U 334 Typ VIIC - historia rozszerzona

Stocznia: Nordseewerke GmbH, Emden
Nr zamówienia: 206
Zamówienie: 23.09.1939
Położenie stępki: 16.03.1940
Wodowanie: 15.08.1941
Wcielenie do służby: 09.10.1941
Nr pocztowy: M 33 704

Przebieg służby:
09.10.1941 ? 28.02.1942 ? 8 Flotylla U-bootów, Königsberg (szkolenie załogi)
01.03.1942 ? 30.06.1942 ? 3 Flotylla U-bootów, La Pallice (okręt bojowy)
01.07.1942 ? 14.06.1943 ? 11 Flotylla U-bootów, Bergen (okręt bojowy)
14.06.1943 ? Zatopiony na południowy-zachód od Islandii przez fregatę HMS Jed i eskortowiec HMS Pelikan.

Dowódcy:
09.10.1941 ? 31.03.1943 ? OL ~ KL Hilmar Siemon
01.04.1943 ? 14.06.1943 ? OL Heinz Ehrich

Odbyte patrole bojowe: 4

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 2 (14.372 BRT)/0

Zatopione/ uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Okres służby U 334 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
10.10. ? 14.10.1941 ? Emden ? zapoznanie załogi z okretem
15.10. ? 16.10.1941 ? Borkum ? rejs szkoleniowy.
18.10. ? 05.11.1941 ? Kiel ? próby morskie i szkolenie w ramach UAK.
06.11. ? 11.11.1941 ? Rönne/Bornholm ? próby sprawności hydrofonów w ramach UAG-Shall.
12.11. ? 23.11.1941 ? Danzig ? próby sprawności artylerii w ramach UAG.
24.11. ? 30.11.1941 ? Gotenhafen ? próby sprawności broni torpedowej w ramach TEK.
01.12. ? 11.12.1941 ? Hela ? ćwiczebne rejsy i zanurzenia.
12.12. ? 31.12.1941 ? Danzig ? sprzątanie i malowanie okrętu.
01.01. ? 13.01.1942 ? Zatoka Gdańska ? strzelanie torpedowo ? artyleryjskie.
14.01. ? 24.01.1942 ? Gotenhafen ? ćwiczenia taktyczne w ramach 27 Flotylli U-bootów.
25.01. ? 30.01.1942 ? Rejs do bazy w Kiel via porty Danzig i Hela.
01.02. ? 15.03.1942 ? Kiel ? pobyt w stoczni Howaldtswerke w celu przeprowadzenia przeglądu i prac naprawczych.

Patrol 1 (18.03.1942 ? 14.04.1942)
18.03. U 334 pod dowództwem Hilmara Siemona o godzinie 14:45 wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym. Prawie dwie godziny później o 16:30 spotkano się z lodołamaczem, w asyście którego skierowano się kanałem Kilońskim w stronę Brunsbüttel. Dwa dni później 20 marca o godzinie 07:53 opuszczono śluzę w Brunsbütte,l po czym spotkano się z eskortą, w towarzystwie której skierowano się następnie do Helgolandu, gdzie dotarto jeszcze tego samego dnia o 14:23. Dwudziestego pierwszego marca o 17:18 w eskorcie jednostek nawodnych opuszczono Helgoland. Po dotarciu o godzinie 00:25 następnego dnia do kwadratu AN 9115 eskorta zawróciła do bazy. O godzinie 07:00 U 334 zszedł w zanurzenie rozpoczynając trwający do godziny 21:08 podwodny marsz. W dniu 25 marca okręt Siemona odebrał polecenie dołączenia do grupy Nord i skierowania się do wyznaczonego mu rejonu operacyjnego, położonego w kwadracie marynarki AF 7180/7270. Dwudziestego siódmego marca (kwadrat marynarki AF 45) pomiędzy godziną 18:18 a 22:30 wyminięto cztery dryfujące miny morskie. Następnego dnia (kwadrat marynarki AF 42) pomiędzy 09:55 a 18:03 wyminięto kolejne cztery dryfujące miny morskie. W dniu 30 marca (kwadrat marynarki AB 7717) po osiągnięciu granicy lodu obrano kurs na południe, kierując się do położonego w kwadracie AA 99 nowego rejonu operacyjnego. Następnego dnia odebrano pochodzącą ze sztabu Admirała Oceanu Arktycznego depeszę o następującej treści:
?U 334 i U 657 są w grupie Naseweis.?.
Pierwszego kwietnia o godzinie 04:00 osiągnięto wyznaczony rejon operacyjny. Dziewięć dni później 10 kwietnia odebrano drugą depeszę ze sztabu Admirała Oceanu Arktycznego o następującej treści:
?Stworzyć linię dozoru od AB 6234 do 6297 (4 okręty).?.
Tego samego dnia odebrano też depeszę o awansowaniu o jeden stopień Oblt.ing. Ernsta Hörmannsa. W dniu 12 kwietnia o godzinie 09:25 (kwadrat marynarki AB 8268) doszło do spotkania i wymienienia się sygnałami rozpoznawczymi z U 592. Tego samego dnia w związku z pojawieniem się u MaschGfr Hermanna Fernescheida objawów charakterystycznych dla zapalenia wyrostka robaczkowego dowódca U 334 Hilmar Siemon o godzinie 14:30 poprosił dowództwo o zgodę na powrót do bazy. Półgodziny później otrzymano odpowiedź o następującej treści:
?Rozpocząć rejs powrotny.?.
Następnego dnia o 19:13 (kwadrat marynarki AF 2831) za burtę wypadł MtrGfr Otto Meyerhofer, którego pomimo rozpoczętych natychmiast trwających do godziny 20:15 poszukiwań nie odnaleziono. Czternastego kwietnia o godzinie 10:02 (kwadrat marynarki AF 6474) wykonano alarmowe zanurzenie przed nadlatującym samolotem. Tego samego dnia o 13:30 (kwadrat marynarki AF 8342) spotkano się z dozorowcem V 5705, w towarzystwie którego skierowano się do Trondheim, gdzie przybyto o 23:05, kończąc trwający prawie cztery tygodnie patrol (27 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 3.191 mil morskich na i 524,2 mili morskiej pod powierzchnią.

25.05.1942 Lofjord ? pobyt przy burcie warsztatowca Huascaran, w celu przeprowadzenia prac odtwarzających gotowość bojową.

02.06.1942 Lofjord ? cumujący u burty warsztatowca okręt Siemona został o godzinie 15:30 uderzony przez manewrujący U 436 doznając uszkodzeń sterburtowego zbiornika siodłowego, z którego wyciekło 5 ton paliwa (pozostałą ilość oraz torpedy przekazano na Huascarana). Na sprawcy kolizji uszkodzeniu uległy natomiast wyrzutnie torpedowe, co wymusiło z kolei konieczność jego skierowania na remont do kraju.

Patrol 2 (07.06.1942 ? 06.07.1942)
07.06. U 334 pod dowództwem Hilmara Siemona w towarzystwie eskorty o godzinie 10:00 wypłynął z bazy w Trondheim, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. W godzinach wieczornych tego samego dnia po osiągnięciu o 19:50 kwadratu AF 8342 eskorta zawróciła do bazy zaś U 334 skierował się w stronę kwadratu AA 96. Następnego dnia pomiędzy 03:27 a 11:05 w odległości ca 50 ? 2000 metrów minięto 10 dryfujących min. O godzinie 12:30 Hilmar Siemon zarządził próbne zanurzenie, podczas którego na głębokości A+65 (145 metrów) pękł spaw szachtu przedniego peryskopu, co spowodowało wtargnięcie do wnętrza okrętu wody. Po wynurzeniu mającym miejsce o godzinie 14:06 Hilmar Siemon zarządził powrót do bazy w celu usunięcia awarii. Dziesiątego czerwca o godzinie 05:47 zawinięto do Trondheim, gdzie U 334 niemal z biegu został wprowadzony do pływającego doku miejscowej stoczni. Po zakończeniu prac naprawczych pięć dni później 15 czerwca o godzinie 20:45 opuszczono bazę, spotykając się kwadrans później z kutrem trałowym R 273, w towarzystwie którego skierowano się następnie w kierunku Agdenes. Następnego dnia o 04:45 (kwadrat marynarki AF 8342) eskorta zawróciła do bazy zaś U 334 obrał kurs na kwadrat AA 98. Tego samego dnia o 12:00 (kwadrat marynarki AF 5819) w odległości ca. 100 metrów po stronie sterburty minięto dryfującą minę morską. Siedemnastego czerwca o 05:55 (kwadrat marynarki AF 4345) w odległości ca. 500 metrów po stronie bakburty minięto kolejną dryfująca minę. Identyczna sytuacja powtórzyła się także następnego dnia kiedy aż trzykrotnie minięto dryfujące miny:
- o 03:40 (kwadrat marynarki AF 1888) w odległości ca 300 metrów po stronie bakburty,
- o 08:04 (kwadrat marynarki AF 1762) w odległości ca 1000 metrów po stronie sterburty,
- o 14:01 (kwadrat marynarki AF 1762) w odległości ca 1000 metrów po stronie bakburty.
Tego samego dnia o 20:40 odebrano pochodzącą ze sztabu Admirała Oceanu Arktycznego depeszę o następującej treści:
?Grupa Eisteufel jako rejony ataku obsadzi:
U 334 AA98 ? U 355 AA 99 ? U 657 AB 77 ? U 88 AB 74 ? U 457 AE 32.?.
Głównym celem w/w grupy miał być kolejny płynący z pomocą wojskową do Związku Radzieckiego konwój PQ. Dziewiętnastego czerwca o godzinie 22:00 osiągnięto wyznaczony rejon operacyjny rozpoczynając następnie jego powolne przemierzanie. Dwa dni później 21 czerwca odebrano kolejną depeszę ze sztabu o następującej treści:
?Eisteufel jako rejony ataku obsadzić,
W AA: U 251 9759 ? U 334 9845 ? U 355 9977.
W AE: U 408 2326 ? U 657 3167 ? U 88 3255.?
Dwudziestego trzeciego czerwca osiągnięto granicę występowania lodu ruszając wzdłuż niej (marsz ten przerwano o 20:00 ze względu na mgłę, która uniemożliwiała rejestrowanie przebiegu granicy pola lodowego). Dwa dni później 25 czerwca o godzinie 20:30 (kwadrat marynarki AB 7518) doszło do spotkania z U 251. W dniu 29 czerwca zgodnie z rozkazem o 16:50 obsadzono nowy rejon operacyjny, położony w kwadracie marynarki AA 9662. Pierwszego lipca na U 334 odebrano pochodzący z U 255 meldunek o kontakcie z wrogim konwojem, którym był PQ17, w związku z czym podjęto działania przeciwko niemu. Jeszcze tego samego dnia o godzinie 23:16 odebrano pochodzącą ze sztabu Admirała Oceanu Arktycznego depeszę o następującej treści:
?PQ17 namiar godzina 16:00, AB 7166, kurs NO. U 255, U 408, U 334, U 456 szukać kontaktu. U 251, U 355, U 657, U 88, U 457, U 376 utworzyć dnia 02.07., godzina 14:00 linię dozoru od AB 8515 lub 8155 do 5515.?.
Następnego dnia o 03:52 (kwadrat marynarki AB 7434) na okręcie Siemona odebrano depeszę U 657 o kontakcie w kwadracie AB 4914 z płynącym kursem NO konwojem. Tego samego dnia o godzinie 15:10 (kwadrat marynarki AB 4679) poszukujący wroga U 334 został zmuszony do zanurzenia przed nadlatującym samolotem zidentyfikowanym jako Sunderland, który w ślad zanim zrzucił bomby głębinowe a następnie o kontakcie z U-bootem powiadomił dowódcę eskorty konwoju. Wkrótce potem jednostka Siemona stała się celem polowania dla nieprzyjacielskich eskortowców. Po wymknięciu się prześladowcom nie uszkodzony U 334 o godzinie 19:35 pojawił się z powrotem na powierzchni. Trzeciego lipca o godzinie 21:41 (kwadrat marynarki AB 3855) nawiązano kontakt wzrokowy z poszukiwanym konwojem o którym zameldowano dowództwu. Dnia czwartego lipca o godzinie 13:20 (kwadrat marynarki AC 1883) wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi z napotkanym U 457. O 17:45 odebrano kolejną depeszę ze sztabu o następującej treści:
?Planowany atak torpedowy na konwój w wykonaniu 23 ?He 111?.?.
O 20:25 (kwadrat marynarki AC 1679) z pomostu U 334 zaobserwowano atak Heinkli na konwój. Prawie godzinę później o 21:06 (kwadrat marynarki AC 1681) Hilmar Siemon nakazał zejść na peryskopową z zamiarem dobicia trzech uszkodzonych przez lotnictwo statków (podczas prowadzonej przez peryskop obserwacji celów zauważono, że z dwóch z nich okręty eskorty przejmują załogi). O 21:43 w kierunku mającego silny przechył frachtowca, którym był brytyjski Navarino z wyrzutni nr I odpalono torpedę ale zanim ta doszła do jego burty ten poszedł na dno. Ponad godzinę później o 22:59 w kierunku kolejnego statku, którym był opuszczony przez załogę należący do amerykańskiego American-South African Line Inc z Nowego Jorku frachtowiec William Hooper (7.177 ton) z wyrzutni nr III wystrzelono torpedę, która okazała się niewypałem. Cztery minuty później z wyrzutni nr II wystrzelono kolejną torpedę, która tym razem chybiła celu. Nie chcąc marnować więcej torped Hilmar Siemon o 23:06 zarządził wynurzenie i ostrzelanie celu z działa pokładowego, w wyniku czego ten ostatecznie poszedł na dno. Niedługo po zatonięciu frachtowca z pomostu U 334 dostrzeżono płynące w kierunku południowym w pięciu kolumnach wrogie zgrupowanie, z którego odłączył się krążownik oraz dwa niszczyciele, które skierowały się w jego stronę. Parę minut później krążownik po ponownej zmianie kursu na południowy otworzył w stronę U 334 ogień artyleryjski. Pierwsza salwa wylądowała 200 metrów za okrętem Siemona i U 255, który w międzyczasie pojawił się w pobliżu ale pomimo to oba okręty pozostały na powierzchni. Dopiero po trzeciej salwie która spadła pomiędzy obydwoma U-bootami ich dowódcy wydali rozkaz zanurzenia. Wkrótce potem towarzyszące krążownikowi dwa niszczyciele przystąpiły do polowania. Po wynurzeniu mającym miejsce o godzinie 01:49 piątego lipca (kwadrat marynarki AC 1681) utracono ostatecznie kontakt z wrogim zgrupowaniem. O godzinie 12:40 (kwadrat marynarki AC 2924) z pomostu U 334 dostrzeżono cztery frachtowce w których stronę się skierowano, schodząc o 13:35 pod wodę z zamiarem ich zaatakowania. Prawie godzinę później o 14:28 (kwadrat marynarki AC 2963) w kierunku czwartego statku (prawdopodobnie był to należący do amerykańskiego armatora Matson Navigation Co z San Francisco frachtowiec Honomu (6.977 ton)) wystrzelono salwę trzech torped, które chybiły jednak celu. Siedem minut później o 14:35 w kierunku tego samego statku z wyrzutni nr I odpalono czwartą torpedę, która także spudłowała. W międzyczasie niedoszła ofiara została zatopiona przez U 456. Po wynurzeniu mającym miejsce o 15:12 okręt Siemona spotkał się z w/w U-bootem. O godzinie 16:00 U 334 rozpoczął działania przeciwko dostrzeżonemu samotnemu statkowi, którym był należący do brytyjskiego armatora R. Chapman & Son z Newcastle frachtowiec Earlston (7.195 ton) uszkodzony poprzedniego dnia bombami zrzuconymi przez samolot Ju 88 należący do III./KG 30 stacjonującego na lotnisku Banak w Norwegii. O 17:47 (kwadrat marynarki AC 2961) w kierunku brytyjskiego statku z wyrzutni nr III wystrzelono torpedę, która pomimo trafienia nie posłała go jednak na dno. Sześć minut później odpalono kolejną torpedę, która tym razem spudłowała. O 17:56 Hilmar Siemon nakazał odpalić z wyrzutni nr IV trzecią torpedę, po której trafieniu Earlston poszedł na dno w przeciągu 90 sekund. Przed odpłynięciem z miejsca zatopienia na polecenie dowódcy do niewoli wzięto kapitana statku Hilmara Johna Stenwicha oraz trzech artylerzystów (jedna z dwóch szalup dowodzona przez głównego mechanika dotarła po kilku dniach do wybrzeży okupowanej Norwegii). Tego samego dnia o 18:25 (kwadrat marynarki AC 2953) płynący na powierzchni U 334 został zaatakowany przez samolot zidentyfikowany jako Ju 88, który zrzucił trzy bomby, które detonowały w odległości 10 metrów od jego burt oraz ostrzelał go z karabinów pokładowych. Na skutek bliskich detonacji uszkodzeniu uległy m.in. rufowe stery głębokości, poza tym na zbiorniku zanurzeniowym nr 3 pojawiło się pęknięcie. Wkrótce potem U 334 spotkał się z U 456, z którym przeprowadzono rozmową przy pomocy lamp sygnałowych. Ponieważ na skutek ataku lotniczego okręt był niezdolny do zanurzenia Hilmar Siemon podjął decyzję o powrocie do bazy. W dniu 6 lipca o godzinie 19:00 (kwadrat marynarki AC 8467) U 334 spotkał się z trzema ścigaczami, w eskorcie których oraz dwóch myśliwców Me-110 skierował się w stronę Neidenfjordu i zacumowanego tam okrętu Südmeer. O godzinie 23:45 dotarto na wody w/w fiordu, kończąc trwający ponad cztery tygodnie patrol (30 dni). Podczas jego trwania U 334 przepłynął 4.348 mil morskich na i 76.9 mil morskiej pod powierzchnią.

09.07.1944 U 334 pod dowództwem Hilmara Siemona odbił od burty Südmeer, by następnie w eskorcie kutra trałowego i dwóch myśliwców Me 110 skierować się do zacumowanego na wodach Lofjordu okrętu warsztatowego Huascaran. Następnego dnia zawinięto do Troms?, które opuszczono 11 lipca kierując się do Narwiku, gdzie przybyto jeszcze tego samego dnia. Podczas pobytu w tej bazie Hielmar Siemon udał się na okręt bazę Tanga, gdzie zdał sprawozdanie z przebiegu patrolu a w tym czasie z pokładu U 334 na Stella Polaris przekazano wszystkie posiadane torpedy. Po zakończeniu wszystkich prac dnia 12 lipca w eskorcie trałowca M 203 opuszczono Narwik kierując się w stronę R?rvik, gdzie przybyto jeszcze tego samego dnia. Następnego po wymianie składu eskorty na dwa kutry trałowe U 334 skierował się w stronę położonego nieopodal Trondheim fiordu Lo, gdzie przybyto 14 lipca.

14.07. ? 23.10.1942 ? pobyt przy burcie warsztatowca Huascaran w celu usunięcia uszkodzeń, przeprowadzenia przeglądu oraz prac modernizacyjnych Po ich zakończeniu od 24 października U 334 przebywał w Trondheim, gdzie w oczekiwaniu na rozkazy prowadzono na nim intensywne szkolenie załogi cały czas utrzymując jednak sześciu godzinne pogotowie do wyjścia na patrol.

Patrol 3 (31.10.1942 ? 01.12.1942)
31.10. U 334 pod dowództwem Hilmara Siemona o godzinie 21:20 wypłynął z bazy w Trondheim, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym. Po przeprowadzeniu trymowania okrętu o godzinie 23:00 spotkano się z kutrem trałowym R 53, w eskorcie którego ruszono następnie w kierunku kwadratu AF 8317. Po jego osiągnięciu o godzinie 08:00 następnego dnia eskorta zawróciła do bazy zaś U 334 skierował się do swojego rejonu operacyjnego. Trzeciego listopada o 15:03 (kwadrat marynarki AA 9979) wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi z napotkanym U 622. Sześć dni później 9 listopada o godzinie 04:00 osiągnięto nakazany rejon operacyjny, przypadający na kwadrat AE 18 napotykając tam fatalne warunki pogodowe (widoczność 200 ? 500 metrów). Dwudziestego drugiego listopada o godzinie 12:00 (kwadrat marynarki AA 9645) uzyskano namiar na wyspę Jan Mayen. Następnego dnia o 13:58 (kwadrat marynarki AB 4698) osiągnięto nowy rejon operacyjny, gdzie widoczność była ?trochę? lepsza, bowiem pozwalała prowadzić obserwację na odległość do 1 mili morskiej. W dniu 27 listopada o godzinie 10:15 (kwadrat marynarki AB 4652) wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi z napotkanym U 456. Prawie trzy godziny później o 13:20 na U 334 odebrano pochodzącą ze sztabu Admirała Oceanu Arktycznego depeszę o następującej treści:
?Siemon, wracać do bazy w Narwiku.?.
Dwa dni później 29 listopada o 16:00 (kwadrat marynarki AB 9891) dotarto na miejsce spotkania z eskortą na której przybycie musiano poczekać do poprawy pogody (silna śnieżyca). Trzydziestego listopada o 08:30 rozpoczęto marsz w kierunku Harstad, gdzie dotarto o 11:40. Następnego dnia po uprzednim podjęciu na pokład miejscowego pilota o godzinie 09:40 opuszczono ten port kierując się przez Lödingen do Narwiku, gdzie przybyto jeszcze tego samego dnia o 14:40, kończąc trwający ponad cztery tygodnie patrol (31 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 4.446 mil morskich na i 149 mil morskich pod powierzchnią.

02.12.1942 U 334 pod dowództwem Hilmara Siemona wypłynął z bazy w Narwiku, by udać się na remont do stoczni w Trondheim, gdzie przybył dnia 4 grudnia.

04.12.1942 ? 31.01.1943 ? remont główny okrętu

12.02.1943 U 334 pod dowództwem Hilmara Siemona wypłynął z bazy w Trondheim, by zgodnie z otrzymanym poleceniem udać się do bazy w Bergen, gdzie przybył 16 lutego, pełniąc następnie do dnia 30 kwietnia funkcję ćwiczebnego okrętu torpedowego.

31.03.1943 obowiązki dowódcy U 334 zdał KL Hilmar Siemon, przechodząc do służby na lądzie. Następnego dnia na jego miejsce przybył były dowódca U 638. OL Heinz Ehrich.

Patrol 4 (05.06.1943 ? 14.06.1943)
05.06. U 334 pod dowództwem Heinza Ehricha wypłynął z bazy w Bergen, by zgodnie z otrzymanym rozkazem skierować się do kwadratu AK 52. Czternastego czerwca przebywający aktualnie w kwadracie AK 3681 okręt Ehricha nadał do dowództwa meldunek sytuacyjny. Tego samego dnia U 334 został wykryty i zaatakowany na południowy-wschód od wybrzeży Islandii przez wchodzącą w skład 1 Grupy Wsparcia, osłaniającej konwój ONS.10 fregatę HMS Jed i eskortowiec HMS Pelikan. Przeprowadzone ataki były skuteczne i okręt Heinza Ehricha poszedł na dno wraz z całą załogą. BdU nie wiedząc nic o jego losie 17 czerwca wysłało do niego depeszę o następującej treści:
?Obsadzić nowy rejon ataku w BD 1456.?.

Członkowie załogi U 334 polegli w dniu 14.06.1942 (W kolejności alfabetycznej):
1.) Barczjnski Peter (ObGfr)
2.) Barth Gerhard (MaschMt)
3.) Bellmer Rolf (Lt.ing.d.R)
4.) Bernhard Hans (ObGfr)
5.) Biada Günther (MaschOGfr)
6.) Cerny Hans-Hermann (ObMt)
7.) Clemm-Hoheburg von Marcel (OLt.z.S, 1WO)
8.) Dobers Helmuth (MaschGfr)
9.) Ehlenbeck Willi-Walter (BtsMt)
10.) Ehrich Heinz (OLt.z.S)
11.) Feige Hermann (FkMt)
12.) Ferneschild Hermann (MaschOGfr)
13.) Franz Joseph (ObGfr)
14.) Greeck Rolf (MaschOGfr)
15.) Haas Oskar (OMasch)
16.) Höppner Werner (MaschOGfr)
17.) Hörmanns Ernst (OLt.ing)
18.) Kallee Friedrich (OStrm)
19.) Knappe Günter (ObGfr)
20.) Krügl Egon-Walter (OMaschMt)
21.) Krühne Walter (MaschOGfr)
22.) Lechner August (MtrOGfr)
23.) Lienenkämper Ulrich (OFahnr.ing)
24.) Maier Erich (FkGfr)
25.) Mak Alfons (MtrOGfr)
26.) Miosga Walter (ObGfr)
27.) Möller Heinrich (OMasch)
28.) Morio Reinhold (ObGfr)
29.) Moser Hubert (Maat)
30.) Müller Anton (ObMt)
31.) Nezel Max (ObGfr)
32.) Papke Fritz (Gfr)
33.) Raspe Dittrich (ObGfr)
34.) Richter Georg (Maat)
35.) Schimpke Willi (ObMt)
36.) Schnabel Günther (ObGfr)
37.) Schrettinger Fritz (Maat)
38.) Schulte Franz (ObGfr)
39.) Schulz Ernst (Gfr)
40.) Schumann Heinz (OFahnr.z.S)
41.) Schwörke Gastav (Gfr)
42.) Starke Oskar (ObMt)
43.) Stelzer Joachim (OFahnr.z.S)
44.) Tannen Helmut (Lt.z.S, 2WO)
45.) Thieme Heinz (Gfr)
46.) Topolon Martin (OFkMtr)
47.) Zirzlaff Albert (MechOGfr)

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay ?Hitlera Wojna U-bootów? tom II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 7 KTB U 301 - U 374
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1

Witam
Zapraszam do zapoznania się z poprawioną i rozszerzoną historią operacyjną U 334.
Pozdrawiam Brodołak