U 295 Typ VIIC/41

Stocznia: Vulkan Vegesack Werft, Bremen
Numer zamówienia: 60
Zamówienie: 14.10.1941
Położenie stępki: 31.12.1942
Wodowanie: 13.09.1942
Wcielenie do służby: 20.10.1943
Numer pocztowy: M 52 195

Przebieg służby:
20.10.1943 ? 31.07.1944 ? 8 Flotylla U-bootów Danzig (szklenie załogi)
01.08.1944 ? 30.09.1944 ? 11 Flotylla U-bootów, Bergen (okręt bojowy)
01.10.1944 ? 31.03.1945 ? 13 Flotylla U-bootów, Trondheim (okręt bojowy)
01.04.1945 ? 08.05.1945 ? 14 Flotylla U-bootów, Narwik (okręt bojowy)
09.05.1945 ? Kapitulacja w bazie w Narwiku.

Dowódcy:
20.10.1943 ? 19.05.1945 ? OL ~ KL Günter Wieboldt

Liczba patroli: 6

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/1 (1.150 ton)

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0/0

Okres służby U 295 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
- brak danych,

10.06.1944 U 295 pod dowództwem Güntera Wieboldta wspólnie z U 1163, U 286 i U 679 o godzinie 08:00 opuścił Kiel, by zgodnie z otrzymanym rozkazem skierować się do bazy w Egersund. Po wejściu na rutę 01 pomiędzy godziną 09:16 a 10:30 cztery U-booty stały na kotwicy oczekując przybycia eskorty, którą zgodnie z instrukcjami tworzyć miały dwa trałowce - M 426 i M 572. Następnego dnia po osiągnięciu o godzinie 19:50 punktu Schw.19 oba trałowce zawróciły do bazy a rolę eskorty przejął dozorowiec V 1613. W dniu 12 czerwca w celu uzupełnienia zapasów oraz dokonania kolejnej zmiany składu eskorty zespół okrętów o godzinie 09:10 zawinął do bazy w Marviken. Następnego dnia o 05:00 w towarzystwie ponownie U 1163 i U 286 oraz w eskorcie trałowców M 431 i M 132 opuszczono Marviken, kierując się w dalszą drogę. O 10:16 po osiągnięciu kwadratu marynarki AN 3514 od zespołu odłączyły się U 286 i U 1163, które obrały kurs na Flekkefjord. Jeszcze tego samego dnia o godzinie 17:30 U 295 oraz oba trałowce osiągnęły bazę w Egersund, podczas pobytu w której okręt Wieboldta podporządkowany został dowództwu FdU Mitte.

Patrol 1 (13.07.1944 ? 17.07.1944)
13.07. U 295 pod dowództwem Guntera Wieboldta o godzinie 23:45 opuścił Egersund, by zgodnie z otrzymanym rozkazem w ramach operacji Wallenstein zaatakować nieprzyjacielskie siły inwazyjne zmierzające w stronę wybrzeży Norwegii. Następnego dnia o 20:00 osiągnięto kwadrat marynarki AN 2386 luzując przebywający tam U 771. W dniu 15 lipca U 295 o 12:55 osiągnięto kwadrat marynarki AN 3838 zajmując wymienioną w rozkazie pozycję. Następnego dnia odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Wszystkie okręty wracać do baz. U 994 i U 295 do Bergen, U 1163, U 317 do Stavanger, U 299, U 319, U 286 do Kristiansand.?.
Następnego dnia o godzinie 13:00 (kwadrat marynarki AN 2475) doszło do spotkania U 295 z eskortą, w towarzystwie której dwie i pół godziny później osiągnięto Bergen, kończąc trwający cztery dni patrol.

27.07.1944 U 295 pod dowództwem Güntera Wieboldta w eskorcie trałowca M 532 o godzinie 04:00 opuścił Bergen, by z godnie z otrzymanym rozkazem skierować się do bazy w Kristiansand. O 16:15 (kwadrat marynarki AN 2959) do okrętów dołączył U 958. Jeszcze tego samego dnia o godzinie 20:25 w celu przenocowania i dokonania wymiany eskorty zawinięto do Stavanger, które opuszczono następnego dnia o 04:05 w towarzystwie U 958, U 1000, U 1001 i U 1165 oraz w eskorcie trałowców M 36, M 407, M 456 i M 496. O 09:20 (kwadrat marynarki AN 3271) od zespołu odłączył się U 1165 który skierował się na Egersund a do zespołu dołączył przybyły z Arendal U 318. Kilka godzin później w związku z zagrożeniem atakiem lotniczym wszystkie okręty o 16:25 zawinęły do Farsund, który opuściły pięć godzin później. Następnego dnia o 02:30 osiągnięto bazę w Kristiansand, kończąc trwający dwa dni rejs.

12.09.1944 U 295 pod dowództwem Güntera Wieboldta w towarzystwie U 1228 i U 867 oraz w eskorcie trałowców M 437 i M 253 o 20:15 opuścił Kristiansand, by zgodnie z otrzymanym rozkazem skierować się do Stavanger, gdzie dotarł 14 września. W trakcie pobytu w tamtejszej bazie okręt Wieboldta został podporządkowany dowództwu FdU Nord.

01.10.1944 U 295 pod dowództwem Güntera Wieboldta w towarzystwie eskorty o godzinie 21:00 opuścił Stavanger, by zgodnie z otrzymanym rozkazem skierować się do Trondheim. Następnego dnia w celu dokonania wymiany eskorty zawinięto do Bergen, które opuszczono tego samego dnia o godzinie 13:00 w towarzystwie frachtowca oraz w eskorcie dozorowca V 5702 i kutra trałowego R 238. W dniu 5 października o godzinie 02:05 U 295 wpłynął do bazy w Trondheim, kończąc trwający pięć dni rejs.

Patrol 2 (17.10.1944 - 09.11.1944)
17.10. U 295 pod dowództwem Güntera Wieboldta w towarzystwie U 957 oraz norweskiego frachtowca Braband i okrętu bazy kutrów trałowych Elbe opuścił bazę w Trondheim, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się po rozkazy do bazy w Narwiku. Następnego dnia o godzinie 18:25 (kwadrat marynarki AG 6227) od zespołu okrętów odłączył się frachtowiec Braband, który obrał kurs na Sandnessj?en. W dniu 19 października zawinięto do Bod?, które jeszcze tego samego dnia o godzinie 20:00 po uprzednim podjęciu na pokład miejscowego pilota opuszczono wraz z U 957. W dniu 21 października przybyto do Narwiku, gdzie zacumowano u burty okrętu bazy Stella Polaris. Jeszcze tego samego dnia po odebraniu rozkazów nakazujących Wieboldtowi zaatakowanie wrogiej żeglugi na Oceanie Arktycznym opuszczono niezwłocznie bazę, kierując się w stronę wyznaczonego rejonu operacyjnego. Dnia 23 października o godzinie 01:05 odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?Grupa Panther. Godzina 22:00 marsz w kierunku linii patrolowej rozciągającej się od AC 6781 do 8168, U 1163, U 293, U 993, U 312, U 295, U 387, U 310, U 365, U 956, U 995, U 771.?.
Głównym celem grupy był płynący w kierunku Związku Radzieckiego konwój JW.61, który w dniu 20 października opuścił wody Loch Ewe. W nocy z 26 na 27 października pojedyncze okręty zgrupowania Panther weszły w kontakt z nieprzyjacielem. W godzinach popołudniowych 27 października o 14:15 (kwadrat marynarki AC 8386) U 295 zaatakował jedną z jednostek eskorty osłaniającej konwój JW.61, wystrzeliwując w jej kierunku torpedę akustyczną T-V, której odgłos detonacji zarejestrowano po 11 minutach i 50 sekundach jej biegu. Nie mogąc jednak potwierdzić skutków ataku Günter Wieboldt zgłosił prawdopodobne uszkodzenie wrogiego okrętu. Po zakończeniu operacji konwojowej U 295, który w międzyczasie zbliżył się w okolice ujścia Kolafjordu pozostał w tym rejonie prowadząc poszukiwania wrogich jednostek, uprawiających żeglugę przybrzeżną (w tymże okresie radzieckie jednostki przeprowadzały z Archangielska via Mołotowsk do Murmańska część statków handlowych mających wchodzić w skład konwoju powrotnego RA.61). W dniu 29 października o godzinie 15:42 (kwadrat marynarki AC 8642) doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z U 956. Drugiego listopada osłaniany przez 3 Grupę Eskortową oraz radzieckie jednostki konwój RA.61 opuścił wody Kolafjord kierując się w stronę Wysp Brytyjskich. Tego samego też dnia w kontakt z nieprzyjacielem wszedł U 295, który w wykonanym następnie ataku uszkodził torpedą akustyczną T-V (kwadrat marynarki AC 8959) wchodzącą w skład eskorty brytyjską fregatę HMS Mounsey (1.150 ton), którą udało się odholować do radzieckiej bazy w Polarnym na prowizoryczny remont, by po jego zakończeniu wraz z kolejnym konwojem powrotnym skierować się na remont główny do Wielkiej Brytani. W dniu 6 listopada o 20:59 odebrano drugą depeszę z FdU o następującej treści:
?Falke, Lehmann, Wieboldt, Büchler i Hess marsz powrotny do Andfjord przez kwadrat AC 49.?.
W dniu 9 listopada U 295 wpłynął do bazy w Harstad, kończąc trwający ponad trzy tygodnie patrol (23 dni).

Patrol 3 (18.11.1944 ? 18.12.1944)
18.11. U 295 pod dowództwem Güntera Wieboldta o godzinie 15:15 opuścił bazę w Harstad, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym. Następnego dnia o godzinie 04:00 osiągnięto wymienioną w rozkazie pozycję wyczekiwania. W dniu 21 listopada odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?U 293 i U 295 jak najszybciej, U 997 po wyjściu z bazy utworzyć grupę Stier.?.
Głównym celem tejże grupy był osłaniany przez jednostki 8 i 20 Grupy Eskortowej konwój JW.62, który w dniu 27 listopada został wykryty przez zwiad lotniczy. Dnia 28 listopada odebrano drugą depeszę z FdU o następującej treści:
?Grupa Stier z największą prędkością obsadzić pozycje od AB 2931 do AB 6715. Kolejność: U 668, U 997, U 387, U 295, U 318, U 286, U 293, U 365, U 299, U 363.?.
Dwa dni później 30 listopada (kwadrat marynarki AB 3876) okręt Wieboldta minął o godzinie 06:11 położoną w odległości 3 mil po stronie bakburty wyspę Niedźwiedzią. Pierwszego grudnia (kwadrat marynarki AC 5525) na płynącym na powierzchni w sztormowych warunkach (stan morza 7) U 295 jedna z fal, która rozbiła się o jego pomost doprowadziła do poważnego uszkodzenia osłony działka kal. 2,0 cm. Tego samego dnia o 10:14 doszło też do eksplozji akumulatora umieszczonej w wyrzutni numer I torpedy FAT II. Tuż po północy następnego dnia okręt Wieboldta osiągnął nowy rejon ataku, przypadający na kwadrat marynarki AC 2122. Tego samego dnia o 10:45 (kwadrat marynarki AC 8923) na polecenie dowódcy przeprowadzono przegląd i próbne strzelanie z broni przeciwlotniczej, które wykazało, że działko kal. 3,7 cm ze względu na zacięcie nie nadaje się do dalszego użytkowania, podobnie jak i uszkodzone przez sztorm prawoburtowe działko kal. 2,0 cm i na chwilę obecną jedynym orężem zdolnym do obrony okrętu przed wrogimi samolotami jest lewoburtowe działko kal. 2,0 cm. Dnia 4 grudnia o 01:35 (kwadrat marynarki AW 2122) doszło do spotkania i wymiany informacjami z U 1163. Prawie godzinę później o 02:30 odebrano pochodzący z U 997 meldunek o kontakcie w kwadracie marynarki AW 2228 z płynącymi w towarzystwie trzech niszczycieli dwoma frachtowcami, w stronę których pozycji niezwłocznie się skierowano. Pomimo prowadzonych poszukiwań okręt Wieboldta nie zdołał jednak nawiązać kontaktu z konwojem, rejestrując tylko w rejonie gdzie powinien on przebywać odgłos eksplozji. Następnego dnia o 01:15 (kwadrat marynarki AW 2124) przebywający na pomoście okrętu wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu dwóch cieni, w stronę których się niezwłocznie skierowano. Dwadzieścia minut później w kierunku jednego z nich próbowano wystrzelić torpedę akustyczną T-V, która jednak zanim zdołano to zrobić samoczynnie zastartowała w wyrzutni i dopiero po minucie i 10 sekundach nerwów udało się jej pozbyć. Szóstego grudnia o godzinie 14:34 (kwadrat marynarki AW 2122) zaobserwowano kolejny cień, który nadał w stronę U 295 sygnał ?AA? na który nie odpowiedziano. Dwa dni później 8 grudnia pomiędzy godziną 16:32 a 23:17 na przebywającym w kwadracie marynarki AC 8993 okręcie Wieboldta zarejestrowano odgłosy eksplozji ca. 98 bomb głębinowych. Jedenastego grudnia o 08:40 (kwadrat marynarki AC 5894) odebrano meldunek U 977 o kontakcie w kwadracie marynarki AC 5797 z nieprzyjacielem, w stronę którego pozycji się niezwłocznie skierowano. Następnego dnia na poszukującym nieprzyjaciela okręcie Wieboldta doszło do złamania się anteny detektora Tunis, którą musiano znieść pod pokład. Dnia 14 grudnia o 01:52 odebrano pochodząca z FdU depeszę o następującej treści:
?Grupa Stier, linię wyczekiwania AB 6776-9519 zajmować do 16. Następnie marsz powrotny w kierunku Andfjord: U 365, U 636, U 318, U 293 i U 295.?.
W dniu 16 grudnia zgodnie z poleceniem dowództwa Günter Wieboldt rozpoczął marsz powrotny do bazy. Dwa dni później 18 grudnia o 15:45 osiągnięto Kilbotn, kończąc trwający ponad cztery tygodnie patrol (30 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 2.980 mil morskich na i 920 mil morskich pod powierzchnią.

18.12.1944 - 07.01.1945 - drobne prace naprawcze, zaopatrzenie w prowiant i torpedy w Ramsund oraz przygotowanie okrętu do wykonania specjalnego zadania o kryptonimie Cäsar.

Patrol 4 (07.01.1945 - 28.01.1945)
07.01. U 295 pod dowództwem Güntera Wieboldta wspólnie z U 716 i U 318 o godzinie 18:00 opuścił bazę w Kilbotn, by zgodnie z otrzymanym rozkazem w ramach specjalnego zadania o kryptonimie Cäsar dostarczyć zamontowane na górnym pokładzie dwa miniaturowe okręty podwodne Biber na wody Kolafjordu, gdzie te następnie miały za zadanie dokonać ataku na radzieckie duże jednostki wojenne (m.in. pancernik Archangielsk). W dniu 9 stycznia nastąpiło odwołanie planowanej operacji spowodowane problemami technicznymi jakie wystąpiły na obu miniaturowych okrętach podwodnych podczas ich transportu. Następnego dnia o 22:00 z powrotem zawinięto do Kilbotn, gdzie rozpoczęto przygotowanie okrętu do przeprowadzenia tym razem standardowego patrolu m.in. uzupełniono zapas paliwa oraz torped, których ze względu na oba zamontowane na pokładzie miniaturowe okręty podwodne pobrano ograniczoną ilość. Czternastego stycznia po zakończeniu wszystkich prac o 16:00 ponownie opuszczono Kilbotn, kierując się przez Toppsundet w stronę Andfjordu. Dnia 16 grudnia odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?W pobliżu wybrzeża Murmania operują. Dietrich pomiędzy 37? i 35? oraz Wieboldt (U 295) pomiędzy 30?39' długości wschodniej i 23?30' długości wschodniej.?.
Głównym celem dla okrętu Wieboldta oraz innych przebywających w pobliżu Murmania jednostek były radzieckie konwoje przybrzeżne. W dniu 20 stycznia (kwadrat marynarki AC 8813) po uzyskaniu o godzinie 06:10 kontaktu akustycznego z jednostkami nawodnymi Günter Wieboldt nakazał wynurzenie na peryskopową w celu przeprowadzenia obserwacji okolicy przez peryskop, co z kolei pozwoliło na zaobserwowanie cieni, w stronę których się następnie skierowano. Czterdzieści pięć minut później o 06:55 zidentyfikowano dostrzeżony cel jako niszczyciel klasy Gordy, którego nie udało się jednak zaatakować. O 09:18 na kursie 130 stopni nawiązano kontakt akustyczny z czterema jednostkami, których jednak ze względu na intensywne opady śniegu nie udało się dostrzec i zidentyfikować. W dniu 23 stycznia o godzinie 05:23 (kwadrat marynarki AC 8813) detektor Tunis wykrył przebywającego w pobliżu nieprzyjaciela, który wkrótce potem przeobraził się w trzy jednostki zidentyfikowane jako kutry torpedowe, przed którymi wykonano manewr alarmowego zanurzenia. W trakcie jego wykonywania nie obyło się bez problemów bowiem zatrzaski luku nie złapały i do wnętrza okrętu zaczęła dostawać się woda. Ze względu na towarzyszący temu hałas nie możliwy był kontakt z centralą. W końcu po uwieszeniu się na pokrętle luku dowódcy i I WO zatrzaski chwyciły i na głębokości A-10 (70 metrów ) udało się opanować przeciek, który w między czasie doprowadził do tego, że płyty centrali znalazły się pod wodą. Po osiągnięciu głębokości A+20 (100 metrów ) pobliżu okrętu eksplodowały pierwsze bomby głębinowe. Następnie okres pomiędzy 05:30 a 21:30 U 295 spędził na znajdującym się w tym miejscu na głębokości A+65 (145 metrów) dnie. Następnego dnia 01:20 (kwadrat marynarki AC 8549) przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu w odległości 10 metrów przed dziobem okrętu dryfującej miny morskiej, która w trakcie jej wymijania dotknęła jednym z czopów do sterburty okrętu na wysokości dziobu w wyniku czego doszło do detonacji, która spowodowała zerwanie przerywacza sieci, zacięcie klap dziobowych wyrzutni torpedowych. Poza tym okręt miał też widoczne przegłębienie na dziób. Dwadzieścia minut później po zakończeniu sprawdzania stanu okrętu Günter Wieboldt zarządził marsz powrotny do bazy. W dniu 27 stycznia o godzinie 09:00 zawinięto do Harstad, które opuszczono następnego dnia o 07:00 po uprzednim zabraniu poczty oraz podjęciu na pokład miejscowego pilot. Tego samego dnia o 15:45 U 295 osiągnął bazę w Narwik, kończąc trwający trzy tygodnie patrol (21 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 1.720 mil morskich na i 350 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 5 (15.04.1945 - 07.05.1945)
15.04. U 295 pod dowództwem Güntera Wieboldta wypłynął z bazy w Narwiku, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i morzu Barentsa. W dniu 21 kwietnia odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?Grupa Faust: linia patrolowa od AB 1988 do 4385, rozstawienie: U 363, U 307, U 286, U 313, U 481, U 295.?.
Głównym celem tej grupy był konwój JW.66, który w dniu 16 kwietnia opuścił szkocki port w Clyde. Ponieważ samoloty zwiadu lotniczego nie zdołały go wykryć, w dniu 21 kwietnia okręty zgrupowania Faust otrzymały rozkaz przemieszczenia się w rejon ujścia Kolafjord. Po zakończeniu operacji przeciwko JW. 66 okręt Dietricha podobnie jak i inne jednostki zgrupowania Faust od 29 kwietnia operował przeciwko konwojowi powrotnemu RA.66. W 3 maja odebrano depeszę z dowództwa nakazującą zaniechanie ataków na jednostki aliantów zachodnich. W dniu 6 maja w celu przyjęcia na pokład miejscowego pilota U 285 wpłynął do bazy w Kilbotn. Po jej opuszczeniu skierowano się do Narwiku, gdzie przybyto 7 maja, kończąc trwający ponad trzy tygodnie patrol (22 dni).

12.05.1945 wody Skomenfjordu opuścił zespół okrętów złożony z 15 U-bootów (w tym i U 295) oraz czterech jednostek pomocniczych (okręt baza Stella Polaris, warsztatowiec Huascaran, awizo Grille i zaopatrzeniowiec Kärnten), który skierował się do Trondheim. W dniu 17 maja o godzinie 07:00 (kwadrat marynarki AF 6722) konwój ten został zatrzymany na pełnym morzu przez jednostki brytyjskiej 9 Grupy Eskortowej, której dowódca przyjął oficjalną ich kapitulację. Następnie najstarszy stopniem dowódca niemieckiego zespołu został poinformowany, że jednostki pomocnicze mogą udać się do Trondheim natomiast wszystkie U-booty pod eskortą 9 Grupy Eskortowej skierują się do brytyjskiej bazy w Loch Eriboll. W dniu 19 maja niemieckie okręty podwodne osiągnęły brytyjską bazę, podczas pobytu w której na wszystkich nich podniesiono brytyjskie bandery jednocześnie zdejmując z ich pokładu część załogi. W dniu 21 maja były okręt Wieboldta został przebazowany do Loch Ryan, gdzie z jego pokładu zdjęto pozostałą część załogi.

15.12.1945 w ramach rejsu 6A operacji Deadlight U 295 na holu brytyjskiego eskortowca HMS Pytchley o godzinie 14:00 opuścił bazę w Loch Ryan. Zgodnie z rozkazami w skład rejsu 6A wchodziły dwie grupy jednostek: grupa pierwsza złożona z okrętu artyleryjskiego ? niszczyciela HMS Onslow, eskortowców HMS Mendip z U 1009, HMS Cubitt z U 1230, HMS Southdown z U 779 oraz holownika oceanicznego HMS Proserous z U 956; grupa druga oprócz HMS Pytchley z U 295 złożona z okrętu artyleryjskiego ? ORP Błyskawica, niszczyciela HMS Orwell z U 1198 oraz eskortowca HMS Masterfull z U 368. Pierwsza z w/w grup zmierzała w kierunku pozycji ZZ, gdzie holowane U-booty miały zostać zatopione przez samoloty a druga w kierunku pozycji YY, gdzie U-booty miały stać się celem dla torped okrętu podwodnego HMS Tantivy. Do godziny 08:00 dnia następnego obie grupy płynęły razem poczym nastąpiło ich rozdzielenie. Ze względu na pogarszające się warunki pogodowe w związku z nadchodzącym sztormem dowódcy obu grup otrzymali z dowództwa operacji polecenie by w wypadku dalszego pogorszenia się aury zatopić holowane jednostki rankiem 17 grudnia. W przypadku grupy prowadzonej przez ORP Błyskawica o zatopieniu ogniem artyleryjskim w ostateczności decydować miał dowódca okrętu podwodnego HMS Tantivy. Ponieważ 17 grudnia aura nie uległa poprawie dowódca HMS Tantivy uznał, że wykonanie skutecznego ataku torpedowego jest niemożliwe i nakazał dowódcy polskiego niszczyciela zatopienie holowanych U-bootów (w tym i U 295), co do godziny 10:30 następnie wykonano, topiąc je na pozycji 56?14N,10?37W.

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 6 KTB U 223 - U 300
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1