U 201 Typ VIIC

Stocznia: F.Krupp Germaniawerft AG, Kiel-Gaarden
Numer zamówienia: 630
Zamówienie: 23.09.1939
Położenie stępki: 20.01.1940
Wodowanie: 07.12.1940
Wcielenie do służby: 25.01.1941
Numer pocztowy: M 33 584

Przebieg służby:
25.01.1941 - 01.04.1941 - 1 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenie załogi)
01.04.1941 - 17.02.1943 - 1 Flotylla U-bootów, Brest (okręt bojowy)
17.02.1943 - Zatopiony na Północnym Atlantyku (pozycja 50.50N, 40.50W) przez brytyjski niszczyciel HMS Viscount.


Dowódcy:
25.01.1941 - 24.08.1942 - OL ~ KL Adalbert Schnee (KR)
25.08.1942 - 17.02.1943 - KL Günther Rosenberg

Liczba patroli: 9

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 22 (103.355 ton)/2 (13.386 ton)

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 2 (5.700 ton)/0

Patrol 1 (22.04.1941 - 18.05.1941)
22.04. U 201 pod dowództwem Adalberta Schnee wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. W dniu 2 maja Adalbert Schnee natknął się 300 mil morskich na północ północny - zachód od Rockall na opuszczony przez załogę wrak należącego do brytyjskiego armatora C.T. Bowring & Co Ltd z Londynu tankowca Capulet (8.190 ton), który został ciężko uszkodzony przez U 552 (typ VIIC) podczas ataku jaki ten okręt w wykonał w dniu 28 kwietnia na statki płynące w konwoju HX-121. O godzinie 21:14 U 201 wystrzelił w kierunku tankowca jedną torpedę, która choć trafiła nie spowodowała jego zatonięcia. Nie chcąc marnować dalszych torped Schnee rozkazał obsadzić działo pokładowe i ostrzelać wrak pociskami burzącymi. Po wystrzeleniu 54 pocisków kal. 8,8 cm, z których większość była celna tankowiec poszedł o godzinie 06:32 w kwadracie marynarki AL 3133 na dno. W dniu 7 maja U 201 odebrał meldunek U 94 (Typ VIIC) o kontakcie na południe od wybrzeży Islandii z konwojem OB-318. Następnego dnia Adalbert Schnee, którego okręt kierował się w stronę meldowanego konwoju zgłosił dowództwu niepotwierdzone zatopienie o godzinie 15:47 w kwadracie marynarki AD 8843 niezidentyfikowanego frachtowca o tonażu ca. 6.000 ton. Możliwe, że celem ataku okrętu Schneego mógł być francuski frachtowiec Kervegan (2018 ton), którego uznaje się od dnia 5 maja za zaginiony z nieznanych przyczyn. Wieczorem tego samego dnia U 201 wszedł w kontakt z OB-318. W godzinach porannych 9 maja podążający za konwojem okręt Adalberta Schnee natknął się na dowodzony przez Fritza-Julisa Lempa U 110 (typ IXB) a obaj dowódcy ustalili za pomocą flag sygnałowych plany wspólnego ataku na konwój. W wykonanym o godzinie 14:26 i 14:28 ataku U 201 storpedował w kwadracie marynarki AK 2181 dwa statki:
- ciężko uszkodził należący do brytyjskiego armatora Allan, Black & Co z Sunderlandu frachtowiec Empire Cloud (5.969 ton), który na holu holenderskiego holownika Thames dotarł jednak do portu w Greenock, gdzie trafił do stoczni remontowej,
- zatopił należący do brytyjskiego armatora Donaldson Brothers Ltd z Glasgow frachtowiec Gregalia (5.802 ton).
Niedługo po tym ataku okręt Adalberta Schnee został wykryty i zaatakowany przez brytyjski niszczyciel HMS Amazon, korwetę HMS Nigella i trawler z.o.p. HMS St. Apollo. Podczas trwającego pięć godzin polowania brytyjskie jednostki zrzuciły na U 201 łącznie 99 bomb głębinowych, które spowodowały powstanie poważnych uszkodzeń m.in. wyciek w zewnętrznym zbiorniku paliwa. Po zapadnięciu zmroku Adalbert Schnee wykorzystując ciemności wynurzył okręt, po czym płynąc na powierzchni wymknął się prześladowcom. W przesłanym kilka godzin później do BdU raporcie dowódca U 201 zameldował o przebiegu ataku oraz o uszkodzeniach jakie odniosła jego jednostka na skutek kontrataków okrętów eskorty, zastrzegając jednak, że postara się zrobić wszystko żeby pozostać na patrolu. Wycieku jednak nie udało się zatamować i Adalbert Schnee zmuszony był przerwać patrol i obrać kurs na bazę we Francji. W dniu 18.05. U 201 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie cztery tygodnie patrol (27 dni).

Patrol 2 (08.06.1941 - 19.07.1941)
08.06. U 201 pod dowództwem Adalberta Schnee wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Przez większą część czerwca Adalbert Schnee bez powodzenia operował na południe od wybrzeży Islandii w ramach zgrupowania Kurfürst. Po jego rozwiązaniu U 201 razem z okrętami byłej grupy Kurfürst i West bez sukcesów operował w tym samym rejonie w ramach luźnej formacji przeciwko nieprzyjacielskim konwojom. W dniu 26 czerwca Adalbert Schnee nawiązał kontakt z wykrytym 23 czerwca przez U 203 (typ VIIC) konwojem HX-133 za którym następnie podążał wysyłając sygnały naprowadzające aż do 28 czerwca, kiedy to został wykryty i odpędzony przez okręty eskorty. Od 29 czerwca U 201 bez powodzenia operował w środkowej części Północnego Atlantyku. W dniu 19.07. U 201 wpłynął do bazy w Breście, kończąc trwający sześć tygodni patrol (42 dni).

Patrol 3 (14.08.1941 - 25.08.1941)
14.08. U 201 pod dowództwem Adalberta Schnee wypłynął z bazy w Breście, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Od 17 sierpnia okręt Adalberta Schnee operował razem z innymi przebywającymi w pobliżu U-bootami przeciwko wykrytemu przez samolot Fw 200 Condor zmierzającemu na południe konwojowi OG-71. W późnych godzinach wieczornych jeszcze tego samego dnia U 201 nawiązał kontakt z meldowanym konwojem, który następnie utrzymywał do 19 sierpnia, wysyłając systematyczne sygnały naprowadzające dla innych U-bootów. W wykonanym w dniu 19 sierpnia o godzinie 04:06 w kwadracie marynarki BE 2567 ataku Adalbert Schnee zatopił dwa płynące w konwoju statki:
- należący do brytyjskiego armatora Yeoward Line Ltd z Liverpoolu statek pasażersko - towarowy Aguila (3,255 ton),
- należący do brytyjskiego armatora MacAndrews & Co Ltd z Londynu frachtowiec Ciscar (1.809 ton).
Oprócz w/w potwierdzonych sukcesów dowódca U 201 zgłosił też niepotwierdzone zatopienie podczas tego ataku tankowca o tonażu ca. 12.000 ton. Następnego dnia Adalbert Schnee utracił kontakt z konwojem. W dniu 21 sierpnia U 201 odebrał meldunek samolotu Fw 200 Condor o ponownym kontakcie z OG-71, ale kierując się na podaną pozycję nie potrafił go odnaleźć. Tuż po południu następnego dnia kontakt z konwojem uzyskał U 564, który zgodnie z poleceniem dowództwa rozpoczął nadawanie sygnałów naprowadzających dla innych U-bootów. Dzięki nim m.in. U 201 ponownie jeszcze tego samego dnia uzyskał kontakt z OG-71. W wykonanym w dniu 23 sierpnia o godzinie 02:14 w kwadracie marynarki CG 2771 ataku Adalbert Schnee zatopił dwa kolejne statki:
- należący do brytyjskiego armatora David Alexander & Sons z Glasgow frachtowiec Aldergrove (1.974 ton)
- należący do brytyjskiego armatora General Steam Navigation Co Ltd z Troon frachtowiec Stork (787 ton).
Oprócz w/w potwierdzonych sukcesów dowódca U 201 zgłosił też niepotwierdzone uszkodzenie podczas tego ataku dwóch kolejnych frachtowców o tonażu odpowiednio ca. 8.000 ton i 4.000 ton. Ponieważ podczas ataków na konwój U 201 wystrzelił wszystkie posiadane na pokładzie torpedy Adalbert Schnee obrał kurs powrotny na bazę w Breście W dniu 25.08. U 201 wpłynął do Brestu, kończąc trwający prawie dwa tygodnie patrol (12 dni).

W dniu 30 sierpnia 1941 roku Adalbert Schnee w uznaniu obecnych jaki i wcześniejszych sukcesów oraz roli w uporczywym śledzeniu konwoju OG-71 został odznaczony Krzyżem Rycerskim Żelaznego Krzyża.

Patrol 4 (14.09.1941 - 30.09.1941)
14.09. U 201 pod dowództwem Adalberta Schnee wypłynął z bazy w Breście, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Od 29 września Adalbert Schnee operował przeciwko wykrytemu przez U 124 (typ IXB) zmierzającemu w kierunku południowym konwojowi OG-74. Jeszcze tego samego dnia U 201 uzyskał kontakt z meldowanym konwojem, ale zanim zdołał przeprowadzić atak został wykryty i odpędzony przez myśliwiec F4F Martlet (bryt. nazwa myśliwca F4F Wildcat) stacjonujący na lotniskowcu eskortowym HMS Audacity oraz eskortowiec HMS Deptford i korwetę HMS Arbutus. W późnych godzinach wieczornych 21 sierpnia Adalbert Schnee ponownie odzyskał kontakt z konwojem i w przeprowadzonych następnie atakach storpedował trzy statki:
- o godzinie 22:50 zatopił w kwadracie marynarki BE 4866 należący do brytyjskiego armatora Glen & Co Ltd z Glasgow frachtowiec Runa (1.575 ton),
- o godzinie 23:20 storpedował i ciężko uszkodził w kwadracie marynarki BE 4944 należący do brytyjskiego armatora James Currie & Co Ltd z Leith frachtowiec Rhineland (1.381 ton), który został dobity o godzinie 23:41 kolejną torpedą,
- o godzinie 23:21 zatopił w kwadracie marynarki BE 4944 należący do brytyjskiego armatora Glen & Co Ltd z Glasgow frachtowiec Lissa (1.511 ton).
Po utraceniu w dniu 22 września przez wszystkie U-booty kontaktu z OG-74 dowództwo skierowało je przeciwko wykrytemu w dniu 19 września przez włoski okręt podwodny Marosini, płynącemu w kierunku wysp Brytyjskich konwojowi HG-73. W godzinach wieczornych 26 września U 201 nawiązał kontakt z konwojem i w wykonanych już następnego dnia atakach zatopił trzy statki:
- o godzinie 02:08 w kwadracie marynarki BE 1939 wyposażony m.in. w katapultę z myśliwcem Fulmar brytyjski pomocniczy okręt przeciwlotniczy HMS Springbank (5.155 ton),
- o godzinie 02:11 w kwadracie marynarki BE 1939 należący do norweskiego armatora A.I. Langfeldt & Co z Kristiansand frachtowiec Siremalm (2.468 ton),
- o godzinie 23:03 w kwadracie marynarki BE 2378 należący do brytyjskiego armatora Ohlson, Johnston & Co Ltd z Hull frachtowiec Margareta (3.103 ton).
Oprócz w/w potwierdzonych sukcesów Adalbert Schnee zgłosił też niepotwierdzone zatopienie o godzinie 02:09 korwety i o godzinie 23:03 kolejnego frachtowca o tonażu ca. 3.000 ton. Ponieważ podczas ostatnich ataków U 201 zużył wszystkie posiadane na pokładzie torpedy Adalbert Schnee obrał kurs powrotny na bazę w Breście, gdzie przybył 30 września kończąc trwający ponad dwa tygodnie patrol (17 dni).

Patrol 5 (29.10.1941 - 09.12.1941)
29.10. U 201 pod dowództwem Adalberta Schnee wypłynął z bazy w Breście, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. W dniu 31 października Adalbert Schnee odebrał meldunek U 96 (typ VIIC) o kontakcie z konwojem OS-10, którego jednak nie udało mu się odnaleźć. W międzyczasie także i U 96 utracił kontakt z śledzonym konwojem. Od dnia 5 listopada U 201 bez powodzenia operował w ramach zgrupowania Störtebecker na zachód od Hiszpanii przeciwko konwojowi HG-76, który w dniu 1 listopada opuścił port w Gibraltarze. Trzy dni później 7 listopada zgrupowanie Störtebecker zostało skierowane do ataku na konwój SL-91, którego jednak nie udało się odnaleźć. Po kolejnym niepowodzeniu grupa ta została przesunięta przez BdU bardziej na zachód gdzie miała oczekiwać na konwój OS-11. Od 19 listopada Adalbert Schnee bez powodzenia operował najpierw w ramach zgrupowania Gödecke a następnie od 25 listopada w ramach zgrupowania Letzte Ritter przeciwko konwojowi OG-77, który z dużym opóźnieniem opuścił w dniu 26 listopada port w Gibraltarze. W dniu 1 grudnia Adalbert Schnee w związku z kończącym się paliwem obrał kurs powrotny na bazę w Breście, gdzie przybył 9 grudnia kończąc trwający sześć tygodni patrol (42 dni).

Patrol 6 (24.03.1942 - 21.05.1942)
24.03. U 201 pod dowództwem Adalberta Schnee wypłynął z bazy w Breście, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. W okresie od 17 do 22 kwietnia Adalbert Schnee storpedował cztery statki:
- 18.04. o godzinie 00:46 uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki CA 9375 należący do argentyńskiego armatora Cia Argentina de Navegación Mihanovich Ltda z Buenos Aires tankowiec Victoria (7.417 ton), do którego o godzinie 01:45 wystrzelono kolejną torpedę, która minęła jednak cel. Sygnał sos z zaatakowanego statku został odebrany w Niemczech i po zidentyfikowaniu przynależności państwowej atakowanej jednostki BdU rozkazało zaniechać dalszych ataków na nią,
- 21.04. o godzinie 02:36 zatopił w kwadracie marynarki DC 3456 należący do norweskiego armatora M. Thorvik z Oslo frachtowiec Bris (2.027 ton),
- 22.04. o godzinie 09:05 storpedował i uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki DC 6178 bezskutecznie atakowany już o godzinie 07:56 należący do brytyjskiego armatora McCowen & Gross Ltd z Londynu frachtowiec Derryheen (7.217 ton), który po trafieniu wystrzeloną o godzinie 09:27 kolejną torpedą poszedł ostatecznie na dno o godzinie 09:50,
- 22.04. o godzinie 03:29 uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki DC 5631 należący do amerykańskiego armatora New York & Puerto Rican SS Co (Agwilines Inc) z Nowego Jorku statek pasażersko - towarowy San Jacinto (6.069 ton), który zatonął trzy godziny później po trafieniu kilkudziesięcioma pociskami kal. 8,8 cm (łącznie wystrzelono 75 pocisków).
W dniu 21.05. U 201 wpłynął do bazy w Breście, kończąc trwający ponad osiem tygodni patrol (59 dni)

Patrol 7 (27.06.1942 - 08.08.1942)
27.06. U 201 pod dowództwem Adalberta Schnee wypłynął z bazy w Breście, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym Atlantyku. W dniu 6 lipca zmierzający w kierunku swojego rejonu operacyjnego okręt Adalberta Schnee storpedował i uszkodził dwoma torpedami o godzinie 00:36 w kwadracie marynarki CF 4953 ścigany przez pięć godzin należący do brytyjskiego armatora Blue Star Line Ltd z Londynu statek pasażersko towarowy Avila Star (14.443 ton). Do uszkodzonej jednostki wystrzelono o godzinie 00:54 kolejną torpedę, która choć trafiła okazała się niewypałem. Wystrzelona cztery minuty później następna torpeda zadziałała jak powinna i Avila Star poszła na dno. W okresie od 8 do 21 lipca U 201 operował w ramach zgrupowania Hai przeciwko nieprzyjacielskim konwojom płynącym na trasie Kapsztad/Freetown - Wyspy Brytyjskie - Freetown/Kapsztad. W dniu 11 lipca okręt Adalberta Schnee nawiązał kontakt ze zmierzającym na południe konwojem OS-33, o którym zameldowano dowództwu. W ciągu dwóch następnych dni U 201 operujący w pobliżu konwoju, który w międzyczasie uległ rozproszeniu storpedował trzy jednostki:
- 12.07. o godzinie 00:25 trafił jedną torpedą w kwadracie marynarki DG 6311 uszkodzony trzy minuty wcześniej przez U 116 (typ XB) należący do brytyjskiego armatora Donaldson Brothers Ltd z Glasgow frachtowiec Cortona (7.093 ton), do którego odpalono jeszcze dwie kolejne torpedy, jedną o godzinie 00:33 która minęła cel i drugą o godzinie 00:41 po której trafieniu poszedł on na dno,
- 13.07. o godzinie 04:13 storpedował i uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki DG 6296 należący do brytyjskiego armatora Royal Mail Lines Ltd z Londynu frachtowiec Siris (5.242 ton), który poszedł na dno o godzinie 06:26 po trafieniu wieloma pociskami kal. 8,8 cm (wystrzelono łącznie ponad 100 pocisków),
- 13.07. o godzinie 02:21 zatopił w kwadracie marynarki DG 9552 należący do brytyjskiego armatora Henry M. Thomson z Londynu frachtowiec Sithonia (6.723 ton).
Po zakończeniu operacji przeciwko statkom rozproszonego konwoju OS-33 zgrupowanie Hai zostało przesunięte w rejon położony pomiędzy Wyspami Kanaryjskim a portem Freetown. W dniu 15 lipca Adalbert Schnee storpedował i uszkodził o godzinie 01:46 w kwadracie marynarki DG 9975 należący do brytyjskiego armatora British Tanker Co Ltd z Londynu tankowiec British Yeoman (6.990 ton), który po trafieniu wieloma pociskami kal. 8,8 cm (łącznie wystrzelono 61 pocisków) około godziny 12:00 podszedł na dno. Tego samego dnia Adalbert Schnee po zameldowaniu o sukcesach odniesionych podczas tego patrolu otrzymał z dowództwa adresowaną do niego depeszę o następującej treści:
"Do Schnee od Adolfa Hitlera
W podziękowaniu za wspaniałą i ofiarną walkę o przyszłość naszego narodu odznaczam Pana za zatopienie 200.000 ton nieprzyjacielskiego tonażu jako 105 oficera Niemieckich Sił Zbrojnych Liściem Dębu do Krzyża Rycerskiego Żelaznego Krzyża
BdU."
Po rozwiązaniu zgrupowania Hai U 201 operujący nadal w rejonie Freetown zatopił w dniu 25 lipca o godzinie 23:05 w kwadracie marynarki ET 5962 brytyjski trawler z.o.p. HMS Laertes (545 ton). Wkrótce po tym ostatnim sukcesie Adalbert Schnee obrał kurs powrotny na bazę w Breście, gdzie przybył w dniu 8 września kończąc trwający ponad sześć tygodni patrol (43 dni).

W dniu 24 sierpnia Adalbert Schnee zdał obowiązki dowódcy U 201 KL Güntherowi Rosenbergowi, samemu przechodząc na stanowisko pierwszego oficera sztabowego w sztabie admirała Dönitza.

Patrol 8 (06.09.1942 - 26.10.1942)
06.09. U 201 pod dowództwem Günthera Rosenberga wypłynął z bazy w Breście, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym Atlantyku w rejonie północno - wschodnich wybrzeży Ameryki Południowej. W drodze do swojego rejonu operacyjnego Günther Rosenberg prawdopodobnie w dniu 24 września spotkał się na południe od Azorów z podwodnym tankowcem U 460 (typ XIV), z którego pobrał paliwo i prowiant. Po przybyciu do swojego rejonu operacyjnego U 201 zatopił dnia 2 października na południowy - wschód od Trynidadu o godzinie 08:33 w kwadracie marynarki EO 1472 należący do amerykańskiego armatora Alcoa SS Co z Nowego Jorku frachtowiec Alcoa Transport (2.084 ton). W dniu 7 października Günther Rosenberg zaatakował o godzinie 00:06 jedną torpedą, która okazała się niewypałem należący do amerykańskiego armatora American-West African Line Inc z Nowego Jorku frachtowiec John Carter Rose (7.191 ton). Dalsze ataki na ten statek zostały udaremnione przez obsadę działa umieszczonego na rufie frachtowca, która pięcioma pociskami kal. 12,7 cm odpędziła U 201. Tego samego dnia niedoszła ofiara okrętu Rosenberga została o godzinie 23:58 bezskutecznie zaatakowana przez U 202 (typ VIIC). W kolejnym ataku wykonanym następnego dnia o godzinie 02:32 dowodzony przez Güntera Posera U 202 trafił Johna Cartera Rose dwoma torpedami. O godzinie 06:06 do unoszącego się na wodzie wraku frachtowca pojedyńczą torpedę wystrzelił U 201, ale pomimo jej trafienia frachtowiec poszedł na dno dopiero o godzinie 11:00 po wystrzeleniu w jego kierunku 51 pocisków kal. 8,8 cm. Po przesłuchaniu rozbitków tuż przed odpłynięciem z miejsca ataku na polecenie dowódcy marynarze z U 201 przekazali na łodzie ratunkowe prowiant, wodę oraz lekarstwa i środki opatrunkowe. Jeszcze tego samego dnia Günther Rosenberg zaatakował o godzinie 19:46 jedną torpedą, która okazała się niewypałem należący do holenderskiego armatora NV Halcyon-Lijn z Rotterdamu frachtowiec Flensburg (6.421 ton). Ponieważ po tym ataku U 201 nie posiadał wewnątrz już żadnych torped załoga przed ponownym atakiem na holenderski statek musiała przeładować do wnętrza z umieszczonych pod pokładem zasobników zapasowe torpedy. Po zakończeniu tego procesu Rosenberg ruszył w pościg za Flensburgiem i w wykonanym o godzinie 01:23 kolejnym ataku trafił go jedną torpedą. Ponieważ pomimo tego trafienia statek nie chciał zatonąć wystrzelono do niego o godzinie 07:35 kolejną torpedę, po której trafieniu poszedł on na dno. Wkrótce po ostatnim sukcesie Günther Rosenberg obrał kurs powrotny na bazę w Breście, gdzie przybył 26 października, kończąc trwający ponad siedem tygodni patrol (51 dni).

27.12.1943 U 201 pod dowództwem Günthera Rosenberga wypłynął z bazy w Breście, do której powrócił dwa dni później 29 grudnia.

Patrol 9 (03.01.1943 - 17.02.1943)
03.01. U 201 pod dowództwem Günthera Rosenberga wypłynął z bazy w Breście, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Od 5 do 22 stycznia Günther Rosenberg bez powodzenia operował w ramach zgrupowania Falke w rejonie położonym 500 mil morskich na zachód od wybrzeży Irlandii, przeciwko konwojom ONS-158, ONS-159, ONS-160. Następnie od 22 stycznia do 15 lutego U 201 prowadził działania w ramach zgrupowania Haudegen najpierw na południe od Cape Farewell a następnie na południowy - wschód od wybrzeży Nowej Funlandii przeciwko nieprzyjacielskim konwojom, prawdopodobnie HX-223, HX-225 i SC-119. W dniu 15 lutego okręty grupy Haudegen otrzymały z BdU polecenie udania się na spotkanie z podwodnym tankowcem, z którego miały uzupełnić paliwo. W dniu 17 lutego wracający do bazy U 69 (typ VIIC) nawiązał kontakt z konwojem ONS-165, o którym zameldował dowództwu. Tego samego dnia kontakt z konwojem uzyskał także U 201, ale zanim zdołał zaatakować płynące w nim statki został wykryty i zatopiony bombami głębinowymi przez brytyjski niszczyciel HMS Viscount. Cała załoga okrętu Rosenberga zginęła.

Uwagi:
a.) W dniu 13 grudnia 1941 roku na skutek eksplozji do jakiej doszło na przebywającym w bazie w Breście U 201 zginał MaschOGfr Josef Zander (ur. 29.10.1919).
b.) Po zatonięciu patrolowca HMS Laertes, załoga U 201 podniosła z wody pochodzące z niego koło ratunkowe, które zabrała jako trofeum do bazy.
c.) Poprzednia wersja losów okrętu mówiła, że w dniu 17 lutego 1943 roku padł on na wschód od Nowej Funlandii ofiarą ataków bombami głębinowymi przeprowadzonych przez brytyjski niszczyciel HMS Fame. W rzeczywistości brytyjska jednostka w tym ataku posłała na dno U 69 (typ VIIC).

Członkowie załogi U 201 polegli w dniu 17.02.1943 (w kolejności alfabetycznej):
Bauer Karl MtrOGfr 13.03.1923
Bott Karl MaschGfr 09.08.1922
Boyer Paul MaschOGfr 13.08.1923
Brock Karl OMaschMt 24.10.1914
Brunke Heini MtrOGfr 06.01.1922
Buss Gerhard MaschGfr 11.05.1924
Delfs Hans Lt.ing 13.09.1920
Drossert Johannes FkMt 21.02.1920
Erkelenz Johann MtrOGfr 13.04.1922
Feldmann Hans OMaschMt 19.09.1919
Gabriel Horst MtrOGfr 15.11.1921
Gneiser Heinz MechGfr 01.07.1923
Gutsche Herbert FkGfr 07.02.1922
Haueisen Alfred MaschOGfr 02.03.1923
Hoee Herbert MaschGfr 30.10.1922
Hülsebus Friedrich OMechMt 09.09.1916
Hülskath Wilhelm OMaschMt 19.03.1918
Huke Theodor OMasch 08.09.1915
Johannes Fritz StOStrm 24.04.1910
Kettner Kurt MaschMt 01.05.1922
Klepatz Fritz FkOGfr 10.06.1922
Kodura Ulrich MaschOGfr 13.08.1919
Kröck Oskar MtrOGfr 09.08.1923
Krumbein Klaus MaschGfr 10.03.1923
Kubitza Heinrich MaschGfr 19.01.1924
Lehmann Hans-Kurt MaschGfr 05.01.1923
Link Josef MaschMt 03.12.1921
Link Willi MaschOGfr 20.11.1922
Mantel Josef Fahnr.z.S 05.10.1921
Müller Josef MtrOGfr 13.12.1922
Muschwitz von Rolf-Joachim Lt.z.S 27.06.1922
Nehring Dietrich Fahnr 03.05.1924
Ney Kornelius MtrOGfr 22.08.1923
Nolte Herbert MechGfr 15.02.1923
Oelschlägel Gottfried MaschGfr 28.09.1923
Piesiur Johannes MaschGfr 13.01.1924
Schramm Fritz-Peter OLt.z.S 05.01.1918
Schyns (Schijns) Peter Mtr 05.12.1918
Stemmer Heinz MaschOGfr 31.12.1923
Stockhaus Willy MaschMt 22.08.1920
Struwe Gerhard BtsMt 15.04.1920
Suhr Georg MtrOGfr 12.04.1920
Wahl Albert MtrOGfr 26.07.1922
Walking Erich OMasch 01.09.1913
Winters Carl Lt.z.S 23.01.1922
Wittenbrock Karl BtsMt 24.06.1921
Zeitz Ernst-Eugen FkMt 20.01.1920
Zimmerhacke Johann BtsMt 01.08.1921

Bibliografia:
http://uboat.net
http://www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1

Witam !

Ponieważ trwa zima, a na dodatek niedawno minął Sylwester to właśnie te fakty w odniesieniu tak do samego okrętu U 201 oraz jego pierwszego dowódcy ObltzS Adalberta Schnee (stopień w chwili objęcia dowództwa) nasuwają pewne skojarzenia.

Jak wiadomo, godłem (emblematem) tego U-Boota pod dowództwem wspomnianego A. Schnee była sylwetka śnieżnego bałwana. Jakie zatem może być wytłumaczenie dla przyjęcia przez d-cę i załogę właśnie takiego a nie innego godła ?
Podpowiedź zapewne kryje się tak w nazwisku d-cy jak i dacie jego urodzin. Schnee z języka niemieckiego znaczy śnieg a data urodzin Adalberta to 31 grudzień (1913 r.) zatem sylwetka bałwana była chyba tak naturalnym jak i jedynym możliwym wyborem w tej sytuacji. Warto dodać, że gdy A. Schnee został 30 sierpnia 1941 r. odznaczony Krzyżem Rycerskim (Ritterkreuz) załoga natychmiast domalowała symbol tego odznaczenia na szyi bałwana.