U 312 Typ VIIC - historia rozszerzona

Stocznia: Flender Werke AG, Lübeck-Siems
Nr zamówienia: 312
Zamówienie: 05.06.1941
Położenie stępki: 10.04.1942
Wodowanie: 27.02.1943
Wcielenie do służby: 21.04.1943
Nr pocztowy: M 13 550

Przebieg służby:
21.04.1943 ? 30.11.1943 ? 8 Flotylla U-bootów, Danzig (szkolenie załogi)
01.12.1943 ? 31.12.1944 ? 6 Flotylla U-bootów, St. Nazaire (okręt bojowy)
01.01.1944 ? 31.08.1944 ? 11 Flotylla U-bootów, Bergen (okręt bojowy)
01.09.1944 ? 08.05.1945 ? 13 Flotylla U-bootów, Trondheim (okręt bojowy)

Dowódcy:
21.04.1943 ? 01.12.1944 ? OL ~ KL Kurt-Heinz Nicolai
02.12.1944 ? 31.01.1945 ? OL Friedrich-Georg Herrle
01.02.1945 ? 08.05.1945 ? OL Jürgen von Gaza

Odbyte patrole bojowe: 8

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

13.01.1944 U 312 pod dowództwem Kurta-Heinza Nicolay wraz z U 283 o godzinie 08:00 wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się do bazy w Bergen. Tego samego dnia o godzinie 14:30 na rucie 33a doszło do spotkania z eskortą w towarzystwie której obrano kurs na Duży Bełt. Następnego dnia o 20:10 zawinięto do bazy w Kristiansand, gdzie przystąpiono do uzupełniania zapasów paliwa oraz prowiantu na obu jednostkach. Piętnastego stycznia o 07:45 ponownie w towarzystwie U 283 oraz w eskorcie trałowca M 411 opuszczono Kristiansand, kierując się w stronę Egersund, gdzie przybyto o 16:25 w celu przenocowania. Następnego dnia o 08:00 opuszczono ten port kierując się w dalszą drogę. O godzinie 12:18 od zespołu odłączył się U 283, który obrał kurs na Atlantyk a nieco ponad dwie godziny później o 14:35 okręt Nicolay`a wraz z trałowcem zawinął do Haugesund, gdzie spędzono nadchodzącą noc. Siedemnastego stycznia o 08:15 opuszczono Haugesund, kierując się na Bergen, gdzie przybyto tego samego dnia o 14:35.

Podczas pobytu w Bergen U 312 trafił do miejscowej stoczni, gdzie zamontowano na nim UZO oraz instalację podgrzewającą zewnętrzny zawór instalacji dolotowej powietrza silników wysokoprężnych.

Patrol 1 (23.01.1944 ? 29.02.1944)
23.01. U 312 pod dowództwem Kurta-Heinza Nicolay o godzinie 14:00 wypłynął z bazy w Bergen, by zgodnie z poleceniem skierować się do bazy w Narwiku po dalsze rozkazy. Następnego dnia odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Nicolay, przerwać rejs do Narwiku, kierować się na AB 71, jako okręt meteorologiczny, marsz z jak największą prędkością, w strefie operowania unikać szkód spowodowanych krą lodową. W przypadku kontaktu meldować za pomocą krótkiego sygnału.?.
Trzy dni później 27 stycznia odebrano kolejną pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Od dziś szerszy zakaz wykonywania ataków na pojedyncze jednostki.?.
Tego samego dnia pomiędzy godziną 19:00 a 20:14 przebywający w kwadracie marynarki AE 3288 U 312 nadał do dowództwa meldunek pogodowy, który został odebrany przez nie tylko częściowo na co wpływ miały pora roku jak i położenie okrętu. Dnia 31 stycznia (kwadrat marynarki AE 3281) o 12:15 okręt zszedł pod wodę w celu umożliwienia załodze rufowego przedziału torpedowego wyciągnięcia z wyrzutni rufowej torpedy akustycznej T-V, która następnie po wymontowaniu zapalnika została umieszczona pomiędzy silnikami diesla. Drugiego lutego na U 312 odebrano trzecią już depeszę z BdU o następującej treści:
?Przerwać zadanie. Z dużą prędkością skierować się do Narwiku.?.
Dwa dni później 4 lutego U 312 o godzinie 11:50 zacumował u burty stojącego w Narwiku okrętu bazy Stella Polaris. Podczas pobytu w bazie na U 312 przystąpiono do przeprowadzania prac naprawczych dławnicy wału napędowego steru kierunku, peryskopu przeciwlotniczego i kabla zasilającego antenę. Po zakończeniu wszystkich prac 6 lutego o godzinie 20:30 opuszczono Narwik kierując się w celu wymiany wadliwej torpedy T-V do Ramsund, gdzie przybyto jeszcze tego samego dnia o 23:45. Następnego dnia o 02:00 po zakończeniu wszystkich prac opuszczono Ramsund, kierując się przez Lödingen na dalszą część pierwszego patrolu. Ósmego lutego okręt Nicolay`a został przydzielony do grupy Werwolf. Tego samego dnia odebrano też pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?Nicolay i Paeppenmöller kierować się do AC 5750.?.
Trzy dni później 11 lutego o godzinie 01:00 osiągnięto przypadający na kwadrat AB 6242 rejon operacyjny w zgrupowaniu Werwolf, rozpoczynając jego powolne przemierzanie. Tuż przed południem tego samego dnia o 11:23 odebrano kolejną pochodząca z FdU depeszę o następującej treści:
?Grupa Werwolf w następującej kolejności U 425, U 957, U 716, U 287, U 990, U 713, U 313, U 312, godzina 16:00 rozpocząć marsz w kierunku nowej linii dozoru od AB 8842 do 7356, prędkość 10 węzłów. Unikać szkód spowodowanych lodem.?.
Głównym celem dla zgrupowania miał być kolejny zmierzający w stronę Związku Radzieckiego z pomocą wojskową konwój. Dwa dni później 13 lutego o godzinie 07:30 osiągnięto wyznaczony obszar w zgrupowaniu rozpoczynając jego powolne przemierzanie z prędkością 6 węzłów. Dwudziestego pierwszego lutego okręt Nicolay`a przeprowadził rekonesans granicy występowania pola lodowego, podczas którego zaobserwowano dryfujące duże bryły lodu. Dwa dni później 23 lutego obsadzono nowy przypadający na kwadrat AB 7356 obszar operacyjny. W tym też okresie celem zgrupowania Werwolf był konwój JW.57, który 20 lutego opuścił wody Loch Ewe a trzy dni później został najpierw dostrzeżony przez jeden ze stacjonujących w Norwegii samolotów Ju88 a następnie śledzony przez samolot dalekiego zwiadu Fw200 Condor. Dwudziestego piątego lutego o godzinie 07:40 (kwadrat marynarki AB 8653) U 312 został zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przed nadpływającym niszczycielem, który wyłonił się z zadymki śnieżnej. Ponad godzinę później o 08:50 okręt Nicolay`a znalazł się z powrotem powierzchni ale po dostrzeżeniu na kursie 0? w odległości ca. 5000 metrów sylwetki niszczyciela ponownie musiał zejść pod wodę. Zanim to jednak uczyniono obsada pomostu dostrzegła dwie kolejne jednostki nawodne zidentyfikowane jako niszczyciele. Po wymanewrowaniu przeciwnika, który zrzucił nieustaloną liczbę bomb głębinowych tuż po południu o 12:15 (kwadrat AB 8661) U 312 znalazł się z powrotem na powierzchni. Następnego dnia (kwadrat marynarki AB 6865) po uzyskaniu o godzinie 07:46 przez odbiornik Wanze namiaru na pracujący radar wykonano manewr zanurzenia. Wkrótce potem w pobliżu detonowały dwie bomby określone jako lotnicze, co z kolei zmusiło Kurta-Heinza Nicolay`a do wydania rozkazu zejścia na głębokość A+20 (80 metrów). O 08:10 na przebywającym nadal w zanurzeniu U 312 zarejestrowano odgłosy pracujących śrub okrętowych zbliżającej się jednostki nawodnej a wkrótce potem nastąpiło trzy godzinne polowanie z wykorzystaniem bomb głębinowych. Dwudziestego siódmego lutego o 10:35 (kwadrat AC 4588) nawiązano kontakt wzrokowy z nieprzyjacielskim niszczycielem, który wyłonił się z zadymki śnieżnej. W stronę dostrzeżonej jednostki dwie minuty później odpalono torpedę akustyczną T-V, której odgłos detonacji zarejestrowano po 9 minutach i 30 sekundach jej biegu. W międzyczasie wykonano alarmowe zanurzenie odpalając na polecenie dowódcy w celu zmylenia napastnika pozoratory Bold. Wkrótce potem wroga jednostka przystąpiła do poszukiwań U 312 przy pomocy Azdyku a następnie do wykonywania ataków, podczas których zrzuciła łącznie 50 bomb głębinowych. Według oceny Kurta-Heinza Nicolay`a aż trzydzieści z nich detonowało w pobliżu jego okrętu, nie czyniąc jednak większych szkód. O godzinie 16:10 na U 312 zarejestrowano odgłosy oddalania się w kierunku zachodnim niszczyciela ale mimo to pozostano jeszcze pod wodą do 17:15. Po wynurzeniu ze względu na dystans dzielący okręt od pozycji zajmowanej przez wrogi konwój a wynoszący w tym momencie 115 mil morskich Kurt-Heinz Nicolay zrezygnował z pościgu za nim. W dniu 28 lutego o 01:10 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?Przerwać operację o 06:00, skierować się na kurs 325?. 14:50: Jak najszybciej wpłynąć do Hammerfest: Nicolay, Langenberg, Muhs. Przez Hammerfest do Alta ku ?Huascaran? Schweiger, Mohs.?.
Następnego dnia o 05:10 (kwadrat marynarki AC 7273) doszło do spotkania z kutrem trałowym R 58 i osłanianymi przez niego U 425 i U 674. Dziesięć minut później do zespołu okrętów dołączył też U 313. O godzinie 09:10 osiągnięto Hammerfest, kończąc trwający ponad pięć tygodni parol (37 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 5.052,9 mili morskiej na i 362,7 mil morskiej pod powierzchnią.

04.03.1944 U 312 pod dowództwem Kurta-Heinza Nicolay o godzinie 06:00 opuścił Hammerfest, by skierować się na remont do zacumowanego na wodach Kaafjordu (odnoga Altafjordu) warsztatowca Huascaran, gdzie dotarto o 10:59. W trakcie pobytu przy jego burcie dokonano przeglądu i napraw pomp. Po zakończeniu wszystkich prac 11 marca o godzinie 09:00 ruszono w drogę powrotną do Hammerfest, gdzie przybyto tego samego dnia o 13:30 cumując przy burcie okrętu bazy Black Watch.

Patrol 2 (15.03.1944 ? 12.04.1944)
15.03. U 312 pod dowództwem Kurta-Heinza Nicolay o godzinie 16:00 wypłynął z bazy w Hammerfest, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. Pięćdziesiąt minut później doszło do spotkania z kutrem trałowym R 89 i U 313 w towarzystwie których skierowano się do punktu SR 1. Prawie trzy godziny później po osiągnięciu w/w punktu eskorta zawróciła do bazy zaś oba U-booty rozpoczęły marsz w stronę swoich rejonów operacyjnych. Następnego dnia na U 312 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?U 312 obsadzi rejon ataku AB 7654, U 313 AB 7683.?.
Siedemnastego marca odebrano kolejną depeszę FdU o następującej treści:
?Od 17.03 przebywają w rejonach ataku jako:
Grupa Thor od AB 7654 do AB 8746 U 312, U 313, U 307, U 361, U 278,
Grupa Hammer od AB 8784 do AB 2248 U 674, U 990, U 354 i U 986.?.
Następnego dnia o 02:30 (kwadrat marynarki AB 7654) U 312 osiągnął swoją pozycję w zgrupowaniu. Dwudziestego pierwszego marca o 13:35 (kwadrat marynarki AB 7652) nad okrętem Nicolay`a przeleciał odbywający patrol samolot dalekiego zwiadu Fw200 Condor, który za nim to jednak zrobił wypuścił rozpoznawczy sygnał. Cztery dni później 25 marca odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?Nicolay wypad kursem 320? w celu przeprowadzania rekonesansu zasięgu występowania granicy lodu. Grupy Thor, Hammer i Blitz w nowych rejonach ataków wynurzać się tylko w nocy a za dnia tylko w celu złapania namiaru. Dziewięciogodzinne przemieszczanie się nieregulaminowym kursem. 26.03. godzina 06:00 obsadzać rejon ataku. Meldować o lodowych utrudnieniach, poza tym cisza radiowa do czasu nadejścia konwoju.?.
Dwudziestego szóstego marca o godzinie 09:00 (kwadrat marynarki AB 4157) z pomostu U 312 dostrzeżono pojedyncze bryły lodu a w godzinach popołudniowych o 13:10 (kwadrat marynarki AB 4114) duże pole dryfującego lodu. Następnego dnia o 09:35 (kwadrat marynarki AB 4944) U 312 osiągnął północno ? zachodnią granicę swojego rejonu operacyjnego. W dniu 31 marca o godzinie 23:35 (kwadrat marynarki AB 8133) doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z U 355. W prima aprilis okręt Nicolay`a o godzinie 17:30 zajął nową pozycję w zgrupowaniu, przypadającą na kwadrat AB 6417. W tym też okresie głównym celem wszystkich grup był zmierzający w stronę Związku Radzieckiego konwój JW.58, który 27 marca opuścił wody Loch Ewe. O 19:00 na U 312 odebrano sygnał naprowadzający na dostrzeżony konwój. Ponad półtorej godziny później o 21:35 Kurt-Heinz Nicolay nakazał zejść w zanurzenie w celu przesłuchania okolicy hydrofonami, nie uzyskując jednak żadnego kontaktu. Następnego dnia o 03:10 (kwadrat marynarki AB 6371) na U 312 odebrano pochodzący z U 278 meldunek o kontakcie z wrogim konwojem, w stronę którego pozycji się niezwłocznie skierowano. W godzinach wieczornych tego samego dnia o 20:00 (kwadrat marynarki AC 4252) z pomostu okrętu Nicolay`a dostrzeżono dwa zbliżające się nieprzyjacielskie eskortowce zidentyfikowane jako niszczyciele, które udało się jednak wymanewrować. Ponad trzy godziny później o 23:17 (kwadrat marynarki AC 1977) na kursie 310? dostrzeżono dwa kolejne niszczyciele, które także udało się wymanewrować. Tuż po północy trzeciego kwietnia (kwadrat marynarki AC 1974) nad okrętem Nicolay`a przeleciała śledząca konwój łódź latająca B&V 138. Kilkadziesiąt minut później o godzinie 00:50 na kursie 200? dostrzeżono dwa niszczyciele, które udało się wymanewrować. Piętnaście minut później o 01:05 na polecenie dowódcy w powietrze wypuszczono pozoratory radarowe Aphrodite. O 01:18 z wyrzutni rufowej w kierunku wrogiego niszczyciela zamierzano wystrzelić torpedę akustyczną T-V ale ta samoczynnie zastartowała w wyrzutni i dopiero po jakimś czasie udało się jej pozbyć. Prawie godzinę później o 02:15 w kierunku dostrzeżonego wrogiego niszczyciela z wyrzutni nr II odpalono torpedę akustyczną T-V po czym wykonano manewr zanurzenia. W trakcie jego trwania po około 90 sekundach od wystrzelenia torpedy zarejestrowano odgłos jej detonacji nie rejestrując poza tym żadnych innych odgłosów świadczących o skutecznym wykonaniu ataku. Wkrótce potem niedoszła ofiara przystąpiła do kontrataków z wykorzystaniem bomb głębinowych. O 05:30 na przebywającym wciąż w zanurzeniu U 312 zarejestrowano oddalanie się napastnika w kierunku południowo ? wschodnim. Trzy i pół godziny później o 09:00 (kwadrat marynarki AC 1979) Kurt-Heinz Nicolay zarządził wynurzenie i obranie kursu na południe. Jeszcze tego samego dnia o 22:25 (kwadrat marynarki AC 5917) po uzyskaniu przez detektor Naxos namiaru na pracujący w pobliżu radar dowódca U 312 zarządził alarmowe zanurzenie a wkrótce potem w pobliżu pozycji zajmowanej przez jego okręt detonowały bomby głębinowe zrzucone przez dwie jednostki nawodne zidentyfikowane jako niszczyciele. Czwartego kwietnia o godzinie 02:30 Kurt-Heinz Nicolay nakazał wyjść na peryskopową w celu przeszukania okolicy a półgodziny później zarządził wynurzenie. W godzinach wieczornych tego samego dnia o 19:05 (kwadrat marynarki AC 5558) doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z U 956. Cztery godziny później o 23:00 U 312 osiągnął nową pozycję przypadającą na kwadrat AC 5553. Piątego kwietnia o 12:45 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?Nowa kolejność w linii wyczekiwania AC 2778 do 5448. U 312, U 313, U 354, U 315, U 716, U 739, U 711, U 361.?.
Następnego dnia o 12:05 (kwadrat marynarki AC 4134) z pomostu U 312 dostrzeżono dryfującą minę morską, która wyminięto w bezpiecznej odległości. W dniu 7 kwietnia o godzinie 20:00 (kwadrat marynarki AC 4134) doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z U 313. Następnego dnia o 13:05 (kwadrat marynarki AC 4134) z pomostu U 312 rozstrzelano dostrzeżoną wcześniej przez wachtowych brytyjską minę morską. Dwa dni później 10 kwietnia w związku z niskim stanem paliwa wynoszącym tylko 6m3 Kurt-Heinz Nicolay o godzinie 21:00 zarządził rozpoczęcie marszu powrotnego. W dniu 12 kwietnia o godzinie 04:10 zawinięto do Harstad, które opuszczono niedługo potem wraz z miejscowym pilotem, który następnie poprowadził okręt na odcinku do Lödingen. O 08:50 U 312 dotarł do Ramsund, gdzie na brzeg zdano wszystkie posiadane na pokładzie torpedy akustyczne T-V, po czym o 10:45 ruszono w dalszą drogę kierując się na Narwik, gdzie przybyto o 12:55 cumując u burty U 1060. Godzinę później U 312 odcumował od burty okrętu podwodnego udając się pod burtę okrętu bazy Stella Polaris, kończąc w ten sposób trwający cztery tygodnie patrol (28 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 3.914,4 mili morskiej na i 267,6 mili morskiej pod powierzchnią

13.04.1944 U 312 pod dowództwem Kurta-Heinza Nicolay opuścił Narwik kierując się do Bogenbucht, gdzie zacumował u burty warsztatowca Kamerun, którego załoga techniczna wkrótce potem przystąpiła do przeglądu i usuwania zgłoszonych i zauważonych usterek oraz uszkodzeń. Po zakończeniu wszystkich prac 29 kwietnia U 312 opuścił wody Bogenbucht kierując się z powrotem do Narwiku, gdzie zacumował u burty okrętu Stella Polaris.

Patrol 3 (29.04.1944 ? 13.05.1944)
29.05. U 312 pod dowództwem Kurta-Heinza Nicolay o godzinie 20:15 wypłynął z bazy w Narwiku, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym. Ponad dwie godziny później o 22:50 zawinięto do Lödingen, gdzie na pokład wszedł miejscowy pilot, który następnie poprowadził okręt na odcinku do Harstad. Następnego dnia (kwadrat marynarki AB 6970) na U 312 odebrano dwa meldunki o kontakcie z wrogim konwojem: pierwszy o 20:20 nadany przez U 387 w kwadracie AB 6358 i drugi nadany o 20:55 przez U 711 w kwadracie AB 6257. W obu przypadkach meldowanym konwojem był konwój powrotny RA.59 który w nocy z 28 na 29 kwietnia został wykryty przez zwiad lotniczy. Pierwszego maja o godzinie 04:20 (kwadrat marynarki AB 6295) z pomostu okrętu Nicolay`a dostrzeżono na horyzoncie na kursie 40? smugę dymu. Pięć minut później U 312 został zmuszony do alarmowego zanurzenia i pobytu pod wodą do 05:25 przez nieprzyjacielski samolot pokładowy stacjonujący na jednym z dwóch osłaniających konwój lotniskowców eskortowych. Ponieważ po wynurzeniu pomimo rozpoczętych poszukiwań nie zdołano z powrotem zlokalizować smugi dymu Kurt-Heinz Nicolay uznał, że musiała ona prawdopodobnie pochodzić z innego U-boota. O 12:45 (kwadrat marynarki AB 6176) na kursie 160? dostrzeżono ponownie smugę dymu, w kierunku której się niezwłocznie skierowano a która jak się wkrótce potem okazało pochodziła z U 711. O 13:50 U 312 po raz drugi w ciągu tego dnia został zmuszony do zanurzenia i pobytu pod wodą do 16:20 przez nieprzyjacielski samolot. Następnego dnia aż trzy krotnie musiano wykonywać alarmowe zanurzenie uciekając przed nadlatującymi samolotami pokładowymi: raz o 06:20, drugi raz o 15:20 i trzeci raz o 19:30. Trzeciego maja (kwadrat marynarki AF 1877) po uzyskaniu namiaru na konwój około południa U 312 zajął pozycję przed nim ale pomimo dobrej widoczności nie zdołał go dostrzec. Tego samego dnia o 19:08 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?Jako grupa Trutz obsadzą 04.05. godzina 19:00, rejon ataku od AB 7644 do AF 2114, głębokość 30 mil morskich: U 739, U 315, U 959, U 313, U 312.?.
Jedenastego maja o godzinie 01:58 (kwadrat marynarki AF 2113) w sektorze rufowym zauważono sylwetkę U-boota, którym okazał się być U 315. Tego samego dnia o godzinie 17:00 na U 312 doszło do defektu prawoburtowego silnika diesla, w którym zatarciu uległ tłok w szóstym cylindrze, poza tym doszło też do złamania korbowodu i rozbicia bloku. Ze względu na niemożność usunięcia w/w defektów przy pomocy dostępnych na pokładzie środków Kurt-Heinz Nicolay zarządził marsz powrotny do bazy. W dniu 13 maja o godzinie 10:55 zawinięto do Harstad, które opuszczono godzinę później z miejscowym pilotem na pokładzie kierując się w stronę Lödingen. O 16:30 zawinięto do Ramsund, gdzie na brzeg zdano posiadane na stanie torpedy akustyczne T-V, po czym o 18:20 skierowano się do Narwiku, gdzie przybyto o godzinie 20:50, kończąc trwający dwa tygodnie patrol (14 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 2.056 mil morskich na i 173,8 mili morskiej pod powierzchnią.

14.05.1944 U 312 pod dowództwem Kurta-Heinza Nicolay wypłynął z bazy w Narwiku, kierując się w stronę Skomenfjord, gdzie zacumował przy burcie Stella Polaris.

15.05.1944 U 312 odbił od burty Stella Polaris po czym skierował się pod burtę warsztatowca Huascaran na który oddano torpedy i olej napędowy.

15.05.1944 U 312 pod dowództwem Kurta-Heinza Nicolay o godzinie 19:00 opuścił Skomenfjord, by zgodnie z otrzymanym rozkazem skierować się na remont do Trondheim. Następnego dnia o 03:30 (kwadrat marynarki AF 3389) U 312 dołączył do konwoju przybrzeżnego składającego się z tworzącego eskortę trałowca M 5901 i dwóch frachtowców: niemieckiego Oldenburg i duńskiego Anna. O 12:29 zawinięto do Bod?, które opuszczono o 13:10 obierając kurs na Sandnessj?en. W dniu 17 maja o 06:00 zawinięto do R?rvik, które opuszczono półgodziny później obierając kurs na Trondheim, gdzie dotarto jeszcze tego samego dnia o 20:00. W trakcie remontu który odbył się w następnych tygodniach na U 312 wymieniono silnik diesla z instalacją tłumika, butle z tlenem, odbiornik radiowy. Poza tym na okręcie zamontowano odbiornik Gamma, opancerzenie pomostu oraz działa kal. 3,7 cm.

W trakcie trwania remontu Kurt-Heinz-Nicolay objął dowództwo na U 348 z którym w dniach 26 czerwiec ? 1 lipiec odbył rejs z Trondheim do Kiel.

21.08.1944 U 312 pod dowództwem Kurta-Heinza Nicolay o godzinie 20:30 opuścił Trondheim, by zgodnie z otrzymanymi instrukcjami skierować się do bazy w Narwiku płynąc w odległości 50 mil morskich od brzegu. Następnego dnia o 05:30 (kwadrat marynarki AF 5690) Kurt-Heinz Nicolay rozkazał zejść w zanurzenie i rozpocząć marsz do 66? N. Po około dziewięciu godzinach podwodnego marszu na pokładzie pojawiły się objawy zatrucia w poszczególnych przedziałach i kuchni tj. mdłości, kaszel, bóle żołądka, wymioty, dreszcze które wkrótce objęły połowę załogi. Zaobserwowano też wzrastającą zawartość CO2 w powietrzu pomimo normalnego działania systemu wentylacji. Według zapisków w KTB okrętu Kurt-Heinz Nicolay wraz z głównym mechanikiem nie potrafił zidentyfikować przyczyny zatrucia a jedna z hipotez dotyczyć miała gazu w instalacji p.poż. O 18:30 dowódca U 312 zarządził wynurzenie i porządne przewentylowanie wnętrza. Poza tym wysprzątano i wyizolowano pomieszczenia i kambuza. W dniu 24 sierpnia o godzinie 03:00 zawinięto do bazy w Narwiku.

24.08.1944 U 312 pod dowództwem Kurta-Heinza Nicolay opuścił bazę w Narwiku, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się do Skomenfjord, gdzie zacumowano u burty Stella Polaris. O 13:00 skierowano się pod burtę warsztatowca Huascaran, którego ekipa techniczna w raz z załogą okrętu Nicolay`a przystąpiła do oczyszczania pomieszczeń i kambuza.

26.08.1944 U 312 skierował się do Bogenbucht, gdzie zacumował u burty zaopatrzeniowca Kärnten rozpoczynając wkrótce potem pobieranie prowiantu.

27.08.1944 U 312 pod dowództwem Kurta-Heinza Nicolay o godzinie 07:30 opuścił Bogenbucht rozpoczynając w ramach testów długi podwodny marsz w trakcie którego trwania na jego pokładzie ponownie pojawiły się objawy zatrucia. O 17:40 Kurt Heinz Nicolay zarządził wynurzenie i powrót do Skomenfjordu, gdzie dotarto dwadzieścia minut później cumując u burty Stella Polaris.

28.08.1944 U 312 o godzinie 09:00 skierował się w stronę warsztatowca Huascaran. Z laboratorium armii w Narwiku na pokład U 312 sprowadzono specjalne urządzenie dzięki któremu stwierdzono, że szkodliwą materię można usunąć jedynie stopniowo tylko przez wietrzenie i ogrzewanie pomieszczeń.

06.09.1944 Dzięki odkażaniu i oczyszczaniu przy pomocy pracujących silników diesla i ługu P-3 oraz ogrzewaniu przy pomocy grzejników i kotłów parowych pomieszczeń U 312 stał się ponownie zdatny do służby. Tego samego też dnia udał się on na wody Rombakenfjordu, gdzie zacumował u burty zaopatrzeniowca Ditmarschen z którego pobrał prowiant i paliwo.

Patrol 4 (07.09.1944 ? 02.10.1944)
07.09. U 312 pod dowództwem Kurta-Heinza Nicolay o godzinie 01:00 wypłynął z bazy w Narwiku, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. O 04:25 w Lödingen na pokład przyjęto miejscowego pilota który następnie poprowadził okręt na docinku do Harstad, gdzie dotarto o 07:35. Podczas pobytu w tamtejszej bazie na pokład przyjęto prowiant, poczym o 12:40 ruszono w dalszą drogę obierając kurs na Andfjord (na tym etapie podróży w celu zapobieżenia atakom wrogich okrętów podwodnych płynięto kursem zygzakowym). Dwa dni później 9 września U 312 osiągnął rejon operowania zgrupowania Grimm (kwadrat marynarki AB 6570). Piętnastego września na okręcie Nicolay`a odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?Jak najszybciej skierować się do rejonów ataku, głębokość 30 mil morskich: Werner AB 3775 ? Nicolay AB 3885 ? Bentzien AC 4673.?.
Następnego dnia o 17:00 osiągnięto nowy rejon ataku. Dwudziestego trzeciego września o godzinie 21:37 odebrano drugą pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?Grupa Grim jak najszybciej obsadzić nowy rejon ataku U 312 AC 6271 ? U 921 AC 5552 ? U 956 AC 4935 ? U 425 AC 5578 ? U 997 AG 5722. Głębokość 30 mil morskich. Osiągnąć swoje rejony niewykrytym. Po dotarciu na pozycję pozostawać w zanurzeniu.?.
Głównym celem w tym okresie był konwój JW.60, który w dniu 15 września opuścił wody Loch Ewe. Pięć dni później 28 września o godzinie 17:00 (kwadrat marynarki AC 5370) doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z U 425. Następnego dnia o 01:12 odebrano kolejną depeszę FdU o następującej treści:
?Grupy Grimm i Zorn z najwyższą prędkością rozpocząć działania w związku z meldunkiem o kontakcie Ley`a, godzina 15:20, 28.09. w AC 4526.?.
Meldowanym w tym przypadku konwojem był konwój powrotny RA.60, który w dniu 25 września wypłynął z Archangielska. Pierwszego października (kwadrat marynarki AB 6770) w związku z niskim stanem paliwa o 12:00 Kurt-Heinz Nicolay zarządził rozpoczęcie marszu powrotnego do bazy. Następnego dnia o 12:10 zawinięto do Harstad, które po podjęciu na pokład miejscowego pilota opuszczono wkrótce potem kierując się na Lödingen, po dotarciu do którego na brzeg zdano pilota. Jeszcze tego samego dnia o 21:55 zawinięto do Narwiku, kończąc trwający prawie cztery tygodnie patrol (26 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 2.488 mil morskich na i 531,7 mili morskiej pod powierzchnią.

03.10.1944 U 312 odbił od burty Stella Polaris kierując się następnie ku zacumowanemu na wodach Skomenfjordu okrętowi warsztatowemu Huascaran, którego ekipa techniczna miała usunąć zauważone i powstałe podczas ostatniego patrolu uszkodzenia.

14.10.1944 U 312 opuścił Skomenfjord kierując się do Bogenbucht, gdzie o 14:10 zacumował u burty zaopatrzeniowca Kärnten. Jeszcze tego samego dnia o 16:35 okręt zadokowano w celu przeprowadzenia prac w podwodnej części kadłuba.

16:10.1944 U 312 opuścił dok po czym skierował się pod burtę zaopatrzeniowca Kamerun z którego wkrótce potem rozpoczęto pobieranie torped i prowiantu.

17.10.1944 W związku z problemami technicznymi z nadajnikiem radiowym U 312 opuścił bazę w Narwiku, kierując się ku zacumowanemu na wodach Skomenfjordu okrętowi warsztatowemu Huascaran. Po zakończeniu wszystkich prac o 19:00 skierowano się pod burtę Stella Polaris, z której rozpoczęto pobieranie pozostałej części prowiantu.

Patrol 5 (17.10.1944 ? 08.11.1944)
17.10. U 312 pod dowództwem Kurta-Heinza Nicolay o godzinie 22:00 wypłynął z bazy w Narwiku, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. Tuż po północy 18 października zawinięto do Ramsund, gdzie na okręt załadowano torpedy akustyczne T-V. Po zakończeniu wszystkich prac o 02:15 skierowano się w stronę Lödingen, gdzie dotarto 05:10. Po pięćdziesięciu minutach oczekiwania na jego przybycie o 06:00 ruszono w dalszą drogę w kierunku Harstad. O 12:40 (kwadrat marynarki AB 9860) U 312 został zmuszony do alarmowego zanurzenia i pobytu pod wodą do 13:50 przed dostrzeżonymi samolotami. Jeszcze tego samego dnia o 18:21 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?Falke i Nicolay jak najszybciej obsadzić rejon Dora, gdzie można się spodziewać uzyskania namiaru radiowego na wrogą grupę lotniskowca. Zgrupowanie to składa się z czterech okrętów i eskorty. Główne zadanie jej zaatakowanie.?.
Po dotarciu na miejsce U 312 przez całą noc bezskutecznie próbował uzyskać namiar radiowy na wrogie zgrupowanie. Dziewiętnastego października o 02:20 (kwadrat marynarki AC 7210) na okręcie Nicolay`a odebrano meldunek zwiadu lotniczego o kontakcie w AB 9315 z wrogim zgrupowaniem w stronę którego pozycji się niezwłocznie skierowano. O godzinie 10:35 na U 312 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?Falke i Nicolay, konwój Unverzagt, godzina 09:15 w AC 1548, kurs północy, 10 węzłów, operować wraz z grupą Panther .?.
W godzinach wieczornych o 23:29 na poszukującym nieprzyjaciela okręcie Nicolay`a odebrano drugą już tego depeszę z FdU o następującej treści:
?Jeśli poszukiwania okażą się bezowocne, dnia 20 października, godzina 16:00 stać w linii dozoru od AC 6778 do 4999. Kolejność: U 968, U 425, U 1163, U 668, U 310, U 363, U 737, U 293, U 997, U 771, U 315, U 995, U 636, U 956, U 365, U 956, U 992, U 312, U 387, U 295.?.
Głównym celem zgrupowania w następnych dniach miał być kolejny konwój płynący z pomocą do Związku Radzieckiego ? JW.61. Dwudziestego października o godzinie 14:22 (kwadrat marynarki AC 5779) przy pomocy działka kal. 3,7cm odparto atak wrogiego samolotu. Następnego dnia o 08:20 (kwadrat marynarki AC 8645) po stronie sterburty zaobserwowano dryfującą minę morską. Godzinę później U 312 osiągnął swój rejon operacyjny, który patrolował następnie w zanurzeniu przesłuchując hydrofonami okolicę do godziny 15:30, kiedy to nastąpiło ponowne wynurzenie. Dwa dni później 23 października o godzinie 01:05 odebrano kolejną depeszę FdU o następującej treści:
?Grupa Panther o 22:00 rozpocząć marsz w stronę nowej linii dozoru od AC 6781 do 8168, U 1163, U 293, U 993, U 312, U 295, U 387, U 310, U 365, U 956, U 995, U 771.?.
W dniu 28 października o godzinie 00:45 osiągnięto wyznaczony obszar operacyjny, rozpoczynając trwające do godziny 14:35 jego powolne przemierzanie pod wodą, przesłuchując w tym czasie okolicę hydrofonami. Trzydziestego pierwszego października o 16:25 (kwadrat marynarki AC 8910) U 312 zszedł pod wodę. Dwie godziny później pomimo braku namiaru na jednostki nawodne w pobliżu detonowała pojedyncza bomba głębinowa a wkrótce potem dwie kolejne. Po wyjściu na peryskopową w odległości 25 metrów od okrętu detonowało 10 kolejnych bomb głębinowych. Wkrótce potem okręt zszedł na głębokość 110 metrów a nad zajmowaną przez niego pozycją przepłynęły jednostki nawodne. Łącznie do godziny 01:00 pierwszego listopada w pobliżu U 312 detonowały pięćdziesiąt cztery bomby głębinowe. O 07:26 (kwadrat marynarki AC 8920) podczas lustracji okolicy przez peryskop Kurt-Heinz Nicolay nawiązał kontakt wzrokowy z dwoma wrogimi niszczycielami. Ze względu na zakaz atakowania grup poszukiwawczych jak i gładką powierzchnię morza zaniechano ataku schodząc wkrótce potem na głębokość A+40 (120 metrów). Dopiero w godzinach wieczornych o 20:40 U 312 wyszedł na powierzchnię nadając do dowództwa meldunek o kontakcie z grupą poszukiwawczą. Trzy dni później 4 listopada ze względu na niski zapas paliwa wynoszący 14,3 m3 o 14:14 Kurt-Heinz Nicolay zarządził marsz powrotny do bazy. W dniu 8 listopada o 00:45 zawinięto do Harstad, gdzie podjęto na pokład miejscowego pilota po czym skierowano się pod burtę Black Watch, z którego pobrano różnorodne urządzenia. Po zakończeniu wszystkich prac o13:00 ruszono w dalszą drogę do Narwiku. O 15:40 zawinięto do Ramsund, które opuszczono o 17:00 po zdaniu na brzeg torped akustycznych T-V. Prawie dwie godziny później o 18:50 U 312 wpłynął do bazy w Narwiku, kończąc trwający ponad trzy tygodnie patrol (22 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 2.844 mile morskie na i 362 mile morskie pod powierzchnią.

W następnych dniach U 312 został przebazowany do Skomenfjordu, gdzie zacumował u burty warsztatowca Huascaran, którego ekipa techniczna przystąpiła do montażu chrap.

01.12.1944 w związku z problemami z żołądkiem obowiązki dowódcy zdał Kurt-Heinz Nicolay, który udał się na leczenie a następnego dnia na jego miejsce przybył dotychczasowy dowódca U 307 Friedrich-Georg Herrle.

03-05.12.1944 Rombakenfjord ? szkolenie w posługiwaniu się chrapami i pływaniu na nich. W trakcie jego trwania U 312 miał kolizję z dnem w wyniku czego odniósł uszkodzenia dziobu, przednich sterów głębokości oraz wyrzutni torpedowych.

05.12.1944 U 312 pod dowództwem Friedricha-Georga Herrle o godzinie 22:30 opuścił Skomenfjord, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się do Trondheim na remont uszkodzonej części dziobowej. Następnego dnia o 11:40 zawinięto do Bod?, gdzie do godziny 13:10 oczekiwano na eskortę. W dniu 7 grudnia ze względu na zagrożenie ze strony wrogiego lotnictwa pomiędzy 11:30 a 13:30 okręty stały na kotwicy na redzie Sandnessj?en. Następnego dnia o godzinie 09:25 zawinięto do Trondheim, gdzie wkrótce potem okręt trafił do miejscowej stoczni.

13.12.1944 ? godz. 07:30 ? 11:40 szkolenie w posługiwaniu się i pływaniu na chrapach przerwane z powodu awarii tych ostatnich.

Patrol 6 (14.12.1944 ? 04.01.1945)
14.12. U 312 pod dowództwem Friedricha-Georga Herrle o godzinie 00:30 w towarzystwie eskorty wypłynął z bazy w Trondheim, by zgodnie z otrzymanym rozkazem skierować się w pobliże położonej na Orkadach brytyjskiej bazy Scapa Flow, w celu zaatakowania grupujących się tam brytyjskich zespołów uderzeniowych składających się z lotniskowców floty. Sześć godzin później o 06:34 w rejonie Halten eskorta zawróciła do bazy zaś dziesięć minut później U 312 zszedł w zanurzenie rozpoczynając podwodny marsz. Trzy dni później 14 grudnia podczas marszu w sztormowych warunkach na chrapach do wnętrza okrętu Herrlego poprzez maszt zasysający powietrze dostawało się ca. 0,5 tony wody morskiej na godzinę, co utrudniało mocno prace głównemu mechanikowi i obsadzie maszynowni. Dziewiętnastego grudnia w związku z hałasami dochodzącymi z pomostu o 15:53 (kwadrat marynarki AF 7468) U 312 wyszedł na powierzchnię a wysłani na pomost wachtowi stwierdzili, że za jego powstanie odpowiadają oba działka kal. 20mm, które przemieszczały się bezwładnie wraz z ruchem fal. Po ich zablokowaniu o 16:07 okręt Herrlego ponownie zszedł pod wodę by kontynuować dalej podwodny marsz. Tuż po północy w wigilię (kwadrat marynarki AN 1389) z pomostu U 312 dostrzeżono rozbłyski latarni morskiej Westroy. Jeszcze tego samego dnia o 16:00 osiągnięto rejon operacyjny, przypadający na kwadrat AN 1562. Według zamierzeń dowódcy płynąc dalej na chrapach miano skierować się do zatoki Thurso, gdzie następnie okręt miał zostać osadzony na dnie i rankiem przy pomocy wschodniego prądu oszczędzając w ten sposób baterie akumulatorów dostać się na wody Pentland Firth. O godzinie 22:22 (kwadrat marynarki AN 1561) U 312 został osadzony na dnie, znajdującym się w tym miejscu na głębokości A-10 (70 metrów). W pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia na spoczywającym na dnie okręcie Herrlego hydroakustyk o godzinie 02:35 nawiązał kontakt z płynącą ze wschodu na zachód turbinową jednostką nawodną, która przeszukiwała akwen przy pomocy azdyku. Pięć godzin później Friedrich-Georg Herrle zarządził wynurzenie rozpoczynając marsz na głębokości umożliwiającej podniesienie chrap. O 11:35 (kwadrat marynarki AN 1565) nawiązano najpierw kontakt akustyczny z pracującym azdykiem a wkrótce potem przez peryskop dostrzeżono dozorowiec. Chcąc wyminąć przeciwnika Friedrich-Georg Herrle wydał rozkaz zejścia na głębokość A+20 (100 metrów). O 13:00 U 312 obrał kurs 30? kierując się na Pentland Firth. Korzystając z atlasu prądów o 16:00 Friedrich-Georg Herrle uznał, że prąd zmienił kurs na wschodni ale ze względu na zapadający zmierzch i silny nurt oraz na fakt iż nawigacja na powierzchni była by niepewna i ryzykowna odłożył wykonanie swoich zamierzeń do godzin porannych następnego dnia. Dwudziestego szóstego grudnia o 07:30 (kwadrat marynarki AN 1562) spoczywający na dnie okręt Herrlego został oderwany od niego przez wschodni prąd przemieszczając się następnie w stronę Pentland Firth. W południe prąd zmienił swój kierunek na zachodni powodując spychanie z powrotem U 312 na poprzednią pozycję. Ze względu na jego siłę oraz niski poziom tlenu oraz naładowania baterii akumulatorów Friedrich-Georg Herrle zrezygnował z dalszego marszu. O 18:50 (kwadrat marynarki AN 1562) U 312 został osadzony na dnie, znajdującym się w tym miejscu na głębokości A+15 (95 metrów). Następnego dnia o 03:53 okręt oderwał się od dna rozpoczynając podwodny marsz. Pomiędzy 04:30 a 07:46 okręt płynął na chrapach ładując baterie i wentylując wnętrze. Prowadzona w tym okresie przez peryskop obserwacja okolicy była mocno utrudniona przez fatalne warunki atmosferyczne w związku z czym stosowano przerwy w marszu, by przesłuchać okolicę hydrofonami, co z kolei pozwoliło uzyskać namiar na pracujące śruby i azdyk jednostek nawodnych oraz dźwięki charakterystyczne dla pobrzękiwania łańcuchów. W dniu 28 grudnia Friedrich-Georg Herrle o godzinie 08:46 (kwadrat marynarki AN 1563) nakazał obranie kursu na Hoxa Sund. Wkrótce potem z pomostu płynącego na powierzchni U 312 dostrzeżono cztery dozorowce , co zmusiło z kolei Herrlego do wydania polecenia zanurzenia okrętu na głębokość 20 metrów. W trakcie marszu pod wodą w stronę Hoxa Sund okazało się, że ze względu na silny prąd nie możliwe stało się utrzymanie dotychczasowego kursu U 312, który dodatkowo był spychany na wybrzeże Ruff of Cantik (kwadrat marynarki AN 1539). Dzięki zastosowanym manewrom udało się powrócić na głębsze wody ale w trakcie ich wykonywania okręt uderzył kilka razy o podmorskie skały doznając uszkodzeń steru kierunku, co z kolei ze względu na ograniczoną zdolność manewrową wymusiło na Friedrichu-Georgu Herrle podjęcie decyzji o przerwaniu patrolu i obraniu kursu powrotnego na bazę w Trondheim. O 15:30 w pobliżu pozycji zajmowanej przez U 312 rozległa się praca azdyku a wkrótce potem detonowało sześć bomb głębinowych, które nie spowodowały jednak żadnych szkód. Tuż po północy dwudziestego dziewiątego grudnia (kwadrat AN 1561) okręt oderwał się od dna na którym dotychczas spoczywał i rozpoczął marsz powrotny. W sylwestra o godzinie 14:00 (kwadrat marynarki AF 7791) w celu odebrania meldunków U 312 wyszedł na powierzchnię. W trakcie tego pobytu obsada pomostu zauważyła wgniecenia przedniej części znajdującego się po stronie sterburty baku oraz uszkodzenie przerywacza sieci zagrodowych. W dniu 3 stycznia o godzinie 11:25 (kwadrat marynarki AF 8263) z pomostu U 312 dostrzeżono latarnię Grip. Pomiędzy 14:12 a 16:20 okręt Herrlego stał w miejscu oczekując na poprawę pogody (gęsta zamieć śnieżna utrudniająca nawigację). Następnego dnia o 01:00 U 312 wpłynął do bazy w Trondheim, kończąc trwający ponad trzy tygodnie patrol (22 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 24 mile morskie na i 1.089 mil morskich pod powierzchnią.

31.03.1945 obowiązki dowódcy U 312 zdał Friedrich-Georg Herrle, który objął to samo stanowisko na U 393 a na jego miejsce następnego dnia przybył dotychczasowy dowódca U 739 OL Jürgen von Gaza.

07.03.1945 U 312 pod dowództwem Jürgena von Gaza opuścił Trondheim, by z godnie z otrzymanym poleceniem skierować się do bazy w Kilbotn, gdzie przybyto trzy dni później 10 marca.

Patrol 7 (12.03.1945 ? 09.04.1945)
12.03. U 312 pod dowództwem Jürgena von Gaza wraz z U 968, U 363 i U 997 o godzinie 22:50 opuścił Kilbotn, by następnie z godnie z otrzymanymi rozkazami płynąc przez Andfjord skierować się do kwadratu AB 65. Następnego dnia o godzinie 15:08 na U 312 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?Obsadzić do 14.03. godziny 24:00 linię dozoru od AB 6513 do AB 6825. Okręty tworzą grupę Hagen. Kolejność: U 716, U 968, U 997, U 312, U 307, U 363, U 992.?.
Głównym celem w/w zgrupowania był meldowany przez B-Dienst kolejny konwój płynący z pomocą wojskową dla Związku Radzieckiego ? JW.65, który w dniu 11 marca opuścił szkocki port Clyde. Ponieważ pomiędzy 14 a 17 marca zwiad lotniczy nie wykrył konwoju na okrętach zgrupowania Hagen 17 marca o godzinie 11:04 odebrano kolejną depeszę z FdU o następującej treści:
?Jako rejon koncentracji obsadzić od 18 marca:
U 711 AC 8893 ? U 310 AC 8496 ? U 668 AC 8865 ? U 995 AC 8947
U 313 AC 8859 ? U 992 AC 8858 ? U 716 AC 8864 ? U 968 AC 8856
U 997 AC 8855 ? U 312 AC 8828 ? U 307 AC 8853 ? U 363 AC 8869.?.
Dwudziestego marca nieprzyjacielski konwój przepłynął przez trzy linie dozoru zgrupowania Hagen tracąc dwa statki oraz dwie jednostki eskorty. Następnego dnia zgrupowanie Hagen uległo rozwiązaniu. Dwudziestego czwartego marca w związku z problemami z chrapami U 312 zawinął do Kilbotn, gdzie zacumował przy burcie okrętu bazy Black Watch. Po usunięciu defektu następnego dnia okręt Jürgena von Gaza powrócił na patrol. W tym okresie głównym celem był konwój powrotny RA.65. W dniu 31 marca o 14:27 (kwadrat marynarki AC 8313) U 312 zaatakował torpedą akustyczną dozorowiec/trawler z.o.p rejestrując wkrótce potem odgłos detonacji, co z kolei dało Jürgenowi von Gaza powód do zgłoszenia jego zatopienia. Następnego dnia o godzinie 06:37 (kwadrat marynarki AC 8859) odparto atak wrogiej Cataliny, po czym wykonano manewr alarmowego zanurzenia. W trakcie schodzenia na głębokość 2A (160 metrów) w pobliżu detonowało sześć bomb głębinowych, które nie spowodowały jednak żadnych uszkodzeń. Dwa dni później 3 kwietnia (kwadrat marynarki AC 8348) U 312 po raz drugi został zaatakowany przez samolot, tym razem zidentyfikowany jako radziecki, który w wykonanym ataku oprócz zrzucenia bomb ostrzelał także okręt z karabinów. W wyniku tego nalotu jednostka Jürgena von Gaza odniosła uszkodzenia kadłuba, które zmusiły jej dowódcę do obrania kursu na kwadrat AC 8266 w celu ich usunięcia. W dniu 9 kwietnia U 312 powrócił do bazy w Kilbotn, kończąc trwający cztery tygodnie patrol (28 dni).

Patrol 8 (16.04.1945 ? 08.05.1945)
16.04. U 312 pod dowództwem Jürgena von Gaza wypłynął z bazy w Kilbotn, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. Dziewiętnastego kwietnia U 312 obrał kurs na kwadrat AC 8854 w celu dołączenia do zgrupowania Faust. Głównym celem w/w zgrupowania był konwój JW.66, który w dniu 16 kwietnia opuścił szkocki port Clyde. Ponieważ samoloty zwiadu lotniczego nie zdołały wykryć nieprzyjaciela jednostki zgrupowania Faust w dniu 28 kwietnia otrzymały z dowództwa rozkaz przemieszczenia się w rejon ujścia Kolafjord. Pierwszego maja o 14:45 na U 312 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?Grupa Faust uległa po dzielnej walce. Zgodnie z rozkazem Oceanu Arktycznego nr 10 wracać do Narwiku.?.
Dwa dni później 3 maja odebrano kolejną depeszę z dowództwa, nakazującą tym razem zaprzestanie ataków na należące do Aliantów Zachodnich okręty wojenne oraz statki handlowe. W dniu 7 maja na U 312 odebrano depeszę BdU Op./MOK Norw o następującej treści:
?Nie zatapiać lub niszczyć U-bootów przebywających w Norwegi, w przeciwnym razie zaistnieje zagrożenie dla 100.000 niemieckich uchodźców, którzy muszą być uratowani ze wschodu.?.
Następnego dnia U 312 zawinął do bazy w Kilbotn, kończąc trwający ponad trzy tygodnie patrol (22 dni).

09.05.1945 U 312 pod dowództwem Jürgena von Gaza opuścił Kilbotn, by z godnie z otrzymanym poleceniem skierować się do Narwiku, gdzie przybyto jeszcze tego samego dnia.

12.05.1945 U 312 oraz wszystkie stacjonujące w Narwiku U-booty i jednostki pomocnicze na polecenie alianckiego dowództwa obawiającego się konfliktów z miejscową ludnością zostały przebazowane do Skomenfjord. Trzy dni później 15 maja wody Skomenfjordu opuścił złożony z 15 U-bootów (w tym i U 312) oraz czterech jednostek pomocniczych (okręt baza Stella Polaris, warsztatowiec Huascaran, awizo Grille i zaopatrzeniowiec Kärnten) zespół okrętów, który następnie skierował się do Trondheim. W dniu 17 maja o godzinie 07:00 (kwadrat marynarki AF 6722) konwój niemieckich okrętów został zatrzymany przez jednostki brytyjskiej 9 Grupy Eskortowej, której dowódca przyjął oficjalną ich kapitulację. Następnie najstarszy stopniem dowódca niemieckiego zespołu został poinformowany, że jednostki pomocnicze mogą udać się do Trondheim natomiast wszystkie U-booty pod eskortą 9 Grupy Eskortowej skierują się do brytyjskiej bazy w Loch Eriboll, gdzie przybyto w dniu 19 maja. Podczas pobytu w bazie na wszystkich U-bootach podniesiono brytyjskie bandery, jednocześnie zdejmując z ich pokładu część załóg. W dniu 21 maja były okręt Jürgena von Gaza opuścił Loch Eriboll, by skierować się do Loch Ryan, po dotarciu do którego z jego pokładu zdjęto pozostałą część załogi.

28.11.1945 U 312 w ramach Operacji Deadlight wypłynął z bazy w Loch Ryan na holu eskortowca HMS Cubitt. Następnego dnia o godzinie 16:25 podczas holowania na miejsce zatopienia pękł hol i U 312 musiał zostać zatopiony o godzinie 17:09 ogniem artyleryjskim przez brytyjski niszczyciel HMS Onslow.

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay ?Hitlera Wojna U-bootów? tom II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 7 KTB U 301 - U 374
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1

Witam
Zapraszam do zapoznania się z poprawioną i rozszerzoną historią operacyjną U 311.
Pozdrawiam Brodołak