U 134 Typ VII C

Stocznia: Vulkan Vegesack Werft, Bremen
Nr zamówienia: 13
Zamówienie: 07.08.1939
Położenie stępki: 06.09.1940
Wodowanie: 17.05.1941
Wcielenie do służby: 26.07.1941
Nr pocztowy: M 45 658

Przebieg służby:
26.07.1941 - 31.10.1941 - 5 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenie załogi)
01.11.1941 - 24.08.1943 - 3 Flotylla U-bootów, Kiel/La Pallice (okręt bojowy)
24.08.1943 - Zatopiony w pobliżu Vigo (przypuszczalna pozycja 42.07N, 09.30 W), przez brytyjski samolot Wellington ze 179 Sqn RAF.

Dowódcy:
26.07.1941 - 02.02.1943 - KL Rudolf Schendel
03.02.1943 - 24.08.1943 - KL Hans-Günther Brosin

Odbyte patrole bojowe: 7

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 3 (12.147 ton)/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

01.12.1941 U 134 pod dowództwem Rudolfa Schendela wypłynął o godzinie 06:00 z bazy w Kiel, by następnego dnia o godzinie 14:45 wpłynąć do bazy z Kristiansand. Dnia 3 grudnia U 134 opuścił Kristiansand, by przeprowadzić rejs szkoleniowy u wybrzeży Norwegii. Dnia 9 grudnia Rudolf Schendel nawiązał kontakt z konwojem płynącym w pobliżu wybrzeży Norwegii. W przeprowadzonym następnie ataku U 134 wystrzelił o godzinie 21:04 dwie torpedy do dwóch statków. Jedna z torped trafiła i posłała na dno w kwadracie AC 8148, frachtowiec oceniony przez Rudolfa Schendela na 4.000 ton. O swoim sukcesie dowódca U 134 powiadomił dowództwo, które poinformowało go, że zaatakował niemiecki konwój*, i zatopił frachtowiec Steinbek (2.185 ton). Dnia 12.12 U 134 wpłynął o godzinie 14:00 do bazy w Kirkenes.

Przeprowadzone na rozkaz OKM śledztwo dotyczące zatopienia przez U 134 niemieckiego frachtowca Steinbek, wykazało, że Rudolf Schendel popełnił niewytłumaczalny błąd sądząc, że nieprzyjacielski konwój płynąłby tak blisko brzegów okupowanej przez Niemców Norwegii. Całą winą za incydent OKM obarczyło dowódcę U 134. Z decyzją tą nie zgodził się BdU, który stwierdził, że Rudolf Schendel odbywający swój dziewiczy patrol mógł być niedoinformowany o ruchach niemieckich jednostek w tym rejonie.

Dnia 18 grudnia U 134 udał się do Neidenfjordu w celu uzupełnienia stanu torped.

Patrol 1 (25.12.1941 - 20.01.1945)
25.12. U 134 pod dowództwem Rudolfa Schendela wypłynął o godzinie 09:00 z Neidenfjordu, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. Rudolf Schendel w ramach grupy "Ulan" operował przeciwko konwojowi PQ-7A a następnie PQ-7B. W dniu 2 stycznia U 134 storpedował o godzinie 06:48 w kwadracie marynarki AB 6362, brytyjski frachtowiec Waziristan (5.135 ton), będący maruderem z konwoju PQ-7A. Ciężko uszkodzona jednostka po przełamaniu się na dwie części poszła na dno o godzinie 07:20. Po zakończeniu operacji przeciwko PQ-7A i PQ-7B, Rudolf Schendel nadal w ramach grupy "Ulan" bez powodzenia operował przeciwko konwojowi PQ-8. W dniu 20.01. U 134 wpłynął o godzinie 14:00 do bazy w Kirkenes, kończąc trwający prawie cztery tygodnie patrol. W trakcie jego trwania U 134 przepłynął 4.023 tyś mil morskich z czego 79 mil pod wodą.


Patrol 2 (01.02.1942 - 22.02.1942)
01.02. U 134 pod dowództwem Rudolfa Schendela wypłynął o godzinie 15:00 z bazy w Kirkenes, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa. Rudolf Schendel w ramach grupy "Umbau" operował prawdopodobnie przeciwko konwojom PQ 10 i PQ 11. W dniu 22.02. U 134 wpłynął o godzinie 10:00 do bazy w Kirkenes, kończąc trwający ponad trzy tygodnie patrol. W trakcie jego trwania U 134 przepłynął 3.149 tyś mil morskich z czego 110 mil pod wodą. W trakcie jego trwania U 134 przepłynął 3.149 tyś mil morskich z czego 110 mil pod wodą.

01.03.1942 U 134 pod dowództwem Rudolfa Schendela wypłynął o godzinie 17:30 z bazy w Kirkenes, by zgodnie z rozkazem udać się do bazy w Kiel. W związku z tym, że dniu 5 marca samolot dalekiego zwiadu FW 200 Condor wykrył konwój PQ 12, Rudolf Schendel otrzymał rozkaz by wraz z U 377, U 403 i U 584 stworzyć wilcze stado i zaatakować wykryty konwój. Po bezowocnym polowaniu na konwój PQ 12, U 134 obrał w końcu kurs na bazę w Kiel, gdzie o godzinie 02:30 w dniu 15 marca wpłynął, kończąc trwający ponad dwa tygodnie rejs. W trakcie jego trwania U 134 przepłynął 2.200 mil morskich z czego 134 mile pod wodą.

Patrol 3 (18.05.1942 - 01.06.1942)
18.05. U 134 pod dowództwem Rudolfa Schendela wypłynął o godzinie 20:00 z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem w drodze do bazy w La Pallice, przeprowadzić ofensywny patrol na Północnym Atlantyku. Dnia 01.06. U 134 wpłynął o godzinie 08:00 do bazy w La Pallice, kończąc trwający ponad dwa tygodnie patrol. W trakcie jego trwania U 134 przepłynął 2.458 tyś mil morskich z czego 135 pod wodą.

Patrol 4 (11.06.1942 - 01.09.1942)
11.06. U 134 pod dowództwem Rudolfa Schendela wypłynął o godzinie 16:00 z bazy w La Pallice, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Florydy. Dnia 14 czerwca Rudolf Schendel otrzymał rozkaz dołączenia do grupy "Endrass", by w jej ramach zaatakować wykryty w dniu 11 czerwca przez samolot FW 200 Condor konwój HG 84. Po bezowocnej walce z konwojem HG 84, U 134 udał się do swojego rejonu operacyjnego, po drodze uzupełniając w dniu 26 czerwca paliwo (43 m3) i prowiant z podwodnego tankowca U 459 (typ XIV). W dniu 5 lipca Rudolf Schendel wykrył szwedzki statek Venezia. Nie wiedząc czy może posłać neutralną jednostkę na dno, dowódca U 134 zapytał o radę Kernevel, które nakazało mu zatopić statek. W przeprowadzonym następnie ataku wszystkie wystrzelone do Venezii torpedy, zostały dostrzeżone przez załogę szwedzkiego statku, który wyminął je poczym pospiesznie oddalił się z miejsca ataku. Ponieważ w swoim rejonie operacyjnym U 134 nie napotkał żadnych celów, dowództwo skierowało go w rejon ujścia rzeki Missisipi. Od 19 do 26 lipca Rudolf Schendel przebywając w nowym rejonie napotkał wiele nieprzyjacielskich jednostek ale powodu silnych patroli lotniczych nie mógł przeprowadzić żadnych ataków. Po wycofaniu się z niegościnnego obaszaru U 134 nawiązał w dniu 27 lipca w Kanale Starych Bahamów kontakt z nieprzyjacielskim konwojem. Do ataku jednak nie doszło bowiem okręt Rudolfa Schendel został wykryty przez nieprzyjacielski samolot ochraniający z powietrza konwój. Tydzień później w rejonie Cieśniny Nawietrznej U 134 wykonał bezskuteczny atak na amerykański niszczyciel. Dnia 12 sierpnia okręt Rudolfa Schendela w drodze powrotnej do bazy pobrał z podwodnego tankowca U 463 (typ XIV) paliwo (11 m3) i prowiant. W dniu 01.09. U 134 wpłynął o godzinie 17:12 do bazy w La Pallice, kończąc trwający ponad jedenaście tygodni patrol. W trakcie tego patrolu U 134 przepłynął 12.009 mil morskich z czego 701 pod wodą.

Patrol 5 (15.10.1942 - 19.01.1943)
15.10. U 134 pod dowództwem Rudolfa Schendela wypłynął o godzinie 18:15 z bazy w La Pallice, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w rejonie Freetown. Od 23 października Rudolf Schendel w ramach grupy "Streitaxt" operował przeciwko konwojowi SC-125. Dnia 27 października U 134 bezskutecznie zaatakował marudera z konwoju SC-125, brytyjski tankowiec Anglo Maersk (7.705 ton). Dwa dni później 29.10. Rudolf Schendel nawiązał kontakt z SC-125, którego zaczął śledzić jednocześnie wysyłając sygnały naprowadzające dla innych U-bootów. Po rozwiązaniu w dniu 4 listopada grupy "Streitaxt", U 134 udał się do swojego rejonu operacyjnego, po drodze uzupełniając w dniu 13 listopada paliwo (70 m3) i prowiant z podwodnego tankowca U 462 (typ XIV). Następnego dnia Rudolf Schendel zatopił dwoma torpedami o godzinie 16:58 w kwadracie marynarki EH 9464, panamski frachtowiec Scapa Flow (4.827 ton). Po 45 minutach po ataku Rudolf Schendel wynurzył okręt w pobliżu tratw ratunkowych z rozbitkami ze Scapa Flow, aby przesłuchać kapitana zatopionej jednostki. W trakcie trwania tej czynności załoga U 134 przekazała rozbitkom trochę prowiantu, wodę i leki. Dnia 9 bądź 10 grudnia Rudolf Schendel pobrał z podwodnego tankowca U 461 paliwo (30m3) i prowiant, poczym udał się pobliże brazylijskich wybrzeży. Po bezowocnym polowaniu w tym rejonie U 134 udał się rejs powrotny do bazy. Dnia 7 stycznia Rudolf Schendel otrzymał rozkaz dołączenia do grupy "Delphin", by w jej składzie zaatakować konwój GUS 2 a następnie TM 1. Dwa dni później 9 stycznia U 134 zaatakował bez powodzenia o godzinie 15:33 w kwadracie marynarki DG 9270, płynący w konwoju TM 1, brytyjski tankowiec Vanja (6.198 ton). Zaraz po tym ataku okręt Rudolfa Schendel został zaatakowany i poważnie uszkodzony przez brytyjską korwetę HMS Godetia. W dniu 15 stycznia FkOGfr Gerhard Rataj popełnił samobójstwo. Dnia 19 stycznia U 134 wpłynął o godzinie 05:55 do bazy w La Pallice, kończąc trwający ponad trzynaście tygodni patrol. W jego trakcie U 134 przepłynął 15.641 tyś mil morskich z czego 552 pod wodą.

Patrol 6 (05.03.1943 - 02.05.1943)
05.03. U 134 pod dowództwem Hansa-Günthera Brosina wypłynął o godzinie 16:45 z bazy w La Pallice, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Atlantyku. Od 14.03. Hans-Günther Brosin w ramach grupy "Stürmer" bez powodzenia operował przeciwko konwojowi SC-122. Po 20 marca U 134 w ramach grupy "Seeteufel" operował na południe od Islandii przeciwko konwojom ONS-1, SC-123, HX-230, SC-124, ON-174 i HX-231. W dniu 6 kwietnia Hans-Günther Brosin wykonał bezskuteczny atak na statki płynące w konwoju HX-231. Dnia 11 i 12 kwietnia U 134 pobrał paliwo i prowiant z podwodnych tankowców U 462 (14,5 m3 paliwa) i U 463 (28m3 paliwa). Od 20 kwietnia Hans-Günther Brosin w ramach grupy "Meise" operował przeciwko konwojowi HX-234. Dnia 22 kwietnia U 134 został zaatakowany i uszkodzony przez nieprzyjacielski samolot. Na skutek powstałych uszkodzeń Hans-Günther Brosin zmuszony był przerwać patrol i wracać do bazy. W dniu 02.05. U 134 wpłynął o godzinie 23:15 do bazy w La Pallice, kończąc trwający ponad osiem tygodni patrol. W trakcie jego trwania U 134 przepłynął 8.792 tyś mil morskich z czego 565 mil morskich pod wodą.

Patrol 7 (10.06.1943 - 24.08.1943)
10.06. U 134 pod dowództwem Hansa-Günthera Brosina wypłynął o godzinie 08:15 z bazy w La Pallice, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w rejonie Karaibów. Dnia 25 czerwca U 134 w drodze do swojego rejonu operacyjnego pobrał z U 170 (Typ IXC) 42m3 paliwa. W dniu 8 lipca na południowy - wschód od Bermudów Hans-Günther Brosin został bezskutecznie zaatakowany przez amerykański samolot należący do dywizjonu VP 201 USN, bazującego na Bermudach. W następnych dniach U 134 bez powodzenia operował w Cieśninie Florydzkiej w pobliżu Hawany. W dniu 18 lipca tuż przed północą okręt Hansa-Günthera Brosina został wykryty i zaatakowany przez amerykański sterowiec K-74 należący do USN. Dowódca U 134 widząc nadlatujący powolny cel rozkazał otworzyć do nieprzyjaciela ogień. Jeden pocisków wystrzelonych z okrętu Hansa-Günthera Brosina trafił w gondolę sterowca wywołując jej pożar. K-74 tuż przed upadkiem do morza bezskutecznie próbował zrzucić na U 134 swoje bomby głębinowe. Dnia 19 lipca samolot Ventura zaatakował okręt Hansa-Günthera Brosina, powodując ciężkie uszkodzenia dziobowej baterii akumulatorów. Dowódca U 134 o uszkodzeniach powiadomił dowództwo, które nakazało mu wycofać się na Atlantyk, aby tam spróbował dokonać niezbędnych napraw. Ponieważ na okręcie kończyło się paliwo, dowództwo poinformowane o tym fakcie w odrębnym meldunku nakazało Hansowi-Güntherowi Brosinowi wracać do bazy. Dnia 21 sierpnia płynący z ekonomiczną prędkością U 134 został bezskutecznie zaatakowany przez zespół amerykańskich samolotów Wildcat-Avenger z lotniskowca eskortowego USS Croatan osłaniającego konwój UGS-14. Trzy dni później 24 sierpnia okręt Hansa-Günthera został zaatakowany i zatopiony na wschód od Vigo przez brytyjski samolot Wellington ze 179 Sqn RAF. Cała załoga U 134 zginęła.

Członkowie załogi U 134 polegli w dniu 24.08.1943 (W kolejności alfabetycznej):
1.) Bartsch Dietrich (Fahnr.z.S) 28.08.1923
2.) Bau Günther (MechGfr) 07.03.1925
3.) Brandenbusch Günter (Lt.z.S) 03.07.1922, 2WO
4.) Bressau Willy (FkOGfr) 12.01.1923
5.) Brosin Hans-Günther (KpLt) 15.11.1916, Crew of 1936
6.) Cichon Paul (OBtsMt) 15.03.1920
7.) Dabow Bernhard (OFkMt) 25.07.1913
8.) Ennen Hinrich (MaschGfr) 30.09.1924
9.) Gorius Anton (FkOGfr) 20.02.1922
10.) Grossmann Erwin (MtrGfr) 26.02.1924
11.) Henze Otto (StOMasch) 29.04.1914
12.) Herber Johann (MaschOGfr) 03.09.1919
13.) Hoffmann Erich (MechGfr) 12.01.1923
14.) Justen Peter (OMechMt) 18.03.1919
15.) Kaiser Martin (MaschOGfr) 01.09.1923
16.) Kirstein Rolf (MaschOGfr) 28.07.1922
17.) Kleemann Johann (MtrOGfr) 25.10.1923
18.) Kohl Rudolf (MaschOGfr) 11.02.1923
19.) Kosbab Rudolf-Fritz-Alfred (OLt.z.S) 20.10.1919, 1WO
20.) Leipold Johann (MaschGfr) 01.10.1921
21.) Löckel Willi (MaschGfr.d.R) 02.09.1922
22.) Lorenz Günther (MechGfr) 10.09.1923
23.) Ludwig Willy (MaschMt) 09.04.1921
24.) Lutzenkirchen Wilhelm (OBtsMt) 07.12.1919
25.) Müller Hermann (MtrHGfr) 15.01.1921
26.) Munzberger Oskar (MtrGfr) 23.07.1924
27.) Nehls Helmut (MtrGfr) 09.12.1923
28.) Perzl Otto (MaschGfr) 30.05.1923
29.) Proch Karl (MtrGfr) 19.01.1925
30.) Reckzeh Martin (MaschMt) 05.01.1921
31.) Rohde Werner (MaschOGfr) 25.07.1923
32.) Schlickum Bodo (OMaschMt) 26.10.1919
33.) Schmitz Wilhelm (FkMt) 04.06.1921
34.) Schnabel Rudolf (ObGfr) 09.05.1923
35.) Schulte Franz (OStrm) 11.03.1915, 3WO
36.) Schulze Heinz (MtrOGfr) 19.11.1922
37.) Seidel Helmut (MaschMt) 20.07.1918
38.) Stein Horst (MtrOGfr) 27.02.1922
39.) Teuchert Herbert (OMaschMt) 13.04.1917
40.) Theess Otto (MtrGfr) 17.06.1924
41.) Tomalak Leo (MaschOGfr) 01.04.1922
42.) Uhlig Walter (MtrOGfr) 17.01.1920
43.) Ulbrich Otto (OLt.ing) 29.08.1913
44.) Venske Herbert (MaschMt) 21.12.1923
45.) Vogler Kurt (MaschOGfr) 22.02.1923
46.) Walk Werner (OMasch) 13.09.1916
47.) Wegner August (OMaschMt) 13.10.1918
48.) Weissmüller Hans (BtsMt) 04.05.1923

Przypisy:
* Konwój ten składał się z czterech frachtowców - Theresa L. M. Russ, Magdanena Vinnen, Coburg i Steinbek, eskortowanych przez trzy uzbrojone trawlery Polarsonne, Nordriff i Nordwind.


Bibliografia:
http://uboat.net
http://www.ubootwaffe.net
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
Blair Clay "Hitlera Wojna U-bootów" tom II