1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U-126 Typ IXC

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 1 • Strona 1 z 1

U-126 Typ IXC

Postprzez Brodołak » 07.11.08, 08:53

U 126 Typ IXC

Stocznia: Deutsche Schiff- und Maschinenbau AG, (AG Weser) Bremen
Numer zamówienia: 989
Zamówienie: 07.08.1939
Położenie stępki: 01.07.1940
Wodowanie: 31.12.1940
Wcielenie do służby: 22.03.1941
Numer pocztowy: M 40 082

Przebieg służby:
22.03.1941 - 01.07.1941 - 2 Flotylla U-bootów, Wilhelmshaven (szkolenie załogi)
01.07.1941 - 03.07.1943 - 2 Flotylla U-bootów, Lorient (okręt bojowy)
03.07.1943 - Zatopiony na północny - zachód od Cape Ortegal (pozycja 46.02N, 11.23W) przez brytyjski samolot Wellington z 172 Sqn RAF.

Dowódcy:
22.03.1941 - 28.02.1943 - KL Ernst Bauer (KR)
01.03.1943 - 03.07.1943 - OL Siegfried Kietz

Liczba patroli: 6

Zatopione/uznane za stracone/uszkodzone statki handlowe: 24 (111.564 ton)/2 (14.173 ton)/5 (37.501 ton)

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 1 (450 ton)/0

Patrol 1 (05.07.1941 - 24.08.1941)
05.07. U 126 pod dowództwem Ernsta Bauera wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w środkowej części Północnego Atlantyku. W dniu 6 lipca Ernst Bauer wpłynął swoim okrętem do bazy w Kristiansand, którą opuścił następnego dnia po uprzednim uzupełnieniu zapasów. Około 15 lipca U 126 oraz inne operujące w środkowej części Północnego Atlantyku U-booty otrzymały z dowództwa polecenie przesunięcia swoich pozycji w kierunku wschodnim co wiązało się z brakiem celów. Od 17 lipca Ernst Bauer bezskutecznie operował przeciwko wykrytemu przez samolot Fw 200 Condor, zmierzającemu w kierunku zachodnim konwojowi OB-346. W dniu 20 lipca U 126 zaatakował o godzinie 01:00 w kwadracie marynarki AK 6897 dwoma torpedami należący do brytyjskiego armatora Blue Star Line Ltd z Londynu frachtowiec Canadian Star (8.293 ton). Ze względu na pozostawiany przez torpedy fosforyzujący ślad obie zostały dostrzeżone przez załogę statku i wyminięte. Ernst Bauer nie chcąc marnować dalszych torped na atak na statek, który został już zaalarmowany o zagrożeniu wydał rozkaz ostrzelania go z działa pokładowego. Przez około 10 minut U 126 ostrzeliwał Canadian Star uzyskując trzy trafienia a następnie w związku z coraz celniejszym ostrzałem prowadzonym ze statku zmuszony był przerwać atak. Ostatecznie Ernst Bauer przerwał polowanie na frachtowiec po około godzinie uznając, że ścigany statek jest za szybki dla jego okrętu. Od 24 lipca U 126 operował w rejonie położonym na zachód od wybrzeży Irlandii przeciwko wykrytemu przez samolot Fw 200 Condor konwojowi OG-69. W dniu27 lipca Ernst Bauer nawiązał kontakt z konwojem i w przeprowadzonym o godzinie 23:51 w kwadracie marynarki CF 3182 ataku zatopił dwa statki:
- należący do brytyjskiego armatora Ellerman´s Wilson Line Ltd z Hull frachtowiec Erato (1.335 ton),
- należący do norweskiego armatora Johan Eliassen z Bergen frachtowiec Inga I (1.304 ton).
Oprócz w/w potwierdzonych sukcesów dowódca U 126 zgłosił tez niepotwierdzone przez aliantów zatopienie dwóch kolejnych frachtowców o łącznym tonażu ca. 9.000 ton. Od 28 lipca Ernst Bauer bez powodzenia operował przeciwko meldowanemu przez agentów konwojowi HG-68. W dniu 4 sierpnia U 126 zatrzymał o godzinie 20:55 w kwadracie marynarki CF 8183 strzałem z działa należący do brytyjskiego armatora Grand Bank Fisheries Ltd z St. Johns trawler Robert Max (172 tony), który dwie godziny później został zatopiony przy pomocy 17 pocisków kal. 10,5 cm. Od 6 sierpnia Ernst Bauer bez powodzenia operował przeciwko meldowanemu przez agentów konwojowi HG-69. W dniu 14 sierpnia U 126 zauważył o godzinie 09:55 w kwadracie marynarki CF 3733 marudera z konwoju HG-70 należący do jugosłowiańskiego armatora Brodarsko Akcionarsko Drustvo Oceania z Susak frachtowiec Sud (2.589 ton). W trakcie próby wyjścia na dogodną do ataku pozycję frachtowiec został w międzyczasie bezskutecznie zaatakowany około godziny 12:01 przez włoski okręt podwodny Marconi (wystrzelona torpeda minęła cel). Niedługo po nieudanym ataku włoska jednostka rozpoczęła ostrzał frachtowca z działa pokładowego kal. 10 cm. Po wystrzeleniu 25 pocisków, około godziny 15:15 do ostrzału przyłączył się Ernst Bauer wystrzeliwując 33 pociski kal. 10,5cm z których tylko osiem okazało się celnych. Kiedy Sud na skutek trafień stanął w płomieniach obaj dowódcy wstrzymali ostrzał. Ponieważ statek nie chciał zatonąć a dowódca Marconi nie chciał marnować kolejnych torped na mały statek, Ernst Bauer około godziny 16:01 wystrzelił do frachtowca torpedę, która posłał go na dno. W dniu 24.08. U 126 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad siedem tygodni patrol (51 dni)

Patrol 2 (24.09.1941 - 13.12.1941)
24.09. U 126 pod dowództwem Ernsta Bauera wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę Środkowym i Południowym Atlantyku. W drodze do swojego rejonu operacyjnego Ernst Bauer miał spotkać się z zaopatrzeniowcem Kota Pinang, ale ten w dniu 4 października został zatopiony przez brytyjski krążownik lekki HMS Kenya. W dniu 10 października U 126 zatopił o godzinie 05:43 w kwadracie marynarki ES 3223 należący do brytyjskiego armatora E.R. Management Co Ltd z Cardiff frachtowiec Nailsea Manor (4.926 ton), będący maruderem z konwoju OS-7. Wraz ze statkiem na dno poszedł też przewożony rozłożony na cztery części okręt desantowy HMS LCT-102 (450 ton). Dziewięć dni później 19 października Ernst Bauer storpedował i ciężko uszkodził o godzinie 10:51 w kwadracie marynarki ET 2937 należący do amerykańskiego armatora US Lines Inc, z Nowego Jorku frachtowiec Lehigh (4.983 ton), który po opuszczeniu przez załogę ostatecznie około godziny 13:10 poszedł na dno. Zaatakowanie amerykańskiego statku na 49 dni przed włączeniem się USA do wojny Ernst Bauer tłumaczył mało czytelnym oznaczeniem przynależności państwowej frachtowca oraz zygzakowaniem jednostki. Następnego dnia U 126 zaatakował o godzinie 05:54 mały konwój złożony z dwóch tankowców i okrętu eskorty, torpedując i ciężko uszkadzając w kwadracie marynarki ET 6111 jedną z dwóch wystrzelonych torped należący do brytyjskiego armatora British Tanker Co Ltd z Londynu tankowiec British Mariner (6.996 ton). Do uszkodzonej jednostki Ernst Bauer wystrzelił trzecią torpedę, która z powodu defektu nie trafiła w cel. Po nieudanym strzale dobijającym do British Mariner dowódca U 126 postanowił zaatakować drugi tankowiec, ale zanim zdołał to zrobić został odpędzony przez okręt eskorty. Uszkodzony unieruchomiony tankowiec po opuszczeniu przez załogę nie zatonął i został odholowany do Freetown przez holenderski holownik Donau i brytyjski holownik portowy HMS Hudson. Tam badająca statek specjalna komisja stwierdziła, że nie nadaje się on do remontu i uznała go za stracony [1]. W dniu 13 listopada Ernst Bauer storpedował i uszkodził o godzinie 00:42 w kwadracie marynarki FE 3414 należący do brytyjskiego armatora United Baltic Co z Londynu frachtowiec Peru (6.961 ton), który został dobity kolejną wystrzeloną o godzinie 01:45 torpedą. Dnia 22 listopada U 126 spotkał się na północny - wschód od Wyspy Wniebowstąpienia z krążownikiem pomocniczym Atalntis, z którego rozpoczęto pobieranie paliwa i prowiantu. W trakcie trwania tej operacji Ernst Bauer na zaproszenie dowódcy krążownika Bernharda Rogge udał się na pokład Atlantisa. Niedługo potem oba okręty zostały wykryte przez wodnosamolot z brytyjskiego krążownika ciężkiego HMS Dorsetshire, wysłanego przez dowództwo z misją odnalezienia i zniszczenia nieprzyjacielskiego "rajdera". Przybyła wkrótce na miejsce kontaktu brytyjska jednostka otworzyła z odległości 7 mil morskich ogień do Atlantisa. W tym też czasie dowodzony w zastępstwie przez I WO Kurta Neuberta U 126 zszedł w zanurzenie, żeby uniknąć uszkodzeń od ostrzału oraz przeprowadzić w dogodnym momencie atak na nieprzyjacielską jednostkę. Dowódca Dorsetshire zaalarmowany już wcześniej o obecności w pobliżu wrogiego okrętu podwodnego zachował dystans i ostro zygzakował prowadząc stale ostrzał. Niedługo potem Bernhard Rogge zdając sobie sprawę, że okręt jest stracony wydał rozkaz jego opuszczenia i zatopienia. Po zatonięciu Atlantisa brytyjska jednostka odpłynęła z miejsca akcji. W momencie zniknięcia nieprzyjaciela za horyzontem Neubert wynurzył U 126, żeby uratować dowódcę i rozbitków z krążownika. Po ponownym objęciu dowództwa Ernst Bauer wspólnie z Bernhardem Rogge podjęli decyzję o zabraniu na pokład 107 rozbitków a resztę umieszczoną w łodziach ratunkowych wziąć na hol. Jednocześnie dowódca U 126 polecił nadać do dowództwa informację o zatopieniu Atlantisa i uratowaniu rozbitków z niego. W odpowiedzi na tą wiadomość dowództwo nakazało Ernstowi Bauerowi krążyć w miejscu i oczekiwać na przybycie zaopatrzeniowca Python, na którego pokład miano przekazać rozbitków. Dwa dni później 24 listopada U 126 spotkał się z Pythonem, na którego przekazano rozbitków w zamian otrzymując paliwo i prowiant potrzebne na rejs powrotny do bazy. W dniu 13.12. U 126 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie dwanaście tygodni patrol (81 dni).

Patrol 3 (02.02.1942 - 29.03.1942)
02.02. U 126 pod dowództwem Ernsta Bauera wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w rejonie Karaibów. W drodze do swojego rejonu operacyjnego Ernst Bauer zatopił o godzinie 20:47 w kwadracie marynarki DO 1218 należący do norweskiego armatora Eilert Lund z Bergen frachtowiec Gunny (2.362 ton), którego bezskutecznie atakował już o godzinie 12:15. Po przybyciu do swojego rejonu operacyjnego U 126 w okresie od 5 do 13 marca storpedował osiem statków:
- 05.03. o godzinie 22:44 zatopił jedną torpedą w kwadracie marynarki DN 5695 należący do amerykańskiego armatora New York & Puerto Rican SS Co (Agwilines Inc) z Nowego Jorku frachtowiec Mariana (3.110 ton),
- 07.03. o godzinie 08:35 storpedował i ciężko uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki DN 8423 należący do amerykańskiego armatora A.H. Bull & Co Inc z Nowego Jorku frachtowiec Barbara (4.637 ton), który ostatecznie poszedł na dno dwie i pół godziny później,
- 07.03. o godzinie 12:19 zatopił przy pomocy 56 pocisków kal. 10,5cm oraz jednej torpedy w kwadracie marynarki DN 8454 należący do amerykańskiego armatora Lykes Bros SS Co Inc z Nowego Orleanu frachtowiec Cardonia (5.104 ton), który atakowany był już o godzinie 10:48, ale w tym przypadku obie torpedy na skutek energicznego zygzakowania statku minęły cel,
- 08.03. o godzinie 11:17 ciężko uszkodził ogniem artyleryjskim i jedną torpedą w kwadracie marynarki DN 7921 należący do panamskiego armatora Panama Transport Co (Standard Oil Co) z Panama City tankowiec Esso Bolivar (10.389 ton), który po opuszczeniu przez załogę nie zatonął i został odholowany do bazy w Guantanamo, skąd po prowizorycznym remoncie udał się do stoczni w Mobile na remont.
- 09.03. o godzinie 13:17 ciężko uszkodził dwoma torpedami i ogniem artyleryjskim w kwadracie marynarki DN 7399 należący do panamskiego armatora Panama Transport Co (Standard Oil Co) z Panama City tankowiec Hanseat (8.241 ton), który zatonął jeszcze tego samego dnia,
- 12.03. o godzinie 06:11 storpedował i ciężko uszkodził w kwadracie marynarki DM 6959 należący do amerykańskiego armatora Carter Coal Transportation Co z Bostonu frachtowiec Olga (2.496 ton), który ostatecznie o godzinie 06:40 poszedł na dno,
- 12.03. o godzinie 02:34 storpedował i ciężko uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki DN 4745 należący do amerykańskiego armatora American-Hawaiian SS Co z Nowego Jorku frachtowiec Texan (7.005 ton), który został dobity pociskami z działa pokładowego,
- 13.03. o godzinie 04:41 storpedował i uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki DM 6599 należący do amerykańskiego armatora American-Hawaiian SS Co z Nowego Jorku frachtowiec Colabee (5.518 ton), który po remoncie powrócił do służby.
Tuż po ostatnim sukcesie Ernst Bauer przesłał do dowództwa meldunek z przebiegu patrolu. W dniu 16 marca dowódca U126 otrzymał z dowództwa wiadomość o odznaczeniu go Krzyżem Rycerskim Żelaznego Krzyża, W dniu 29.03. U 126 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający osiem tygodnia patrol (56 dni).

Patrol 4 (25.04.1942 - 25.07.1942)
25.04. U 126 pod dowództwem Ernsta Bauera wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Brazylii /rejon archipelagu Fernando de Noronha). W drodze do swojego rejonu operacyjnego Ernst Bauer przez krótki czas od 11 maja bez powodzenia operował 220 mil morskich na północny - zachód od Wysp Zielnego Przylądka przeciwko wykrytemu przez U 128 (Typ IXC) konwojowi SL-109. Po zakończeniu operacji konwojowej U 126 zgodnie z rozkazem udał się do swojego rejonu operacyjnego, gdzie rozpoczął bezskuteczne poszukiwanie celów dla swych torped. Zirytowany brakiem jakiegokolwiek ruchu czy to neutralnych czy to nieprzyjacielskich jednostek Ernst Bauer podobnie jak i operujący w pobliżu dowódcy U 128 i U 161 zameldował o tym fakcie dowództwu, które w odpowiedzi skierowało wszystkie trzy U-booty w rejon Trynidadu i Tobago. W drodze do nowego rejonu operacyjnego U 126 w dniu 3 czerwca storpedował i uszkodził o godzinie 11:24 w kwadracie marynarki EQ 4617 należący do norweskiego armatora Leif Hoegh & Co A/S z Oslo tankowiec Hoegh Giant (10.990 ton), którego następnie próbowano dobić ogniem artyleryjskim. Ponieważ zaatakowana jednostka na ostrzał odpowiedziała kontr ostrzałem Ernst Bauer wydał rozkaz przerwania ognia i zanurzenia okrętu. Podążający za tankowcem U 126 dopiero 4 czerwca o godzinie 01:40 wyszedł na dogodną do ataku pozycję i trafił dwoma torpedami tankowiec. Na skutek tych trafień Hoegh Giant zastopował a jego załoga zaczęła go opuszczać. Chcąc dobić statek Ernst Bauer rozkazał otworzyć do niego ogień z działa pokładowego. Ponieważ ostrzał nic nie dawał dowódca U 126 wystrzelił w kierunku tankowca o godzinie 04:24 kolejną torpedę, po której trafieniu poszedł on ostatecznie w kwadracie marynarki EP 6334 na dno. W okresie od 15 czerwca do 3 lipca Ernst Bauer storpedował siedem statków:
- 15.06. o godzinie 00:58 zatopił ogniem artyleryjskim w kwadracie marynarki ED 6953 należący do brytyjskiego armatora Miss Sylvia Hassel z St. Michel (Barbados) żaglowiec Dutch Princess (125 ton),
- 16.06. o godzinie 02:30 storpedował i ciężko uszkodził dwoma torpedami w kwadracie marynarki ED 9412 należący do amerykańskiego armatora American-Hawaiian SS Co z Nowego Jorku frachtowiec Arkansan (6.997 ton), który zatonął po dwudziestu minutach od trafienia.
- 16.06. o godzinie 03:20 storpedował i ciężko uszkodził w kwadracie marynarki ED 9412 należący do amerykańskiego armatora Matson Navigation Co z San Francisco frachtowiec Kahuku (6.062 ton), który po trafieniu o godzinie 04:15 kolejną torpedą i 30 pociskami wystrzelonymi pomiędzy godziną 05:00 a 05:26 ostatecznie zatonął o godzinie 06:20,
- 27.06. o godzinie 10:55 storpedował i uszkodził w kwadracie marynarki EE 4789 należący do norweskiego armatora T. Dannevig & Co z Oslo tankowiec Leiv Eiriksson (9.952 ton), który po opuszczeniu przez załogę został dobity kolejną wystrzeloną o godzinie 11:46 torpedą,
- 29.06. o godzinie 01:25 ciężko uszkodził ogniem artyleryjskim w kwadracie marynarki EE 7413 należący do kanadyjskiego armatora Lemuel J. Ritcey z La Have (Nowa Szkocja) żaglowiec Mona Marie (126 ton), który jeszcze tego samego dnia poszedł na dno,
- 01.07. o godzinie 18:31 zatopił dwoma torpedami w kwadracie marynarki ED 9951 należący do amerykańskiego armatora Waterman Steamship Co z Mobile frachtowiec Warrior (7.551 ton),
- 03.07. o godzinie 06:14 storpedował i ciężko uszkodził w kwadracie marynarki ED 9691 należący do amerykańskiego armatora Gulf Oil Co z Nowego Jorku tankowiec Gulfbelle (7.104 ton), który został odholowany przez niszczyciel HMS Warwick do Mobile, gdzie przeprowadzono jego remont.
W drodze powrotnej do bazy U 126 spotkał się w dniu 12 lipca z podwodnym tankowcem U 460 (Typ XIV), z którego pobrał 42m3 paliwa. Sześć dni później 18 lipca Ernst Bauer nawiązał kontakt z konwojem OS-34, o którym zameldował dowództwu. Te nakazało mu śledzić cel i wysyłać sygnały naprowadzające. Około południa następnego dnia U 126 został wykryty i odpędzony przez okręty eskorty, tracąc w ten sposób kontakt z konwojem. W dniu 25.07. U 126 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad trzynaście tygodni patrol (92 dni).

Patrol 5 (19.09.1942 - 07.01.1943)
19.09. U 126 pod dowództwem Ernsta Bauera wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym i Południowym Atlantyku /rejon Zatoki Gwinejskiej i delty rzeki Kongo/. Na początku października Ernst Bauer w rejonie Freetown uzupełnił paliwo z podwodnego tankowca U 459 (Typ XIV). W dniu 12 października U 126 nawiązał na południe od Cape Palmas kontakt z nieprzyjacielskim konwojem. W trakcie przygotowywania się do wykonania ataku na płynące w nim statki okręt Bauera został wykryty i zmuszony do zanurzenia przez jednostki eskorty. Uciekając przed atakami nieprzyjacielskich okrętów dowódca U 126 zszedł w pewnym momencie na głębokość 240 metrów. Po wymknięciu się prześladowcom Ernst Bauer nie podjął pościgu za konwojem i udał się do swojego rejonu operacyjnego. W okresie od 20 do 29 wrześnie U 126 bezowocnie patrolował wody w rejonie delty rzeki Kongo. W związku z brakiem celów dowództwo skierowało na początku października Ernsta Bauera i dowódcę operującego w pobliżu U 161 (Typ IXC) Albrechta Achillesa w rejon Zatoki Gwinejskiej. W drodze do nowego rejonu operacyjnego U 126 w dniu 1 listopada zaatakował mały konwój złożony z jednego frachtowca i dwóch francuskich korwet, torpedując i ciężko uszkadzając o godzinie 20:04 w kwadracie marynarki FH 5578 należący do amerykańskiego armatora Moore-McCormack SS Co z Nowego Jorku frachtowiec George Thatcher (7.176 ton), który po opuszczeniu przez załogę ostatecznie zatonął dopiero 3 listopada. Operując na wodach Zatoki Gwinejskiej Ernst Bauer w dniach 4 i 5 listopada storpedował dwa statki:
- 04.11. o godzinie 08:15 zatopił w kwadracie marynarki EW 7431 należący do brytyjskiego armatora Elder Dempster Lines Ltd z Liverpoolu frachtowiec Oued Grou (792 ton),
- 05.11. o godzinie 20:59 storpedował i uszkodził w kwadracie marynarki EV 6734 należący do brytyjskiego armatora Elder Dempster Lines Ltd z Liverpoolu frachtowiec New Toronto (6.568 ton), który został dobity kolejnymi dwoma torpedami wystrzelonymi o godzinie 21:17 i 21:54.
W dniu 9 grudnia U 126 spotkał się na północ od St. Paul Rocks z podwodnym tankowcem U 461 (Typ XIV), z którego pobrał 90 m3 paliwa. Po uzupełnieniu zapasów paliwa Ernst Bauer zgodnie z poleceniem dowództwa udał się w pobliże wybrzeży Brazylii /rejon Natalu/. Po bezowocnym patrolu w nowym rejonie U 126 w drugiej połowie grudnia rozpoczął rejs powrotny do bazy. W dniu 07.01. U 126 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie szesnaście tygodni patrol (111 dni).

Patrol 6 (20.03.1943 - 03.07.1943)
20.03. U 126 pod dowództwem Siegfrieda Kietza wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym Atlantyku. Po bezowocnym poszukiwaniu celów na obszarze położonym na południe od wybrzeży Liberii, Siegfried Kietz w dniu 21 kwietnia został skierowany w rejon położony na południowy - wschód od St. Paul Rocks. Ponieważ także i w tym rejonie nie napotkano żadnych celów na początku maja U 126 został skierowany w pobliże Freetown. W dniu 17 maja Siegfried Kietz spotkał się z podwodnym tankowcem U 460 (Typ XIV), z którego pobrał 70 m3 paliwa. W okresie od 30 maja do 1 czerwca U 126 storpedował dwa statki:
- 30.05. o godzinie 21:57 storpedował i ciężko uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki ET 6243 płynący w konwoju TS-41, należący do amerykańskiego armatora Calmar SS Co Inc z Nowego Jorku frachtowiec Flora MacDonald (7.177 ton), który płonąc następnego dnia został odholowany przez brytyjski holownik HMS Zwarte Zee do Freetown, gdzie pożar trawił go jeszcze przez 16 dni, niszcząc go kompletnie,
- 01.06. o godzinie 07:34 uszkodził dwoma torpedami w kwadracie marynarki ET 6246 marudera z konwoju TS-42, należący do brytyjskiego armatora Anglo-Saxon Petroleum Co Ltd z Londynu tankowiec Standella (6.197 ton), który dzięki interwencji niszczyciela zdołał o własnych siłach osiągnąć Freetown, skąd skierowano go na remont do stoczni w Dakarze.
W dniu 15 czerwca U 126 został zaatakowany i uszkodzony w pobliżu Freetown przez nieprzyjacielski samolot. W dniu 29 czerwca wracający do bazy okręt Siegfrieda Kietza spotkał się z także wracającym do bazy U 154 (Typ IXC). W nocy 3 lipca oba płynące na powierzchni okręty zostały wykryte na północny - zachód od Cape Ortegal przez brytyjski samolot Wellington ze 172 Sqn RAF. Brytyjski samolot oświetlił reflektorem Leigha U 126 poczym przystąpił do ataku bombami głębinowymi. Atak ten był skuteczny i okręt Kietza poszedł na dno wraz z całą załogą.

Członkowie załogi U126 polegli w dniu 03.07.1943 (w kolejności alfabetycznej):
Albrecht Heinrich OMaschMt 04.03.1919
Bacher Emil Lt.z.S 03.06.1909
Ballestran von Johannes OLt.z.S 17.02.1914
Barthel Kurt FkOGfr 21.12.1923
Becker Heinz MaschOGfr 12.12.1922
Bruckmeier Siegfried MtrOGfr 09.08.1922
Gäde Wolfgang Fahnr.z.S 16.02.1923
Galkowski Franz MtrOGfr 08.04.1924
Hartig Willli BtsMt 12.12.1911
Hartmann Heinrich MechMt 27.06.1921
Heerda Wilhelm MaschOGfr 10.01.1922
Hortmanns Johann MtrOGfr 10.06.1922
Jorias Josef MaschOGfr 09.07.1922
Juch Heinrich MtrGfr 21.03.1923
Justus Alfred MaschGfr 01.09.1923
Kabisch Walter MtrOGfr 16.04.1922
Kaiser Heinz FkOGfr 14.01.1924
Kietz Siegfried OLt.z.S.01.09.41 04.01.1917
Kleppe Heinrich OFkMt 29.04.1919
Knüppel Friedrich MaschOGfr 03.12.1921
Kolbe Franz MtrOGfr 08.09.1920
Künkel Willi MaschGfr 26.01.1924
Lange Karl-Heinrich OMaschMt 11.05.1916
Langer Martin MtrGfr 10.05.1924
Lehmann Horst BtsMt 10.05.1920
Lux Edmund BtsMt 16.09.1917
Melchior Robert MtrOGfr 10.05.1922
Müller Eberhard MaschOGfr 01.06.1921
Müller Hans OMaschMt 15.05.1918
Neumann Herbert MaschOGfr 29.07.1923
Nickeleit Bruno MaschMt 17.10.1919
Nies Hans MaschMt 23.03.1921
Odzuck Hans OFkMt 27.08.1918
Oeder Otto MechGfr 24.02.1925
Petri Herbert StOStrm.3WO 03.04.1912
Peun Alexander MaschGfr 06.02.1923
Rönfeld Otto MechOGfr 06.01.1923
Saffer Karl FkGfr 01.03.1925
Schauerte Wilhelm OMasch 16.06.1916
Schaumlöffel Hans (Asi) OLt.ing.Li 07.03.1919
Schellmann Artur MaschOGfr 04.09.1921
Schnabel Werner MaschOGfr 17.04.1923
Schneider Herbert Fahnr 03.11.1923
Schröder Heinz MaschMt 13.10.1920
Schubert Anton MtrOGfr 02.06.1921
Schubert Georg OMasch 13.02.1917
Steinbrecher Günter FkMt 14.05.1919
Stengel Karl MtrOGfr 07.05.1924
Strangfeld Manfred MaschOGfr 09.08.1922
Tackmann Hans-Jurgen MaschOGfr 21.10.1921
Völlink Lambertus OMechMt 10.01.1920
Wagener Walter MaschGfr 07.09.1923
Weber Josef MtrOGfr 04.09.1920
Will Erich MaschGfr 16.06.1924
Woitzik Johann MaschMt 23.10.1920

Przypisy:
[1] Przez resztę wojny tankowiec ten był wykorzystywany przez Ministry of War Transport jako pływający zbiornik paliwa. W 1946 roku dawny British Mariner został zatopiony w pobliżu Freetown.


Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/BDUKTB30269.htm
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Posty: 1 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ IX



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość