U 177 Typ IXD2

Stocznia: Deutsche Schiff- und Maschinenbau AG, (AG Weser) Bremen
Numer zamówienia: 1017
Zamówienie: 28.05.1940
Położenie stępki: 25.11.1940
Wodowanie: 01.10.1941
Wcielenie do służby: 14.03.1942
Numer pocztowy: M 16 669

Przebieg służby:
14.03.1942 - 30.09.1942 - 4 Flotylla U-bootów, Stettin (szkolenie załogi)
01.10.1942 - 30.11.1942 - 10 Flotylla U-bootów, Lorient (okręt bojowy)
01.12.1942 - 06.02.1944 - 12 Flotylla U-bootów, Bordeaux (okręt bojowy)
06.02.1942 - Zatopiony na zachód od Wyspy Ascension (pozycja 10.35S, 23.15W) przez amerykański samolot B-24 Liberator z VB-107 USN.

Dowódcy:
14.03.1942 - 23.03.1943 - KL ~ KK Wilhelm Schulze
24.03.1943 - 16.10.1943 - KK Robert Gysae
17.10.1943 - 06.02.1944 - KK Heinz Bucholz

Liczba patroli: 3

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 14 (87.388 ton)/1 (2.588 ton)

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Patrol 1 (17.09.1942 - 22.01.1943)
17.09. U 177 pod dowództwem Roberta Gysae wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Południowym Atlantyku i Oceanie Indyjskim. W dniu 23 września o godzinie 06:05 został zmyty za burtę BtsMt Erwin Henning, którego pomimo rozpoczętych natychmiast poszukiwań nie udało się odnaleźć. Tego samego dnia U 177 został bezskutecznie zaatakowany o godzinie 13:30 przez dwusilnikowy samolot. Operując w rejonie Kapsztadu Robert Gysae zatopił w dniu 2 listopada o godzinie 21:59 dwoma torpedami w kwadracie marynarki GR 1715 należący do greckiego armatora Pateras Bros z Pireusu frachtowiec Aegeus (4.538 ton). Statek ten został dostrzeżony już o godzinie 05:34 ale wykonane o godzinie 10:22 i 10:26 ataki okazały się bezskuteczne. Po zatopieniu tego statku U 178 opłynął przylądek Dobrej Nadziei i wpłynął na Ocean Indyjski. W dniu 9 listopada Robert Gysae bezskutecznie zaatakował pięcioma torpedami wystrzelonymi o godzinie 09:12, 10:42, 20:04 i 21:00 należący do brytyjskiego armatora Anglo-Saxon Petroleum Co Ltd z Londynu tankowiec Cerion (2.588 ton). Zirytowany bezskutecznymi atakami torpedowymi dowódca U 177 rozkazał o godzinie 21:13 zatopić statek z działa pokładowego ale z powodu jego awarii mógł otworzyć ogień tylko z działek przeciwlotniczych kal. 37mm i 20 mm. Z powodu obawy przez atakiem zaalarmowanych przez kapitana statku aliantów sił z.o.p. znajdujących się tym rejonie Robert Gysae zaniechał ataku i oddalił się z miejsca akcji. W okresie od 19 do 20 listopada U 177 operujący w rejonie Durbanu zatopił dwie jednostki:
- 19.11. o godzinie 23:07 dwoma torpedami w kwadracie marynarki KP 9780 należący do brytyjskiego armatora Tankers Ltd z Londynu tankowiec Scottish Chief (7.006 ton),
- 20.11. o godzinie 12:10 dwoma torpedami w kwadracie marynarki KP 9910 należący do amerykańskiego armatora Calmar SS Co Inc z Nowego Jorku frachtowiec Pierce Butler (7.191 ton).
W dniu 28 listopada Robert Gysae zatopił o godzinie 07:15 trzema torpedami w kwadracie marynarki KP 8325 należący do brytyjskiego armatora Furness, Withy & Co Ltd z Liverpoolu pełniący funkcję transportowca wojska statek pasażerski Nova Scotia (6.796 ton), który przewoził na pokładzie 765 włoskich cywilów. Po zatonięciu statku U 177 podpłynął w pobliże rozbitków w celu ich przesłuchania, wtedy też do uszu znajdującej się na pomoście wachty doszły okrzyki we włoskim języku. Zaskoczony tym faktem Robert Gysae zapytał dowództwo o instrukcje co dalszego postępowania. Niedługo potem dowódca U 177 otrzymał z BdU odpowiedź o następującej treści „Kontynuować operację. Prowadzenie wojny najważniejszym obowiązkiem. Nie podejmować żadnych prób ratowania rozbitków”. W związku z takim obrotem sprawy Robert Gysae nie chcąc złamać rozkazu dowództwa oddalił się z miejsca ataku przedtem rozdzielając wśród rozbitków wodę i prowiant. Dwa dni później 30 listopada U 177 storpedował i uszkodził dwoma torpedami o godzinie 17:29 w kwadracie marynarki KP 5925 należący do brytyjskiego armatora Union-Castle Mail SS Co Ltd z Londynu pełniący funkcję transportowca wojska dawny statek pasażerski Llandaff Castle (10.7999 ton). Do uszkodzonego statku Robert Gysae wystrzelił o godzinie 17:47 i 18:09 dwie kolejne torpedy, po których trafieniu przełamał się on na dwie części i poszedł na dno. W okresie od 7 do 14 grudnia U 177 zatopił trzy statki:
- 07.12. o godzinie 17:20 w kwadracie marynarki KP 6155 należący do greckiego armatora Maris A. Embiricos z Aten frachtowiec Saronikos (3.548 ton),,
- 12.12. o godzinie 21:51 uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki KP 6167 należący do brytyjskiego armatora Crosby, Son & Co ze Stockton frachtowiec Empire Gull (6.408 ton), który został dobity 170 pociskami burzącymi i zapalającymi (do statku tego wystrzelono o godzinie 17:22 torpedę, która jednak minęła cel),
- 14.12. o godzinie 16:36 ostatnią torpedą w kwadracie marynarki KP 8990 należący do holenderskiego armatora Koninklijke Paketvaart Mij z Amsterdamu frachtowiec Sawahloento (3.085 ton).
Po ostatnim zatopieniu Robert Gysae rozpoczął rejs powrotny do bazy. W dniu 22.01. U 177 wpłynął do bazy w Bordeaux, kończąc trwający ponad osiemnaście tygodni patrol (128 dni).

Patrol 2 (01.04.1943 - 01.10.1943)
01.04. U 177 pod dowództwem Roberta Gysae wypłynął z bazy w Bordeaux, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Indyjskim. Tuż przed wypłynięciem na ten patrol na okręt Roberta Gysae został wyposażony w składany bezsilnikowy wiropłat Bachstelze Fa330, który miał pomagać w wykrywaniu jednostek płynących poza linią horyzontu. W dniu 28.05. U 177 nawiązał na południe od Przylądka Dobrej Nadziei kontakt z konwojem CD-20, o którym zameldowano dowództwu. W przeprowadzonym jeszcze tego samego dnia o godzinie 23:53 ataku Robert Gysae storpedował i ciężko uszkodził w kwadracie marynarki GR 6769 dwie jednostki:
- należący do amerykańskiego armatora New York & Cuba Mail SS Co (Agwilines) z Nowego Jorku frachtowiec Agwimonte (6.679 ton), który został dobity kolejną wystrzeloną o godzinie 00:46 torpedą,
- należący do norweskiego armatora Iver Brugge z Larvik tankowiec Storaas (7.886 ton), który został dobity kolejnymi dwoma wystrzelonymi o godzinie 01:10 i 01:53 torpedami.
Dwa dni później dowódca U 177 otrzymał z dowództwa wiadomość o odznaczeniu go Liśćmi Dębu do Krzyża Rycerskiego Żelaznego Krzyża. W dniu 6 czerwca okręt Roberta Gysae został bezskutecznie zaatakowany o godzinie 10:20 w kwadracie marynarki GR 25 przez kanadyjską Catalinę z 413 Sqn RCAF. Około polowy czerwca U 177 spotkał się z wracającym do kraju U 195 (typ IXD1), na którego pokład przekazano chorego członka załogi. W dniu 22 czerwca Roberta Gysae spotkał się 600 mil morskich na południe pod Mauritiusu z niemieckim tankowcem Charlotte Schliemann, z którego pobrał paliwo i prowiant. Po uzupełnieniu zapasów U 177 popłynął do nowego rejonu operacyjnego położonego na południe od Madagaskaru. Patrolując w tym rejonie okręt Roberta Gysae zatopił podczas lipca trzy jednostki:
- 06.07. dwoma torpedami o godzinie 10:05 w kwadracie marynarki JA 2577 należący do kanadyjskiego armatora Furness Withy (Canada) Ltd z Montrealu frachtowiec Jasper Park (7.129 ton), który atakowany był już poprzedniego dnia, ale wystrzelone o godzinie 21:25 dwie torpedy z powodu defektów nie zadziałały jak powinny
- 10.07. uszkodził jedną z dwóch wystrzelonych torped o godzinie 13:49 w kwadracie marynarki KQ 5387 należący do amerykańskiego armatora American President Lines Ltd z San Francisco frachtowiec Alice F. Palmer (7.176 ton), który został dobity z działa pokładowego (wystrzelono 14 zapalających i 85 burzących pocisków kal. 10,5cm.),
- 19.07. dwoma torpedami o godzinie 09:00 w kwadracie marynarki KR 5726 należący do brytyjskiego armatora Sir William Reardon Smith & Sons Ltd z Cardiff frachtowiec Cornish City (4.952 ton), który po zgubieniu konwoju DN-53 kontynuował samotnie rejs do Suezu. Na początku sierpnia Robert Gysae bez powodzenia ścigał frachtowiec typu Liberty. W dniu 5 sierpnia U 177 zatopił o godzinie 17:45 dwoma torpedami w kwadracie marynarki KR 1543 należący do greckiego armatora Nicolaos Michael Maris z Andros frachtowiec Efthalia Mari (4.195 ton), który został wykryty przy pomocy wiropłatu Bachstelze. Następnego dnia pilot wiropłatu ponownie wykrył statek, jednakże zarządzony natychmiast przez Roberta Gysae pościg okazał się bezskuteczny z powodu pożaru jaki wybuchł w maszynowni U-boota. W dniu 01.10. U 177 wpłynął do bazy w Bordeaux, kończąc trwający ponad 26 tygodni patrol (184 dni).

W dniu 23.12.1943 U 177 pod dowództwem Heinza Bucholza wypłynął z bazy w Bordeaux, by cztery dni później 26 grudnia przybyć do bazy w La Pallice.

Patrol 3 (02.01.1944 - 06.02.1944)
02.01. U 177 pod dowództwem Heinza Bucholza wypłynął z bazy w La Pallice, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Oceanie Indyjskim. Po wystrzeleniu wszystkich torped Heinz Bucholz miał nie wracać do Francji tylko zawinąć do niemieckiej bazy w Penangu. W dniu 6 lutego na zachód od wyspy Ascension płynący na powierzchni U 177 został zaatakowany i zatopiony bombami głębinowymi przez amerykański samolot B-24 Liberator z VB-107 Sqn USN. Zatonięcie jednostki Bucholza przeżyło tylko 15 członków jej załogi, reszta w tym on sam zginęła wraz z okrętem..

Uwagi:
a.) U 177 w okresie, kiedy nim dowodził Robert Gysae posiadał nietypowy amulet a mianowicie zamocowaną na pomoście laskę/kulę, o której przyszedł na pokład swojej jednostki ranny podczas nalotu na Bremę dowódca.
b.) W dniu 26 czerwca 1942r podczas nalotu na Bremę zginął Mar.San.Arzt Dr. Klaus Grosser (ur. 01.04.1912).


Członkowie załogi U 177 polegli w dniu 06.02.1944:
Auer Leopold MtrOGfr 15.05.1924
Becher Dr. Ernst Mar.St.Arzt 29.05.1914
Bodewald Werner MaschOGfr 18.08.1924
Buchholz Heinz KKapt.01.04.43 03.08.1909
Büngener Johannes MaschMt 14.06.1920
Cromm Robert MtrOGfr 05.04.1924
Drack Jean MechMt 06.01.1921
Drewes Robert FkMt 18.05.1920
Eisele Josef Lt.ing.d.R 09.03.1921
Fabig Walter Ostrm 27.11.1919
Fritzenwanker Heinz MaschMt 29.06.1923
Gräf Arnulf MaschGfr 29.08.1924
Grumann Hans MaschGfr 21.09.1924
Hamauz Walter MaschMt 11.11.1919
Hanke Fritz MtrOGfr 07.12.1920
Haubold Horst OFkMt 23.12.1918
Heinlein Christof MaschGfr 19.04.1924
Herzog Horst OMaschMt 01.09.1920
Högemann Johann MaschOGfr 22.08.1923
Kessler Hans MaschOGfr 28.03.1923
Koch Helmut-Christoph OMaschMt 22.11.1919
Lipke Theodor MaschOGfr 18.11.1922
Ludwicki Johann MaschOGfr 17.05.1922
Mansberg Willfried MaschGfr 25.07.1924
Mauthe Friedrich FkOGfr 21.06.1923
Memenga Daniel MtrGfr 26.03.1924
Metzger Anton OMasch 20.09.1914
Meyer Hans MaschMt 06.08.1920
Moll Wilhelm MtrOGfr 23.09.1922
Müller Ernst StOMasch 05.10.1914
Nautsch Heinz-Fritz MechOGfr 05.06.1924
Nestler Richard MaschOGfr 29.04.1922
Nölle Willi OBtsMt 09.02.1919
Oppermann Alfred MaschOGfr 19.02.1923
Perschon Walter MaschMt 05.11.1919
Pitz Ewald MtrOGfr 17.08.1922
Reintgens Karl MtrOGfr 05.04.1924
Schmitt Otto MaschMt 12.09.1922
Schutz Hermann OMasch 14.11.1915
Seidenberg Arno Lt.ing 08.12.1917
Stascheit Erich OBtsMt 26.02.1920
Stock Helmut MaschOGfr 06.07.1921
Streich Harald MtrGfr 28.11.1924
Wagner Karl MechOGfr 11.10.1921
Walther Heinz OLt.z.S 11.05.1916
Waterbör Ernst MaschMt 09.05.1920
Wicha Hans MaschGfr 12.12.1924
Widtmann Leopold MtrOGfr 24.04.1923
Wiedmann Leopold(cook) MtrOGfr
Zeller Otto MtrOGfr 23.09.1924
Zils Erich Mtr 30.12.1923

Członkowie załogi U 177 wzięci do niewoli w dniu 06.02.1944:
Bartsch Kurt MtrOGfr
Bohr Berthold MtrOGfr
Dittkowski Erich OBtsMt
Elvers Egon FkOGfr
Frank Hans MtrOGfr
Heinike Heinz MechGfr
Kubaschewski Johannes SanMt
Piefer Helmut MaschOGfr
Roch Helmut MtrOGfr
Schmidt-Prestin Christian Lt.z.S
Stemmler Hermann MtrGfr 24.10.1924
Brak danych o pozostałych uratowanych


Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/BDUKTB30269.htm
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1