U 275 Typ VIIC

Stocznia: Vulkan Vegesack Werft, Bremen
Numer zamówienia: 40
Zamówienie: 10.04.1941
Położenie stępki: 18.01.1942
Wodowanie: 08.10.1942
Wcielenie do służby: 25.11.1942
Numer pocztowy: M 50 334

Przebieg służby:
25.11.1942 - 31.05.1943 - 8 Flotylla U-bootów, Danzig (szkolenie załogi)
01.06.1943 - 30.09.1944 - 3 Flotylla U-bootów, La Pallice (okręt bojowy)
01.10.1944 - 10.03.1945 - 11 Flotylla U-bootów, Bergen (okręt bojowy)
10.03.1945 - Zatonął na wodach kanału Angielskiego (pozycja 50.36N, 00.04E) po wejściu na minę.


Dowódcy:
25.11.1942 - ?.07.07.1944 - OL Helmut Bork
?.07.1944 - 10.03.1945 - OL Helmuth Wehrkamp

Liczba patroli: 9

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 1 (4.934 ton)/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 1 (1.090 ton/0)

Zestrzelone/uszkodzone samoloty: 0/0

12.08.1943 U 275 po dowództwem Helmuta Borka wspólnie z U 238, U 422 i U 274 o godzinie 08:00 opuścił bazę w Kiel, by zgodnie z otrzymanymi instrukcjami skierować się do Bergen. Jeszcze tego samego dnia po wejściu na Rutę 15 do zespołu czterech okrętów podwodnych dołączył niemiecki frachtowiec Grete. Dwa dni później 14 sierpnia o 09:00 zwinięto do bazy w Kristiansand, którą po uprzednim uzupełnieniu zapasów paliwa opuszczono jeszcze tego samego dnia o godzinie 11:00 wraz z U 238 oraz pełniącymi funkcję eskorty trałowcami M 421 i M 411. O godzinie 21:35 po osiągnięciu kwadratu marynarki AN 3164 do bazy zawrócił trałowiec M 421 a pozostałe jednostki skierowały się na Stavanger, gdzie przybyły prawie dwie godziny później o 23:30. Następnego dnia o 05:30 w towarzystwie U 238 oraz trałowca M 411 opuszczono ten port kierując się na Bergen, gdzie przybyto jeszcze tego samego dnia o 13:30.

W oparciu o tamtejszą bazę w ciągu najbliższych kilku dni wodach pobliskiego Herdlafjordu jednostka Borka przechodziła intensywne ćwiczenia m.in. w alarmowym zanurzeniu, obsadzaniu stanowisk artyleryjskich oraz w usuwaniu uszkodzeń.

24.08.1943 U 275 pod dowództwem Helmuta Borka wspólnie z U 238, U 274 i U 962 o godzinie 10:00 wypłynął z bazy w Bergen, by zgodnie z poleceniem skierować się do bazy w Trondheim. Tego samego dnia o godzinie 20:40 wszystkie cztery okręty wraz z trawlerem z.o.p. UJ 1701 zawinęły na nocleg do Flor?. Następnego dnia o 06:00 opuszczono ten port kierując się na Trondheim. Tego samego dnia o 15:30 od zespołu okrętów odłączył się UJ 1701, który zawrócił do bazy a prawie godzinę później o 16:20 na jego miejsce przybył trałowiec M 36 który aż do przybycia do Trondheim, które miało miejsce następnego dnia o godzinie 07:00 pełnił funkcję eskorty.

29.08.1943 U 275 po dowództwem Helmuta Borka opuścił Trondheim, by zgodnie z otrzymanym poleceniem udać się do bazy w Bergen, gdzie przybył dwa dni później 31 sierpnia. W trakcie pobytu w tamtejszej bazie na U 275 zamontowano detektor fal radarowych G1/Nr.22 - Hagenuk.

Patrol 1 (04.09.1943 - 28.10.1943)
04.09. U 275 po dowództwem Helmuta Borka o godzinie 17:00 opuścił bazę w Bergen, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. W dniu 6 września (kwadrat marynarki AF 4896) po nieudanych próbach naprawy detektora Hagenuk Helmut Bork podjął decyzję o przerwaniu patrolu i powrocie do bazy w Bergen, gdzie przybyto dwa dni później 8 września o godzinie 19:00. Następnego dnia po zamontowaniu nowego egzemplarza detektora G1/Nr22 o godzinie 19:50 w eskorcie dozorowców U 275 ponownie opuścił Bergen obierając kurs na kwadrat marynarki AN 2317/2414. Cztery dni później 13 września (kwadrat marynarki AE 6779) okręt Borka rozpoczął marsz przez położony pomiędzy Islandią a Wyspami Owczymi patrolowany przez liczne nawodne i lotnicze jednostki nieprzyjaciela akwen. W dniu 14 września o godzinie 22:50 (kwadrat marynarki AE 6779) uzyskano słaby kontakt z pracującym radarem a trzydzieści pięć minut później o 23:25 na polecenie dowódcy najpierw wypuszczono w powietrze pozorator radarowy Aphrodite a następnie wykonano manewr zanurzenia. Dnia 15 września o godzinie 18:47 odebrano pochodzącą z BdU depeszę nakazującą dowódcom: U 275, U 422, U 341, U 260, U 386, U 338, U 731, U 238, U 305, U 270, U 645, U 402, U 584, U 229, U 666, U 641, U 952, U 378, U 758, U 377 i U 603 utworzenie do dnia 20 września zgrupowania Leuthen, którego linia patrolowa miała rozciągać się od kwadratu marynarki AK 3441 do AL 4792. Głównym celem zgrupowania miały były konwoje ON/ONS. Brytyjska admiralicja wiedząc z przechwyconych i odszyfrowanych depesz Enigmy o grupie Leuthen nakazała w dniu 18 września komodorom dwóch płynących w tym samym kierunku konwojów ONS-18 i ON-202, dla których na ewentualną zmianę trasy było już a późno połączenie się w jeden konwój, aby w ten sposób wzmocnione siły eskorty mogły skutecznie odeprzeć atak. W tym czasie U 275 podobnie jaki inne U-booty borykał się ze złymi warunkami pogodowymi (morze 8, wiatr 10), ograniczającymi prędkość marszową okrętu. W dniu 20 września o godzinie 03:57 (kwadrat marynarki AK 3421) odebrano pochodzący z U 270 meldunek o kontakcie w kwadracie marynarki AL 1944 z płynącym kursem 270 stopni konwojem, którym okazał się być ONS-18/ON-202, w stronę którego natychmiast się skierowano. Następnego dnia o godzinie 12:39 (kwadrat marynarki AK 2712) z powodu złej widoczności spowodowanej gęstą mgłą (widoczność do 500 metrów) Helmut Bork nakazał zejść w zanurzenie w celu przesłuchania okolicy hydrofonami. Ponad trzy godziny później o 15:48 (kwadrat marynarki AK 1834) w związku z brakiem jakiegokolwiek kontaktu akustycznego Bork nakazał wynurzenie. Prawdopodobnie podczas wykonywania tego manewru dwukrotnie wystąpił defekt sprężarki Junkersa, którą przy pomocy części zamiennych udało się prowizorycznie naprawić poza tym wykryto też defekt mechanizmów poczwórnego działka kal. 20 mm. W dniu 22 września o godzinie 21:45 (kwadrat marynarki AK 4875) nastąpiła radykalna poprawa pogody. O 22:32 po uzyskaniu namiaru na pracujący w pobliżu nieprzyjacielski radar, na polecenie dowódcy wypuszczono w powietrze dwa pozoratory Aphrodite. Ponad godzinę później o 23:45 (kwadrat marynarki AK 7245) przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o nadlatującym od strony rufy nieprzyjacielskim samolocie, który następnie po zatoczeniu koła przystąpił do wykonywania ataku. Zarówno ten jaki i dwa kolejne naloty zostały odparte przez artylerzystów z U 275, który wkrótce po trzecim ataku wykonał alarmowe zanurzenie na głębokość A+40 (120metrów) wymykając się w ten sposób przeciwnikowi. W trakcie trwającego do godziny 09:26 pobytu w zanurzeniu na jednostce Borka zarejestrowano odgłosy pracujących śrub okrętowych oraz trwającego dziewięć godzin polowania z wykorzystaniem bomb głębinowych. Po wynurzeniu rozpoczęto marsz na powierzchni kierując się na południowy - zachód. W dniu 24 października o 16:45 odebrano pochodzącą z BdU depeszę nakazującą dowódcom: U 275, U 279, U 643, U 641, U 731, U 539, U 666, U 758, U 402, U 584, U 419, U 378, U 952, U 645, U 260, U 603, U 336, U 610 i U 448 utworzenie do godziny 16:00 dnia 26 września zgrupowania Rossbach, którego linia patrolowa miała rozciągać się od kwadratu marynarki AK 2645 do AK 6817. Głównym celem zgrupowania miał być konwój ON-203, ale ten ominął je niezauważony od północy w nocy z 28 na 29 września, podobnie jak i kolejny ONS-19, meldowany przez B-Dienst. W dniu 26 września o godzinie 04:10 U 275 osiągnął zgodnie z rozkazem swój rejon operacyjny, znajdujący się w kwadracie marynarki AK 5686. Dnia 3 października o 11:40 (kwadrat marynarki AK 3416) przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu wrogiego samolotu zidentyfikowanego jako Hudson (była to prawidłowa identyfikacja a sam samolot należał do 269 Sqn RAF), którego zbliżania nie wykrył detektor. Zaalarmowany tym meldunkiem Helmut Bork nakazał obsadzić działka przeciwlotnicze i otworzyć w kierunku napastnika ogień zaporowy. Mimo to nieprzyjacielska maszyna w pierwszym ataku zrzuciła serię czterech bomb głębinowych, które eksplodowały w odległości 30 metrów od lewej bury dziobowej części okrętu, nie czyniąc jednak żadnych szkód poza spowodowaniem intensywnego falowania. Drugi atak wykonany przez Hudsona przeprowadzony tym razem tylko przy pomocy działek pokładowych także nie spowodował żadnych poważniejszych szkód. Następnego dnia o 09:03 (kwadrat marynarki AK 4319) okręt Borka został zmuszony do alarmowego zanurzenia i pobytu pod wodą do godziny 13:10 przez dwa nieprzyjacielskie samoloty. Dwa dni później 6 października o godzinie 12:59 odebrano pochodzącą z BdU depeszę nakazującą jednostkom tworzącym zgrupowanie Rossbach (U 275, U 643, U 641, U 539, U 336, U 448, U 610, U 419, U 279, U 378, U 645, U 260, U 603, U 631, U 91 i U 437) utworzenie do godziny 00:00 dnia 8 października nowej linii patrolowej rozciągającej się od kwadratu marynarki AK 3973 do AK 9291. Głównym celem dla zgrupowania były dwa meldowane przez B-Dienst konwoje HX-259 i SC-143. Następnego dnia drugi z w/w konwojów został wykryty przez U 448 i U 758, których dowódcy zameldowali o tym niezwłocznie dowództwu. Mimo rozpoczętych natychmiast poszukiwań ani U 275 ani pozostałym jednostkom zgrupowania Rossbach nie udało się nawiązać kontaktu z nieprzyjacielem. W dniu 9 października o godzinie 19:33 (kwadrat marynarki AL 5211) na polecenie dowództwa rozpoczęto marsz w kierunku zachodnim. Trzy dni później 12 października Helmut Bork w związku z niskim stanem paliwa (30 - 40m3) o godzinie 14:11 podjął decyzję o obraniu kursu na bazę w La Pallice. W dniu 28 października o godzinie 08:10 w punkcie Pilz U 275 spotkał się z eskortą złożoną z jednego dozorowca i trałowca, w towarzystwie których o godzinie 12:30 wpłynął do bazy w La Pallice, kończąc trwający prawie osiem tygodni patrol (54 dni). Podczas jego trwania okręt przepłynął 4.930 mil morskich na i 1.159 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 2 (29.11.1943 - 11.01.1944)
29.11. U 275 po dowództwem Helmuta Borka o godzinie 18:10 opuścił bazę w La Pallice, by zgodnie z otrzymanym rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. O 19:50 doszło do spotkania z eskortą w towarzystwie której skierowano się do punktu Schloss. Następnego dnia pomiędzy godziną 11:59 a 15:03 w kwadracie marynarki BF 6775 okręt Borka przeprowadził próbne zanurzenie i trymowanie okrętu, podczas którego wykryto wiele przecieków, które wymusiły na dowódcy podjęcie decyzji o powrocie do bazy w celu ich wyeliminowania. W dniu 1 grudnia o 06:00 U 275 zawinął z powrotem do La Pallice, którą po usunięciu wszystkich przyczyn powodujących przecieki opuścił w eskorcie jednostek nawodnych o 19:15 następnego dnia. W dniu 3 grudnia o 08:12 w kwadracie marynarki BF 9131 okręt Borka zszedł w zanurzenie. Podczas trwającego do 18:35 pobytu pod wodą nie zanotowano żadnych przecieków, co pozwoliło na kontynuowanie marszu w stronę rejonu operacyjnego. Po wynurzeniu wachtowi zauważyli usterkę działka kal. 3,7 cm, której usunięcia niezwłocznie się podjęto. W dniu 5 grudnia (kwadrat marynarki BF 8134) po stwierdzeniu, że naprawiane działko kal. 3,7 cm nie nadaje się jednak do dalszego użytku Helmut Bork o godzinie 20:40 podjął decyzję o powrocie do bazy. Dwa dni później 7 grudnia o 14:44 zawinięto ponownie do La Pallice, gdzie zepsute działko zostało wymienione na nowe. Następnego dnia o godzinie 17:29 po raz trzeci w eskorcie jednostek nawodnych opuszczono bazę, aby kontynuować dwukrotnie przerwany patrol. W dniu 11 grudnia odebrano pochodzącą z BdU depeszę nakazującą U 275 oraz U 270 i U 257 marsz w kierunku nowego rejonu operacyjnego, znajdującego się w kwadracie marynarki AL 74. Następnego dnia o 19:34 (kwadrat marynarki BF 7157) wykonano alarmowe zanurzenie na głębokość A-6 (74 metry) przed nadlatującym samolotem, którego zbliżania nie wykrył żaden z detektorów. Dwa dni później 14 grudnia odebrano drugą depeszę z dowództwa nakazującą U 275, U 305, U 270, U 382 i U 641 skierowanie się na nowe pozycje, które miały tworzyć linię patrolową rozciągającą się od kwadratu marynarki BE 7311 przez BE 8888 do BE 8233. W dniu 18 grudnia o 14:11 odebrano kolejną pochodzącą z BdU depeszę nakazującą dowódcom U 275, U 801, U 107, U 667, U 618, U 541, U 645, U 962, U 415, U 270, U 305, U 382 i U 641 utworzenie do godziny 10:00 dnia 20 grudnia zgrupowania Borkum, którego lina patrolowa miała rozciągać się od kwadratu marynarki BE 4691 do BE 5662. Poza tym dowódcy w/w jednostek zostali poinstruowani, by w ciągu dnia 20 grudnia przebywać cały w zanurzeniu i dopiero po godzinie 18:30 wyjść na powierzchnię w celu odnalezienia spodziewanego w tym miejscu i o tej porze nieprzyjacielskiego konwoju, którym był MKS.33/SL.142. Alianci wiedząc o tym zagrożeniu z przechwyconych i odszyfrowanych depesz Enigmy zmienili jego trasę a w rejon koncentracji grupy Borkum skierowali grupę amerykańskiego lotniskowca eskortowego USS Card. Dwa dni później 20 grudnia o godzinie 08:00 osiągnięto kwadrat marynarki BE 5614, zajmując pozycję w zgrupowaniu. W dniu 24 grudnia o godzinie 00:42 (kwadrat marynarki BE 7363) odebrano najpierw meldunek U 305 o następującej treści: ?Lotniskowiec w BE 7325. U 305? a wkrótce potem pochodzące z BdU skierowane do dowódców okrętów zgrupowania Borkum polecenie udania się z jak największą prędkością w stronę podanej pozycji, w celu zaatakowania wrogiego zespołu. Kilka godzin później o 04:35 (kwadrat marynarki BE 7354) przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu na kursie 270 stopni niezidentyfikowanych cieni, z których jeden odległy o 10 hektometrów wkrótce zidentyfikowano jako niszczyciel płynący kursem 0 stopni. Zaobserwowany okręt i cienie tworzyły meldowany przez U 305 amerykański zespół lotniskowca eskortowego USS Card. W trakcie trwających w następnych minutach manewrów mających zaprowadzić okręt na pozycję odpowiednią do wykonania ataku wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu na kursie 250 stopni dwóch kolejnych cieni zidentyfikowanych jako niszczyciele, które wykryły i oświetliły pozycję U 275 za pomocą pocisków świetlnych. O godzinie 05:05 (kwadrat marynarki BE 7342) w kierunku wrogiego niszczyciela, którym okazał się być amerykański USS Leary wystrzelono torpedę akustyczną T-V, po czym wykonano alarmowe zanurzenie szykując się do przetrwania ewentualnego kontrataku. Siedem minut później o 05:12 zarejestrowano odgłos silnej eksplozję ładunku wybuchowego torpedy, która trafiła wrogą jednostkę w rejonie maszynowni. Minutę później pozostałe jednostki amerykańskiego zespołu rozpoczęły trwające do godziny 09:17 polowanie z wykorzystaniem bomb głębinowych i pocisków jeża. W trakcie jego trwania w stronę uszkodzonej jednostki o godzinie 05:21 inny z okrętów grupy Borkum U 382 wystrzelił torpedę akustyczną, która jednak chybiła celu. Kilka minut później na USS Leary doszło do silnej wewnętrznej eksplozji, w wyniku której poszedł on na dno wraz z 97-ma członkami załogi. Tuż przed południem o 11:48 odebrano pochodzącą z BdU depeszę skierowaną do dowódców zgrupowania Borkum (U 275, U 801, U 541, U 645, U 415, U 305, U 270, U 382, U 758, U 641, U 377, U 107 i U 667) nakazującą utworzenie im nowej linii patrolowej rozciągającej się od kwadratu marynarki BE 7128 do BE 7339. W godzinach wieczornych w rejonie przebywania zgrupowania Borkum pojawił się konwój OS.62/KMS.36 eskortowany przez grupę eskortową B1 i brytyjską grupę wsparcia z lotniskowcem eskortowym HMS Striker w składzie. Jeszcze tego samego dnia o 20:55 (kwadrat marynarki BE 7317) przebywający na powierzchni okręt Helmuta Borka został wykryty i oświetlony przez wrogi eskortowiec zidentyfikowany jako niszczyciel, w ucieczce przed którym o godzinie 21:14 wykonano manewr alarmowego zanurzenia. Następnego dnia o godzinie 08:00 (kwadrat marynarki BE 7237) nawiązano kontakt z dostrzeżoną na kursie 315 stopni łodzią latającą B&V, z którą wkrótce potem wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi. Wieczorem tego samego dnia o godzinie 19:34 (kwadrat marynarki BE 7228) przebywający na pomoście wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu sylwetki płynącego kursem przeciwnym U-boota, którym okazał się być U 305. Po zakończeniu operacji przeciwko OS.62/KMS.36 kolejnym celem dla zgrupowania Borkum był konwój MKS.34/SL.143. W dniu 27 grudnia U 275 osiągnął o godzinie 19:15 kwadrat marynarki BD 9623 zajmując nową pozycję w zgrupowaniu. Następnego dnia o godzinie 19:27 (kwadrat marynarki BE 9632) doszło do spotkania i wymiany informacji z U 392. W dniu 29 grudnia o 19:14 (kwadrat marynarki BE 7617) w trakcie poszukiwania konwoju nawiązano kontakt z wrogim okrętem nawodnym zidentyfikowanym jako fregata (należała ona do 6 Grupy Wsparcia, która została wysłana w rejon przebywania grupy Borkum przez brytyjskie dowództwo) oraz krążącym w powietrzu dużym samolotem, przed którymi trzy minuty później wykonano alarmowe zanurzenie. Niedługo potem nastąpiło polowanie z wykorzystaniem bomb głębinowych, które nie spowodowało jednak żadnych szkód. Tuż po północy 30 grudnia okręt znalazł się z powrotem na powierzchni a o godzinie 00:15 (kwadrat marynarki BE 8218) nawiązano na kursie 270 stopni kontakt z tajemniczym cieniem, którym okazał się być U 382. W dniu 30 i 31 grudnia poszukiwany konwój MKS.34/SL.143 został wykryty przez samolot dalekiego zwiadu, który zameldował o tym fakcie dowództwu. O godzinie 21:18 (kwadrat marynarki BE 8248) dnia 1 stycznia poszukujący meldowanego konwoju okręt Borka nawiązał na kursie 340 stopni kontakt wzrokowy z cieniami, które wkrótce potem przeistoczyły się w sylwetki dwóch okrętów nawodnych zidentyfikowanych jako niszczyciele. Dwie minuty później w stronę drugiego niszczyciela z wyrzutni nr II wystrzelono torpedę akustyczną T-V. Wkrótce potem o 21:24 do ataku na pierwszy niszczyciel, który w międzyczasie dostrzegł U 275 i otworzył w jego kierunku ogień (jeden z pocisków przeleciał nad okrętem a dwa obramowały rufę) została przygotowana wyrzutnia nr V z umieszczoną w niej torpedą akustyczną T-V. Trzy minuty później w kierunku pierwszego niszczyciela wystrzelono przygotowaną torpedę, po czym wykonano alarmowe zanurzenie. O godzinie 21:36 i 21:39 na zanurzonym okręcie Borka zarejestrowano dwa odgłosy eksplozji torped a o 21:45 charakterystyczne dla idących na dno statków trzaski i pękania. Ponieważ wkrótce potem nie nastąpiło żadne polowanie Helmut Bork uznał, że oba atakowane niszczyciele zostały zatopione, co jednak nie znalazło potwierdzenia po stronie aliantów. Tego samego dnia odebrano pochodzący z dowództwa rozkaz nr 1907/2/711 nakazujący jednostkom zgrupowania Borkum wyposażonym w działka kal. 3,7 cm poszukiwanie wrogiego konwoju płynąc na powierzchni także za dnia. Dnia 3 stycznia u Helmuta Borka pojawiły się objawy, które jak zidentyfikował to sanitariusz oznaczały zapalenie wyrostka robaczkowego. W związku z tym faktem o godzinie 14:30 (BE 6843) przerwano patrol i obrano kurs powrotny na bazę w La Pallice. Trzy dni później 6 stycznia o godzinie 20:10 (kwadrat marynarki BF 7271) U 275 został zaatakowany przez dwusilnikowy bombowiec, który w wykonanym podejściu zrzucił serię czterech bomb głębinowych oraz ostrzelał pokład z umieszczonych w części rufowej karabinów maszynowych. Dwie minuty później nie chcą ryzykować dalszych ataków na polecenie dowódcy wykonano alarmowe zanurzenie. Następnego dnia o 06:40 (kwadrat marynarki BF 7218) nad płynącym na powierzchni okrętem Borka pojawił się kolejny wrogi samolot, który w wykonanych następnie dwóch nalotach zrzucił tylko flary świetlne, po czym odleciał do bazy. W dniu 1 stycznia o godzinie 08:30 w punkcie Pumpe doszło do spotkania U 275 z jednostkami eskorty, w towarzystwie których jeszcze tego samego dnia o godzinie 13:00 dotarł on do bazy w La Pallice, kończąc trwający z przerwami na usunięcie defektów ponad sześć tygodni patrol (43 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 3.364 mile morskie na i 1.065 mil morskich pod powierzchnią.

Po powrocie z patrolu U 275 trafił do miejscowej stoczni, gdzie podczas przeglądu i remontu przeprowadzono na nim montaż chrap. Po jego zakończeniu w dniu 25.02.1944 w basenie stoczniowym przeprowadzono próbne trymowanie okrętu oraz próby sprawności działania zamontowanych chrap. W okresie od 15 marca a 19 kwietnia w oparciu o bazę w La Pallice okręt Helmuta Borka prowadził liczne ćwiczenia i szkolenia a w szczególności te z zakresu obsługi i pływania na chrapach.

23.04.1944 U 275 wspólnie z U 963 o godzinie 20:03 opuścił bazę w La Pallice, by zgodnie z otrzymanym poleceniem skierować się do bazy w Breście. Przez większość dnia25 kwietnia okręt Borka płynął na głębokości umożliwiającej korzystanie z chrap, co wykorzystano w następujący sposób: od godziny 01:00 do 02:30 i od 02:40 do 03:15 przy pomocy najpierw prawego a następnie lewego silnika diesla ładowano baterie akumulatorów, po czym od godziny 04:00 rozpoczęto podwodny marsz na chrapach, który już za dnia przerwano wkrótce po tym jak Helmut Bork zaobserwował przez peryskop silne dymienie z masztu chrap, które przy ładnej pogodzie jaka akurat tego dnia panowała mogło zdradzić alianckim jednostkom położenie jego okrętu. Następnego dnia o godzinie 06:01 w punkcie Pt.344 doszło do spotkania z trałowcami M 9 , M 10 i M12 w towarzystwie których oraz U 963 i U 953 skierowano się do Brestu, gdzie przybyto o godzinie 08:40, kończąc trwający cztery dni rejs.

Od 30 kwietnia do 6 czerwca U 275 w ramach zgrupowania Landwirt przebywał w stałej gotowości do wyjścia w morze w celu zaatakowania spodziewanych sił inwazyjnych aliantów.

Patrol 3 (20.05.1944 - 23.05.1944)
20.05. U 275 po dowództwem Helmuta Borka o godzinie 17:40 opuścił bazę w Breście, udając się na redę, gdzie oczekiwać miał na sformowanie się eskorty. Zgodnie z otrzymanymi jeszcze przed wypłynięciem z bunkra rozkazami U 275 miał za zadanie atakować nieprzyjacielskie siły inwazyjne zmierzające w kierunku francuskich wybrzeży. Podczas pobytu na redzie na okręt Borka załadowano świeży prowiant, po czym przystąpiono do jego trymowania. O godzinie 22:00 po przybyciu eskorty opuszczono redę kierując się w stronę rejonu operacyjnego. Następnego dnia o godzinie 01:20 po dotarciu do kwadratu marynarki BF 5212 jednostki eskorty zawróciły do bazy a U 275 dziewiętnaście minut później zszedł w zanurzenie, rozpoczynając marsz na chrapach. Tego samego dnia w godzinach wieczornych o 18:30 na okręcie Borka doszło do poważnej awarii chrap, która wymusiła na dowódcy podjęcie o godzinie 19:20 decyzji o przerwaniu wykonywania zadania i powrocie do bazy w Breście. W dniu 23 maja o godzinie 02:30 w punkcie Pt. 342 doszło do spotkania z eskortą w towarzystwie której o godzinie 05:55 zawinięto do Brestu, kończąc trwający trzy dni patrol.

Patrol 4 (06.06.1944 - 25.06.1944)
06.06. U 275 po dowództwem Helmuta Borka o godzinie 15:00 opuścił bazę w Breście by zgodnie z otrzymanym rozkazem w ramach zgrupowania Landwirt operować na północ od Cherbourga przeciwko nieprzyjacielskim siłom inwazyjnym. O godzinie 16:30 U 275 spotkał się z U 764, U 269, U 441, U 948, U 953 oraz okrętami eskorty, które miały towarzyszyć im do punktu Pt.342. O godzinie 18:35 (kwadrat marynarki BF 5222) nad okrętami pojawiło się sześć wrogich samolotów, które krążyły poza zasięgiem działek przeciwlotniczych. O 18:52 wkrótce po tym jak pod wodę zszedł U 441 także i U 275 wykonał podobny manewr, po czym Helmut Bork odmeldował się dowódcy eskorty za pomocą podwodnego telefonu. W dniu 8 czerwca o godzinie 09:03 (kwadrat marynarki BF 2733) podczas prowadzonej przez peryskop obserwacji okolicy dostrzeżono na kursie 195 stopni wrogi niszczyciel, przed którym okręt zszedł na głębokość 30 metrów. Cztery minuty później w dużej odległości od okrętu zarejestrowano dwie eksplozje bomb głębinowych a wkrótce potem przy pomocy GHG odgłosy pracy śrub okrętowych należących do kolejnych jednostek. Dnia 12 czerwca podczas pobytu na peryskopowej o godzinie 09:06 (kwadrat marynarki BF 2639) Helmut Bork zaobserwował przez peryskop w odległości ca. 2000 metrów wrogi eskortowiec zidentyfikowany jako niszczyciel, w stronę którego siedem minut później z wyrzutni rufowej wystrzelono torpedę akustyczną T-V. Wkrótce potem U 275 zszedł na większą głębokość, żeby przeczekać ewentualny kontratak. Po dwóch minutach i 20 sekundach zarejestrowano odgłos trafienia a o 09:20 dźwięki charakterystyczne dla tonącej jednostki, co z kolei dało Helmutowi Borkowi asumpt do zgłoszenia zatopienia wrogiego niszczyciela. O 10:49 nad pozycją gdzie przebywał zanurzony U 275 przepłynął wrogi eskortowiec zidentyfikowany jako niszczyciel, który zrzucił jedną bombę głębinową, która oprócz tego, że silnie wstrząsnęła okrętem spowodowała szkody wśród szklanych elementów. Od godziny 16:00 (kwadrat marynarki BF 2661) okręt Borka płynął na chrapach wentylując wnętrze. Dnia 13 czerwca o godzinie 22:45 (kwadrat marynarki BF 2696) U 275 wynurzył się w punkcie spotkania z eskortą, która miała towarzyszyć mu podczas rejsu do poru St. Peter położonego na wyspie Guernsey. Godzinę później pojawiały się oczekiwane jednostki, w towarzystwie których już dnia 14 czerwca o 00:25 zawinięto do St. Peter, gdzie rozpoczęto ładowanie do pełna baterii akumulatorów oraz wymianę zepsutego prowiantu na nowy. W godzinach wieczornych o 19:30 nad portem pojawiły się wrogie samoloty, które przystąpiły do ataków z wykorzystaniem niekierowanych rakiet i pocisków działek pokładowych, w wyniku których zapalił się przebywający w porcie frachtowiec. O godzinie 03:00 15 czerwca opuszczono St. Peter a półgodziny później minięto kierujący się w przeciwną stronę w eskorcie dozorowców V 204 i V 214 bliźniaczy okręt U 269. Kilkadziesiąt minut później okręt Borka zszedł w zanurzenie rozpoczynając podwodny marsz. Pomiędzy godziną 03:05 a 04:40 dokonano wymiany powietrza za pomocą chrap a o godzinie 08:00 (kwadrat marynarki BF 2666) U 275 został osadzony na nie do końca płaskim dnie. Dziesięć godzin później jak zapisał w KTB okrętu dowódca stopień stężenia dwutlenku węgla w powietrzu przebywającego nadal na dnie okrętu wyniósł 3,6%. Pięćdziesiąt dwie minuty później na polecenie Helmuta Borka U 275 został wysterowany na głębokość umożliwiającą korzystanie z chrap, poczym przy pomocy pracujących diesli przewietrzono wszystkie przedziały okrętu. Trzy minuty później o 18:55 w pobliżu przebywającego na peryskopowej okrętu eksplodowało pięć bomb głębinowych, które silnie nim wstrząsnęły. Wkrótce potem nad pozycją gdzie przebywał U 275 pojawiło się pięć nieprzyjacielskich jednostek nawodnych, które rozpoczęły bezskuteczne jego poszukiwania za pomocą hydrofonów i azdyku. W dniu 19 czerwca o godzinie 11:10 (kwadrat marynarki BF 3574) okręt został ponownie posadowiony na dnie a ponieważ nie było one płaskie, miał on stały boczny przechył sięgający od 15 do 20 stopni. O godzinie 23:00 U 275 oderwał się od dna rozpoczynając marsz w kierunku południowo - zachodnim. W dniu 20 czerwca odebrano pochodzącą z BdU depeszę skierowaną do wszystkich operujących w rejonie kanału La Manche U-bootów nakazującą zająć im pozycję pomiędzy liniami: Catherines Point - Cape Lavi oraz latarniowcem Owers. O godzinie 16:12 (kwadrat marynarki BF 2921) w pobliżu płynącego na głębokości 30 metrów U 275 eksplodowało sześć lotniczych bomb głębinowych. Dwadzieścia osiem minut później w pobliżu rozerwało się sześć kolejnych bomb a o 17:08 osiem następnych, tym razem już w dalszej odległości. Następnego dnia pomiędzy godziną 00:43 a 04:44 (kwadrat marynarki BF 2836) okręt Borka płynął na chrapach wentylując wnętrze i doładowując baterie akumulatorów. O 10:15 (kwadrat marynarki BF 2837) nad zanurzonym U 275 przepłynęła niezidentyfikowana jednostka, która wkrótce potem zastopowała po stronie lewej burty. Trzydzieści pięć minut później w pobliżu jednostki Borka rozerwały się cztery bomby głębinowe. Jeszcze tego samego dnia pomiędzy godziną 15:42 a 18:40 (kwadrat marynarki BF 2829) w pobliżu przebywającego na głębokości A+40 (120 metrów) U 275 rozerwały się 64 bomby głębinowe, których eksplozje poza silnym wstrząśnięciem okrętem nie spowodowały żadnych uszkodzeń. Ponieważ przed i podczas ataków hydroakustyk nie meldował żadnych kontaktów akustycznych Helmut Bork uznał, że napastnikami muszą być wrogie samoloty które na pozycję jego okrętu musi naprowadzać wyciek paliwa spowodowany nieszczelnością któregoś ze zbiorników. Dnia 22 czerwca Helmut Bork podobnie jak i dowódcy U 269, U 969 oraz U 767 odebrał kolejną pochodzącą z BdU depeszę zawierającą informację o anulowaniu dotychczasowych rozkazów oraz nakazującą skierowanie się w rejon Cotentin, z jednoczesnym ostrzeżeniem przed istniejącymi tam polami minowymi. Tego samego dnia pomiędzy godziną 08:55 a 11:25 (kwadrat marynarki BF 2844) w pobliżu zanurzonego U 275 rozerwało się aż 106 bomb głębinowych. Ze względu na trudności z naładowaniem do pełna akumulatorów przy pomocy chrap Helmut Bork nie widząc dalszych możliwości efektywnego działania podjął decyzję o powrocie do bazy. W dniu 25 marca o godzinie 02:00 w punkcie Pt. 342 doszło do spotkania U 275 z okrętami eskorty, w towarzystwie, których o godzinie 07:00 wpłynięto do bazy w Breście, kończąc trwający prawie trzy tygodnie patrol (19 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 66 mil morskich na i 718 mili morskich pod powierzchnią.

W pierwszej połowie lipca Helmut Bork zdał obowiązki dowódcy U 275, przechodząc na stanowisko sztabowe w 3 a następnie 7 Flotylli U-bootów. Na jego następcę mianowany został były pierwszy oficer wachtowy z U 629 - OL Helmuth Wehrkamp.

Patrol 5 (16.07.1944 - 02.08.1944)
16.07. U 275 po dowództwem Helmutha Wehrkampa o godzinie 22:13 opuścił bazę w Breście by zgodnie z otrzymanym rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na wodach kanału La Manche. Następnego dnia o godzinie 00:22 po osiągnięciu kwadratu marynarki BF 2889 U 275 zszedł w zanurzenie. Pomiędzy godziną 04:20 a 04:47 płynięto na chrapach wentylując wnętrze i doładowując akumulatory. W godzinach wieczornych 18 lipca o 19:10 (kwadrat marynarki BF 2749) nad zanurzonym U 275 przepłynęła niezidentyfikowana jednostka, na co Helmuth Wehrkamp zareagował wydaniem rozkazu wypuszczenia pozoratora akustycznego Bold, po czym jak najcichszego oddalenia się z tego miejsca. Trzy dni później 21 lipca dowódca U 275 odebrał pochodzącą z BdU a skierowaną do niego depeszę, nakazującą mu operowanie w rejonie położonym pomiędzy Lizzard Head a Start Point, gdzie za zadanie miał atakować wrogie konwoje. Następnego dnia o 12:41 (kwadrat marynarki BF 2335) na zanurzonym okręcie Wehrkampa GHG zarejestrował trzaski i huki a wkrótce potem, nad jego pozycją przepłynęła wroga jednostka, która nie zrzuciła jednak żadnych bomb głębinowych. Parę minut później hydrofony zarejestrowały sześć kontaktów akustycznych, których nie można było w chwili obecnej zidentyfikować wzrokowo. Dnia 23 lipca o godzinie 08:00 (kwadrat marynarki BF 2565) w celu zaoszczędzenia będącego na wyczerpaniu zapasu energii w akumulatorach, Helmuth Wehrkamp osadził swoją jednostkę na dnie, gdzie przebywała ona do godziny 11:05. Następnego dnia o godzinie 18:00 (kwadrat marynarki BF 2620) w bliskiej i średniej odległości od przebywającego na głębokości A-50 (30 metrów) U 275 eksplodowało ca. 51 bomb głębinowych, zakwalifikowanych przez dowódcę jako lotnicze. W dniu 25 lipca o godzinie 18:10 (kwadrat marynarki BF 3511) uzyskano kontakt akustyczny z wrogą jednostką nawodną a wkrótce potem w pobliżu okrętu Wehrkampa eksplodowały trzy bomby. W wyniku tego ataku uszkodzeniu uległa: optyka jednego z peryskopów, rozbite zostały dwie cele baterii akumulatorów, skrzywieniu uległ prawoburtowy wał napędowy a zewnętrzny zawór dolotowy szybu wentylacyjnego silnie brał wodę. Poza tym powstało wiele drobnych uszkodzeń m.in. wśród elementów szklanych. Następnego dnia o 16:40 (kwadrat marynarki BF 3185) U 275 położył się na dnie gdzie przebywał następnie do 23:00. Dnia 27 lipca Helmuth Wehrkamp odebrał pochodząca z BdU a skierowaną bezpośrednio do niego depeszę, nakazująca mu skierowanie się do położonego na północ od zatoki Sekwany nowego rejonu operacyjnego. Trzy dni później 30 lipca o 00:02 (kwadrat marynarki BF 3361) w pobliżu płynącego na chrapach U 275 eksplodowało sześć bomb głębinowych, które nie spowodowały żadnych szkód. O 14:00 Helmut Wehrkamp położył swój okręt na znajdującym się w tym miejscu na głębokości 40 metrów dnie, gdzie przebywał on do godziny 23:00, kiedy to wysterowano go na głębokość umożliwiającą marsz na chrapach. Następnego dnia o godzinie 04:50 (kwadrat marynarki BF 3372) w celu zaoszczędzania baterii akumulatorów okręt ponownie został posadowiony na dnie w odległości 35 mil morskich od portu w Boulogne. Ze względu na liczne przebywające na tym akwenie patrole sił nieprzyjaciela Helmuth Wehrkamp uznał, ze naładowanie do pełna baterii akumulatorów jest w obecnej sytuacji niemożliwe i jedyną szansą dla jego okrętu jest dotarcie do wspomnianego wyżej portu w Boulogne. Dnia 1 sierpnia o 03:07 (kwadrat marynarki BF 3349) na spoczywającym na dnie U 275 GHG zarejestrował odgłosy kilku pracujących śrub okrętowych oraz eksplozje lotniczych bomb głębinowych. W tym też czasie główny mechanik zameldował dowódcy, że jeszcze tylko przez trzy godziny okręt będzie zdolny płynąć wolno naprzód w kierunku Boulogne na jednym silniku elektrycznym a następnie pozostały dystans będzie trzeba przebyć na powierzchni. O 03:24 korzystając ze ścielących się nad wodą oparów mgły U 275 wyszedł na powierzchnię, rozpoczynając trwające do godziny 04:05 ładowanie baterii akumulatorów. O 14:00 okręt ponownie został posadowiony na dnie, gdzie przebywał do godziny 21:10, kiedy to wynurzono się na powierzchnię rozpoczynając marsz w kierunku Boulogne. W dniu 2 sierpnia o godzinie 00:45 U 275 wpłynął do bunkra w Boulogne, kończąc trwający ponad dwa tygodnie patrol (17 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 33,2 mili morskiej na i 547,7 mili morskiej pod powierzchnią.

Patrol 6 (13.08.1944 - 18.09.1944)
13.08. U 275 po dowództwem Helmutha Wehrkampa o godzinie 22:34 opuścił bazę w Boulogne, by zgodnie z otrzymanym rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na wodach kanału La Manche. Prawie czterdzieści minut później okręt zszedł w zanurzenie rozpoczynając podwodny masz. Dwa dni później 15 sierpnia o godzinie 06:18 (kwadrat marynarki BF 3293) okręt został posadowiony na znajdującym się w tym miejscu na głębokości 45 metrów dnie, gdzie przebywał do godziny 19:38, kiedy to rozpoczął podwodny marsz. W trakcie tego pobytu pomiędzy godziną 12:11 a 17:45 w różnych odległościach od okrętu zarejestrowano 39 detonacji bomb głębinowych. Tego samego dnia odebrano pochodzącą z BdU depeszę nakazującą okrętowi Wehrkampa przeprowadzenie patrolu na północ od 50?05N a następnie po wykonaniu zadania skierowania się do bazy w Bergen. W dniu 17 sierpnia o godzinie 04:00 (kwadrat marynarki BF 3275) osiągnięto nakazany rejon operacyjny. Pomiędzy 06:05 a 13:12 i 18:12 a 22:50 U 275 spoczywał na dnie w celu zaoszczędzenia baterii akumulatorów. Pomiędzy tymi dwoma pobytami o godzinie 15:30 w pobliżu zanurzonego okrętu eksplodowało kilka bomb głębinowych, które nie spowodowały żadnych szkód. Jeszcze tego samego dnia o godzinie 23:55 (kwadrat marynarki BF 3194) rozpoczęto marsz na chrapach w celu naładowania baterii akumulatorów i przewentylowania wnętrza. Następnego dnia o godzinie 15:37 (kwadrat marynarki BF 3521) przebywający na peryskopowej U 275 nawiązał kontakt z płynącym na kursie 96 stopni nieprzyjacielskim konwojem, za którym z powodu niskiego stanu baterii nie można było podjąć pościgu. W dniu 19 sierpnia o 04:32 (kwadrat marynarki BF 3177) Helmuth Wehrkamp po przeanalizowaniu stanu baterii akumulatorów z głównym mechanikiem i stwierdzeniu, że w chwili obecnej osiągają one po naładowaniu tylko 50% swojej normalnej mocy wydał rozkaz rozpoczęcia marszu w kierunku Bergen. Pięć dni później o 10:45 (kwadrat marynarki BF 2518) uzyskano namiar na położony na kursie 16 stopni w odległości ca. 4,9 mil morskiej przylądek Lizzard Head. W dniu 30 sierpnia przy pomocy wyrzutni nr V pięciokrotnie pozbyto się nieczystości i śmieci. Dnia 2 września o godzinie 11:03 (kwadrat marynarki AM 7251) nawiązano kontakt z samotnym statkiem w stronę którego się następnie skierowano. Trzy minuty później w kierunku zaobserwowanej jednostki wystrzelono torpedę akustyczną T-V, która ze względu na duży dystans chybiła celu. W dniu 11 września pomiędzy godziną 00:44 a 06:34 (kwadrat marynarki AE 9443) U 275 płynął na chrapach ładując akumulatory i wentylując wnętrze. W tym też okresie nawiązano kontakt akustyczny z innym idącym na chrapach U-bootem, którym okazał się być U 218. Sześć dni później 17 września (kwadrat marynarki AF 8792) po osiągnięciu wód przybrzeżnych Norwegii zakończono marsz na chrapach. Następnego dnia o godzinie 09:17 (kwadrat marynarki AF 8799) płynący na powierzchni w odległości 8 - 9 mil od norweskich brzegów okręt Wehrkampa został zaskoczony i zmuszony do alarmowego zanurzenia przez osiem samolotów Mosquito należących do 248 i 235 Sqn RAF. W trakcie wykonywania tego manewru U 275 uderzył o znajdujące się w tym miejscu na głębokości 9 metrów dno. Znajdujący się w stanie półzanurzenia okręt stał się następnie celem ataków brytyjskich samolotów, które ostrzeliwały go z działek pokładowych i obrzucały bombami głębinowymi. Przed zatopieniem jednostkę Wehrkampa uratowała jedna z niemieckich baterii przeciwlotniczych, która otworzyła w kierunku napastników celny ogień zaporowy, odpędzając ich od niego. O 09:23 U 275 pojawił się z powrotem na powierzchni, wymieniając się wkrótce potem sygnałami rozpoznawczymi ze stanowiskiem obserwacyjnym, znajdującym się w położonej na wyspie Utvaer latarni morskiej. Pięć minut później w zasięgu wzroku pojawiły się dwa kolejne U-booty - U 993 i U 285, które o 10:15 dołączyły do okrętu Wehrkampa. Jeszcze tego samego dnia o 17:25 U 275 wpłynął do bazy w Bergen, kończąc trwający ponad pięć tygodni patrol (36 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 7,3 mili morskiej na i 1,981,5 mili morskiej pod powierzchnią.

30.11.1944 w miejscowym lazarecie zmarł ObFkMt Klaus Frölink (06.12.1919), którego ciało zostało pochowane na cmentarzu Bergen Solheim.

Patrol 7 (02.12.1944 - 12.12.1944)
02.12. U 275 po dowództwem Helmutha Wehrkampa wpłynął z bazy w Bergen, by zgodnie z otrzymanym rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w rejonie North Minches. Następnego dnia o 04:25 minięto Hellisöy obierając kurs prowadzący do wyznaczonego rejonu operacyjnego. Dnia 7 maja (kwadrat marynarki AF 77) po wykryciu defektów w sprzęgłach obu silników diesli Helmuth Wehrkamp wydał rozkaz przerwania patrolu i powrotu do bazy. W dniu 12 grudnia o godzinie 06:30 osiągnięto Hellisöy obierając kurs na Bergen, gdzie przybyto jeszcze tego samego dnia.

Patrol 8 (13.01.1945 - 10.03.1945)
13.01. U 275 po dowództwem Helmutha Wehrkampa w godzinach wieczornych wpłynął z bazy w Bergen, by zgodnie z otrzymanym rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w rejonie kanału La Manche. O godzinie 00:30 już dnia 14 stycznia doszło do spotkania z okrętami eskorty w towarzystwie których skierowano się w stronę Hellisöy. W dniu 1 lutego doszło do silnego przecieku masztu chrap, który wymusił na Wehrkampie podjęcie decyzji o skierowaniu się do jedynej dostępnej na atlantyckim wybrzeżu Francji bazy tj. do St. Nazaire. Dziewięć dni później 10 lutego U 275 wpłynął do bazy w St. Nazaire, którą opuścił 25 lutego po usunięciu awarii i ponownym zaopatrzeniu okrętu. W dniu 8 marca o godzinie 10:55 (kwadrat marynarki BF 3246) Helmuth Wehrkamp zaatakował konwój ONA-289 zatapiając należący do brytyjskiego armatora Galbraith, Pembroke & Co Ltd z Londynu załadowany węglem frachtowiec Lornaston (4.934 ton). Dwa dni później 10 marca przebywający na południe od New Heaven (kwadrat marynarki BF 3261) U 275 wszedł na jedną z brytyjskich min tworzących pole minowe Brasier E, w wyniku czego poszedł na dno wraz z całą załogą.

Członkowie załogi U 275 polegli w dniu 10.03.1945r. (w kolejności alfabetycznej):
Bohn Herbert MaschOGfr 24.01.1924
Böttcher Karl-Heinz OFkMt 31.10.1919
Christoph Bernhard OFähnr.z.S 21.05.1908
Diehl Fritz MaschGfr 22.01.1925
Frangart Paul MechGfr 11.01.1926
Fütscher Kurt MtrOGfr 16.11.1924
Gabriel Walter FkOGfr 04.07.1925
Görner Horst MaschOGfr 10.08.1923
Greiling Egon Lt.ing 01.08.1922
Hartrumpf Gerhard OMechMt 16.10.1919
Hess Kurt MaschMt 30.04.1923
Heuckeroth Wilhelm MaschOGfr 05.12.1924
Hochfellner Eduard OBtsMt 06.09.1920
Höhn Herbert OMaschMt 17.03.1915
Hufnagel Hermann OMaschMt 23.06.1920
Huth Wilhelm MaschMt 22.01.1923
Jordan Hugo MechOGfr 26.01.1923
Kahmann Rudolf MtrOGfr 02.01.1922
Kalnischkies Kurt Lt.z.S 26.10.1921
Kempermann Hans-Gerd Lt.ing 20.03.1923
Klostermann Albert OMaschMt 13.09.1920
Kochmann Karl OMasch 19.11.1916
Kögel Erich MechOGfr 10.05.1924
Lange Reinhold FkOGfr 07.01.1925
Leistikow Karl MaschOGfr 05.09.1922
Leypold Alwin MaschOGfr 22.09.1923
Liebehenschel Herbert Mtr 11.03.1926
Lücking Heinz MaschOGfr 29.01.1923
Malsch Max MtrGfr 29.10.1924
Nehring Heinz MaschMt 10.01.1922
Plötzing Paul OBtsMt 10.08.1922
Prochaska Karl MtrGfr 01.02.1925
Prüssing Georg OBtsMt 27.02.1920
Raubold Gerd SanMt 16.04.1923
Rollwage Hans-Hermann Lt.z.S 01.05.1923
Sagelsdorff Günter MtrOGfr 26.02.1924
Scharpwinkel Erich MtrOGfr 04.06.1923
Steffen Rudolf MaschOGfr 19.09.1924
Thamm Paul MtrOGfr 18.03.1925
Vogel Andreas OStrm. 07.02.1920
Wehrkamp Helmut OLt.z.S.01.01.44 29.03.1921
Weiss Johannes MaschOGfr 17.09.1922
Wiatrak Josef MaschOGfr 13.04.1922
Winkler Siegfried MtrGfr 23.11.1926
Wittig Günter FkMt 20.02.1925
Wolf Gerhard FkGfr 04.12.1925
Wysisk Edmund MtrGfr 21.10.1926
Zimmermann Heinrich ObGfr 14.09.1923

Bibliografia:
http://uboat.net
http://www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 6 KTB U 223 - U 300
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1