia na pierwszy patrol bojowy.

10.10.1942 U 354 pod dowództwem Karla-Heinza Herbschleba wraz z U 624 o godzinie 07:00 wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się do baz w Norwegii. Trzy godziny później o 10:00 na rucie 15 doszło do spotkania z eskortą, w towarzystwie której skierowano się w stronę Dużego Bełtu. Następnego dnia w celu wymiany składu eskorty o godzinie 05:28 zawinięto do Kristiansand, które w asyście dozorowców V 5309 i V 5311 opuszczono ponad dwie godziny później o 07:45. O 12:05 w kwadracie AN 3524 do mini konwoju dołączył U 663. Jeszcze tego samego dnia o godzinie 16:00 zawinięto do Egersund, gdzie na U 354 stwierdzono nieszczelność zbiornika zanurzeniowego nr 5. W trakcie postoju w tym porcie w związku z koniecznością dokonania napraw na polecenie dowództwa przekazano 5 ton paliwa na U 624. Następnego dnia U 354 wraz z U 663 w towarzystwie eskorty opuścił Egersund kierując się do Bergen, gdzie dotarł jeszcze tego samego dnia o 19:50, trafiając niemal z marszu na dok miejscowej stoczni. Siedemnastego października po zakończeniu wszystkich prac o 13:30 okręt Herbschleba z miejscowym pilotem na pokładzie opuścił Bergen kierując się w stronę Brattholm. Trzy dni później 20 października U 354 o godzinie 10:00 wpłynął do bazy w Narwiku cumując przy burcie awiza Grille. Po odebraniu rozkazów o 13:00 opuszczono ten port kierując się do Skomenfjordu gdzie przybyto o 14:17.

Patrol 1 (29.10.1944 – 30.11.1942)
29.10. U 354 pod dowództwem Karla-Heinza Herbschleba o godzinie 09:00 odbił od burty zacumowanego na wodach Skomenfjordu okrętu bazy Stella Polaris po czym skierował się do Narwiku, gdzie o 10:41 zacumował przy burcie awiza Grilla. Po odebraniu rozkazów nakazujących U 354 zwalczanie nieprzyjacielskiej żeglugi na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa o 12:00 opuszczono Narwik, po drodze zwijając do Lödingen, gdzie na pokład przyjęto miejscowego pilota. O 17:05 wpłynięto do Harstad, gdzie zacumowano przy burcie trałowca M 322., zdjąć na brzeg pilota. Następnego dnia pomiędzy 09:00 a 11:45 uzupełniono zapasy paliwa po czym o 12:45 wyruszono na patrol. Pierwszego listopada o 03:00 na przybywającym w kwadracie AE 3233 okręcie na wszystkich zegarach dokonano cofnięcia czasu o jedną godzinę. Dwa dni później 3 listopada (kwadrat marynarki AE 1391) o 12:45 U 354 osiągnął południowo – wschodni kraniec swojego rejonu operacyjnego. Tego samego dnia o 16:21 odebrano pochodzącą ze sztabu Admirała Oceanu Arktycznego depeszę o następującej treści:
„11:30 samotny statek w AE 1593, kurs 70˚. Herbschleb i Queck szukać statku.”.
Ponad dwie godziny później o 18:30 (kwadrat marynarki AE 1355) obrano kurs 90˚ z zamiarem przecięcia kursu poszukiwanej jednostki. Następnego dnia o 11:13 (kwadrat marynarki AA 9465) z pomostu U 354 dostrzeżono samotny statek, w którego stronę się skierowano schodząc o 13:11 (kwadrat marynarki AA 9413) pod wodę z zamiarem jego zaatakowania. Dwadzieścia dwie minuty później o 13:33 w kierunku jednostki, którą był należący do amerykańskiego armatora Isthmian SS Co z Nowego Jorku frachtowiec typu Liberty Wiliam Clark (7.176 ton) wystrzelono salwę trzech torped, z których jedna była celna. O 14:00 w kierunku zastopowanego frachtowca z wyrzutni nr II wystrzelono kolejną torpedę, która choć trafiła nie spowodowała jednak jego zatonięcia. Dopiero kolejna torpeda wystrzelona tym razem z wyrzutni nr V o 14:10 przypieczętowała los Williama Clarka, który przełamał się na dwie części po czym w przeciągu kilku minut poszedł na dno. Piątego listopada (kwadrat marynarki AA 8889) o 14:30 okręt Herbschleba dotarł do granicy występowania pola lodowego, rozpoczynając następnie marsz w kierunku południowym (w tym okresie okręt był tak mocno zalodzony, że nie można było m.in. zamknąć prowadzącego na pomost włazu). W dniu 7 listopada (kwadrat marynarki AE 1317) płynący na powierzchni U 354 o godzinie 13:30 został zmuszony do alarmowego zanurzenia przez samolot zidentyfikowany jako Ju 88 (w trakcie tego manewru ze względu zalodzenie ponownie pojawiły się problemy z zamknięciem włazu). Następnego dnia o 11:15 (kwadrat AE 1431) wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu masztu żaglowca, w którego stronę się skierowano a który to niedługo potem okazał się być dryfującą górą lodową. Jedenastego listopada o godzinie 17:55 (kwadrat marynarki AE 1493) na skutek uderzenia o pomost dużej fali pękł pas bezpieczeństwa którym przymocowany był do poręczy pomostu przebywający na wachcie Fahr Horst Mayen, który następnie został zmyty za burtę. Pomimo zarządzonej natychmiast akcji ratunkowej nie udało się go jednak odnaleźć W dniu 27 listopada w związku otrzymanym rozkazem przebywający aktualnie w kwadracie AB 8283 okręt Herbschleba rozpoczął rejs powrotny do bazy. Dwa dni później 29 listopada o 13:15 zawinięto do Harstad, które po uprzednim przyjęciu na pokład miejscowego pilota opuszczono półgodziny później kierując się do Lödingen, gdzie przybyto jeszcze tego samego dnia. Następnego dnia o godzinie 14:00 U 354 wpłynął do bazy w Narwiku kończąc trwający prawie pięć tygodni patrol (33 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 5.188 mil morskich na i 111 mil morskich pod powierzchnią.

08.12. – 18.12.1942 – Skomenfjord pobyt przy burcie warsztatowca Kamerun w celu przeprowadzenia prac naprawczych. Po zakończeniu prac 18 grudnia o 09:00 U 354 został przeholowany pod burtę okrętu bazy Stella Polaris.

Patrol 2 (19.12.1942 – 15.01.1943)
19.02. U 354 pod dowództwem Karla-Heinza Herbschleba w godzinach wieczornych odbił od burty zakotwiczonego na wodach Skomenfjordu okrętu bazy Stella Polaris by udać się po rozkazy do bazy w Narwiku, gdzie przybył tuż przed północą cumując u burty awizo Grille. Następnego dnia po odebraniu rozkazów nakazujących U 354 zwalczanie nieprzyjacielskiej żeglugi na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa o 09:50 opuszczono Narwik, kierując się następnie w kierunku Lödingen, gdzie przybyto o 12:45. Po przyjęciu na pokład miejscowego pilota opuszczono ten portu kierując się następnie do Harstad, gdzie przybyto o 14:30. Podczas pobytu w tamtejszej bazie z pokładu na ląd zszedł pilot a na okręcie uzupełniono zapasy prowiantu. Dwudziestego pierwszego grudnia o godzinie 08:30 U 354 opuścił Harstad po czym przez Tjeldsund i Andfjord skierował się do swojego rejonu operacyjnego, który osiągnął dwa dni później 23 grudnia (kwadrat marynarki AB 5344). Dwudziestego dziewiątego grudnia w rejonie gdzie przebywał okręt Herbschleba panowały tak fatalne warunki pogodowe, że ten porównał morze do wrzącego kotła czarownic. Następnego dnia o godzinie 07:48 (kwadrat marynarki AB 6379) wykonano alarmowe zanurzenie przed zbliżającym się a zauważonym chwilę wcześniej przez wachtowych cieniem niezidentyfikowanej jednostki, którą wkrótce potem na podstawie hałasu wydawanego przez pracujące śruby okrętowe zidentyfikowano jako niszczyciel. Po odpłynięciu wrogiego okrętu o 09:15 U 354 ponownie pojawił się na powierzchni rozpoczynając poszukiwania wroga. O 10:50 (kwadrat marynarki AB 6388) z pomostu jednostki Herbschleba dostrzeżono płynący w kierunku ZSSR konwój JW.51B o którym niezwłocznie zameldowano dowództwu. W godzinach popołudniowych o 16:42 w kwadracie AC 4182 wykonano pierwszy atak na konwój odpalając w kierunku jednego ze statków salwę trzech torped, które chybiły jednak celu. O 20:15 (kwadrat marynarki AC 4513) wykonano drugi atak odpalając w kierunku kolejnego statku salwę czterech torped, które także i tym razem chybiły. Dwadzieścia minut później U 354 został wykryty i zmuszony do alarmowego zanurzenia przez nieprzyjacielski niszczyciel, który wkrótce potem przystąpił do polowania. O 21:15 w pobliżu okrętu detonowała pojedyncza bomba głębinowa, co spowodowało, że Karl-Heinz Herbschleb wydał rozkaz zejścia na głębokość A+100 (180 metrów). Po odpłynięciu prześladowcy U 354 o 23:45 z powrotem znalazł się na powierzchni rozpoczynając poszukiwania konwoju. W sylwestra (kwadrat marynarki AC 4699) z pomostu okrętu Herbschleba o godzinie 08:30 dostrzeżono płynący samotnie ciężki krążownik Lützow, który wraz z drugim krążownikiem ciężkim Admiral Hipper oraz niszczycielami Z 30, Z 31, Friedrich Eckoldt, Richard Beitzen i Theodor Riedel w ramach operacji Regenbogen miał za zadanie zaatakować konwój JW.51B. Ponad godzinę później o 09:45 po prawo od dziobu na horyzoncie zaobserwowano rozbłyski ognia artyleryjskiego, który pochodził od bitwy jakie toczyły okręty eskorty z grupą bojową jednostek niemieckich. O 12:15 (kwadrat marynarki AC 5447) doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z napotkanym U 629. Prawie półtorej godziny później o 13:41 U 354 dotarł na miejsce bitwy nie napotykając tam jednak żadnych jednostek i statków za wyjątkiem prowadzącego atak bombami głębinowymi niszczyciela. Tego samego dnia odebrano też adresowaną do głównego mechanika depeszę o następującej treści:
„Przybył Rainer, wszyscy zdrowi. Dora.”.
Następnego dnia o godzinie 18:30 przebywający aktualnie w kwadracie AB 4628 okręt Herbschleba zakończył bezowocne poszukiwania konwoju obierając następnie kurs 270˚, który miał zaprowadzić go do kwadratu AB 6374. Piątego stycznia o godzinie 11:07 (kwadrat marynarki AC 6357) na U 354 odebrano pochodzący z U 625 meldunek o kontakcie z samotnym statkiem w 6358. Półgodziny później z pomostu okrętu Herbschleba dostrzeżono samotną jednostkę, w której stronę z zamiarem jej zaatakowania się skierowano. O 13:40 (kwadrat marynarki AB 6342) w kierunku statku, którym był należący do sowieckiego armatora Far East State Sea Steamship Co z Władywostoku frachtowiec Vanzetti (2363 ton) wystrzelono salwę trzech torped, z których dwie rzekomo miały trafić cel. Dwanaście minut później niedoszła ofiara otworzyła w kierunku okrętu Herbschleba ogień z trzech posiadanych dział pokładowych zmuszając go do alarmowego zanurzenia. Po wynurzeniu mającym miejsce o 15:20 ze względu na zamieć śnieżną zrezygnowano z pościgu za celem, który dotarł do położonego na Islandii portu Akureryi. Dwunastego stycznia na polecenie dowództwa o 17:10 przebywający aktualnie w kwadracie AB 6266 okręt Herbschleba rozpoczął rejs powrotny do bazy. Tego samego dnia o 19:05 (kwadrat marynarki AB 6375) doszło do spotkania i wymienia się sygnałami rozpoznawczymi z napotkanym U 622. Dwa dni późnej 14 stycznia o 12:10 zawinięto do Harstad, które z miejscowym pilotem na pokładzie opuszczono następnego dnia o 10:40 kierując się do Lödingen, gdzie ten zszedł na ląd. Jeszcze tego samego dnia o 14:00 U 354 wpłynął do bazy w Narwiku kończąc trwający prawie cztery tygodnie patrol (27 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 3.842 mile morskie na i 98 mil morskich pod powierzchnią.

16.01.1943 U 354 o godzinie 11:20 został przeholowany z pod burty awiza Grille pod burtę okrętu warsztatowego Kamerun, skąd o 12:15 po raz kolejny został przeholowany tym razem pod burtę okrętu bazy Stella Polaris, gdzie zacumował ponad półgodziny później.

18.01.1943 U 354 pod dowództwem Karla-Heinza Herbschleba o godzinie 09:40 odbił od burty zakotwiczonego na wodach Skomenfjordu okrętu bazy Stella Polaris, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się do Narwiku, po przybyciu do którego zacumował przy burcie awiza Grille. Po odebraniu rozkazów nakazujących marsz na remont do stoczni w Trondheim o 11:30 opuszczono Narwik kierując się następnie w stronę portu docelowego, gdzie przybyto dwa dni później 20 stycznia o godzinie 00:35.

07.03.1943 Trondheim – podczas wyprowadzania z doku U 354 został lekko uderzony przez holownik Emil odnosząc drobne uszkodzenia kadłuba.

Patrol 3 (11.03.1943 – 04.04.1944)
11.03. U 354 pod dowództwem Karla-Heinza Herbschleba o godzinie 08:30 wypłynął z bazy w Trondheim, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. Trzy godziny później o 11:30 doszło do spotkania z eskortą, w towarzystwie której skierowano się w stronę Frohavet. Następnego dnia (kwadrat marynarki AF 5335) płynący na powierzchni U 354 został o 10:08 zmuszony do alarmowego zanurzenia przez łódź latającą. Tego samego dnia o 13:55 (kwadrat marynarki AF 2989) na pokładzie doszło do tragicznego zdarzenia, kiedy to MtrGfr Helmut Richter (ur. 21.03.1923) popełnił samobójstwo zostawiając po sobie list o następującej treści:
„Nie piszcie moim rodzicom, że popełniłem samobójstwo na służbie. Nie mogłem dłużej znieść falowania. (...). Helmut.”.
O 16:50 w kwadracie AF 3718 pochowano ciało Richtera w morzu, po czym kontynuowano dalej patrol. Czternastego marca na U 354 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
„Herbschleb obsadzić południową część AB 6660 i 6690.”.
Trzy dni później 17 marca odebrano drugą depeszę z dowództwa flotylli o następującej treści:
„Obsadzić rejony ataku, wszystkie AB: U 707 6392 – U 378 6388 – U 212 6638 – U 354 6655 – U 302 6695 – U 355 6922.”.
Dwudziestego pierwszego marca o 20:00 (kwadrat marynarki AB 5737) zaraz po wykryciu przebywającego w pobliżu wrogiego samolotu U 354 wykonał alarmowe zanurzenie, pozostając następnie pod wodą do 21:10. Następnego dnia osiągnięto nową pozycję w linii dozoru przypadającą na kwadrat AB 7296. Dwudziestego trzeciego marca o 17:25 (kwadrat marynarki AB 7429) okręt Herbschleba spotkał się z U 212. W dniu 26 marca o godzinie 11:17 rozpoczęto przemierzanie nowej pozycji w linii dozoru, która przypadała na kwadrat AA 9631. Następnego dnia o 10:45 na U 354 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
„U 354, U 212, U 302, U 355, U 251, U 625, U 644, U 378, U 269 i U 639 utworzą grupę Eisbär, która ma na celu przechwytywanie nieprzyjacielskiej żeglugi na południe od granicy lodu. Od 29.03. stosować czas DSZ. Zegary o 02:00 przesunąć o godzinę do przodu. Okręty obsadzają kwadraty od AA 9631 do AF 1146.”.
Tego samego dnia o 13:44 wykonano alarmowe zanurzenie przed nadlatującym samolotem zidentyfikowanym jako Sunderland. Pierwszego kwietnia przebywający w swoim rejonie operacyjnym (kwadrat marynarki AA 9631) okręt Herbschleba o godzinie 11:24 ze względu na silne oblodzenie pokładu i pomostu musiał zejść w zanurzenie w celu pozbycia się lodowej skorupy. O 16:00 na przebywającym w zanurzeniu okręcie doszło do uszkodzenia peryskopów, co spowodowało, że zaraz po wynurzeniu Karl-Heinz Herbschleb nakazał rozpocząć rejs powrotny. Następnego dnia o 16:00 (kwadrat marynarki AB 8571) doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z U 586. Trzeciego kwietnia o godzinie 16:20 U 354 zawinął do Harstad, gdzie rozpoczęto na nim operację uzupełniania zapasów. Następnego dnia o 11:00 po zakończeniu wszystkich prac z miejscowym pilotem na pokładzie opuszczono Harstad, kierując się do Lödingen, po dotarciu do którego zdano go na brzeg po czym ruszono w dalszą drogę do Narwiku, gdzie przybyto o 15:30. Po zdaniu przez Karla-Heinza Herbschleba raportu z przebiegu patrolu U 354 o godzinie 18:30 skierował się do Skomenfjordu, gdzie o 19:00 zacumował przy burcie okrętu bazy Stella Polaris, kończąc trwający prawie cztery tygodnie patrol (25 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 3.519 mil morskich na i 36 mil morskich pod powierzchnią.

06.04.1943 – Skomenfjord – o godzinie 08:00 U 354 został przeholowany pod burtę okrętu remontowego Kamerun, na który przed rozpoczęciem prac remontowych zdano posiadane na pokładzie torpedy.

25.04.1943 – Skomenfjord – o godzinie 12:15 U 354 został z powrotem przeholowany pod burtę okrętu bazy Stella Polaris.

28.04.1943 U 354 pod dowództwem Karla-Heinza Herbschleba o godzinie 08:25 odbił od Stella Polaris po czym skierował się w stronę warsztatowca Kamerun. O 11:05 odcumowano od jego burty kierując się do Narwiku, gdzie wkrótce potem przybyto. Po odebraniu rozkazów nakazujących marsz do bazy w Hammerfest o 12:00 U 354 opuścił Narwik zawijając o 14:40 po pilota do Lödingen, z którym następnie skierowano się do Harstad, gdzie przybyto o 17:16 zdając go na brzeg. Następnego dnia o godzinie 03:45 okręt Herbschleba w eskorcie kutra trałowego R 156 skierował się w stronę Hammerfest, gdzie dotarł 30 kwietnia o 17:45.

Patrol 4 (09.05.1943 – 15.06.1944)
09.05. U 354 pod dowództwem Karla-Heinza Herbschleba o godzinie 14:30 odcumował od burty stojącego na kotwicy na redzie Hammerfest okrętu bazy Black Watch, po czym w eskorcie kutra trałowego R 173 obrał kurs na punkty SR 1 i SR.2 Zgodnie z otrzymanymi rozkazami okręt Herbschleba podczas tego patrolu miał za zadanie przeprowadzić rekonesans zasięgu występowania pola lodowego oraz zwalczać wrogą żeglugę na wodach Oceanu Arktycznego i Morza Barentsa. W dniu 11 maja o godzinie 00:50 (kwadrat marynarki AC 1726) U 354 rozpoczął rozpoznanie pola lodowego. Dwudziestego maja o 08:00 w kwadracie AB 3899 doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z U 625. Pięć dni później 25 maja U 354 rozpoczął dozór obszaru położonego pomiędzy Wyspą Niedźwiedzią a granicą stałego pola lodowego, napotykając w następnych dniach jednie dryfujące bryły przemieszczającego się w kierunku południowym lodu. Dziesiątego czerwca o 08:00 przebywający w kwadracie AB 6658 okręt Herbschleba rozpoczął rejs powrotny do bazy. Dwa dni później 12 czerwca o 11:25 U 354 zawinął do Harstad skąd następnie o 13:05 z miejscowym pilotem na pokładzie skierował się do Lödingen, by po zdaniu go na brzeg obrać kurs na Narwik, gdzie przybył jeszcze tego samego dnia o 17:05, kończąc w ten sposób trwający prawie pięć tygodni patrol (34 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 5.605 mil morskich na i 37 mil morskich pod powierzchnią.

13.06.1943 U 354 pod dowództwem Karla-Heinza Herbschleba o godzinie 11:00 opuścił Narwik, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się na przegląd i remont do stoczni w Trondheim. Następnego dnia o 15:13 okręt Herbschleba spotkał się w kwadracie AF 5592 z U 251, z którym wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi i z którego przyjęto na pokład pocztę oraz OFkMt Rossmanna. Piętnastego czerwca o godzinie 11:10 U 354 wpłynął do bazy w Trondheim, trafiając jeszcze tego samego dnia do miejscowej stoczni.

24.07.1943 – Trondheim – nalot na port bombowców należących do 8 Floty USAAF, podczas którego mocno ucierpiały tereny stoczni poza tym zatopiony został U 622 a uszkodzony był niszczyciel Z 28. U 354 który przebywał w tym czasie w remoncie nie odniósł żadnych uszkodzeń.

25.07.1943 U-354 pod dowództwem Karla-Heinza Herbschleba o godzinie 20:00 wypłynął z bazy w Trondheim, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się do bazy w Narwiku. Po przeprowadzeniu próbnego zanurzenia i trymowania okrętu o 23:45 spotkano się z mającym pełnić rolę eskorty trałowcem M 81, w towarzystwie którego skierowano się w dalszą drogę. Dwa dni później 27 lipca o godzinie 11:39 zawinięto do Narwiku, który jeszcze tego samego dnia opuszczono kierując się do pobliskiego Skomenfjordu.

Patrol 5 (04.08.1943 – 22.09.1943)
04.08. U 354 pod dowództwem Karla-Heinza Herbschleba o godzinie 13:00 odbił od burty zacumowanego na wodach Skomenfjordu okrętu bazy Stella Polaris, po czym skierował się do Narwiku, gdzie przybył wkrótce potem cumując przy burcie okrętu Meteor. Po odebraniu rozkazów nakazujących by w ramach grupy Viking zaatakować wrogą żeglugę na Syberyjskiej drodze morskiej oraz wspierać samoloty zwiadu lotniczego zapewniającego rozpoznanie wykonującemu operację Wunderland II krążownikowi ciężkiemu Lützow o 15:50 opuszczono Narwik kierując się do Lödingen, gdzie przybyto o 18:30. Po przyjęciu na pokład miejscowego pilota U 354 skierował się do Harstad, gdzie przybył o 21:45. Podczas pobytu w tamtejszej bazie na brzeg zszedł pilot a na okręcie przystąpiono do załadunku prowiantu oraz paliwa lotniczego. Po zakończeniu wszystkich prac następnego dnia o godzinie 23:30 U 354 opuścił Harstad kierując się w stronę swojego rejonu operacyjnego. Dwa dni później 6 sierpnia o godzinie 10:20 w kwadracie AB 6932 na polecenie dowódcy rozstrzelano starą dryfującą minę morską. Dwunastego sierpnia o 08:00 (kwadrat marynarki AS 1967) z pomostu U 354 dostrzeżono duże pole dryfującego lodu. Prawie trzy godziny później o 10:52 uzyskano namiar na 15 cm na pracującą na wyspie Wardroper wrogą stację radarową. Tego samego dnia o 23:10 (kwadrat marynarki AS 4255) Karl-Heinz Herbschleb osadził swój okręt na dnie na południe od Svenstrup. Następnego dnia po wynurzeniu U 354 rozpoczął patrolowanie swojego rejonu operacyjnego napotykając o 19:04 (kwadrat marynarki AS 2740) inny okręt grupy Viking – U 302. Siedemnastego sierpnia o godzinie 03:00 (kwadrat marynarki AS 4376) we mgle dostrzeżono cienie, które wkrótce potem zidentyfikowano jako małe góry lodowe. W dniu 21 sierpnia (kwadrat marynarki AS 4345) przebywający na pomoście okrętu wachtowi o 15:28 zameldowali o dostrzeżeniu trzech jednostek, w których stronę się skierowano schodząc o 17:15 pod wodę z zamiarem ich zaatakowania. O 18:20 podczas prowadzonej przez peryskop obserwacji Karl-Heinz Herbschleb zauważył, że frachtowiec który planował zaatakować zmienił kurs na północny udaremniając w ten sposób jego zamiar. Prawie dwie godziny później U 354 pojawił się z powrotem na powierzchni nie podejmując jednak pościgu za celem. Tuż po północy następnego dnia o 00:32 (kwadrat marynarki XA 7471) w pobliżu zaobserwowano samotny statek z którym o 02:03 utracono kontakt. Tego samego dnia w gęstej mgle o 10:40 (kwadrat marynarki XA 7237) okręt Herbschleba najechał na pole lodowe, z którego udało mu się uwolnić dzięki zarządzonemu manewrowi cała wstecz. Dwudziestego szóstego sierpnia o godzinie 04:00 doszło do ponownego spotkania się z U 302, podczas którego obaj dowódcy wymienili się swoimi doświadczeniami i obserwacjami. Następnego dnia o 17:17 (kwadrat marynarki AS 4331) U 354 nawiązał kontakt wzrokowy z dwoma statkami, w których stronę się skierowano, schodząc prawie dwie godziny później o 19:13 pod wodę. Podczas prowadzonej przez peryskop obserwacji dostrzeżono nie dwa a cztery duże i dwa małe statki handlowe (był to konwój który opuścił port Dickson). O godzinie 20:21 (kwadrat marynarki AS 2722) w kierunku ocenianego na ca. 4.000 ton frachtowca wystrzelono z wyrzutni nr II torpedę a minutę później w kierunku kolejnego ocenianego na ca. 6000 ton salwę trzech torped. O 20:29 z wyrzutni nr V w kierunku następnego statku odpalono kolejną torpedę. Z wystrzelonych w sumie pięciu torped jedna okazała się celna powodując uszkodzenie należącego do sowieckiego armatora Sovtorgflot z Moskwy frachtowca Petrovskij (3.771 ton), który jednak zdołał o własnych siłach dotrzeć do najbliższego portu. Dwudziestego ósmego sierpnia o 01:00 (kwadrat marynarki XA 7444) z pomostu okrętu Herbschleba dostrzeżono przed dziobem płynący z prędkością pół naprzód U 303, który jednak nie podjął próby zaatakowania radzieckiego konwoju. W dniu drugiego września o godzinie 06:10 przebywający w kwadracie XA 7198 U 354 został zmuszony do ucieczki przez radziecki okręt dozorowy. Piętnastego września o 14:20 (kwadrat marynarki XA 5819) rozpoczęto rejs powrotny do bazy. Sześć dni później 21 września o 17:56 okręt Herbschleba zawinął do Harstad, gdzie przystąpiono na nim do uzupełnia zapasów prowiantu. Następnego dnia po zakończeniu wszystkich prac oraz po przyjęciu na pokład miejscowego pilota U 354 o godzinie 10:45 skierował się w stronę Lödingen, gdzie na brzeg zszedł pilota, po czym obrał następnie kurs na Narwik, gdzie przybył o 15:50 kończąc trwający siedem tygodni patrol (49 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 3.595 mil morskich na i 46 mil morskich pod powierzchnią.

22.09.1943 U 354 o godzinie 19:30 opuścił Narwik kierując się do Bogenbucht, gdzie zacumował przy burcie okrętu warsztatowego Huascaran w celu przeprowadzenia przeglądu oraz usunięcia uszkodzeń po ostatnim patrolu.

21.10.1943 U 354 o godzinie 17:05 odbił od burty warsztatowca po czym skierował się do Skomenfjordu, gdzie zacumował przy burcie zaopatrzeniowca Kärnten.

Patrol 6 (22.10.1943 – 04.12.1943)
22.10. U 354 pod dowództwem Karla-Heinza Herbschleba o godzinie 10:00 wypłynął z bazy w Narwiku, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zainstalować na Wyspie Nadziei stację meteorologiczną o kodowej nazwie „Svartisen”. Cztery godziny później o 14:00 zawinięto do Lödingen, które opuszczono zaraz po przyjęciu na pokład miejscowego pilota, kierując się do Harstad, gdzie przybyto o 17:45. Następnego dnia o godzinie 07:05 okręt Herbschleba z dwoma pilotami na pokładzie opuścił Harstad kierując się do Tromsø, gdzie przybył o 15:30 cumując u burty statku Carl Maxter. Dwudziestego czwartego października U 354 zacumował przy pirsie wodnosamolotów rozpoczynając załadunek materiałów oraz oddziału przyszłej stacji meteo „Svartisen” tj. meteorologa Dr Ertela oraz trzech lotników pod kierownictwem Dr Schwarza. Po zakończeniu wszystkich prac następnego dnia o godzinie 06:00 w towarzystwie eskorty opuszczono Tromsø kierując się w stronę punktu SR 1, po dotarciu do którego, co miało miejsce o 18:55 eskorta zawróciła do bazy. Dwa dni później 27 października o godzinie 08:00 (kwadrat marynarki AC 1269) osiągnięto rejon Wyspy Nadziei rozpoczynając następnie marsz w stronę jej wybrzeża. Ponad godzinę później o 09:15 zacumowano w odległości 500 metrów od brzegu wyspy, rozpoczynając czterdzieści pięć minut później wyładunek ludzi i materiałów. Pomiędzy 28 a 30 października ze względu na fatalne warunki pogodowe przerwano prace przy budowie stacji a U 354 zmuszony został do sztormowania. Trzydziestego pierwszego października po zakończeniu wszystkich prac o 12:30 na pokład okrętu Herbschleba powróciła część załogi oddelegowana do pomocy przy budowie stacji, po czym skierował się on zgodnie z otrzymanym poleceniem do wyznaczonego mu rejonu operacyjnego w zgrupowaniu Eisenbart, który osiągnął następnego dnia. Dwunastego listopada o 04:00 U 354 zajął nową pozycję w zgrupowaniu przypadającą na kwadrat AB 3568. Następnego dnia o godzinie 17:00 w kwadracie AB 3677 doszło do spotkania z U 360, na którego pokład miano przekazać korespondenta wojennego. Dwie pierwsze próby przekazania zakończyły się jednak niepowiedzeniem na skutek pęknięcia liny łączącej ponton z oboma okrętami, dopiero trzecia próba podjęta 14 listopada o godzinie 09:00 zakończyła się powodzeniem i korespondent wojenny znalazł się o 10:28 na pokładzie U 360. W dniu 23 listopada na U 354 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
„Grupa Eisenbart, U 360, U 713, U 387, U 354, U 277, U 307 i U 636 przebywać w linii dozoru od AC 1665 do 4635.”.
Głównym celem w najbliższych dniach dla w/w grupy były konwoje: JW.54B (22 listopada opuścił Wyspy Brytyjskie) i RA.54B (26 listopada opuścił port w Mołotowsku). Sześć dni później 29 listopada o godzinie 04:40 w kwadracie AB 3835 doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z U 277. Pierwszego grudnia na U 354 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
„Büchler, Herbschleb, Lübsen Hildebrandt z najwyższą prędkością kierować się do AB 6180. Na obszarze tym przebywa lotniskowiec.”.
Następnego dnia o 15:00 okręt Herbschleba znalazł się w wyznaczonej strefie rozpoczynając poszukiwania wroga. Czwartego grudnia o godzinie 23:00 (kwadrat marynarki AB 6226) U 354 rozpoczął marsz powrotny w kierunku Hammerfest, gdzie przybył szóstego grudnia o 11:23, kończąc trwający prawie siedem tygodni patrol (46 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 4.955 mil morskich na i 34 mile morskie pod powierzchnią.

Patrol 7 (07.12.1943 – 01.01.944)
07.12. U 354 pod dowództwem Karla-Heinza Herbschleba o godzinie 15:05 odbił od burty zacumowanego na redzie Hammerfest okrętu bazy Black Watch, po czym wraz z U 387 w towarzystwie eskorty skierował się w stronę punktu SR 1. Zgodnie z otrzymanymi rozkazami okręt Herbschleba następnego dnia o godzinie 17:00 miał zluzować przebywający w kwadracie AC 4167 U 307 a następnie ponownie w ramach grupy Eisenbart atakować wrogą żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. Następnego dnia o 09:15 w kwadracie AC 4466 na kursie przeciwnym dostrzeżono sylwetkę niezidentyfikowanego U-boota. O 10:35 (kwadrat marynarki AC 4167) kilka godzin przed wyznaczonym terminem okręt Herbschleba spotkał się z U 307, którego następnie zluzował. Siedemnastego grudnia na U 354 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
„Grupa Eisenbart w nowym rejonie ataku przemieszczać się równolegle w kierunku północno – południowym. Nieregulaminowy kurs wszystkich po 9 godzinach.”.
Następnego dnia z godzinie z rozkazem o 01:40 (kwadrat marynarki AC 4167) obrano kurs w stronę AC 4622. Tego samego dnia o godzinie 16:00 (kwadrat marynarki 4385) U 354 został oświetlony i ostrzelany przez jednostkę nawodną a wyniku tego zmuszony do alarmowego zanurzenia. Dziesięć minut później w jego pobliżu detonowały pierwsze bomby głębinowe. Po odpłynięciu prześladowcy o 20:37 okręt Herbschleba z powrotem pojawił się na powierzchni ale trzynaście minut później ponownie zmuszony był uciekać pod wodę przed zbliżającym się okrętem zidentyfikowanym jako dozorowiec. Dwa dni później 20 grudnia tuż po północy osiągnięto nowy rejon operacyjny położony na południowy – wschód od Wyspy Niedźwiedziej (kwadrat AC 4435). Dwudziestego piątego grudnia o godzinie 12:20 na U 354 odebrano pochodzący z U 601 meldunek o kontakcie z wrogiem o następującej treści:
„Mam kontakt z niszczycielem i wieloma cieniami w AB 6722, kurs NO. U 601.”.
Meldowanym konwojem, w którego stronę Karl-Heinz Herbschleb nakazał się skierować był konwój JW.55B, który 20 grudnia opuścił wody Loch Ewe. Podczas marszu w jego stronę na skutek uderzeń fal zniszczeniu uległ łamacz fal zamontowany na pomoście okrętu, poza tym do wnętrza dostawały się duże ilości wody a praca wachty była bardzo utrudniona, co z kolei wymusiło konieczność ograniczenia prędkości do 10 węzłów. Następnego dnia o godzinie 10:30 (kwadrat marynarki AC 4184) płynący na powierzchni U 354 został zmuszony do alarmowego zanurzenia i pobytu pod wodą do 11:25 przez nieprzyjacielski samolot. W godzinach popołudniowych o 16:00 (kwadrat marynarki AC 4224) z pomostu okrętu Herbschleba usłyszano dochodzące z kierunku południowego odgłosy ognia artyleryjskiego, które pochodziły od pojedynku jaki toczyła eskorta konwoju z pancernikiem Scharnhorst, wysłanym wraz z pięcioma niszczycielami w celu zaatakowania konwoju. Ponad trzygodzinny później o 19:35 (kwadrat marynarki AC 4246) U 354 został zmuszony do alarmowego zanurzenia i pobytu pod wodą do 20:34 przez nieprzyjacielski niszczyciel. Jeszcze tego samego dnia o 22:42 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
„Grupa Eisenbart z najwyższą prędkością skierować się do AC 4930 i tam poszukiwać rozbitków z Scharnhorsta.”
Trzy godziny wcześniej Scharnhorst uległ po walce artyleryjsko – torpedowej zespołowi dalekiej osłony, złożonemu z pancernika HMS Duke of York i krążownika lekkiego HMS Jamaica, który przybył z odsieczą bliskim siłom osłony (krążownik ciężki HMS Norfolk oraz krążowniki lekkie HMS Belfast i HMS Sheffield). O godzinie 01:30 dnia 27 grudnia odebrano następną depeszę z FdU zawierającą tym razem instrukcje na temat sposobu poszukiwania rozbitków. Ze względu na trudne warunki atmosferyczne m.in. stan morza 6 oraz od czasu do czasu padający śnieg i grad pomimo prowadzonych przez cały dzień starannych poszukiwań żaden z okrętów nie odnalazł ani jednego żywego czy też martwego członka załogi Scharnhorsta. O 21:40 zgodnie z poleceniem dowództwa przebywający aktualnie w kwadracie AC 5753 okręt Herbschleba zakończył operację poszukiwawczo – ratowniczą. Następnego dnia o 13:00 rozpoczęto rejs powrotny do bazy w Narwiku. W sylwestra o godzinie 13:00 zawinięto do bazy w Harstad, podczas pobytu w której na pokład załadowano prowiant oraz przyjęto miejscowego pilota. W nowy rok o 09:20 ruszono w dalszą drogę kierując się do Lödingen, gdzie na brzeg zdano pilota. Jeszcze tego samego dnia o godzinie 14:00 U 354 przybył do Narwiku, kończąc trwający prawie cztery tygodnie patrol (25 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 3.697 mil morskich na i 29 mil morskich pod powierzchnią.

03.01.1944 U 354 pod dowództwem Karla-Heinza Herbschleba o godzinie 09:00 opuścił Narwik, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się na przegląd i remont do Trondheim. Następnego dnia o godzinie 16:36 w punkcie HA 1 okręt Herbschleba spotkał się trałowcem M 255, w którego eskorcie skierował się dalej do Trondheim. Piątego styczni o 08:55 U 354 zakotwiczył przy pirsie paliwowym w Trondheim, skąd piętnaście minut później skierował się do bunkra Dora. Po zdaniu w bunkrze na brzeg całej posiadanej amunicji o 22:40 U 354 trafił do miejscowej stoczni.

22.02.1944 obowiązki dowódcy U 354 zdał Karl-Heinz Herbschleb przechodząc na stanowisko w 13 Flotylli U-bootów a na jego miejsce przybył dotychczasowy oficer wachtowy z U 91 OL Hans-Jürgen Sthamer.

02.03.1944 U 354 pod dowództwem Hansa-Jürgena Sthamera o godzinie 14:00 opuścił Trondheim, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się do bazy w Narwiku. Półtorej godziny później okręt Sthamera spotkał się z trałowcem M 151, w eskorcie którego skierował się następnie do punktu HA 1. Piątego marca o 08:00 zawinięto do Ramsund, gdzie z pokładu frachtowca Anna Rheder pobrano torpedy akustyczne T-V. Po zakończeniu wszystkich prac o godzinie 16:45 ruszono w dalszą drogę do Narwiku, gdzie przybyto o 18:55, cumując u burty warsztatowca Kamerun, którego personel techniczny przystąpił do naprawy zepsutej pompy paliwowej. Następnego dnia o 17:05 U 354 udał się do Skomenfjordu, gdzie zacumował u burty okrętu bazy Stella Polaris.

Patrol 8 (08.03.1944 – 12.04.1944)
08.03. U 354 pod dowództwem Hansa-Jürgena Sthamera o godzinie 13:35 odbił od burty zacumowanego na wodach Skomenfjordu okrętu bazy Stella Polaris, po czym chwilę potem przystąpił do wykonywania próbnego zanurzenia i trymowania okrętu, w trakcie którego trwania wykryto defekt peryskopu bojowego. Po wynurzeniu okręt Sthamera skierował się do nieodległego Bogenbucht, gdzie przybył o 15:22 cumując przy burcie statku Meteor, którego załoga przystąpiła następnie do usuwania zauważonego defektu. Po zakończeniu prac naprawczych, jeszcze tego samego dnia o 22:00 opuszczono Bogenbucht, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. Dwa dni później 10 marca o godzinie 22:00 osiągnięto wymieniony w rozkazach rejon operacyjny, który przypadał na kwadrat AF 2241. Następnego dnia na U 354 odebrano pochodzącą z dowództwa depeszę o następującej treści:
„Utworzą w następującej kolejności:
grupę Thor: U 307, U 361, U 959 i U 362. Rejon ataku od AB 7683 do AB 8746.
grupę Hammer: U 674, U 990 i U 354. Rejon ataku od AB 8784 do AF 2162.”.
Głównym celem w/w grup miały być płynące do i z Związku Radzieckiego nieprzyjacielskie konwoje. Dziesięć dni później 21 marca o 14:32 (kwadrat marynarki AF 2137) z pomostu okrętu Sthamera dostrzeżono przebywający w pobliżu U-boot, którym mógł być U 968. Następnego dnia o godzinie 06:02 osiągnięto nową pozycję przypadającą na kwadrat AB 8883. Dwudziestego czwartego marca w związku chorobą jednego z członków załogi dowódca U 354 nadał do FdU depeszę o następującej treści:
„ObMt. Keller ma infekcję ropną szczęki, proszę o zgodę na zawinięcie.”
a wkrótce potem otrzymał odpowiedź:
„Spotkać się z Seidelem lub szukać innego okrętu.”.
Trzydziestego pierwszego marca o 07:35 zajęto nową pozycję w zgrupowaniu, przypadającą na kwadrat AB 8256. Dwadzieścia pięć minut później o 08:00 odebrano pochodzący z samolotu dalekiego zwiadu meldunek o kontakcie z konwojem w AB 7937, którym był JW.58, który w dniu 27 marca opuścił wody Loch Ewe. W godzinach wieczornych o 20:45 po uzyskaniu namiaru na pracujące w pobliżu śruby okrętowe Hans-Jürgen Sthamer, uznając, że może mieć do czynienia z konwojem nakazał przygotować wszystkie wyrzutnie torpedowe do ataku w położeniu nawodnym. O godzinie 02:26 pierwszego kwietnia na poszukującym wciąż wroga U 354 dostrzeżono rozbłyski pocisków świetlnych na kursie 270˚, w których stronę niezwłocznie się skierowano nie nawiązując już jednak żadnego kontaktu. W godzinach wieczornych tego samego dnia o 22:24 (kwadrat marynarki AB 6442) nawiązano kontakt wzrokowy z cieniem zidentyfikowanym jako niszczyciel, którego udało się wymanewrować. O godzinie 23:13 ponownie nawiązano kontakt z niszczycielem którego zaatakowano torpedami, po czym wykonano alarmowe zanurzenie. Sześć minut później w bezpiecznej odległości od okrętu detonowała pojedyncza bomba głębinowa. Po wynurzeniu mającym miejsce drugiego kwietnia o godzinie 05:06 w zadymce śnieżnej zauważono kolejny niszczyciel, do którego próba podejścia w celu jego zaatakowania zakończyła się niepowodzeniem i koniecznością ponownego zanurzenia dwadzieścia pięć minut później (05:31). Po odpłynięciu wroga i ponownym załadowaniu wyrzutni torpedowych o godzinie 08:45 Hans-Jürgen Sthamer zarządził wynurzenie i marsz w kierunku wschodnim. Następnego dnia o 02:00 na przebywającym w kwadracie AC 4549 U 354 dokonano cofnięcia czasu o godzinę na wszystkich posiadanych zegarach. W godzinach wieczornych tego samego dnia o 19:27 odebrano pochodzący z U 674 meldunek o dostrzeżeniu w AC 5172 czubków masztów, w stronę których się skierowano obierając kurs 90˚. Czwartego kwietnia o 01:42 (kwadrat marynarki AC 5997) okręt Sthamera nawiązał kontakt z cieniem niszczyciela o którym zameldowano dowództwu. O 02:37 (kwadrat marynarki AC 8337) dostrzeżono drugi niszczyciel a dziesięć minut później wykonano zanurzenie w celu przesłuchania okolicy hydrofonami nie uzyskując jednak żadnego kontaktu z konwojem. Pomimo nie udanej próby odnalezienia konwoju Hans-Jürgen Sthamer pozostał jeszcze w tym rejonie przez cały dzień licząc na możliwość przechwycenia i zatopienia ewentualnych maruderów. O 18:47 zgodnie z poleceniem dowództwa rozpoczęto marsz w kierunku kwadratu AC 5951. Następnego dnia na U 354 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
„Dnia 06.04., 02:00 tworzą linię dozoru od AC 4135 do 4575.
Grupa Donner: U 312, U 313, U 354 i U 315. Nieregulaminowy kurs. Donner pozostać codziennie w zanurzeniu od godziny 00:00 do 12:30.
Grupa Keil: U 716, U 739, U 361. Keil pozostać codziennie w zanurzeniu od godziny 12:30 do 00:00.”.
Głównym celem obu grup miał być konwój powrotny, którym był RA.58. Szóstego kwietnia o godzinie 05:58 zajęto wyznaczoną pozycję przypadającą na kwadrat AC 4193. Trzy dni później 9 kwietnia o 10:03 osiągnięto kolejną pozycję w zgrupowaniu, przydającą tym razem na kwadrat AB 6398. W godzinach wieczornych tego samego dnia o 22:25 (kwadrat marynarki AB 6632) z pomostu U 354 dostrzeżono zbliżający się cień jednostki wojennej, która wkrótce potem rozpoczęła jego ostrzał zmuszając go do wykonania alarmowego zanurzenia na głębokość A+20 (100 metrów). Zaraz po zniknięciu okrętu Sthamera pod powierzchnią rozpoczęło się długotrwałe polowanie z wykorzystaniem bomb głębinowych, które według oceny dowódcy przeprowadzone było przez wiele eskortowców. Po wynurzeniu mającym miejsce następnego dnia o 12:10 (kwadrat marynarki AB 6664) rozpoczęto poszukiwania konwoju do którego mogły należeć eskortowce, które przeprowadziły polowanie. Dziesiątego kwietnia o 23:28 odebrano kolejną depeszę z FdU o następującej treści:
„Sthamer, przerwać operację, wpłynąć do Hammerfest.”.
Następnego dnia tuż po północy Hans-Jürgen Sthamer nadał do dowództwa meldunek o następującej treści:
„Pobyt w Hammerfest nie jest odpowiedni. Niesprawna pompa wody chłodzącej, … Fu.M.B. warunkowo sprawny. Wanze od paru tygodni popsuty i obecnie używamy Naxos i Borkum.”.
O 03:50 otrzymano odpowiedź o następującej treści:
„Dla Sthamera pozostać w Hammerfest.”.
Pięć minut później odebrano kolejną depeszę z FdU o następującej treści:
„Sthamer z powodu pogody przed Andfjord skierować się do Narwiku.”.
Dwunastego kwietnia o godzinie 10:25 zawinięto do Harstad, które po przyjęciu na pokład miejscowego pilota opuszczono o 11:35 kierując się via Lödingen do Ramsund, gdzie przybyto prawie pięć godzin później o 16:20. Po zdaniu w tamtejszej bazie na brzeg wszystkich posiadanych na pokładzie torped akustycznych T-V o 17:25 ruszono w dalszą drogę do Narwiku, gdzie przybyto o 19:20, kończąc trwający pięć tygodni patrol (35 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 3.603 mile morskie na i 625,4 mili morskiej pod powierzchnią.

13.04.1944 U 354 opuścił Narwik kierując się do Bogenbucht, gdzie zacumował przy burcie okrętu warsztatowego Huascaran.

16.04.1944 U 354 po zakończeniu remontu odbił od burty warsztatowca po czym skierował się do Skomenfjordu, gdzie zacumował przy okręcie okrętu bazy Stella Polaris.

17.04.1944 U 354 skierował się pod burtę zaopatrzeniowca Kärnten na który zdano resztę posiadanych na pokładzie torped. Tego samego dnia po zakończeniu wyładunku o 19:05 skierowano się do Ramsund, po przybyciu do którego zacumowano przy bucie statku Anna Rheder, rozpoczynając następnie załadunek świeżych torped.

18.04.1944 U 354 po zakończeniu wszystkich prac o 08:20 opuścił Ramsund po czym skierował się pod burtę zacumowanego na wodach Skomenfjordu zaopatrzeniowca Kärnten w celu pobrania z niego prowiantu na kolejny patrol.

Patrol 9 (18.04.1944 – 03.05.1944)
18.04. U 354 pod dowództwem Hansa-Jürgena Sthamera o godzinie 18:30 odbił od burty zaopatrzeniowca Kärnten opuszczając następnie wody Skomenfjordu, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. Pomiędzy godziną 19:30 a 20:06 przeprowadzono zakończone pomyślne próbne zanurzenie i trymowanie okrętu. Następnego dnia o 22:00 U 354 osiągnął swój rejon ataku, który przypadał na kwadrat AF 2241. Dwa dni później 21 kwietnia o godzinie 07:01 (kwadrat marynarki AB 8684) doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z U 647. Dwudziestego trzeciego kwietnia o 11:53 na okręcie Sthamera odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
„Grupa Keil, U 739, U 674, U 354, U 315, U 959 piętnastogodzinne przemieszczanie do rejonu ataku AF 7923 do 2151.”.
Głównym celem w/w grupy w najbliższych dniach miał być konwój powrotny, którym był RA.59. Następnego dnia o godzinie 02:43 (kwadrat marynarki AF 2115) wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi z napotkanym U 315. Dwa dni później 26 kwietnia na U 354 odebrano kolejną depeszę z FdU o następującej treści:
„Konwój złożony z 1 lotniskowca, 12 statków, 2 krążowników i 8 eskortowców w szerokiej formacji. Głównym celem jest lotniskowiec, którego zniszczenie jest niezbędne dla powodzenia całej operacji. Wykorzystywać okazje strzeleckie. Jeżeli zostaniecie zmuszeni do zanurzenia, prowadzić atak na ślepo z wykorzystaniem namiaru akustycznego. Nie oszczędzać ani T-V ani pozostałych torped.”.
Dwudziestego siódmego kwietnia o 15:33 osiągnięto wyznaczoną pozycję w linii dozoru (kwadrat marynarki AB 9452), rozpoczynając następnie jej przemierzanie w poszukiwaniu wroga. Dwadzieścia siedem minut później o 16:00 po raz drugi w ciągu tego patrolu napotkano U 315, z którym wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi. Dnia 29 kwietnia o godzinie 02:20 osiągnięto nową pozycję w zgrupowaniu, przypadającą na kwadrat AB 8597. Pierwszego maja o 04:43 (kwadrat marynarki AB 6466) płynący na powierzchni U 354 został zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przez nadlatujący samolot, który w wykonanym następnie ataku zrzucił serię trzech bomb głębinowych. Pomimo odlotu z miejsca ataku nieprzyjacielskiego samolotu Hans-Jürgen Sthamer pozostał w zanurzeniu dając w ten sposób mechanikom sposobność przeprowadzenia naprawy bakburtowego silnika. Po wynurzeniu mającym miejsce o 09:26 w związku meldunkiem U 711 o kontakcie z nieprzyjacielem obrano kurs 260˚ w celu jego przechwycenia. O godzinie 15:48 na U 354 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
„Jeden z BV 138 zamilkł po walce powietrznej stoczonej o 12:00 w AB 6488. Przebywające w pobliżu tego kwadratu okręty, skierować się w rejon zdarzenia.”.
Znajdujący się w odległości 30 mil morskich od w/w kwadratu okręt Sthamera skierował się w jego stronę osiągając go o 18:40. Siedem minut później na okręcie Sthamera odebrano drugą depeszę z BdU o następującej treści:
„Właściwy kwadrat dla zdarzenia to AB 5696. Tylko okręty bez przydzielonych zadań kierować się w tamto miejsce.”.
Ponieważ kwadrat ten znajdował się w odległości 30 mil morskich na północ od pozycji zajmowanej przez U 354 Hans-Jürgen Sthamer skierował się w jego stronę osiągając go o 21:17. Pomimo prowadzonych poszukiwań nie udało się jednak odnaleźć żadnego śladu po zaginionej maszynie. Poza tym w trakcie ich trwania wykryto nieszczelności ograniczające zdolność okrętu do zanurzenia, co spowodowało, że o godzinie 02:02 przerwano patrol i rozpoczęto rejs powrotny do bazy. Następnego dnia o 04:32 U 354 zawinął do Harstad które po przyjęciu na pokład miejscowego pilota opuścił o 07:33 kierując się via Lödingen do Ramsund, gdzie przybył o 11:00. Podczas pobytu w tamtejszej bazie na pokład statku Anna Rheder przekazano wszystkie posiadane na pokładzie torpedy akustyczne T-V, po czym o 13:20 ruszono w dalszą drogę do Narwiku, gdzie przybyto o 15:05, kończąc trwający ponad dwa tygodnie patrol (15 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 2.424 mile morskie na i 158,7 mili morskiej pod powierzchnią.

04.05.1944 U 354 odbił od burty okrętu bazy Stella Polaris kierując się w stronę Bogenbucht, gdzie przycumował do okrętu warsztatowego Huascaran. Podczas prowadzonego przeglądu specjaliści z jednostki warsztatowej orzekli, że okręt wymaga remontu stoczniowego m.in. wymienione powinny zostać baterie akumulatorów, które są mocno zużyte i w chwili obecnej mogą osiągnąć tylko 47% swojej normalnej mocy. W związku z tą opinią przystąpiono do operacji przekazywania na Huascaran posiadanych na pokładzie torped.

06.05.1944 U 354 pod dowództwem Hansa-Jürgena Sthamera o godzinie 15:00 odbił od burty Huascarana, po czym skierował się w stronę zacumowanego w Narwiku okrętu bazy Stella Polaris. Tego samego dnia zgodnie z otrzymanym poleceniem udania się na remont do Bergen o 18:10 opuszczono Narwik, kierując się do portu docelowego płynąc przez Vestfjord a następnie w odległości 60 mil morskich od wybrzeża. Cztery dni później 10 maja o godzinie 09:20 U 354 wypłynął do bazy w Bergen, gdzie jeszcze tego samego dnia został przeholowany do miejscowej stoczni.

24.06.1944 U 354 pod dowództwem Hansa-Jürgena Sthamera po zakończonym remoncie o godzinie 20:15 wypłynął z bazy w Bergen, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się do Bogenbucht. Ponad godzinę później o 21:30 doszło do spotkania z eskortą i osłanianym przez nią U 1060. Następnego dnia o 05:47 zawinięto do Florø, które ponownie opuszczono o 16:00. Dwudziestego szóstego czerwca o godzinie 01:06 zawinięto do Ålesund, które opuszczono prawie osiem godzin później o 07:55 ponownie w towarzystwie U 1060 oraz eskorcie kutra trałowego R 90. Tego samego dnia o 16:25 U 1060 wraz R 90 skierował się do Trondheim zaś pieczę nad U 354 przejął przybyły inny kuter trałowy R 122. Prawie trzy godziny później o 19:10 po osiągnięciu punktu HA 1 kuter trałowy zawrócił do bazy zaś okręt Sthamera kontynuował dalej marsz samotnie. Dwa dni później 28 czerwca U 354 o godzinie 13:30 zawinął do Bogenbucht.

29.06.1944 – Bogenbucht – dokowanie okrętu w celu wymiany sterburtowej śruby.

30.06.1944 U 354 skierował się do Narwiku, gdzie załoga stanęła do meldunku przed dowódcą flotylli. Tego samego dnia okręt Sthamera opuścił Narwik kierując się pod burtę zaopatrzeniowca Kärnten.

30.06.1944 U 354 pod dowództwem Hansa-Jürgena Sthamera o godzinie 20:28 odbił od burty Kärnten kierując się następnie do Ramsund, gdzie przybył o 22:00. Podczas trwającego do godziny 23:44 pobytu w tamtejszej bazie ze statku Anna Rheder pobrano jedną torpedę akustyczną T-V po czym skierowano się w kierunku Lödingen, gdzie przybyto o 00:50 pierwszego lipca. Po przyjęciu na pokład miejscowego pilota wkrótce potem opuszczono ten port kierując się do Tromsø, gdzie przybyto trzeciego lipca o 08:40.

Patrol 10 (04.07.1944 – 37.07.1944)
04.07. U 354 pod dowództwem Hansa-Jürgena Sthamera o godzinie 11:15 opuścił Tromsø, by zgodnie z otrzymanym rozkazem najpierw zabrać na pokład stacjonujący na Ziemi Franciszka Józefa oddział meteo „Schatzgräber” a następnie pełniący podobną służbę z tymże na Wyspie Nadziei oddział „Svartisen”. Następnego dnia o 20:45 (kwadrat marynarki ÄG 9849) dotarto w rejon występowania pływających kawałków lodu a kilka godzin później już 6 lipca o 03:12 (kwadrat marynarki ÄG 9611) nawiązano kontakt wzrokowy z pływającym polem lodowym, którego próbę obejścia niezwłocznie podjęto. Ponad cztery godziny później o 07:31 (kwadrat marynarki ÄG 9381) ze względu na coraz grubszy lód grożący poważnym uszkodzeniem kadłuba i wystających z niego mechanizmów Hans-Jürgen Sthamer zaniechał dalszego marszu. O godzinie 21:42 (kwadrat marynarki ÄG 9333) obrano kurs na Ziemię Franciszka Józefa z której wybrzeżem następnego dnia nawiązano kontakt wzrokowy o 12:14 (kwadrat marynarki ÄF 4789). W godzinach wieczornych tego samego dnia o 21:50 nad okrętem Sthamera przeleciał samolot dalekiego zwiadu Fw.200 Condor. Ósmego lipca ze względu na gęste pole lodowe przebywający w odległości 30 mil morskich od wybrzeża wyspy (kwadrat marynarki ÄF 4742) U 354 zmuszony był o godzinie 04:00 zaniechać marszu w jego kierunku. O napotkanych przeciwnościach Hans-Jürgen Sthamer poinformował dowództwo, które ze względu na konieczność ewakuacji w związku z objawami włośnicy u 9 z 10 członków oddziału meteo wysłało w celu ich podjęcia samolot Fw.200 Condor. Następnego dnia o godzinie 00:18 (kwadrat marynarki ÄF 4787) nad okrętem przeleciał kolejny samolot zwiadu lotniczego, którym był BV 222. Dziesiątego lipca o godzinie 21:30 (kwadrat marynarki ÄF 4771) nawiązano kontakt wzrokowy z wysłanym na ratunek oddziałowi „Schatzgräber” samolotem Fw.200 Condor, z którym następnie wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi. Dnia 11 lipca o 16:50 na U 354 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
„Sthamer, podjęcie Schatzgräber zakończone. Marsz przez AC w celu podjęcia Svartisen.”.
Dwa dni później 13 lipca (kwadrat marynarki AC 1289) o godzinie 22:00 dostrzeżono odległą o 18 mil morskich Wyspę Nadziei podejście do której wybrzeża okazało się jednak niemożliwe ze względu na otaczający ją gęsty pas lodu oraz nadciągające pasma mgły utrudniającej obserwację. Tuż po północy szesnastego lipca okręt Sthamera zrobił wypad w kierunku północnym w celu znalezienia ewentualnej luki w polu lodowym. Cztery godziny później ze względu na pomyłkę nawigacyjną zmieniono kurs na południowy a następnie na południowo – zachodni. Dwa dni później 18 lipca o godzinie 12:00 (kwadrat marynarki AC 1299) z pomostu U 354 zaobserwowano przemieszczanie się lodu w kierunku północnym. Prawie pięć godzin później o 16:49 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
„Grupa Trutz obsadzić linię dozoru od AB 8465 do 9891. Sthamer jak najszybciej z najwyższą prędkością skierować się do AB 6880.”.
Głównym celem w/w grupy oraz okrętu Sthamera miał być kolejny konwój płynący do Związku Radzieckiego. O 17:40 (kwadrat AC 1515) wykonano próbne zanurzenie, podczas którego trwania w trakcie marsu na głębokości 13,5 metra doszło do kolizji z górą lodową, w wyniku której uszkodzeniu uległa obudowa pomostu, właz, podest celownika UZO oraz antena detektora fal radarowych. Następnego dnia o godzinie 00:52 (kwadrat marynarki AC 1812) na wszystkich okrętach odebrano polecenie FdU zakończenia operacji konwojowej w związku z odkryciem, że meldunek o nim był meldunkiem fałszywym. W godzinach wieczornych tego samego dnia o 20:35 na U 354 odebrano depeszę z dowództwa o następującej treści:
„Sthamer powrócić do realizacji głównego zadania.”.
Dwudziestego lipca o 04:20 (kwadrat marynarki AC 1561) osiągnięto granicę lodu jednocześnie napotykając w tamtym rejonie na gęstą mgłę utrudniającą nawigację. Dwa dni później 22 lipca o godzinie 05:29 (kwadrat marynarki AC 1267) z pomostu U 354 dostrzeżono występującą przy brzegu Wyspy Nadziei przestrzeń wolną od lodu. Trzydzieści jeden minut później o 06:00 nawiązano kontakt wzrokowy z oddziałem meteo, z którym wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi, po czym po zakotwiczeniu w pobliżu brzegu przystąpiono przy pomocy dostępnego na pokładzie pontonu do jego ewakuacji (wraz z dokumentacją oraz najważniejszymi urządzeniami). O 13:20 zakończono całą operację a cztery minuty później podniesiono kotwicę rozpoczynając rejs powrotny. Prawie cztery godziny później o 17:10 (kwadrat marynarki AC 1283) okręt Sthamera utknął w dryfującym polu lodowym, z którego udało mu się jednak o własnych siłach uwolnić. Dwudziestego czwartego lipca o 22:00 U 354 zawinął do Hammerfest, gdzie zacumował przy burcie okrętu bazy Black Watch. Następnego dnia o 22:02 opuszczono Hammerfest, kierując się wraz z eskortą do Tromsø, gdzie przybyto 26 lipca o godzinie 08:10. Po zdaniu na brzeg oddziału meteo oraz jego wyposażenia następnego dnia U 354 płynąc przybrzeżnymi wodami skierował się do Harstad, gdzie przybył o 16:17 w celu podjęcia na pokład miejscowego pilota. Dwudziestego ósmego lipca o godzinie 08:25 w Lödingen na brzeg zdano pilota, po czym ruszono w dalszą drogę do Narwiku, gdzie przybyto o 15:08, kończąc trwający prawie cztery tygodnie patrol (25 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 4.003 mile morskie na 51,6 mili morskiej pod powierzchnią.

30.07.1944 U 354 skierował się pod burtę warsztatowca Huascaran w celu usunięcia odniesionych podczas patrolu uszkodzeń.

Patrol 11 (21.08.1944 – 24.08.1944)
21.08. U 354 pod dowództwem Hansa-Jürgena Sthamera o godzinie 18:45 wypłynął z bazy w Narwiku, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. Następnego dnia okręt Sthamera nawiązał kontakt z grupą brytyjskich lotniskowców eskortowych, wchodzących w skład zespołu uderzeniowego Adm. Moore`a, który miał za zadanie zaatakować stacjonujący w fiordach północnej Norwegii pancernik Tirpitz. W przeprowadzonym o godzinie 01:14 (kwadrat marynarki AB 9333) ataku w kierunku kanadyjskiego lotniskowca eskortowego HMCS Nabob (11.420 BRT) U 354 wystrzelił salwę trzech torped T-III FAT 2, z których jedna trafiła go w rufę, powodując jego ciężkie uszkodzenie. O 01:22 w kierunku HMCS Nabob odpalono kolejną torpedę, tym razem T-V, która zamiast posłać go na dno trafiła i ciężko uszkodziła brytyjską fregatę HMS Bickerton (1.300 BRT), która niedługo potem po ewakuacji załogi została dobita torpedą wystrzeloną niszczyciel HMS Vigilant. Ciężko uszkodzony HMCS Nabob* zdołał dotrzeć o własnych siłach 27 sierpnia do bazy w Scapa Flow, gdzie wyładowano z niego zapasy, po czym skierowano do Rosyth, gdzie uznano go za nie nadający się do naprawy i przeznaczono na magazyn części zamiennych. Tymczasem w powstałym zaraz po ataku zamieszaniu U 354 nie wykryty przez żadną z jednostek osłony zdołał oddalić się na bezpieczny dystans. Tego samego dnia na pokładzie okrętu Sthamera odebrano też pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
„Grupa Trutz obsadzi linię dozoru od AC 1525 do 1855. Kolejność: U 344, U 668, U 394, U 363, U 997, U 703, U 354.”.
Głownem celem w/w grupy był konwój JW.59, który w dniu 15 sierpnia opuścił Wyspy Brytyjskie. Dwa dni później 24 sierpnia Hans-Jürgen Sthamer nawiązał kontakt z w/w konwojem i w przeprowadzonym o godzinie 02:40 ataku w kierunku brytyjskiego eskortowca HMS Mermaid wystrzelił dwie torpedy T-V, które eksplodowały w jego śladzie torowym. Niedługo potem okręt Sthamera został wykryty przez stacjonujący na pokładzie brytyjskiego lotniskowca eskortowego HMS Vindex samolot Swordfish a następnie zaatakowany bombami głębinowymi i pociskami jeża przez zaalarmowane o kontakcie jednostki eskorty w składzie: niszczyciel HMS Kepel, eskortowce HMS Mermaid i HMS Peacock oraz fregatę HMS Loch Dunvegan. W wyniku przeprowadzonych ataków U 354 poszedł na dno wraz z całą załogą (kwadrat marynarki AC 5483).

Uwagi:
a.) Poprzednia wersja losów U 354 mówiła, że w dniu 22 sierpnia został on zatopiony przez brytyjski samolot Swordfish (825/X Sqn FAA) stacjonujący na lotniskowcu eskortowym HMS Vindex. W rzeczywistości podczas tego ataku został zatopiony bliźniaczy U 344.

Członkowie załogi U 354 polegli w dniu 24.08.1944 (W kolejności alfabetycznej):
1.) Auschner Kurt (Gfr) 04.06.1925
2.) Bakowski Johann (OMaschMt) 22.08.1921
3.) Becker Paul (FkMt)04.02.1920
4.) Belz Günther (MaschOGfr) 05.05.1924
5.) Bertrand Erwin (FkGfr) 03.06.1925
6.) Biwersi Alfred (BtsMt) 20.08.1924
7.) Bölts Werner (OBtsMt) 27.02.1919
8.) Burkholder Albert (MaschGfr) 19.09.1924
9.) Carlsburg Karl-Heinz (ObMt) 19.10.1918
10.) Dignass Helmut (Mtr.II) 01.12.1925
11.) Dörner Jakob (MechOGfr) 20.10.1922
12.) Drossel Hans-Joachim (ObMt) 02.08.1919
13.) Fischer Heinz (MtrOGfr) 23.09.1923
14.) Grams Herbert (MaschMt) 23.11.1920
15.) Greth Werner (MtrGfr) 18.12.1925
16.) Hannig Hubert (MtrOGfr) 29.10.1924
17.) Hartig Hermann (BtsMt) 09.03.1922
18.) Hasert Erwin (FkGfr) 08.03.1924
19.) Heinrich Werner (MaschGfr) 23.05.1925
20.) Hildebrand Paul (OMasch) 15.05.1918
21.) Hübner Hans (MaschOGfr) 01.03.1924
22.) Kasper Reinhard (MtrOGfr) 01.02.1924
23.) Kirsch Eduard (Gfr) 09.10.1924
24.) Klose Walter (OMaschMt) 16.03.1921
25.) Knoll Johann (MtrOGfr) 28.03.1924
26.) König Kurt (ObGfr) 06.04.1924
27.) Koppe Günther (MtrOGfr) 24.12.1923
28.) Kortmann Wilhelm (MechGfr) 27.04.1924
29.) Kregeloh Ernst (OMasch) 17.12.1916
30.) Kubb Ernst (MaschOGfr) 26.07.1924
31.) Mann Gerhard (ObGfr) 20.02.1924
32.) Marquart Johannes (MtrOGfr) 09.01.1924
33.) Masshoff Ottmar (MaschOGfr) 27.01.1925
34.) Morzinkowski Josef (ObGfr) 23.11.1924
35.) Mosebach Heinz (ObGfr) 26.06.1924
36.) Niemeyer Gerhard (Lt.z.S) 23.10.1922, 2WO Crew of I/1941
37.) Oppenkowski Heinz (Gfr) 28.02.1924
38.) Palluch Josef (ObGfr) 07.03.1922
39.) Rahn Karl-Heinz (Maat) 10.09.1921
40.) Reinhardt Heinrich (ObGfr) 07.05.1924
41.) Roosen Max (Maat) 04.06.1923
42.) Sacksen Joachim (Lt.ing) 20.06.1922
43.) Scheiblich Kurt (ObMt)20.11.1919
44.) Schiemann Günter (ObGfr) 03.01.1924
45.) Schlichte Hans (ObGfr) 24.08.1924
46.) Schwenk Benno (ObGfr)11.06.1924
47.) Siol Kurt (Maat) 10.03.1921
48.) Spalt Heinrich-Otto (OLt.z.S) 28.08.1921, 1WO Crew of 1939
49.) Sthamer Hans-Jürgen (OLt.z.S) 26.07.1919, Crew of 1937b, odznaczenia: DKiG. 31.08.44.(U 354)
50.) Weber Karl (ObGfr) 06.02.1925
51.) Wolf Rudi (OStrm) 30.01.1919

Przypisy:
* W dniu 16 marca 1946 roku okręt został zwrócony US Navy, z której był tylko wypożyczony. Tego samego roku 26 października US Navy sprzedała okręt, który w marcu następnego roku nabyła holenderska stocznia złomowa. W dniu 21 września 1947 roku okręt przybył do Rotterdamu, gdzie po naprawie zarejestrowano go w 1948 roku jako statek handlowy pod niezmienioną nazwą Nabob. Odsprzedany niemieckiemu armatorowi Roland Linie Schiffahrt z Bremy, związanemu kapitałowo z Norddeutscher Lloyd po przebudowie służył pod niezmieniona nazwą od 1952 do 1968 roku jako okręt szkolny dla załóg odbudowującej się po zniszczeniach wojennych niemieckiej marynarki handlowej. W 1968 roku t/s Nabob został zarejestrowany pod banderą Panamy, gdzie pływał pod nazwą Glory, aż do 1977 roku, kiedy to sprzedano go na złom do Tajwańskiej stoczni złomowej.


Bibliografia:
http://uboat.net
http://www.ubootwaffe.net
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
Blair Clay „Hitlera Wojna U-bootów” tom II

Witam
Zapraszam do zapoznania się z poprawioną historią operacyjną U 354.
Pozdrawiam Brodołak