1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U-305 Typ VIIC

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 2 • Strona 1 z 1

U-305 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 27.02.07, 07:42

U-305 Typ VIIC - Historia rozszerzona

Stocznia: Flender Werke AG, Lübeck-Siems
Nr zamówienia: 305
Zamówienie: 20.01.1941
Położenie stępki: 30.08.1941
Wodowanie: 25.07.1942
Wcielenie do służby: 17.09.1942
Nr pocztowy: M 49 638

Przebieg służby:
17.09.1942 - 28.02.1943 - 8 Flotylla U-bootów, Danzig (szkolenie załogi)
01.03.1943 - 16.01.1944 - 1 Flotylla U-bootów, Brest (okręt bojowy)
16.01.1944 - Zaginął - prawdopodobnie zatopiony przez własną torpedę (przypuszczalna pozycja 49N, 18W).

Dowódcy:
17.09.1942 - 16.01.1944 - OL ~ KL Rudolf Bahr

Odbyte patrole bojowe: 4

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 2 (13.045 ton)/1? (925 ton)

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 2 (2.560 ton)/0

Okres służby U 305 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
18.09. - 19.09.42 - Lübeck - zapoznanie załogi z okrętem oraz szkolenie podstawowe.
21.09. - 06.10.42 - Kiel - próby morskie w ramach UAK Kiel.
09.10. - 10.10.42 - Danzig - próby w ramach UAG I.
11.10. - 16.10.42 - Gotenhafen - próby sprawności działania broni torpedowej w ramach TEK.
17.10. - 27.10.42 - Hela - ćwiczenia na morzu w ramach AGRU - Front.
28.10. - 20.11.42 - Danzig - pobyt w stoczni Holm w celu montażu nowego wydechu.
21.11. - 19.12.42 - Hela - ćwiczenia na morzu w ramach AGRU - Front.
20.12. - 01.01.43 - Danzig - szkolenie w strzelaniu torpedami w ramach 25 Flotylli U-bootów.
03.01. - 16.01.43 - Gotenhafen - ćwiczenia taktyczne w ramach 27 Flotylli U-bootów.
19.01. - 20.01.43 - R?nne/Borholm - próby hydrofonów w ramach UAG-Schall.
23.01. - 22.02.43 - Kiel - pobyt w stoczni Deutsche Werke w celu przeprowadzenia przeglądu i prac konserwacyjnych.
23.02. - 26.02.43 - Kiel - przygotowanie okrętu do wyjścia na patrol.

Patrol 1 (27.02.43 - 12.04.43)
27.02. U 305 pod dowództwem Rudolfa Bahra wspólnie z U 415 o godzinie 08:00 opuścił bazę w Kiel, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. O godzinie 11:00 po wejściu na rutę 15 obie jednostki spotkały się z eskortą oraz osłanianym także przez nią frachtowcem Sandvik, w towarzystwie których obrano następnie kurs na cieśniny Duńskie. Następnego dnia o 13:45 (kwadrat marynarki AO 4459) po stronie sterburty zaobserwowano dryfującą minę zerwaną z łańcucha kotwicznego. Pierwszego marca o 07:50 oba okręty wpłynęły do bazy w Kristiansand, którą po uprzednim uzupełnieniu zapasu paliwa opuściły o 11:34 w eskorcie trawlera z.o.p. UJ 1709, kierując się na Farsund, gdzie przybyto jeszcze tego samego dnia o 18:50. Następnego dnia o 07:30 opuszczono ten port kierując się w stronę kwadratu AN 3131. Po dotarciu na miejsce o 16:20 eskorta zawróciła do bazy a obie jednostki rozpoczęły indywidualny marsz w stronę swoich rejonów operacyjnych. Siedem dni później 9 marca o 04:40 (kwadrat marynarki AE 6776) U 305 nadał do dowództwa meldunek pogodowy o następującej treści:
?1008mb, chmury piętra wysokiego.?.
Tego samego dnia o godzinie 22:00 nastąpiło pogorszenie pogody (intensywne opady deszczu) a co za tym idzie i widzialności, co spowodowało, że wkrótce potem Rudolf Bahr wydał rozkaz zanurzenia. W dniu 11 marca o godzinie 14:16 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Poniższe okręty utworzą grupę Stürmer - U 305, U 527, U 666, U 523, U 229, U 526, U 642, U 439, U 338, U 190, U 665, U 618, U 641, U 530, od 15 marca godz. 20:00 tworzyć linie dozoru od AK 0372 do AL 7278.?.
Głównym celem zgrupowania był osłaniany przez jednostki grupy eskortowej B 5 konwój SC.122. Trzy dni później 14 marca o godzinie 20:00 (kwadrat marynarki AK 3563) U 305 osiągnął swoją pozycję w linii dozoru. W dniu 17 marca na okręcie Bahra odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Północne okręty zgrupowania Stürmer, od Bahra do Brünninga z największa prędkością rozpocząć działania z związku z meldunkiem od Kinzela. Konwój kurs 50?, godz. 03:02,AK 84598).?.
Wykrytym i meldowanym przez dowódcę U 338 konwojem był oczekiwany konwój SC.122. O godzinie 13:53 (kwadrat marynarki AK 8639) przebywający na pomoście U 305 wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu na horyzoncie smug dymu, w stronę których niezwłocznie się skierowano. O 14:38 płynący w stronę kontaktu okręt Bahra został zmuszony do alarmowego zanurzenia i pobytu pod wodą do godziny 15:02 przez nadlatujący samolot zidentyfikowany jako Sunderland (w rzeczywistości był nim brytyjski bombowiec B-24 Liberator należący do 120 Sqn RAF), który w wykonanym następnie ataku zrzucił trzy nastawione na detonacje na głębokości 30 metrów bomby głębinowe, które spowodowały na U 305 jedynie lekkie uszkodzenia w instalacji elektrycznej. Po wynurzeniu sytuacja z nadlatującym samolotem powtórzyła się jeszcze dwukrotnie:
- o godzinie 15:21 (kwadrat marynarki AK 9417) dostrzeżony na kursie 150?, pobyt pod wodą do 15:59,
- o godzinie 16:48 (kwadrat marynarki AK 9419) dostrzeżony na kursie 110?, pobyt pod wodą do 17:09.
Mimo tych przeciwności Rudolf Bahr kontynuował poszukiwania nieprzyjaciela, nawiązując o godzinie 17:58 (kwadrat marynarki AK 9452) kontakt wzrokowy z eskortowcem zidentyfikowanym jako korweta (w rzeczywistości była to brytyjska fregata HMS Swale), powracającym po zakończonym polowaniu z powrotem do konwoju. Podążając za nieprzyjacielem o 18:03 dostrzeżono na horyzoncie smugi dymu o czym niezwłocznie zameldowano dowództwu. Prawie dwie godziny później o 19:42 na kursie 0? dostrzeżono inny okręt podwodny, którym był U 527. Pomiędzy 21:20 a 22:20 na polecenie dowództwa U 305 nadawał cykliczne sygnały naprowadzające dla innych jednostek. Obserwacji śledzeniu celu sprzyjała jasna noc oraz przejrzyste powietrze, co zapewniało dobrą widoczność. O godzinie 23:09 i 23:10 (kwadrat marynarki AK 9529) Rudolf Bahr wykonał atak odpalając w kierunku dwóch najbliższych frachtowców po dwie torpedy. Minutę po wystrzeleniu czwartej torpedy U 305 został dostrzeżony i zmuszony do alarmowego zanurzenia przez nadpływający niszczyciel. W trakcie wykonywania tego manewru na okręcie zarejestrowano odgłos detonacji trzech wystrzelonych przed chwilą torped które trafiły dwie jednostki:
- należący do brytyjskiego armatora Port Line Ltd z Londynu frachtowiec Port Auckland (8.789 ton), który zastopował po trafieniu w przedział maszynowni,
oraz
- należący do brytyjskiego armatora Turner, Brightman & Co z Londynu frachtowiec Zouave (4.256 ton), który poszedł na dno pięć minut po otrzymaniu trafienia.
Tuż po północy 18 marca Rudolf Bahr wynurzył swój okręt z którego pomostu wkrótce potem dostrzeżono w odległości 9000 metrów płonący frachtowiec, którym był Port Auckland oraz przebywający w jego pobliżu niszczyciel (w rzeczywistości była to brytyjska korweta HMS Godetia. O godzinie 00:41 w kierunku płonącej jednostki wystrzelono pojedyńczą torpedę, która trafiła (towarzyszył temu słup dymu 200 metrowej wysokości) posyłając ją na dno. Wkrótce potem U 305 został zmuszony do alarmowego zanurzenia przed nadpływającą korwetą. Po ponownym wynurzeniu mającym miejsce o 01:35 Rudolf Bahr zarządził pościg za oddalającym się konwojem. W godzinach porannych poszukujący wciąż nieprzyjaciela U 305 został o 08:15 (kwadrat marynarki AK 9621) ponownie zmuszony do alarmowego zanurzenia i pobytu pod wodą do 08:45 przez eskortowiec zidentyfikowany jako niszczyciel, który wyłonił się ze szkwału śniegowo - gradowego. Półgodziny po pojawieniu się z powrotem na powierzchni okręt Bahra o 09:15 ponownie musiał zejść pod wodę zaraz po tym jak w pobliżu wykryto nieprzyjacielski niszczyciel. Wkrótce po wynurzeniu mającym miejsce o 11:30 (kwadrat marynarki AK 9330) przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu w zasięgu wzroku dwóch frachtowców osłanianych przez niszczyciel. Dwadzieścia minut później ścigający zauważone jednostki U 305 został zmuszony do alarmowego zanurzenia przed nadlatujący samolotem. O 14:59 (kwadrat marynarki AL 7175) płynący od ponad godziny z powrotem na powierzchni okręt Bahra został ponownie zmuszony do alarmowego zanurzenia przed dostrzeżonym na kursie 100? odległym o 4000 metrów samolotem, który choć nie wykonał żadnego ataku to ściągnął za to na miejsce kontaktu jednostkę nawodną, która krążyła w pobliżu pozycji U 305, nie zrzucając jednak żadnych bomb. O godzinie 15:47 i 15:49 (kwadrat marynarki AL 7158) hydroakustyk zarejestrował odgłosy dwóch pojedynczych detonacji. Po wynurzeniu mającym miejsce o 17:00 (kwadrat marynarki AL. 7164) Rudolf Bahr ponownie podjął pościg za dostrzeżonymi kilka godzin wcześniej dwoma frachtowcami. O 18:08 po raz trzeci musiano wykonać alarmowe zanurzenie przed nadlatującym samolotem, którym był należący do 120 Sqn RAF bombowiec B-24 Liberator. Brytyjska maszyna w ślad za zanurzającym się okrętem zrzuciła trzy nastawione na detonacje na głębokości 10 metrów bomby głębinowe, których eksplozje nie spowodowały żadnych poważniejszych szkód. Jeszcze tego samego dnia o 22:45 w związku z niskim poziomem naładowania akumulatorów Rudolf Bahr zarządził wynurzenie i kontynuację pościgu na powierzchni. O godzinie 05:21 (kwadrat marynarki AL 7248) 19 marca w związku z brakiem jakiegokolwiek kontaktu zrezygnowano z dalszego pościgu za dostrzeżonymi dzień wcześniej jednostkami. Ponad dwie godziny później o 07:32 na kursie 380? dostrzeżono rozbłyski pocisków świetlnych, w stronę których się niezwłocznie skierowano. Trzy minuty po godzinie ósmej nawiązano kontakt wzrokowy z eskortowcem zidentyfikowanym jako korweta, przed którym musiano uciekać schodząc pod wodę. Wkrótce potem wroga jednostka przystąpiła do ataków zrzucając według opinii Rudolf Bahra pobieżnie wiele bomb głębinowych, które nie spowodowały żadnych uszkodzeń. O 09:45 hydroakustyk na przebywającym wciąż pod wodą U 305 zarejestrował najpierw trzaski a wkrótce potem dochodzące z niedalekiej odległości odgłosy detonacji bomb głębinowych. W godzinach popołudniowych o 13:35 (kwadrat marynarki AL 7216) po raz ostatni zarejestrowano kontakt akustyczny z jednostka nawodną. W trakcie pobytu pod wodą obsada maszynowni wykryła poważny przeciek w rejonie dławnic obu wałów, w wyniku którego do wnętrza okrętu w ciągu czterech godzin dostało się ca. 6 ton wody morskiej. Jej nadmiar gromadzący się w zęzie przedziału silników elektrycznych został niezwłocznie przelany przez załogę do zęzy w centrali a po oddaleniu się nieprzyjaciela wypompowany za burtę. O godzinie 14:00 Rudolf Bahr nakazał wynurzyć okręt a następnie obrać kurs w stronę głównej marszruty wrogiego konwoju. Tego samego dnia o godzinie 18:05 i 18:11 (kwadrat marynarki AL 4867) wachtowi dwukrotnie zameldowali o dostrzeżeniu w zasięgu wzroku sylwetki bratniego okrętu podwodnego. Następnego dnia pomiędzy godziną 01:00 a 02:20 (kwadrat marynarki AL 5751) w związku z powtarzającym się problemem ze szczelnością dławnic wałów napędowych okręt zmuszony był stanąć w dryfie, podczas gdy obsada maszynowni starała się bez powodzenia usunąć przyczynę przecieku. W wyniku wymuszonego postoju Rudolf Bahr ostatecznie zrezygnował z pogoni za SC.122 uznając, że nie ma szans na jego doścignięcie jeszcze podczas tej nocy. Prawie dwie godziny później operacja przeciwko SC.122 została zakończona. W godzinach popołudniowych tego samego dnia U 305 dwukrotnie spotkał się a następnie wymienił sygnałami rozpoznawczymi z innymi U-bootami:
- o godzinie 18:54 (kwadrat marynarki AL 4875) z U 406,
- o godzinie 21:07 (kwadrat marynarki AL 4793) z U 526.
Dwudziestego pierwszego marca o godzinie 03:31 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?U 305, U 591, U 631, U 86, U 384, U 666, U 618, U 336, U 333, U 530, U 527, U 440, U 373, U 441, U 590, U 641, U 642, U 257 jako grupa Seewolf do dnia 25 marca, godziny 08:00 utworzyć linie dozoru od AK 4179 do BD 1348.?.
Głównym celem nowego zgrupowania był meldowany przez B-Dienst, osłaniany przez jednostki grupy eskortowej B2 konwój SC.123. Dwudziestego drugiego marca o godzinie 00:35 (kwadrat marynarki AK 6715) nadano do dowództwa drugi podczas tego patrolu meldunek pogodowy o następującej treści:
?984mb, wiatr 1, 9?C.?.
Następnego dnia o 21:00 U 305 osiągnął swoją pozycję w linii dozoru, która przypadała na kwadrat AK 4428. Dwudziestego siódmego marca poszukując SC 123 okręt Rudolfa Bahra o godzinie 14:03 (kwadrat marynarki AJ 3873) nawiązał kontakt wzrokowy z dwoma niszczycielami i frachtowcem, które wchodziły w skład konwoju HX.230, osłanianego przez grupę eskortową B1. O kontakcie z nieprzyjacielem niezwłocznie powiadomiono dowództwo, które w związku z faktem, iż inna jednostka też utrzymywała kontakt z nieprzyjacielem zezwoliła Rudolfowi Bahrowi na wykonanie ataku wedle jego uznania. O godzinie 20:00 (kwadrat marynarki AJ 3896) U 305 został dostrzeżony przez przebywający w pobliżu U 591. Ponad trzy godzinny później o 23:55 w związku z pogarszającymi się warunkami atmosferycznymi okręt Bahra utracił kontakt z nieprzyjacielem. Następnego dnia o godzinie 00:46 (kwadrat marynarki AJ 3985) poszukujący konwoju U 305 został zmuszony do ucieczki na powierzchni a wkrótce potem do alarmowego zanurzenia na głębokość A+40 (120 metrów) przez nieprzyjacielski niszczyciel, który w wykonanym następnie ataku zrzucił łącznie 10 bomb głębinowych. Dwie godziny później okręt Bahra z powrotem płynął na powierzchni kontynuując pościg za konwojem. O 03:45 wachtowi dostrzegli w odległości ca 50 metrów sylwetkę innego U-boota, którym mógł być U 597. Ponad godzinę później o 04:55 (kwadrat marynarki AJ 3999) zarówno po stronie bakburty jaki i sterburty zaobserwowano rozbłyski pocisków oświetlających a wkrótce potem w odległości ca. 2 mil morskich sylwetkę wrogiego niszczyciela. W związku z brakiem kontaktu wzrokowego z konwojem trzy minuty później Rudolf Bahr nakazał zejść pod wodę w celu przesłuchania okolicy hydrofonami. Po wynurzeniu mającym miejsce o 05:55 (kwadrat marynarki AJ 1978) obsada pomostu zameldowała o dostrzeżeniu w odległości 100 metrów sylwetki U-boota, którym był U 336. Ze względu na pogorszenie się w międzyczasie warunków pogodowych jakakolwiek próba pościgu za konwojem okazała się niemożliwa m.in. ze względu na spadek widoczności sięgającej w tym momencie maksymalnie 500 metrów. Poza tym w przeciągu tylko kilku minut marszu na powierzchni przez otwarty właz prowadzący na pomost do wnętrza okrętu dostało się ca. 6 ton wody morskiej. Dwa dni później 30 marca odebrano depeszę dowództwa o następującej treści:
?Grupy Seeteufel i Seewolf operacja konwojowa przerwana.?.
W dniu 2 kwietnia Rudolf Bahr zarządził marsz w kierunku punktu spotkania z podwodnym tankowcem U 463. Trzy dni później 5 kwietnia (kwadrat marynarki BD 2235) U 305 spotkał się z U 463, z którego pomiędzy 13:50 a 16:05 pobrał 15m3 oleju napędowego. Podczas trwania tej operacji zaokrętowany na podwodnym tankowcu lekarz opatrzył kilku członków załogi jednostki Rudolfa Bahra a mechanicy z obu jednostek przystąpili do wymiany wentyla sprężarki. Po zakończeniu wszystkich prac oraz wykonaniu próbnego zanurzenia w celu sprawdzenia pracy sprężarki U 305 rozpoczął marsz powrotny do bazy. W dniu 12 kwietnia o godzinie 06:20 (kwadrat marynarki BF 5218) doszło do spotkania z eskorta w towarzystwie której o godzinie 10:15 zawinięto do Brestu, kończąc trwający ponad sześć tygodni patrol (45 dni). W trakcie jego trwania przepłynięto ca. 6.000 mil morskich na i pod powierzchnią.

Patrol 2 (12.05.1943 - 01.06.1943)
12.05. U 305 pod dowództwem Rudolfa Bahra w eskorcie jednostek przeciwminowych o godzinie 07:30 opuścił Brest, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Trzy godziny później o 10:30 (kwadrat marynarki BF 5221) dotychczasowa eskorta zawróciła do bazy a opiekę nad jednostką Bahra przejęły dwa dozorowce, w towarzystwie których skierowano się w stronę Liebesbank. O godzinie 13:00 (kwadrat marynarki BF 5587) eskorta zawróciła do bazy a U 305 rozpoczął już samotnie marsz przez wody Biskajów. W godzinach wieczornych tego samego dnia o 18:30 (kwadrat marynarki BF 5742) obsada pomostu dostrzegła po stronie sterburty dryfującą minę zerwaną z łańcucha kotwicznego. Powiadomiony o tym fakcie Rudolf Bahr pierwotnie zamierzał rozstrzelać ją z działka przeciwlotniczego ale gdy nie udało się jej ponownie odnaleźć zrezygnował z tego zamiaru uznając, że amunicja bardziej się przyda do zwalczania wrogich samolotów a nie do niszczenia min. Następnego dnia na płynącym na powierzchni U 305 o godzinie 16:13 (kwadrat marynarki BF 4648) na kursie 170? zaobserwowano dwie smugi dymu w stronę których się skierowano. Wkrótce potem zaobserwowano sylwetki dwóch statków zidentyfikowanych pierwotnie jako frachtowce a które okazały się być jednostkami rybackimi z ataku na które zrezygnowano. W dniu 14 maja odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Rendtel, Scheteling, Hause, Zetzsche kierować się do AK 47.?.
Następnego dnia o godzinie 13:16 (kwadrat marynarki BE 6563) płynący na powierzchni U 305 został wykryty przez brytyjski bombowiec Whitley należący do 10 OTU Sqn RAF. Po dostrzeżeniu nadlatującego napastnika Rudolf Bahr ogłosił alarm jednocześnie nakazując obsadzić działka przeciwlotnicze i otworzyć w kierunku napastnika ogień zaporowy. Prowadzony przez U 305 ostrzał okazał się na tyle skuteczny, że zrzucone przez brytyjski bombowiec bomby eksplodowały w dalszej odległości po stronie sterburty. Wkrótce po tym ataku Rudolf Bahr zarządził alarmowe zanurzenie, w trakcie którego dziobowe stery głębokości zacięły się pod dużym kątem do góry i mimo wydania dodatkowo rozkazu ?wszyscy na dziób? okręt nie chciał iść głębiej zatrzymawszy się na głębokości 9,5 metra. Obawiając się kolejnych ataków dowódca U 305 zarządził manewr ?cała wstecz? zanurzając ostatecznie swoją jednostkę przez rufę. Od 16:40 okręt Bahra z powrotem płynął na powierzchni kierując się w stronę wymienionej w rozkazie pozycji. Pięć dni później 20 maja odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Jako grupa Mosel znajdują się: U 552, U 264, U 378, U 607, U 218, U 221, U 666, U 752, U 558, U 336, U 650, U 642, U 603, U 228, U 575, U 621, U 229, U 641, U 305, U 569, U 468 i U 231 do dnia 21 maja, godziny 20:00 w linii dozoru od AJ 6417 do AK 7592.?.
Głównym celem utworzonej grupy były meldowane przez B-Dienst konwoje, najpierw osłaniany przez jednostki grupy eskortowej C1 powolny konwój ONS.154 a następnie HX 239 osłaniany przez grupę eskortową B3. W dniu 22 maja o godzinie 09:24 (kwadrat marynarki AK 8748) po uzyskaniu przez detektor Fu.M.B. namiaru na wrogi radar okręt Bahra zszedł pod wodę a wkrótce potem hydroakustyk zarejestrował odległą pojedynczą detonację. Szesnaście minut później U 305 ponownie płynął na powierzchni. O godzinie 11:09 z pomostu okrętu Bahra dostrzeżono na horyzoncie smugi dymu oraz czubki masztów w stronę których się następnie skierowano. Prawie dwie godziny później o 13:02 (kwadrat marynarki AK 8781) płynący w stronę kontaktu, którym był konwój ONS.154 U 305 został wykryty przez będący na patrolu bombowiec pokładowy TBF-1 Avenger należący do dywizjonu VC-9 stacjonującego na pokładzie lotniskowca eskortowego USS Bogue, tworzącego 6 Grupę Wsparcia osłaniającą w/w konwój. Wkrótce po odparciu pierwszego ataku wrogiej maszyny wykonano alarmowe zanurzenie. W trakcie jego trwania amerykański bombowiec w ślad za zanurzającym się U 305 zrzucił serię czterech bomb głębinowych, które eksplodowały wzdłuż jego burt. W wyniku bliskich detonacji na okręcie Bahra uszkodzeniu uległo kilka wchodzących w skład baterii nr II cel akumulatorów oraz doszło do niegroźnych zwarć w instalacji elektrycznej. Ponad czterdzieści minut później o 13:45 (kwadrat marynarki AK 8781) w pobliżu pozycji zajmowanej przez okręt Bahra pojawił się wezwany przez pilota Avengera okręt eskortowy (zidentyfikowany jako niszczyciel), który przystąpił do poszukiwań meldowanego napastnika. O godzinie 15:15 (kwadrat marynarki AK 8757) Rudolf Bahr zarządził wynurzenie a trzy minuty później na kursie 180? zaobserwowano oddalający się eskortowiec. Wkrótce potem (o 15:21) U 305 został ponownie wykryty przez bombowiec TBF-1 Avenger, który w wykonanym następnie ataku zrzucił cztery bomby głębinowe, które upadły tuż przed dziobem okrętu silne nim wstrząsając. Minutę po ataku Rudolf Bahr zarządził alarmowe zanurzenie oraz zażądał raportu o stanie jednostki. Po sprawdzeniu jej stanu główny mechanik zameldował dowódcy, że: prawie wszystkie cele akumulatorów są nieszczelne, w jednej z baterii pojawiło się paliwo, fundamenty obu sprężarek są pęknięte, wszystkie dziobowe wyrzutnie torpedowe są niesprawne (nie otwierają się ich klapy) oraz pęknięciu uległ zbiornik balastowy nr 5. Po dokonaniu prowizorycznych napraw już 23 maja o godzinie 00:48 (kwadrat marynarki AK 8719) okręt Bahra pojawił się z powrotem na powierzchni rozpoczynając marsz powrotny do bazy. Dwa dni później 25 maja (kwadrat marynarki BD 6525) o godzinie 10:58 doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z U 231. Dwanaście minut później o 11:10 (kwadrat marynarki BD 6529) obsada pomostu zameldowała o dostrzeżeniu podwodnego tankowca U 459, z którego pomiędzy 11:42 a 13:36 pobrano detektor fal radarowych Metox oraz przyjęto na pokład lekarza w celu obejrzenia kontuzjowanych w ostatnim ataku marynarzy. Jednego z nich najciężej rannego, wymagającego ciągłego dozoru lekarza przekazano następnie na pokład podwodnego tankowca. Po zakończeniu wszystkich operacji o 13:40 ponownie podjęto rejs powrotny do bazy. W dniu 27 maja o godzinie 09:44 (kwadrat marynarki BE 5472) w pobliżu okrętu Bahra dostrzeżono sylwetkę innego U-boota, którym był U 607. Pierwszego czerwca o godzinie 15:15 (kwadrat marynarki BF 5218) U 305 spotkał się z dwoma dozorowcami, w eskorcie których skierował się następnie do Brestu, gdzie przybył jeszcze tego samego dnia o 19:00, kończąc trwający prawie trzy tygodnie patrol (20 dni). Podczas jego trwania przepłynięto ca. 3.000 mil morskich na i pod powierzchnią.

Po zakończeniu wszystkich prac naprawczych w związku z koniecznością pobrania na pokład nowych torped akustycznych T-V i przeszkoleniem załogi w ich obsłudze a także montażem detektora Hagenuk wyjście U 305 na kolejny patrol przesunięto do dnia 20 sierpnia.

Patrol 3 (23.08.1943 - 22.10.1943)
23.08. U 305 pod dowództwem Rudolfa Bahra wspólnie z U 645 w eskorcie przerywacza zagród minowych o godzinie 16:30 opuścił Brest, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Po dotarciu o godzinie 21:20 do punktu Liebe (kwadrat marynarki BF 5218) przerywacz zagród minowych zawrócił do bazy a ochronę nad dwoma U-bootami przejęły trzy trałowce. Następnego dnia po osiągnięciu o godzinie 09:25 kwadratu BF 5816 eskorta zawróciła do bazy zaś piętnaście minut później Rudolf Bahr zarządził zanurzenie rozpoczynając podwodny marsz przez Biskaje, wychodząc na powierzchnię tylko w celu przewentylowania wnętrza i naładowania baterii akumulatorów. Dwudziestego siódmego sierpnia w przedziale baterii nr 2 wykryto gaz chlorowy. Po sprawdzeniu baterii i wykryciu przyczyny zneutralizowano go, dzięki czemu U 305 mógł kontynuować dalej patrol. Dwa dni później 29 sierpnia odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Bahr, Purkhold, Kinzel, Schetelig, Epp, Ferro marsz z dotychczasowych kwadratów do BD 60, gdzie oczekiwać na dalsze rozkazy.?.
W dniu 5 września o godzinie 20:05 (kwadrat marynarki BD 6155) doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z dowodzonym przez Manfreda Kinzela U 338, na który następnie przekazano koordynaty punktu zaopatrywania. Pięć dni później 10 września o 10:40 (kwadrat marynarki BD 9146) osiągnięto rejon operowania podwodnego tankowca, rozpoczynając jego poszukiwania. Następnego dnia o 10:30 (kwadrat marynarki BD 9148) ponownie nawiązano kontakt z U 338 a trzy godziny później o 13:05 dostrzeżono podwodny tankowiec U 460 oraz przebywające w jego pobliżu U 645, U 260 i U 386. Tego samego dnia pomiędzy 20:35 a 22:50 z podwodnego tankowca pobrano 30m3 paliwa oraz prowiant na 10 dni. Po zakończeniu wszystkich operacji załadunkowych oraz po wytrymowaniu o 23:05 okrętu ponownie rozpoczęto marsz w stronę kwadratu BD 60. Dnia 15 września o godzinie 18:47 odebrano pochodzącą z BdU depeszę nakazującą dowódcom: U 275, U 422, U 341, U 260, U 386, U 338, U 731, U 238, U 305, U 270, U 645, U 402, U 584, U 229, U 666, U 641, U 952, U 378, U 758, U 377 i U 603 utworzenie do dnia 20 września zgrupowania Leuthen, którego linia dozoru miała rozciągać się od kwadratu marynarki AK 3441 do AL 4792. Głównym celem zgrupowania miały być konwoje ON i ONS. Alianci wiedząc z przechwyconych i odszyfrowanych depesz Enigmy o rejonie koncentracji U-bootów nakazało w dniu 18 września komodorom dwóch płynących w tym samym kierunku konwojów ONS-18 (osłaniany przez grupę eskortową B3) i ON-202 (osłaniany przez grupę eskortową C3), dla których na ewentualną zmianę trasy było już a późno połączenie się w jeden konwój, aby w ten sposób wzmocnione siły eskorty mogły skutecznie odeprzeć ataki napastników. Dziewiętnastego września o godzinie 07:29 odebrano kolejną pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Tworzące grupę Leuthen: U 275, U 341, U 422, U 260, U 386, U 338, U 731, U 238, U 305, U 270, U 645, U 402, U 584, U 229, U 666, U 641, U 952, U 378, U 758, U 377, U 603 w w/w kolejności do 22 września, godziny 20:00 przebywać w linii dozoru od P I do P II. Odstępy 17 mil morskich pomiędzy pozycjami. Z Punktu I namiar punkt ?Jota? (AL 1299) kierunek 82? 159 mil morskich. Z Punktu II namiar ?Hans? (AK 6958) kierunek 260?, 70 mil morskich.?.
Następnego dnia (kwadrat marynarki AK 0324) po dostrzeżeniu o godzinie 00:48 snopu światła reflektora nieprzyjacielskiego samolotu wykonano alarmowe zanurzenie. Wkrótce potem zarejestrowano dochodzące ze wszystkich stron detonacje. Po wynurzeniu mającym miejsce o 06:20 Rudolf Bahr kontynuował marsz w stronę swojej pozycji w linii dozoru. Cztery minuty później ponownie dostrzeżono reflektor wrogiego samolotu w ucieczce przed którym ponownie schowano się pod wodą. Podczas pobytu w zanurzeniu na średnim dystansie zarejestrowano czternaście detonacji. O godzinie 10:00 (kwadrat marynarki AK 3884) na płynącym od godziny z powrotem na powierzchni U 305 odebrano pochodzący z U 731 meldunek o kontakcie w kwadracie marynarki AK 3931 z wrogim konwojem, w stronę którego pozycji niezwłocznie się skierowano. W godzinach wieczornych o 19:05 (kwadrat marynarki AK 0261) po dostrzeżeniu sylwetki frachtowca oraz niszczyciela wysłano do dowództwa meldunek o kontakcie z wrogiem. Dwie godziny później o 21:05 (kwadrat marynarki AK 0218) podążający w stronę kontaktu U 305 został wykryty przez bombowiec B-24 Liberator. Rudolf Bahr widząc nadlatującego napastnika ogłosił alarm bojowy jednocześnie nakazując obsadzić działka przeciwlotnicze i otworzyć w jego kierunku ogień zaporowy. Ze względu jednak na defekt poczwórnego działka kal. 2,0 cm ostrzał prowadziło tylko umieszczone po stronie bakburty podwójne działko tego samego kalibru. Wkrótce potem wroga maszyna wykonała atak zrzucając cztery bomby głębinowe, które wpadły do wody po stronie sterburty. Ich eksplozje nie spowodowały jednak poważniejszych uszkodzeń. Trzy minuty po tym ataku U 305 wykonał alarmowe zanurzenie na głębokość A+0 (80 metrów). W trakcie jego trwania Liberator wykonał drugi atak zrzucając w ślad za zanurzającym się okrętem pojedynczą bombę głębinowa, która eksplodowała w bezpiecznej odległości za jego rufą. O 21:33 wkrótce po otrzymaniu meldunku hydroakustyka o uchwyceniu kontaktu akustycznego Rudolf Bahr nakazał wyjść na peryskopową w celu zlustrowania okolicy przez peryskop, co pozwoliło mu dostrzec zbliżający się w jego stronę wrogi niszczyciel, którym był kanadyjski HMCS St. Croix wezwany na miejsce kontaktu przez załogę samolotu. Osiemnaście minut później o 21:51 (kwadrat marynarki AK 0218) w kierunku wrogiej jednostki z wyrzutni nr II wystrzelono torpedę akustyczną T-V, po czym rozpoczęto schodzenie na większą głębokość w celu przeczekania ewentualnego kontrataku. W trakcie wykonywania tego manewru zarejestrowano odgłos detonacji torpedy, która trafiła HMCS St. Croix w część rufową, powodując jego zastopowanie. W związku z brakiem jakiegokolwiek kontaktu akustycznego Rudolf Bahr zarządził wyjście na peryskopową, co pozwoliło mu ustalić, że jego ofiara stoi w miejscu z widocznym przechyłem na trafioną burtę. O godzinie 22:40 w kierunku HMCS St. Croix z wyrzutni nr III odpalono torpedę T-III, która trafiła w cel, powodując jego zatonięcie w ciągu czterech minut. Wkrótce potem w związku z meldunkiem hydroakustyka o kolejnym kontakcie akustycznym obserwujący okolicę przez peryskop Rudolf Bahr dostrzegł zbliżający się w stronę miejsca zatonięcia niszczyciela drugi okręt, którym była brytyjska fregata HMS Itchen. W stronę nowego przeciwnika o godzinie 22:53 próbowano odpalić kolejną torpedę akustyczną T-V ale zanim zdołano to uczynić ta samoistnie zastartowała w wyrzutni i dopiero po kilkunastu nerwowych sekundach udało się ją wypchnąć z wyrzutni. Wkrótce potem U 305 rozpoczął schodzenie na większą głębokość w celu przeczekania spodziewanego kontrataku w trakcie którego po ca. osiemdziesięciu sekundach biegu torpedy zarejestrowano odgłos jej detonacji. Tuż po północy 21 września na przebywającym nadal w zanurzeniu okręcie Bahra zarejestrowano najpierw odgłosy pracy azdyku a wkrótce potem w jego pobliżu detonowały bomby głębinowe. O godzinie 06:30 U 305 z powrotem pojawił się na powierzchni rozpoczynając poszukiwania konwoju, przerwane o 08:12 przez alarmowe zanurzenie wykonane w związku z rozbłyśnięciem nad jego pozycją pocisku świetlnego. W dniu 22 września o godzinie 06:05 (kwadrat marynarki AK 7549) wachtowi na pomoście U 305 zameldowali o dostrzeżeniu w oparach gęstej mgły sylwetki frachtowca, którego wkrótce potem stracono z widoku. Ponad trzydzieści minut później o 06:37 dostrzeżono w sektorze rufowym zbliżający się frachtowiec, który otworzył w kierunku U 305 ogień zmuszając Rudolfa Bahra do wykonania alarmowego zanurzenia. Dostrzeżoną jednostka w rzeczywistości był nie frachtowiec a uzbrojony trawler z.o.p. HMS Northern Foam. O 10:31 (kwadrat marynarki AK 4814) po uzyskaniu namiaru akustycznego na wiele pracujących śrub okrętowych Rudolf Bahr zarządził wynurzenie a wkrótce potem przed okrętu zauważono smugi dymu i czubki masztów poszukiwanego konwoju. Ze względu na brak możliwości uchwycenia w ostatnich dniach namiaru na aktualną pozycję okrętu dowódca U 305 nie mogąc w związku z tym podać dokładnej pozycji nieprzyjaciela zaniechał wysłania meldunku o kontakcie. W godzinach wieczornych o 20:48 (kwadrat marynarki AJ 9626) dostrzeżono w pobliżu sylwetkę frachtowca w stronę którego z zamiarem jego zaatakowania się skierowano. Ponieważ po dotarciu o 23:47 na pozycję planowego ataku nie napotkano nieprzyjaciela Rudolf Bahr nakazał zejść pod wodę w celu przesłuchania okolicy hydrofonami. Wkrótce potem zarejestrowano odgłos pracujących śrub a następnie najpierw jedna a potem cztery detonacje. Tuż po północy 23 sierpnia U 305 z powrotem pojawił się na powierzchni. Ponad godzinę później o 01:55 (kwadrat marynarki AJ 9626) ma kursie 315? zaobserwowano rozbłyski pocisków świetlnych, w stronę których się skierowano. W godzinach porannych o 10:39 (kwadrat marynarki AJ 9566) obsada pomostu zameldowała o dostrzeżeniu na kursie 260?dwóch okrętów o których powiadomiono dowództwo. Wykrytymi jednostkami były francuska korweta FFN Rencoule oraz statek ratowniczy Rathlin, w stronę których się skierowano. O 14:29 francuska jednostka zmusiła okręt Bahra do ucieczki i alarmowego zanurzenia, w wyniku czego ten utracił z nimi kontakt. Dwie i pół godziny później o 17:00 odebrano pochodzące z dowództwa polecenie zakończenia operacji konwojowej po czym obrano kurs w kierunku wschodnim. W dniu 25 marca odebrano depeszę BdU o następującej treści:
?Bahr dołączyć do zgrupowania Rossbach, przemieszczającego swoją linię dozoru w kierunku południowym.?.
Głównym celem tego zgrupowania był meldowany przez B-Dienst, osłaniany przez jednostki grupy eskortowej C4 konwój ON.203. Dwa dni później 27 września o godzinie 04:00 osiągnięto pozycję w linii dozoru, przypadającą na kwadrat AK 6781. W nocy z 28 na 29 września nie zauważony przez nikogo konwój ON.203 minął linię dozoru zgrupowania Rossbach. W związku z brakiem kontaktu z nieprzyjacielem 29 września o 21:34odebrano pochodzącą z dowództwa depeszę o następującej treści:
?Grupa Rossbach w kolejności: U 398, U 643, U 641, U 731, U 539, U 666, U 436, U 758, U 584, U 610, U 419, U 378, U 952, U 645, U 260, U 603, U 275, U 448, U 305, U 631 i U 402 dnia 1 października, godz. 10:00 zajmuje pozycje w linii dozoru od AD 8815 do AK 0338.?.
Tym razem głównym celem zgrupowania miał być także meldowany przez B-Dienst, osłaniany przez grupę eskortową C3 powolny konwój ONS.19. W dniu 1 października o 21:14 (kwadrat marynarki AK 3891) doszło do spotkania i wymiany informacjami z U 448. Dwa dni później 3 października o godzinie 03:00 dokonano cofnięcia czasu o jedną godzinę na wszystkich znajdujących się na pokładzie U 305 zegarach i zegarkach. Następnego dnia Rudolf Bahr nadał do dowództwa meldunek o następującej treści:
?Mój zapas paliwa (55m3) nie wystarczy na prowadzenie operacji konwojowej i rejs powrotny do bazy. Okręt wskutek różnych usterek m.in. Haugenuka, GHG, przednich sterów głębokości oraz wycieku kwasu z 15 cel akumulatorów nie jest w pełni gotowy do akcji. Prosiłbym żeby zamiast kolejnego uzupełnia paliwa otrzymać zgodę na powrót.?.
Wkrótce potem otrzymano odpowiedź:
?Bahr zgoda na prośbę. Przekazać Techlandowi 10m3.?.
W dniu 10 października pomiędzy godziną 14:30 a 16:00 (kwadrat marynarki BD 3335) zgodnie z rozkazem próbowano przekazać na U 731 paliwo, co było jednak mocno utrudnione przez wzburzone morze, które powodowało rwanie cum i węży paliwowych. Poza tym w trakcie trwania tej operacji doszło też do kolizji obydwu jednostek, w wyniku której na okręcie Techland wygięciu uległy sterów głębokości. Następnego dnia po zakończeniu operacji o 18:25 nastąpiło rozstanie z U 731, który skierował się w stronę pozycji zajmowanej przez podwodny tankowiec U 488, podczas gdy jednostka Bahra obrała kurs na bazę w Breście. Jedenaście dni później 22 października o godzinie 08:00 (kwadrat marynarki BF 5218)U 305 spotkał się z dozorowcem, w towarzystwie którego skierowano się w stronę Brestu, gdzie przybyto o 11:55, kończąc trwający prawie dziewięć tygodni patrol (60 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 5.299 mil morskich na i 1.646 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 4 (08.12.1943 - 16.01.1944)
08.12. U 305 pod dowództwem Rudolfa Bahra o godzinie 17:00 wypłynął z bazy w Breście, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym i Środkowym Atlantyku. W dniu 14 października na okręcie Bahra odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?U 305, U 275, U 270, U 382 i U 641 dotychczasowe docelowe kwadraty uchylone. Zająć nowy rejon wyczekiwania tworzący linię od BE 7311 przez 7977 oraz 8899 do 8233.?.
Cztery dni później 18 września odebrano kolejną depeszę z BdU o następującej treści:
?U 801, 107, U 667, U 618, U 270, U 541, U 645, U 962, U 415, U 305, U 382, U 641 utworzą grupę Borkum zajmując w w/w kolejności do 20 grudnia, godz. 10:00 pozycje w linii dozoru od BE 4691 do 5662. Za dnia 20-tego płynąć pod wodą, o godzinie 18:30 wynurzenie. Płynący w kierunku północnym konwój spodziewany jest w godzinach wieczornych 20-tego. Własny zwiad lotniczy w tym rejonie 19 i prawdopodobnie 20.?.
Głównym celem zgrupowania był osłaniany przez grupę wsparcia z lotniskowcem eskortowym HMS Fencer w składzie konwój MKS.33/SL.142. Dwa dni później 20 października o godzinie 18:55 (kwadrat marynarki BE 5562) doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z U 415. W tym czasie Alianci wiedząc z przechwyconych i odszyfrowanych depesz Enigmy o rejonie koncentracji zgrupowania skierowali tam dodatkowo dwie kolejne grupy wsparcia z lotniskowcami eskortowym USS Card i USS Core w składzie. Grupy te w dniu 22 i 23 grudnia zostały wykryte przez samoloty dalekiego zwiadu lotniczego. W związku z faktem, że w tych dniach przez akwen ten miał przepływać wracający z dalekiego wschodu włoski łamacz blokady Osorno dowództwo skierowało grupę Borkum do ataku na nieprzyjacielskie zgrupowania lotniskowców. W dniu 24 grudnia o godzinie 00:29 (kwadrat marynarki BE 7325) z pomostu U 305 dostrzeżono dwa płynące kursem południowo - zachodnim niszczyciele, należące do zgrupowania USS Card. Trzynaście minut później dostrzeżono także i sam lotniskowiec. O 01:30 zamierzający zaatakować nieprzyjaciela okręt Bahra został wykryty i zmuszony do ucieczki przez wchodzący w skład zespołu niszczyciel eskortowy USS Schenck (zidentyfikowany jako krążownik). Na skutek ostrzału prowadzonego przez amerykańską jednostkę zginął znajdujący się na pomoście I WO Lt.z.S Gerhard Dohrmann. Wkrótce potem z pomocą USS Schenck przybył inny niszczyciel USS Leary, co zmusiło Bahra do wydania rozkazu alarmowego zanurzenia. Przez kolejne dwie godziny trwało polowanie obu amerykańskich jednostek na zanurzony U 305, który umiejętnie kierowany przez swego dowódcę skutecznie wymykał się przeciwnikom. Tuż przed południem 24 grudnia o 11:48 odebrano depeszę BdU o następującej treści:
?Grupa Borkum po wynurzeniu z prędkością marszową obsadzić nową linię dozoru od BE 7128 do 7339. Kolejność: U 801, U 270, U 541, U 645, U 415. U 305, U 275, U 382, U 758, U 641, U 377, U 107, U 667.?.
Tym razem głównym celem zgrupowania był osłaniany przez grupę eskortową B1 konwój OS.62/KMS.36. Następnego dnia o godzinie 12:30 (kwadrat marynarki BE 7242) nawiązano kontakt wzrokowy z Osorno, który następnego dnia bezpiecznie dotarł do ujścia rzeki Żyrondy, gdzie najechał na wrak zatopionego przerywacza zagród minowych Spbr 21 doznając ciężkich uszkodzeń. Tego samego dnia o 19:34 (kwadrat marynarki BE 7238) okręt Bahra został dostrzeżony z pokładu U 278. Po zakończeniu operacji przeciwko OS.62/KMS.36 zgrupowanie Borkum prowadziło działania przeciwko kolejnemu konwojowi MKS.34/SL.143. W dniu 31 grudnia U 305 bezskutecznie zaatakował wrogi niszczyciel. Piątego stycznia zgrupowanie Borkum zostaje podzielone na trzy podgrupy: Borkum I-III. Głównym celem owych podgrup w tym okresie jest konwój MKS 35/SL.144. Alianci wiedząc o rejonie ich koncentracji przechwyconych i rozszyfrowanych depesz Enigmy kierują tam 5 Grupę Wsparcia. Dnia 7 stycznia o godzinie 17:11 (kwadrat marynarki BE 7655), U 305 zatapia torpedą akustyczną T-V należącą do w/w grupy wsparcia, brytyjską fregatę HMS Tweed (1.370 ton). Wkrótce po tym ataku okręt Rudolfa Bahra staje się celem bezskutecznych kontrataków pozostałych jednostek. Następnego dnia U 305 nawiązuje kontakt z konwojem KMS 38/OS 64. W dniu 9 stycznia o godzinie 04:35 Rudolf Bahr wystrzeliwuje w stronę jednego z okrętów eskorty w/w konwoju torpedę akustyczną T-V, która prawdopodobnie trafiła kanadyjską korwetę HMCS Abelia, która tego dnia odniosła uszkodzenia na skutek storpedowania przez niezidentyfikowanego U-boota. Jedenastego stycznia o godzinie 18:19 U 305 nawiązał kontakt z kolejnym konwojem MKS 35/SL.144 a niedługo potem zostaje wykryty i zaatakowany przez samolot pokładowy stacjonujący na amerykańskim lotniskowcu eskortowym USS Block Island. Tego samego dnia o godzinie 21:35 U 305 nawiązuje kontakt z trzema nieprzyjacielskim niszczycielami, o których Rudolf Bahr melduje dowództwu. Meldunek ten zostaje namierzony przez nieprzyjacielskie okręty, które zmuszają U 305 do zanurzenia a następnie przez półtorej godziny obrzucają go bombami głębinowymi i pociskami jeża. Od 13 stycznia w ramach kolejnego zgrupowania o nazwie Rügen okręt Bahra operuje na zachód od wybrzeży Irlandii. Prawdopodobnie trzy dni później 16 stycznia podczas ataku na dostrzeżone nieprzyjacielskie jednostki U 305 zostaje trafiony i zatopiony przez własną źle działającą torpedę.

Uwagi:
a.) Rudolf Bahr przed przeniesieniem do U-bootwaffe, służył na okrętach nawodnych, m.in. wchodził w skład załogi ciężkiego krążownika Prinz Euglen, na pokładzie, którego odbył bojowy rejs w ramach operacji Rheinübung.
b.) Poprzednie wersje losów U 305 mówią, że okręt ten w dniu 17 stycznia padł ofiarą ataku brytyjskiego niszczyciela HMS Wanderer i fregaty HMS Glenarm. W rzeczywistości na skutek tego ataku zatonął bliźniaczy U 377.

Członkowie załogi U 305 polegli prawdopodobnie w dniu 16.01.1944 (W kolejności alfabetycznej):
1.) Anders Alfred (MaschOGfr) 13.01.1924
2.) Bahr Rudolf (KpLt) 01.04.1906, Crew of 1935, odznaczenia: DKiG. 15.01.44.(U-305)
3.) Ballmann Herbert (OFkMt) 21.11.1921
4.) Berghaus Helmut (FkOGfr) 17.03.1923
5.) Bettinger Hans (MaschGfr.A) 10.09.1924
6.) Bogatsch Helmut (Lt.z.S) 07.07.1922, WO, Crew of X/1940
7.) Brenner Ernst (OLt.ing) 13.07.1921
8.) Brinck Johannes (MaschOGfr) 09.09.1924
9.) Brummer Karl (OMasch) 07.04.1915
10.) Clausnitzer Heinz (MtrOGfr) 20.08.1920
11.) Döhling Karl (MaschOGfr) 23.03.1923
12.) Eckner Karl-Heinz (MtrOGfr) 09.03.1921
13.) Engelke Helmut (MaschOGfr) 14.08.1921
14.) Fischer Friedrich (MtrOGfr) 01.03.1925
15.) Gaßmann Eugen (MtrGfr) 09.02.1925
16.) Geesen Johann (MtrOGfr.A) 10.03.1922
17.) Geßler Otto (MtrOGfr) 27.04.1923
18.) Glaubitz Paul-Heinz (MtrGfr) 19.02.1924
19.) Görgens Hubert (MtrOGfr) 03.03.1923
20.) Grothe Karl (MtrOGfr) 25.01.1922
21.) Günther Rudolf (MaschOGfr) 15.03.1923
22.) Hablesreiter Leopold (MaschOGfr.A) 08.06.1923
23.) Heinrich Konrad (MaschMt) 06.10.1919
24.) Hepp Meinrad (MaschMt) 27.09.1919
25.) Höger Friedrich (MechOGfr) 31.12.1923
26.) KunathHeinzBtsMt) 11.12.1920
27.) Loytved Dr. Günter (Mar.St.Arzt) 05.04.1912
28.) Mallon Richard (MechGfr) 05.06.1925
29.) Meißner Gerhard (MaschOGfr) 01.04.1924
30.) Menges Willi (MaschMt) 07.02.1921
31.) Meyer Ernst (OMaschMt) 10.03.1919
32.) Migge Friedrich (OStrm) 14.04.1917
33.) Plattfuß Karl (MechMt) 31.03.1922
34.) Plitzka Waldemar (FkOGfr) 24.11.1922
35.) Randt Heinz (OMasch) 09.10.1916
36.) Reetz Erwin-Walter (MtrOGfr) 13.07.1921
37.) Ritz Ernst (MtrOGfr) 17.12.1923
38.) Rothe Walter (Mtr) 03.10.1923
39.) Sahr Joachim (OBtsMt) 11.06.1920
40.) Sander Johannes-Hermann (Lt.z.S) 13.01.1922, WO
41.) Sandhoff Fritz (MaschGfr) 08.04.1923
42.) Schaffner Heinrich (OMaschMt) 17.11.1919
43.) Sibert Richard (MaschOGfr) 26.06.1924
44.) Simon Friedhelm (BtsMt) 30.09.1921
45.) Soltau Heinz (MtrGfr) 09.08.1922
46.) Warrings Helmut (MechOGfr) 26.03.1924
47.) Weise Kurt (FkMt) 15.02.1919
48.) Wiederhake Heinrich (MechOGfr) 04.01.1922
49.) Wimmer Herbert (MtrOGfr) 24.10.1921
50.) Wolters Kurt (OMasch) 03.01.1916

Bibliografia:
http://uboat.net
http://www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Bercuson David J., Holger H. Herwig ?Atlantycka Ruletka?
Blair Clay ?Hitlera Wojna U-bootów? tom II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 6 KTB U 301 - U 374
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Re: U-305 Typ VIIC

Postprzez Brodołak » 09.12.11, 08:13

Witam
Zapraszam do zapoznania się z poprawioną i rozszerzoną historią operacyjną U 305.
Pozdrawiam Brodołak
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów


Posty: 2 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ VII



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 2 gości

cron