1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U-125 typ IXC

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 1 • Strona 1 z 1

U-125 typ IXC

Postprzez Brodołak » 03.11.08, 11:01

U 125 Typ IXC

Stocznia: Deutsche Schiff- und Maschinenbau AG, (AG Weser) Bremen
Numer zamówienia: 988
Zamówienie: 07.08.l939
Położenie stępki: 10.05.1940
Wodowanie: 10.12.1940
Wcielenie do służby: 03.03.1941
Numer pocztowy: M 32 765

Przebieg służby:
03.03.1941 - 01.07.1942 - 2 Flotylla U-bootów Wilhelmshaven (szkolenie załogi)
15.12.1942 - 06.05.1943 - 2 Flotylla U-bootów, Lorient (okręt bojowy)
06.05.1943 - Zatopiony na wschód od Nowejfunlandii (pozycja 52.30N, 45.20W) przez brytyjski niszczyciel HMS Orbi i korwetę HMS Snowflake.

Dowódcy:
03.03.1941 - 15.12.1941 - KL Günter Kuhnke
01.07.1941 - 06.05.1943 - Ulrich Folkers

Liczba patroli: 7

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 17 (82.873 ton)/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Patrol 1 (15.07.1941 - 28.07.1941)
15.07. U 125 pod dowództwem Güntera Kuhnke wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem w drodze do nowej bazy operacyjnej okrętu w Lorient przeprowadzić patrol na wodach Północnego Atlantyku. Z powodów problemów technicznych Günter Kuhnke zmuszony był wpłynąć w dniu 18 lipca do bazy w Bergen, gdzie jego okręt trafił na dok. Po dokonaniu niezbędnych napraw U 125 wypłynął z Bergen w dniu 21 lipca, aby kontynuować przerwany patrol. W dniu 28.07. U 125 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający dwa tygodnie patrol (14 dni).

Patrol 2 (12.08.1941 - 05.11.1941)
12.08. U 125 pod dowództwem Güntera Kuhnke wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym Atlantyku. Od 28 sierpnia Günter Kuhnke bezskutecznie operował najpierw w rejonie położnym na zachód od Azorów a następnie od 10 września w pobliżu St. Paul Rocks. W dniu 24 września U 124 otrzymał z dowództwa polecenie rozpoczęcia patrolu w rejonie położonym pomiędzy Wyspami Zielonego Przylądka a Freetown. Od 16 października Günter Kuhnke podobnie jak i dowódcy U 66 i U 103 otrzymał polecenie rozpoczęcia patrolu w rejonie położonym pomiędzy 30 a 35 stopniem długości geograficznej zachodniej. W dniu 05.11. U 125 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad dwanaście tygodni patrol (86 dni).

Patrol 3 (18.12.1941 - 23.02.1942)
18.12. U 125 pod dowództwem Ulricha Folkersa wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem w ramach Operacji Paukenschlag zaatakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Stanów Zjednoczonych. Cztery dni później 22 grudnia zmierzający w kierunku Ameryki Północnej Ulrich Folkers nawiązał kontakt z konwojem HG-76, o którym zameldował dowództwu. Te nakazało mu jednak zaniechać ataku i śledzenia celu oraz kontynuować rejs do wyznaczonego mu rejonu operacyjnego. W dniu 13 stycznia U 125 dotarł do swojego rejonu położonego na wschód od wybrzeży stanu New Jersey, gdzie aż do 25 stycznia bezskutecznie poszukiwał celów. Tego dnia bowiem Ulrich Folkers bezskutecznie zaatakował o godzinie 14:25 w kwadracie marynarki CA 8279 tkwiący na mieliźnie tankowiec Olmey wystrzeliwując do niego aż 7 torped, które bądź minęły cel bądź działały wadliwie. Następnego dnia U 125 zatopił dwoma torpedami o godzinie 05:56 w kwadracie marynarki CA 8883 należący do amerykańskiego armatora Pope & Talbot Inc z San Francisco frachtowiec West Ivis (5.666 ton), którego już o godzinie 04:52 bezskutecznie atakował. W dniu 23.02. U 125 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie dziesięć tygodni patrol (68 dni).

Patrol 4 (04.04.1942 - 13.06.1942)
04.04. U 125 pod dowództwem Ulricha Folkersa wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Karaibach (rejon kanału Jukatańskiego). W drodze do swojego rejonu operacyjnego Ulrich Folkers w dniu 23 kwietnia zatopił o godzinie 20:53 jedną torpedą w kwadracie marynarki DD 9589 należący do amerykańskiego armatora International Freighting Co Inc z Nowego Jorku frachtowiec Lammot Du Pont (5.102 ton). Po przybyciu do swojego rejonu operacyjnego U 125 w okresie od 3 do 18 maja storpedował osiem statków:
- 03.05. o godzinie 17:23 zatopił jedną torpedą w kwadracie marynarki DM 8998 należący do dominikańskiego armatora F.B. Rexach z Trujillo frachtowiec San Rafael (1.973 ton),
- 04.05. o godzinie 22:20 ciężko uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki EB 2128 należący do amerykańskiego armatora Isthmian SS Co z Nowego Jorku frachtowiec Tuscaloosa City (5.687), który został dobity kolejną wystrzeloną o godzinie 22:52 torpedą [1],
- 06.05. o godzinie 14:30 ciężko uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki DM 8779 należący do amerykańskiego armatora Ford Navigation Co z Detroit frachtowiec Green Island (1.946 ton), który zatonął sześć godzin później,
- 06.05. o godzinie 22:05 zatopił w kwadracie marynarki DM 7937 należący do brytyjskiego armatora Lyle Shipping Co Ltd z Glasgow frachtowiec Empire Buffalo (6.404 ton),
- 09.05. o godzinie 20:12 zatopił przy pomocy torped i działa pokładowego w kwadracie marynarki DM 7919 należący do kanadyjskiego armatora Imperial Oil Shipping Co Ltd z Toronto tankowiec Calgarolite (11.941 ton),
- 14.05. o godzinie 18:12 ciężko uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki DM 8727 należący do amerykańskiego armatora United Fruit SS Co z Nowego Jorku frachtowiec Camayagua (2.493 ton), który został dobity kolejną wystrzeloną o godzinie 18:30 torpedą,
- 18.08. o godzinie 06:06 ciężko uszkodził dwoma torpedami w kwadracie marynarki DL 9633 należący do amerykańskiego armatora Sun Oil Company z Filadelfii tankowiec Mercury Sun (8.893 ton), który został dobity kolejną wystrzeloną o godzinie 06:35 torpedą [2],
- 18.05. o godzinie 21:50 zatopił ostatnią torpedą w kwadracie marynarki DM 7466 należący do amerykańskiego armatora Canadian Gulf Lines Inc z Houston frachtowiec William J. Salman (2.616 ton).
W dniu 13.06. U 125 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad dziesięć tygodni patrol (71 dni).

Patrol 5 (27.07.1942 - 06.11.1942)
27.07. U 125 pod dowództwem Ulricha Folkersa wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym i Południowym Atlantyku (rejon Freetown i zatoki gwinejskiej). W dniu 12 sierpnia Ulrich Folkers prawdopodobnie w pobliżu Wysp Zielonego Przylądka pobrał paliwo z pomocniczego podwodnego tankowca U 116 (Typ XB). W okresie od 1 do 30 września operujący na południe od Freetown oraz na wodach zatoki gwinejskiej U 125 storpedował pięć statków:
- 01.09. o godzinie 11:06 zatopił w kwadracie marynarki EV 8123 należący do brytyjskiego armatora Elder Dempster Lines Ltd z Liverpoolu frachtowiec Ilorin (815 ton),
- 23.09. o godzinie 23:34 zatopił w kwadracie marynarki ET 7333 należący do brytyjskiego armatora Lamport & Holt Ltd z Liverpoolu frachtowiec Bruyere (5.335 ton),
- 29.09. o godzinie 12:55 zatopił w kwadracie marynarki ET 8986 należący do brytyjskiego armatora H. Hogarth & Sons Ltd z Glasgow frachtowiec Baron Ogilvy (3.391 ton),
- 30.09. o godzinie 01:38 zatopił przy pomocy torped i pocisków z działa pokładowego w kwadracie marynarki ET 9464 należący do brytyjskiego armatora New Zealand Shipping Co Ltd z Londynu frachtowiec Empire Avocet (6.015 ton) [3],
- 30.09. o godzinie 06:20 zatopił jedną torpedą w kwadracie marynarki ET 9439 należący do brytyjskiego armatora Indo-China Steam Navigation Co Ltd z Hong Kongu statek pasażersko - towarowy Kumsang (5.447 ton).
W dniu 8 października Ulrich Folkers zatopił o godzinie 17:25 w kwadracie marynarki ET 7357 należący do brytyjskiego armatora Dene Shipping Co Ltd z Londynu frachtowiec Glendene (4.412 ton). Dwa dni później 10 października U 125 spotkał się z podwodnym tankowcem U 459 (Typ XIV), z którego pobrał 20 m3 paliwa. Po bezskutecznym poszukiwaniu celów Ulrich Folkers w dniu 27 października spotkał się z podwodnym tankowcem U 462 (Typ XIV), z którego pobrał 37 m3 paliwa potrzebnego na rejs powrotny do bazy. W dniu 06.11. U 125 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie piętnaście tygodni patrol (103 dni).

Patrol 6 (09.12.1942 - 19.02.1943)
09.12. U 125 pod dowództwem Ulricha Folkersa wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w rejonie Karaibów (wybrzeża Trynidadu i Tobago). Zaraz po wypłynięciu z bazy Ulrich Folkers podobnie jak i dowódcy U 514 (Typ IXC), U 564 i U 706 (oba typ VIIC) otrzymał polecenie eskortowania wracającego z dalekiego wschodu łamacza blokady Germania. W dniu 15 grudnia eskortowany przez U-booty statek przypadkowo wpadł na konwój Gibraltarski i musiał zostać zatopiony przez własną załogę. Po odwołaniu zadania poszukiwania rozbitków z Germanii U 125 wraz z U 514 otrzymał z dowództwa polecenie zaatakowania wykrytego przez U 441 w dniu 18 grudnia konwoju. Po odwołaniu tego rozkazu w dniu 21 grudnia Ulrich Folkers udał się do swojego pierwotnego rejonu operacyjnego. W trakcie rejsu w kierunku Trynidadu dowódca U 125 zameldował dowództwu o poważnym problemie z silnikiem diesla i brakiem części zamiennych potrzebnych do jego naprawy. W odpowiedzi na ten meldunek dowództwo wyznaczyło mu spotkanie z podwodnym tankowcem U 461 (Typ XIV) i bliźniaczym U 159 (Typ IXC), z których pobrał paliwo i potrzebne części zamienne. Od 3 stycznia Ulrich Folkers bez powodzenia operował przeciwko wykrytemu przez U 514 zmierzającemu w kierunku zachodnim konwojowi TM-1. W okresie od 7 stycznia do 11 lutego U 125 prowadził bezskuteczne działania w ramach zgrupowania Delphin najpierw 600 mil na zachód od Wysp Kanaryjskich a następnie na zachód od Gibraltaru przeciwko nieprzyjacielskim konwojom. Od 12 lutego Ulrich Folkers przez krótki czas operował w pobliżu wybrzeży Portugali, gdzie miał za zadanie atakować ewentualne alianckie siły inwazyjne, które miałyby dokonać inwazji tego kraju. W dniu 19.02. U 125 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad 10 tygodni patrol (73 dni).

Patrol 7 (13.04.1943 - 06.05.1943)
13.04. U 125 pod dowództwem Ulricha Folkersa wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Dnia 27 marca Ulrich Folkers otrzymał z dowództwa meldunek o odznaczeniu go Krzyżem Rycerskim Żelaznego Krzyża. W okresie od 27 kwietnia do 4 maja U 125 operował na północny - wschód od Nowejfunlandii w ramach zgrupowania Specht przeciwko konwojowi HX-235, który nie wykryty przez nikogo minął zgrupowanie od południa. Od 4 maja Ulrich Folkers prowadził działania w ramach grupy Fink przeciwko konwojom SC-128 i ONS-5. Tego samego dnia U 125 zatopił w kwadracie marynarki AJ 6298 marudera z konwoju ONS-5 należący do brytyjskiego armatora Evan Thomas Radcliffe & Co z Cardiff frachtowiec Lorient (4.737 ton). W nocy 6 maja przebywający w pobliżu konwoju ONS-5 okręt Ulricha Folkersa został wykryty przez radar brytyjskiego niszczyciela HMS Oribi należącego do eskorty konwoju. Kierując się na uzyskany namiar brytyjski niszczyciel odnalazł w gęstej mgle płynący na powierzchni U 125 i około godziny 03:00 staranował go. Siła uderzenia obróciła okręt Folkersa, który niedługo potem zanurzył się. Na uzyskany następnie asdikiem namiar HMS Oribi zrzucił jedną bombę głebinową, poczym utracił kontakt. Kilkadziesiąt minut później U 125 wynurzył się a Ulrich Folkers nadał do dowództwa meldunek o niemożliwości wykonania manewru zanurzenia oraz prośbę o natychmiastową pomoc. W odpowiedzi na ten meldunek dowództwo rozkazało przebywającym w pobliżu U-bootom - U552, U 381, U 413 i U 260 (wszystkie typu VIIC) udzielić pomocy okrętowi Folkersa. Kilka minut później około godziny 03:54 U 125 został wykryty przez inny okręt eskorty konwoju, brytyjską korwetę HMS Snowflake, która ostrzelała go z dział uzyskując kilka trafień. Brytyjska jednostka próbowała także staranować okręt Folkersa, ale ten w ostatniej chwili dzięki manewrowi zszedł z kursu. Niedługo potem załoga U 125 na polecenie dowódcy zatopiła własny okręt. W tym samym czasie na miejsce akcji przybyła inna korweta HMS Sunflower. Dowódca HMS Sunflower starszy stopniem nad dowódcą HMS Snowflake zapytał dowódcę eskorty konwoju przebywającego na fregacie HMS Tay czy może podjąć z wody rozbitków z U-boota. Ten jednak w odpowiedzi rozkazał Niema zgody na podjęcie rozbitków. Zgodnie z tym poleceniem obie jednostki odpłynęły w kierunku konwoju pozostawiając wodzie członków U 125, którzy na skutek wyziębienia organizmu zginęli.

Członkowie załogi U 125 polegli w dniu 06.05.1943:
Baumeister Harald Lt.ing 04.05.1922
Brückner Horst Lt.z.S.d.R 31.10.1908
Conrath Heinz MtrOGfr 24.05.1921
Diepolder Ernst Fahnr.z.S 22.09.1922
Dierbach Paul MaschMt 30.01.1922
Eden Johann BtsMt 06.11.1918
Ellmer Wilhelm OBtsMt 22.06.1919
Erhardt Theodor OFkMt 24.12.1919
Fahr Friedrich OMaschMt 26.04.1919
Folkers Ulrich-Johann KpLt. 01.11.41 06.03.1915
Freudenberg Hans-Alfred MaschGfr 01.03.1924
Gruhne Otto-Karl Mtr.II 07.02.1914
Gutmann Josef MaschGfr 08.02.1923
Hanke Kurt-Werner MtrOGfr 09.05.1921
Harms Friedrich Seekadett 10.03.1924
Heidisch Willi MtrOGfr 13.04.1920
Heine Friedrich-Wilhelm OLt.z.S 12.12.1916
Hentschel Herbert MaschMt 04.10.1921
Herbrüggen Helmut OMasch 13.11.1914
Hesse Willi MaschOGfr 09.05.1924
Hohnke Wilhelm MaschMt 04.07.1921
Honrath Johann MaschGfr 06.09.1923
Kasper Fritz MaschOGfr 22.11.1921
Kemnitz Albert-Paul OMaschMt 21.09.1914
Kleibrink Joseph MaschOGfr 17.07.1922
Kolbe Kurt MaschGfr 09.09.1923
Kolek Hubert MaschGfr 01.12.1923
Kramer Werner-Fritz MtrOGfr 24.09.1923
Krüger Erwin OFahnr.z.S 21.03.1924
Kuhn Gerhard-Otto MaschGfr 08.02.1922
Lillge Herbert-Gerhard FkOGfr 16.12.1923
Mader Eugen MechGfr 05.12.1924
Metzler Rudolf Fahnr.z.S 26.09.1920
Muschketat Werner MaschGfr 14.03.1923
Neumann Gerd MaschGfr 18.10.1919
Obstfeld Günter OMaschMt 27.03.1914
Ohnleitner Herbert MechGfr 21.01.1923
Piontek Paul MtrGfr 11.08.1924
Radtke Kurt MaschOGfr 28.05.1921
Raschke Kurt MtrGfr 13.05.1924
Rathe Hellmut OMasch 20.06.1918
Reitenbach Alfred OStrm 16.04.1912
Roloff Hans-Joachim OFkMt 13.04.1920
Sauerbrey Rolf MaschGfr 14.10.1923
Scholz Berhard MaschOGfr 08.03.1922
Schubitz Otto MtrOGfr 07.02.1922
Semmer Helmut MtrOGfr 15.02.1921
Sladowy Hermann MechGfr 13.01.1922
Stierle Jakob MaschOGfr 25.03.1920
Stuhlmüller Karl MaschMt 22.11.1919
Uffelt von Gerhard MtrGfr 23.02.1924
Weitzel Paul MtrGfr 25.03.1924
Wolke Paul MtrGfr 25.08.1921
Zinke Rudolf OMechMt 27.09.1918

Przypisy:
[1] Po zatonięciu statku Ulrich Folkers podpłynął w pobliże łodzi ratunkowych, aby przesłuchać rozbitków a następnie przed odpłynięciem przekazał im kurs na najbliższy ląd.
[2] U 125 ścigał ten statek przez 13 godzin zanim wyszedł na dogodną do ataku pozycję.
[3] Po zatonięciu statku Ulrich Folkers podpłynął w pobliże szalup i wziął do niewoli kapitana statku Fredericka Povera oraz chiefa.

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/BDUKTB30269.htm
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Posty: 1 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ IX



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron