1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U-19 Typ IIB

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 1 • Strona 1 z 1

U-19 Typ IIB

Postprzez Glasisch » 22.10.10, 11:22

U 19
Zlecenia udzielono: 2 lutego 1934 r., budowa rozpoczęta: 20 lipca 1935 r. (nr stoczniowy 549), wodowany: 21 grudnia 1935 r., ukończony: 16 stycznia 1936 r. Stocznia: Krupp - Germaniawerft w Kilonii.

Od stycznia 1936 r. przydzielony do szkolnej flotylli Weddigen w Kilonii, a pierwszym dowódcą został kpt. Victor Schütze.

Pierwszy patrol.
25 sierpnia 1939 r. wypłynął z Wilhelmshaven pod dowództwem kpt. Hansa Meckela (dowodził od 30 września 1937 r.) z zadaniem przeprowadzenia rozpoznania Morza Północnego na wschód od południka 00. Następnie patrolował wschodnie wybrzeże Szkocji. 15 września 1939 r. powrócił do Kilonii.

Drugi patrol.
27 września 1939 r. wypłynął z Kilonii. 1 października 1939 r. powrócił do portu wyjścia.

Trzeci patrol.
14 października 1939 r. wypłynął z Kilonii z zadaniem postawienia min TBM w rejonie wschodnich wybrzeży W. Brytanii. 17 października postawił miny w rejonie latarni morskiej Inner Dowsing. Dzień później jednostka powróciła do portu. Pole minowe spowodowało zatopienie 21 października o godz. 2.00 w odległości 2 Mm na wschód od latarni morskiej Inner Dowsing francuskiego transportowca s / s Capitaine Edmond Laborie (3 087 BRT) i jeszcze tego samego dnia lecz w odległości 1,5 Mm na wschód od latarni morskiej norweskiego zbiornikowca m / t Deodata (3 295 BRT), płynącego pod balastem z rumuńskiej Konstancy do Grangemouth. Ostatnią ofiarą min w dniu 24 października o godz. 9.00 został grecki transportowiec s / s Konstantinos Hadjipateras (5 962 BRT). 3 listopada doszło do zmiany na stanowisku dowódcy, które objął kpt. Wilhelm Müller ? Arnecke.

Czwarty patrol.
15 listopada wyszedł z Wilhelmshaven z zadaniem postawienia min TBM przy wschodnich wybrzeżach W. Brytanii. Nocą 17 / 18 listopada na południe od Orford Ness. Już 18 listopada o godz. 11.55 na jedną z min wszedł w odległości 3,5 Mm w namiarze 50 od latarni morskiej Shipwash jugosłowiański transportowiec s / s Carica Milica (6 371 BRT). Była to jedyna ofiara pola minowego. 20 listopada 1939 r. jednostka powróciła do portu wyjścia. 1 stycznia 1940 r. jednostka została podporządkowana operacyjnie 1 Flotylli Okrętów Podwodnych w Kilonii. Równocześnie doszło 3 stycznia do zmiany na stanowisku dowódcy, które objął kpt. Joachim Schepke.

Piąty patrol.
4 stycznia 1940 r. wypłynął z Kilonii z zadaniem patrolowania północnych brzegów Szkocji. 9 stycznia o godz. 2.21 na pozycji 580 30? N i 010 33? W (na północny - wschód od Kinnairds Head) storpedował i zatopił norweski transportowiec s / s Manx (1 343 BRT). 12 stycznia 1940 r. powrócił do portu wyjścia.

Szósty patrol.
18 stycznia 1940 r. wypłynął z Kilonii z zadaniem patrolowania północnych wybrzeży W. Brytanii. 23 stycznia o godz. 8.43 na pozycji 550 35? N i 010 27? W (na południowy - wschód od Farne Islands) storpedował i zatopił brytyjski transportowiec s / s Baltanglia (1 523 BRT). Dwanaście minut później na tej samej pozycji storpedował i zatopił kolejny transportowiec, tym razem norweski s / s Pluto (1 598 BRT). W meldunku radiowym pojemność pierwszego została zawyżona do 4 000 BRT, a drugiego do 5 000 BRT. 25 stycznia o godz. 21.12 w rejonie latarniowca Longstone storpedował i zatopił belgijski transportowiec s / s Louvain (4 434 BRT). Był to łotewski statek s / s Everene płynący pod belgijską flagą. Osiemnaście minut później w odległości 4,5 Mm na wschód od latarniowca storpedował i zatopił norweski transportowiec s / s Gudveig (1 300 BRT). W meldunku radiowym pojemność pierwszej jednostki została zawyżona do 7 000 BRT, a drugiej do 3 000 BRT). 28 stycznia 1940 r. jednostka zawinęła do Wilhelmshaven.

Siódmy patrol.
12 lutego 1940 r. jednostka wypłynęła z portu z zadaniem atakowania alianckich jednostek na Morzu Północnym pomiędzy Bergen i wybrzeżem Szkocji. 20 lutego o godz. 0.15 na pozycji 590 21? N i 010 48? W (na południe od Szetlandów) wystrzelono pojedynczą torpedę do brytyjskiego zbiornikowca m / t Daghestan (5 742 BRT). Jednak eksplodowała ona kilka metrów za celem. W meldunku radiowym przekazano informację o uszkodzeniu zbiornikowca o pojemności 5 000 BRT. 26 lutego 1940 r. jednostka powróciła do Wilhelmshaven.

Ósmy patrol.
14 marca 1940 r. wypłynął z portu z zadaniem patrolowania na wschód od Pentland Firth i w rejonie Kinnairds Head w poszukiwaniu alianckich okrętów podwodnych. 19 marca o godz. 22.21 na pozycji 580 07? N i 020 39? W (na północny - wschód od Moray Firth) zatopił torpedą i ogniem 20 mm działka przeciwlotniczego duński transportowiec s / s Minsk (1 229 BRT). Szesnaście minut później na tej samej pozycji zatopił torpedą kolejny duński transportowiec s / s Charkow (1 026 BRT). W obu przypadkach pojemność jednostek została określona na 3 000 BRT. Następnego dnia o godz. 4.57 na pozycji 580 21? N i 020 22? W storpedował i zatopił kolejny duński transportowiec s / s Viking (1 153 BRT). Pozostając w tym samym rejonie o godz. 5.18 storpedował i zatopił czwarty duński statek s / s Bothal (2 109 BRT). W przypadku pierwszej jednostki pojemność została zawyżona do 2 000 BRT, a drugiej do 3 000 BRT. 23 marca 1940 r. jednostka powróciła do Wilhelmshaven. Na początku kwietnia doszło do zmiany na stanowisku dowódcy okrętu, które objął kpt. Wilfred Prellberg.

Dziewiąty patrol.
3 kwietnia 1940 r. wypłynął z Kilonii z rozkazem wzięcia udziału w operacji Hartmut. W tym czasie wszystkie dostępne U ? booty zostały skierowane w rejon norweskiego wybrzeża, gdzie miały od 9 kwietnia atakować alianckie jednostki i wspierać własne wysadzone w ramach inwazji. U 19 został przydzielony do 9 Grupy U ? bootów operujących na wschód od Szetlandów. Po kilku dniach został skierowany w kierunku Norwegii z zadaniem atakowania wszystkich alianckich jednostek płynących wzdłuż wybrzeży. Nie napotkawszy na nieprzyjaciela 23 kwietnia 1940 r. zawinął do Kilonii. W maju okręt został operacyjnie podporządkowany 1 Ubootausbildungsflottille (Flotylla Szkolna) w Gdańsku. Od 1 maja do 19 czerwca 1940 r obowiązki dowódcy pełnił kpt. Wilfred Prellberg.

Jednostka została przeznaczona do pełnienia roli okrętu szkolnego. 20 czerwca nastąpiła zmiana na stanowisku dowódcy, które objął kpt. Peter Lohmeyer. 1 lipca jednostka została przeniesiona do 24 Flotylli Okrętów Podwodnych w Gdańsku (Danzig). 20 października 1940 r. ponownie nastąpiła zmiana na stanowisku dowódcy, które objął kpt. Wolfgang Kaufmann i pełnił je przez miesiąc. 8 listopada 1940 r. z okrętu zszedł dotychczasowy dowódca, a jego miejsce zajął kpt. Rudolf Schendel. 19 grudnia 1940 r. jednostka została przeniesiona do 22 Flotylli Okrętów Podwodnych w Gdyni (Gotenhafen). 31 maja 1941 r. stanowisko dowódcy objął por. Gerhard Litterscheid. Kolejnym dowódcą od lutego 1942 r. został por. Hans Ludwig Gaude.
W kwietniu 1942 r. podjęto decyzję o stworzeniu na Morzu Czarnym niemieckiej flotylli okrętów podwodnych. Tego samego miesiąca jednostkę, która miała być skierowana w ramach I Grupy (razem z U 9 i U 24). Po wycofaniu ze służby, skierowano ją do Kilonii, gdzie zdemontowano (początek prac ? 18 kwietnia 1942 r.) z niej całe wyposażenie i ważący 140 t std kadłub ułożono został przy pomocy żurawi portowych na pięciu pontonach, które przez Kanał Kiloński skierowano do Brunsbüttel. Z tego miejsca rzeką Łabą zostały przeholowane do Drezna ? Übigau. Tam kadłub został umieszczono na dwóch 70 tonowych platformach kołowych, które ruszyły z minimalną prędkością w dalszą drogę do Ingolstadt. Tutaj kadłub ponownie ułożono na pontonach i Dunajem przeholowano go do Linzu. W tutejszym porcie zimowym, po ponownym spuszczeniu na wodę, okręt umieszczono między dwiema barkami rzecznymi i w ten sposób przeholowany do Rumunii. W Gałaczu uzupełniono brakujące wyposażenie i U 19 w dniu 28 grudnia 1942 r. ponownie rozpoczął aktywną służbę. W dniu 30 grudnia popłynął w dół Dunaju do Suliny, skąd w eskorcie lekkich sił nawodnych przeszedł do Konstancy, bazy sformowanej tam 30 Flotylli Okrętów Podwodnych.


18.04.1942 ? Piławy do Kilonii celem demontażu wyposażenia i kiosku.
- 28.12.1942 ? Gałacz w służbie ? OL Gaude do 05.12.1943.
- 30.12 ? Sulina 07.30 ? Konstanca 30.12. ? 16.45.
- 21.01. z Konstancy 14.02. (ze sprawozdawcą wojennym na pokładzie ? PK Berichter), w rejonie operacyjnym zła widoczność, nie można było określić pozycji, zamieć śnieżna i mgła.
- 01.02. ? CL 9317 ? 1 możliwość określenia pozycji, z uwagi na słońce, które się pojawiło; 40 mil od właściwego kursu!
- 03.02. ? CL 6933 ? 18.10. 2 niszczyciele na kontrkursie, zygzakując odchodzą.
- 07.02. ? CL 6538 ? 16.08. spotkanie z ?U 24? (Schöler)
Teodozja ? przejęcie od ?Breslaua? paliwa, wody pitnej i prowiantu.
- 15.02. ? CL 6537 ? 04.13. 2 G 7e i 2 G 7a na niszczyciel, niecelne.

1) 29 dni ? 3.505 mil na powierzchni i 181,2 mil w zanurzeniu. Tylko dowódca miał doświadczenie frontowe, załoga ?zielona?.
- 17.03.1943 - Konstanca ?
- 22.03. CL 9447 ? 12.59 doszedł Schöller na ?U 24?, zanurza się.
- 23.03. ? CL 9447 ? 12.59 ? 3 torpedy na parowiec ~2.000 BRT (?), - silna detonacja, 3 kutry trałowe zaczynają pogoń (4 bomby głębinowe) ? żadnych uszkodzeń.
- 27.03. ? łożysko parawoburtowej maszyny niesprawne ? powrót do bazy.

2) Konstanca 14.04.1943 ? 13 dni, 1.1814,5 mili na powierzchni ? 92 mile w zanurzeniu.
- 29.04. ? 18.00 i 01.05. ? 15.12. ? spotkanie z ?U 9?(Schmidt ? Weichert) wymiana doświadczeń.

3) 20 dni, 10.06. z Konstancy ? CL 90 rejon Tuapse ? Gagry
- 11.06 ? 13.20 ? nieszczelność zaworu. Ok. 400 l wody w kadłubie. Konstanca ? 16.06. - 13.43 - ?
- 22.06. CS 1744 ? 04.20 ? zauważono niszczyciel, 05.20. nadlatuje samolot, zanurzenie.
- 30.06. ? CL 9691 ? 16.26 ? ostrzał peryskopu bronią maszynowa.
- 06.07. ? CL 9472 ? torpeda na holownik, niecelna.
- 06.07. ? CL 9315 ? 16.26. ? ostrzał artyleryjski, zanurzenie, 15 bomb głębinowych.
- 08.07. ? Teodozja ? 19.00 bunkrowania, 16.30 nalot, żadnych szkód.

4) 24 dni z Konstancy 25.07. 2.952,4 mili na powierzchni ? 340,7 mili w zanurzeniu.
- 04.08. ? CL 9348 ? 10.40 ? przekazano na ?U 20? (Schöler) chorego st. bosmana.
- 21.08. ? CL 9327 ? 00.20 ? spotkanie z ?U 24? (Petersen) i ?U 23? (Wahlen), wymiana doświadczeń i skorygowanie pozycji.
- 22.08. ? CL 9472 ? 03.00 ? do 03.20 ? wymiana doświadczeń z ?U 23?.

5) 30 dni z Konstancy CL 60/90 ? Tuapse ? Soczi,
11.11. 1943 ? 17.15. ? Gałacza (przegląd techniczny) ? powrót Konstanca 02.12.

6) 21 dni, z Konstancy 22.12. 07.00 do CL 66/93 ? Tuapse ? Soczi. Dowódcą zostaje dotychczasowy oficer wachtowy ?U 19? ? OL Ohlenburg ? do 11.09.1944.
- 29.12. ? CL 9650 ? 09.25 ? dryfująca mina zniszczona ogniem broni maszynowej.
- 17.01.1944 ? CL 4686 ? miasto i kopalnie Eregli (Turcja) jasno oświetlone.

7) 28 dni, z Konstancy 10.02.1944, 05.45 ? niesprawny Diesel, naprawa w ciągu 14 godzin.
- 28.02. ? CL 9533 11.30 spotkanie z ?U 20? (Grafen), wymiana doświadczeń.
- 01.03 ? CS 1673 ? 14.55 odgoniony od brzegu przez 4 ścigacze op.

8) 25 dni, z Konstancy 10.04. ? 2.723,1 mili na powierzchni ? 412 pod wodą.
- 13.04. ? CL 6917 ? 04.30 ? zauważono radziecki op., który się zanurzył.
- 19.04. ? CS 1645 ? 08.13. 3 T III na parowiec ~1.000 BRT, niecelne.
- 26.04. ? CS 1649 ? 15.12. ? 2 T III na parowiec ~1.000 BRT, niecelne.
- 28.04. ? CL 9667 ? 16.07 ? atak samolotu (2 bomby głębinowe), wpadają daleko od okrętu do morza.
- 30.04. ? CL 9667 - atak lotniczy, (2 bomby głębinowe)

9) ? 27 dni z Konstancy 06.06. ? CL 66 ? Tuapse, Przyladek Idokopas, 3.013,3 mili na powierzchni ? 356,7 w zanurzeniu.
- 17.06.1944 ? CL 6650 ? T III w kierunku parowca ~500 BRT, po 18 sek. eksplozja; barka o numerze "75" (Barża /Nr 75).
- 06.07. ? CL 6660 ? TV w kierunku ścigacza op., niecelna.
- 07.07. ? CL 6660 ? 15.58, T III na zespół holowniczy trafienie, ~500 BRT

W dniach 9 ? 24 sierpnia przeprowadzono testy z użyciem broni stromotorowej. W tym celu na górnym pokładzie w rejonie kiosku zainstalowano pod kątem 450 sześć wyrzutni rakiet . W czasie prób wykorzystywano pociski rakietowe kalibru 210 mm, odpalane na prawą burtę. Z uwagi na niewielkie wymiary i wyporność okrętu testy nie zakończyły się sukcesem.

10) ? 32 dni, z Konstancy 25.08. operuje do końca działań bojowych na wschód od Konstancy - ? 1 lichtuga
11) - 02.09. ? CL 1577 - ? trałowiec BTSzcz-410 ?Wzryw? w asyście już "sojuszniczego" "Amirala Murgescu". Była to ostatnia jednostka zatopiona przez niemieckie okręty podwodne na Morzu Czarnym.
- 08.09. 00.00 - BdU Dönitz wydaje rozkaz: "Schwarzmeer-Boote versenken!"

Propozycja przekazania okrętu Turcji spotkała się z odmową i po wyczerpaniu się paliwa i zapasów prowiantu jednostka została 10 września 1944 r. samozatopiona u wybrzeży Turcji w rejonie Zonguldak (na pozycji o współrzędnych 41° 34` N i 31° 50` E.). Jego tymczasowy (7 - 10 września) dowódca ppor. Hubert Verpoorten (przeszedł z U 23 w dniu 3 września 1944 r. i zastąpił dotychczasowego dowódcę, którego ranił w kolano rykoszet pocisku karabinu maszynowego) i trzech członków załogi zostało internowanych do końca wojny .


Nie masz wystarczających uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego postu.
Glasisch
Leutnant zur See
 
Tonaż: 191.000 BRT

Dołączył(a): 15.06.05, 19:56
Lokalizacja: Bytom

Posty: 1 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ II



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron