1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U-343 Typ VIIC

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 4 • Strona 1 z 1

U-343 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 04.01.07, 12:16

U 343 Typ VIIC - historia rozszerzona

Stocznia: Nordseewerke GmbH, Emden
Nr zamówienia: 215
Zamówienie: 20.01.1941
Położenie stępki: 01.04.1942
Wodowanie: 21.12.1942
Wcielenie do służby: 18.02.1943
Nr pocztowy: M 50 232

Przebieg służby:
18.02.1943 – 31.10.1943 – 8 Flotylla U-bootów, Danzig (szkolenie załogi)
01.11.1943 – 31.01.1944 – 3 Flotylla U-bootów La Pallice (okręt bojowy)
01.02.1944 – 10.03.1944 – 29 Flotylla U-bootów, Tulon (okręt bojowy)
10.03.1944 – Zatopiony na południe od Sardynii (pozycja 38.07N, 09.41N), przez brytyjski trawler z.o.p. HMS Mull.

Dowódcy:
18.02.1943 – 10.03.1944 – LT ~ OL Wolfgang Rahn

Odbyte patrole bojowe: 4

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

14.10.1943 U 343 pod dowództwem Wolfganga Rahna o godzinie 08:00 wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z poleceniem skierować się do baz w Norwegii. Następnego dnia o 21:06 zawinięto do Marviken, które po przenocowaniu w eskorcie trałowca M 489 opuszczono 16 października o 05:30. Tego samego dnia o 17:30 zawinięto do Stavanger, które po kolejnym przenocowaniu w towarzystwie eskorty opuszczono następnego dnia o 06:30 W dniu 17 października o godzinie 15:30 U 343 zawinął do bazy w Bergen, którą opuścił następnego dnia o 06:10. Tego samego dnia o godzinie 20:45 zawinięto do Ålesund, gdzie spędzono noc po czym dziewiętnastego października o 06:45 ruszono w dalszą drogę do Trondheim, gdzie przybyto późnym wieczorem o 23:10. W trakcie pobytu w tamtejszej bazie na okręt Rahna załadowano świeży prowiant oraz pobrano paliwo zdając jednocześnie na brzeg odbiornik Wanze 1.

Patrol 1 (22.10.1943 – 26.11.1943)
22.10. U 343 pod dowództwem Wolfganga Rahna o godzinie 08:00 wypłynął z bazy w Trondheim, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Ze względu na gęsta mgłę utrudniającą nawigację Wolfgang Rahn nakazał zrzucić na redzie kotwicę i poczekać na poprawę widoczności, która to nastąpiła o 12:30, kiedy to też spotkano się z U 424 oraz trałowcem M 476, w towarzystwie których obrano następnie kurs na punkt HA 1. O 18:15 po osiągnięciu kwadratu AF 6741 eskorta zawróciła do bazy zaś oba U-booty rozpoczęły indywidualny marsz w stronę swoich rejonów operacyjnych. Trzydziestego pierwszego października o 19:58 na U 343 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
Rahn i Lüders (U 424) nowy punkt docelowy to BC 31.”.
W dniu 4 listopada o 10:30 odebrano kolejną depeszę z dowództwa o następującej treści:
Rahn z najwyższą prędkością skierować się w stronę Hillego.”.
Następnego dnia o 19:26 (kwadrat marynarki BD 2826) spotkano się z dowodzonym przez KL Wolfganga Hille U 762, z którym najpierw wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi a na który ponad dwie godziny później o 21:30 rozpoczęto przekazywanie 30 m3 paliwa (na U 762 w momencie spotkania pozostało tylko 500 litrów paliwa.). Po zakończeniu tej operacji zapas paliwa na U 343 wynosił 45 m3, co pozwalało na kontynuowanie patrolu. Dziewiątego listopada o 19:48 na okręcie Rahna odebrano trzecią depeszę z BdU o następującej treści:
Trzy okręty utworzą grupy zajmując określone pozycje. Odstępy pomiędzy jednostkami 30 mil. Kierunek zgrupowania 235 stopni. Wszystkie okręty tworzą jedno zgrupowanie Eisenhart.
Grupa 1, AJ 3331: U 538, U 391, U 542,
Grupa 2, AK 4111: U 843, U 714, U 424,
Grupa 3, AK 0177: U 764, U 280, U 969,
Grupa 4, AK 7135: U 212, U 967, U 575,
Grupa 5, AK 7684: U 963, U 552, U 586,
Grupa 6, AK 8478: U 420, U 709, U 282,
Grupa 7, AK 9478: U 608, U 274, U 343,
Grupa 8, BC 2716: U 592, U 413, U 373,
Grupa 9, BC 3265: U 267, U 281, U 426,
Grupa 10, BC 5388: U 226, U 648, U 842.
”.
Głównym celem w/w zgrupowania miały być dwa konwoje – SC-146 (osłaniany przez grupę eskortową B3) i HX-265. Sześć dni później 15 listopada na U 343 o godzinie 10:30 odebrano kolejną pochodzącą z dowództwa depeszę o następującej treści.
Eisenhart, grupy 1 – 7 rozwiązane.”.
Od 17 listopada okręt Rahna operował w ramach zgrupowania Schill 2, przeciwko konwojowi MKS.30/SL.139. Dnia 19 listopada o godzinie 16:00 zgodnie z rozkazem osiągnięto nową pozycję, która przypadała na kwadrat BE 8724. Jeszcze tego samego dnia o 22:48 z pomostu U 343 na kursie 50˚ dostrzeżono rozbłyski pocisków świetlnych, w których stronę się skierowano. Godzinę później (kwadrat marynarki BE 8729) w bliskiej odległości od okrętu zarejestrowano detonacje bomb głębinowych. Następnego dnia na poszukującym wciąż konwoju U 343 o godzinie 03:11 odebrano pochodzący z U 969 meldunek o dostrzeżeniu 3 niszczycieli w kwadracie BE 8761, w stronę którego natychmiast się skierowano. O 13:41 na przebywającym w zanurzeniu okręcie Rahna nawiązano najpierw kontakt akustyczny a następnie przez peryskop wzrokowy z nieprzyjacielskim niszczycielem. Ponad półgodziny później o 14:12 okręt Rahna znalazł się w środku szyku grupy nieprzyjacielskich niszczycieli, z których ostatniego planowano zaatakować umieszczoną w wyrzutni nr V torpedą akustyczną T-V. Zanim jednak do tego doszło U 343 został wykryty i musiał uciekać na głębokość A+70 (150 metrów) w celu przeczekania ataków bombami głębinowymi. O 15:15 w pobliżu detonowało sześć bomb głębinowych, które spowodowały opadnięcie okrętu na głębokość 2A+50 (210 metrów). Ponad cztery godziny później o 19:47 (kwadrat marynarki BE 1947) po odpłynięciu napastników Wolfgang Rahn zarządził wynurzenie i odejście w kierunku wschodnim. Jeszcze tego samego dnia o 22:34 ze względu na niski poziom paliwa rozpoczęto marsz powrotny do bazy w La Pallice. W dniu 26 listopada o godzinie 07:30 w kwadracie BF 6881 U 343 spotkał się z eskortą złożoną z dwóch dozorowców V 410 i V 422, w towarzystwie których o 14:30 zawinął do La Pallice, kończąc trwający ponad pięć tygodni patrol (36 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 3.631 mil morskich na i 765 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 2 (26.12.1943 – 19.01.1944)
26.12. U 343 pod dowództwem Wolfganga Rahna wraz z U 953, U 751, U 231 i U 373 w towarzystwie trałowca M 4453 o godzinie 14:10 wypłynął z bazy w La Pallice, by zgodnie z otrzymanym rozkazem przedrzeć się przez cieśninę Gibraltarską na Morze Śródziemne w celu wzmocnienia operujących tam tam sił U-bootwaffe. Wkrótce potem odebrano pochodzącą z FdU West depeszę o następującej treści:
Po minięciu punktu Wasser do zmierzchu marsz kierunku południowym. Następnie kierować się na drogę Pieniga. Wyjście na ocean z drogi Pieniga.”.
Następnego dnia po dotarciu do kwadratu BF 9422 pomiędzy 08:45 a 11:05 przeprowadzono próbne zanurzenie na głębokość 2A+40 (200 metrów). Po jego pomyślnym wykonaniu i zameldowaniu o tym dowódcy trałowca, o 13:35 ruszono w dalszą drogę podczas gdy trałowiec zawrócił do bazy. Pięć minut później rozpoczęto podwodny marz płynąc na głębokości A-30 (50 metrów). Dwudziestego dziewiątego grudnia o godzinie 11:45 (kwadrat marynarki BF 7698) w bezpiecznej odległości wyminięto prowadzącą połów flotyllę kutrów rybackich. W sylwestra o godzinie 02:00 (kwadrat marynarki CG 2673) Wolfgang Rahn zarządził wynurzenie a następnie przeprowadzenie prac na pokładzie, które polegały na mocniejszym przymocowaniu przedmiotów umieszczonych pod deskami pokładu. Po ich zakończeniu o 03:53 okręt ponownie zszedł w zanurzenie kontynuując skryty marsz w stronę Gibraltaru. Drugiego stycznia pomiędzy godziną 08:36 a 21:45 (kwadrat marynarki CG 8315) U343 spoczywał na dnie znajdującym się w tym miejscu na głębokości 105 metrów, w oczekiwaniu na odpowiedni moment do naładowania baterii akumulatorów. Podobna sytuacja wystąpiła kolejnego dnia kiedy to pomiędzy 09:15 a 21:20 (kwadrat marynarki CG 8358) okręt spoczywał na dnie w celu zaoszczędzenia baterii akumulatorów. Piątego stycznia tuż po północy (kwadrat marynarki CG 9196) na zbliżającym się do cieśniny Gibraltarskiej U 343 nawiązano kontakt akustyczny ze śrubami wielu jednostek, które okrążyły jego pozycję po czym odpłynęły dalej. Dwie godziny później o 02:00 okręt wyszedł na powierzchnię rozpoczynając ostatnie przed próbą sforsowania cieśniny ładowanie baterii akumulatorów i wentylowanie wnętrza. O 05:40 minięto w odległości 10 mil morskich znajdujący się na kursie 128˚ przylądek Trafalgar a godzinie później (kwadrat marynarki CG 9555) po zakończeniu ładowania baterii ponownie wykonano zanurzenie rozpoczynając podwodny marsz. Podczas prowadzonej wieczorem przez peryskop obserwacji o 20:44 na kursie 185˚ dostrzeżono światła Ceuty a na kursie 307˚ światła Carnero. Następnego dnia przebywający już od kilku godzin na Morzu Śródziemnym okręt Rahna o 03:43 (kwadrat marynarki CG 9651) korzystając z korzystnej pogody wyszedł na powierzchnię rozpoczynając ładowanie baterii akumulatorów. Siódmego stycznia nadano do dowództwa depeszę o następującej treści:
ββ 0613/7/31. Moja pozycja to CH 7278. U 343.”.
Wkrótce potem otrzymano odpowiedź o następującej treści:
Rahn jeśli okręt jest zdolny do służby, jako rejon operacyjny obsadzić CH 8275 – 9455.”.
Tego samego dnia w godzinach wieczornych o 20:30 (kwadrat marynarki CH 7298) z pomostu U 343 dostrzeżono nadlatujący dwusilnikowy samolot, którym był należący do 36 Sqn RAF Wellington HF 245 „Y”. Ze względu na brak czasu na wykonanie manewru zanurzenia Wolfgang Rahn nakazał obsadzić działka pokładowe i otworzyć w kierunku zbliżającego się napastnika ogień zaporowy. Pomimo ostrzału wrogi samolot wykonał atak na niskim pułapie zrzucając serię pięciu bomb głębinowych, które detonowały za rufą U 343 nie czyniąc mu żadnych szkód. W trakcie tego ataku jak i zaraz po nim Wellington otrzymał wiele trafień w wyniku których zapalił się i zmuszony był wodować, podczas którego to manewru zginęło dwóch jego członków załogi – pilot i nawigator. Pozostałych czterech członków dostało się na tratwę ratunkową z której w godzinach porannych zostali uratowani przez polski niszczyciel ORP Ślązak. Kilka minut później nad U 343 pojawił się kolejny Wellington HF 221 „M” którego załoga była świadkiem ostatniego pojedynku bratniego samolotu. Także i do kolejnego napastnika otworzono ogień zaporowy, który uszkodził w brytyjskim bombowcu jeden z dwu silników w momencie kiedy ten gotował się do zrzucenia bomb głębinowych. Po wyprowadzeniu ze strefy ostrzału załodze Wellingtona udało się dociągnąć uszkodzoną maszyną do Bone, gdzie bezpiecznie wylądowano na miejscowym lotnisku. Nie chcąc kusić dalej losu o 22:59 Wolfgang Rahn zarządził zanurzenie i oddalenie się z niebezpiecznego rejonu. Brytyjskie dowództwo wiedząc o przebywającym w tym rejonie nieprzyjacielskim okręcie podwodnym zarządziło rozpoczęcie operacji typu Swamp polegającej na ściągnięciu w rejon kontaktu wielu jednostek lotniczych i nawodnych, które miały skutecznie na niego zapolować. Następnego dnia o 03:19 (kwadrat marynarki CH 7296) U 343 ponownie pojawił się na powierzchni a wkrótce potem z jego pomostu dostrzeżono dwie jednostki nawodne, w ucieczce przed którymi minutę później wykonano alarmowe zanurzenie schodząc na głębokość A+20 (100 metrów). W trakcie wykonywania tego manewru okręt uderzył o dno nie odnosząc jednak żadnych uszkodzeń. Ze względu na silny prąd występujący przy dnie niemożliwym się stało osadzenie go na dnie. Wkrótce po wynurzeniu mającym miejsce dopiero wieczorem o 19:34 (kwadrat marynarki CH 7293) nawiązano kontakt wzrokowy z dwoma kolejnymi jednostkami nawodnymi, przed którymi trzy minuty później schowano się pod wodą. Prawie godzinę po kolejnym wynurzeniu, które miało miejsce o 20:55 detektor Naxos wykrył pracę wrogiego radaru a niedługo potem nawiązano kontakt wzrokowy z nadlatującym samolotem, którym był należący do 179 Sqn RAF bombowiec Wellington „R”. Widząc zbliżającego się napastnika Wolfgang Rahn nakazał obsadzić działka przeciwlotnicze i otworzyć w jego kierunku ogień zaporowy. Pomimo tego ostrzału brytyjska maszyna o 21:50 wykonała atak zrzucając serię sześciu bomb głębinowych, które detonowały w odległości 80 metrów od strony sterburty za rufą okrętu. Dużo celniejsi byli artylerzyści U 343 który wielokrotnie trafili Wellingtona, powodując jego zestrzelenie wkrótce po wykonaniu ataku (z jego załogi przeżył tylko pilot W. F. M. Davidson, którego siła uderzenia maszyny o wodę wyrzuciła przez okno kabiny pilota a on sam następnie dostał się na tratwę ratunkową z której rankiem został uratowany przez brytyjski niszczyciel HMS Active, pozostałych pięciu członków załogi zginęło). Osiem minut później o 21:58 odbiornik Naxos wykrył kolejny pracujący w pobliżu radar, należący do drugiego samolotu, którego zbliżanie zaobserwowano od strony sterburty. Dostrzeżoną maszyną był bombowiec Wellington „B” należący do 36 Sqn RAF, który następnie rozpoczął krążenie wokół okrętu na bezpiecznym dla niego dystansie. Dwie minuty później tym razem od strony bakburty wykryto kolejny samolot, którym tym razem była łódź latająca Catalina należąca do 202 Sqn RAF. Wkrótce potem Wellington przystąpił do pierwszego ataku zrzucając bomby głębinowe oraz prowadząc ostrzał z działek pokładowych. W trakcie jego odpierania uszkodzeniu uległo działko kal. 3.7 cm oraz ranny został MtrGfr Linger. Do czasu drugiego nalotu udało się załodze usunąć defekt działka kal. 3.7 cm, dzięki czemu ponownie wzrosła siłą ognia przeciwlotniczego. Wkrótce potem miał miejsce drugi ataku podczas którego 10 metrów od burt okręt detonowały bomby głębinowe, które spowodowały, że niemal wyskoczył on z wody a następnie siłą impetu zanurzył się na głębokość 9 – 10 metrów. Poza tym na U 343 powstało wiele uszkodzeń m.in.: silników elektrycznych, doszło też do utraty szczelności przez bakburtowy zbiornik zanurzeniowy nr 2, wycieku paliwa oraz zacięcia się klap systemu odprowadzania spalin, co uczyniło okręt chwilowo niezdolnym do zanurzenia. W trakcie odpierania tych ataków okręt Rahna dwa razy przepłynął obok tratwy, w której przebywał jedyny żywy członek załogi zestrzelonego Wellingtona. O 22:50 okręt został zaatakowany przez Catalinę, która podczas tego ataku została trafiona w jeden z silników, co zmusiło jej dowódcę do odwrotu. Tuż przed północą (kwadrat marynarki CH 3727 ) załodze udało się przywrócić U 343 ograniczoną zdolność do zanurzania. O 08:00 dnia dziewiątego stycznia Wolfgang Rahm nakazał osadzić okręt na znajdującym się w tym miejscu na głębokości A+0 (80 metrów) dnie, dając w ten sposób załodze możliwość spokojnego usunięcia pozostałych uszkodzeń oraz uprzątnięcia wszystkich przedziałów. Tuż po północy następnego dnia U 343 pojawił się z powrotem na powierzchni. O godzinie 00:28 odbiornik Naxos uzyskał kolejny namiar na pracujący w pobliżu radar, co spowodowało, że dwanaście minut później Wolfgang Rahn wydał rozkaz zanurzenia. Jedenastego stycznia (kwadrat marynarki CH 4998) pomiędzy godziną 00:00 a 19:16 okręt spoczywał na znajdującym się w tym miejscu na głębokości A-26 (54 metrów) dnie. Osiem dni później o 12:00 w kwadracie CH 3633 nad U 343 pojawiły się dwa samoloty Ardo Ar 196, które zapewniały mu osłonę z powietrza. Cztery godziny później o 16:10 okręt Rahna zawinął do Tulonu, kończąc trwający ponad trzy tygodnie patrol (24 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 1.408 mil morskich na i 509 mil morskich pod powierzchnią.

04.02.1944 podczas nalotu na port i miasto Tulon, przebywający w bazie U 343 odniósł lekkie uszkodzenia.

Patrol 3 ( 04.03.1944 – 10.03.1944)
04.03. U 343 pod dowództwem Wolfganga Rahna o godzinie 17:00 wypłynął z bazy w Tulonie, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Morzu Śródziemnym. Ze względu na defekt jednego z urządzeń pokładowych następnego dnia powrócono do bazy, którą opuszczono ponownie szóstego marca o godzinie 08:30 kierując się w stronę położonego na Morzu Tyrreńskim rejonu operacyjnego (marsz do niego przez kwadraty marynarki CJ 4140/7160). W dniu 10 marca przebywający w pobliżu włoskiego portu Cagliari, U 343 został wykryty a następnie zaatakowany przez brytyjski trawler z.o.p. HMS Mull. Atak ten był skuteczny i okręt Wolfganga Rahna poszedł na dno wraz z całą załogą.

Członkowie załogi U-343 polegli w dniu 10.03.1944 (W kolejności alfabetycznej):
1.) Böer Walter (OStrm) 01.09.1917
2.) Brandt Ludwig (MaschMt) 01.06.1923
3.) Burger Konrad (MtrOGfr) 03.07.1922
4.) Deckert Paul (OFkMt) 07.03.1921
5.) Diekmann Heinz (MechOGfr) 31.03.1924
6.) Dietrich Hermann (MaschOGfr) 17.12.1923
7.) Domnik Heinz (MaschOGfr) 25.12.1921
8.) Ebler Ernst (MtrOGfr) 01.11.1922
9.) Endler Harald (Lt.z.S) 09.01.1923, 2WO
10.) Flade Horst (MaschOGfr) 03.03.1923
11.) Fritsche Hermann-Paul (MtrGfr) 28.05.1924
12.) Gamböck Georg (MtrOGfr) 07.02.1925
13.) Gebur Erwin (MtrOGfr) 31.08.1922
14.) Görke Rudolf (Seekadett) 17.06.1923
15.) Gramss Karl-Wolfgang (FkOGfr) 11.08.1923
16.) Grötzinger Alfred (MtrOGfr) 28.05.1923
17.) Grützner Oswald (BtsMt) 02.09.1918
18.) Hafner Helmut (MtrGfr) 03.06.1923
19.) Hähnel Walter (MaschGfr) 17.05.1923
20.) Haigermoser Emil (MtrOGfr) 25.11.1924
21.) Jordan Johannes (MaschOGfr) 19.11.1923
22.) Junge Heinz (MaschOGfr) 02.03.1921
23.) Kappler Ernst (FkGfr) 05.12.1924
24.) Karthaus Willi (MaschOGfr) 22.07.1923
25.) Richard (MechMt) 09.04.1923
26.) Kirek Karl (MtrOGfr) 07.06.1923
27.) Klammt Werner (MaschMt) 17.03.1923
28.) Kober Herbert-Gerhard (MaschMt) 05.08.1921
29.) Kunze Rudolf (OMasch) 25.04.1915
30.) Langer Hubert (BtsMt) 23.10.1922
31.) Locher Georg (MaschMt) 25.08.1921
32.) Alfred (MaschOGfr)26.11.1922
33.) Lotz Fritz (MtrOGfr) 06.01.1923
34.) Meierjohann Gerhard (MechOGfr) 04.04.1924
35.) Näwig Josef (MaschMt) 23.11.1921
36.) Pott Wilhelm (MaschOGfr) 25.05.1921
37.) Preuss Horst (OLt.z.S) 19.09.1922, 1WO
38.) Preußler Kurt (OStrm) 08.02.1918
39.) Rahn Wolfgang (OLt.z.S) 31.10.1920, Crew of 1938
40.) Röhrle Willi (OMaschMt) 20.02.1920
41.) Rudzio Günter (MechOGfr) 05.12.1922
42.) Sonka Karl-Heinz (OLt.ing) 05.01.1922
43.) Sturm Andreas (OMasch) 16.11.1915
44.) Sydow Joachim (MtrOGfr) 23.01.1925
45.) Temme Günter (Mtr) 04.07.1923
46.) Tollik Willi (MtrOGfr) 29.04.1922
47.) Trommer Arndt (MaschOGfr) 13.06.1923
48.) Wimmelmann Konrad (MaschOGfr) 03.05.1922
49.) Wolff Erich (FkMt) 07.04.1913
50.) Wollenzin Kurt (MtrOGfr) 22.02.1922
51.) ?

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay „Hitlera Wojna U-bootów” tom II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 7 KTB U 301 - U 374
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1
Ostatnio edytowano 05.01.07, 10:17 przez Brodołak, łącznie edytowano 1 raz
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Postprzez Uapa » 04.01.07, 17:50

Chochlik- 7 maja 1923 odnalazła...
Uapa
Oberleutnant zur See
 
Tonaż: 289.000 BRT

Dołączył(a): 21.04.05, 19:21
Lokalizacja: Alt Stettin

Postprzez Brodołak » 05.01.07, 10:18

Mea Culpa :oops: , błąd został już poprawiony
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Re: U-343 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 11.01.13, 06:43

Witam
Zapraszam do zapoznania się z poprawioną i rozszerzoną historią operacyjną U 343.
Pozdrawiam Brodołak
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów


Posty: 4 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ VII



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron