U 103 Typ IXB

Stocznia: Deutsche Schiff- und Maschinenbau AG, (AG Weser) Bremen
Numer zamówienia: 966
Zamówienie: 24.05.1938
Położenie stępki: 06.09.1939
Wodowanie: 12.04.1940
Wcielenie do służby: 05.07.1940
Numer pocztowy: M 05 635

Przebieg służby:
05.07.1940 - 01.09.1940 - 2 Flotylla U-bootów Wilhelmshaven (szkolenie załogi)
01.09.1940 - 01.01.1944 - 2 Flotylla U-bootów Lorient (okręt bojowy)
01.01.1944 - 01.03.1944 - 24 Flotylla U-bootów Memel (okręt szkolny)
01.03.1944 - Wycofany ze służby w związku ze zużyciem mechanizmów okrętowych.
01.03.1945 - ?.03.1945 - 2 ULD Gotenhafen (stacjonarny okręt szkolny)
15.04.1945 - Zatopiony w bazie w Kiel podczas nalotu na port i bazę alianckich samolotów

Dowódcy:
05.07.1940 - 12.08.1941 - KK Viktor Schultze (KRzLD)
13.08.1941 - 14.07.1942 - KL Werner Winter (KR)
15.07.1942 - 13.03.1944 - KL Gustav-Adolf Janssen
23.01.1945 - 18.02.1945 - OL Heinz Murl
31.03.1945 - 15.04.1945 - OL Hans-Norbert Schunck

Liczba patroli: 11

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 45 (237.596 ton)/3 (28.158 ton)

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0

Patrol 1 (21.09.1940 - 19.10.1940)
21.09. U 103 pod dowództwem Viktora Schütze wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. W pierwszej części patrolu okręt Viktora Schütze zgodnie z poleceniem dowództwa po osiągnięciu 26 stopnia długości zachodniej pełnił funkcję jednostki meteorologicznej i przesyłał na potrzeby Luftwaffe meldunki pogodowe. Czas, jaki U 103 spędził na pełnieniu tego zadania Viktor Schütze wykorzystał na dodatkowe szkolenie załogi. W dniu 6 października U 103 storpedował i uszkodził o godzinie 22:04 w kwadracie marynarki AL 7172 należący do norweskiego armatora Harry Borthen & Co A/S z Oslo tankowiec Nina Borthen (6.123 ton). Do uszkodzonej jednostki Viktor Schütze wystrzelił o godzinach 22:14, 22:38 i 23:30 trzy dodatkowe torpedy po których trafieniu poszła ona na dno. Po zwolnieniu z funkcji meteo U 103 rozpoczął operowanie przeciwko nieprzyjacielskiej żegludze. W dniu 9 października Viktor Schütze nawiązał na północ od Rockall kontakt ze zmierzającym w kierunku wschodnim konwojem SC-6, o którym zameldował dowództwu. W przeprowadzonym następnie o godzinie 22:11 ataku U 103 zatopił w kwadracie marynarki AM 1762 dwa statki a jeden uszkodził:
- zatopił należący do greckiego armatora Simon and Const. M. Los and E.C. Andreadis z Chios frachtowiec Delphin (3.816 ton),
- zatopił należący do greckiego armatora Antonios Z. Gounaris z Aten frachtowiec Zannes Gounaris (4.407 ton),
- uszkodził należący do brytyjskiego armatora Idwal Williams & Co z Cardiff frachtowiec Graigwen (3.697 ton).
Opuszczony przez załogę dryfujący kadłub Graigwen został następnego dnia odnaleziony i dobity przez U 123. W dniu 13 października Viktor Schütze zauważył a następnie bezskutecznie zaatakował o godzinie 04:46 i 07:12 pojedyńczymi torpedami należący do estońskiego armatora M.G. Martinson z Pärnu frachtowiec Nora (1.186 ton). Dopiero trzecia torpeda wystrzelona o godzinie 08:46 trafiła i zatopiła w kwadracie marynarki AM 0127 estoński frachtowiec. Dwa dni później 15 października U 103 storpedował i uszkodził o godzinie 19:33 w kwadracie marynarki AL 3639 należący do brytyjskiego armatora Allan, Black & Co z Sunderlandu frachtowiec Thistlegarth (4.747 ton), który po zgubieniu konwoju OB-277 kontynuował samotnie rejs. Ponieważ statek nie przejawiał chęci do zatonięcia Viktor Schütze rozkazał ostrzelać go z działa pokładowego. Po wystrzeleniu trzech pocisków 10,5 cm dowódca U 103 zmuszony był przerwać ostrzał i alarmowo zanurzyć okręt, co było spowodowanie dość skutecznym ostrzałem prowadzonym z działa zamontowanego na rufie Thislegarth. Zirytowany tym całym zdarzeniem Viktor Schütze rozkazał wystrzelić do frachtowca torpedę, po której trafieniu poszedł on na dno. W dniu 19.10.; U 103 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad cztery tygodnie patrol (29 dni).

Patrol 2 (09.11.1940 - 12.12.1940)
09.11. U 103 pod dowództwem Viktora Schütze wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. W pierwszej części patrolu okręt Viktora Schütze na polecenie dowództwa znowu pełnił funkcję jednostki meteorologicznej. Po zwolnieniu z funkcji meteo U 103 rozpoczął operowanie przeciwko nieprzyjacielskiej żegludze. W dniu 20 listopada Viktor Schütze nawiązał kontakt ze zmierzającym w kierunku zachodnim konwojem OB-244, o którym zameldował dowództwu. W przeprowadzonym następnego dnia pomiędzy godziną 07:40 do 07:50 ataku U 103 zatopił w kwadracie marynarki AM 4241 dwa statki:
- należący do brytyjskiego armatora Claymore Shipping Co Ltd z Cardiff frachtowiec Daydawn (4.768 ton),
- należący do greckiego armatora D.A. Nicolaides z Pireusu frachtowiec Victoria (6.085 ton).
Oprócz w/w zatopień Viktor Schütze zgłosił także niepotwierdzone uszkodzenie podczas tych ataków frachtowca o tonażu ca. 5.000 ton. Dalsze ataki na konwój zostały udaremnione przez brytyjską korwetę HMS Rhododendron, która wykryła i odpędziła od konwoju U 103. W okresie od 27 do 28 listopada Viktor Schütze storpedował trzy statki:
- 27.11. zatopił o godzinie 19:56 w kwadracie marynarki AM 4818 należący do brytyjskiego armatora Walter Runciman & Co Ltd z Newcastle frachtowiec Glenmoor (4.393 ton), będący maruderem z konwoju OB-248,
- 28.11. zatopił o 08:42 godzinie w kwadracie marynarki AL 6698 należący do greckiego armatora Kulukundis Shipping Co SA z Pireusu frachtowiec Mount Athos (3.578 ton),
- 28.11. storpedował i uszkodził o godzinie 20:24 w kwadracie marynarki AL 6824 należący do brytyjskiego armatora South American Saint Line z Cardiff frachtowiec St. Elwyn (4.940 ton), będący maruderem z konwoju OB-249. Uszkodzona jednostka została zatopiona o godzinie 20:27 po trafieniu kolejną torpedą.
Od 3 grudnia U 103 bez powodzenia operował w ramach zgrupowania U-bootów przeciwko konwojowi SC-13. W drodze powrotnej do bazy Viktor Schütze zatopił w dniu 8 i 9 grudnia dwa statki:
- o godzinie 20:58 w kwadracie marynarki AL 9612 należący do brytyjskiego armatora British India Steam Navigation Co Ltd z Londynu statek pasażersko - towarowy Calabria (9.515 ton), będący maruderem z konwoju SLS-56,
- o godzinie 01:32 w kwadracie marynarki AL 9646 należący do brytyjskiego armatora Sir William Reardon Smith & Sons Ltd z Cardiff frachtowiec empire Jaguar (5.186 ton), będący maruderem z konwoju OB-252.
W dniu 11.12 dowódca Viktor Schütze otrzymał z dowództwa wiadomość od odznaczeniu go przez Führera Krzyżem Rycerskim Żelaznego Krzyża. Następnego dnia U 103 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie pięć tygodni patrol (34 dni).

Patrol 3 (21.01.1941 - 24.02.1941)
21.01. U 103 pod dowództwem Viktora Schütze wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. W dniu 3 lutego Viktor Schütze nawiązał kontakt ze zmierzającym w kierunku zachodnim konwojem OB-279 o którym zameldował dowództwu. Te nakazało mu śledzić cel i wysyłać sygnały naprowadzające dla innych U-bootów. Mimo wysyłania sygnałów naprowadzających żaden z przebywających w pobliżu konwoju U-bootów nie przybył aby go zaatakować a sam U 103 niedługo potem utracił kontakt z OB-279. W okresie od 13 do 19 lutego Viktor Schütze storpedował cztery statki:
- 13.02. o godzinie 16:25 ciężko uszkodził dwoma torpedami w kwadracie marynarki AL 3281 należący do brytyjskiego armatora Oriental Tankers Ltd (Standard Transp. Co Ltd) z Hong Kongu tankowiec Arthur F. Corwin (10.516 ton), będący maruderem z konwoju HX-106 (statek ten został dobity jeszcze tego samego dnia przez U 96),
- 17.02. o godzinie 06:33 zatopił w kwadracie marynarki AL 2299 należący do brytyjskiego armatora Oriental Tankers Ltd (Standard Transp. Co Ltd) z Hong Kongu tankowiec Edwy R. Brown (10.455 ton), będący maruderem z konwoju HX-107
- 18.02. o godzinie 21:33 storpedował i uszkodził w kwadracie marynarki AL 3488 należący do brytyjskiego armatora Elder Dempster Lines Ltd z Liverpoolu frachtowiec Seaforth (5.459 ton), który został zatopiony kolejną wystrzeloną o godzinie 21:50 torpedą,
- 19.02. o godzinie 22:22 zatopił w kwadracie marynarki AM 1377 należący do norweskiego armatora Fred Olsen & Co z Oslo frachtowiec Benjamin Franklin (7.034 ton), będący maruderem z konwoju HX-107.
W dniu 24.02. U 103 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający pięć tygodni patrol (35 dni).

Patrol 4 (01.04.1941 - 12.07.1941)
01.04. U 103 pod dowództwem Viktora Schütze wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym Atlantyku (rejon Freetown). W okresie od 25 kwietnia do 11 maja Viktor Schütze zatopił siedem statków:
- 25.04. o godzinie 00:38 jedną torpedą w kwadracie marynarki EH 9356 należący do norweskiego armatora Bucha Godager & Co z Oslo frachtowiec Polyana (2.267 ton), który po zgubieniu konwoju OG-58 kontynuował samotnie rejs do Freetown,
- 01.05. o godzinie 18:34 jedną torpedą w kwadracie marynarki ET 2829 należący do brytyjskiego armatora Stone & Rolfe Ltd z Llanelly frachtowiec Samso (1.494 ton),
- 03.05. o godzinie 22:23 dwoma torpedami w kwadracie marynarki ET 6278 należący do brytyjskiego armatora James Chambers & Co Ltd z Liverpoolu frachtowiec Wray Castle (4.253 ton),
- 06.05. o godzinie 17:17 jedną torpedą w kwadracie marynarki ET 2485 należący do brytyjskiego armatora Elder Dempster Lines Ltd z Liverpoolu frachtowiec Dunkwa (4.752 ton), który po zgubieniu konwoju OB-310 kontynuował samotnie rejs do Opobo w Nigerii,
- 06.05. o godzinie 05:15 uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki ET 2954 należący do brytyjskiego armatora P. & O. Steam Navigation Co Ltd z Londynu frachtowiec Surat (5.529 ton), który został dobity przy pomocy dwóch kolejnych torped wystrzelonych o godzinie 06:13 i 06:25 (wystrzelona o godzinie 05:26 torpeda minęła cel),
- 09.05. o godzinie 23:09 w kwadracie marynarki ES 1951 należący do brytyjskiego armatora Ellerman Lines Ltd z Londynu frachtowiec City of Winchester (7.120 ton), który po zgubieniu konwoju OB-313 kontynuował samotnie rejs do portu w Beira,
- 11.05. o godzinie 01:48 uszkodził w kwadracie marynarki ES 4473 należący do brytyjskiego armatora Ellerman Lines Ltd z Londynu frachtowiec City of Shanghai (5.828 ton)*, który po zgubieniu konwoju OB-313 kontynuował samotnie rejs via Kapsztad do Turcji. Ponieważ U 103 nie posiadał już torped statek został zatopiony pociskami działa pokładowego 10,5cm.
W dniu 14 maja Viktor Schütze spotkał się z zaopatrzeniowcem floty Egerland, z którego pobrał paliwo, prowiant i torpedy. Po uzupełnieniu zapasów U 103 zatopił w okresie od 22 maja do 8 czerwca pięć statków:
- 22.05. o godzinie 22:52 ciężko uszkodził w kwadracie marynarki ET 6852 należący do brytyjskiego armatora British Tanker Co Ltd z Londynu tankowiec British Grenadier (6.857 ton), który opuszczony przez załogę ostatecznie zatonął na pozycji 06.20N 12.50W,
- 24.05. o godzinie 03:56 jedną torpedą w kwadracie marynarki EU 7116 należący do greckiego armatora Neill & Pandelis Ltd z Londynu frachtowiec Marionga (4.236 ton),
- 25.05. o godzinie 16:31 jedną torpedą w kwadracie marynarki ET 6937 należący do egipskiego armatora Albert Klat z Alexandrii frachtowiec Radames (3.575 ton),
- 25.05. o godzinie 22:13 jedną torpedą w kwadracie marynarki ET 6999 należący do holenderskiego armatora NV Stoomvaart Mij ´Nederland´ z Amsterdamu frachtowiec Wangi Wangi (7.789 ton)
- 08.06. o godzinie 12:34 w kwadracie marynarki ET 2724 należący do brytyjskiego armatora Dene Shipping Co Ltd z Londynu frachtowiec Elmdene (4.853 ton), który po zgubieniu konwoju OB-324 kontynuował samotnie rejs via Freetown do Alexandrii.
W dniu 18 czerwca Viktor Schütze miał spotkać się z zaopatrzeniowcem floty Lothringen, ale ten został trzy dni wcześniej zatopiony przez brytyjski krążownik lekki HMS Dunedin. W związku z brakiem możliwości uzupełnienia paliwa, prowiantu i torped dowódca U 103 podjął decyzję o rozpoczęciu rejsu powrotnego do bazy. W dniu 28 czerwca wachtowi na pomoście okrętu Schützego dostrzegli o godzinie 16:48 duży statek, do którego ten o godzinie 23:28 wystrzeli niecelną torpedę. W kolejnym ataku przeprowadzonym o godzinie 00:51 wystrzelona torpeda okazała się celna i ucharakteryzowany na angielski statek Enggano włoski łamacz blokady Ernani (6.619 ton) poszedł w kwadracie marynarki DG 9541 na dno. Po zatonięciu statku dowódca U 103 podpłynął w kierunku łodzi ratunkowych aby przesłuchać rozbitków. W trakcie przesłuchania powiedzieli oni Schützemu, że są załogą włoskiego statku Ernani płynącego z Las Palmas do Horta, w co jednak ten nie uwierzył ponieważ trasa statku nie zgadzała się z wyznaczoną przez OKM marszrutą dla tego typu statków. Za zatopienie tej jednostki Schütze nie został jednak pociągnięty do odpowiedzialności bowiem nie został poinformowany przez dowództwo o własnej jednostce przebywającej w tym rejonie. W nocy z 5 na 6 lipca U 103 potajemnie wpłynął na redę portu w Las Palmas, gdzie z niemieckiego tankowca Charlotte Schliemann pobrał paliwo i prowiant. W dniu 12.07. U 103 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie piętnaście tygodni patrol (103 dni).

W dniu 14 lipca Viktor Schütze został odznaczony Liściem Dębu do Krzyża Rycerskiego Żelaznego Krzyża.

Patrol 5 (10.09.1941 - 09.11.1941)
10.09. U 103 pod dowództwem Wernera Wintera wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym Atlantyku (rejon Freetown). Od 21 września Werner Winter operował przeciwko zmierzającemu w kierunku północnym konwojowi SL-87 wykrytemu na zachód od Wysp Kanaryjskich przez bliźniaczy U 107. Następnego dnia U 103 uzyskał kontakt z konwojem i w przeprowadzonym o godzinie 23:47 ataku zatopił w kwadracie marynarki DG 9922 dwa statki:
- należący do brytyjskiego armatora Elder Dempster Lines Ltd z Liverpoolu frachtowiec Edward Blyden (5.003 ton),
- należący do brytyjskiego armatora Larrinaga & Co Ltd z Liverpoolu frachtowiec Niceto de Larrinaga (5.591 ton).
Oprócz w/w zatopień Werner Winter zgłosił także niepotwierdzone zatopienie podczas tego ataku dwóch kolejnych frachtowców o tonażu ca. 12.000 ton i uszkodzenie innego o tonażu ca. 6.000 ton. Po zakończeniu operacji przeciwko SL-87 U 103 udał się do rejonu położonego na wysokości Freetown, gdzie bezskutecznie poszukiwał celów. W dniu 16 października Werner Winter rozpoczął rejs powrotny do bazy. Od 31 października U 103 bezskutecznie operował na północ od Azorów przeciwko zmierzającemu w kierunku południowym konwojowi OS.10 wykrytemu przez U 96. Po zakończeniu operacji w dniu 2 listopada Werner Winter został przydzielony do grupy Störtebecker w ramach której na zachód od wybrzeży Hiszpanii i Portugalii bez powodzenia operował najpierw przeciwko konwojowi HG.76 a od 7 listopada przeciwko SL.91. W dniu 09.11. U 103 wpłynął do bazy w Lorient kończąc trwający prawie dziewięć tygodni patrol (61 dni).

Patrol 6 (03.01.1942 - 01.03.1942)
03.01. U 103 pod dowództwem Wernera Wintera wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem w ramach drugiej fali operacji Paukenschlag atakować nieprzyjacielską żeglugę w rejonie wybrzeży Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. W okresie od 2 do 5 lutego U 103 zatopił cztery statki:
- 02.02. o godzinie 19:40 uszkodził dwoma torpedami w kwadracie marynarki CA 5640 w kwadracie marynarki należący do amerykańskiego armatora Standard Oil Co of New Jersey z Nowego Jorku tankowiec W.L. Steed (6.182 ton), który ostatecznie zatonął po trafieniu 17 pociskami kal. 10,5cm oraz czwartą torpedą (trzecia torpeda wystrzelona o godzinie 20:04 minęła cel),
- 04.02. o godzinie 06:43 uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki CA 5764 należący do panamskiego armatora Balboa Shipping Co Inc (United Fruit Co) z Balboa frachtowiec San Gil (3.627 ton), który ostatecznie zatonął po ostrzelaniu go z działek 37mm i 20 mm oraz po trafieniu wystrzeloną o godzinie 07:23 kolejną torpedą.
- 05.02. o godzinie 18:08 ciężko uszkodził dwoma torpedami w kwadracie marynarki CA 5868 należący do amerykańskiego armatora Socony-Vacuum Oil Co Inc z Nowego Jorku tankowiec China Arrow (8.403 ton), który zatonął o godzinie 19:30 po trafieniu w linię wodną około 20 pociskami kalibru 10,5cm,
- 05.02. o godzinie 01:53 w kwadracie marynarki CA 5813 należący do amerykańskiego armatora Socony-Vacuum Oil Co Inc z Nowego Jorku tankowiec India Arrow (8.327 ton).
W dniu 01.03. U 103 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad osiem tygodni patrol (58 dni).

Patrol 7 (15.04.1942 - 22.06.1942)
15.04. U 103 pod dowództwem Wernera Wintera wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w rejonie Karaibów. W dniu 2 maja Werner Winter spotkał się 500 mil morskich na północny - wschód od Bermudów z podwodnym tankowcem U 459 (Typ XIV) z którego pobrał paliwo i prowiant. W okresie od 5 do 28 maja U 103 zatopił dziewięć statków:
- 05.05. o godzinie 08:30 jedną torpedą w kwadracie marynarki DD 2265 należący do brytyjskiego armatora J.A. Billmeir & Co Ltd z Londynu frachtowiec Stanbank (5.966 ton),
- 17.05. o godzinie 00:44 po trafieniu kilkudziesięcioma pociskami 10,5cm w kwadracie marynarki EB 1937 należący do amerykańskiego armatora Lykes Bros SS Co Inc z Nowego Orleanu frachtowiec Ruth Lykes (2.612 ton),
- 19.05. o godzinie 20:24 jedną torpedą w kwadracie marynarki DL 6271 należący do amerykańskiego armatora Intercoastal Packing Co z Juneau frachtowiec Ogontz (5.037 ton),
- 21.05. o godzinie 03:48 jedną torpedą w kwadracie marynarki DM 4747 należący do amerykańskiego armatora A.H. Bull & Co Inc z Nowego Jorku frachtowiec Clare (3.372 ton),
- 21.05. o godzinie 05:01 w kwadracie marynarki DM 4741 należący do amerykańskiego armatora A.H. Bull & Co Inc z Nowego Jorku frachtowiec Elisabeth (4.727 ton),
- 23.05. o godzinie 09:26 uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki DM 7174 należący do amerykańskiego armatora Tide Water Associated Oil Co Nowego Jorku tankowiec Samuel Q. Brown (6.625 ton), który został zatopiony o godzinie 10:35 po trafieniu kolejną torpedą (Winter atakował ten statek już o godzinie 04:02 ale dwie wystrzelone torpedy minęły cel),
- 24.05. o godzinie 16:40 jedną torpedą w kwadracie marynarki DM 8421 należący do holenderskiego armatora Koninklijke Nederlandsche Stoomboot Mij NV z Amsterdamu frachtowiec Hector (1.828 ton),
- 26.05. o godzinie 04:16 uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki EB 2313 należący do amerykańskiego armatora Alcoa SS Co z Nowego Jorku frachtowiec Alcoa Carrier (5.588 ton), który został dobity 17 pociskami kalibru 10,5cm oraz kolejną wystrzeloną o godzinie 05:15 torpedą,
- 28.05. o godzinie 11:42 uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki EB 2135 należący do amerykańskiego armatora The Texas Co (Texaco) z Wilmington tankowiec New Jersey (6.414 ton), który ostatecznie zatonął po trafieniu kolejną wystrzeloną o godzinie 12:05 torpedą oraz 25 pociskami kalibru 10,5cm.
Po tym ostatnim zatopieniu Werner Winter przesłał do BdU meldunek o przebiegu patrolu a w dniu 5 czerwca otrzymał w "rewanżu" wiadomość o odznaczeniu go przez Führera Krzyżem Rycerskim Żelaznego Krzyża. W dniu 22.06. U 103 wpłynął do Lorient, kończąc trwający prawie dziesięć tygodni patrol (69 dni).

Patrol 8 (21.01.1942 - 29.12.1942)
21.02. U 103 pod dowództwem Gustava-Adolfa Janssena wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym Atlantyku (rejon Freetown). Od 23 stycznia Gustav-Adolf Janssen operował w ramach zgrupowania Streitaxt na południowy - zachód od Madeiry przeciwko płynącemu w kierunku północnym konwojowi SL-125. W dniu 31 października U 103 zaatakował wykryty w dniu 27 października przez U 409 konwój SL-125, zatapiając o godzinie 00:12 dwoma torpedami w kwadracie marynarki CH 9856 należący do brytyjskiego armatora T. & J. Brocklebank Ltd z Liverpoolu frachtowiec Tasmania (6.405 ton), który kilka godzin wcześniej został storpedowany i uszkodzony przez U 659. Oprócz w/w zatopienia Gustav-Adolf Janssen zgłosił także niepotwierdzone zatopienie kolejnego frachtowca o tonażu ca. 8.000 ton. W dniu 6 lub 7 listopada U 103 spotkał się z U 509 z którego pobrał 70 m3 paliwa. Od 8 listopada Gustav-Adolf Janssen bez powodzenia operował w rejonie wybrzeży Maroka w ramach zgrupowania Schlagetot przeciwko alianckim siłom inwazyjnym dokonującym w ramach operacji Torch desantu na wybrzeżu francuskiej Afryki Zachodniej. Od 25 listopada do 25 grudnia U 103 operował w ramach zgrupowania Westwall w rejonie położonym na zachód od Azorów przeciwko konwojom płynącym na trasie Stany Zjednoczone - Gibraltar. W okresie od 6 do 13 grudnia Gustav-Adolf Janssen storpedował dwa statki:
- 06.12. o godzinie 23:59 zatopił jedną torpedą w kwadracie marynarki CD 2611 należący do brytyjskiego armatora Elder Dempster Lines Ltd z Liverpoolu frachtowiec Henry Stanley (5.025 ton), który po zgubieniu konwoju ON-149 kontynuował samotnie rejs do Lagos,
- 13.12. o godzinie 18:43 uszkodził w kwadracie marynarki CE 1521 należący do brytyjskiego armatora New Zealand Shipping Co Ltd z Londynu frachtowiec Hororata (13.945 ton).
Po zatopieniu frachtowca Henry Stanley, dowódca U 103 wziął do niewoli kapitana statku Richarda Jonesa. W dniu 15 grudnia Gustav-Adolf Janssen spotkał się na zachód od Azorów podwodnym tankowcem U 463 (Typ XIV) z którego pobrał paliwo i prowiant. W dniu 16 grudnia okręty grupy Westwall w tym U 103 otrzymały polecenie zajęcia do 19 grudnia pozycji na zachód od Portugali, aby atakować nieprzyjacielskie konwoje. W dniu 29.12. U 103 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający dziesięć tygodni patrol (70 dni).

Patrol 9 (07.02.1943 - 26.03.1943)
07.02. U 103 pod dowództwem Gustava-Adolfa Janssena wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę Północnym Atlantyku (rejon położony na zachód od Gibraltaru). Od 16 lutego do 13 marca Gustav-Adolf Janssen operował w ramach zgrupowania Robbe na północ od Azorów przeciwko konwojom płynącym na trasie Stany Zjednoczone – Gibraltar. Od początku marca U 103 bez powodzenia operował w pobliżu Gibraltaru przeciwko konwojowi KMS-10. Od 12 do 22 marca Gustav-Adolf Janssen operował na południe od Azorów w ramach zgrupowania Wohlgemut przeciwko konwojowi UGS-6. Dnia 24 marca wracający do bazy okręt Janssena został bezskutecznie zaatakowany w kwadracie marynarki BF 48 przez brytyjski samolot z 224 Sqn RAF. W dniu 26.03. U 103 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie siedem tygodni patrol (48 dni).

Patrol 10 (24.04.1943 - 26.05.1943)
24.04. U 103 pod dowództwem Gustava-Adolfa Janssena wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę Północnym Atlantyku. W dniu 27 kwietnia okręt Janssena został bezskutecznie zaatakowany o godzinie 00:15 w kwadracie marynarki BF 45 przez brytyjski samolot ze 172 Sqn RAF. Od 8 do 11 maja U 103 bez powodzenia operował w ramach zgrupowania Rhein przeciwko konwojowi HX-235. Następnie od 11 do 13 maja Gustav-Adolf Janssen bezskutecznie operował w ramach zgrupowania Elbe 2 przeciwko konwojowi SC-129. W dniu 18 maja wachtowi na pomoście U 103 dostrzegli tratwę z pięcioma rozbitkami z zatopionego w dniu 11 maja przez U 456 frachtowca Fort Concord (7.183 ton). Na polecenie dowódcy do niewoli zabrano II oficera mechanika oraz piętnastoletniego chłopca okrętowego natomiast trzej rozbitkowie, który pozostali na tratwie otrzymali wodę oraz prowiant. W dniu 22 marca wracający do bazy U 103 został zaatakowany i lekko uszkodzony o godzinie 14:48 na północny - zachód od Cape Finisterre przez brytyjski samolot Wellington z 10 OTU RAF. W dniu 26.05. U 103 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie pięć tygodni patrol (33 dni).

25.07.1943 U 103 pod dowództwem Gustava-Adolfa Janssena wypłynął z bazy w Lorient do której powrócił następnego dnia z powodu problemów technicznych.

W trakcie napraw na U 103 przeprowadzono także modernizację, m.in. w jej wyniku okręt otrzymał nowy kształt pomost tzw. Türmumbau IV.

Patrol 11 (18.09.1943 - 01.01.1944)
18.09. U 103 pod dowództwem Gustava-Adolfa Janssena wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem w rejonie podejść do portu w Takoradi postawić pole minowe złożone z 8 min typu TMC. Po wykonaniu tego zadania Gustav-Adolf Janssen miał przy pomocy ograniczonej liczby torped atakować żeglugę w rejonie Zatoki Gwinejskiej. W dniu 4 października U 103 spotkał się na zachód od Azorów z podwodnym tankowcem U 488 (Typ XIV), z którego pobrał paliwo i prowiant. Dnia 28 października Gustav-Adolf Janssen nie niepokojony przez nikogo postawił pole minowe w rejonie podejść do portu w Takoradi. Na polu tym nie zatonęła bądź została uszkodzona żadna jednostka. Po wykonaniu głównego zadania U 103 bez powodzenia poszukiwał celów w Zatoce Gwinejskiej. W drodze powrotnej do kraju gdzie U 103 miał zostać wycofany ze służby liniowej i przekazany do szkolenia Gustav-Adolf Janssen spotkał się z U 219 (Typ XB), z którego pobrał paliwo i prowiant. W dniu 01.01. U 103 wpłynął do bazy w Bergen, kończąc trwający ponad piętnaście tygodni patrol (106 dni).

03.01.1944 U 103 pod dowództwem Gustava-Adolfa Janssena wypłynął z bazy w Bergen, by pięć dni później w dniu 7 stycznia wpłynąć do bazy w Kiel.

W marcu 1944 roku U 103 w związku ze zużyciem mechanizmów został wycofany ze służby i przekazany 2 ULD w Gotenhafen, gdzie służył jako stacjonarny okręt szkoleniowy. W lutym 1945 roku w związku z marszem wojsk radzieckich na zachód okręt został ewakuowany do Hamburga, gdzie pełnił przez krótki czas funkcję pływającej elektrowni. Na początku kwietnia U 103 trafił do bazy w Kiel, gdzie w dniu 15 kwietnia został zatopiony podczas nalotu alianckich samolotów. Po wojnie wrak okrętu został wydobyty a następnie pocięty na złom.

Uwagi:
a.) W dniu 8 kwietnia 1943 roku utonął w zatoce Lorient (Pont Calleck) MaschMt Otto Hollemann (ur. 03.09.1918r), który został następnie pochowany na miejscowym cmentarzu.

Przypisy:
* U 103 ścigał ten statek przez 19 godzin próbując wyjść na dogodną do ataku pozycję.

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/BDUKTB30269.htm
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1